Psycholog czy psychiatra?

[zlocus]

Zmagam się ze sporymi problemami..
Dotyczą one głównie kompulsywnego jedzenia, przejadania się, jedzenia pomimo tego, że nie jestem głodna, jedzenia z nudów etc.
Prócz tego zaczynam się zastanawiać, czy nie mam problemów na podłożu psychicznym, nie tyle depresja..
Dotyczą one nie tylko tego całego jedzenia także mojego wyglądu, braku akceptacji i paru innych, osobistych kwestii..
Także chcę się wybrać do lekarza i tu moje pytanie:

PSYCHOLOG czy PSYCHIATRA?

Lekarz psychiatra może zawsze przepisać jakieś leki, psycholog jedynie pomoże rozmową.. w sumie nawet nie wiem, jaka jest różnica między tymi dwoma specjalnościami..
Pomożecie?

[iloneczka1]

Psycholog. Jezeli jesteś podatna, szybko uzależnisz się od farmaceutykow, znam parę takich przypadków. Poza tym, to jest ostateczność, tu jest wiele osób, z tym problemem (jedzenie kompulsywne,), na pewno doradzą, wesprą Cię. Dietę trzeba ustawić, nastawienie zmienić. No, a jeżeli uzna że trzeba, to sam doradzi psychiatrę.

[ktmk]

Na początku zdecydowanie psycholog, pomoże Ci dojść do źródła problemów i nauczy Cię je rozwiązywać. Psychiatra jest uzupełnieniem terapii i nie zawsze jest konieczny , lepiej na pierwszym miejscu postawić na terapię. Ale cieszę się, że szukasz profesjonalnej pomocy, a nie próbujesz leczyć się na własną rękę
Pozdrawiam

[ama]

Moim zdaniem psycholog. podejdzie do ciebie bardziej indywidualnie niż psychiatra (najprawdopodobniej, bo różnie to niestety bywa). W każdym razie dla psychologa jesteś odrębną osobą, a nie jednostką chorobową. Jeśli psycholog uzna, że wymagasz konsultacji z psychiatrą to Ci to powie. Może nawet kogoś sprawdzonego poleci. Chociaż moim zdaniem wymagasz też konsultacji psychiatrycznej, bo leki na to łaknienie mogą być konieczne i ewentualnie coś na dystymię (obniżony nastrój). Ale ja się jakoś super nie znam. za to mogę Ci powiedzieć czym różni się psycholog od psychiatry. Jako że sama studiuję psychologię to wiem Psychiatra to lekarz i on jedyny ma prawo stawiać diagnozę zaburzeń psychicznych i zalecać leczenie farmakologiczne. psycholog nie ma do tego prawa. Psycholog może za to diagnozować zaburzenia emocjonalne i osobowości. No i zajmuje się terapią, rehabilitacją neuropsychologiczną, procesami poznawczymi, tj. pamięcią, uwagą, różnicami indywidualnymi, np. temperametnem ect.
A, życzę powodzenia w dochodzeniu do zdrowia i równowagi

[zlocus]

W sumie dodam, że odnośnie diety.. wiadomo, dlatego tu jestem.
Próbowałam chudnąć (na zdrowych dietach + basen, aerobic) i to się nie udawało, organizm strasznie reagował osłabieniem, omdlewaniem, bólami głowy itd.. Dlatego liczę, że zaczynając od wyleczenia ducha i mojego obżarstwa dotrę do momentu, kiedy będę mogła na spokojnie spróbować znów przejść na dietę - no chyba, że lekarz uzna, że warto już teraz to zrobić..

[201712190924]

Napisane przez iloneczka1

Psycholog. Jezeli jesteś podatna, szybko uzależnisz się od farmaceutykow, znam parę takich przypadków. Poza tym, to jest ostateczność, tu jest wiele osób, z tym problemem (jedzenie kompulsywne,), na pewno doradzą, wesprą Cię. Dietę trzeba ustawić, nastawienie zmienić. No, a jeżeli uzna że trzeba, to sam doradzi psychiatrę.

a moim zdaniem psychiatra. to on jest lekarzem i on diagnozuje, deycduje o metodzie leczenia itd. kompulsywnemu jedzeniu zwykle towarzyszą także inne problemy, jak np. depresja. poza tym często potrzebne są leki, któe zmneijszą łaknienie. psychoterapia pomaga na dłuższą metę, to fakt, ale na początek trzeba uderzyć chorobę z podwojoną siła, czyli i leki, i terapia. nie mwoie, że w twoim przypadku farmakoterapia bedzie konieczna, bo lekarzem nie jestem, ale zwykle tak jest. i to lekarz ma to ocenić, a nie psycholog!!!!

poza tym co to ma znaczyć, że psychiatra to "ostateczność"? lekarz jak lekarz. to wbrew pozorom nie jest lekarz tzw. "ostatniego kontaktu"

[Demolka23]

też uważam, że psychiatra. Poza tym, nawet jeśli na początek wybierzesz się do psychologa, on i tak odeśle Cię w pierwszej kolejności do psychiatry. W większości przypadków leczenie ED musi być wsparte środkami farmakologicznymi, bo niestety zaburzeniom tego typu najczęściej towarzyszy depresja...
powodzenia!

