Czy da się odchudzić grube dziecko?

[_vixen_]

Obejrzałam program "Kochanie, ratujmy nasze dzieci" na TVP.vod
http://vod.tvp.pl/26786005/odc-1

Jest sobie rodzina, mama sama wychowuje 13 latka i 6 latkę. Mieszkają wraz z dziadkami w dużym domu. Chłopiec jest otyły, dziewczynka ma nadwagę. W domu jest pełno słodyczy, coca coli, dzieci spędzają czas przed komputerem i telewizorem.
Rodzina ma zmienić na nawyki i odchudzić dzieci, wiec wyrzucają wszystkie słodycze, maja jeść regularne posiłki i więcej sie ruszać.

Zastanawia mnie kilka rzeczy.
Mama mówi, ze będzie o dzieci walczyć, i pięknie. Ale jak to jest, ze widzi sie, ze dziecko jest juz bardzo grube i dalej kupuje mu sie fastfoody i w domu z szafek wysypują sie wręcz ciastka. W jakim celu w tylu domach sa takie ilości słodyczy?
Jak to jest możliwe, ze dziecko jako regularny napój codzienny pije coca colę i te syfiaste słodkie herbaty?
Zastanawia mnie tez czy takie odchudzanie przyniesie oczekiwany efekt, skoro przez tyle lat, pomimo kilogramów idących w gore, nikt sam z sienie realnie nie wpadł na pomysł, zeby po prostu niezdrowego jedzenia nie kupować? Przecież do tego nie trzeba jakiegoś geniuszu.

A co Wy myślicie?

[pieleszka]

też mnie to zastanawia.
przez 13 lat ktoś doprowadził dziecko do takiego stanu, a nagle chce go "ratować"? jak dla mnie to trochę poniewczasie...

[_vixen_]

Takie programy powinny sie zaczynać od porządnego opieprzenia rodziców

[rozowo]

Napisane przez _vixen_

Obejrzałam program "Kochanie, ratujmy nasze dzieci" na TVP.vod
http://vod.tvp.pl/26786005/odc-1

Jest sobie rodzina, mama sama wychowuje 13 latka i 6 latkę. Mieszkają wraz z dziadkami w dużym domu. Chłopiec jest otyły, dziewczynka ma nadwagę. W domu jest pełno słodyczy, coca coli, dzieci spędzają czas przed komputerem i telewizorem.
Rodzina ma zmienić na nawyki i odchudzić dzieci, wiec wyrzucają wszystkie słodycze, maja jeść regularne posiłki i więcej sie ruszać.

Zastanawia mnie kilka rzeczy.
Mama mówi, ze będzie o dzieci walczyć, i pięknie. Ale jak to jest, ze widzi sie, ze dziecko jest juz bardzo grube i dalej kupuje mu sie fastfoody i w domu z szafek wysypują sie wręcz ciastka. W jakim celu w tylu domach sa takie ilości słodyczy?
Jak to jest możliwe, ze dziecko jako regularny napój codzienny pije coca colę i te syfiaste słodkie herbaty?
Zastanawia mnie tez czy takie odchudzanie przyniesie oczekiwany efekt, skoro przez tyle lat, pomimo kilogramów idących w gore, nikt sam z sienie realnie nie wpadł na pomysł, zeby po prostu niezdrowego jedzenia nie kupować? Przecież do tego nie trzeba jakiegoś geniuszu.

A co Wy myślicie?

Moim zdaniem to jest taka źle pojęta troska i miłość. Na zasadzie "no jak dziecku nie dać słodkiego??", ile razy jak jest dyskusja o zdrowej zbilansowanej diecie pada cudowny argument, zeby dziecku nie zabierać dzieciństwa i dawać słodkie. Albo mój ulubiony argument pt no bo ono chciało danonka/prażynki/cole. No jasne, że chciało ale przeciez po to jest rodzic, żeby nad tym panowac i uczyć. Zreszta wielu rodziców ma taką samą niezdrowa diete, wiec jak maja uczyć dzieci innych nawyków? też mnie przeraża czasami jak widzę co rodzice kupują dzieciakom do jedzenia i picia. Rozumiem, ze czasami mozna zgrzeszyc, bo kazdy ma czasem jakies zachcianki, wiec czemu dziecko mialoby nie miec, ale jak widze jak rodzic kupuje dziecku popcorn, cole , lody z supernaturalna niebieska polewa, pączka, itd a potem narzeka, ze to taki niejadek, a nadwage ma chyba z powietrza+grube kosci to chce mi sie poprostu śmiać.

