Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. XV

[black_elderflower]

Siabra jak przeczytałam Twoją historię to zrobiło mi się bardzo przykro... To bardzo podłe! Nie myślałaś aby skonfrontować się bezpośrednio z tą koleżanką? Zrobiła straszne świństwo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez siabra

Zupełnie na głowie moim zdaniem. Łaskę Ci robią, że Ci powiedzą "ej chodź to sie czegoś nauczysz"? ...

Łaskę jak łaskę ale to że ona ma się prosić.. No jakaś masakra.
W ogóle same okropne historie ostatnio na wątku

[zuzka0]

Strasznie smutne to co piszecie mam nadzieję, że znajdziecie w końcu pracę marzeń, a czasami jak się okazuje tylko dobra atmosfera do tego wystarczy.

U mnie minęły już 2 miesiące w nowej pracy. Jest średnio, raz lepiej raz gorzej, powoli się docieramy. Jeśli dobrze pójdzie, to do końca roku tam zostanę. Chciałam zrobić w między czasie kurs opiekuna w żłobku, zapisałam się ale było za mało osób chętnych i nie otworzyli kierunku.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[siabra]

Napisane przez black_elderflower

Siabra jak przeczytałam Twoją historię to zrobiło mi się bardzo przykro... To bardzo podłe! Nie myślałaś aby skonfrontować się bezpośrednio z tą koleżanką? Zrobiła straszne świństwo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziś miałam takie nerwy, że nie chciałam z nią rozmawiać na ten temat. Pół dnia przeryczałam. Widziały to wszystkie (trudno czerwone oczy ukryć choć starałam sie nie robić scen) a żadna nie zapytała co się stało. Koleżanki grały sobie w karty jak dzieci spały, piły kawkę, zadowolone z życia. Mnie omijały wzrokiem konsekwentnie, ta koleżanka z mojej grupy też. Ja z nią miałam już do czynienia w poprzedniej placówce. Też narobiła tam bigosu i uznałam za złośliwość szefowej to, że mi ją dała na grupe znowu. Ale jakoś sie dogadywałyśmy, myślałam, że całkiem dobrze. No i naiwność mnie zgubiła. Jak widać ta osoba wcale sie nie zmieniła na lepsze, tylko dobrze umie udawać i grać na 2 fronty - gdzie sie jej akurat bardziej opłaca.

[Vilgefortz]

Napisane przez MariaFrancesca

U mnie w robocie też farsa, bo szefowa oficjalnie mi mówi, że ja muszę zmusić jej inną podwładną, żeby mnie nauczyła. JA, osobę o wyższym poziomie zaawansowania mam ZMUSIĆ. Inne osoby mi mówią, że mam się czegoś nauczyć, spoko, ja mówię "to powiedzcie mi kiedy to będziecie robić to ja przyjdę i się nauczę", po czym słyszę w odpowiedzi "nie, to Ty masz pilnować, żebyśmy Cię nauczyły". Acha I ostatnie, szefowa mówi "bo ostatnio X zapomniała wziąć Cię na spotkanie". Ja: "ale nie wiedziałam o tym spotkaniu". Ona "no tak, no tak, ale musisz pamiętać, żeby Cię ze sobą brała". Czyli teraz mam pytać "przepraszam X, idziesz do toalety czy na spotkanie?". Czy tylko mi się wydaje, że tu wszystko stoi na głowie?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie wiem z czego u nas to wynika. Zero życzliwości ludzkiej, zwyczajnej koleżeńskiej przysługi, żeby kogoś wdrożyć. Tak myślę, że to lata zaniedbań i kładzenie nacisku na wyścig szczurów, że ta druga osoba coś mi zabierze. Powinno się w szkołach od najmłodszych lat uczyć współpracy, a nie bezwzględnej rywalizacji. Tyle tracimy energii społecznej na takiej pseudo rywalizacji. Wiele takich historii słyszałem i bylem świadkiem, sam pracowałem przez rok w takiej firmie, gdzie osoba która miała mnie wdrażać, udowadniała na każdym kroku, że się nie nadaję.

[5e046a21a251d9e933976aed7bddd2e3377715e2_65750010a329e]

Napisane przez black_elderflower

No właśnie on wie o tym i wie, jakie mam podejście do życia. Wie, że chce mieć własne mieszkanie, że oczekuje takiego stabilnego życia itp. ale np. z wspólnym własnym mieszkaniem to mówi,że muszę zarabiać lepiej, abyśmy wzięli ten kredyt. I tak się zastanawiam, to jeżeli np. do 30-tki czy 40-tki nie będę zarabiała więcej, bo po prostu się nie uda, albo po prostu zmienię pracę ale będę zarabiała 500zl więcej to nie będzie chciał ze mną wziąć tego kredytu bo ciągle będę "za biedna"?. No nawet jakby on miał większą część kredytu to i tak ściepa po połowie na ratę, teraz place 1000zl za czynsz , więc mogę to samo płacić na swój(nasz) kredyt. Mimo wszystko nie jestem nierobem, pracuje bez ustanku kilka lat i nikt mi nie pomaga, nie liczę na żaden socjal, nie planuje nawet dzieci bo wiem , że mnie nawet na nie nie stać. On wiedział o moim życiu, wykształceniu itp. cały czas czuję się przez te zarobki i przez to podejście z tyłu głowy jak...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Liczycie się jak współlokatorzy a nie para Zastanów się dobrze czy to facet dla Ciebie. Miałam podobną historię z byłym... no i już jest byłym W ogóle co w sytuacji gdybyś np. zaszła w ciążę i później miała przerwę w pracy? Albo gdybyś tfu, zachorowała? Też będziecie się rozliczać pół na pół, mimo że będziesz musiała jeść gruz? Taki facet nigdy Ci nie da poczucia stabilności i bezpieczeństwa

