Związek bez seksu- czy jest możliwe zacząć kogoś pożądać?

[_Mia]

Witam Wizażanki i nielicznych Wizażan Tak na szybko, moje główne pytanie jest zawarte w tytule, gdyby ktoś nie chciał czytać długiego tekstu.


Muszę się wygadać w kwestii mojego związku, bo jestem kulką nerwów i ryczę po kątach. Wiem, że na to nie ma antidotum, ale może chociaż trzeźwe spojrzenie coś mi pomoże.



Kwestia jest taka, że mam wspaniałego chłopaka od ponad roku. Początki nie były typowe dla moich znajomości- przekonywałam się do niego stopniowo, na początku nawet niezbyt chciałam. Nie było wielkiego wow, super chemii, ale spotkania były na tyle przyjemne, że nie wiadomo jak rodziło się kolejne i kolejne, aż zostaliśmy parą.

Przez krótką chwilę czułam to, co zwykle na początku: czekałam na wiadomość, denerwowałam się spotkaniem, czekałam aż go zobaczę...
Myśl o pierwszym pocałunku i seksie budziła we mnie obawę, czy to zaskoczy, skoro nie podobał mi się od razu.


No i zaskoczyło średnio. Robiliśmy to tylko kilka razy. Najpierw przestaliśmy to robić ze względów dość obiektywnych, nad którymi się nie będę rozwodzić bo to akurat mało ważne dla wątku. Ja nie mogłam, a on to uszanował, i za to wielki szacunek. Jednak on postanowił nie naciskać, ja czekałam, aż już będę mogła, aż w końcu... każdy przestał próbować. Wiem, że on w sumie chce, ale wie, że ja odmówię. Jestem tutaj głównym problemem. Przez jakiś czas codziennie mówiłam sobie, że dziś coś zainicjuję, żebyśmy wrócili do gry, ale jednak koniec końców zawsze miałam coś do roboty/byłam śpiąca/inna wymówka. Tak naprawdę najwidoczniej nie miałam ochoty...


I na to wszystko pojawił się ktoś inny. Przypomniał mi, jak to jest czuć do kogoś pociąg. I widzę tą różnicę aż za dobrze. Mojemu facetowi naprawdę nic nie brakuje, wmawiałam sobie, że miłość wszystko wygra, że jakoś to w sobie rozbudzę, ale efekty nie są w ogóle porównywalne do naturalnej chęci bycia z kimś blisko fizycznie nie tylko przytulając się.



Czemu z nim się nie rozstanę? Dwa lata temu doradziłabym to każdej osobie, łapiąc się w myślach za głowę. Tyle, że ja tego człowieka serio kocham. Wszystko oprócz seksu gra. Ostatnio czując, że ta kwestia może skończyć się rozstaniem, bo pęknę jak nie dziś, to za kilka lat, zachowuję się jak głupia. Lgnę do niego, jak by to były nasze ostatnie chwile. Przytulam się w nocy, patrzę jak śpi i ryczę. Teraz też ryczę. Nie chcę, żeby jutro nie było go obok mnie, a powrót do przyjaźni raczej nie jest realny. Strasznie chcę, żeby był szczęśliwy, tak bardzo lubię, gdy się śmieje i widzę miłość w jego oczach, boję się, że go skrzywdzę...


Kochani, czy jest jakiś sposób, żeby to rozbudzić, uratować?

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Moim zdaniem miłość nie wygra. Kochasz go, ale... Z tego co zrozumiałam to i Ty potrzebujesz seksu i on. Na pewno możecie ciągnąć taki związek. Jednak, czy uważasz, że to ma sens? Kochać kogoś to nie wszystko. Znam kilka par, które poróżnił właśnie seks, mimo że cała reszta grała.
Jedyne co Ci pozostaje to chyba tylko porozmawiać o tym z nim. Powiedz o swoich obawach, wysłuchaj jego i próbujcie. Może uda się Wam pokonać kryzys i nauczycie się siebie pożądać.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Moim zdaniem wcale go nie kochasz, tylko to sobie wmawiasz, bo taka dobra partia. Gdybyś go kochała to czułabys pociąg fizyczny. A tak to najwyżej taka miłość jak do przyjaciela.
Krzywdzisz i siebie, i jego, nie dając mu szansy na związek z kimś kto zobaczy w nim mężczyznę. Trochę to egoistyczne. Właściwie dziwię się, że sam cie nie zostawił. Może kiedyś przejrzy na oczy i to zrobi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 11:36 ---------- Poprzedni post napisano o 11:35 ----------