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Temat znany przeze mnie od podszewki - bo sama w dzieciństwie mogłam wypić litr coli dziennie i zagryźć chipsami. I tak było. Spędzać czas przy kompie mogłam do oporu. I szczerze powiedziawszy nie wiem dlaczego mogłam tak mieć. Może dlatego że rodzice chcieli zrobić mi przyjemność i nie myśleli za bardzo o konsekwencjach. Do tego nie oszukujmy się ale niewiele osób zna zasady dobrego odżywiania się. A tych kilkanaście lat temu było jeszcze gorzej.

[ajah]

Napisane przez _vixen_

Obejrzałam program "Kochanie, ratujmy nasze dzieci" na TVP.vod
http://vod.tvp.pl/26786005/odc-1

Jest sobie rodzina, mama sama wychowuje 13 latka i 6 latkę. Mieszkają wraz z dziadkami w dużym domu. Chłopiec jest otyły, dziewczynka ma nadwagę. W domu jest pełno słodyczy, coca coli, dzieci spędzają czas przed komputerem i telewizorem.
Rodzina ma zmienić na nawyki i odchudzić dzieci, wiec wyrzucają wszystkie słodycze, maja jeść regularne posiłki i więcej sie ruszać.

Zastanawia mnie kilka rzeczy.
Mama mówi, ze będzie o dzieci walczyć, i pięknie. Ale jak to jest, ze widzi sie, ze dziecko jest juz bardzo grube i dalej kupuje mu sie fastfoody i w domu z szafek wysypują sie wręcz ciastka. W jakim celu w tylu domach sa takie ilości słodyczy?
Jak to jest możliwe, ze dziecko jako regularny napój codzienny pije coca colę i te syfiaste słodkie herbaty?
Zastanawia mnie tez czy takie odchudzanie przyniesie oczekiwany efekt, skoro przez tyle lat, pomimo kilogramów idących w gore, nikt sam z sienie realnie nie wpadł na pomysł, zeby po prostu niezdrowego jedzenia nie kupować? Przecież do tego nie trzeba jakiegoś geniuszu.

A co Wy myślicie?

To są złe nawyki żywieniowe i głupota z najwyższego poziomu.
Główną kwestia w takich sytuacjach powinno być okeślenie przyczyn objadania się syfem. Czy jest to już uzaleznienie od cukru, jedzenie emocjonalne, brak dostępu do normalnego jedzenia.
Wiele osób nie lubi gotować i woli zapychać się syfem, któy w dodatku wydaje się być tańszy.

Inna sprawa, ze matka może nie dostrzegać jak dziecko przybiera na masie i widzi dopiero efekt jak nadwagę widać ewidentnie i pojawiają się problemy. Poza tym, zmiana nawyków żywieniowych bywa trudna, a niektórym się zwyczajnie nie chce podejmować wysiłku.

[Taranka]

Polecam obejrzeć pierwowzór tego programu - 'Honey we're killing our kids' robiony przez BBC. Była tam jedna rodzina w której dziecko od małego tak było pojone colą że wszystkie mleczne zęby mu wypadły. A co zrobiła mamusia? Nic, nadal cole dawała.
Jak dla mnie za takie rzeczy powinien być prokurator. Smutno się robi jak to się ogląda, dzieciaki spasione, karmione tylko fastfoodami i mrożonkami, telewizja, komputer, zero ruchu, a przy próbie zmiany diety nie rozpoznają żadnych warzyw, po raz pierwszy w życiu widzą np. brokuły.

[_vixen_]

To jest tez fakt, ze wiele osób kupowanie słodkich napojów i zawsze dostępne kilogramy ciastek w domu uważa za oznakę sukcesu życiowego, bogactwa i dobrobytu A kiedy sa te rzeczy w domu to faktycznie cieżko dziecku odmówić, stad najlepiej w ogóle nie kupować, wtedy nie kusi, nie ma awantur o słodycze.

