Mieszkanie przed ślubem a teściowie

[araneaa]

...

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez araneaa

Nigdy nie sądziłam że spotka mnie podobny problem ale stało się inaczej... Jestem że swoim facetem ponad 2 lata, ja mam 25 on 27. Zanim się poznaliśmy on z pomocą rodziców kupił mieszkanie o którym nie wiedziałam. W zeszłym roku na mogę urodziny gdy odebrał klucze zabrał mnie tam, pokazał wszytko, wręczył mój egzemplarz klucza i powiedział że po remoncie zamieszkamy razem. I tak się toczył ten remont od grudnia, nie miałam wkładu finansowego, mogę zarobki w porównaniu z nim są bardzo słabe, mimo to jeździłam po sklepach budowlanych, sprzatalam z nim itd przez te pół roku. Mieliśmy wprowadzać się w czerwcu. No właśnie, mieliśmy. Bo nagle okazało się że tesciom nie w smak żebyśmy mieszkali razem bez ślubu. (nie przeszkadzało im to gdy były plany, tylko dwa tygodnie przed przeprowadzka się reaktywowali). I teraz w zasadzie, mój chłopak stwierdził że mogę u niego 'pomieszkiwac' tak żeby mama nie widziała i żeby to nie było oficjalne blno i jakoś się zareczymy.. M jakoś, ale nie wiadomo kiedy i wogole... Jestem mocno trzepnieta cała sytuacja i nie bardzo wiem co mam począć... gadalam z chłopakiem wiele razy i jego argumentem jest to ze jego katolicka rodzina się krzywo będzie patrzyła na mieszkanie przed ślubem. Moja rodzina natomiast jest oburzona - twierdzą że jeśli mówi się a to trzeba powiedzieć b i jeżeli tamci mają taki problem to mój chłopak powinien albo się oswiadczac albo zakończyć ten związek. My natomiast trwamy w zawieszeniu. Mam ogromny żal do teściów że nie powiedzieli odrazu że tak się sprawy mają tylko czekali do ostatniej chwili. Nie zrozumcie mnie źle, nie jestem lasa na mieszkanie - mam swoje. Tylko mam też wrażenie że ta wspólna przyszłość która planowaliśmy ucieka mi przez palce. Nie bardzo wiem co robić, szczere rozmowy są, planujemy niby ten ślub ale jaki ślub bez zaręczyn? Bardzo proszę o radę bo powoli sama gubię się w swoich uczuciach... Mój chłopak mam wrażenie że uważa że jest ok i dziwi się moim posepnym nastrojem.. Naprawdę nie wiem co zrobić. Na domiar złego moja teściowa ma jutro urodziny a ja szczerze mówiąc nie chce jej narazie oglądać bo boję się że powiem coś nie taktownego bo wszystko się we mnie gotuje. Moja babcia twierdzi że powinnam iść ale ja cały czas walczę ze sobą.. M za dużo myśli, za dużo decyzji... Kocham tego faceta ale teraz to już sama nie wiem jakiej przyszłości chce dla siebie

---------- Dopisano o 16:03 ---------- Poprzedni post napisano o 16:01 ----------

Dodam że do tej pory Zylam z rodzicami chłopaka bardzo dobrze i nie było pomiędzy nami żadnych scysji - oni też mieli dobry kontakt z moją rodziną i często się odwiedzali

jak dla mnie to źle dopatrujesz się obiektu problemu. powinnaś być zła na faceta, że zachowuje się jak rasowa piz.a, która ulega rodzicom. szczerze mówiąc, zgadzam się z twoją mamą. i ja byłabym na tyle dotknięta tym, że zdanie rodziców jest ważniejsze, że nie chciałabym być w związku z takim dzieciakiem.