[1=3cda010cf2365f85063684c ab232c67a494edda3_61df6b8 1d462b;87014725]Moim zdaniem miłość nie wygra. Kochasz go, ale... Z tego co zrozumiałam to i Ty potrzebujesz seksu i on. Na pewno możecie ciągnąć taki związek. Jednak, czy uważasz, że to ma sens? Kochać kogoś to nie wszystko. Znam kilka par, które poróżnił właśnie seks, mimo że cała reszta grała.
Jedyne co Ci pozostaje to chyba tylko porozmawiać o tym z nim. Powiedz o swoich obawach, wysłuchaj jego i próbujcie. Może uda się Wam pokonać kryzys i nauczycie się siebie pożądać.[/QUOTE]W sumie dobra rada. Może jak mu powie, że jej nie pociąga i nigdy nie pociągal to chłopak znajdzie resztki godności własnej i sam opuści ten związek. Mnie by taka informacja załamała.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Nie, nie da się. Nie pociąga Ciebie jako facet, w sensie seksualnym. I wcale mnie to nie dziwi, bo on nie podobał Ci się od samego początku. Zmusiłaś się, pewnie z rozsądku, braku lepszej opcji, teraz wychodzi.

Ale ja mam takie poglądy, albo zaskakuje od razu, albo wcale.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

[1=f284c48a05423b409a451c4 db0eed2c1276616e1_6008c42 88f43f;87014743]Nie, nie da się. Nie pociąga Ciebie jako facet, w sensie seksualnym. I wcale mnie to nie dziwi, bo on nie podobał Ci się od samego początku. Zmusiłaś się, pewnie z rozsądku, braku lepszej opcji, teraz wychodzi.

Ale ja mam takie poglądy, albo zaskakuje od razu, albo wcale.[/QUOTE]Dokładnie, autorka niepotrzebnie to ciągnęła no i pociągnęła za długo. Związek braku laku i desperacji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nancy_M]

Napisane przez _Mia

Witam Wizażanki i nielicznych Wizażan Tak na szybko, moje główne pytanie jest zawarte w tytule, gdyby ktoś nie chciał czytać długiego tekstu.


Muszę się wygadać w kwestii mojego związku, bo jestem kulką nerwów i ryczę po kątach. Wiem, że na to nie ma antidotum, ale może chociaż trzeźwe spojrzenie coś mi pomoże.



Kwestia jest taka, że mam wspaniałego chłopaka od ponad roku. Początki nie były typowe dla moich znajomości- przekonywałam się do niego stopniowo, na początku nawet niezbyt chciałam. Nie było wielkiego wow, super chemii, ale spotkania były na tyle przyjemne, że nie wiadomo jak rodziło się kolejne i kolejne, aż zostaliśmy parą.

Przez krótką chwilę czułam to, co zwykle na początku: czekałam na wiadomość, denerwowałam się spotkaniem, czekałam aż go zobaczę...
Myśl o pierwszym pocałunku i seksie budziła we mnie obawę, czy to zaskoczy, skoro nie podobał mi się od razu.


No i zaskoczyło średnio. Robiliśmy to tylko kilka razy. Najpierw przestaliśmy to robić ze względów dość obiektywnych, nad którymi się nie będę rozwodzić bo to akurat mało ważne dla wątku. Ja nie mogłam, a on to uszanował, i za to wielki szacunek. Jednak on postanowił nie naciskać, ja czekałam, aż już będę mogła, aż w końcu... każdy przestał próbować. Wiem, że on w sumie chce, ale wie, że ja odmówię. Jestem tutaj głównym problemem. Przez jakiś czas codziennie mówiłam sobie, że dziś coś zainicjuję, żebyśmy wrócili do gry, ale jednak koniec końców zawsze miałam coś do roboty/byłam śpiąca/inna wymówka. Tak naprawdę najwidoczniej nie miałam ochoty...


