Facet zmarłej Przyjaciółki

[uooouu]

Witajcie, potrzebuję spojrzenia z zewnątrz na moją sytuację.


Moja przyjaciółka 2 lata temu zginęła w nieszczęśliwym wypadku samochodowym - jechała sama późnym wieczorem, wpadła w poślizg.
W momencie wypadku miała 27 lat, narzeczonego, planowali ślub.
Znałyśmy się od lat - chodziłyśmy razem do podstawówki, gimnazjum i liceum, na studiach wspólnie wynajmowałyśmy mieszkanie. Miałyśmy wspólnych znajomych. Pochodziłyśmy z tego samego miasta. Znam Jej rodziców, spotykam ich czasem na cmentarzu, na ulicy. Z Jej siostrą mamy stały kontakt, regularnie się spotykamy. W momencie wypadku miałam chłopaka, rozstaliśmy się kilka miesięcy temu.
Na początku tego roku zbliżyliśmy się do siebie z facetem mojej Przyjaciółki. Pomogłam mu w pewnej sprawie, w której orientowałam się dzięki wykonywanej pracy. W podziękowaniu dostałam kwiaty i czekoladki. Spotkaliśmy się później kilka razy - na kawę, pomogłam mu wybrać meble. Wczoraj podczas wspólnego spaceru złapał mnie za rękę i zapytał, czy widzę dla nas szanse na stworzenie związku. Powiedział, że podobam mu się, mamy podobne spojrzenie na życie, lubi spędzać ze mną czas. Czuję to samo co on.
Ale tu pojawiają się moje wątpliwości. Z tyłu głowy mam, że to facet mojej Przyjaciółki. Co powiedzą na to nasi znajomi, Jej rodzice, siostra?


Dajcie proszę znać co myślicie o tej sytuacji - wymyślam i przejmuję się tym, czym nie powinnam? A może moje obawy są uzasadnione? Może któraś z Was spotkała się z podobną sytuacją?

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez uooouu

Witajcie, potrzebuję spojrzenia z zewnątrz na moją sytuację.


Moja przyjaciółka 2 lata temu zginęła w nieszczęśliwym wypadku samochodowym - jechała sama późnym wieczorem, wpadła w poślizg.
W momencie wypadku miała 27 lat, narzeczonego, planowali ślub.
Znałyśmy się od lat - chodziłyśmy razem do podstawówki, gimnazjum i liceum, na studiach wspólnie wynajmowałyśmy mieszkanie. Miałyśmy wspólnych znajomych. Pochodziłyśmy z tego samego miasta. Znam Jej rodziców, spotykam ich czasem na cmentarzu, na ulicy. Z Jej siostrą mamy stały kontakt, regularnie się spotykamy. W momencie wypadku miałam chłopaka, rozstaliśmy się kilka miesięcy temu.
Na początku tego roku zbliżyliśmy się do siebie z facetem mojej Przyjaciółki. Pomogłam mu w pewnej sprawie, w której orientowałam się dzięki wykonywanej pracy. W podziękowaniu dostałam kwiaty i czekoladki. Spotkaliśmy się później kilka razy - na kawę, pomogłam mu wybrać meble. Wczoraj podczas wspólnego spaceru złapał mnie za rękę i zapytał, czy widzę dla nas szanse na stworzenie związku. Powiedział, że podobam mu się, mamy podobne spojrzenie na życie, lubi spędzać ze mną czas. Czuję to samo co on.
Ale tu pojawiają się moje wątpliwości. Z tyłu głowy mam, że to facet mojej Przyjaciółki. Co powiedzą na to nasi znajomi, Jej rodzice, siostra?


Dajcie proszę znać co myślicie o tej sytuacji - wymyślam i przejmuję się tym, czym nie powinnam? A może moje obawy są uzasadnione? Może któraś z Was spotkała się z podobną sytuacją?

To był facet twojej przyjaciółki. Już nie jest, bo ona nie żyje. Ani on nie jest winien jej wierności, ani ty lojalności. Także nie widzę nic złego w tym, że facet chce sobie ułożyć życie na nowo. Nie wiem jakie znaczenie ma zdanie innych ludzi. We wszystkim się tak przejmujesz co ludzie powiedzą? Ale jeśli dla ciebie fakt, że był partnerem twojej przyjaciółki jest nie do przeskoczenia i ma cię to męczyć to mu to powiedz, a potem zakończ znajomość. Nie rób mu nadziei kawkami czy przysługami.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez uooouu

Witajcie, potrzebuję spojrzenia z zewnątrz na moją sytuację.