[Adrianna_8]

Napisane przez araneaa

Nigdy nie sądziłam że spotka mnie podobny problem ale stało się inaczej... Jestem że swoim facetem ponad 2 lata, ja mam 25 on 27. Zanim się poznaliśmy on z pomocą rodziców kupił mieszkanie o którym nie wiedziałam. W zeszłym roku na mogę urodziny gdy odebrał klucze zabrał mnie tam, pokazał wszytko, wręczył mój egzemplarz klucza i powiedział że po remoncie zamieszkamy razem. I tak się toczył ten remont od grudnia, nie miałam wkładu finansowego, mogę zarobki w porównaniu z nim są bardzo słabe, mimo to jeździłam po sklepach budowlanych, sprzatalam z nim itd przez te pół roku. Mieliśmy wprowadzać się w czerwcu. No właśnie, mieliśmy. Bo nagle okazało się że tesciom nie w smak żebyśmy mieszkali razem bez ślubu. (nie przeszkadzało im to gdy były plany, tylko dwa tygodnie przed przeprowadzka się reaktywowali). I teraz w zasadzie, mój chłopak stwierdził że mogę u niego 'pomieszkiwac' tak żeby mama nie widziała i żeby to nie było oficjalne blno i jakoś się zareczymy.. M jakoś, ale nie wiadomo kiedy i wogole... Jestem mocno trzepnieta cała sytuacja i nie bardzo wiem co mam począć... gadalam z chłopakiem wiele razy i jego argumentem jest to ze jego katolicka rodzina się krzywo będzie patrzyła na mieszkanie przed ślubem. Moja rodzina natomiast jest oburzona - twierdzą że jeśli mówi się a to trzeba powiedzieć b i jeżeli tamci mają taki problem to mój chłopak powinien albo się oswiadczac albo zakończyć ten związek. My natomiast trwamy w zawieszeniu. Mam ogromny żal do teściów że nie powiedzieli odrazu że tak się sprawy mają tylko czekali do ostatniej chwili. Nie zrozumcie mnie źle, nie jestem lasa na mieszkanie - mam swoje. Tylko mam też wrażenie że ta wspólna przyszłość która planowaliśmy ucieka mi przez palce. Nie bardzo wiem co robić, szczere rozmowy są, planujemy niby ten ślub ale jaki ślub bez zaręczyn? Bardzo proszę o radę bo powoli sama gubię się w swoich uczuciach... Mój chłopak mam wrażenie że uważa że jest ok i dziwi się moim posepnym nastrojem.. Naprawdę nie wiem co zrobić. Na domiar złego moja teściowa ma jutro urodziny a ja szczerze mówiąc nie chce jej narazie oglądać bo boję się że powiem coś nie taktownego bo wszystko się we mnie gotuje. Moja babcia twierdzi że powinnam iść ale ja cały czas walczę ze sobą.. M za dużo myśli, za dużo decyzji... Kocham tego faceta ale teraz to już sama nie wiem jakiej przyszłości chce dla siebie

---------- Dopisano o 16:03 ---------- Poprzedni post napisano o 16:01 ----------

Dodam że do tej pory Zylam z rodzicami chłopaka bardzo dobrze i nie było pomiędzy nami żadnych scysji - oni też mieli dobry kontakt z moją rodziną i często się odwiedzali

Byłabym wkurzona, gdyby mój TŻ pod naciskami rodziców zmieniał opcję na "pomieszkiwanie". Czyli co? Mieszkasz u niego, rzeczy trzymasz w walizce, a walizkę w piwnicy na wypadek, gdyby rodzice wpadli w odwiedziny? Chore.

Gdyby to mieszkanie było w 100% moje, nie słuchałabym rodziców. Powiedziałabym, że to moje życie, moje mieszkanie i niestety, ale będę tam mieszkała z moim partnerem.
Od paru miesięcy rodzice wiedzieli, że remontujecie to mieszkanie dla was, a teraz nagle jakieś fochy? Bez sensu. Facet ma 27 lat i powinien postawić się rodzicom. Chyba nie będą mu układać życia do śmierci?

W końcu po paru miesiącach rodzice się przyzwyczają do tej sytuacji i to zaakceptują.

[araneaa]

Napisane przez skazana_na_bluesa

jak dla mnie to źle dopatrujesz się obiektu problemu. powinnaś być zła na faceta, że zachowuje się jak rasowa piz.a, która ulega rodzicom. szczerze mówiąc, zgadzam się z twoją mamą. i ja byłabym na tyle dotknięta tym, że zdanie rodziców jest ważniejsze, że nie chciałabym być w związku z takim dzieciakiem.

Jestem zła na niego również, ja rozumiem że rodzice dołożyli ale czy to znaczy że do końca życia będą nam dyktowali warunki i mówili jak mamy żyć? Po prostu nie ogarniam sytuacji...

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

facet jest dorosly mieszkanie jest jego wiec nie rozumiem dlaczego sie przejmuje tym ze rodzice nie chca zebyscie mieszkali razem przed slubem
w wieku 27 lat powinien juz sam decydowac z kim bedzie mieszkal i rodzice nie powinni sie w to wtracac
gdyby byl dojrzalym czlowiekiem to by powiedzial rodzicom ze sorry ale to moje zycie chce zamieszkac przed slubem zeby sprawdzic czy jest sens myslec o slubie ;-)
widocznie mu na reke zebys z nim nie mieszkala
moim zdaniem wymuszanie zareczyn zeby z nim zamieszkac jest nieporozumieniem
ps.
nie laduj kasy w te mieszkanie bo wrazie rozstania (nawet po slubie-to jego odrebny majatek nabyty przed slubem i taki zostanie nawet po slubie)nic nie odzyskasz
ps.ja osobiscie to bym sie nawet obawiala z nim zamieszkac skoro rodzice mu dyktuja w wieku 27 lat co ma zrobic bo wlozyli w te mieszkanie swoj wklad to w przyszzlosci napewno sie to nie zmieni
moze powinnisci zamieszkac w twoim mieszkaniu skoro maja taki problem?

[skazana_na_bluesa]

kwestia, czy twój facet jest dzieciakiem czy nie. jak dla mnie jest. i nie wiem, czy chcesz życia z dzieckiem czy wolisz prawdziwego mężczyznę.

[araneaa]

Napisane przez Adrianna_8

Byłabym wkurzona, gdyby mój TŻ pod naciskami rodziców zmieniał opcję na "pomieszkiwanie". Czyli co? Mieszkasz u niego, rzeczy trzymasz w walizce, a walizkę w piwnicy na wypadek, gdyby rodzice wpadli w odwiedziny? Chore.

Gdyby to mieszkanie było w 100% moje, nie słuchałabym rodziców. Powiedziałabym, że to moje życie, moje mieszkanie i niestety, ale będę tam mieszkała z moim partnerem.
Od paru miesięcy rodzice wiedzieli, że remontujecie to mieszkanie dla was, a teraz nagle jakieś fochy? Bez sensu. Facet ma 27 lat i powinien postawić się rodzicom. Chyba nie będą mu układać życia do śmierci?

W końcu po paru miesiącach rodzice się przyzwyczają do tej sytuacji i to zaakceptują.

Jego zdaniem pomiesxkiwanie będzie do zaakceptowania, przecież mogę mieszkać trochę u siebie trochę u niego... A rodzicom się nie chce postawić, zdecydował że póki się nie zareczymy nie będziemy mieszkać razem. On zdecydował. I mi oznajmił

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

a jesteś pewna, ze Twój facet nie wiedział wcześniej o zdaniu rodziców na temat mieszkania przed ślubem? bo po mojemu to on tu zawalił na całej linii, temat olał myśląc, że będziesz "pomieszkiwała tak, żeby mama nie wiedziała". na teściową nie masz co być zła, ma takie zdanie a nie inne i tyle. a że finansowo uczestniczyła w zakupie mieszkania to też ma coś do powiedzenia w sprawie jego mieszkańców (no chyba, że facet umawiał się z nimi, ze pomagają, ale mieszkanie jest całkowicie jego).

a skoro masz swoje mieszkanie to czemu nie zamieszkacie u Ciebie?

