Zespół HELLP (ciężka forma stanu przedrzucawkowego)

[szkrabeniek]

Jeżeli chodzi o podanie szpitala do sądu to myślałam o tym kilka razy, tym bardziej że wypisali mnie z niego kiedy hellp się zaczynał ( wzrastało mi białko w moczu i mam to na wypisie ) ale nie wiem jak się do tego zabrać i nie wiem do końca czy to coś da musiałabym mieć świadków a pielęgniarki nie będą zeznawać bo będą bały się o posadę.

Co do hepatologa to powiedział tak żebym na spokojnie się przebadała, żebym doszła do siebie, nie dlatego że nie mogę, bo mogę ale gdyby coś było nie tak (odpukać) to nie darowałabym samo sobie że nie poczekałam.
Co do kolejnej ciąży - mój hellp pojawił się na początku listopada, a gin u którego byłam w styczniu tego roku powiedział że już teraz w marcu mogę starać się o kolejne dziecko ( więc według tego co mówi nie trzeba czekać roku pomiędzy c.c. a poczęciem kolejnego dziecka).
Hellp może się powtórzyć ale nie musi i bardzo dziwi mnie postawa wielu lekarzy, którzy stanowczo odradzają drugą ciążę.

[Ofiera Hellp]

Podobno wystarczy zgłosić się do najbliższej prokuratury. Mają dyżurną osobę, która zajmuje się przyjmowaniem zgłoszeń. Można też wynająć adwokata i starać się o odszkodowanie od szpitala. Ale ja chyba nie jestem gotowa, żeby przeżywać wszystko jeszcze raz. I nie wiem jak czułabym się ze świadomością, że coś można było zrobić.
Twoja historia jest też jeszcze świeżą sprawą. Szczerze powiedziawszy zaskoczyło mnie, że lekarz wyznaczył wam tak szybki termin starania się o dzidzię, ale dobrze, że nie ma zdrowotnych przeciwwskazań. Ja w przyszłym tygodniu wybieram się do innego ginekologa, żeby skonsultować to wszystko co usłyszałam od poprzednich lekarzy. Zobaczymy co on powie. Z jednej strony bardzo chciałabym być w ciąży, z drugiej boję się. Sama nie wiem jak sobie z tym poradzi moja psychika. Na pewno będzie to dla nas ogromny stres i obawa o to, czy wszystko jest ok.

[kasienka22304]

Witajcie!
Mi docent kazal odczekac rok czasu. A co do lekow zapobiegajacych Zespołowi HELP to nie ma na to dziadostwo nic zupełnie nic! lekarze na kazdym przypadku sie ucza bo mało jest kobiet ktore to przechodza. Jestesmy niestety wybrankami Ja miałam typowe objawy Helpu takze ten straszny stan zrobil mi ogromne spustoszenie w organizmie.rodziłam w listopadzie nieszczesniego 13-stego... strasznie było! Malutkiej mi strasznie brak, jestem co chwile na cmentarzu i płacze ale to nic nie daje.Nie czuje zadnego ukojenia a Ona nie przyjdzie i nawet sie nie przytuli do mamusi ta mala łobuziara... ach szkoda mi jej...lezy tam sama samutenka ,pewnie jej zimno wiem juz glupieje ale ni potrafie sobie poradzic.
Acha, Dziewczyny przeczytajcie sobie ''List Aniołka do mamy'' sliczny i refleksyjny. Pomógł mi moze i wam pomoze.Powodzenia i pozdrawiam was drogie Aniołkowe mamusie.

[gosia7282]

Kasia, zajrzj na swojego Skype'a - zostawiłam Ci wiadomość, bo kiedyś pytałaś czy bym nie pogadała...

