Czy jest sens trzymać się wybranego zawodu?

[kasia1017]

Napisane przez wika82

Kancelaria czy firma?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Kilkuosobowa kancelaria. Nie wieloosobowa korporacja. Kilku adwokatów, dwoje radców plus sekretariat.

[przemek3212]

Ja zaryzykowałem i otworzyłem własną firmę /reklama/Wcześniej pracowałem w firmie, która zajmowała się obróbką metali. Lecz wiedziałem, że to nie praca dla mnie na stałe.

[kasia1017]

No dobra, jestem po rozmowie i szczerze mówiąc myślałam, że... będzie to wyglądać inaczej. Serio, czułam się jak na egzaminie, pytania czysto kodeksowe (np. termin przedawnienia ścigania przy zbrodni albo cechy umowy o roboty budowlane). Nie jestem w 100% zadowolona z własnych odpowiedzi (takie kwestie jak przedawnienie, moim zdaniem, zawsze można sprawdzić w kodeksie, a że nie używa się tego na co dzień, to jednak wypada z głowy). Zero pytań dotyczących praktyki (np. "a co jeśli sąd zrobiłby tak lub tak"), zero pytań z procedury (wszystkie pytania były z prawa materialnego, nic na temat postępowania sądowego; z punktu widzenia mojej dotychczasowej praktyki ważniejsze jest znać przepisy procedury, żeby móc bezpośrednio na sali sądowej reagować, niż pamiętać te nieszczęsne terminy przedawnień...). Zero pytań na temat tego czym dotychczas się zajmowałam albo czym zajmować bym się chciała.

Nie ukrywam, że przeżyłam też pewnego rodzaju rozczarowanie. Na ich stronie znalazłam, że mają szeroką praktykę (prawo pracy, rodzinne, własność intelektualna, prasowe, budowlane itp.), wobec czego liczyłam, że w przypadku zatrudnienia mogłabym praktykować w nowych dziedzinach, a na miejscu okazało się, że to nieaktualne i w sumie mają głównie rodzinne i karne. Aha.

[skara]

No cóż, bywa i tak. Ale przynajmniej jesteś już po rozmowie, nauczyłaś się czegoś na przyszłość. Nie ma się nad czym rozwodzić, każde doświadczenie nas czego uczy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasia1017]

Napisane przez skara

No cóż, bywa i tak. Ale przynajmniej jesteś już po rozmowie, nauczyłaś się czegoś na przyszłość. Nie ma się nad czym rozwodzić, każde doświadczenie nas czego uczy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No jasne, zawsze to plusik na przyszłość, że wiem jak to może się potoczyć. Np. tym razem w ogóle nie byłam przygotowana na to, że to ja będę mogła o coś zapytać Najpierw było przepytywanie mnie, a potem: a pani o co chce zapytać? A ja karpik... Cały czas zastanawiałam się nad tym, na jakie pytania ja będę musiała odpowiedzieć, układałam sobie jakieś odpowiedzi, a nie pomyślałam, że w sumie też mogę mieć jakiś głos

[wika82]

Napisane przez kasia1017

No dobra, jestem po rozmowie i szczerze mówiąc myślałam, że... będzie to wyglądać inaczej. Serio, czułam się jak na egzaminie, pytania czysto kodeksowe (np. termin przedawnienia ścigania przy zbrodni albo cechy umowy o roboty budowlane). Nie jestem w 100% zadowolona z własnych odpowiedzi (takie kwestie jak przedawnienie, moim zdaniem, zawsze można sprawdzić w kodeksie, a że nie używa się tego na co dzień, to jednak wypada z głowy). Zero pytań dotyczących praktyki (np. "a co jeśli sąd zrobiłby tak lub tak"), zero pytań z procedury (wszystkie pytania były z prawa materialnego, nic na temat postępowania sądowego; z punktu widzenia mojej dotychczasowej praktyki ważniejsze jest znać przepisy procedury, żeby móc bezpośrednio na sali sądowej reagować, niż pamiętać te nieszczęsne terminy przedawnień...). Zero pytań na temat tego czym dotychczas się zajmowałam albo czym zajmować bym się chciała.