[mariolenka]

psychiatra zdecydowanie.

byłam z identycznym problemem u psychologa, leczyłam się u niego jakieś dwa miesiące, non stop wizyty no i niestety od samego początku źle mnie "zdiagnozował". twierdził że te kompulsywne objadanie się to efekt problemów z przeszłości. problemy z przeszłości zostały rozwiązane, a kompulsywne objadanie się zostało.
ja uważam, że w moim przypadku jest to nic innego jak "jedzenioholizm", ponieważ bardzo łatwo wpadam w uzależnienia (a kompulsywne objadanie się mam odkąd pamiętam)

jestem w trakcie nastawiania swojej psychiki na kontakt z psychiatrą, bo się powoli wykańczam

[sylllvia89]

psycholog

[girl_interrupted]

ja korzystam z pomocy psychiatry, ktory jest jednoczesnie terapeuta. pomaga mi bardzo.

[kiciakasia]

psycholog i psychiatra.
zdarza sie, ze zaburzenia odzywiania na tle przejadania sie wiaza sie z zaburzonym wydzielaniem serotoniny, albo zaburzenia biochemii mozg nie pozwalaja na skuteczna terapie psychologiczna.

[e-vik]

hej, chciałam się podłączyć pod wątek, bo mam parę wątpliwości w swoim przypadku...
właśnie rozpoczęłam terapię u psychoterapeuty związaną z moim kompulsywnym jedzeniem. na ed cierpię od mniej więcej dwóch lat, moje napady obżarstwa zamieniają się w wielodniowe, nieraz wielotygodniowe "ciągi" (jak w alkoholizmie) przeplatane okresami, nieraz nawet kilkumiesięcznymi zdrowego i racjonalnego odżywiania, uprawiania sportu, "życia w zgodzie z ciałem". tak więc od dwóch lat tyję i chudnę, 10 kg w górę, 10 w dół, 6 w górę, 4 w dół itd...
po ostatnim okresie polepszenia obiecałam sobie: jeśli jeszcze raz zdarzy mi się napad, skonsultuję się z terapeutą. zdarzyło się, zadzwoniłam, jestem po drugiej wizycie i... mam sporo wątpliwości.

psycholog jest fajny, rzeczowy, nie rozczula się nade mną, mówi "prosto z mostu" i konkretnie. ale temat objadania porzucił na samym początku, skupiając się tylko nad przyczynami: zdiagnozował u mnie nerwicę lękową i teraz wspólnie próbujemy odnaleźć jej źródło.
wszystko ok, wydaje mi się, że diagnoza jest prawidłowa, tylko po wizycie wracam do domu i dalej się objadam... nie oczekuję natychmiastowych efektów terapii, wiem, że to długofalowy proces, ale może jakieś farmaceutyki pomogłybymi w opanowaniu obżarstwa w tej chwili? bo boję się, że przez następne pół roku terapii "zagrzebię się" w swoim dziedziństwie szukając przyczyn nerwicy, a w międzyczasie przytyję ponownie 10kg i będę miała kolejny raz do opanowania nie tylko swoją psychikę, ale też ciało...

poza tym psycholog w ramach terapii zaproponował mi hipnozę, bo sądzi, że przyczyna nerwicy leży w mojej podświadomości - jakimś nieuświadomionym albo zapomnianym wydarzeniu z dzieciństwa, w którym tkwi zalążek moich leków, nerwicy itd. - i hipnoza pomoże to wspomnienie odnaleźć - myślicie, że to dobry pomysł? podchodzę do tego z dużą rezerwą... zawsze mi się wydawało, że moje dziedziństwo było megaszczęśliwe...

bardzo proszę Wasze opinie.

[NaomiClark]

Zależy . Psycholog to dobra opcja ponieważ można się wygadać , w zależności od rodzaju terapii nauczyć się "sposobów" radzenia sobie w kryzysie oraz z emocjami.
Psychiatra jest dobrą opcją gdy np. kompulsy biorą się z nerwicy,depresji .Wtedy może wspomóc leczenie lekami.

