Prawo czy medycyna? Profile licealne.

[cha_mi]

Sprawa ma się tak. Mam 16 lat i jestem obecnie w 1. klasie lo (po gimnazjum) na profilu biologiczno-chemicznym. Przedmioty rozszerzone (biologia i chemia) idą mi całkiem dobrze, dlatego pojawił się pomysł pójścia w kierunku medycyny - dobre zarobki, status społeczny, bardzo 'międzynarodowy' zawód.

Jednak jest jeden problem. Całkowicie mnie to nie kręci. Starałam się przekonać i do biologii, i do chemii już od gimnazjum, ale po prostu mnie to nie interesuje. Teraz w liceum trafiłam na świetne nauczycielki obu przedmiotów, a to i tak nie pomogło. Mogę wkuć te przedmioty, zdać dobrze, ale jest to dla mnie i tak w pewien sposób katorga i czuję, że się marnuję. Praca lekarza wydaje się być dla mnie w pewien sposób degradująca, a większość specjalizacji mnie brzydzi (a jak wiadomo, większości nie uda się trafić na tę wymarzoną) Za to odkąd pamiętam zawsze bardziej ciągnęło mnie w kierunku przedmiotów humanistycznych, uwielbiam literaturę, sztukę i historię, a wymarzonym kierunkiem zawsze było prawo. Oboje rodzice są prawnikami (co nie oznacza, że mam jakiekolwiek 'plecy', sytuacja rodzinna prędzej utrudni mi drogę w tym kierunku, niż wspomoże), więc coś tam o ciemnych stronach tego zawodu też wiem. Główny problem jest taki, że po prawie (i nawet aplikacji) o stałe zatrudnienie jest dość trudno, a wyjechać za granicę nie ma jak. Jednak po humanie wciąż widzę więcej perspektyw, nawet jak nie to prawo - jakieś stosunki międzynarodowe, zarządzanie, może ekonomia. Po biol-chemie nie ma dla mnie nic, oprócz medycyny.

Jestem teraz trochę w kropce. Rodzice woleliby medycynę, ale widząc moją sytuację, już nawet nie naciskają. Nie wiem, czy zostać na profilu na którym teraz jestem i nawet sobie radzę, czy jednak zaryzykować i pójść w kierunku, który na serio mnie kręci. Dodam, że w przyszłości bardzo chciałabym się spełniać głównie zawodowo i skupić się raczej na karierze, dlatego tak bardzo boli mnie ta medycyna. Proszę o jakieś rady, historie z życia, może akurat ktoś miał podobną sytuację i jakoś z tego zgrabnie wyszedł. Chętnie posłucham wszystkich

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Zarobki lekarzy są dobre pod warunkiem, że prowadzisz własną praktykę i jesteś dobra w tym co robisz. Nie bedziesz dobrym lekarzem, jeśli twoja praca będzie cię brzydzić. Rodzice za ciebie życia nie przeżyją, więc to, co oni wolą, możesz pominąć w tym procesie decyzyjnym. Skoro uważasz, że w prawie się odnajdziesz, to idź w tym kierunku - chociaż też nie jest to najbardziej opłacalny zawód na świecie w tym kraju. Generalnie do matury masz jeszcze sporo czasu, a profil w liceum naprawdę nie przesądza o studiach. Ja byłam w humanie, a skończyłam politechnikę, znajomi z matfizów szli na medycynę. Skończ może chociaż semestr, a w ferie przemyśl sobie jeszcze raz, co będziesz chciała robić przez jakieś 40 lat swojego życia.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Strasznie masz wąskie myślenie. Nie wiem czy na to studia pomogą, ale zapewniam cię, że nie istnieją tylko dwa kierunki. Poza tym spokojnie po klasie biologiczno-chemicznej możesz pisać rozszerzenie z języka polskiego i angielskiego, a to otwiera ci drogę na większość kierunków humanistycznych. Matematyki do rozszerzenia też ci nie zabroni uczyć się we własnym zakresie, gdybyś myślała o bardziej ekonomicznych kierunkach, więc może zamiast oglądać się na rodziców, na prestiż i pieniądze po prostu usiądź na tylniej części ciała i poważnie się zastanów co ty byś chciała robić i co ciebie interesuje, a potem to realizuj. Poza tym pamiętaj, że studia zawsze można zmienić w trakcie, maturę powtarzać, a nawet pracować w innym zawodzie niż wyuczony.

