Staraczki ze starej paczki i zaczynające starania w 2019r. - cz. 15

[Devileek]

Napisane przez carmelove_03

Jak ja słyszę, że ktoś pracował całą ciążę to pierwsze co mi przychodzi na myśl to "I ktoś Ci za to chociaż podziękował?" Ja od razu wiedziałam, że jak zajdę w ciążę to idę na L4. Pracodawca w większości przypadków nie doceni tego, że kobieta w ciąży pracuje, a ta jednak w mniejszym lub większym stopniu się naraża. Owszem ciąża to nie choroba, ale do końca normalny stan to też nie jest i trzeba uważać na siebie i na maluszka.

Dokładnie !


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[carmelove_03]

Napisane przez ParoleParole

W pełni się zgadzam. Wiadomo jeśli ktoś ma super pracę lekka i czuję się na siłach to ok. Ale jak potem ma sobie pluc w brodę to szkoda zachodu. Kiedyś czytałam mądre zdanie w internecie tego typu "jeśli coś Ci się stanie to pracodawca już następnego dnia znajdzie kogoś innego i nie będzie pamiętał że ty tam pracowałeś."
Mój mąż mi zapowiedział że jak się nam uda po takim długim czasie doczekać dziecka przy pomocy in vitro to będę tylko odpoczywać i książki czytać.
I wiem, że ciąża to nie choroba. Ale ja w swoim przypadku po takim czasie jakbym doczekała tego cudu wolałabym mieć leniwe 9 miesięcy.
Pomijam fakt że pracuje fizycznie i nie wiąże żadnej przyszłości z obecną firma.

Otóż to...

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Ja pracowałam do 10tc. W poprzednich ciążach do momentu poronienia, w drugiej akurat miałam wolne, bo był remont oddziału. A w ostatniej od razu poszłam na L4 i do tej pory nie wróciłam wrócę albo 5 stycznia albo wcale

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka

[Pistacja_]

Napisane przez carmelove_03

Jak ja słyszę, że ktoś pracował całą ciążę to pierwsze co mi przychodzi na myśl to "I ktoś Ci za to chociaż podziękował?" Ja od razu wiedziałam, że jak zajdę w ciążę to idę na L4. Pracodawca w większości przypadków nie doceni tego, że kobieta w ciąży pracuje, a ta jednak w mniejszym lub większym stopniu się naraża. Owszem ciąża to nie choroba, ale do końca normalny stan to też nie jest i trzeba uważać na siebie i na maluszka.

Zgadzam się. Ciąża to nie choroba, ale objawy ma często podobne, a dodatkowo jeśli coś sobie zrobisz to nie tylko sobie. Ja czułam się dobrze i normalnie funkcjonowałam, ale mam koleżanki które czuły się o wiele gorzej, albo musiały leżeć. No i w związku też było trochę inaczej, cięższe prace przejął Tż, dzwigal on, wspinal sie na szafę on itp. Ale fakt, że czując się dobrze ruszalam się, gotowałam, sprzatalam do końca. Za to Tż pod koniec ciąży nie pił już % i nie wychodził z kolegami zostawiając mnie sama w nocy..
A praca to temat rzeka. Jeśli praca jest lekka to można sobie pracować jak się chce. Jeśli warunki są szkodliwe, to każda trzeźwo myśląca kobieta pójdzie na l4. Ciąża to nie czas na męczeństwo i pokazywanie jaka to jestem wspaniała i niezależna, bo chodzę do pracy chociaż ledwo daje rade, a w autobusie stoję i uderzam brzuchem o wszystkich wspolpasazerow Dla kogo, dla szefa? Jeszcze nie słyszałam o takim, który by to docenił. No i mam wrażenie, że ludzie którzy tak krytykują kobiety idące na l4 w ciąży sami pracują przy biurku i w głowach im się nie mieści, że wiele kobiet pracuje fizycznie i w środowisku, które autentycznie szkodzi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ParoleParole]

U mnie jak koleżanka poszła na l4 od razu to był szok. No bo jak to tak mogła chociaż dać chwilę czasu i popracować. Bo przecież nie musi na sklepie palet przerzucac tylko na kasie być. A co na kasie dźwigać nie trzeba ani się schylac. Takie gadanie bez sensu.
Jak pracowałam kiedyś w dużym supermarkecie to zatrudnila się taka dziewczyna. Starała się z dwa lata o dziecko ale nie wychodzilo to poszła do pracy. Na badaniach do pracy okazało się że jest w ciąży. Szef się spoko zachował bo ona sama chciała zrezygnować ale stwierdził że skoro umowa już jest to niech zostanie. Ale 2 dni w pracy przesiedziala.
I można powiedzieć że czemu przecież na kasie to co jej szkodziloby. Przecież że zgrzewkami jakoś by sobie poradziła.
A oni co? Nie chcieli jej do kasy dopuścić ze względu na podczerwień/laser w skanerach. I sam szef powiedział żeby zwolnienie przyniosła.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[klamerka1987]

