Czy żałujecie że odrzuciliście kiedyś kogoś miłość?

[beatriz00]

Ciekawa jestem czy żałujecie, że odrzuciliście kiedyś miłość ze strony kogoś, kto w tamtym czasie 'nie był atrakcyjny' 'zbyt nudny' lub z jakiekolwiek innej przyczyny? Czy wiek i doświadczenia życiowe mogą być tego przyczyną?

Osobiście żałuję odrzucenia kilku chłopaków, ale widzę to dopiero po kilku latach. Jak jest z tym u Was? Co było (o ile w ogóle) przyczyną żałowania odrzucenia miłości?

[Vanir410]

Nie żałuję odrzucenia jakiejkolwiek miłości. Skoro tamte osoby nie odpowiadały mi to nie byliśmy sobie pisani. Będąc z kimś "mimo tego" męczyłabym się. Jedynie żałuję w jednym przypadku dość ostrego podejścia z mojej strony podczas odmowy. Zachowałam się po prostu słabo.

[patusiaa23]

Przecież wszyscy się domyśla, że to napisał właśnie taki *dobry chłopak*

[Ellen_Ripley]

Nie, nie żałuję, bo nie chcę być w związku z litości, albo tylko dla korzyści.

[11bd71622419137abe56ddfdaa0fc1a26b0d8108_60b176031ff15]

Nie zaluje ze odrzucilam. A nawet jak nieraz o tym pomysle to ciesze sie ze podjelam taka decyzje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tinkerver2]

Nie, z wieloma facetami się spotykałam tak o, jak nie miałam nikogo konkretnego na oku, ale każdemu od razu mówiłam, że nie szukam miłości i nie chce stałego związku. Kilku potem mi mówiło, że się zakochali, ale ja nie. Nie żałuję żadnego odrzuconego związku, bo chociaż byli fajni, to nie chciałam związku i coś mi w nich nie odpowiadało.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[edan84]

Raz. Kiedyś.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Nie żałuję. Pewnie dlatego, że jestem w udanym związku.

[ManillaLatte]

Nie, nigdy nie żałowałam, gdy kogoś odrzuciłam.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[lubiekielbase]

Bardziej żałuję, że dawałam szanse.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Absolutnie nie, bardzo się cieszę ze wszystkich wydarzeń, nawet bolesnych, które doprowadziły do tego, że jestem właśnie w obecnym związku. Nie wyobrażam sobie, że zamiast niego mogłabym mieć kogokolwiek z przeszłości. I cieszę się, że nie przeciągałam na siłę relacji z chłopcem, który w zasadzie był w porządku, taki "dobry chłopak", ale nie do końca dla mnie, a z czasem zaczął mnie potwornie irytować. Z tego co podpatrzyłam na fejsie jest teraz w mam nadzieję szczęśliwym związku, a gdybym to była ja, to jestem pewna, że z czasem zaczęłabym mu okazywać tę złość tylko dlatego, że oddycha.
Oprócz ekstremalnych przypadków uważam, że lepiej być samemu, niż byle jak.

[rurq]

Zdarzało mi się, ale staram się mieć podejście, że z każdym mamy jedną szansę i jak nie wyjdzie to trudno, nie ten to inny, ludzi na świecie nie brakuje Nie ma sensu tak tego analizować, bo nie wiesz jak ta osoba by się zmieniła przez lata, jak Ty byś się zmieniła i czy w ogóle wyszedłby Wam związek. Człowiek, który Cię podrywa a Człowiek W Związku to są jednak ciut inni ludzie. Można sobie wmawiać po latach, że "ach szkoda, że nie spróbowałam", ale to jest zwykle bezsensowne idealizowanie tego, czego się nie ma

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez lubiekielbase

Bardziej żałuję, że dawałam szanse.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja nawet tego nie żałuje, takie relacje mnie nauczyły

Nie żałuje rownież odrzucenia kogoś. Nawet jesli teraz widze, ze partnerki sa szczęśliwe itp.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Ellen_Ripley]

[1=3d23842983a6357ec11121c 0b2dc0194ed81d40b_604ff51 fe6891;88215534]Absolutnie nie, bardzo się cieszę ze wszystkich wydarzeń, nawet bolesnych, które doprowadziły do tego, że jestem właśnie w obecnym związku. Nie wyobrażam sobie, że zamiast niego mogłabym mieć kogokolwiek z przeszłości. I cieszę się, że nie przeciągałam na siłę relacji z chłopcem, który w zasadzie był w porządku, taki "dobry chłopak", ale nie do końca dla mnie, a z czasem zaczął mnie potwornie irytować. Z tego co podpatrzyłam na fejsie jest teraz w mam nadzieję szczęśliwym związku, a gdybym to była ja, to jestem pewna, że z czasem zaczęłabym mu okazywać tę złość tylko dlatego, że oddycha.
Oprócz ekstremalnych przypadków uważam, że lepiej być samemu, niż byle jak.[/QUOTE]

Amen.