[araneaa]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;61540286]facet jest dorosly mieszkanie jest jego wiec nie rozumiem dlaczego sie przejmuje tym ze rodzice nie chca zebyscie mieszkali razem przed slubem
w wieku 27 lat powinien juz sam decydowac z kim bedzie mieszkal i rodzice nie powinni sie w to wtracac
gdyby byl dojrzalym czlowiekiem to by powiedzial rodzicom ze sorry ale to moje zycie chce zamieszkac przed slubem zeby sprawdzic czy jest sens myslec o slubie ;-)
widocznie mu na reke zebys z nim nie mieszkala
moim zdaniem wymuszanie zareczyn zeby z nim zamieszkac jest nieporozumieniem
ps.
nie laduj kasy w te mieszkanie bo wrazie rozstania (nawet po slubie-to jego odrebny majatek nabyty przed slubemi taki zostanie nawet po slubie)nic nie odzyskasz[/QUOTE]
Ja niczego niczego nie wymuszam, to on pierwszy powiedział, potem moja rodzina..
Ja mam wrażenie że jestem gdzieś ponad tym wszystkim

[Adrianna_8]

Napisane przez araneaa

Jego zdaniem pomiesxkiwanie będzie do zaakceptowania, przecież mogę mieszkać trochę u siebie trochę u niego... A rodzicom się nie chce postawić, zdecydował że póki się nie zareczymy nie będziemy mieszkać razem. On zdecydował. I mi oznajmił

No to ja bym zadecydowała o rozstaniu i mu to oznajmiła XD.
KOMICZNA SYTUACJA!
Kto daje i odbiera, ten się w piekle poniewiera. Całe pół roku mamił Cię wspólnym zamieszkaniem, a teraz z dnia na dzień rezygnuje? Latałaś z nim po sklepach, sprzątałaś, angażowałaś się. "Mieszkać trochę u niego, trochę u siebie"... Pff. Co by było gdybyś np. wypowiedziała wynajem swojego mieszkania i została teraz na lodzie? Pomógłby Ci szukać nowej miejscówy? Byłabym bardzo nim rozczarowana. Maminsynek, ciapa i życiowa pipka z niego.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

A mieszkanie jest na twojego faceta?

On jest niepoważny. 27 lat na karku i "możesz u mnie pomieszkiwać, ale żeby mama się nie dowiedziała".

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Adrianna_8

No to ja bym zadecydowała o rozstaniu i mu to oznajmiła XD.

to samo miałam napisać.
w związku są dwie osoby, które decydują o wspólnym życiu. a u was to trójkącik - facet i jego rodzice mają więcej do powiedzenia niż ty. ty się możesz tylko dostosować.

[elvegirl]

Napisane przez araneaa

A rodzicom się nie chce postawić, zdecydował że póki się nie zareczymy nie będziemy mieszkać razem. On zdecydował. I mi oznajmił

Dobrze że to bagno wyszło z niego przed ślubem, mniej roboty przy rozstaniu.

[Mileva_]

Jesteś pewna, że relacje z rodziną chłopaka były wcześniej udane? Czy po prostu byliście dla siebie mili? Bo dla mnie wygląda to trochę jak chęć wykolegowania Cię z tego związku. Teściowie nie ujawniali się wczesniej z tradycyjnymi, katolickimi poglądami na mieszkanie czy inne sprawy rodzinne?

No i 27-latek, który we własnym mieszkaniu jest synkiem mamusi, a nie tego mieszkania właścicielem - nie wróży dobrze.

Na urodziny bym nie szła, ale Ty zrób jak uważasz.

[gabi22224]

Na początek to się zastanów czy chcesz być z 27letnim facetem, który do tej pory boi się rodziców i każdą decyzję oni podejmują za niego. Jak będziesz chciała mieć dzieci to też będzie pytał mamusie czy aby może??? Oczywiście kwestie religii zostawiam bez komentarza bo to nie jest temat dyskusyjny. Jeżeli są tak mocno wierzący to dlaczego do tej pory nie przeszkadzało im że przez 2 lata jesteście ze sobą bez ślubu? Skoro remont skończony a on taki dobry parafianin to dlaczego ci się nie oświadczy? Przecież nie musi ci kupować pierścionka za nie wiadomo ile kasy. Dla mnie to tchórz, który boi się oderwać od rodziców. Postaw sprawę jasno albo ślub(skoro tak strasznie chcą) albo do widzenia.

[prawieCudzoziemka]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;61540476]A mieszkanie jest na twojego faceta?

On jest niepoważny. 27 lat na karku i "możesz u mnie pomieszkiwać, ale żeby mama się nie dowiedziała".[/QUOTE]

Brzmi jak dobra komedia.

Jak dla mnie to typowy synek mamusi, bardzo niezdrowy okaz mężczyzny. Wraz z wiekiem coraz trudniej oderwać go od maminego cyca, aż w koncu staje sie to niemożliwe. Sprawdź czy w ogole jest reformowalny
Teraz mówi, że nie zamieszkacie razem, bo jego mamie to nie odpowiada- Mimo, że przecież angażowałaś sie w sprzątanie tego mieszkania, urządzanie go, etc.
Za chwile JEGO MAMA może decydować np. o wychowaniu waszych dzieci, jesli sie na nie zdecydujecie. Teoretyzuje, ale znam ten typ kobiet. Pomyśl o tym. Radze BARDZO szczerą rozmowe z chłopakiem.
Czy on jest jedynakiem?

[araneaa]

Napisane przez prawieCudzoziemka

Brzmi jak dobra komedia.

Jak dla mnie to typowy synek mamusi, bardzo niezdrowy okaz mężczyzny. Wraz z wiekiem coraz trudniej oderwać go od maminego cyca, aż w koncu staje sie to niemożliwe. Sprawdź czy w ogole jest reformowalny
Teraz mówi, że nie zamieszkacie razem, bo jego mamie to nie odpowiada- Mimo, że przecież angażowałaś sie w sprzątanie tego mieszkania, urządzanie go, etc.
Za chwile JEGO MAMA może decydować np. o wychowaniu waszych dzieci, jesli sie na nie zdecydujecie. Teoretyzuje, ale znam ten typ kobiet. Pomyśl o tym. Radze BARDZO szczerą rozmowe z chłopakiem.
Czy on jest jedynakiem?

Tak, jest jedynakiem.
Co do relacji wcześniej z rodzicami wydaje mi się że były bardzio poprawne, mama jego zapraszala mnie bez okazji na pogaduchy we dwie, zawsze pamiętała o urodzinach, imieninach, dniach dziecka itd, zawsze dawała mi jakieś drobne upominki, dzwoniła sama z siebie pytać co słychać i czy wszystko w porządku...

Jeśli chodzi o mieszkanie u mnie, nie wchodzi to w grę bo on chce sam a u mnie w mieszkaniu obok mieszka babcia z dziadkiem i to już nie będzie samodzielne życie :/ bo niby dziadkowie będą się wtrącać

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

U dojrzałego człowieka widzę tylko dwie możliwości postępowania w takiej sytuacji.
1. Jeśli mieszkanie należy do niego: całkowite zignorowanie zdania rodziców.
2. Jeśli mieszkanie należy do rodziców: odmowa mieszkania w nim skoro chcą dyktować jakiekolwiek warunki.
To co tu się dzieje to jakieś kuriozum. W tej chwili już nie wiadomo czy to związek z nim czy z jego rodzicami.

---------- Dopisano o 17:53 ---------- Poprzedni post napisano o 17:52 ----------

Napisane przez araneaa

Jeśli chodzi o mieszkanie u mnie, nie wchodzi to w grę bo on chce sam a u mnie w mieszkaniu obok mieszka babcia z dziadkiem i to już nie będzie samodzielne życie :/ bo niby dziadkowie będą się wtrącać

A jak jego rodzice się wtrącają, to spoczko.

[araneaa]

Napisane przez Mileva_

Jesteś pewna, że relacje z rodziną chłopaka były wcześniej udane? Czy po prostu byliście dla siebie mili? Bo dla mnie wygląda to trochę jak chęć wykolegowania Cię z tego związku. Teściowie nie ujawniali się wczesniej z tradycyjnymi, katolickimi poglądami na mieszkanie czy inne sprawy rodzinne?

No i 27-latek, który we własnym mieszkaniu jest synkiem mamusi, a nie tego mieszkania właścicielem - nie wróży dobrze.

Na urodziny bym nie szła, ale Ty zrób jak uważasz.

Miałam wcześniej obawy czy nie będą mieli nic na przeciw i powiedziałam chłopakowi że sądzę iż oświadczyny napewno wyjdą mam na dobre. On powiedział wtedy oni nie mają nic do powiedzenia i nie będą mu dyktowac warunków oświadczy się jak przyjdzie czas. To było jakieś cztery miesiące temu, ale dobrze to zapamiętałam zwłaszcza że sytuacja tetaz jest diametralnie odmienna

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez araneaa

Nie bardzo wiem co robić, szczere rozmowy są, planujemy niby ten ślub ale jaki ślub bez zaręczyn?

Tak tylko dodam, że ślub bez zaręczyn wygląda tak samo jak ślub po zaręczynach.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

Napisane przez araneaa

On powiedział wtedy oni nie mają nic do powiedzenia i nie będą mu dyktowac warunków

no czyli o ich opinii wiedział tylko wtedy chojrakował zamiast załatwić sprawę i lojalnie Ciebie uprzedzić, a jak przyszło co do czego to podkulił ogonek...

[Mileva_]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;61541306]U dojrzałego człowieka widzę tylko dwie możliwości postępowania w takiej sytuacji.
1. Jeśli mieszkanie należy do niego: całkowite zignorowanie zdania rodziców.
2. Jeśli mieszkanie należy do rodziców: odmowa mieszkania w nim skoro chcą dyktować jakiekolwiek warunki.
To co tu się dzieje to jakieś kuriozum. W tej chwili już nie wiadomo czy to związek z nim czy z jego rodzicami.[/QUOTE]

Dokładnie to mi chodziło po głowie, tylko zawalone zatoki uniemożliwiły ujęcie tego tak zgrabnie.

Jest jeszcze jedna opcja chłopak może mieszkanie od rodziców wynająć, żeby konserwatywnych państwa nie zgorszyć, a z Autorką mieszkać w innym, wynajętym Tylko prawdziwego problemu, tzn. KIM właściwie Autorka jest dla chłopaka oraz jaką pozycję zajmują w jego życiu rodzice, to nie rozwiąże.

Napisane przez araneaa

Miałam wcześniej obawy czy nie będą mieli nic na przeciw i powiedziałam chłopakowi że sądzę iż oświadczyny napewno wyjdą mam na dobre. On powiedział wtedy oni nie mają nic do powiedzenia i nie będą mu dyktowac warunków oświadczy się jak przyjdzie czas. To było jakieś cztery miesiące temu, ale dobrze to zapamiętałam zwłaszcza że sytuacja tetaz jest diametralnie odmienna

Po tej sytuacji za szybko bym w zaręczyny nie wchodziła.

[nyana89]

Oho, kolejne duże dziecko Ja może nie sugerowałabym od razu rozstania, ALE konieczna jest szczera rozmowa. Krótka piłka, jak on to widzi, jakie ma wobec Ciebie/Was plany. I niech zacznie je realizować, bo słowa słowami, ale dopiero realne działanie jest prawdziwe. Rodzice rodzicami, ale jeśli ktoś jest przekonany do dzielenia życia z drugą osobą to nie ogląda się na nikogo, a już na pewno nie powinien tego robić facet, któremu bliżej do trzydziestki, niż dwudziestki. Co się z tymi facetami wyrabia to ja nie

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Moze on nie chce z toba mieszkac, a tym bardziej zareczac sie i brac slub?
Tak mi to troche wyglada, bo wycofal sie ze wspolnego mieszkania w ostatniej chwili. A rodzice to tylko glupia wymowka.

Ja bym postawila mu ultimatow albo mieszkanie razem albo do widzenia. Innej opcji tu nie widze.
Rozumiem ze mozna nie byc gotowym na wspolne mieszkanie, miec inne poglady na ten temat ale argument "rodzice"to zdecydowanie przesada. A jesli nie rodzice, to klamstwo, wiec jeszcze gorzej.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez araneaa

Tak, jest jedynakiem.
Co do relacji wcześniej z rodzicami wydaje mi się że były bardzio poprawne, mama jego zapraszala mnie bez okazji na pogaduchy we dwie, zawsze pamiętała o urodzinach, imieninach, dniach dziecka itd, zawsze dawała mi jakieś drobne upominki, dzwoniła sama z siebie pytać co słychać i czy wszystko w porządku...