Uważam, że przez ogrom ludzi studiujących prawo ten kierunek nie jest w tym momencie ani elitarny, ani perspektywiczny. Nawet jakbyś wybrała jedną z lepszych uczelni w kraju, więc jak cię nie kręcą jakieś mocno pożądane specjalizacje związane z tym tematem typu prawo podatkowe, to ja bym sobie odpuściła.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

A skoro planujesz karierę międzynarodową to czemu nie celujesz już w studia za granicą?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[megamag]

Jakie przedpotopowe myślenie. Jakbym słyszałam moją babcie świętej pamięci, że najlepiej to prawnik albo lekarz. Kij tam, że świat się zmienił przez ostatnie kilkadziesiąt lat.

Leany już w zasadzie większość napisała, ale mnie rozwala jeszcze jedno. Co ma zacięcie humanistyczne i zamiłowanie do literatury i sztuki do studiowania prawa, stosunków międzynarodowych, zarządzania albo ekonomii!? Żaden z tych kierunków nie jest nawet humanistyczny. Prawo i stosunki to kierunku społeczne, a zarządzanie i ekonomia ekonomiczne (jak sama nazwa wskazuje). No ok, społeczne i humanistyczne są jeszcze jakoś tam powiązane (głownie przez to, że na prawo tradycyjnie biorą pod uwagę maturę z historii), ale pójście do klasy humanistycznej, żeby iść na ekonomię, to już pomysł bardziej niż egzotyczny.

Może zorientuj się najpierw o czym są te kierunki i na czym polega wykonywanie poszczególnych zawodów? Albo może zorientuj się w ogóle, jakie zawody występują obecnie na rynku i czy któryś by Ci pasował? Bo kiedy rzucasz tylko prawem i medycyną, to mam wrażenie, że nawet nie słyszałaś o większości profesji, które są dziś chodliwe. Czasem wystarczy poprzeglądać portale z ogłoszeniami o pracę, żeby zobaczyć czego jest dużo i za co dobrze płacą.

Bo naprawdę świat od czasów mojej babci jednak trochę się zmienił, nawet jeśli Twoi rodzice jeszcze tego nie zauważyli.

[Schuttenbach]

Masz jeszcze czas na wybór studiów. Na Twoim miejscu mimo wszystko skupiłabym się na dobrych wynikach z chemii i biologii, gdyż maturę z polskiego, wosu, geografii jest łatwo zdać z dobrym wynikiem - szczególnie w takich przypadkach jak Twój, gdy czujesz do nich smykałkę i powołanie.
Lekarski to bardzo pewny kierunek, mamy niedobory specjalistów, a zagranica wita z otwartymi ramionami, choćby i pielęgniarki.
Prawo z kolei też nie jest bajką na studiach. Niby kierunek prestiżowy i niby tyle się trzeba nasiedzieć w książkach czy ustawach, ale prawda jest inna. Czytanie ustaw bywa męczące, a i tak nigdy wszystkiego nie zapamiętasz. Jednego dnia coś wiesz, drugiego już nie. Ciągle musisz klepać to prawo w praktyce, by je utrwalić w pamięci.
Moim zdaniem masz jeszcze czas na wybór kierunku studiów. Znam przypadki, że ktoś studiował jednocześnie dwa kierunki - nawet medyczny i prawo. Może to też jest wyjście? Jak nie podołasz jednemu lub drugiemu, zawsze możesz zrezygnować na rzecz drugiego.

[Quarantine]

"Prawo"jest w Polsce takie, że bez koneksji rodzinnych na studia może się i dostaniesz ale radcą, adwokatem, komornikiem, prokuratorem a już w szczególności notariuszem - nie zostaniesz. Jednak koneksje rodzinne można nabyć zapoznawszy na studiach przyszłego męża z koneksjami rodzinnymi, ot co.