[Ofiera Hellp]

Kasiu, doskonale Cię rozumiem. Ja też miałam malutką córeczkę. Również zdarza mi się bardzo płakać i nie czuję żadnej ulgi. Nawet trochę lżej na sercu nie jest. Byłam matką "pierwszego kwartału". Dziewczyny walczyły o dłuższy urlop macierzyński, który przeszedłby mi koło nosa z powodu kilku dni. Dziś gdy oglądam jak matki piewszego kwartału wywalczyły sobie prawo do dłuższego urlopu łzy napływają mi do oczu. Nie mogę patrzeć na reklamy z maluszkami, brzuszkami, noworodkami... których wydaje się być miliony Bardzo mi ciężko.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Dziewczyny, obiecałam, że się odezwę.

Jestem w 30 tygodniu ciąży i PÓKI CO (odpukać, odpukać, odpukać!!!!!) ciśnienie jest w normie, obrzęki są, ale małe, nie ma porównania z poprzednią ciąża, mocz, wątroba pod ciągłą kontrolą.

Co się zmieniło od wtedy: leczę tarczycę, jestem na diecie bezsolnej (i obecnie cukrzycowej, bo pojawiła się cukrzyca ciążowa, ale to mały pikuś) i nie biorę Fenoterolu. Być może któryś z tych czynników decyduje o tym, że ciśnienie nie rośnie, a być może jest to faktycznie kwestia tego, że to druga ciąża.

Nie chcę zapeszać i bardzo bardzo chciałabym Wam to samo napisać, jak już będę tulić Malucha, ale sama mocno wierzę i mam nadzieję, że do końca ciśnienie nie skoczy.

Naprawdę taki zdrowy tryb życia (dieta, dużo odpoczynku, staram się nie stresować za bardzo, siedzę w domu i gapię się w tv lub surfuję i od czasu do czas spacerki) pomaga - czuję się w tej ciąży o wiele lepiej.

Ale jeszcze 2 miesiące przede mną, tak jak pisałam - mam nadzieję, że za 2 miesiące napiszę Wam coś równie optymistycznego.

Pozdrawiam i przytulam....

[gosia7282]

Trzymam mocno kciuki! Na pewno będzie wszystko OK

---------- Dopisano o 13:15 ---------- Poprzedni post napisano o 13:09 ----------

Cześć, od urodzin mojej córeczki minęły 4 miesiące i mówi się, że czas leczy rany, ale to niestety nie do końca tak. Też ciężko mi się patrzy na kobiety w ciąży albo z małymi dzieciaczkami, bo przeciez ja też miałam w tę piękną pogodę chodzić z wózeczkiem, a tak chodzę tylko do roboty rycząc po drodze jak mam gorszy dzień. Życie naprawdę nie jest sprawiedliwe, ale kto wie? Może jednak sie odrobinę zrehabilituje i uczyni nas kiedys mamami? Staram się wierzyć, że tak Pozdrawiam serdecznie i życze dużo sił

[Ofiera Hellp]

Też trzymam kciuki! Za nas wszystkie. Mam nadzieję, że wszystkim nam uda się przejść drugą ciążę w spokoju i bez żadnych dolegliwości, a później szczęśliwe urodzić. Jest to moje ogromne marzenie...

Mnie również nie cieszą ciepłe słoneczne dni. Szczęśliwi rodzice masowo wychodzą na ulicę z wózkami... Bardzo bolesny jest to widok Bardzo tęsknię za moją kochaną malutką córeczką. Tak bardzo się z nią związałam.

[gosia7282]

Na razie trzeba sie przebadać na wszystkie strony, a potem zobaczymy. U nas za 2 tygodnie minie pół roku, ale mam jeszcze kilku lekarzy do odwiedzenia, więc na razie wstrzymujemy się. Poza tym psychicznie jeszcze trzeba być gotowym, a to już cięższa sprawa.
Mam jeszcze do Was prośbę o radę... Otóż jedna osoba z mojej najbliższej rodziny zaszła w ciążę dokładnie w tym samym momencie co ja i szczęśliwie urodziła zdrowego chłopczyka. I zostałam poproszona o bycie jego matką chrzestną. Wczoraj byliśmy ich odwiedzić i zobaczyć małego i nie dałam rady Z płaczem stamtąd wyszłam. Wiem, że dziecku się nie odmawia, ale wydaje mi się, że nie wytrzymam, szczególnie, że na uroczystości będzie cała rodzina, znajomi itd. Nie wiem, czy nie spanikuję, a data wyznaczona jest na koniec czerwca....