I na to wszystko pojawił się ktoś inny. Przypomniał mi, jak to jest czuć do kogoś pociąg. I widzę tą różnicę aż za dobrze. Mojemu facetowi naprawdę nic nie brakuje, wmawiałam sobie, że miłość wszystko wygra, że jakoś to w sobie rozbudzę, ale efekty nie są w ogóle porównywalne do naturalnej chęci bycia z kimś blisko fizycznie nie tylko przytulając się.



Czemu z nim się nie rozstanę? Dwa lata temu doradziłabym to każdej osobie, łapiąc się w myślach za głowę. Tyle, że ja tego człowieka serio kocham. Wszystko oprócz seksu gra. Ostatnio czując, że ta kwestia może skończyć się rozstaniem, bo pęknę jak nie dziś, to za kilka lat, zachowuję się jak głupia. Lgnę do niego, jak by to były nasze ostatnie chwile. Przytulam się w nocy, patrzę jak śpi i ryczę. Teraz też ryczę. Nie chcę, żeby jutro nie było go obok mnie, a powrót do przyjaźni raczej nie jest realny. Strasznie chcę, żeby był szczęśliwy, tak bardzo lubię, gdy się śmieje i widzę miłość w jego oczach, boję się, że go skrzywdzę...


Kochani, czy jest jakiś sposób, żeby to rozbudzić, uratować?

Porozmawiaj z nim szczerze, opowiedz mu czego Ci brakuje i co Cię podnieca. Może uda mu się obudzić w Tobie odpowiednie uczucia. Tylko bądź cierpliwa, bo na początku pewnie obydwoje będziecie czuli presję i żadnych miłych odczuć od razu nie będzie.

[thirky]

Brzmi jakbyś była w tym związku z rozsądku a nie miłości. Robisz krzywdę i jemu i sobie. Zamęczycie się oboje

[goldennight]

Związek bez seksu jest jak najbardziej możliwy jest wiele takich ale chyba nie w waszym przypadku.

[Vanir410]

Kochać można nie tylko miłością romantyczną. Widać bardziej z was przyjaciele niż kochankowie.
Marnujesz swój czas i facetowi, bo w końcu pękniesz i się rozstaniecie.

[Ellen_Ripley]

[1=f284c48a05423b409a451c4 db0eed2c1276616e1_6008c42 88f43f;87014743]Nie, nie da się. Nie pociąga Ciebie jako facet, w sensie seksualnym. I wcale mnie to nie dziwi, bo on nie podobał Ci się od samego początku. Zmusiłaś się, pewnie z rozsądku, braku lepszej opcji, teraz wychodzi.

Ale ja mam takie poglądy, albo zaskakuje od razu, albo wcale.[/QUOTE]

Krótko i na temat.

[Monika828282]

Chemia (seksualna) istnieje albo nie. Nie wiem czy da się ją rozbudzić jeśli nie pojawiła się na początku. Kiedyś byłam u seksuologa, który powiedział mi "nie wiem czy da się rozbudzić pożądanie do kogoś ale na pewno da się wyćwiczyć pochwę". Tak jakby wyćwiczenie pochwy miało gwarantować udany seks z kimś, kogo się nie pożąda.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez _Mia

Czemu z nim się nie rozstanę? Dwa lata temu doradziłabym to każdej osobie, łapiąc się w myślach za głowę. Tyle, że ja tego człowieka serio kocham.

Jak go kochasz to powinnaś się rozstać i pozwolić mu związać się z kimś, kto będzie go pożądał. Tkwiąc w związku bez seksu, tylko dlatego, że boisz się samotności albo ci wygodnie, zachowujesz się jak egoistka. W końcu nie wytrzymasz. Zdradzisz albo zostawiasz dla innego. Dopiero wtedy go nieźle skrzywdzisz, a miłość polega na stawianiu dobra drugiej osoby nawet ponad swoje własne.

[NocnaWiedma]

Kochasz go ale jako przyjaciela. To nie jest miłość romantyczna i nie powinna wiązać się ze wspólnym życiem. Zapewne wasza znajomość się zakończy, ale udanego związku z tego nie będzie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[_Mia]

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi.