[NightwishLove]

Napisane przez netya

o jezu, współczuję :/

Dzięki, pocieszałam się tym, że wszyscy uważali to za świństwo. A najbardziej tego dnia dobiło mnie, że Pani Prezes na Wigilii pracowniczej 2 godziny po wręczeniu mi wypowiedzenia obsmarowała mnie w oczach pracowników: że zwolniła osobę, która działała na niekorzyść firmy, że siała bunt i zamęt itd. Po czym podsumowała to wszystko, że to jest dorosłe życie a nie przedszkole i trzeba ponosić konsekwencje tego, co się robi. Jak mi to przekazali moi współpracownicy to mi szczęka opadła...

Napisane przez siabra

Dzięki No mi też bardzo przykro, że po 4 latach zostałam potraktowana z buta i to na podstawie jakiś bzdur wyssanych z palca. Cały dzień chodziłam z czerwonymi oczami, bo co rusz mi puszczały nerwy, ale nikt nie zapytał czy się coś stało (bo w końcu wiedziały co :/)

Ja tak zostałam potraktowana po dwóch latach. A w czerwcu 2018 Pani Prezes to by mi w 4 litery weszła, żebym tylko szybciej została na umowę o pracę - wtedy byłam na zleceniu, bo studiowałam.

Napisane przez megamag

Nie spędza się życia z kimś, kto chce z nami być tylko w dobrej sytuacji, a w złej umywa ręce.

No tak - mój z kolei mnie wspiera jak może, widzi jak wygląda rynek pracy u nas w mieście. Nawet wspiera mnie w kursach, na których teraz byłam z paznokci. Bylebym się tylko nie załamywała tym wszystkim

[stotek]

No bo generalnie na tym powinien polegać związek, żeby się wzajemnie wspierać. Na każdej płaszczyźnie, bo życie to sinusoida i raz jedno ma gorzej, a raz drugie, a czasami potrzebujemy tej drugiej osoby, żeby nas powstrzymała przed zwariowaniem Nie wyobrażam sobie powiedzieć mężowi, żeby sobie sam radził, jak ma problemy, czy wyliczać mu kasę lub jedzenie 🤦

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[rudnika]

Napisane przez black_elderflower

No właśnie on wie o tym i wie, jakie mam podejście do życia. Wie, że chce mieć własne mieszkanie, że oczekuje takiego stabilnego życia itp. ale np. z wspólnym własnym mieszkaniem to mówi,że muszę zarabiać lepiej, abyśmy wzięli ten kredyt. I tak się zastanawiam, to jeżeli np. do 30-tki czy 40-tki nie będę zarabiała więcej, bo po prostu się nie uda, albo po prostu zmienię pracę ale będę zarabiała 500zl więcej to nie będzie chciał ze mną wziąć tego kredytu bo ciągle będę "za biedna"?. No nawet jakby on miał większą część kredytu to i tak ściepa po połowie na ratę, teraz place 1000zl za czynsz , więc mogę to samo płacić na swój(nasz) kredyt. Mimo wszystko nie jestem nierobem, pracuje bez ustanku kilka lat i nikt mi nie pomaga, nie liczę na żaden socjal, nie planuje nawet dzieci bo wiem , że mnie nawet na nie nie stać. On wiedział o moim życiu, wykształceniu itp. cały czas czuję się przez te zarobki i przez to podejście z tyłu głowy jak...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jak dla mnie to ta sytuacja jest co najmniej dziwna. Nie wygląda jak byście byli para A wspólnie mieszkającym znajomymi. Nie wezmiecie kredytu na własne mieszkanie bo za mało zarabiasz, ale on zarabia wystarczająco więc w banku nie będzie z tym problemu. Wydaje mi się że twój facet to trochę sknera i trochę egoista. Nie była bym z takim facetem bo nie czuła bym się bezpiecznie, nigdy nie wiesz ci Cię w życiu spotka A wrazie co nie wiesz czy on ci pomoże..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[1110060bd2fa2752dc539504bcb5246e1c314d18_5eaf4d11e849a]

Napisane przez rudnika

Jak dla mnie to ta sytuacja jest co najmniej dziwna. Nie wygląda jak byście byli para A wspólnie mieszkającym znajomymi. Nie wezmiecie kredytu na własne mieszkanie bo za mało zarabiasz, ale on zarabia wystarczająco więc w banku nie będzie z tym problemu. Wydaje mi się że twój facet to trochę sknera i trochę egoista. Nie była bym z takim facetem bo nie czuła bym się bezpiecznie, nigdy nie wiesz ci Cię w życiu spotka A wrazie co nie wiesz czy on ci pomoże..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Takie wypowiedzi są zbyt jednoznaczne. Nikt z nas nie zna jej sytuacji.