[empressofshadows]

gosia
Szczerze to dziwię się troszkę ,że postawiono Cię przed takim zadaniem.
Rozumiem,że dobrze znają Twoją sytuację,więc no nie wiem ...

[Ofiera Hellp]

Gosiu!
Moim zdaniem nie powinnaś się do niczego zmuszać. Mówi się, że dziecku się nie odmawia, ale Ty jesteś usprawiedliwiona. Myślę, że jeśli porozmawiasz z rodzicami dziecka i powiesz, że nie czujesz się na siłach to zrozumieją. To nie jest twoja fanaberia, tylko psychika. Moja znajoma urodziła kilka dni temu i ja nawet nie mogę słuchać o niej, a co dopiero widzieć maleństwo... Poprosiłam koleżanki, żeby mi nie opowiadały o tej znajomiej. Nie chcę nic wiedzieć. Nie czuję się na siłach żeby to ogarnąć i cieszyć się cudzym szczęściem... Koleżanki mnie zrozumiały i przeprosiły. Myślę, że u Ciebie będzie podobnie. Rodzina jest ważna, ale najważniejsza jesteś Ty sama. Pamiętaj, nie zmuszaj się, "bo tak wypada".
Pozdrawiam gorąco i życzę dużo siły.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Też tak sądzę.
Mnie koleżanki z podobnymi terminami do mojego trochę unikały - i dobrze, bo ciężko by mi było słuchać o ich dzieciach i oglądać zdjęcia.
Raczej bym się nie zgodziła, tym bardziej, że to zobowiązanie na całe życie, a jeśli potem cały czas patrząc na to dziecko będziesz myśleć o swoim, to jest to trochę niezgodne z przesłaniem i celem bycia chrzestną.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[gosia7282]

Chyba faktycznie zrobię tak, jak mówicie. Ja dla siebie powinnam być w tej chwili najważniejsza, a nie dziecko choćby najbardziej ukochanego wujka. Brzmi okropnie, ale chyba musze taki tor myślenia przyjąć i nie stresowac się niepotrzebnie. W końcu swoje przeszłam... Mam nadzieje, że zrozumie.
dzięki za rady i pozdrawiam!
g.

[Ofiera Hellp]

Cześć dziewczyny!
Strasznie mi źle i smutno. Zostałam sama na weekend i myśli ciągle uciekają do mojej niuni. Ile czasu musi minąć, żeby ból zelżał? Jak wam się wydaje, czy druga ciąża będzie dla nas lekarstwem czy sparaliżuje nas strachem... Badać się i kontrolować w oczekiwaniu aż minie ten rok od cesarki czy odpuścić sobie narazie i zacząć dopiero na kilka miesięcy przed planowaną ciążą? Mam mętlik w głowie. A Wy co myślicie? Czekam na sugestie.

Pozdrawiam gorąco!

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Ofiera Hellp

Cześć dziewczyny!
Strasznie mi źle i smutno. Zostałam sama na weekend i myśli ciągle uciekają do mojej niuni. Ile czasu musi minąć, żeby ból zelżał? Jak wam się wydaje, czy druga ciąża będzie dla nas lekarstwem czy sparaliżuje nas strachem... Badać się i kontrolować w oczekiwaniu aż minie ten rok od cesarki czy odpuścić sobie narazie i zacząć dopiero na kilka miesięcy przed planowaną ciążą? Mam mętlik w głowie. A Wy co myślicie? Czekam na sugestie.

Pozdrawiam gorąco!