[ajah]

Napisane przez _vixen_

To jest tez fakt, ze wiele osób kupowanie słodkich napojów i zawsze dostępne kilogramy ciastek w domu uważa za oznakę sukcesu życiowego, bogactwa i dobrobytu A kiedy sa te rzeczy w domu to faktycznie cieżko dziecku odmówić, stad najlepiej w ogóle nie kupować, wtedy nie kusi, nie ma awantur o słodycze.

Powiem tak: u mnie w domu jest mnóstwo słodyczy. Problem w tym, że ja kupuję je bardzo rzadko. Ktoś nas odwiedza- dostają słodycze, słodycze w prezencie itd.
Nie mam znajomych, którym mogłabym to oddawać. Więc to leży, powoli schodzi.

[invisible_01]

Ja się zastanawiam, skąd ludzie mają pieniądze na takie ilości słodyczy i słodkich napojów, bo przecież to kosztuje kupę kasy. Nie wiem, jak można dawać małym dzieciom colę, byłam świadkiem, jak tatuś nalewał 2-latce colę i jej dawał, mimo że wcale o nią nie prosiła. Dla mnie to jest chore i nigdy tego nie pojmę.

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez _vixen_

To jest tez fakt, ze wiele osób kupowanie słodkich napojów i zawsze dostępne kilogramy ciastek w domu uważa za oznakę sukcesu życiowego, bogactwa i dobrobytu A kiedy sa te rzeczy w domu to faktycznie cieżko dziecku odmówić, stad najlepiej w ogóle nie kupować, wtedy nie kusi, nie ma awantur o słodycze.

To fakt. My staramy się nie kupować słodyczy ale i tak sporo u nas tego leży bo np w pracy dzieci dostają po dużej reklamówce słodyczy i to leży i leży, bo z wiadomych względów nie dam jej dzieciom.

[_vixen_]

Kiedy moja córka dostaje słodycze na święta, w większości wynoszę to do pracy, tam wszystko zejdzie. Jakies typowe trucizny w stylu pianek jojo czy jakoś tak laduja w koszu. Po co mam dziecko tym szprycowac? Sama nie kupuje innym dziecmi słodyczy do prezentów na święta.

---------- Dopisano o 12:30 ---------- Poprzedni post napisano o 12:27 ----------

Napisane przez invisible_01

Ja się zastanawiam, skąd ludzie mają pieniądze na takie ilości słodyczy i słodkich napojów, bo przecież to kosztuje kupę kasy. Nie wiem, jak można dawać małym dzieciom colę, byłam świadkiem, jak tatuś nalewał 2-latce colę i jej dawał, mimo że wcale o nią nie prosiła. Dla mnie to jest chore i nigdy tego nie pojmę.

Rodzina z programu biedna nie była.

Mam takiego znajomego, który wlasnie żywił dzieci zestawami z Mc Donalda, juz od takiego smarka pily coca colę, bo dla niego to był dowód na to, ze dobrze mu sie powodzi i go stać (chociaz kredyt kredytem poganiał). Dzieci sa zepsute przez to jedzenie tak, ze nie potrafią juz normalnie jest, na śniadanie sobie czipsy wciągną.

[Wolha wRedna]

Dla mnie takie pasienie dzieci chore. Raz, że stan zdrowia organizmu otłuszczonego od maleńkości nigdy nie będzie taki sam jak tego z prawidłową wagą, dwa - współczuję takim dzieciom w szkole. Podsumowując rodzice robią krzywdę fizyczną i psychiczną.

Lubię umiar we wszelkich aspektach życia. Nie widzę problemu dać dziecku słodycze czy nawet tę straszną colę, ale pod warunkiem, że jest to od czasu do czasu i na pewno nie bardzo małemu dziecku. Czytałam gdzieś (nie znam się bo dzieci nie mam), że nawyki żywieniowe i preferencje wyrabiają się dzieciom do 2-3 roku życia. Do tego czasu byłabym restrykcyjna, a później nieco spasowała.

Widzę po sobie. Wychowano mnie w domu gdzie słodyczy nie było (moja mama nie lubi), kupowało się je tylko z jakichś konkretnych okazji i dzięki temu lubię je, ale nie są mi niezbędne do życia. Dla porównania od jakiegoś czasu mam współlokatora, którego żywienie przeczy chyba wszystkim normom i zaleceniom jakie istnieją. Dawno nie widziałam osoby tak uzależnionej od cukru. Zawdzięcza to jak sądzie głównie wyniesionym z domu przyzwyczajeniom.

W takich "odchudzających" programach najgorsze jest to, że problem zostaje zauważony bardzo późno, bo dziecko ma już złe nawyki, a jednocześnie nie ma silnej woli jak dorosły i raczej trudno będzie mu wyrobić prawidłowe nawyki teraz w takim wieku.

[b9950d0ac82dfe9facf5b12d2577176f94c25ceb_62bf7f5301b2b]

Mnie ten program rozczarował. Widząc zapowiedzi „Kochanie, ratujmy nasze dzieci” liczyłam na dużo wiedzy i ciekawych technik, które mogą pomóc rodzicom w zmianach żywieniowych dzieci i zmianie mentalności całej rodziny. Przecież wystarczy rozejrzeć się na ulicy i widać, że to już nie w Stanach, a w Polsce dzieci tyją najszybciej. Rodzice tłumaczą te zmiany żywieniowe brakiem czasu.

Było zupełnie inaczej http://www.matczynefanaberie.pl/dzie...zieci-recenzja

[stesia]

wiele ludzi nie ma jeszcze świadomości jak bardzo dziecku szkodzi takim żywieniem, nieraz słyszałam teksty w stylu że przecież on tego dużo nie je, a dzieciak dziennie jadł wiecej słodkiego niż ja w ciągu tygodnia. no i te nieśmiertelne teksty że co ja będę dziecku żałować, że przecież ono tak bardzo chce, a na warzywa to jest: a ja nie wiem czy jemu to by smakowało. już spotkałam się z tym że dziecko które jeszcze zębów nie ma jest futrowane masami z batoników (bo lubi!) a ledwo roczne pije colę. znajoma swoim dzieciom daje słodkie bardzo rzadko i mówi że już nieraz słyszała jak to ona wymyśla, dzieciom słodkiego żałuje, zła matka.
zresztą ja nieraz jak odmawiałam zjedzenia kolejnego ciastka czy jakiego kebaba słyszałam jedynie teksty że niby nie jem bo sie odchudzam, czyli dla wielu nie jest to wcale coś niezdrowego jedynie należy ograniczyć jak się już chce schudnąć.
ostatnio w radiu słyszałam że dla dziecka słodkie to jest normalny smak więc jak sie zaczyna wprowadzać do diety kolejne elementy to powinno się wprowadzać różne warzywa żeby mogło się od małego do takich smaków przyzwyczajać, no a rodzice dają słodkie, malucha będzie do tego ciągnąć, a inne smaki już mu nie podejdą bo to nie to, a rodzic wtedy tłumaczy że mu nie daje bo ono nie lubi.
no i jest jeszcze: dziecko ma nadwagę bo ma tendencję do tycia, to jak je tyle kalorii i ma mało ruchu to chyba logiczne że ma większą tendencję do tycia niż dziecko jedzące zdrowo i które jest aktywne. albo mówienie ono ma to po mamie/dziadku/wpisz cokolwiek, podczas gdy ten wspomniany członek rodziny ma nadwagę która też jest spowodowana przede wszystkim tym jak sie odżywia

[anna1112]

To co wynosimy z domu jest bardzo ważne i ma wpływ nasze przyzwyczajenia żywieniowe w dorosłym życiu. Też przeraża mnie co ludzie kupują dla dzieci, wystarczy zerknąć co ludzie z dziećmi mają w koszyku w sklepach, sama chemia.
Do tego przeraża mnie inny fakt powielane przez pokolenia przeświadczenie, że grube dziecko na pewno wyrośnie. Nie, nie wyrośnie. Ostatnio w sklepie usłyszałam od matki, że dziecko jest grube i ma duży brzuch bo ma powietrze w brzuchu, ręce mi opadły. Widziałam te dziecko, grube rączki i nóżki też to wina powietrza? Raczej przejadania. Sama na własne oczy widziałam też pod sklepem przy samym wyjściu jak dziadek karmił słodkim serkiem dziecko około 1,5 roku które było tak otyłe, że miało problemy z poruszaniem się. Każdy kto szedł oglądał się bo było tak otyłe.