Nie ukrywam, że przeżyłam też pewnego rodzaju rozczarowanie. Na ich stronie znalazłam, że mają szeroką praktykę (prawo pracy, rodzinne, własność intelektualna, prasowe, budowlane itp.), wobec czego liczyłam, że w przypadku zatrudnienia mogłabym praktykować w nowych dziedzinach, a na miejscu okazało się, że to nieaktualne i w sumie mają głównie rodzinne i karne. Aha.

Moim zdaniem materialne jest równie ważne, może nawet ważniejsze, wbrew pozorom.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[daisydoo]

Napisane przez kasia1017

No jasne, zawsze to plusik na przyszłość, że wiem jak to może się potoczyć. Np. tym razem w ogóle nie byłam przygotowana na to, że to ja będę mogła o coś zapytać Najpierw było przepytywanie mnie, a potem: a pani o co chce zapytać? A ja karpik... Cały czas zastanawiałam się nad tym, na jakie pytania ja będę musiała odpowiedzieć, układałam sobie jakieś odpowiedzi, a nie pomyślałam, że w sumie też mogę mieć jakiś głos

Im z tymi pytaniami to czasem mam wrażenie, że styki przegrzewa.
Miałam podobnie w jednej kancelarii jakiś czas temu. Ja nadal prawo studiuję. Uczę się dobrze, mam dobre oceny, ale nie wymienię z rozpędu zarzutów apelacji w prawie karnym...Mimo, że egzamin napisałam dobrze i to umiałam/umiem. Egzamin był z rok temu... Jak się nie używa takich rzeczy, to siłą rzeczy to wypada z głowy... A na studiach to już w ogóle. Uczysz się, zapominasz, uczysz się, zapominasz... Naprawdę lepiej sprawdzałoby wiedzę danie do użytku lexa/legalisa i kodeksów i przedstawienie jakiegoś problemu praktycznego do rozwiązania. Osoba, która nie ogarnia i nie wie, gdzie szukać tego nie zrobi
Ale u mnie akurat ta przepytywanka była tylko po to, żeby zbić moje wymagania i powiedzieć na koniec ,,no, pani z sekretariatu odeszła i na początku musi się pani tym zająć".

[kasia1017]

Napisane przez wika82

Moim zdaniem materialne jest równie ważne, może nawet ważniejsze, wbrew pozorom.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Owszem, trzeba znać podstawy, instytucje, wiedzieć jak z czego korzystać. Ale cały czas uważam, że materialne można sobie "ogarnąć" przed rozprawą (a zwłaszcza takie szczególiki jak wspomniane terminy przedawnień), natomiast w sądzie trzeba pamiętać np. jakim świadkom służy prawo odmowy składania zeznań. Zdarzyło mi się już, że sąd patrzył na mnie z pytaniem w oczach, czy świadek (jakiś krewny pozwanego) może odmówić składania zeznań... A w postępowaniu cywilnym, bez znajomości procedury w małym palcu, do niedawna nie było co się pokazywać na rozprawie, coby nie przegapić konieczności złożenia zastrzeżenia do protokołu.

Napisane przez daisydoo

Im z tymi pytaniami to czasem mam wrażenie, że styki przegrzewa.
Miałam podobnie w jednej kancelarii jakiś czas temu. Ja nadal prawo studiuję. Uczę się dobrze, mam dobre oceny, ale nie wymienię z rozpędu zarzutów apelacji w prawie karnym...Mimo, że egzamin napisałam dobrze i to umiałam/umiem. Egzamin był z rok temu... Jak się nie używa takich rzeczy, to siłą rzeczy to wypada z głowy... A na studiach to już w ogóle. Uczysz się, zapominasz, uczysz się, zapominasz... Naprawdę lepiej sprawdzałoby wiedzę danie do użytku lexa/legalisa i kodeksów i przedstawienie jakiegoś problemu praktycznego do rozwiązania. Osoba, która nie ogarnia i nie wie, gdzie szukać tego nie zrobi
Ale u mnie akurat ta przepytywanka była tylko po to, żeby zbić moje wymagania i powiedzieć na koniec ,,no, pani z sekretariatu odeszła i na początku musi się pani tym zająć".