Moja przyjaciółka 2 lata temu zginęła w nieszczęśliwym wypadku samochodowym - jechała sama późnym wieczorem, wpadła w poślizg.
W momencie wypadku miała 27 lat, narzeczonego, planowali ślub.
Znałyśmy się od lat - chodziłyśmy razem do podstawówki, gimnazjum i liceum, na studiach wspólnie wynajmowałyśmy mieszkanie. Miałyśmy wspólnych znajomych. Pochodziłyśmy z tego samego miasta. Znam Jej rodziców, spotykam ich czasem na cmentarzu, na ulicy. Z Jej siostrą mamy stały kontakt, regularnie się spotykamy. W momencie wypadku miałam chłopaka, rozstaliśmy się kilka miesięcy temu.
Na początku tego roku zbliżyliśmy się do siebie z facetem mojej Przyjaciółki. Pomogłam mu w pewnej sprawie, w której orientowałam się dzięki wykonywanej pracy. W podziękowaniu dostałam kwiaty i czekoladki. Spotkaliśmy się później kilka razy - na kawę, pomogłam mu wybrać meble. Wczoraj podczas wspólnego spaceru złapał mnie za rękę i zapytał, czy widzę dla nas szanse na stworzenie związku. Powiedział, że podobam mu się, mamy podobne spojrzenie na życie, lubi spędzać ze mną czas. Czuję to samo co on.
Ale tu pojawiają się moje wątpliwości. Z tyłu głowy mam, że to facet mojej Przyjaciółki. Co powiedzą na to nasi znajomi, Jej rodzice, siostra?


Dajcie proszę znać co myślicie o tej sytuacji - wymyślam i przejmuję się tym, czym nie powinnam? A może moje obawy są uzasadnione? Może któraś z Was spotkała się z podobną sytuacją?

Ja sama nie widze siebie w takiej relacji nie wchodze w zwiazki z ex facetami moich przyjaciolek siostr czy nawet koleżanek,tego kwiatu to pol swiatu
Mysle ze raczej nie unikniesz komentarzy na ten temat ale powinnas robic to co ty uwazasz za dobre dla ciebie,jesli myslisz ze z tym facetem mozesz stworzyc cos wyjatkowego nie patrz na innych bo zawsze znajdzie ktos komu nie będzie sie cos podobac

[A_della]

Napisane przez uooouu

Witajcie, potrzebuję spojrzenia z zewnątrz na moją sytuację.


Moja przyjaciółka 2 lata temu zginęła w nieszczęśliwym wypadku samochodowym - jechała sama późnym wieczorem, wpadła w poślizg.
W momencie wypadku miała 27 lat, narzeczonego, planowali ślub.
Znałyśmy się od lat - chodziłyśmy razem do podstawówki, gimnazjum i liceum, na studiach wspólnie wynajmowałyśmy mieszkanie. Miałyśmy wspólnych znajomych. Pochodziłyśmy z tego samego miasta. Znam Jej rodziców, spotykam ich czasem na cmentarzu, na ulicy. Z Jej siostrą mamy stały kontakt, regularnie się spotykamy. W momencie wypadku miałam chłopaka, rozstaliśmy się kilka miesięcy temu.
Na początku tego roku zbliżyliśmy się do siebie z facetem mojej Przyjaciółki. Pomogłam mu w pewnej sprawie, w której orientowałam się dzięki wykonywanej pracy. W podziękowaniu dostałam kwiaty i czekoladki. Spotkaliśmy się później kilka razy - na kawę, pomogłam mu wybrać meble. Wczoraj podczas wspólnego spaceru złapał mnie za rękę i zapytał, czy widzę dla nas szanse na stworzenie związku. Powiedział, że podobam mu się, mamy podobne spojrzenie na życie, lubi spędzać ze mną czas. Czuję to samo co on.
Ale tu pojawiają się moje wątpliwości. Z tyłu głowy mam, że to facet mojej Przyjaciółki. Co powiedzą na to nasi znajomi, Jej rodzice, siostra?


Dajcie proszę znać co myślicie o tej sytuacji - wymyślam i przejmuję się tym, czym nie powinnam? A może moje obawy są uzasadnione? Może któraś z Was spotkała się z podobną sytuacją?

Po tych dwóch latach nie widzę w Waszym związku nic spektakularnego, ani tym bardziej niestosownego. Jeśli jesteście blisko z jej siostrą, w porządku byłoby jej o tym napisać - nie prosić broń Boże o zgodę, tylko dać znać jak wyglada Wasza sytuacja, bo na pewno przykro jej się będzie dowiedzieć przypadkowo lub od osób trzecich.