Celestine, myślę, że trochę za bardzo próbujesz przyłożyć mnie pod często wciskany kobietom schemat. Dobra partia? Fakt, dba o mnie i jest cudowny, ale ja mam zwykle szczęście do porządnych facetów i nie jest to dla mnie jakas nowość. Zarabia porównywalnie, więc to też nie tego rodzaju wygoda. Zdesperowana nie jestem, parcia na dziecko jeszcze nie mam, i tak jak napisałam, poznałam kogoś innego kto jest zainteresowany, więc nawet jeśli to kwestia uczepienia się kogokolwiek nie byłaby problemem.



To nie jest tak, że ja go wzięłam za faceta bo nie było nic innego na widoku. Ja byłam przekonana, że to moja bratnia dusza. Wspólne zainteresowania, świetnie spędzony czas. Czuję się jak pustak, że chodzi mi po głowie zakończyć to z powodu seksu, z drugiej strony wiem jakie to ważne i łaczy ludzi. A potem zaczęliśmy się kochać i nic sie nie pojawiło, a ja postanowiłam nie poświęcać takiego porozumienia z powodu seksu.



Poza tym on też od dawna nic nie inicjuje. Nie próbuje nic z tym zrobić, gdzie większość facetów chyba by wybuchła.

---------- Dopisano o 17:00 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------

I na to wszystko pojawia się ktoś, kogo lubię i pożądam... Bronię się rekami i nogami, ale nie mogę o nim zapomnieć. Próbuje skupić się na związku, coś zainicjować ale idzie średnio.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez _Mia

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi.



Celestine, myślę, że trochę za bardzo próbujesz przyłożyć mnie pod często wciskany kobietom schemat. Dobra partia? Fakt, dba o mnie i jest cudowny, ale ja mam zwykle szczęście do porządnych facetów i nie jest to dla mnie jakas nowość. Zarabia porównywalnie, więc to też nie tego rodzaju wygoda. Zdesperowana nie jestem, parcia na dziecko jeszcze nie mam, i tak jak napisałam, poznałam kogoś innego kto jest zainteresowany, więc nawet jeśli to kwestia uczepienia się kogokolwiek nie byłaby problemem.



To nie jest tak, że ja go wzięłam za faceta bo nie było nic innego na widoku. Ja byłam przekonana, że to moja bratnia dusza. Wspólne zainteresowania, świetnie spędzony czas. Czuję się jak pustak, że chodzi mi po głowie zakończyć to z powodu seksu, z drugiej strony wiem jakie to ważne i łaczy ludzi. A potem zaczęliśmy się kochać i nic sie nie pojawiło, a ja postanowiłam nie poświęcać takiego porozumienia z powodu seksu.



Poza tym on też od dawna nic nie inicjuje. Nie próbuje nic z tym zrobić, gdzie większość facetów chyba by wybuchła.

---------- Dopisano o 17:00 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------

I na to wszystko pojawia się ktoś, kogo lubię i pożądam... Bronię się rekami i nogami, ale nie mogę o nim zapomnieć. Próbuje skupić się na związku, coś zainicjować ale idzie średnio.

Ta dobra partia to byl taki skrot myslowy. Mozesz sobie wstawic "porzadny, mily chlopak".
Ten zwiazek nie ma sensu. Wspolne zainteresowania i fajnie spedzony czas mozna miec i z kolega. Nawet to jak piszesz o twoim chlopaku jest takie beznamietne i pozbawione uczuc (puste "ale kocham go" kazdy moze napisac). No i teraz pojawil sie ktos nowy po ledwo ponad roku zwiazku i juz majtki plona. Przeciez ty albo go w koncu zdradzisz, albo wpadniesz w depresje.
A i na miejscu chlopaka tez bym nic nie inicjowala, ilez mozna?

[Nimve]

Napisane przez _Mia

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi.



Celestine, myślę, że trochę za bardzo próbujesz przyłożyć mnie pod często wciskany kobietom schemat. Dobra partia? Fakt, dba o mnie i jest cudowny, ale ja mam zwykle szczęście do porządnych facetów i nie jest to dla mnie jakas nowość. Zarabia porównywalnie, więc to też nie tego rodzaju wygoda. Zdesperowana nie jestem, parcia na dziecko jeszcze nie mam, i tak jak napisałam, poznałam kogoś innego kto jest zainteresowany, więc nawet jeśli to kwestia uczepienia się kogokolwiek nie byłaby problemem.