A widzisz, jak się naklepało ileś tam tych apelacji, to te przepisy o podstawach utkwiły w pamięci, ale już to, ile grozi za dane przestępstwo i kiedy sąd obowiązkowo o czymś rozstrzyga- niekoniecznie. Przynajmniej u mnie tak jest

[wika82]

Napisane przez kasia1017

Owszem, trzeba znać podstawy, instytucje, wiedzieć jak z czego korzystać. Ale cały czas uważam, że materialne można sobie "ogarnąć" przed rozprawą (a zwłaszcza takie szczególiki jak wspomniane terminy przedawnień), natomiast w sądzie trzeba pamiętać np. jakim świadkom służy prawo odmowy składania zeznań. Zdarzyło mi się już, że sąd patrzył na mnie z pytaniem w oczach, czy świadek (jakiś krewny pozwanego) może odmówić składania zeznań... A w postępowaniu cywilnym, bez znajomości procedury w małym palcu, do niedawna nie było co się pokazywać na rozprawie, coby nie przegapić konieczności złożenia zastrzeżenia do protokołu.


A widzisz, jak się naklepało ileś tam tych apelacji, to te przepisy o podstawach utkwiły w pamięci, ale już to, ile grozi za dane przestępstwo i kiedy sąd obowiązkowo o czymś rozstrzyga- niekoniecznie. Przynajmniej u mnie tak jest

Wybacz, ale terminy przedawnień to nie jest szczególik.

Średnio wygląda zaglądanie do kodeksu podczas udzielania porady prawnej, żeby sprawdzić podstawy - czy roszczenie klienta nie jest przedawnione.

Takie rzeczy trzeba wiedzieć z marszu i tyle.

Prawo procesowe także trzeba znać, to oczywiste.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[fajniutka77]

Śledząc dyskusję nasuwa mi się jeden wniosek: brakuje Ci praktyki w tym co robisz. Ale to nie powód, żeby rzucać taki dobry (jak się domyślam) zawód, który jak podkreślałaś bardzo lubisz.
Przebranżawiać to się może szeregowa robotnica, która po studiach W OGÓLE nie rozpoczęła pracy. Na przykład zamiast układać towar na półkach albo ustawiać ścianki promocyjne w rodzaju https://omegasystem.pl/scianki-reklamowe/ po sklepach zrobić jakiś kurs albo samodzielnie poszukać materiałów o programowaniu, projektowaniu graficznym, marketingu...

[KamillaKS]

kasia1017 co u Ciebie słychać? Poprawiło się trochę? Pytam bo jestem teraz w podobnej sytuacji.

[Nebtu]

Zobaczyłam ten wątek i powiem tak. Po 9 latach spędzonych na nauce i pracy w zawodzie, i zdaniu egzaminu na końcu tej drogi, zmieniłam branżę. Pracuję w zupełnie innym zawodzie, jestem specjalistą średniego szczebla i zarabiam dwa razy tyle, co w poprzednim zawodzie. Zaryzykowałam i zaczęłam od nowa, mimo że miałam już 28 lat. Mam teraz ok. 2.5 roku stażu w obecnym zawodzie. Wtedy miałam za sobą 5 lat studiów, dwa lata aplikacji i własne zaczynałam asesurę.