Ty zaś potraktuj to na spokojnie i z dużym zapasem krytycyzmu, żeby się upewnić, że facet jest TOBĄ szczerze zainteresowany, żeby się nie okazało, że dalej trwa w żałobie, a np. rodzina mu ciśnie, że powinien sobie kogoś znaleźć i Ty jesteś jego rozwiązaniem „w pół drogi”.

[black_elderflower]

No ja bym jednak nie mogła.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Bananalama]

Jak czujesz się z nim dobrze, to próbuj. Żadne tam gadanie kogokolwiek nie powinno mieć wpływu na Twoją decyzję. Inni za Ciebie życia nie przeżyją.

[Stysia21]

Ja osobiście nie widzę nic niestosownego w Waszym związku. Twoja przyjaciółka nie żyje, nie odbijasz jej faceta. Dlaczego macie rezygnować ze swojego szczęścia? Ludzie mogą gadać, ale tak naprawde, ludzie zawsze do czegoś się przyczepią, nawet jak Twój facet nie byłby byłym Twojej przyjaciółki. To Twoje życie i nie przejmuj się tym, co inni myślą.

[Tepsa]

Napisane przez Bananalama

Jak czujesz się z nim dobrze, to próbuj. Żadne tam gadanie kogokolwiek nie powinno mieć wpływu na Twoją decyzję. Inni za Ciebie życia nie przeżyją.

Słusznie, choć faktycznie związek na pewno będzie w kategorii bo ludzie gadają....

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Ja tutaj nic niestosownego nie widzę, minęło już wystarczająco dużo czasu, no i facet ma prawo ułożyć sobie życie.

Ludzie będą gadać, bo tak to już jest, ale zawsze gadają. Bo ten gruby, a ten za bardzo blondyn, a ta jest z tamtym dla pieniędzy, a ten to się ubiera jak gej...


Inteligentni ludzie raczej nie oczekują, że facet teraz już pójdzie do klasztoru, bo przyjaciółka zmarła. Życie toczy się dalej. A opinią tych mniej inteligentnych nie ma co się przejmować.


Z innej beczki, to zastanów się, czy ten związek naprawdę ma ręce i nogi sam z siebie, czy tylko z tego powodu, że połączyła was wspólna żałoba. No i jak twoja samoocena zniesie, że nie dorównasz martwej byłej. (Nie musisz oczywiście, bo to głupie porównywanie, ale uczucia nie zawsze są logiczne.)

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Jeśli ci na nim zależy, to nie przejmuj się tym, co ktoś sobie pomyśli.
Miałam w swoim otoczeniu podobny przypadek, tylko w drugą stronę - było małżeństwo, on zmarł, ona się potem związała z jego przyjacielem.

[stussy]

Jeżeli jego zamiary są szczere, a Ty czujesz to samo co on to you go girl!

[Hultaj]

wg mnie podejmowanie decyzji życiowych bo co ludzie powiedzo trąci niezłym ograniczaniem sobie możliwości i prostym przepisem na popełnianie błędów ale co kto lubi.

Wg mnie jeśli macie się ku sobie problemu nie ma. On nie będzie wiecznym singlem ani białym wiecznym narzeczonym.

[Medins]

Ludzie pewnie pogadają i potem znajdą inny temat. Nie przejmuj się tym. Zaufaj swojej intuicji. Poza tym lepsza krótka miłość niż żadna nic nie tracisz !

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mija62]

Napisane przez Limonka2738

Ja tutaj nic niestosownego nie widzę, minęło już wystarczająco dużo czasu, no i facet ma prawo ułożyć sobie życie.

Ludzie będą gadać, bo tak to już jest, ale zawsze gadają. Bo ten gruby, a ten za bardzo blondyn, a ta jest z tamtym dla pieniędzy, a ten to się ubiera jak gej...


Inteligentni ludzie raczej nie oczekują, że facet teraz już pójdzie do klasztoru, bo przyjaciółka zmarła. Życie toczy się dalej. A opinią tych mniej inteligentnych nie ma co się przejmować.


Z innej beczki, to zastanów się, czy ten związek naprawdę ma ręce i nogi sam z siebie, czy tylko z tego powodu, że połączyła was wspólna żałoba. No i jak twoja samoocena zniesie, że nie dorównasz martwej byłej. (Nie musisz oczywiście, bo to głupie porównywanie, ale uczucia nie zawsze są logiczne.)

Jak wyżej.