Na pewno nie powinna myśleć o kupnie mieszkania, bo jej na to nie stać i powinna myśleć o swoich długofalowych celach.

Natomiast nikt nie ma obowiązku na stałe utrzymywać drugiej osoby, zwłaszcza nie na etapie bycia w związku. Wsparcie jak powinie się noga to coś innego niż stała konieczność brania pod ramiona, bo ktoś nie radzi sobie z własnymi finansami. Gdyby facet czegoś takiego ode mnie oczekiwał brałabym nogi za pas. (Odnoszę się tylko do twojej wypowiedzi, nie do faktu, że np. oni płacą to samo za koszty życia, co jest niesprawiedliwe).

Tym bardziej, że to nawet wbrew jej interesom. Na dłuższą metę ona musi sama odnaleźć się w świecie zawodowym, nie liczyć, że ktoś jej pomoże.

[rudnika]

[1=1110060bd2fa2752dc53950 4bcb5246e1c314d18_5eaf4d1 1e849a;87607783]Takie wypowiedzi są zbyt jednoznaczne. Nikt z nas nie zna jej sytuacji.

Na pewno nie powinna myśleć o kupnie mieszkania, bo jej na to nie stać i powinna myśleć o swoich długofalowych celach.

Natomiast nikt nie ma obowiązku na stałe utrzymywać drugiej osoby, zwłaszcza nie na etapie bycia w związku. Wsparcie jak powinie się noga to coś innego niż stała konieczność brania pod ramiona, bo ktoś nie radzi sobie z własnymi finansami. Gdyby facet czegoś takiego ode mnie oczekiwał brałabym nogi za pas. (Odnoszę się tylko do twojej wypowiedzi, nie do faktu, że np. oni płacą to samo za koszty życia, co jest niesprawiedliwe).

Tym bardziej, że to nawet wbrew jej interesom. Na dłuższą metę ona musi sama odnaleźć się w świecie zawodowym, nie liczyć, że ktoś jej pomoże.[/QUOTE]Nie chodzi mi o to, że jej facet ma ja utrzymywać. Ale sama wspomniała że przez jego zachowanie nie czuje się zbyt dobrze. Rzadko kiedy kobieta jest w stanie zarabiać tyle ile facet A to nie znaczy że on powinien sprawiać że przez roznice w zarobkach ona nie czuje się komfortowo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[LadyChatterbox]

Napisane przez rudnika

Jak dla mnie to ta sytuacja jest co najmniej dziwna. Nie wygląda jak byście byli para A wspólnie mieszkającym znajomymi. Nie wezmiecie kredytu na własne mieszkanie bo za mało zarabiasz, ale on zarabia wystarczająco więc w banku nie będzie z tym problemu. Wydaje mi się że twój facet to trochę sknera i trochę egoista. Nie była bym z takim facetem bo nie czuła bym się bezpiecznie, nigdy nie wiesz ci Cię w życiu spotka A wrazie co nie wiesz czy on ci pomoże..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Czym innym jest pomoc komuś, a czym innym utrzymywanie kogoś przez całe życie w tym na tak pokaźne kwoty jak kredyt mieszkaniowy. Ja się wcale nie dziwię że facet nie chce brać sam - panna sie potem zawinie w trymiga, a on zostanie z długami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[siabra]

Podpowiedzcie, czy skonfrontować wersję mojej szefowej z wersją koleżanek? Czy już dac sobie spokój

[NightwishLove]

Napisane przez siabra

Podpowiedzcie, czy skonfrontować wersję mojej szefowej z wersją koleżanek? Czy już dac sobie spokój

Ja bym sobie dała spokój.

Sama np. dowiedziałam się kto dokładnie się mnie pozbył z firmy jak przyszłam zabrać rzeczy.Dziewczyna, która była świadkiem rozmowy z szefową powiedziała mi wszystko, może też dlatego że sama była w gronie moich podejrzanych. Ale czy to coś zmieniło? Nie.

[black_elderflower]

Napisane przez LadyChatterbox

Czym innym jest pomoc komuś, a czym innym utrzymywanie kogoś przez całe życie w tym na tak pokaźne kwoty jak kredyt mieszkaniowy. Ja się wcale nie dziwię że facet nie chce brać sam - panna sie potem zawinie w trymiga, a on zostanie z długami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Postanowiłam troszkę więcej wyjaśnić Wam tą sytuację, bo moim zdaniem wnioski troszkę poszły za daleko, co za chwilę wyjaśnię.