To nie jest tak, że ja go wzięłam za faceta bo nie było nic innego na widoku. Ja byłam przekonana, że to moja bratnia dusza. Wspólne zainteresowania, świetnie spędzony czas. Czuję się jak pustak, że chodzi mi po głowie zakończyć to z powodu seksu, z drugiej strony wiem jakie to ważne i łaczy ludzi. A potem zaczęliśmy się kochać i nic sie nie pojawiło, a ja postanowiłam nie poświęcać takiego porozumienia z powodu seksu.



Poza tym on też od dawna nic nie inicjuje. Nie próbuje nic z tym zrobić, gdzie większość facetów chyba by wybuchła.

---------- Dopisano o 17:00 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------

I na to wszystko pojawia się ktoś, kogo lubię i pożądam... Bronię się rekami i nogami, ale nie mogę o nim zapomnieć. Próbuje skupić się na związku, coś zainicjować ale idzie średnio.

No to trzeba było zostać przyjaciółmi, a nie brać się za związek, skoro Ci się nie podobał, a myśl nawet o pocałunku budziła w Tobie obawy. Czy Ty siebie słyszysz? Wybacz, ale nie pojmuję czemu się z nim związałaś jako jego dziewczyna.

Skoro nie podobał Ci się od razu, to już nie ma szans żeby zaskoczyło. Nie ma takiej opcji.

Jeśli serio go kochasz, to z nim zerwij dla jego dobra (i swojego również), dokładnie mu wyłuszczając jaki jest powód, żeby biedak nie zachodził w głowę czym zawinił. I to jak najszybciej, bo zrobiłaś mu dużą krzywdę wchodząc świadomie w związek z wiedzą, że Cię ni huhu nie pociąga. Bo zapewne nie uświadomiłaś go na początku w tym temacie? Krzywdzisz go z każdym dniem coraz bardziej. Skończ z tym, bo to podłe. I nie, to, że on przestał naciskać nie świadczy, że mu łatwo, i że Cię to w najmniejszym stopniu usprawiedliwia.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Nimve

No to trzeba było zostać przyjaciółmi, a nie brać się za związek, skoro Ci się nie podobał, a myśl nawet o pocałunku budziła w Tobie obawy. Czy Ty siebie słyszysz? Wybacz, ale nie pojmuję czemu się z nim związałaś jako jego dziewczyna.

Ciekawe, co bys ty na to powiedziala autorko, gdyby to z toba chlopak byl "bo ona jest moja bratnia dusza, ale mnie nie pociaga i balem sie pocalunku i seksu. Ale ostatnio poznalem taka jedna ze od razu sboie przypomnialem co to znaczy czuc pociag do kobiety".
Przyjemnie by ci bylo? Nie mialabys poczucia krzywdy?

[Adrianna_8]

Autorko, byłam w takiej sytuacji i nie żałuję rozstania. Straciłam najlepszego przyjaciela, ale zyskałam prawdziwszą miłość, udany seks i jeszcze więcej szczęścia. Podjęłabym tę decyzję jeszcze milion razy, gdybym musiała cofnąć się w czasie...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hanged]

Skoro tak Ci go szkoda to wypada przestać go dalej oszukiwać. Bo taki stosunek w "związku" nie jest uczciwy.
Zakończ.

[umpapumpa]

Też uważam, że powinnaś postawić sprawę jasno - co to za związek gdzie partner Cię nie pociąga, nie ma chemii, nie ma seksu?
Dla jego dobra powinnaś go zostawić i nie oszukiwać dłużej, znaleźć kogoś z kim ta chemia będzie od pierwszego spotkania.

[_Mia]

Adrianna_8, musiało Ci być ciężko... Utrzymywaliscie ze sobą kontakt po rozstaniu?



Nie wiem jak to możliwe, ale ja sie naprawdę nie zorientowałam długo, że tu jest coś nie tak. Temat po prostu znikł. Każdego dnia myślałam, że oj tam, to nie jest najważniejsze, za chwilę do tego wrócimy.



Boję się, że jeśli się rozstaniemy, to ja zrozumiem, że to jednak było to o co trzeba walczyć, że seks to tylko błahostka. A on juz wtedy do mnie nie wróci.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez _Mia

Adrianna_8, musiało Ci być ciężko... Utrzymywaliscie ze sobą kontakt po rozstaniu?