[chitrv]

Tak Ale z czasem odkryłam, że wiele mnie to nauczyło.

[Paprotka_]

Nie. Często nie wiedziałam czego chcę, ale zawsze dokładnie wiedziałam czego nie chcę. Nie żałuję ani jednego odrzucenia, na dobre mi to wyszło.

[ColourTheSmallOne]

Nie żałuję. Załuję natomiast, że przeciwnie, weszłam w związek z kimś, kto go sobie u mnie "wychodził" - no niestety, do miłości nie da się zmusic i tylko zmarnowałam sobie i tej osobie czas.
Nie wiem, po co żałujesz, skoro nie wiesz, jak by było w związku z tymi osobami - może żałowałabys tych związków tak jak ja.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 20:26 ---------- Poprzedni post napisano o 20:26 ----------

Napisane przez lubiekielbase

Bardziej żałuję, że dawałam szanse.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[myweakness118]

Moim zdaniem to głupota pakować się w związek, traktując partnera jak jakąś surową bryłę gliny z której "może kiedyś co da" Sorry ale gdybym się dowiedziała że mój chłopak zaczął ze mną chodzić, choć mu wiele rzeczy nie pasowało, ale np "widział we mnie potencjał" to bym mu podziękowała xD Takie myślenie jest chore. Nie mówię że ma się szukać ideału. Każdy człowiek będzie się w życiu zmieniał, czy to na gorsze, czy to na lepsze. Ale jeśli od początku nie czuje się tego czegoś to serio, głupotą jest się w to pakować "bo może za kilka lat się wyrobi a mi będzie głupio"

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[11bd71622419137abe56ddfdaa0fc1a26b0d8108_60b176031ff15]

Napisane przez myweakness118

Moim zdaniem to głupota pakować się w związek, traktując partnera jak jakąś surową bryłę gliny z której "może kiedyś co da" Sorry ale gdybym się dowiedziała że mój chłopak zaczął ze mną chodzić, choć mu wiele rzeczy nie pasowało, ale np "widział we mnie potencjał" to bym mu podziękowała xD Takie myślenie jest chore. Nie mówię że ma się szukać ideału. Każdy człowiek będzie się w życiu zmieniał, czy to na gorsze, czy to na lepsze. Ale jeśli od początku nie czuje się tego czegoś to serio, głupotą jest się w to pakować "bo może za kilka lat się wyrobi a mi będzie głupio"

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też tak uważam.

[Arlekinowa]

Żałuję dwóch rzeczy.
Po pierwsze, że wchodziłam w związki, które ktoś u mnie "wychodził". Bo to taki dobry chłopak, lubi mnie, stara się o mnie, jest dla mnie dobry, no więc dlaczego by nie spróbować skoro to brzmi jak udana relacja? No nie. Straciłam tylko czas swój i tych chłopaków. Inna sprawa, mam wrażenie, że ich skrzywdziłam i lepiej byłoby dla nich gdybym ich odrzuciła od razu zamiast przez kolejne miesiące dawać im nadzieję, że może coś we mnie drgnie. Nie drgnęło nigdy.
Po drugie, żałuję paru sytuacji, w których moja odmowa była zbyt ostra. Zero taktu i klasy. Ale zwalam to na karb młodego wieku, dzisiaj już bym się tak nie zachowała.

[Frozen_Rose]

Nie, nigdy nie żałowałam. Po pierwsze nie byłam wtedy gotowa na związek, więc jedynie dusiłabym się w takiej relacji, a po drugie wiedziałam, że do siebie nie pasujemy, a szkoda marnować swój i ich czas. Związek z litości to tragedia.

Napisane przez myweakness118

Moim zdaniem to głupota pakować się w związek, traktując partnera jak jakąś surową bryłę gliny z której "może kiedyś co da" Sorry ale gdybym się dowiedziała że mój chłopak zaczął ze mną chodzić, choć mu wiele rzeczy nie pasowało, ale np "widział we mnie potencjał" to bym mu podziękowała xD Takie myślenie jest chore. Nie mówię że ma się szukać ideału. Każdy człowiek będzie się w życiu zmieniał, czy to na gorsze, czy to na lepsze. Ale jeśli od początku nie czuje się tego czegoś to serio, głupotą jest się w to pakować "bo może za kilka lat się wyrobi a mi będzie głupio"

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zgadzam się.

[v-x-n]

Nie, nigdy nie zalowalam.

Zaluje natomiast, ze raz weszlam w zwiazek, bo facet sobie "wychodzil".

[Swietusia]

Napisane przez beatriz00

Ciekawa jestem czy żałujecie, że odrzuciliście kiedyś miłość ze strony kogoś, kto w tamtym czasie 'nie był atrakcyjny' 'zbyt nudny' lub z jakiekolwiek innej przyczyny? Czy wiek i doświadczenia życiowe mogą być tego przyczyną?