Ja rozumiem mojego faceta. Jego poglądy okej, są może odrobinę nie w porządku w niektórych momentach, ale tak jak wspomniała LadyChatterbox to, że ktoś zarabia mniej, nie znaczy że druga osoba ma jej wiecznie dokładać. (On tego dla mnie nie robi często, czasem za wyjście na miasto za nas 2 zapłaci albo coś w tym rodzaju) ale wg niego powinnam w życiu codziennym doprowadzić swoje życie do takiego stanu, aby zarabiać więcej, nie jak teraz, że prawie najniższa. On mi nie każe mieć zarobków równiutko na swoim poziomie, ale sugeruje mi często (często za... często) że za mój poziom zarobków nic dla siebie nie będę miała - z czym absolutnie się zgadzam.

Nie zgadzam się jednak w kwestii mieszkania. Od początku mówiłam, ze nigdy nie zgodzę się na układ, że on kupuje mieszkanie notarialnie sam a ja nabijam mu czynsz, bo to spłata kredytu innej osobie. Powiedziałam, że notarialnie załatwimy to tak, że oboje weźmiemy kredyt taki, jaki bank nam daje (a mi wbrew pozorom daje całkiem spory, bo mam bardzo dobrą historię) i ustalimy notarialnie jaki % wartości nieruchomości ma dana osoba. Przy ewentualnym rozstaniu albo on spłaca mój % i zabiera mieszkanie, albo na odwrót.
Nie uważam,że majątkowo nie stać mnie na spłatę kredytu, bo place tyle za czynsz za wynajem ile płaciłabym na swój kredyt, a płacić latami za wynajem obcej osobie tak sporą sumę, to wolałabym już płacić na swoje konto, gdy już idzie nam 3 rok tego wynajmu i to nie tak, ze mu suszę tym głowe bo w tym przypadku każdy bierze od siebie i spłaca sobie. Żadnego utrzymywania drugiej osoby, ja tego nigdy nie chciałam i nie chcę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[andra]

Napisane przez LadyChatterbox

Czym innym jest pomoc komuś, a czym innym utrzymywanie kogoś przez całe życie w tym na tak pokaźne kwoty jak kredyt mieszkaniowy. Ja się wcale nie dziwię że facet nie chce brać sam - panna sie potem zawinie w trymiga, a on zostanie z długami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Kredyty są chyba dla poważnych ludzi. Jeśli jest takie ryzyko że się któreś 'zwinie', to chyba niewłaściwa pora?
Ja to widzę tak, że jakby on miał wypadek czy coś się stało że nie będzie już jego zarobków, to zostałaby sama z ratą do spłacenia. Której dzisiaj na pewno nie udźwignie. To jest mądre bo jest takie ryzyko, a wielu ludzi o tym nie myśli i potem płacz.

Wyjaśnij nam proszę, po co brać kredyt skoro raz że myślisz już co po rozstaniu, dwa - jakoś, nie wiem jak to nazwać, nie identyfikujecie się ze sobą (nie tworzycie wspierającej się pary), tylko tworzycie współlokatorów (wszystko po połowie bez względu na to ile kto zarabia)?
Macie po prostu jeszcze coś do przegadania, taką lekcję do odrobienia "jak to sobie wyobrażacie".
Jeżeli on aktualnie ma 2 razy większe dochody to po mojemu chyba jakoś proporcjonalnie powinniście do tego 'gospodarstwa' wnosić ;>
Inna rzecz, że też jestem zdania jak on, że powinnaś dla siebie, piąć się w górę. Co ty jeszcze robisz w takiej pracy, i to we Wrocławiu? Może on się boi albo ma podstawy, że najchętniej zostałabyś jego utrzymanką?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[black_elderflower]

Napisane przez andra

Kredyty są chyba dla poważnych ludzi. Jeśli jest takie ryzyko że się któreś 'zwinie', to chyba niewłaściwa pora?
Ja to widzę tak, że jakby on miał wypadek czy coś się stało że nie będzie już jego zarobków, to zostałaby sama z ratą do spłacenia. Której dzisiaj na pewno nie udźwignie. To jest mądre bo jest takie ryzyko, a wielu ludzi o tym nie myśli i potem płacz.

Wyjaśnij nam proszę, po co brać kredyt skoro raz że myślisz już co po rozstaniu, dwa - jakoś, nie wiem jak to nazwać, nie identyfikujecie się ze sobą (nie tworzycie wspierającej się pary), tylko tworzycie współlokatorów (wszystko po połowie bez względu na to ile kto zarabia)?
Macie po prostu jeszcze coś do przegadania, taką lekcję do odrobienia "jak to sobie wyobrażacie".
Jeżeli on aktualnie ma 2 razy większe dochody to po mojemu chyba jakoś proporcjonalnie powinniście do tego 'gospodarstwa' wnosić ;>
Inna rzecz, że też jestem zdania jak on, że powinnaś dla siebie, piąć się w górę. Co ty jeszcze robisz w takiej pracy, i to we Wrocławiu? Może on się boi albo ma podstawy, że najchętniej zostałabyś jego utrzymanką?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie wiem jak mam jeszcze inaczej tu napisać i podkreślić,że nigdy żadną utrzymanką nie byłam i nie zamierzam być a przychodząc tutaj na wątek w swojej pierwszej wypowiedzi napisałam, jak wygląda u mnie sprawa w pracy - i głównie po to tu jestem w sprawie pogadania o pracy, jak każda z nas.
Jeżeli pytasz co ja jeszcze robie w tej pracy to proszę przeczytaj mój post początkowy abym nie dublowała i nie śmieciła wątku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[andra]

Ale ja to widziałam i przeczytałam, tylko się zastanawiam co twoim chłopakiem pokierowało...
Niemniej, długo czekałaś w tym miejscu ze zmianą pracy, w zeszłym roku był na to trochę lepszy klimat. Mimo to życzę powodzenia, sama też go potrzebuję

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Dolczi]

Hej
Szukającym życzę powodzenia. U mnie ostatnio dużo pracy. I będzie jeszcze więcej. Mój szef odchodzi. Pracuję tam od października, więc krótko, ale to był najlepszy szef jakiego miałam. I nie wiadomo kto przyjdzie na jego miejsce. Smutno mi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[black_elderflower]

Napisane przez andra

Ale ja to widziałam i przeczytałam, tylko się zastanawiam co twoim chłopakiem pokierowało...
Niemniej, długo czekałaś w tym miejscu ze zmianą pracy, w zeszłym roku był na to trochę lepszy klimat. Mimo to życzę powodzenia, sama też go potrzebuję

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wiem, że mógł się tym pokierować. Masz rację oczywiście. Zdaje sobie sprawę,że właśnie długo czekałam Jednak jeszcze w ubiegłym roku był ten towar, mieliśmy wrażenie że firma się kręci dobrze i kręcić będzie.

Dużym,a wręcz ogromnym plusem tej pracy były relacje. Jestem ja i 3 facetów. Wszyscy w jednym wieku. Bardzo dobrze nam się razem pracowało. Śmialiśmy sie, żadnego obgadania, obozów, szłam do pracy z przyjemnością i spokojem ducha. W poprzednich pracach miałam przeboje z dziewczynami jak inne uczestniczki wątku. Tutaj mam spokój,a jak mam zmieniać pracę za 200-300zl więcej i męczyć się z różnymi dziwnymi akcjami, to się grubo nad tym wszystkim zastanawiam, jaką drogą pójść.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[michal100]

[1=5e046a21a251d9e933976ae d7bddd2e3377715e2_6575001 0a329e;87607341]Liczycie się jak współlokatorzy a nie para Zastanów się dobrze czy to facet dla Ciebie. Miałam podobną historię z byłym... no i już jest byłym W ogóle co w sytuacji gdybyś np. zaszła w ciążę i później miała przerwę w pracy? Albo gdybyś tfu, zachorowała? Też będziecie się rozliczać pół na pół, mimo że będziesz musiała jeść gruz? Taki facet nigdy Ci nie da poczucia stabilności i bezpieczeństwa [/QUOTE]

No,ale to chyba właśnie dobrze jak facet zarabia więcej od partnerki w momencie,gdy ta zajdzie w ciążę.
Też nie pakowałbym się w kredyt z taką różnicą zarobków jak wyżej. Brałbym sam na siebie.
W ogóle ciekawa kwestia. Jak facet zarabia więcej niż kobieta i dopinguje ją do poprawy zarobków to wychodzi na buca co się do związku nie nadaje. Gdyby było odwrotnie to zaraz pojawiłyby się "złote" określenia samca - brak ambicji,przegryw,zostaw go/rozwiedźcie się,absolutnie nie pchaj się z nim w kredyt żaden.
I żeby nie było - ja się z tym zgadzam - tylko żeby to było w obie strony a nie tylko w jedną.
Życie to nie bajka,jeśli się jest samemu i zarabia się tylko trochę powyżej minimum to się kredytu hipotecznego w życiu nie dostanie.

[black_elderflower]

Napisane przez michal100

No,ale to chyba właśnie dobrze jak facet zarabia więcej od partnerki w momencie,gdy ta zajdzie w ciążę.
Też nie pakowałbym się w kredyt z taką różnicą zarobków jak wyżej. Brałbym sam na siebie.
W ogóle ciekawa kwestia. Jak facet zarabia więcej niż kobieta i dopinguje ją do poprawy zarobków to wychodzi na buca co się do związku nie nadaje. Gdyby było odwrotnie to zaraz pojawiłyby się "złote" określenia samca - brak ambicji,przegryw,zostaw go/rozwiedźcie się,absolutnie nie pchaj się z nim w kredyt żaden.
I żeby nie było - ja się z tym zgadzam - tylko żeby to było w obie strony a nie tylko w jedną.
Życie to nie bajka,jeśli się jest samemu i zarabia się tylko trochę powyżej minimum to się kredytu hipotecznego w życiu nie dostanie.