No nie wiem. Chyba nie chciałabym dostawać prezentów od mamy faceta z okazji dnia dziecka. Ani żeby do mnie dzwoniła, czy wszystko jest w porządku. To mama faceta, nie twoja. W ogóle widać, że chyba was oboje uważa jeszcze za dzieci. Nie pasowałoby mi takie opiekowanie się mną przez mamę tż.

[201803290936]

Autorko mam nadzieję, że ten wątek otworzy Ci oczy na wiele spraw. Postawa Twojego faceta (nie stłamszonego 21-latka na utrzymaniu rodziców, ale 27-letniego, utrzymującego się samodzielnie faceta!) jest beznadziejna. I tak, jak napisało kilka osób: czy aby na pewno mieszkanie jest jego, czy tylko obiecane mu, a tak naprawdę kupione "na rodziców". Tak, czy inaczej facet zachowuje się jak ktoś, kto charakter chyba gdzie zgubił. I nie jest niestety w 100% "za Tobą", za Waszym związkiem. A po dwóch latach poważnego związku, z planami ślubnymi w tle coś takiego powinno być oczywiste, że trzymacie sztamę i jest "my przeciwko wszelkim przeciwnościom".

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez araneaa

Tak, jest jedynakiem.
Co do relacji wcześniej z rodzicami wydaje mi się że były bardzio poprawne, mama jego zapraszala mnie bez okazji na pogaduchy we dwie, zawsze pamiętała o urodzinach, imieninach, dniach dziecka itd, zawsze dawała mi jakieś drobne upominki, dzwoniła sama z siebie pytać co słychać i czy wszystko w porządku...

Jeśli chodzi o mieszkanie u mnie, nie wchodzi to w grę bo on chce sam a u mnie w mieszkaniu obok mieszka babcia z dziadkiem i to już nie będzie samodzielne życie :/ bo niby dziadkowie będą się wtrącać

mieszkają obok tzn gdzie?
w swoim mieszkaniu obok twojego ?chyba nie dzielicie wspólnej przestrzeni więc do czego mieliby się wtrącać?
a i jeszcze cos; trochę się pospieszyla nazywając tych ludzi teściami
twoimi teściami jeszcze nie są i z tego co tu piszesz chyba nigdy nie beda

[201803290936]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;61541781]No nie wiem. Chyba nie chciałabym dostawać prezentów od mamy faceta z okazji dnia dziecka. Ani żeby do mnie dzwoniła, czy wszystko jest w porządku. To mama faceta, nie twoja. W ogóle widać, że chyba was oboje uważa jeszcze za dzieci. Nie pasowałoby mi takie opiekowanie się mną przez mamę tż.[/QUOTE]

Dla mnie to jest wręcz dziwne i wygląda na takie ugłaskiwanie pieska. Póki piesek grzeczny i nie szczeka jest cacy.

[zakonna]

Dla mnie to,wygląda na nadopiekuncza matkę i przyszła teściowa z piekła rodem, która będzie chciała wszystko kontrolować. Bo dla mnie takie telefony, prezenty to próba ustawienia relacji w której autorka i jej facet są wiecznie zależni od matki.

[thirky]

Autorko nie było wcześniej znaków że on jest tak mocno uzależniony od rodziców? Jakoś ciężko mi uwierzyć że dopiero teraz okazało się że pępowina nie odcięta.
Mój chłopak ma niecałe 22 lata a potrafił postawić się całej rodzinie kiedy na początku związku mieli problem z moim istnieniem i zerwać kontakt z siostrą która mnie naprawdę dreczyla. Nie wyobrażam sobie żeby w sytuacji konfliktu z rodziną stanął po ich stronie, a szczególnie już kiedy nie mają racji. Ten facet to dzieciak i nic dobrego Cię z nim i jego mamusią nie czeka. Możecie wziąć ślub, zamieszkać razem i udawać że wszystko jest w porządku ale to niczego nie zmieni. Nie marnuj sobie zycia.