Paraliżuje strachem, ale i jest lekarstwem.
O moim pierwszym Synku nie zapomnę nigdy, to pewne. Ale druga ciąża niejako odciąga myśli, bo jest teraz ta druga mała istotka, dla której trzeba żyć, badać się, dbać o siebie i nie popadać w czarne myśli.
Co do badań - zależy... Niektóre może warto wykonać wcześniej, żeby ewentualnie coś podleczyć, ale później przed samą ciążą powtórzyć niektóre badania, żeby mieć pewność, że jest OK. Choć mi lekarze nie kazali się badać za bardzo. Zrobiłam tylko kilka badań... A później już jak zaszłam w ciążę, to standardowe. Teraz robię prawie co tydzień układ krzepnięcia i bardzo często powtarzam próby wątrobowe. No i wiadomo, kontroluję ciśnienie. Póki co standardem jest dla mnie 115/75. I modlę się, aby do lipca już nie wzrosło...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[szkrabeniek]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;40998740]
[/QUOTE]
Dałaś mi ogrom nadziei
Proszę bądź z Nami w kontakcie.

Trzymam kciuki za Ciebie i Twoje maleństwo - będzie dobrze

[Ofiera Hellp]

Ja również liczę na to, że nasze przyszłe ciąże będą przebiegały tak jak u Persephone. Bardzo trzymam za Ciebie kciuki. Już nie mogę się doczekać, żeby przeczytać, że wszystko przebiegło super i jesteś szczęśliwą mamą.
Ja na dzień dzisiejszy robię tylko próby wątrobowe i badania mam coraz lepsze. Ostatnio specjalnie nie dbałam o dietę, żeby sprawdzić czy to co jem i piję ma wpływ na wyniki - nie widzę związku. Powiem wam za to, że nabawiłam się strasznego lęku przed lekarzami. Nie docierają do mnie żadne argumenty, że wszystko będzie dobrze, że wyniki będą w porządku, że przecież idę na zwykłą konsultację i nic złego się nie wydarzy. Trzęsą mi się ręce, robi mi się niedobrze, łzy napływają do oczu. Aż strach pomyśleć co będzie się działo z moją psychiką jak będę w ciąży...

[gosia7282]

Cześć dziewczyny!
Ofiaro HELLP, żal nie minie nigdy, ale zelżeje z upływem czasu, nie będzie już tak wszechogarniający. Myślę, że ważne jest, abyś nie zostawała teraz sama i żebyś znalazła sobie jakieś zajęcie, wymagające koncentracji i odwrócenia myśli. Mi wbrew pozorom bardzo pomógł powrót do pracy, bo tam wiadomo - nie ma przebacz, trzeba robić i tyle.
Co do badań, to wydaje mi się jednak, że trzeba się badać. Znalazłam ostatnio artykuł o HELLP i pokazałam mojej lekarce, która po przejrzeniu go zleciła mi badanie na trombofilię. Zapisy są dopiero w lipcu, a badanie Bóg jeden raczy wiedzieć kiedy, ale trudno, poczekam, bo a nuż coś to da.
U mnie to jest tak, że czasami jestem nastawiona 'bojowo', chce się badać, dużo czytam nt. HELLP itd., ale też łapię doła od czasu do czasu i wtedy mój optymizm znika i pojawia się totalny brak wiary. Szczególnie, że jak to w życiu bywa, nieszczęścia chodzą parami i oprócz utraty córeczki, w niedługim czasie straciłam dziadka, z tym chrztem żona wujka powiedziała, że ona nie chce, żebym wyprawiała jakieś sceny podczas uroczystości i 'zrezygnowała' ze mnie, więc wiadomo jak się poczułam. I teraz mój ukochany pies jest ciężko chory i pewnie z tego nie wyjdzie. Wszystkie nieszczęścia naraz. I dzisiaj dzień dziecka
Ale życie toczy się dalej, trzeba walczyć i mieć nadzieję, że jednak będziemy mamami.

Perspehone, trzymam kciuki

Buźka
G.