[Magmag0194]

Ja byłam z przyjacielem ex faceta. U nas nikt nie umarł, po prostu po półtorej roku od rozstania z ex gdzieś się minęłam z jego przyjacielem, pogadaliśmy i się zaczęło.
Ludzie chwilę pogadali i przestali. Nie ma się czego bać, tym bardziej, że u Ciebie sprawa jest czysta - przyjaciółka zmarła.
Wasze życie to wasza sprawa, nie można wiecznie oglądać się za siebie. Jeśli czujesz, że to jest to to śmiało, powodzenia

[karola11]

Ludzie gadali, gadają i gadać będą. Zawsze. I jak tylko chcą to zawsze sobie znajda powód do gadania. Żadne z was nie zdradza w tym momencie Twojej przyjaciółki. Jeśli masz szansę na ułożenie sobie życia i stworzenie dobrego związku to zrób to.

[OkiemMezczyzny]

Napisane przez karola11

Ludzie gadali, gadają i gadać będą. Zawsze. I jak tylko chcą to zawsze sobie znajda powód do gadania. Żadne z was nie zdradza w tym momencie Twojej przyjaciółki. Jeśli masz szansę na ułożenie sobie życia i stworzenie dobrego związku to zrób to.

Nawet Kościół nie widzi przeszkód w takich związkach a nie mieli ślubu. "do póki śmierć nas nie rozłączy". Myślę że jakby zmarła koleżanka mogła by wybierać kogoś nowego dla jej mężczyzny wiedząc ze umrze to wybrała by Ciebie. Tak to postrzegaj a nie przez plotki innych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Kanelbulle]

Nie widzę tutaj niczego niepoprawnego. Tak, znając życie znajdą się życzliwi, którzy będą gadać za plecami - ale co z tego?

Nawet jeżeli ktoś się obrazi to świadczy to, według mnie, o braku jego hmm... Rozgarnięcia? Nie wiem, jak to nazwać, ale niczego złego nie robisz i jeżeli faktycznie coś może z tego być, to daj sobie szansę.

I nie rozważaj, co ludzie sobie pomyślą, bo większość ludzi o Tobie nie myśli i myśleć nie będzie - tyle, co mogą sobie pogadać i pokomentować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[malwoz88]

Napisane przez OkiemMezczyzny

Nawet Kościół nie widzi przeszkód w takich związkach a nie mieli ślubu. "do póki śmierć nas nie rozłączy". Myślę że jakby zmarła koleżanka mogła by wybierać kogoś nowego dla jej mężczyzny wiedząc ze umrze to wybrała by Ciebie. Tak to postrzegaj a nie przez plotki innych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Również tak myślę.

[Katerina_00]

Minely dwa lata, przyjaciolka tragicznie zmarla, oboje jestescie wolni.
Mysle,ze ona by moze i tego chciala, abyscie oboje byli szczesliwi.
Trudna sytuacja ale mozna by sprobowac, nikogo nie krzywdzicie...

[chacaos]

Próbuj. Nie musicie się ujawniać publicznie dopóki nie będziecie pewni, że faktycznie tworzycie coś trwałego, a dobrze życzący Wam ludzie nie powinni być obruszeni Waszym szczęściem.

[kocia_lapka]

Miałam podobny dylemat. Mój mąż zmarł, ja dalej mam super kontakt z jego rodzicami, a po niecałych 3 latach związałam się z jego przyjacielem. Dopiero po roku powiedzieliśmy jego rodzicom, bardzo się tego obawiałam, jak zareagują, czy zerwą ze mną kontakt, ale mama sama stwierdziła, że życzy mi jak najlepiej i to już czas, abym ułożyła sobie życie.

Więc śmiało!

[OkiemMezczyzny]

Napisane przez kocia_lapka

Miałam podobny dylemat. Mój mąż zmarł, ja dalej mam super kontakt z jego rodzicami, a po niecałych 3 latach związałam się z jego przyjacielem. Dopiero po roku powiedzieliśmy jego rodzicom, bardzo się tego obawiałam, jak zareagują, czy zerwą ze mną kontakt, ale mama sama stwierdziła, że życzy mi jak najlepiej i to już czas, abym ułożyła sobie życie.

Więc śmiało!

Dodam jedynie to, że brawo za odwagę bo to trudna sytuacja. Nie każdy by jej podołał. Widzisz szansę na ułożenie sobie życia to po prostu zawalcz o to. Nikogo nie krzywdzisz. Ba. Wręcz przeciwnie... Trzymam kciuki.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez chacaos

Próbuj. Nie musicie się ujawniać publicznie dopóki nie będziecie pewni, że faktycznie tworzycie coś trwałego, a dobrze życzący Wam ludzie nie powinni być obruszeni Waszym szczęściem.

