Nagle zerwany kontakt

[Samotna76]

Witam,☠



Jestem po 40 sama bez dzieci. I powoli tracę nadzieję że kogoś poznam. Jakiś rok temu poznałam kogoś na portalu randkowym.☠Dzieli nas spora odległość ale mimo to postanowiliśmy się spotkać. W sumie były 3 spotkania na neutralnym gruncie.Duzo rozmawialiśmy przez telefon. I nagle urwał siękontakt. Nie odpisywał na sms wiec zadzwoniłam ale telefon odebrał ktoś inny tzn inny męski głos. Rozlaczylam się.☠ Dlaczego faceci w taki sposób zrywaja kontakt? Przecuez wystarczy odpisać przepraszam ale już kogoś poznałem /jednak nie możemy kontynuować naszej znajomości itp itd☠ ☠a tak zachodzie w głowę czy zerwał kontakt bo chciał czy jednak mu się coś złego przytrafilo.

[Adorenka]

No ok, ale jak wlasciwie przebiegala wasza relacja?

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Zerwał kontakt bez słowa bo uznał że po 3 spotkaniach nie musi się tłumaczyć obcej kobiecie. Koniec historii.

[limonka1983]

... ewentualnie w jakiś sposób stracił telefon, a odebrał nowy właściciel... Co ten ktoś powiedział?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Nie spodobalas mu sie na zywo
Odpusc

[Rena]

Wydaje mi sie, ze tak zrywaja kontakt chamscy faceci.

[Krasny99]

Równie dobrze telefon mógł odebrać jakiś jego kolega, nie usłyszał w słuchawce nic więc zapomnieli o sprawie, i tyle.



Swoją drogą to mega dziwnie to zrobiłaś, chciałaś zadzwonić ale usłyszałaś inny głos to się rozłączyłaś, sam mam kilka takich głuchych telefonów w miesiącu wiec nawet się nad nimi nie zastanawiam.


A wystarczyło powiedzieć że chcesz rozmawiać z Frankiem, Jankiem, Tomkiem czy jak tam temu chłopakowi jest i dowiedziała byś się wszystkiego co Cię teraz nurtuje.



Napisz mu smsa, jak nie odpisze to będziesz mieć pewność że Cię olał a jak odpisze to może się dowiesz dlaczego kontakt nagle się urwał

[Ellen_Ripley]

Po 40-tce, więc chyba jakieś doświadczenie życiowe masz. Czy naprawdę nie przyszło Ci na myśl, że 3 spotkania na krzyż w ciągu roku znajomości nie rokują dobrze? Jak się ludzie sobie spodobają, to raczej dążą do jak najczęstszych spotkań. Nawet jeżeli dzieli ich kilkaset kilometrów.

[Samotna76]

Tak wiem ze 3 spotkania to niedużo. Ale po pierwszym było 2 i 3 i to była głównie jego inicjatywa wiec to nie tak ze po pierwszym spotkaniu mu się nie spodobałam. Dużo rozmawialiśmy przez telefon. Wiem ze w necie można spotkać różne typy.

Aha w koncu odpisał na mojego smsa i napisał ze przeżywa życiowy dramat i kiedyś mi to wyjaśni. Nie wiemco o tym myśleć. Generalnie naszą znajomość spisałam na straty.

Chyba pisana jest mi samotność.

[Mijanou]

Samotność nie jest nikomu pisana.
Jednak tę znajomość spisałabym na straty.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Samotna76

(...)
Chyba pisana jest mi samotność.

Dziewczyno, spokojnie. Naprawdę jest wiele pomiędzy bezsensowną pisaniną miesiącami, a samotnością. Następnym razem stawiaj na konkrety, czyli:
- przenoś w miarę szybko kontakt na grunt realny,
- oceniaj znajomość nie na podstawie "wydaje mi się, że on...", "chciałabym, aby...", "on deklaruje / obiecuje, że...", ale na podstawie faktów - tego, co się tak naprawdę dzieje i jak rozwija,
- nie rób sobie za wiele nadziei nie mając ku temu realnych postaw, ale też nie bój się wymagać, mówić czego tak naprawdę szukasz (i kogo).

[Samotna76]

Naprawdę ciężko znaleźć kogoś sensownego w tym wieku. Nie zakladalan sobie nie wiadomo czego ale fajnie się nam rozmawiało, i nawet jeśli nie było by z tego związku na dłuższą metę to mogliśmy fajnie spędzić czas (dobry towarzysz do wyjazdów ).

I spotkaliśmy się po miesiącu wiec nie było nie wiadomo jak długiego pisania. Zresztą głównie rozmawialiśmy przez telefon. Tylko na początku było kilka mejli.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Miesiąc to nie jest nie wiadomo jak długie pisanie?

[Samotna76]

Pisaliśmy może 4 dni. Potem były rozmowy telefoniczne. I później z racji odległości dopiero po miesiącu udało nam się spotkać. Nie uważam ze to jakoś późno. Zdarzało mi się spotykać po 3 miesiącach samego pisania.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

No to lepiej zmień nawyk, a sporo problemów typu "ciężko kogoś wolnego znaleźć" się rozwiąże.

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Napisane przez Samotna76

Naprawdę ciężko znaleźć kogoś sensownego w tym wieku. Nie zakladalan sobie nie wiadomo czego ale fajnie się nam rozmawiało, i nawet jeśli nie było by z tego związku na dłuższą metę to mogliśmy fajnie spędzić czas (dobry towarzysz do wyjazdów ).

I spotkaliśmy się po miesiącu wiec nie było nie wiadomo jak długiego pisania. Zresztą głównie rozmawialiśmy przez telefon. Tylko na początku było kilka mejli.

Ciężko znaleźć kogoś sensownego, więc szukasz wśród bezsensownych? 3 spotkania w ciągu roku to przecież skandalicznie mało, nie szkoda Ci było czasu na takiego gawędziarza? Jeśli szukasz prawdziwego partnera, musisz być bardziej wymagająca, a nie rzucać się na każdego, z kim się dobrze rozmawia. Ellen_Ripley udzieliła Ci bardzo dobrych wskazówek, trzymaj się ich. Odrzucałabym też znajomości na odległość. Nie jesteś skazana na samotność, ale skazujesz na nią sama siebie brnąc w nierokujące znajomości.

[Samotna76]

Nie ukrywam że jako osoba bez zobowiązań szukam kogoś podobnego. A niestety w tym wieku ciężko poznać takiego faceta. .

I nie widzę nic dziwnego w spotkaniu po miesiącu znajomości. Jesteśmy dorośli pracujemy wiec nie zawsze mamy czas.

---------- Dopisano o 10:01 ---------- Poprzedni post napisano o 09:59 ----------

Szukam wśród sensownych (przynajmniej na pierwszy rzut oka ) i dlatego nie spotykam się z każdym kto mi to zaproponuje.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Czyli ludzie którzy pracują nie mają czasu na spotkanie przez miesiąc? Błagam, wtedy właśnie wychodzi brak zainteresowania, a potem zdziwienie że facet znika bez słowa, przecież to jest do przewidzenia. Jak widzisz że się klei rozmowa to kilka dni, maksymalnie tydzień i się umawiacie, weryfikujesz czy jest sens to ciągnąć albo nie. A Ty czekasz 3 miesiące (jakaś abstrakcja dla mnie). W ten sposób to i za 10 lat nikogo nie poznasz.

Jeśli facet byłby Tobą szczerze zainteresowany, to by się umówił szybko, nie ma czegoś takiego jak "jestem zapracowany nie mam czasu w tym miesiącu". Zawsze znajdzie się choćby godzinę lub dwie, jeśli komuś zależy. Tak samo Tobie. Ale wybierasz nieciekawe osoby, zwlekasz miesiącami i potem smutek bo nie wyszło. Nie miało prawo wyjść.

Takie pisanie i dzwonienie tygodniami skutecznie zabija zainteresowanie.

[PoPoo]

Rok ciągnęła się pisanina, trzy spotkania a Ty cały czas myślałaś ze coś z tego będzie? Może jeszcze powiesz ze z nikim innym się nie umawiałas w tym czasie?:0

[_clemaa]

byliście tylko na kilku spotkaniach... zero zobowiązań, więc o co chodzi? trudno tu mówic nawet o zerwaniu kontaktu...

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez PoPoo

Rok ciągnęła się pisanina, trzy spotkania a Ty cały czas myślałaś ze coś z tego będzie? Może jeszcze powiesz ze z nikim innym się nie umawiałas w tym czasie?:0

Tragedia nie? Ale przecież ludzie są zapracowani, to dlatego.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Samotna76

(...)
I spotkaliśmy się po miesiącu wiec nie było nie wiadomo jak długiego pisania. Zresztą głównie rozmawialiśmy przez telefon. Tylko na początku było kilka mejli.

Ale w ciągu roku czasu były zaledwie 3 spotkania. Serio nie dało Ci to do myślenia, że ta znajomość nijak się nie rozwija na gruncie realnym?

I nie czaruj się jakimś "nawet koleżeństwem bym się zadowoliła". Jeżeli szukasz faceta, związku i w danym facecie widzisz materiał na to, to albo próbujecie tegoż związku, albo "następny". Co innego, jeżeli po 1-2 spotkaniu jest zero chemii z obydwu stron, ale fajnie się z kimś czujesz z zastrzeżeniem, że widzisz w nim wyłącznie kolegę, a on w Tobie koleżankę i jest chęć szczera po prostu poszerzenia kręgu znajomych. Tak, w takim przypadku można próbować koleżeństwa. Tylko nawet w przypadku koleżeństwa trzeba umieć i CHCIEĆ znaleźć dla siebie czas chociażby ten raz w miesiącu, czy na dwa miesiące. Inaczej to jest znajomość kompletnie na piasku pisana.

[Samotna76]

Dzieli nas spora odległość wiec albo spotykamy się na cały dzień lub weekend albo wcale. Na tym etapie oboje na to przystalismy. Ok rozumiem ze on zmienił zdanie /poznał kogoś itp. ale można chyba kulturalnie napisać np. Część kończymy znajomość bo nie ma ona sensu, mieszkamy za daleko, za rzadko się spotykamy itp. To bym zrozumiała. Ale nagle zerwanie kontaktu tak bez żadnego słowa jest dla mnie niepojęte.

I pragnę przypomnieć ze ja mam 43 lata wiec nie mam nie wiadomo ile okazji kogoś poznać. Wokół sami zajęci,albo jacyś alkoholicy, albo rozwodnicy ze zobowiązaniami.

Ciekawa jestem ile lat mają osoby udzielajace się w tym wątku.

Aha próbowałam przez ten rok poznać kogoś z bliższych okolic jednak bezskutecznie.

---------- Dopisano o 10:43 ---------- Poprzedni post napisano o 10:40 ----------

To że były 3 spotkania podyktowane było też innymi okolicznosciami ktore miały miejsce w jego życiu a także moim. Ale to zbyt prywatne żeby pisać o tym na forum.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Nikt nie twierdzi że w Twoim wieku nie jest trudniej, bo jest, tylko sama sobie sabotujesz relacje.

[tiuteraz]

[1=f284c48a05423b409a451c4 db0eed2c1276616e1_6008c42 88f43f;87045351]Tragedia nie? Ale przecież ludzie są zapracowani, to dlatego.[/QUOTE]

Człowiek się oszukuje, choć wewnątrz siebie zna prawdę. Jak ktoś nie ma miesiąc czasu na spotkanie to znaczy, że po prostu mu nie zależy. Jeśli doszło do 4 spotkań w roku to jest bardzo mało i raczej można było przewidzieć jak to się skończy. Problem leży gdzie indziej. Nie w pechu, braku szczęścia, wieku, byciu skazanym na samotność. Trzeba określić kogo się szuka i czego się wymaga. Autorka niepotrzebnie traciła czas, łudziła się, że coś z tego będzie, chociaż znajomość można było uciąć dużo wcześniej, widząc brak zaangażowania z drugiej strony. Później przychodzi frustracja i rozżalenie, bo ktoś zrywa nagle kontakt, chociaż było to tylko kwestia czasu. Niestety nie każdy potrafi powiedzieć, ze chce zakończyć znajomość, szuka wymówek, stosuje uniki, aby druga strona domyśliła się o co chodzi. Pewnie facet wysyłał sygnały wcześniej, nie były one odczytane, to przestał się odzywać, a na koniec wymyślił kłamstewko o życiowym dramacie, który kiedyś wyjaśni. Autorko on do Ciebie nigdy się nie odezwie. Szukaj kogoś innego, konkretnego faceta.

[Samotna76]

I temat nie dotyczy tego czy nasza znajomości dobrze rokowala czy nie. Dotyczy sposobu zerwania znajomości. Ale pewności nie mam czy to było zerwanie kontaktu czy faktycznie coś się wydarzyło w jego życiu. Przecież ludziom przydarzaja sie choroby, wypadki i różne inne nieszczęścia.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Samotna76

Dzieli nas spora odległość wiec albo spotykamy się na cały dzień lub weekend albo wcale. Na tym etapie oboje na to przystalismy. Ok rozumiem ze on zmienił zdanie /poznał kogoś itp. ale można chyba kulturalnie napisać np. Część kończymy znajomość bo nie ma ona sensu, mieszkamy za daleko, za rzadko się spotykamy itp. To bym zrozumiała. Ale nagle zerwanie kontaktu tak bez żadnego słowa jest dla mnie niepojęte.

I pragnę przypomnieć ze ja mam 43 lata wiec nie mam nie wiadomo ile okazji kogoś poznać. Wokół sami zajęci,albo jacyś alkoholicy, albo rozwodnicy ze zobowiązaniami.

Ciekawa jestem ile lat mają osoby udzielajace się w tym wątku.

Aha próbowałam przez ten rok poznać kogoś z bliższych okolic jednak bezskutecznie.

---------- Dopisano o 10:43 ---------- Poprzedni post napisano o 10:40 ----------

To że były 3 spotkania podyktowane było też innymi okolicznosciami ktore miały miejsce w jego życiu a także moim. Ale to zbyt prywatne żeby pisać o tym na forum.

3 spotkania w roku to mega mało. To jest praktycznie zerowa chęć rozwijania znajomości. Nie czaruj się, że chodziło o brak czasu i "inne okoliczności". Ludzie, jeżeli zaiskrzy, czy przypadną sobie do gustu nawet tylko koleżeńsko, to potrafią znaleźć czas i pokonać przeciwności. To jest kwestia zorganizowania sobie tygodnia już "pod spotkanie" i chęci. Najłatwiej jest powiedzieć "nie mam czasu", a potem zalegać w niedzielę przed tv. Albo tłumaczyć się "innymi okolicznościami" i siedzieć w 4 ścianach i mieć coraz większe poczucie beznadziei.

A kwestia rozwodników: no sorry, ale w czym jest gorszy "rozwodnik ze zobowiązaniami"? Niestety, masz 43 lata, więc albo szukaj lilijki z seminarium, może kogoś młodszego, albo musisz brać pod uwagę, że ludzie jakieś zobowiązania będą mieć. Jeżeli ktoś jest ogarnięty, ma sprawy poukładane, to co należy pozamykane, to co za problem? Galakty dobrze to podsumował: sabotujesz relacje, również te potencjalne.

Chyba sama nie wiesz czego chcesz. Niby chciałabyś poznać, ale zawsze "coś" na przeszkodzie, jakieś okoliczności, bla bla bla i tak rok za rokiem Ci leci. I coraz większe poczucie "życie mnie oszukało", bo rycerz na białym koniu nie przybył.

[PoPoo]

No sory ale skoro odrzucasz rozwodników to ja ci sukcesu nie wróżę. To ze ktis jest rozwodnikiem nie znaczy ze będzie złym partnerem bo małżeństwa się rozpadają z różnych przyczyn. Wiec interesują cie tylko starzy kawalerowie?:/

[PoPoo]

Większość normalnych ludzi w wielu ok 40 jednak jakieś zobowiązania ma i nie uważam tego za powód to odrzucenia, ale to już nie mój problem

[tiuteraz]

Napisane przez Samotna76

I temat nie dotyczy tego czy nasza znajomości dobrze rokowala czy nie. Dotyczy sposobu zerwania znajomości. Ale pewności nie mam czy to było zerwanie kontaktu czy faktycznie coś się wydarzyło w jego życiu. Przecież ludziom przydarzaja sie choroby, wypadki i różne inne nieszczęścia.

Masz życzenie aby ludzie kończyli z Tobą znajomość w taki sposób w jaki Ty oczekujesz. Ludzie nie będą robili tego co sobie życzysz, a Tobie pozostaje się z tym pogodzić. Ludzie z różnych względów mogą się tak zachowywać boją się konfrontacji, reakcji drugiej strony, nie są asertywni, nie chcą zranić lub po prostu tak mają.