Nie wiem jak to możliwe, ale ja sie naprawdę nie zorientowałam długo, że tu jest coś nie tak. Temat po prostu znikł. Każdego dnia myślałam, że oj tam, to nie jest najważniejsze, za chwilę do tego wrócimy.



Boję się, że jeśli się rozstaniemy, to ja zrozumiem, że to jednak było to o co trzeba walczyć, że seks to tylko błahostka. A on juz wtedy do mnie nie wróci.

Odpowiesz na moje pytanie?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nimve]

Napisane przez _Mia

Adrianna_8, musiało Ci być ciężko... Utrzymywaliscie ze sobą kontakt po rozstaniu?



Nie wiem jak to możliwe, ale ja sie naprawdę nie zorientowałam długo, że tu jest coś nie tak. Temat po prostu znikł. Każdego dnia myślałam, że oj tam, to nie jest najważniejsze, za chwilę do tego wrócimy.



Boję się, że jeśli się rozstaniemy, to ja zrozumiem, że to jednak było to o co trzeba walczyć, że seks to tylko błahostka. A on juz wtedy do mnie nie wróci.

No ale jak? Przecież wiedziałaś od początku, że Ci się ten facet fizycznie nie podoba, to na co liczyłaś? Przecież nie ma tak, że pociąg fizyczny jest jak jakaś zdrapka, że do końca nie wiesz co będzie - póki nie zetkniecie się ustami czy genitaliami, to nie wiesz, czy Cię pociąga.

Weszłaś w ten związek z pełną świadomością, że on Ci się nie podoba.

Oszukałaś go tym samym, jeśli nie umawialiście się na związek platoniczny.

To nie jest miłość z Twojej strony, tylko czysty egoizm.

Ty go sobie chciałaś zaklepać tym związkiem, żeby Ci ta dobra dusza nie uciekła, czy nie wiem, taka bezwolna jesteś, że związek sam się zawiązał bez Twojego udziału, pyk i nagle jesteś w związku? Próbuję zrozumieć Twoje motywacje.

Te kolejne i kolejne spotkania też się same nie rodziły, Ty się na nie świadomie zgadzałaś. Czemu nie postawiłaś sprawy jasno przy pierwszych oznakach fizycznego zainteresowania ze strony faceta, że uwielbiasz go jako człowieka, ale Ci się nie podoba?

[_Mia]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87015435]

Przyjemnie by ci bylo? Nie mialabys poczucia krzywdy?[/QUOTE]
Czułabym się okropnie, dlatego milczałam. Sądziłam, że sobie poradzę. Sądziłam, że lada moment w końcu się za to weźmiemy, porozmawiamy, wymyślimy coś, co nas podnieca... To nie jest tak, że ja świadomie weszłam w relację platoniczną. Po prostu sądziłam, że może dojrzałam i odczuwam to inaczej. Wiem, głupie...



Może po prostu tak bardzo chciałam to poczuć wiedząc, że tylko seks nie pasuje, a całą reszta jest super, nie potrafiłam odpuścić, powiedzieć, że chcę wszystko... Poleciałam na jakąś wizję cierpiętniczo-poświęcającą się, której zawsze tak nie cierpię i tępię u innych. Na pewno nie zamierzałam nikogo krzywdzić. Byłam po prostu głupia. Człowiek się jednak uczy całe życie...

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez _Mia

Czułabym się okropnie, dlatego milczałam. Sądziłam, że sobie poradzę. Sądziłam, że lada moment w końcu się za to weźmiemy, porozmawiamy, wymyślimy coś, co nas podnieca... To nie jest tak, że ja świadomie weszłam w relację platoniczną. Po prostu sądziłam, że może dojrzałam i odczuwam to inaczej. Wiem, głupie...



Może po prostu tak bardzo chciałam to poczuć wiedząc, że tylko seks nie pasuje, a całą reszta jest super, nie potrafiłam odpuścić, powiedzieć, że chcę wszystko... Poleciałam na jakąś wizję cierpiętniczo-poświęcającą się, której zawsze tak nie cierpię i tępię u innych. Na pewno nie zamierzałam nikogo krzywdzić. Byłam po prostu głupia. Człowiek się jednak uczy całe życie...

Ale to nie chodzi o seks przecież. On się tobie po prostu nigdy nie podobał.

Nie lepiej szukać relacji, w której po prostu wszystko pasuje? Albo chociaż fundamentalne sprawy, do których pociąg do partnera na pewno się zalicza. No nie wiem, jeśli u mnie od początku nie ma pociągu, to dana osoba może zostać najwyżej przyjacielem. Z odczuwania pociągu do płci przeciwnej się nie wyrasta, no może po menopauzie a i tego nie jestem pewna.
No i co planujesz?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[orion_lady]

Autorko byłam w podobnej sytuacji, no z tą różnicą że chłopak mnie na początku pociągał, wszystko było ok, kochałam, związku był bardzo spokojny, w ogóle się nie kłóciliśmy, on był bardzo ugodowy, super przyjaciel, dogadywaliśmy się bez słów, planowaliśmy nawet ślub. Potem poznałam kogoś, od razu mega chemia, pół roku się męczyłam z myślami. Rozstałam sie, było bardzo ciężko, on nie rozumiał dlaczego, były łzy, wyrzuty sumienia, bo to poprostu był bardzo dobry człowiek, a ja go skrzywdziłam. Ale ani trochę nie żałuję, nigdy nie żałowałam, teraz ten drugi facet jest moim mężem. A on też ułożył sobie życie i to szybciej niż ja wziął ślub.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[White_Dove]

Ale to nie pociąga Cię nic a nic, nigdy? Nie uprawiacie tylko seksu ale jakieś pieszczoty erotyczno- seksualne już tak? Czy całkiem nic? Gdy cię dotyka też nic się u ciebie nie dzieje?? Nigdy? Żadnej reakcji ciała?A ty go często dotykasz? Masz taką ochotę go dotykać czy nie? To twój pierwszy związek?

[megamag]

Związki bez seksu się zdarzają, bo niektórzy mają po prostu małe potrzeby seksualne (albo żadne). Ale to nie ten przypadek, skoro czujesz pożądanie do innych. Tak, to Twoja bratnia dusza, przyjaciel, ale nic więcej.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez White_Dove

Ale to nie pociąga Cię nic a nic, nigdy? Nie uprawiacie tylko seksu ale jakieś pieszczoty erotyczno- seksualne już tak? Czy całkiem nic? Gdy cię dotyka też nic się u ciebie nie dzieje?? Nigdy? Żadnej reakcji ciała?A ty go często dotykasz? Masz taką ochotę go dotykać czy nie? To twój pierwszy związek?

Napisała, że pojawił się ktoś przy kim to pożądanie czuje, czyli problemem jest u autorki ewidentnie źle dobranie partnera.

Autorki musisz jak najszybciej skończyć ten związek i dac szansę i sobie i swojemu facetów i na związek z innymi osobami, z którymi będziecie cmszczesliwi, będzie miłość i pożądanie. Nie oszukuje dalej sobie i chłopaka.

[_Mia]

Napisane przez White_Dove

Ale to nie pociąga Cię nic a nic, nigdy? Nie uprawiacie tylko seksu ale jakieś pieszczoty erotyczno- seksualne już tak? Czy całkiem nic? Gdy cię dotyka też nic się u ciebie nie dzieje?? Nigdy? Żadnej reakcji ciała?A ty go często dotykasz? Masz taką ochotę go dotykać czy nie? To twój pierwszy związek?

Zadałaś bardzo pomocne pytania, dziękuję, zapomniałam niestety odpowiedzieć, bo zajęłam się za bardzo wiadomymi sprawami i nie wchodziłam tutaj.



Nic a nic, nawet całowaliśmy się kilka może kilkanaście razy w tym czasie.

Reakcja ciała była taka, że było sympatycznie, miło, ale bez podniecenia.


Wróciłam do tego wątku podziękować wszystkim za rady. Rozstaliśmy się w zgodzie. Podziwiam go za spokój i rozsądek, z jakim to przyjął. Tym bardziej dało mi do myślenia, jakiego dojrzałego i fajnego człowieka porzucam, no ale to jest nie do przeskoczenia. Smutne, przyziemne, ale tak jest. Niemniej jednak już minęło trochę czasu i ochłonęłam, cieszę się, że tak wyszło. Idzie ku dobremu.