Zgadzam się, bardzo często się tak komentuje, przynajmniej ja tak słyszałam. Tylko co do mojej sytuacji, to ja nie jestem sama. Mieszkamy razem już 3 rok, gwoli ścisłości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[megamag]

Napisane przez michal100

No,ale to chyba właśnie dobrze jak facet zarabia więcej od partnerki w momencie,gdy ta zajdzie w ciążę.
Też nie pakowałbym się w kredyt z taką różnicą zarobków jak wyżej. Brałbym sam na siebie.
W ogóle ciekawa kwestia. Jak facet zarabia więcej niż kobieta i dopinguje ją do poprawy zarobków to wychodzi na buca co się do związku nie nadaje. Gdyby było odwrotnie to zaraz pojawiłyby się "złote" określenia samca - brak ambicji,przegryw,zostaw go/rozwiedźcie się,absolutnie nie pchaj się z nim w kredyt żaden.
I żeby nie było - ja się z tym zgadzam - tylko żeby to było w obie strony a nie tylko w jedną.
Życie to nie bajka,jeśli się jest samemu i zarabia się tylko trochę powyżej minimum to się kredytu hipotecznego w życiu nie dostanie.

Wybacz, ale guano prawda w stylu sekcji uciśnionych inceli na wizażu. Jak się planuje razem przyszłość, to się planuje razem przyszłość. Od tego jest rodzina, żeby się wspierać w każdej sytuacji. A dopingowanie to nie jest mówienie: "dopóki będziesz biedny/biedna to nic na poważnie, żadnych ślubów i kredytów, teraz to się nadajesz co najwyżej do seksu i niezobowiązującego mieszkania razem". Idąc tą logiką, to powinnam się rozwieść, kiedy tylko chłop straci pracę albo zachoruje. Naprawdę nie chcę pisać tekstów w stylu "ta dzisiejsza młodzież", ale logika niektórych tutaj mnie rozwala. Chłopak/partner/narzeczony/maż to jest rodzina i to najbliższa rodzina na całe życie. A w życiu różnie się dzieje: przychodzi czasem bieda, czasem choroba, starość, niedołęstwo, kurna nawet wojna może przyjść. Dziecko się może niepełnosprawne urodzić. Rodzina jest po to, żeby pomóc to przetrwać, a nie Cię skreślić, bo się nagle zrobiłeś bezużyteczny. A budżet to moim zdaniem w rodzinie powinien być wspólny, a nie takie ciułanie i rozliczanie, kto ile dał i ile wydał.

Koniec offtopu z mojej strony.

[1110060bd2fa2752dc539504bcb5246e1c314d18_5eaf4d11e849a]

Napisane przez black_elderflower

Postanowiłam troszkę więcej wyjaśnić Wam tą sytuację, bo moim zdaniem wnioski troszkę poszły za daleko, co za chwilę wyjaśnię.

Ja rozumiem mojego faceta. Jego poglądy okej, są może odrobinę nie w porządku w niektórych momentach, ale tak jak wspomniała LadyChatterbox to, że ktoś zarabia mniej, nie znaczy że druga osoba ma jej wiecznie dokładać. (On tego dla mnie nie robi często, czasem za wyjście na miasto za nas 2 zapłaci albo coś w tym rodzaju) ale wg niego powinnam w życiu codziennym doprowadzić swoje życie do takiego stanu, aby zarabiać więcej, nie jak teraz, że prawie najniższa. On mi nie każe mieć zarobków równiutko na swoim poziomie, ale sugeruje mi często (często za... często) że za mój poziom zarobków nic dla siebie nie będę miała - z czym absolutnie się zgadzam.

Nie zgadzam się jednak w kwestii mieszkania. Od początku mówiłam, ze nigdy nie zgodzę się na układ, że on kupuje mieszkanie notarialnie sam a ja nabijam mu czynsz, bo to spłata kredytu innej osobie. Powiedziałam, że notarialnie załatwimy to tak, że oboje weźmiemy kredyt taki, jaki bank nam daje (a mi wbrew pozorom daje całkiem spory, bo mam bardzo dobrą historię) i ustalimy notarialnie jaki % wartości nieruchomości ma dana osoba. Przy ewentualnym rozstaniu albo on spłaca mój % i zabiera mieszkanie, albo na odwrót.
Nie uważam,że majątkowo nie stać mnie na spłatę kredytu, bo place tyle za czynsz za wynajem ile płaciłabym na swój kredyt, a płacić latami za wynajem obcej osobie tak sporą sumę, to wolałabym już płacić na swoje konto, gdy już idzie nam 3 rok tego wynajmu i to nie tak, ze mu suszę tym głowe bo w tym przypadku każdy bierze od siebie i spłaca sobie. Żadnego utrzymywania drugiej osoby, ja tego nigdy nie chciałam i nie chcę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Trochę nie rozumiem, o czym my teraz rozmawiamy.

Myślenie o kredycie na kilkadziesiąt lat w Twojej obecnej sytuacji to proszenie się o problemy. Nie masz kompetencji umożliwiających Ci szybkie zdobycie pracy. Masz pensję minimalną. Zazwyczaj przyjmuje się, że na koncie trzeba mieć pieniądze umożliwiające bezstresowe utrzymanie przez 3-6 miesięcy. Ty pewnie ich nie masz.

Nie piszę tego, żeby Ci dokopać. Ale moim zdaniem zupełnie błędnie stawiasz priorytety.