Moja sytuacja była inna: od początku studiowałam i pracowałam w Warszawie. To mit, że tutaj jest łatwiej się przebić i gdzieś dostać do pracy jako prawnik. Jest gigantyczna konkurencja, bo nie tylko kilka uczelni co roku wypuszcza na rynek kolejne osoby, ale osoby spoza większych miast również tu zjeżdżają. W dużych międzynarodowych kancelariach dochodzi do patologii w stylu nagminnych bezpłatnych nadgodzin, mobbingu i traktowania pracowników, jak wymienne trybiki, bo wiadomo, że na każde miejsce jest kilkadziesiąt chętnych młodych osób bez doświadczenia, którym można zapłacić prawie nic, i wycisnąć z nich wszystko. Jednocześnie na pewno są i dobre kancelarie, mniejsze i większe, w których pracuje się dobrze, ale w ciągu swojej poprzedniej kariery słyszałam głównie te złe opowieści. Dodatkowo, mam znajomości i prawników w rodzinie. To nie zapewniło mi żadnej ulgi. W dzisiejszych czasach wątpię, czy tzw. plecy sprawiają jakaś różnicę.



Dla mnie osobiście to środowisko i warunki pracy były nie do zniesienia. Nie wiem, dlaczego nadal panuje przekonanie, że w Polsce zawód prawnika jest dobrze opłacalny i renomowany. Niestety młodzi ludzie masowo idą studiować ten kierunek, nie zdając sobie sprawy, jak wygląda sytuacja na rynku pracy.



Nie jestem w stanie dodać otuchy tym, którzy szukają swojej drogi w prawie, mimo przeciwności, ale jestem w stanie dodać otuchy tym, którzy zastanawiają się nad tym, czy warto zmienić branżę. Według mnie bardzo warto, i nigdy nie jest za późno na zmianę.

[Calla_]

Napisane przez Nebtu

Zobaczyłam ten wątek i powiem tak. Po 9 latach spędzonych na nauce i pracy w zawodzie, i zdaniu egzaminu na końcu tej drogi, zmieniłam branżę. Pracuję w zupełnie innym zawodzie, jestem specjalistą średniego szczebla i zarabiam dwa razy tyle, co w poprzednim zawodzie. Zaryzykowałam i zaczęłam od nowa, mimo że miałam już 28 lat. Mam teraz ok. 2.5 roku stażu w obecnym zawodzie. Wtedy miałam za sobą 5 lat studiów, dwa lata aplikacji i własne zaczynałam asesurę.



Moja sytuacja była inna: od początku studiowałam i pracowałam w Warszawie. To mit, że tutaj jest łatwiej się przebić i gdzieś dostać do pracy jako prawnik. Jest gigantyczna konkurencja, bo nie tylko kilka uczelni co roku wypuszcza na rynek kolejne osoby, ale osoby spoza większych miast również tu zjeżdżają. W dużych międzynarodowych kancelariach dochodzi do patologii w stylu nagminnych bezpłatnych nadgodzin, mobbingu i traktowania pracowników, jak wymienne trybiki, bo wiadomo, że na każde miejsce jest kilkadziesiąt chętnych młodych osób bez doświadczenia, którym można zapłacić prawie nic, i wycisnąć z nich wszystko. Jednocześnie na pewno są i dobre kancelarie, mniejsze i większe, w których pracuje się dobrze, ale w ciągu swojej poprzedniej kariery słyszałam głównie te złe opowieści. Dodatkowo, mam znajomości i prawników w rodzinie. To nie zapewniło mi żadnej ulgi. W dzisiejszych czasach wątpię, czy tzw. plecy sprawiają jakaś różnicę.



Dla mnie osobiście to środowisko i warunki pracy były nie do zniesienia. Nie wiem, dlaczego nadal panuje przekonanie, że w Polsce zawód prawnika jest dobrze opłacalny i renomowany. Niestety młodzi ludzie masowo idą studiować ten kierunek, nie zdając sobie sprawy, jak wygląda sytuacja na rynku pracy.