[Ofiera Hellp]

Witam was dziewczyny!
Gosiu, jak ja Ciebie dobrze rozumiem. Nawet sobie nie wyobrażasz jak podobne są nasze historie. Mi również odeszła córeczka, niedługo potem dowiedziałam się, że mój tata jest ciężko chory a mój kochany pies, który długo chorował odszedł z tego świata. Ten 2013 jest dla mnie bardzo pechowy. Czekam tylko na to kiedy się skończy. Liczę tylko na to, że po tych wszystkich mrocznych dniach nadejdą te słoneczne...
Bardzo dobrze, że nikt nie oczekuje od Ciebie, żebyś teraz trzymała dziecko do chrztu. Nie przejmuj się kompletnie ciotką. Jeśli ona nie liczy się z Twoimi uczuciami to nie jest warta tego, żeby nazywać ją "bliską osobą". Czasami większe wsparcie mogą dać obce osoby niż rodzina. Dlatego tu jesteśmy - żeby się wspierać. Bardzo mi pomaga, że tu jestem i mogę pogadać z kimś kto mnie rozumie.
A tak poza tym, wybieram się jutro do lekarza. Zobaczymy co mi powie i czy skieruje mnie na jakieś badania. Oczywiście dam znać. Trzymajcie kciuki.

Dobrej nocy dziewczyny.

[gosia7282]

Kurcze, faktycznie mamy podobne te przeżycia... I moja psina odeszła 2 dni temu, a mojego Tatę czeka operacja czasami mam wrażenie, że jakaś klątwa nad moją rodziną wisi, bo to przegięcie doświadczać tylu nieszczęść naraz. A ciotką się nie przejmuję, bo nie jest tego warta. Tylko jej dzieciaka mi szkoda, bo jak taka osoba bez serca będzie je wychowywac, to mały wyrośnie na kogos podobnego.

Mi też pomaga to forum, bo, przykro to mówić, ale wiem, że nie jestem sama. Poza tym dodajecie mi otuchy i to ważne

Jak już będziesz po wizycie, to daj znać co Ci ciekawego lekarz powiedział, OK?

Trzymajcie się dzielnie!

[Ofiera Hellp]

Cześć!
Po wizycie już jestem. Mam torbiel na jajniku (( Muszę zrobić markery nowotworowe. Ja pierdziele!! Co mnie jeszcze czeka?? Ten rok jest naprawdę koszmarny. Jutro pójdę zrobić te badania. Jestem przed okresem i podobno wyniki mogą być zawyżone, ale nie wytrzymam 1-2 tygodni niepewności. Jak wyniki będą w porządku to mam brać tabletki antykoncepcyjne, żeby to wyleczyć.
Co wasi lekarze mówią o tabletkach antykoncepcyjnych po zespole hellp? Bo ja raz słyszałam, że nie wolno a potem, że wolno i sama już nie wiem. :/

Odnośnie Hellpa to lekarz mi powiedział, że na dzień dzisiejszy nie muszę robić żadnych badań. Nie ma potrzeby. Co jakiś czas mam tylko kontrolować ALAT i ASPAT i mogę kupić ciśnieniomierz i kontrolować ciśnienie (chociaż ja miałam niepełny zespół hellp i nie miałam problemów z ciśnieniem). Powiedział, że po cesarce muszę odczekać przynajmniej rok. Powinno być 2 lata no ale... minimum rok, żeby uniknąć pęknięcia macicy albo wrośnięcia łożyska w nie do końca zagojoną bliznę. Powiedział mi też, że jeśli w kolejnej ciąży pojawią się problemy z wątrobą to trzeba będzie jak najszybciej podać sterydy aby przyspieszyć rozwój płuc u dziecka i rozwiązać ciążę przez cesarkę koniecznie w klinice jeśli będzie wcześniej niż 35 tc. Zostało mi też zalecone pozytywne myślenie. Łatwo powiedzieć... Ehhh... Dość mam na dzisiaj.
Aha, zadzwoniłam jeszcze do innego lekarza (podobno jest ordynatorem kliniki ginekologiczno-położniczej) w sprawie mojego zdrowia po zespołe hellp i przed pierwszą wizytą kazał mi zbadać komórki LE i kardiolipiny.

Gosiu bardzo mi przykro z powodu pieska. Wiem co czujesz. Wszystkie plagi egipskie... ;(

Bardzo was proszę trzymajcie za mnie kciuki, bo nie wiem ile jeszcze jestem w stanie znieść...