[ZamyslonaRoztargniona]

Widziałam tylko fragment programu. Był tak wciągający, że zasnęłam.
Dramatyczna muzyczka, płacze przy wizualizacjach dzieci w wieku 45 lat. Ja tam nic strasznego w tych obrazach nie widziałam. twarz 45latka nie wygląda jak nastolatka, to normalne. nie wiem skąd łzy w oczach u rodziny.
W oryginalnej wersji te wizualizacje były bardziej sugestywne.

Widziałam wyrzucanie słodyczy i coli.
Mama i babcia nadwagi raczej nie miały, więc nie wiem skąd dzieci takie grube.
Widziałam też, że babcia nie wiedziała ile h wnuczek gra na kompie. Ja rozumiem, że to już 13latek i nie chodzi się za nim krok w krok jak za roczniakiem, ale żeby nie potrafić oszacować ile godzin??
Zmuszanie do rowerka stacjonarnego krzykiem też niespecjalnie do mnie przemówiło. Czy może ten kochający dziadek nie mógłby wziać wnuczka na normalny rower czy jakiś inny sport?

Co było dalej?
Ile trwał ten eksperyment?
Dzieci coś schudły?

[_vixen_]

Nie wiem, czy dobrze słyszałam, ale jak matka skakała na skakance, to mówiła, ze a 34 lata i, no cóż, jak ma 34 lata to jednak spokojnie na dziesięć lat więcej wygladała, wiec te wizualizacje nie wiem w sumie, czemu takie wrażenie zrobiły. Ale to chyba głownie te narysowane brwi tak kobietę postarzały. No i fryzura.

Dziadek sam z koli zrezygnować nie chciał, twierdząc, ze sie nie odchudza, brzuch tez miał niczego sobie.

Chłopiec chyba trzy kg schudł.

[b9950d0ac82dfe9facf5b12d2577176f94c25ceb_62bf7f5301b2b]

Ja nie zauważyłam żadnej zmiany ani w sposobie życia ani odżywiania tej rodziny. Chłopiec schudł 3 kg, ale jak stwierdziła babcia z warzywami jest problem

[_vixen_]

Jeśli przez tyle czasu jadł warzywa jedynie w formie frytek i czipsów, to nie ma co oczekiwać cudów, ze je od razu polubi.

[golgie]

Takie sytuacje wynikają z różnych czynników, np. :
-rodzice są prostymi ludźmi i nie mają pojęcia o żywieniu, za to chcą zapewnić dziecku jakąś radość, a najłtwiej dawać słodycze
-rodzice nie lubią i /lub nie potrafią gotować ,więc dają przetworzone,,gotowce"
-rodzice mają dziecko ,,gdzieś" i wychodzą z założenia, że ,,jakoś to będzie", ,,jakoś się odchowa"
-może być też kombinacja powyższych.

Dobrze, że niektórzy są w stanie zweryfikować swoje podejście i chociaż próbować coś naprawiać. Może tylko przez telewizję są w stanie się zmotywować, każda droga jest dobra, jeśli cel zostanie osiągnięty.

Moje dzieci dostają słodycze, ale w bardzo ograniczonych ilościach i tylko wtedy, kiedy zjedzą normalny posiłek. Jeśli pojawiają się problemy z apetytem, jest totalny szlaban na słodycze. Daję im jedzenie 5 razy dziennie i jest ok-wagę mają idealną. Córka, która już skończyła 5 lat nigdy nie piła coli i mam nadzieję, że nigdy jej ona nie zainteresuje. My z mężem niestety bardzo ją lubimy, choć też ograniczamy.