Dokładnie.

[OkiemMezczyzny]

Napisane przez chacaos

Próbuj. Nie musicie się ujawniać publicznie dopóki nie będziecie pewni, że faktycznie tworzycie coś trwałego, a dobrze życzący Wam ludzie nie powinni być obruszeni Waszym szczęściem.

To przecież dojrzali ludzie (zwłaszcza emocjonalnie), a nie podstawówka aby siedzieć w krzakach i trzymać się za ręce.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mahdab]

Też znam taki przypadek, tylko to był członek bliskiej rodziny i do tego sporo młodszy od kobiety, plotek było pełno, ale do dziś są razem już o tym dawno nikt nie pamięta.
Ja bym się nie przejmowała.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chacaos]

Napisane przez OkiemMezczyzny

To przecież dojrzali ludzie (zwłaszcza emocjonalnie), a nie podstawówka aby siedzieć w krzakach i trzymać się za ręce.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No tak. Nierozgłaszanie romansu na prawo i lewo póki nie wiadomo, czy coś z tego będzie = siedzenie w krzakach.

[OkiemMezczyzny]

Napisane przez chacaos

No tak. Nierozgłaszanie romansu na prawo i lewo póki nie wiadomo, czy coś z tego będzie = siedzenie w krzakach.

A jak ROZGŁOSZĄ jak to określasz ROMANS(nie związek, nie parę) , później to uchroni ich to od potencjalnych plotek? Nigdy nie rozglaszalem moich związków. Jak się to robi? Idziesz ulicą i informujesz każdego? Zwłaszcza babcie plotkary co żyją życiem innych ludzi? Zdaje sobie z tego sprawę, że mentalność części naszego narodu jest taka aby osoba po śmierci bliskiej osoby była w obowiązku cierpieć do końca życia. W związku z tym należy tego się wstydzić. Takie pomysły, aby się ukrywać przyklaskują tylko takim stereotypom, a w mojej ocenie należy wypalać gorącym żelazem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chacaos]

Napisane przez OkiemMezczyzny

A jak ROZGŁOSZĄ jak to określasz ROMANS(nie związek, nie parę) , później to uchroni ich to od potencjalnych plotek? Nigdy nie rozglaszalem moich związków. Jak się to robi? Idziesz ulicą i informujesz każdego? Zwłaszcza babcie plotkary co żyją życiem innych ludzi? Zdaje sobie z tego sprawę, że mentalność części naszego narodu jest taka aby osoba po śmierci bliskiej osoby była w obowiązku cierpieć do końca życia. W związku z tym należy tego się wstydzić. Takie pomysły, aby się ukrywać przyklaskują tylko takim stereotypom, a w mojej ocenie należy wypalać gorącym żelazem.

Określać sobie mogę jak mi się podoba, może sprawdź sobie definicję słowa romans w słownikach. Skoro Autorka pyta o poradę, to widać nie czuje się jakoś super komfortowo i (tak jak napisała) ma z tyłu głowy, że to facet przyjaciółki. Stąd rada, żeby na ten moment skupić się na znajomości i wybadać, czy tego chce, a nie na potencjalnie mącących w głowie komentarzach i plotkach otoczenia. Nie ma to nic wspólnego z obowiązkiem cierpienia do końca życia (?), chodzi tylko o jej komfort - jeśli chce sobie za tydzień ustawić status na fejsbuku, to spoko, a jeśli chce przez jakiś czas porandkować na spokojnie i nikogo nie wtajemniczać, to też ma taką opcję.

[OkiemMezczyzny]

Napisane przez chacaos

Określać sobie mogę jak mi się podoba, może sprawdź sobie definicję słowa romans w słownikach. Skoro Autorka pyta o poradę, to widać nie czuje się jakoś super komfortowo i (tak jak napisała) ma z tyłu głowy, że to facet przyjaciółki. Stąd rada, żeby na ten moment skupić się na znajomości i wybadać, czy tego chce, a nie na potencjalnie mącących w głowie komentarzach i plotkach otoczenia. Nie ma to nic wspólnego z obowiązkiem cierpienia do końca życia (?), chodzi tylko o jej komfort - jeśli chce sobie za tydzień ustawić status na fejsbuku, to spoko, a jeśli chce przez jakiś czas porandkować na spokojnie i nikogo nie wtajemniczać, to też ma taką opcję.

Ok rozumiem, że w życiu chodzi o status na fejsbuku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz