Chciałabym umieć wszystko na zapas.

[hania_em]

Nie wiem, czy ktoś z Was ma tak, że chciałby wszystko, co będzie potrzebne w pracy (czy nawet na praktykach/stażu) umieć "na zaś", "na zapas", jeszcze przed pójściem do niej? U mnie to chyba pozostałość z czasów szkolnych, gdzie nie wyobrażałam sobie zupełnie pójścia do szkoły bez doczytania jednego zdania z podręcznika czy zrobienia jednego przykładu z zadania (kujon, here ).

Wiem, że niby to normalne, że człowiek uczy się wielu rzeczy dopiero w pracy, bo szkoła/studia/kursy etc. uczą tylko jakiegoś ułamka tego, co jest potrzebne, ale nie umiem sobie tego jakoś wbić do tej swojej – pod tym względem zakutej 🙂 – głowy.
Jakie Wy macie do tego podejście?

[morning_coffee]

Mam dość podobnie. Może nie wszystko w 100%, bo wiadomo, że to niemożliwe, są rzeczy, których można się tak naprawdę nauczyć tylko w praktyce w pracy. Ale niedawno skończyłam kurs (zechciałam się przekwalifikować) i na zajęciach od razu się stresowałam jak tylko nie zdążyłam czegoś spisać z prezentacji (przy części teoretycznej, bo były też zajęcia praktyczne zapoznające z programami komputerowymi niezbędnymi w pracy). Też myślę, że to pozostałość z czasów szkolnych niestety, u nas pokutuje system nauki - wykuj na blachę, zamiast - poznaj, zrozum, spróbuj.

[dekko27]

Napisane przez hania_em

Nie wiem, czy ktoś z Was ma tak, że chciałby wszystko, co będzie potrzebne w pracy (czy nawet na praktykach/stażu) umieć "na zaś", "na zapas", jeszcze przed pójściem do niej? U mnie to chyba pozostałość z czasów szkolnych, gdzie nie wyobrażałam sobie zupełnie pójścia do szkoły bez doczytania jednego zdania z podręcznika czy zrobienia jednego przykładu z zadania (kujon, here ).

Wiem, że niby to normalne, że człowiek uczy się wielu rzeczy dopiero w pracy, bo szkoła/studia/kursy etc. uczą tylko jakiegoś ułamka tego, co jest potrzebne, ale nie umiem sobie tego jakoś wbić do tej swojej – pod tym względem zakutej �� – głowy.
Jakie Wy macie do tego podejście?

Ja Cie rozumiem, sa rozne branze i miejsca pracy.

Czasem stres zwiazany z nowymi wyzwaniami jest duzy i wiekszy komfort jest jak sie wie wiecej. Pytanie ile mozna przewidziec. Są miejsca pracy dające przestrzen na naukę, a i takie gdzie leci się z praca na akord i nie ma czasu doczytac..

[morning_coffee]

Napisane przez dekko27

Ja Cie rozumiem, sa rozne branze i miejsca pracy.

Czasem stres zwiazany z nowymi wyzwaniami jest duzy i wiekszy komfort jest jak sie wie wiecej. Pytanie ile mozna przewidziec. Są miejsca pracy dające przestrzen na naukę, a i takie gdzie leci się z praca na akord i nie ma czasu doczytac..

Tak, ważne jest też, czy znajdą się życzliwi ludzie, którzy zechcą wdrożyć w pracę na danym stanowisku i pomogą się czegoś nauczyć, nakierują. Oczywiście samemu trzeba też od początku wykazywać chęć i inicjatywę.

[Belive_23]

Ja myślę że nie ma co podchodzić w ten sposób. Sorry ale nie da się nauczyć na zapas wielu rzeczy. Pracowałam w różnych branżach. W każdej bo inne podejście do pewnnych spraw. Lubisz się uczyć. Pytaj w nowym miejscu i tyle

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[plotka358]

Bo często wynika to z jakichś braków w zdrowiu psychicznym Warto zaintersować się głębiej tematem, może to być np. perfekcjonizm... który bardzo utrudnia normalne funkcjonowanie.

[Bananalama]

Omg, mam identycznie. Jak poszłam na studia, to się denerwowałam, że nic na start nie umiem. A przecież poszłam, żeby się nauczyć. Staże czy praktyki to samo. Źle się czuję, jak nie jestem chociaż pół kroku do przodu, a najlepiej przed innymi.

[21kasia21]

Napisane przez hania_em

Nie wiem, czy ktoś z Was ma tak, że chciałby wszystko, co będzie potrzebne w pracy (czy nawet na praktykach/stażu) umieć "na zaś", "na zapas", jeszcze przed pójściem do niej? U mnie to chyba pozostałość z czasów szkolnych, gdzie nie wyobrażałam sobie zupełnie pójścia do szkoły bez doczytania jednego zdania z podręcznika czy zrobienia jednego przykładu z zadania (kujon, here ).

Wiem, że niby to normalne, że człowiek uczy się wielu rzeczy dopiero w pracy, bo szkoła/studia/kursy etc. uczą tylko jakiegoś ułamka tego, co jest potrzebne, ale nie umiem sobie tego jakoś wbić do tej swojej – pod tym względem zakutej 🙂 – głowy.
Jakie Wy macie do tego podejście?

Jestem osoba poukładaną, lubię mieć porządek czy to w szafie, czy w papierach i budząc mnie w środku nocy jestem w stanie Ci powiedzieć, gdzie, co jest. Pedantem czy perfekcjonista raczej nie jestem, to za duże słowo. W pracy mam tak samo.

W nowej pracy może nie zaraz, ale w ciągu kilku tygodni chciałabym już wszystko umieć, znać i swobodnie pracować niż pytać kogoś co chwile o cos.... A tak sie nie da, nie da sie przeskoczyć niektórych rzeczy, ominąć potrzebnego czasu