[gosia7282]

Cześć!

Nie martw się na zapas bo się zamęczysz a nic to nie da...
Ja ostatnio byłam u endokrynologa i mam guzki na tarczycy i tez mam zrobic badania na raka, ale szansa jest 1% (chociaż szanse na to, że w ciązy wystapi HELLP sa jeszcze mniejsze, a mi się trafiło.. hm...) i też się to leczy, więc nie stresuję się tym tak bardzo. Wcześniej wykryty nowotwór zazwyczaj jest wyleczalny i tego się trzymajmy. A, i torbiele mam na piersi, ale lekarz twierdzi, że nie ma się czym przejmować.

Co do badań, to tez zauważyłam, że co lekarz to obyczaj. Ten drugi dobrze, że Ci zlecił badania na, z tego, co wyczytałam w necie, toczeń układowy i zespół antyfosfolipidowy, bo czytałam w jednym opracowaniu (z którego oczywiście połowa to dla mnie czarna magia , że trzeba te badania wykonać - zresztą tekst w załączniku.

Trzymam mocno kciuki, żeby nic nie wykazało! I daj znac jak Ci poszło.

Pozdrawiam,
G

[Ofiera Hellp]

Hej!
Odebrałam już wyniki markerów nowotworowych i jest w normie. Hurra. Chociaż jedna dobra wiadomość. Ufff. Kamień spadł mi z serca. Jutro idę do tego ordynatora i skonsultuję z nim to co usłyszałam od innych lekarzy. Sama już nie bardzo wiem o co pytać. Ale tak właściwie to lekarz powinien mi wszystko powiedzieć sam z siebie. No zobaczymy...

Dzięki Gosiu za załącznik. Postaram się rozszyfrować te medyczne sformułowania.

Jeśli ktoś pytał o tabletki antykoncepcyjne a zespół hellp to napiszcie co wam lekarz powiedział.

Pozdrawiam serdecznie

[gosia7282]

Jeeeeej bardzo sie cieszę, że wszystko wyszło dobrze.
Trzymaj sie cieplutko
g.

ps i daj znac, co Ci ordynator powie

[Ofiera Hellp]

Rozmawiałam z ordynatorem na temat mojego zdrowia. Na podstawie wypisu ze szpitala stwierdził, że mój przypadek wygląda mu na cholestazę ciążową a nie zespół Hellp, ale żeby to potwierdzić musiałby zobaczyć wyniki mojego woreczka żółciowego a nikt mi go nie badał. Teraz to bardziej gdybanie. Różnica między cholestazą a hellpem jest taka, że tą pierwszą można leczyć. Tylko tydzień temu lekarz, ze szpitala w którym miałam cesarkę twierdził, że to na pewno nie była cholestaza. I teraz nie wiem komu wierzyć. Może ten ze szpitala chce coś ukryć, żeby chronić szpital...
Ordynator na razie skupił się na moim torbielu. Powiedział, że może sam zniknąć podczas okresu i żebyśmy na razie zaczekali i nic nie robili. Powiedział też, że w moim przypadku stosowanie tabletek antykoncepcyjnych nie jest wskazane. (Przypomnę, że tydzień temu inny lekarz powiedział, że teraz jest dobra okazja, żeby wziąć tabletki antykoncepcyjne i zobaczyć jak na to zareaguje wątroba - poczułam się jak królik doświadczalny). Mam już mętlik w głowie. Nie wiem czy wierzyć lekarzowi, który prowadził moją ciążę i liczyć na to, że moje zdrowie będzie dla niego kwestią honorową i będzie dbał o mnie bardziej czy ordynatorowi kliniki... Teraz powinnam sprawdzić kolejnych lekarzy...
Dlaczego moja cudowna historia ciąży musiała się tak tragicznie skończyć?!?