Nie jestem w stanie dodać otuchy tym, którzy szukają swojej drogi w prawie, mimo przeciwności, ale jestem w stanie dodać otuchy tym, którzy zastanawiają się nad tym, czy warto zmienić branżę. Według mnie bardzo warto, i nigdy nie jest za późno na zmianę.

Ja jestem bardzo świeżą prawniczką(po studiach i 1 roku aplikacji), ale doświadczenie zdobywałam już od wakacji po pierwszym roku. Pracowałam w kancelaria, małych, w dużych korpo, w ogólnych i w wyspecjalizowanych. Widziałam trochę gdzie jest jaka atmosfera itd.
Obecnie pracuję w małej kancelarii założonej przez 2 osoby, które wiele lat pracowały w Big4 i przez to specjalizujemy się w obsłudze dużych przedsiębiorców z branży technicznych, budowlanych i nieruchomości. Wcześniej ponad 2 lata spędziłam w kancelarii typowo windykacyjnej w dziale zajmującym się odszkodowaniami.
Jeszcze wcześniej na krótsze okresy, jako praktykantka miałam styczność z innymi kancelariami, które miały bardziej ogólny zakres.

W tym korpo, gdzie robiłam ubezpieczenia praca była bardzo stabilna, fajne benefity itd., ale co mnie tam mierziło to bardzo problematyczna kwestia przejścia ze zlecenia na UoP podczas aplikacji oraz fakt, że po takim powiedzmy pół roku w tej pracy znasz już wszystko i klepiesz cały czas to samo. Jako, że wtedy chciałam rozpocząć wtedy aplikację, stwierdziłam, że będę szukać, czegoś ciekawszego i bardziej rozwojowego, dlatego zmieniłam pracę na moją obecną i mam co prawda większy poziom stresu, ale praca się zmienia, trzeba pomyśleć i pogłówkować, ale nie cały czas pisać te same 10 pism procesowych tylko zmieniając dane. Podoba mi się też, że właśnie mam mniej procesu, a więcej praktycznych problemów, z których należy znaleźć rozwiązanie możliwe jak najbardziej korzystne dla klienta. Zarobki może i nie powalają, ale zdecydowanie jestem daleko od patologii typu aplikacja za darmo czy rzucanie paru stów pod stołem albo płacy minimalnej. Mi na moje potrzeby starcza, a jeśli podpisałabym zakaz konkurencji to kancelaria opłacałaby mi za aplikację. Teraz zdecydowanie wiem, że chcę iść zawodowo w tę stronę. W pracy wyszło też kilka rzeczy w praktyce i wiem, że po aplikacji chciałabym się też dokształcić przez studia podyplomowe czy kursy organizowane przez MS czy państwowe stowarzyszenia, bo może się to okazać bardzo przydatne akurat w mojej działce.

Myślę, że prawnicy przez to, że studia i aplikacja są tak ogólne mają problem ze znaleziem miejsca dla siebie na rynku. Warto na studiach już szukać miejsca i próbować różnych działów prawa, bo szybciej i łatwiej trafisz, gdzieś, gdzie czujesz się pewnie, ale też nie odczuwasz wypalenia zawodowego.

Wiem, że teraz sprawa już pewnie nieważna, ale naprawdę moim zdaniem nie ma co rezygnować z zawodu, który się lubi, przez to że coś nie poszło. Każdy ma swoje porażki. Niewypalenie kancelarii to nie jest jakaś niezwykła sytuacja. A teraz praca zdalna też bardzo zyskała na popularności, więc istnieje szansa dobrej pracy jako prawnik nawet z małej miejscowości. Nie ma co się załamywać, ale na pewno nie jest to zawód, który daje nie wiadomo jakie zarobki. Zazwyczaj osoby zarabiające w prawie dużo są mocno wyspecjalizowane w konkretnych dziedzinach i to jest rzut na taśmę - wiadomo dobrze być specjalistą, ale też ofert dla nich jest zdecydowanie mniej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nebtu]

Dobrze powiedziane i super historia! Oby takich było tylko więcej. ^^