[201803090921]

Z perspektywy czasu jestem wdzięczna mojej mamie, która serdecznie nie znosi słodyczy, nie dawała nam ich i tępiła innych, którzy dawać próbowali. Nie miała łatwo, zwłaszcza ze mną - kocham słodycze i za dzieciaka potrafiłam wyżreć cukier z cukiernicy; ale między innymi dzięki takiemu żywieniu nigdy nie miałam problemów z nadwagą (ani ja, ani rodzeństwo). Nie mam złudzeń, że da się uchować dzieciaka bez poznania smaku słodyczy do dorosłości, ale trzeba używać rozsądku i wyobraźni, a nie bezmyślnie tuczyć jak świniaka na rzez.

[201803111829]

Dzieci są grube, bo rodzice je pasą i w d*pie mają, co te dzieci jedzą. Byleby zamknęło paszczę i "coś zjadło". Nawiążę do tego.

Pierwsza sprawa - dzieci są małymi grubaskami. Moja mama pracuje w przedszkolu (przynajmniej raz w tygodniu ją odwiedzam na chwilę). W grupie PIĘCIOLATKÓW ma dwóch grubasów, kilka takich pulchnych, pucołowatych, i resztę dzieci o normalnej posturze. W tamtym roku w jej grupie w czasie obiadu czy śniadania musiały być 3 panie do pilnowania dzieciaków (mama, pomocnica i pani woźna), bo jedno dziecko potrafiło drugiemu ukraść ziemniaka z talerza. Są dzieci które często biorą dokładki. Tzn wiecie, pewnie mi też się zdarzyło prosić o dokładkę tego czy tamtego, ale ciągle?
Niektóre z nich są tak bez kondycji, że po wyjściu po schodach na górę (jedno piętro) są zasapane, czerwone. Na dworze to tylko piaskownica, nie chcą się bawić w żadne gry, gdzie trzeba się ruszać (biegać, tańczyć, skakać).
I tu kolejna sprawa - często rano chodzę do piekarni, obok jest przedszkole. I codziennie widzę mamusie z dziećmi w tej piekarni, które pytają "Marysiu, co byś zjadła? zobacz, może pączusia? może mafinkę? o zobacz, a tu jest taka bułka z serem!" i kupują po 2 bułki czy 3 mafinki dla tego malucha. Zamiast zrobić dziecku zdrowe śniadanie, zapakować w pojemnik, dorzucić jakiś owoc czy np. domowe ciastko bez tony cukru, to wolą iść i kupić jakiś słodki ulepek typu czekoladowa mafinka albo pączek z tofi. Oczywiście oprócz tego zamiast wody co wziąć dziecku do picia? Kubusia. Soczek w kartoniku o smaku chemii. Oprócz tego słodki batonik czekoladowy do łapy i można na takim wypasie iść do przedszkola. Ja nie chcę zabraniać dzieciom jedzenia słodyczy, bo każdy to lubił i lubi, ale kurde, ODPOWIEDZIALNIE. Można jeść zdrowe słodycze? Można. Można raz na jakiś czas zgrzeszyć i kupić dziecku tego pączka czy mafinkę, ale codziennie?
Kolejna sprawa - koleżanka mojej babci pasie swoje wnuczki słodkim bo... nic innego nie chcą jeść. A jak nie chcą jeść, to damy im słodkie, "niech chociaż to zjedzą, żeby im się żołądki nie poskręcały". Jak byłam mała i nie chciałam jeść, to nie jadłam. Jak zgłodniałam (a to było danie neutralne, a nie akurat takie, które mi za nic nie smakowało) to pałaszowałam aż mi się uszy trzęsły.

Czy dzieci da się odchudzić? Da się. Ale do tego potrzebna jest zmiana żywienia całej rodziny, a nie tylko Stasia lat 8. Cała rodzina je schaboszczaka, a Stasio musi opierdzielić pierś z kurczaka wielkości kapsla od piwa z porcją ryżu i półmiskiem sałaty.
No i dyscyplina, a nie "a co mu się stanie, jak raz zje" albo "tyle nie jadł <niezdrowo>, w nagrodę mu się należy".