Zainwestuj najpierw w siebie, tak żeby polepszyć swoją sytuację zawodową.

I nie, gdyby tylko Twój chłopak kupił mieszkanie to nie musiałabyś spłacać mu kredytu. Sensownie byłoby gdybyś płaciła 1/2 czynszu. mediów, kosztów utrzymania (jedzenie, higiena), może trochę więcej, bo jednak mieszkanie się zużywa również przez Ciebie. Ale to tyle. On byłby odpowiedzialny za kredyt, jego wyposażenie, drugą część tych kosztów opisanych wyżej.

Pragmatycznie myśląc to jak zależy Ci na wspólnym kredycie, powiedz chłopakowi, że chcesz się rozwinąć zawodowo i na razie chcesz się na rok-dwa na tym skupić i dobrze by było gdyby poczekał z kredytem. Poproś go o pomoc. Potem, jak Ci się uda, weźcie razem kredyt.

[black_elderflower]

[1=1110060bd2fa2752dc53950 4bcb5246e1c314d18_5eaf4d1 1e849a;87608456]Trochę nie rozumiem, o czym my teraz rozmawiamy.

Myślenie o kredycie na kilkadziesiąt lat w Twojej obecnej sytuacji to proszenie się o problemy. Nie masz kompetencji umożliwiających Ci szybkie zdobycie pracy. Masz pensję minimalną. Zazwyczaj przyjmuje się, że na koncie trzeba mieć pieniądze umożliwiające bezstresowe utrzymanie przez 3-6 miesięcy. Ty pewnie ich nie masz.

Nie piszę tego, żeby Ci dokopać. Ale moim zdaniem zupełnie błędnie stawiasz priorytety.

Zainwestuj najpierw w siebie, tak żeby polepszyć swoją sytuację zawodową.

I nie, gdyby tylko Twój chłopak kupił mieszkanie to nie musiałabyś spłacać mu kredytu. Sensownie byłoby gdybyś płaciła 1/2 czynszu. mediów, kosztów utrzymania (jedzenie, higiena), może trochę więcej, bo jednak mieszkanie się zużywa również przez Ciebie. Ale to tyle. On byłby odpowiedzialny za kredyt, jego wyposażenie, drugą część tych kosztów opisanych wyżej.

Pragmatycznie myśląc to jak zależy Ci na wspólnym kredycie, powiedz chłopakowi, że chcesz się rozwinąć zawodowo i na razie chcesz się na rok-dwa na tym skupić i dobrze by było gdyby poczekał z kredytem. Poproś go o pomoc. Potem, jak Ci się uda, weźcie razem kredyt.[/QUOTE]Oczywiście się z Tobą jak najbardziej zgadzam i nie uważam, że to co mówisz, to dokopanie mi. Dlatego jestem tutaj z wami, na forum, gdyż przyszłam z kimś pogadać, poradzić się, zainspirować. Jestem w takiej sytuacji w jakiej jestem i chcę poradzić się, co mogę zrobić aby podnieść swoje zarobki i kiedyś, gdy będę miała pewniejszą sytuację wziąć ten kredyt.

Tylko cała ta sytuacja zastanawia mnie analogicznie względem ogółu - czy kobieta, która jest dorosła a pracuje na etacie w galerii, drogerii czy innym spożywczaku na kasie ma prawo do posiadania własnego mieszkania (lub czy posiada) z mężem/chłopakiem który zarabia więcej. Czy Ci wszyscy mężowie tych pracujących w ten sposób kobiet także mówią, że dopóki nie podwyższy zarobków to dopiero wtedy mają mieć prawo do własnego stałego miejsca zamieszkania?
Co jeżeli ktoś np. mieszka w małym mieście, gdzieś we wschodniej Polsce np i choćby chciała, to nie ma opcji, a żyć trzeba. Takie kobiety zawsze całe życie są na wynajmie lub mieszkają ze swoimi rodzicami bo "nie stać ich na życie na równi z partnerem"?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[michal100]

Napisane przez megamag

Wybacz, ale guano prawda w stylu sekcji uciśnionych inceli na wizażu. Jak się planuje razem przyszłość, to się planuje razem przyszłość. Od tego jest rodzina, żeby się wspierać w każdej sytuacji. A dopingowanie to nie jest mówienie: "dopóki będziesz biedny/biedna to nic na poważnie, żadnych ślubów i kredytów, teraz to się nadajesz co najwyżej do seksu i niezobowiązującego mieszkania razem". Idąc tą logiką, to powinnam się rozwieść, kiedy tylko chłop straci pracę albo zachoruje. Naprawdę nie chcę pisać tekstów w stylu "ta dzisiejsza młodzież", ale logika niektórych tutaj mnie rozwala. Chłopak/partner/narzeczony/maż to jest rodzina i to najbliższa rodzina na całe życie. A w życiu różnie się dzieje: przychodzi czasem bieda, czasem choroba, starość, niedołęstwo, kurna nawet wojna może przyjść. Dziecko się może niepełnosprawne urodzić. Rodzina jest po to, żeby pomóc to przetrwać, a nie Cię skreślić, bo się nagle zrobiłeś bezużyteczny. A budżet to moim zdaniem w rodzinie powinien być wspólny, a nie takie ciułanie i rozliczanie, kto ile dał i ile wydał.