Osobiście żałuję odrzucenia kilku chłopaków, ale widzę to dopiero po kilku latach. Jak jest z tym u Was? Co było (o ile w ogóle) przyczyną żałowania odrzucenia miłości?

Nie. W kwestiach miłosnych mam silną wizję, czego chcę, a czego nie i robienie czegoś wbrew niej nie ma sensu. Jak kogoś nie pokochałam za pierwszym razem, nie pokocham za drugim.

[linaya]

Nie, bo zawsze był jakiś istotny powód, dla którego byłam na "nie".


Raz miałam takie myśli, że żałowałam, że kogoś olałam. Przegapiłam moment, gdy z kumpli mogliśmy się stać kimś więcej. Nie byłam gotowa, świeżo po rozstaniu, a on zbyt nieśmiały, by wyłożyć kawę na ławę. Przez parę lat zastanawiałam się "co by było, gdyby", ale życie zweryfikowało znajomość, gdyż ten sam kolega bardzo niefajnie się zachował i bardzo zraził mnie do siebie. Kontakt urwał się samoistnie.


Inne moje "odrzucone miłości" po jakimś czasie szczęśliwie weszły w związki, niektórzy pozakładali rodziny. Dobrze im życzę, ale nigdy nie żałuję, nie myślę: "ehh, to mogłam być ja".

[skara]

Ja też nigdy nie żałowałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lloyd]

Napisane przez v-x-n

Nie, nigdy nie zalowalam.

Zaluje natomiast, ze raz weszlam w zwiazek, bo facet sobie "wychodzil".

Właśnie o co w tym właściwie chodzi i jaki jest tego sens?
Widziałem takie przypadki i się zastanawiam "dlaczego?" Nie tylko ze strony tego, który "tak się stara", ale też jaki jest właściwie punkt widzenia tej, która "daje szansę".
Jak byłem nastolatkiem to chyba bardziej byłem w stanie to zrozumieć. Teraz w ogóle.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

nie zalowalam i nie zaluje
jak moge zalowac odrzucenia kogos kto mi nie odpowiadal z jakiegos powodu
?
nie rozumiem wogole takich rozkmin,przeciez kiedy kogos odrzucasz to nie wiesz jak by to bylo gdybyscie byli razem czego wiec zalowac?
mi sie wydaje ze zalujesz tego co sobie wyobrazasz a nie tego co naprawde odrzucilas

[v-x-n]

Napisane przez Lloyd

Właśnie o co w tym właściwie chodzi i jaki jest tego sens?
Widziałem takie przypadki i się zastanawiam "dlaczego?" Nie tylko ze strony tego, który "tak się stara", ale też jaki jest właściwie punkt widzenia tej, która "daje szansę".
Jak byłem nastolatkiem to chyba bardziej byłem w stanie to zrozumieć. Teraz w ogóle.

Sama chcialabym wiedziec! Wiem, jak to glupio brzmi, mnie sie tylko raz to zdarzylo i wiecej tego bledu nie popelnie.

A dlaczego? Pamietam, ze chlopak od pierwszego dnia jak sie poznalismy otwarcie okazywal zainteresowanie. Ja bylam wtedy po ciezkim rozstaniu, wiec nie w glowie mi byly milostki, ale on nie odpuszczal, ciagle gdzies tam slyszalam, ze on marzy, zeby mnie wziac na randke, ze to, ze tamto. I tak przez bity rok. Generalnie wydawal sie mily, pomocny (to byly tylko pozory, ale ok..), na zasadzie "no co Ty dziewczyno chcesz, przeciez to dobry chlopak" (i jeszcze jaki zdeterminowany, tyle czasu za mna chodzi!). Pamietam, ze myslalam, ze mi sie po prostu emocje po tym ciezkim rozstaniu wylaczyly i szukam dziury w calym, tym bardziej, ze znajomi mowili, ze on swiata poza mna nie widzi. Zdecydowalam sie dac mu szanse, bo generalnie niezle sie dogadywalismy, calkiem milo spedzalo mi sie z nim czas - niby wszystko bylo spoko, tylko z mojej strony brakowalo tego czegos. Liczylam, ze jakies mocniejsze uczucia przyjda z czasem, cos "kliknie", ze jakos emocjonalnie sie otworze. No i ok, tak trwalismy w zwiazku, ale dla mnie to zawsze bylo takie "letnie", bez przekonania. Tak mniej wiecej wygladalo to z mojej strony i wstydze sie tego zwiazku z braku laku.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Nie.

[Mija62]

Nie odrzuciłam nikogo z powodów wymienionych przez autora postu. Raczej powodem był strach. Tak bałam się kiedyś relacji domsko-meskich. Przez brak doświadczenia = mega niedojrzałość.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz