Problemy pierwszego świata + ot, część 5

[695d786c3492781c3fd020c39a3abf990173eddf_6577a2b887a02]

A ja to nawet nie mam problemu z rozmową o dzieciach (szczególnie tych najbliższych, bo mnie jednak interesują), ale gdybym miała dzieciatą znajomą i przeczytała u niej taką wypowiedź jak zacytowana, to raczej bym jej już nie dręczyła utrzymywaniem kontaktu.
Poza tym też nie widzę, żeby dzieciaci ludzie rozmawiali wyłącznie o dzieciach, do tego część to anegdotki, tak samo się czasem opowiada o dorosłych.

Wysłane z mojego SM-A705FN przy użyciu Tapatalka

[SteveS]

Napisane przez j_fly

Dziwi mnie, że macie w swoich otoczeniach tak wiele dzieciatych osób, które nie mają innych tematów do rozmowy Sama mam małe dziecko i jakieś 90% moich najbliższych znajomych też ma dzieci, ale głównie rozmawiamy na inne tematy. Oczywiście o dzieciach też, ale to by było jakieś 30% czasu rozmowy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokładnie tak. Plus to jeszcze, że ja mam wrażenie, że to dzieciatych traktuje się jak trędowatych. Bo jak masz dziecko, to słyszysz, że jesteś "madką" i zrobiłaś sobie bombelka, bo 500+

[this_witch]

Napisane przez j_fly

Dziwi mnie, że macie w swoich otoczeniach tak wiele dzieciatych osób, które nie mają innych tematów do rozmowy Sama mam małe dziecko i jakieś 90% moich najbliższych znajomych też ma dzieci, ale głównie rozmawiamy na inne tematy. Oczywiście o dzieciach też, ale to by było jakieś 30% czasu rozmowy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Napisane przez SteveS

Dokładnie tak. Plus to jeszcze, że ja mam wrażenie, że to dzieciatych traktuje się jak trędowatych. Bo jak masz dziecko, to słyszysz, że jesteś "madką" i zrobiłaś sobie bombelka, bo 500+

A przeczytałyście wklejony post Arleny? To ona twierdzi, że nie ma o czym z bezdzietnymi rozmawiać

[j_fly]

Napisane przez this_witch

A przeczytałyście wklejony post Arleny? To ona twierdzi, że nie ma o czym z bezdzietnymi rozmawiać

Ale ja odniosłam się do tego postu, tylko do następnych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[this_witch]

Napisane przez j_fly

Ale ja odniosłam się do kolejnych postów, a nie tego jednego

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No bo to działa w obie strony chyba. Jak się trafi na takie Arleny w otoczeniu to już się potem podchodzi do dzieciatych z dystansem nikt nie lubi słuchać jaki to nie ma prawa być zmęczony i jaki to jest rozpieszczony, że sobie do klubu chodzi. Ja mam znajomych z dziećmi i są różni, są i tacy normalni jak piszecie, na szczęście.

[j_fly]

Napisane przez this_witch

No bo to działa w obie strony chyba. Jak się trafi na takie Arleny w otoczeniu to już się potem podchodzi do dzieciatych z dystansem nikt nie lubi słuchać jaki to nie ma prawa być zmęczony i jaki to jest rozpieszczony, że sobie do klubu chodzi. Ja mam znajomych z dziećmi i są różni, są i tacy normalni jak piszecie, na szczęście.

No to dziwi mnie patrzenie na dzieciatych, jak na jedną, bezkształtną masę

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[czekooczekolada]

Napisane przez j_fly

Dziwi mnie, że macie w swoich otoczeniach tak wiele dzieciatych osób, które nie mają innych tematów do rozmowy Sama mam małe dziecko i jakieś 90% moich najbliższych znajomych też ma dzieci, ale głównie rozmawiamy na inne tematy. Oczywiście o dzieciach też, ale to by było jakieś 30% czasu rozmowy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

popieram. mamy pare razy w miesiącu z moimi dziewczynami "posiadówę", dwie z nich są niedzieciate, dwie dzieciate. i serio, o dzieciach to się praktycznie nie rozmawia w ogóle to gdy spotykam się chociażby we dwójkę z którąś z niedzieciatych, to nawet tematu dzieci nie poruszam, bo niby po co? żeby prowadzić monolog?

[ateris]

Mój PPŚ: imprezowy długi weekend uświadomił mi, że wszystko super, ale jednak po tej magicznej 30tce tolerancja na imprezy do późna spada i trzeba teraz mocno to odespać. A czerwiec w moim gronie jest mocno urodzinowy.. Także oby do lipca

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasztanka3]

Napisane przez _medianoche

U mnie nie na nic jaśniejszego. Nie znalazłam nic jaśniejszego w drogeriach. A przetrzepali dla mnie wszystkie szuflady w drogeriach. Fluid jaśniejszy o dwa tony od Revlonu byłby dla mnie idealny.

Ale świat beauty nie lubi wampirów, muszę ciapać i mieszkać krem z fluidem, żeby kolor był w miarę ok. Trzeba znaleźć makijażystkę Cilliana Murphy i zapytać czym go malują jak kręcą film. Halo, to ja https://image.isu.pub/170703102339-3...humb_large.jpg proszę dać namiary na fluid.

Widziałam parę koreańskich fluidów online, które wydawały się być jasne, ale w ciepłym odcieniu. A ja jestem jasna i chłodna. Ciepłe odcienie mają dziwną, żółtą poświatę.

PPŚ spróbowałam dziś ciemnoszarego cienia do powiek i efekt był u mnie taki https://www.mezcotoyz.com/mas_assets...6/e/c/9964.Jpg We francuskim makijażu wyglądam świetnie, ale wystarczy, że użyję cienia do powiek, to efekt +10 lat i krwiopijny wampir.

Tez jestem jasna i chlodna. Fenty ma jasne kolory, ale ten jej podklad strasznie mnie zapycha. Szkoda, bo naprawde ladnie matuje i ma niezle krycie. Z budzetowych podkladow zaden nie ma dla mnie koloru, podobnie Dior, Lancome i Estee Lauder, wszystkie sa za ciemne. Uzywalam przez pare lat BB cushion z Laneige w odcieniu porcelain, obecnie uzywam It Cosmetics w odcieniu fair ivory (zwykly fair jest sporo za ciemny), on jakos magicznie jasnieje na skorze Podobnie wyglada na skorze do Fenty 110.


Cienie w kolorze ciemniejszym od skory u mnie odpadaja.
Jedynie bardzo jasne rozswietlajace, a do tego eyeliner i tusz.

[kasiunia788742]

Napisane przez ateris

Mój PPŚ: imprezowy długi weekend uświadomił mi, że wszystko super, ale jednak po tej magicznej 30tce tolerancja na imprezy do późna spada i trzeba teraz mocno to odespać. A czerwiec w moim gronie jest mocno urodzinowy.. Także oby do lipca

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To ja nigdy nie miałam tolerancji do imprez do późna a jeszcze kilka lat mi do 30-tki zostało

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

[kasztanka3]

Na studiach zdarzylo mi sie zarwac noc i jakos funkcjonowac nawet przez dwa dni z rzedu, teraz nie dalabym rady Jesli sie nie wyspie w nocy to potem przez caly dzien przysypiam na stojaco/siedzaco.

[Mimiko]

Napisane przez this_witch

No bo to działa w obie strony chyba. Jak się trafi na takie Arleny w otoczeniu to już się potem podchodzi do dzieciatych z dystansem nikt nie lubi słuchać jaki to nie ma prawa być zmęczony i jaki to jest rozpieszczony, że sobie do klubu chodzi. Ja mam znajomych z dziećmi i są różni, są i tacy normalni jak piszecie, na szczęście.

W moim otoczeniu nie mam takich osób jak ta Arlena, ale na wizażu widzę często podobne wypowiedzi. Takie w stylu: "o matko bosko, nie miałam czasu iść siku, umyć zęby, wypić kawę i zjeść przez 8 godzin, bo mam dziecko". Nie raz już pisałam, że taka wizja mnie przeraża po prostu i mam nadzieję, że jednak nawet mając dziecko (bo w przyszłości planuję), można normalnie żyć, a nie tylko orka na ugorze i pampers dla siebie, bo bombelek nie pozwoli oddalić się do toalety.

Na podforum dla mam widziałam niedawno wypowiedź wizażanki, która miała kilkutygodniowe dziecko i nie jadła dopóki mąż nie wrócił z pracy. Pisała, że nie ma czasu na żaden posiłek, nie ma czasu na prysznic, na nic. Z posta wynikało, że cały dzień miała dziecko na rękach albo musiała koło niego leżeć. Prosta droga do depresji moim zdaniem.

Napisane przez kasiunia788742

To ja nigdy nie miałam tolerancji do imprez do późna a jeszcze kilka lat mi do 30-tki zostało

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

Ja też nie. Wprawdzie teraz jestem po 30, ale całonocnych imprez nigdy nie lubiłam. Kładę się wcześnie wstać i wcześnie wstaję, więc jakieś wysiadywanie do 1 czy 2 w nocy to dla mnie koszmar.

[Monia284]

Napisane przez kasiunia788742

To ja nigdy nie miałam tolerancji do imprez do późna a jeszcze kilka lat mi do 30-tki zostało

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

Ja w sumie mam. Tylko ze kiedys bardzo rzadko imprezowalam. Ostatnio bywalo czesciej nawet i byl czas ze co tydzien. Zdarzylo mi sie ze wypilam wiecej i zanocowalam u przyjaciol. Wtedy czulam sie troche gorzej ale okolo godziny 14 mi przeszlo i spedzilam z nimi jeszcze czas. Czesto jednak imprezujemy do 1 lub nawet 3 w nocy. Potem spie nawet do 11 i mi ostatnio starczy i czuje sie dobrze. Szybko sie renegeneruje. Teraz mam 29 lat.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasiunia788742]

Napisane przez Monia284

Ja w sumie mam. Tylko ze kiedys bardzo rzadko imprezowalam. Ostatnio bywalo czesciej nawet i byl czas ze co tydzien. Zdarzylo mi sie ze wypilam wiecej i zanocowalam u przyjaciol. Wtedy czulam sie troche gorzej ale okolo godziny 14 mi przeszlo i spedzilam z nimi jeszcze czas. Czesto jednak imprezujemy do 1 lub nawet 3 w nocy. Potem spie nawet do 11 i mi ostatnio starczy i czuje sie dobrze. Szybko sie renegeneruje. Teraz mam 29 lat.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

O nieee, z nocowaniem w ogóle. Wolę nie pić a wracać autem o przyzwoitej dla mnie porze

W domu lubię sobie posiedzieć dłużej i raczej jestem taką sową, ale na imprezach zawsze spada "jakość" imprezy i wtedy się zmywam

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

[SteveS]

Napisane przez Mimiko

W moim otoczeniu nie mam takich osób jak ta Arlena, ale na wizażu widzę często podobne wypowiedzi. Takie w stylu: "o matko bosko, nie miałam czasu iść siku, umyć zęby, wypić kawę i zjeść przez 8 godzin, bo mam dziecko". Nie raz już pisałam, że taka wizja mnie przeraża po prostu i mam nadzieję, że jednak nawet mając dziecko (bo w przyszłości planuję), można normalnie żyć, a nie tylko orka na ugorze i pampers dla siebie, bo bombelek nie pozwoli oddalić się do toalety.

Na podforum dla mam widziałam niedawno wypowiedź wizażanki, która miała kilkutygodniowe dziecko i nie jadła dopóki mąż nie wrócił z pracy. Pisała, że nie ma czasu na żaden posiłek, nie ma czasu na prysznic, na nic. Z posta wynikało, że cały dzień miała dziecko na rękach albo musiała koło niego leżeć. Prosta droga do depresji moim zdaniem.

Ale to nie wynika z chęci czy oczekiwań. Po prostu dzieci są różne. Np. mój syn taki właśnie był - na rękach, jak nie, to płacz. Oczywiście do toalety chodziłam, ale on np. w wózku nie spędzał ani chwili bez płaczu, więc często nosiliśmy go w chuście. Ale jednocześnie - jego tata, a mój mąż, był mega zaangażowany. Pracowaliśmy oboje w domu, ja od 3 miesiąca po porodzie, więc musieliśmy to zorganizować. A przy tym znam dzieci, które tylko spały i budziły się na jedzenie, a czas aktywności spędzały, leżąc sobie bez jęczenia Mam wrażenie, że ludzie trochę zapominają, że dziecko to mały człowiek, a nie jakieś stworzenie, które sobie programujesz i pokazujesz, że "się da".

A jednocześnie nie miałam problemu z wyjściami na spotkania, szkolenia. Spotykaliśmy się ze znajomymi i wcale nie było gadania o dzieciach, tylko o wszystkim wokół. Jasne, czasem temat zszedł na dzieci (jak znajomi byli u nas, a ja musiałam młodego nakarmić), ale z taką samą intensywnością rozmawialiśmy np. o psach (bo psy też mamy) czy o filmie, który oglądaliśmy.

Podsumowując mój wywód, dziwią mnie dwie rzeczy. Po pierwsze - pogląd, że pierwsze miesiące życia dziecka zależą w jakikolwiek sposób od matki i tego, jakie ona ma podejście; wystarczy trochę zainteresować się psychologią. Po drugie - stwierdzenie, że dzieciaci automatycznie odpadają jako towarzystwo. Jasne, są oczywiste ograniczenia, jak ktoś nie ma z kim dziecka zostawić, ale chęci do organizacji i dogadania muszą być z obu stron. Więc odpada: zabiorę dziecko do pubu, bo jest ze mną zrośnięte, ale i: znajomi mają dziecko i są beznadziejni, bo nie chcą się spotykać o 21 w sobotę

[Monia284]

Napisane przez kasiunia788742

O nieee, z nocowaniem w ogóle. Wolę nie pić a wracać autem o przyzwoitej dla mnie porze

W domu lubię sobie posiedzieć dłużej i raczej jestem taką sową, ale na imprezach zawsze spada "jakość" imprezy i wtedy się zmywam

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

Rozumiem. No ja wtedy kiepsko sie czulam, wiec chlopak przyjaciolki sam zaproponowal zebym zanocowala. Tak wlasnie inaczej wracam 1 lub 3 Uberem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mimiko]

Napisane przez SteveS

Podsumowując mój wywód, dziwią mnie dwie rzeczy. Po pierwsze - pogląd, że pierwsze miesiące życia dziecka zależą w jakikolwiek sposób od matki i tego, jakie ona ma podejście; wystarczy trochę zainteresować się psychologią. Po drugie - stwierdzenie, że dzieciaci automatycznie odpadają jako towarzystwo. Jasne, są oczywiste ograniczenia, jak ktoś nie ma z kim dziecka zostawić, ale chęci do organizacji i dogadania muszą być z obu stron. Więc odpada: zabiorę dziecko do pubu, bo jest ze mną zrośnięte, ale i: znajomi mają dziecko i są beznadziejni, bo nie chcą się spotykać o 21 w sobotę

Mnie tylko chodziło o to, że teraz natykam się bardzo często na opisy macierzyństwa jako niekończącego się horroru. Nie ma spania, nie ma jedzenia, nie ma rozrywek, nie ma odpoczynku, nie ma bliskości z parterem. Dziecko kończy wszystko. I nie wiem czy ludzie, którzy tak piszą to naprawdę mają tak koszmarne życie, czy po prostu przesadzają, żeby w jakiś dziwny sposób dowartościować się i poczuć lepszymi, że jakoś funkcjonują pomimo takich warunków. I spoko, rozumiem, że nie od opiekuna zależy czy dziecko będzie dużo spało czy płakało itd., ale od opiekuna zależy czy jednak zostawi piszący tobołek na 5 minut i zrobi sobie to śniadanie, czy będzie głodował cały dzień, bo dziecko mu nie pozwala zjeść.

[czekooczekolada]

Jeśli nie ma się pomocy partnera, to jeśli dziecko jest wymagające, jestem w stanie zrozumieć, ze można faktycznie paść na pysk. A po pierwszym dziecku nie wierzyłam w te brednie, bo starsza była do 1rż aniołem, sama się bawiła, dużo leżala, wszystko sobie mogłam przy niej zrobić. Z tą już jest inaczej, a jeszcze jak męża nie ma te 2 tyg to ja pod koniec drugiego tygodnia czuję się, jakbym przewaliła te 2 tyg na kamieniołomie. Często moje wyjścia do wc wyglądały tak, że dziecko wyło w niebogłosy tyle, że te 2 tyg były takie hardkorowe, bo pierwsze zęby jej szły. Ale jak ma tak to dalej wyglądać to nie wiem

[SteveS]

Napisane przez Mimiko

Mnie tylko chodziło o to, że teraz natykam się bardzo często na opisy macierzyństwa jako niekończącego się horroru. Nie ma spania, nie ma jedzenia, nie ma rozrywek, nie ma odpoczynku, nie ma bliskości z parterem. Dziecko kończy wszystko. I nie wiem czy ludzie, którzy tak piszą to naprawdę mają tak koszmarne życie, czy po prostu przesadzają, żeby w jakiś dziwny sposób dowartościować się i poczuć lepszymi, że jakoś funkcjonują pomimo takich warunków. I spoko, rozumiem, że nie od opiekuna zależy czy dziecko będzie dużo spało czy płakało itd., ale od opiekuna zależy czy jednak zostawi piszący tobołek na 5 minut i zrobi sobie to śniadanie, czy będzie głodował cały dzień, bo dziecko mu nie pozwala zjeść.

Ale zrozum, że często piszą to matki, którym nie udzielono pomocy - na przykład psychologicznej. Matki pierwszych dzieci, zostawione na cały dzień w domu, bo mąż w pracy, przerażone wizją pierwszego dziecka, często wokół słyszące, że wszystko robią źle (dzięki, babcie i ciocie!), niekiedy z baby bluesem czy depresją poporodową. Jeśli dziecko jest trudniejsze, totak, może to być wyolbrzymione, bo dla nich to jest trudne. Ale w takiej kondycji psychicznej zostawienie płaczącego dziecka, które jeszcze dodatkowo się zachodzi i je zatyka w płaczu, jest niewykonalne.

I tak, zdarza się, że dziecko kończy wszystko - łącznie z małżeństwem. I zdarza się, że wydaje się, że kończy wszystko, na przykład na pierwszy rok. Albo pierwsze miesiące. I wiele rzeczy faktycznie kończy na zawsze, bo czasem masz do wyboru realizowanie bardzo dobrze tylko jednej czy dwóch ról w życiu. Nie da się, na dłuższą metę, trzymać wszystkich srok za ogon.

[ateris]

Ja tam się nastawiam na totalny przewrót życiowy. Mamy bardzo dużo wolnego czasu po pracy więc pojawienie się dziecka będzie na pewno rewolucją dla nas. Tym bardziej, że oboje te 30pare lat żyjemy sami dla siebie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Olkaaaa_s]

Właśnie dzisiaj mam dzień zombie. Weekend miałam intensywny, wyjazdowy, robiłam 25k kroków dziennie i miałam nadzieję się wyspać. Niestety, Kicia chyba odegrała się za zostawienie jej na weekend (z zapewnioną opieką ofc) i trzy razy budziła mnie, mrucząc jak traktor i klepiąc mnie łapką po oczodzole zwykle jestem raczej aktywną osobą, dzisiaj praktycznie cały dzień przeleżałam przed netflixem i laptopem źle się z tym czuję i tak, jest to mój dzisiejszy ppś.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ateris]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88747358]Treść usunięta[/QUOTE]
Jedyne czego się boję, to tego czy w ogóle się uda.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Trzepotka]

Treść usunięta

[ateris]

To jest ten czas kiedy chce mi się nowej sukienki, w którą odstrzelę się na imprezę. Żadna zwyczajna, po tych lockdownach chce mi się wyglądać wow. Tylko oczywiście jeszcze nie wiem jaką i czekam na olśnienie w sklepie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[_medianoche]

Napisane przez kasztanka3

Tez jestem jasna i chlodna. Fenty ma jasne kolory, ale ten jej podklad strasznie mnie zapycha. Szkoda, bo naprawde ladnie matuje i ma niezle krycie. Z budzetowych podkladow zaden nie ma dla mnie koloru, podobnie Dior, Lancome i Estee Lauder, wszystkie sa za ciemne. Uzywalam przez pare lat BB cushion z Laneige w odcieniu porcelain, obecnie uzywam It Cosmetics w odcieniu fair ivory (zwykly fair jest sporo za ciemny), on jakos magicznie jasnieje na skorze Podobnie wyglada na skorze do Fenty 110.


Cienie w kolorze ciemniejszym od skory u mnie odpadaja.
Jedynie bardzo jasne rozswietlajace, a do tego eyeliner i tusz.

Zaciekawiłaś mnie tym IT cosmetics, widzę, że jasny odcień i do tego SPF50, a nie SPF15 jak w większości fluidów. Widzę, że są w Bootsie. Jak będę przechodziła obok to poproszę o tester.

Z Fenty nic nie miałam i się nie zanosi (nie lubię Riri, uważam, że jest tandetna i wulgarna). Z opinii wiem, że jest kosmetyki są napchane perfumami i nie warte ceny. A ten najjaśniejszy odcień Fenty to jestem ja jak się spalę na słońcu po miesiącu plażowania.

Lancome miałam, ale na mnie się utleniał. ColorStay też się utlenia. I z tym jest problem. Jak kombinuję, żeby wymieszać go z białymi kremami, żeby był jaśniejszy odcień, a po godzinie na twarzy jest ciemniejszy niż w opakowaniu.

[kasztanka3]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88747358]Treść usunięta[/QUOTE]

Nie mam nic do Rihanny, nie kusi mnie jej pielegnacja ani perfumy (testowalam kilka zapachow i wszystkie sa nieznosnie slodkie, z celebryckich zapachow jedyne Sarah Jessica Parker ma ladne perfumy i faktycznie sa unikatowe, nie znalazlam zadnych slodkich ulepow, bardzo lubie obie wersje Covet, klasyczne Lovely i teraz Stash), ale niektore produkty z kolorowki ma dobre. Rewelacyjny eyeliner ktory trzyma sie 12h i dluzej na moich tlustych powiekach (ale niestety wystarcza maksymalnie na miesiac, dlatego go nie kupuje, eyeliner Stila wystarcza na jakies 3-4 miesiace i kosztuje tyle samo), bardzo fajne szminki (Candy venom to jeden z moich ulubionych kolorow szminek ever). Poza tym nic innego nie testowalam.

Moim dzisiejszym PPS sa buty mojej ulubionej marki. O ile 38 przy obcasach jest idealne, o tyle plaskie 38 sa za male, a 39 za duze. Polowkowych rozmiarow oczywiscie nie ma.
Przez to wczoraj wchodzac po schodach na stacji kolejowej zgubilam buta jak kopciuszek

[ateris]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88747916]Treść usunięta[/QUOTE]

Ja też jakoś słabo śpię drugą noc. Ale zwalam to na imprezowy weekend.

Kupowanie butów to jest dla mnie irytująca część zakupów. Rozmiarówka w jednej firmie różni się, czasem właśnie brakuje mi połówek, czasem coś uwiera. Eh Sukienki kupuje błyskawicznie, ale buty to mój problem odwieczny.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasztanka3]

Napisane przez ateris

Kupowanie butów to jest dla mnie irytująca część zakupów. Rozmiarówka w jednej firmie różni się, czasem właśnie brakuje mi połówek, czasem coś uwiera. Eh Sukienki kupuje błyskawicznie, ale buty to mój problem odwieczny.

Mam to samo, 99% butow mnie obciera. Zwlaszcza te ktore mi sie podobaja i pasuja do mojego stylu