[Oiojoioj]

cukier z cukiernicy? Czyli w domu piło się słodzone napoje?
Bo właśnie puszka coli nie jest gorsza niż herbata z cukrem. Wypicie puszki coli raz dziennie jest mniej szkodliwe dla szkliwa niż picie soku cały dzień. Nie wiem czemu to brunatne urosło do symbolu napojowego zła.
Notabene to nie na płotkowym była gównoburza, że są rodzice którzy dzieciom mięsa nie dają?

[ajah]

Napisane przez _Tinkerbell

Dzieci są grube, bo rodzice je pasą i w d*pie mają, co te dzieci jedzą. Byleby zamknęło paszczę i "coś zjadło". Nawiążę do tego.

Pierwsza sprawa - dzieci są małymi grubaskami. Moja mama pracuje w przedszkolu (przynajmniej raz w tygodniu ją odwiedzam na chwilę). W grupie PIĘCIOLATKÓW ma dwóch grubasów, kilka takich pulchnych, pucołowatych, i resztę dzieci o normalnej posturze. W tamtym roku w jej grupie w czasie obiadu czy śniadania musiały być 3 panie do pilnowania dzieciaków (mama, pomocnica i pani woźna), bo jedno dziecko potrafiło drugiemu ukraść ziemniaka z talerza. Są dzieci które często biorą dokładki. Tzn wiecie, pewnie mi też się zdarzyło prosić o dokładkę tego czy tamtego, ale ciągle?
Niektóre z nich są tak bez kondycji, że po wyjściu po schodach na górę (jedno piętro) są zasapane, czerwone. Na dworze to tylko piaskownica, nie chcą się bawić w żadne gry, gdzie trzeba się ruszać (biegać, tańczyć, skakać).
I tu kolejna sprawa - często rano chodzę do piekarni, obok jest przedszkole. I codziennie widzę mamusie z dziećmi w tej piekarni, które pytają "Marysiu, co byś zjadła? zobacz, może pączusia? może mafinkę? o zobacz, a tu jest taka bułka z serem!" i kupują po 2 bułki czy 3 mafinki dla tego malucha. Zamiast zrobić dziecku zdrowe śniadanie, zapakować w pojemnik, dorzucić jakiś owoc czy np. domowe ciastko bez tony cukru, to wolą iść i kupić jakiś słodki ulepek typu czekoladowa mafinka albo pączek z tofi. Oczywiście oprócz tego zamiast wody co wziąć dziecku do picia? Kubusia. Soczek w kartoniku o smaku chemii. Oprócz tego słodki batonik czekoladowy do łapy i można na takim wypasie iść do przedszkola. Ja nie chcę zabraniać dzieciom jedzenia słodyczy, bo każdy to lubił i lubi, ale kurde, ODPOWIEDZIALNIE. Można jeść zdrowe słodycze? Można. Można raz na jakiś czas zgrzeszyć i kupić dziecku tego pączka czy mafinkę, ale codziennie?
Kolejna sprawa - koleżanka mojej babci pasie swoje wnuczki słodkim bo... nic innego nie chcą jeść. A jak nie chcą jeść, to damy im słodkie, "niech chociaż to zjedzą, żeby im się żołądki nie poskręcały". Jak byłam mała i nie chciałam jeść, to nie jadłam. Jak zgłodniałam (a to było danie neutralne, a nie akurat takie, które mi za nic nie smakowało) to pałaszowałam aż mi się uszy trzęsły.

Czy dzieci da się odchudzić? Da się. Ale do tego potrzebna jest zmiana żywienia całej rodziny, a nie tylko Stasia lat 8. Cała rodzina je schaboszczaka, a Stasio musi opierdzielić pierś z kurczaka wielkości kapsla od piwa z porcją ryżu i półmiskiem sałaty.
No i dyscyplina, a nie "a co mu się stanie, jak raz zje" albo "tyle nie jadł <niezdrowo>, w nagrodę mu się należy".

Mam wrażenie, ze nieco przejaskrawiasz.

Co do pogrubionego, to jest przesada
Moje dziecko wróciło dziś ze szkoły (w której jadło obiad mniej więc 2.5h przed powrotem) i zjadło 2 talerze rosołu.
Nie dowierzam, że ilość dzieci ze słąbą kondycją jest ogromna.



Co do kwestii: że nawyki całej rodziny są istotne, a świadomość wielu rodziców jest niewielka.

[trzyrazypiec]

Napisane przez _Tinkerbell

Dzieci są grube, bo rodzice je pasą i w d*pie mają, co te dzieci jedzą. Byleby zamknęło paszczę i "coś zjadło". Nawiążę do tego.

Pierwsza sprawa - dzieci są małymi grubaskami. Moja mama pracuje w przedszkolu (przynajmniej raz w tygodniu ją odwiedzam na chwilę). W grupie PIĘCIOLATKÓW ma dwóch grubasów, kilka takich pulchnych, pucołowatych, i resztę dzieci o normalnej posturze. W tamtym roku w jej grupie w czasie obiadu czy śniadania musiały być 3 panie do pilnowania dzieciaków (mama, pomocnica i pani woźna), bo jedno dziecko potrafiło drugiemu ukraść ziemniaka z talerza. Są dzieci które często biorą dokładki. Tzn wiecie, pewnie mi też się zdarzyło prosić o dokładkę tego czy tamtego, ale ciągle?
Niektóre z nich są tak bez kondycji, że po wyjściu po schodach na górę (jedno piętro) są zasapane, czerwone. Na dworze to tylko piaskownica, nie chcą się bawić w żadne gry, gdzie trzeba się ruszać (biegać, tańczyć, skakać).

Naprawdę nie wiem na jakim Ty świecie żyjesz. Zasiedmiogórogród czy Nibylandia?

[201803111829]

Wolałabym to pierwsze W nibylandii dla mnie za dużo dzieci.

---------- Dopisano o 17:54 ---------- Poprzedni post napisano o 17:51 ----------

Napisane przez ajah

Mam wrażenie, ze nieco przejaskrawiasz.

Co do pogrubionego, to jest przesada
Moje dziecko wróciło dziś ze szkoły (w której jadło obiad mniej więc 2.5h przed powrotem) i zjadło 2 talerze rosołu.
Nie dowierzam, że ilość dzieci ze słąbą kondycją jest ogromna.



Co do kwestii: że nawyki całej rodziny są istotne, a świadomość wielu rodziców jest niewielka.

wiesz, ja nawet w tym wieku nie zjem dwóch talerzy rosołu ;p

A ilość dzieci ze słabą kondycją jest duża, serio. Nie mówię, że wszystkie, ale dużo dzieci. Wszystko, co napisałam wiem z opowieści mamy.

[trzyrazypiec]

W sumie to zazdroszczę, bo mnie nie przyszło nigdy spotykać takich jaskrawości na swej drodze

[ajah]

Napisane przez _Tinkerbell

Wolałabym to pierwsze W nibylandii dla mnie za dużo dzieci.

---------- Dopisano o 17:54 ---------- Poprzedni post napisano o 17:51 ----------



wiesz, ja nawet w tym wieku nie zjem dwóch talerzy rosołu ;p

A ilość dzieci ze słabą kondycją jest duża, serio. Nie mówię, że wszystkie, ale dużo dzieci. Wszystko, co napisałam wiem z opowieści mamy.

jak to się ma do tematu wątku ?
moje dziecko do grubych nie należy, kondycję ma świetną, cały czas rośnie, rozwija się.
Generalnie uważam, że lepiej by dziecko zjadło w przedszkolu pożywny obiad, a nie zpychało się drożdżówkami czy pączkami.

[Oiojoioj]

Napisane przez ajah

jak to się ma do tematu wątku ?
moje dziecko do grubych nie należy, kondycję ma świetną, cały czas rośnie, rozwija się.
Generalnie uważam, że lepiej by dziecko zjadło w przedszkolu pożywny obiad, a nie zpychało się drożdżówkami czy pączkami.

To jest druga strona medalu, która mnie zawsze szokuje. Dużo ludzi myśli, że jedzenie mało (jakkolwiek definiowane) jest zdrowe.
Nie istnieje coś takiego jak rożne zapotrzebowanie na kalorie, na inne składniki odżywcze. Jak jesz jeden talerz rosołu dziennie to znaczy że jesz zdrowo.