Ja tam jestem za opcją mix (psycholog i psychiatra).

[DziewczynaKubusiaPuchatka]

Napisane przez e-vik

hej, chciałam się podłączyć pod wątek, bo mam parę wątpliwości w swoim przypadku...
właśnie rozpoczęłam terapię u psychoterapeuty związaną z moim kompulsywnym jedzeniem. na ed cierpię od mniej więcej dwóch lat, moje napady obżarstwa zamieniają się w wielodniowe, nieraz wielotygodniowe "ciągi" (jak w alkoholizmie) przeplatane okresami, nieraz nawet kilkumiesięcznymi zdrowego i racjonalnego odżywiania, uprawiania sportu, "życia w zgodzie z ciałem". tak więc od dwóch lat tyję i chudnę, 10 kg w górę, 10 w dół, 6 w górę, 4 w dół itd...
po ostatnim okresie polepszenia obiecałam sobie: jeśli jeszcze raz zdarzy mi się napad, skonsultuję się z terapeutą. zdarzyło się, zadzwoniłam, jestem po drugiej wizycie i... mam sporo wątpliwości.

psycholog jest fajny, rzeczowy, nie rozczula się nade mną, mówi "prosto z mostu" i konkretnie. ale temat objadania porzucił na samym początku, skupiając się tylko nad przyczynami: zdiagnozował u mnie nerwicę lękową i teraz wspólnie próbujemy odnaleźć jej źródło.
wszystko ok, wydaje mi się, że diagnoza jest prawidłowa, tylko po wizycie wracam do domu i dalej się objadam... nie oczekuję natychmiastowych efektów terapii, wiem, że to długofalowy proces, ale może jakieś farmaceutyki pomogłybymi w opanowaniu obżarstwa w tej chwili? bo boję się, że przez następne pół roku terapii "zagrzebię się" w swoim dziedziństwie szukając przyczyn nerwicy, a w międzyczasie przytyję ponownie 10kg i będę miała kolejny raz do opanowania nie tylko swoją psychikę, ale też ciało...

poza tym psycholog w ramach terapii zaproponował mi hipnozę, bo sądzi, że przyczyna nerwicy leży w mojej podświadomości - jakimś nieuświadomionym albo zapomnianym wydarzeniu z dzieciństwa, w którym tkwi zalążek moich leków, nerwicy itd. - i hipnoza pomoże to wspomnienie odnaleźć - myślicie, że to dobry pomysł? podchodzę do tego z dużą rezerwą... zawsze mi się wydawało, że moje dziedziństwo było megaszczęśliwe...

bardzo proszę Wasze opinie.

możesz zmienić psychologa, jeżeli Ci nie odpowiada terapia czy proponowana hipnoza pamiętaj, ze psycholodzy pracują w różnych nurtach i jeżeli Twój pracuje w psychoanalizie to od razu szuka w dzieciństwie i sięga po hipnozę

[e-vik]

oczywiście wiem, że mogę go zmienić, ale polubiłam go - podoba mi się jak ze mną rozmawia, jest konkretny, zadaje trudne pytania, nie pobłaża mi, nieraz drąży tematy na które nie mam ochoty - i to działa o tyle, że otwieram się, nie tylko przed nim, ale i przed sobą.
ale równocześnie to zagrzebywanie się w dzieciństwie i hipnoza nie do końca do mnie przemawiają, jako do stąpającej twardo po ziemi racjonalistki - dlatego pytam was o opinie - czy któraś miała doświadczenia z tego typu terapią? co sądzicie o takim, freudowskim podejściu?

[NaomiClark]

Napisane przez e-vik

oczywiście wiem, że mogę go zmienić, ale polubiłam go - podoba mi się jak ze mną rozmawia, jest konkretny, zadaje trudne pytania, nie pobłaża mi, nieraz drąży tematy na które nie mam ochoty - i to działa o tyle, że otwieram się, nie tylko przed nim, ale i przed sobą.
ale równocześnie to zagrzebywanie się w dzieciństwie i hipnoza nie do końca do mnie przemawiają, jako do stąpającej twardo po ziemi racjonalistki - dlatego pytam was o opinie - czy któraś miała doświadczenia z tego typu terapią? co sądzicie o takim, freudowskim podejściu?

Terapia psychoanalityczna jest dobra dla osób "inteligentnych i zdrowych" - słowa Freuda ;-) "zdrowych " w znaczeniu ,że nie mają epizodów psychotycznych ,nie są w stanie manii, itp.
Mi osobiście podejście psychoanalityczne nie odpowiada dlatego wiem,że taka terapia jest nie dla mnie.
Jednak wielu ludziom pomaga tego typu sposób terapeutyczny i odnosi duże sukcesy.
Wszystko zależy od człowieka
Hipnoza jest bezpieczna-nie ma się co jej obawiać. Jednak jak piszę nie jest to metoda dla każdego.

[e-vik]

Napisane przez NaomiClark

Terapia psychoanalityczna jest dobra dla osób "inteligentnych i zdrowych" - słowa Freuda ;-) "zdrowych " w znaczeniu ,że nie mają epizodów psychotycznych ,nie są w stanie manii, itp.
Mi osobiście podejście psychoanalityczne nie odpowiada dlatego wiem,że taka terapia jest nie dla mnie.
Jednak wielu ludziom pomaga tego typu sposób terapeutyczny i odnosi duże sukcesy.
Wszystko zależy od człowieka
Hipnoza jest bezpieczna-nie ma się co jej obawiać. Jednak jak piszę nie jest to metoda dla każdego.

dzięki, Naomi, właśnie tego chciałam się dowiedzieć. ja w takim razie "dam szansę" tej terapii, może się powiedzie...
trzymajcie kciuki

[Deborah100]

Dziewczyny mam pytanie. W sumie nie wiem czy w odpowiednim wątku. Szukałam zbiorczego tematu ale nie znalazłam nic ciekawego.
Jeśli jest taki wątek na wizażu to proszę o link.
Umówiłam się do psycholofga na nfz. Mam pewne problemy i chciałam poradzić się wykwalifikowanej osoby, może coś doradzi obiektywnie itd.
Rejestrowałam się telefonicznie i dowiedziałam się, że pierwsza wizyta jest zawsze z psychiatrą.
Czy możecie doradzić jak się przygotować? Czytałam, że na pewno padnie pytanie o cel wizyty ale też sprawy stricte zdrowotne.
Możecie coś podpowiedzieć, zaczynam mieć stresa

[Mini1991]

Polecam Ci konsultacje z psychologiem. On będzie wiedział najlepiej gdzie Cię później pokierować (na psychoterapię czy na wizytę do lekarza psychiatry).

---------- Dopisano o 11:28 ---------- Poprzedni post napisano o 11:26 ----------

Napisane przez Deborah100

Dziewczyny mam pytanie. W sumie nie wiem czy w odpowiednim wątku. Szukałam zbiorczego tematu ale nie znalazłam nic ciekawego.
Jeśli jest taki wątek na wizażu to proszę o link.
Umówiłam się do psycholofga na nfz. Mam pewne problemy i chciałam poradzić się wykwalifikowanej osoby, może coś doradzi obiektywnie itd.
Rejestrowałam się telefonicznie i dowiedziałam się, że pierwsza wizyta jest zawsze z psychiatrą.
Czy możecie doradzić jak się przygotować? Czytałam, że na pewno padnie pytanie o cel wizyty ale też sprawy stricte zdrowotne.
Możecie coś podpowiedzieć, zaczynam mieć stresa

Myślę, że nie ma czym się stresować Lekarz psychiatra najprawdopodobniej zrobi z Tobą wywiad i dopyta o wszystkie istotne informacje. Nie ma się czego bać!

[cocolino1]

Jest w sieci wiele artykułów, które dokładnie wyjaśniają róznicę. Na przykład tutaj:
xxx

[adri_]

Uwazam, ze najpierw powinnas udac sie do pscyhoterapeuty. Mysle ze istnieje spora mozliwosc, ze on zaleci ci wizyte u psychiatry. jednak uwazam ze leki bez psychoterapii nie sa w stanie zdzialac cudow. musisz zrozumiec jaka krzywdze robisz swojemu organizmowi, a niestety zadne leki nei przemówia ci tak do rozsadku

[juliagulia]

Dokładnie, najlepiej udac sie do psychologa, jesli bedzie potrzeba skieruje cie do psychiatry ale psychiatra nie poprowadzi terapii. jesli dostaniesz leki to musisz takze byc w stalym kontakcie z psychologiem ktory bedzie cie prowadzil bo same leki nie wystarcza

[martaa327]

Ja też uważam, że w takich sytuacjach trzeba zgłosić się do specjalisty, skonsultować problem z psychologiem i ewentualnie on skieruje do odpowiedniego lekarza. Są miejsca, gdzie psychologowie współpracują z psychiatrami, a nawet neurologami (czasem jest to niezbędne) np. Instytut Inversa.

[Vickaaa]

Moim zdaniem psycholog / psychoterapeuta. Psychiatra raczej Ci nie pomoże.