Koniec offtopu z mojej strony.

Czasem komentujesz podobne tematy na podforum intymnym i jakoś nigdy nie widziałem odpowiedzi w ten deseń od większości a już szczególnie nie z Twojej strony. Na 30 komentarzy na stronie ok. 25 jest w tym stylu co mój. Sprawdź jak nie wierzysz.
PS
Nie porównuj mnie do tematu wątku kreweta,bo to trafienie kulą w płot. Autor wg mnie jest głupi,a komentarze tam jeszcze głupsze.
Z mojej strony też koniec tematu.

[1110060bd2fa2752dc539504bcb5246e1c314d18_5eaf4d11e849a]

Napisane przez black_elderflower

Tylko cała ta sytuacja zastanawia mnie analogicznie względem ogółu - czy kobieta, która jest dorosła a pracuje na etacie w galerii, drogerii czy innym spożywczaku na kasie ma prawo do posiadania własnego mieszkania (lub czy posiada) z mężem/chłopakiem który zarabia więcej. Czy Ci wszyscy mężowie tych pracujących w ten sposób kobiet także mówią, że dopóki nie podwyższy zarobków to dopiero wtedy mają mieć prawo do własnego stałego miejsca zamieszkania?
Co jeżeli ktoś np. mieszka w małym mieście, gdzieś we wschodniej Polsce np i choćby chciała, to nie ma opcji, a żyć trzeba. Takie kobiety zawsze całe życie są na wynajmie lub mieszkają ze swoimi rodzicami bo "nie stać ich na życie na równi z partnerem"?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No ale o czym Ty w ogóle mówisz? "Prawo posiadać mieszkanie", znaczy jak ktoś Ci takie kupi albo samo zarobisz to masz prawo mieć mieszkanie. Ale w przeciwnym wypadku nie, nikt nie jest zobowiązany Ci mieszkania kupić. A Twój facet nie wydaje się mieć na to ochoty. Przecież go nie zmusisz.

Na kredyt mieszkaniowy musisz mieć kilkadziesiąt procent wkładu własnego. Ja jestem starsza od Ciebie, całe dotychczasowe życie tyrałam jak głupia i dopiero teraz stać mnie na mieszkanie. Dzisiaj też jestem tu online, bo pracuję i co jakiś czas się przęłączam na chwilę jak mam dość.

Zamiast zajmować się takimi sprawami zajęłabym uporządkowaniem własnych finansów, serio.

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[siabra]

Powiedzcie mi jak to jest z tym L4. Czy lekarz, mimo braku poprawy po lekach może mi robić problemy? Boję się, że jeśli mi je wypisze, to np. na 2 tygodnie a potem już nie przedłuży. Nie chcę mu ściemniać, tylko powiedzieć jaką mam sytuację, ale nie wiem czy to coś da. Może teraz bardziej sie lekarze boją wypisywać chorobowe, bo jest dużo kontroli? Problemem dla mnie jest nie tylko dalsza konieczność pracy z TYMI OSOBAMI ale i powrót do dźwigania dzieci - przyczyny moich problemów.

I druga sprawa - umowa zlecenie. Jak mogę ją rozwiązać? Jak dostane zwolnienie chorobowe to będe musieć z tego zlecenia zrezygnować.

[megamag]

Napisane przez michal100

Czasem komentujesz podobne tematy na podforum intymnym i jakoś nigdy nie widziałem odpowiedzi w ten deseń od większości a już szczególnie nie z Twojej strony.

Jeśli powiedziałam coś odwrotnego, to zacytuj.

---------- Dopisano o 17:23 ---------- Poprzedni post napisano o 17:21 ----------

Napisane przez black_elderflower

Tylko cała ta sytuacja zastanawia mnie analogicznie względem ogółu - czy kobieta, która jest dorosła a pracuje na etacie w galerii, drogerii czy innym spożywczaku na kasie ma prawo do posiadania własnego mieszkania (lub czy posiada) z mężem/chłopakiem który zarabia więcej. Czy Ci wszyscy mężowie tych pracujących w ten sposób kobiet także mówią, że dopóki nie podwyższy zarobków to dopiero wtedy mają mieć prawo do własnego stałego miejsca zamieszkania?
Co jeżeli ktoś np. mieszka w małym mieście, gdzieś we wschodniej Polsce np i choćby chciała, to nie ma opcji, a żyć trzeba. Takie kobiety zawsze całe życie są na wynajmie lub mieszkają ze swoimi rodzicami bo "nie stać ich na życie na równi z partnerem"?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie, nie mówią, bo to nie jest normalne ani nawet prawdziwe. W świetle prawa istnieje wspólność majątkowa i nie ma znaczenia, czy ona zarabia dwa tysiące, a on pięć, czy odwrotnie on dwa tysiące, a ona pięć, bo razem i tak mają siedem i to jest wspólne.