Pozdrawiam

[Ofiera Hellp]

Tak bardzo boli mnie serce. Boli wciąż tak samo. Nie czuję ulgi gdy płaczę, a jedynie rosnącą rozpacz. Dlaczego mnie to spotkało? Dlaczego moja córeczka musiała odejść?!? Czy to moja wina? Czekałam grzecznie ufając lekarzom, że się nami dobrze zaopiekują, że nic nam nie może grozić... Tak bardzo mi źle.

[Ofiera Hellp]

Hej dziewczyny!
Jak tam wasze zdrowie i samopoczucie? Zaglądacie tu jeszcze czasami? Ostatnio nic się na naszym forum nie dzieje. Piszcie co tam u was słychać. O tym co dobre też.
Ja ostatnio byłam u lekarza i powiedział, że na Boże Narodzenie możemy się starać o dzidziusia. Bardzo bym chciała. Tym razem, jeszcze bardziej niż zwykle będę wyczekiwać tego cudownego, ciepłego, rodzinnego okresu.

Pozdrawiam was i czekam na wpisy

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Dziewczyny, ja urodziłam 21.06 mojego Synka.
Leżałam przed porodem 2 tygodnie w szpitalu, bo wyszła hipotrofia, Mały miał parametry o 3-4 tygodnie mniejsze niż powinien. W końcu na USG wyszły kiepskie przepływy, KTG również nie było najlepsze i zadecydowano o cięciu. To był 35t6d ciąży, Mały urodził się 47 cm, 1990 g, 8 pkt. Teraz waży już prawie 2,5 kilo i jak na wcześniaka całkiem ładnie sobie radzi W 5. dobie wyszliśmy ze szpitala.
Nie wiadomo, co było przyczyną hipotrofii, być może jest jakiś problem autoimmunologiczny i być może przy Dawidzie również on był, jednak w tej ciąży brałam Clexane od 30 tygodnia - może to nas uratowało? Jednak wiele tych "może"...
W każdym razie ciśnienie mi się trochę podniosło na samej końcówce, było na poziomie granicznym. Ale to już dosłownie w ostatnim tygodniu.

Trzymam kciuki za Was Dziewczyny i czekam na same dobre wiadomości

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Ofiera Hellp]

Bardzo bardzo Ci gratuluję. Właściwie to Wam gratuluję, bo Maluszek musiał walczyć od pierwszych chwil na tym świecie. Tak niewiele brakowało i znowu mogło się skończyć tragedią. Oto jak ważna jest właściwa opieka medyczna od samego początku i bardzo uważne i dokładne podejście do każdego pacjenta indywidualnie.
Super, że nam tutaj opisałaś swoją historię, bardzo ważne jest dla nas wszystkich na przyszłość aby pilnować lekarzy od początku do końca i cały czas patrzeć im na ręce.
Rodziłaś w tym samym szpitalu co wcześniej? Pytam, bo ja szczerze powiedziawszy nie wiem czy ufać jeszcze "mojemu" szpitalowi czy zdecydować się na niewiadomą...

Jeszcze raz bardzo gratuluję i życzę mnóstwo zdrówka i samych cudownych chwil we wspólnym gronie. Na pewno jesteście przeszczęśliwi.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Nie, rodziłam w Klinice o 3 stopniu referencyjności, przychodzi tam na świat wiele wcześniaków - właśnie z powodu nadciśnienia większość...
Do tamtego szpitala i do tamtego lekarza już nie wrócę nigdy. Zresztą teraz też musiałam sama w porę zareagować, bo mój lekarz prowadzący nie widział nic dziwnego w 3-4 tygodniowych rozbieżnościach na USG.... Ale ja się już nauczyłam ufać swojej intuicji, a nie słowom lekarzy. Na szczęście drugi lekarz zareagował w porę, a 2 tygodnie później Mały był już na świecie.
Powiem Wam, że ciąża kosztowała mnie ogrom nerwów. Jestem teraz taka szczęśliwa, że się skończyło (oczywiście pozytywnie). Nie wiem, czy kiedykolwiek zdecyduję się na rodzeństwo dla Artura.
A teraz drżę nad Małym, strach o dziecko nigdy nie mija

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.