Ultra, pytałaś jak chodzę do pracy. Mała je co 3 h mniej więcej a ja wychodzę na max 2

Jeśli chodzi o pracę w ciąży to ja akurat należę do tych które praktycznie do samego końca pracowały ale po 1. pracuję dla siebie, 2. uwielbiam moją pracę, 3. czułam się bardzo dobrze, 4. nie znoszę bezczynności i wiem, że lepiej mi to na głowę robiło niż siedzenie na l4. Gdyby nie to wszystko to pewnie też bym poszła na zwolnienie. Moim zdaniem każda kobieta jest inna, inaczej przechodzi ciąże, wykonuje inną pracę. I to kiedy pójdzie na l4 to powinna być tylko jej decyzja. Bez względu czy powodem jest złe samopoczucie, nielubiana praca, strach o dziecko. Bardzo nie lubię takiego generalizowania że jak idzie na l4 to leniwa a jak znów długo pracuje to naiwniaczka której nikt nie podziękuje . Nigdy nie znamy danej sytuacji w 100%, róbmy tak żeby to nam było dobrze

[Terha]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;87209346]Ja pracowałam do 10tc. W poprzednich ciążach do momentu poronienia, w drugiej akurat miałam wolne, bo był remont oddziału. A w ostatniej od razu poszłam na L4 i do tej pory nie wróciłam wrócę albo 5 stycznia albo wcale

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]


A pracodawca wiedział o ciążach zanim poroniłaś?



Ja na początku sierpnia poszłam do pracy i powiedziałam, że od września nie wracam (żeby szukali kogoś innego). Wtedy już naprawdopodobniej nie byłam w ciąży, ale o tym jeszcze nie wiedziałam. A potem za 3 tygodnie musiałam wszystko odkręcić. Było prosto, bo jeszcze nie podpisali z nikim umowy i właściwie w niczym im to nie przeszkadzało. W środku roku szkolnego będę mieć dużą zagwozdkę. Bo z jednej strony (znając moje poprzednie doświadczenia) nie chciałabym za wcześnie mówić nic pracodawcy, żeby nie musieć później tego odkręcać, a z drugiej strony chciałabym od razu iść na L4 (co pewnie zaleci moja ginekolog).

Napisane przez Pistacja_

Zgadzam się. Ciąża to nie choroba, ale objawy ma często podobne, a dodatkowo jeśli coś sobie zrobisz to nie tylko sobie. Ja czułam się dobrze i normalnie funkcjonowałam, ale mam koleżanki które czuły się o wiele gorzej, albo musiały leżeć. No i w związku też było trochę inaczej, cięższe prace przejął Tż, dzwigal on, wspinal sie na szafę on itp. Ale fakt, że czując się dobrze ruszalam się, gotowałam, sprzatalam do końca. Za to Tż pod koniec ciąży nie pił już % i nie wychodził z kolegami zostawiając mnie sama w nocy..
A praca to temat rzeka. Jeśli praca jest lekka to można sobie pracować jak się chce. Jeśli warunki są szkodliwe, to każda trzeźwo myśląca kobieta pójdzie na l4. Ciąża to nie czas na męczeństwo i pokazywanie jaka to jestem wspaniała i niezależna, bo chodzę do pracy chociaż ledwo daje rade, a w autobusie stoję i uderzam brzuchem o wszystkich wspolpasazerow Dla kogo, dla szefa? Jeszcze nie słyszałam o takim, który by to docenił. No i mam wrażenie, że ludzie którzy tak krytykują kobiety idące na l4 w ciąży sami pracują przy biurku i w głowach im się nie mieści, że wiele kobiet pracuje fizycznie i w środowisku, które autentycznie szkodzi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Napisane przez carmelove_03

Jak ja słyszę, że ktoś pracował całą ciążę to pierwsze co mi przychodzi na myśl to "I ktoś Ci za to chociaż podziękował?" Ja od razu wiedziałam, że jak zajdę w ciążę to idę na L4. Pracodawca w większości przypadków nie doceni tego, że kobieta w ciąży pracuje, a ta jednak w mniejszym lub większym stopniu się naraża. Owszem ciąża to nie choroba, ale do końca normalny stan to też nie jest i trzeba uważać na siebie i na maluszka.

Dokładnie dziewczyny.

Napisane przez ParoleParole

U mnie jak koleżanka poszła na l4 od razu to był szok. No bo jak to tak mogła chociaż dać chwilę czasu i popracować. Bo przecież nie musi na sklepie palet przerzucac tylko na kasie być. A co na kasie dźwigać nie trzeba ani się schylac. Takie gadanie bez sensu.
Jak pracowałam kiedyś w dużym supermarkecie to zatrudnila się taka dziewczyna. Starała się z dwa lata o dziecko ale nie wychodzilo to poszła do pracy. Na badaniach do pracy okazało się że jest w ciąży. Szef się spoko zachował bo ona sama chciała zrezygnować ale stwierdził że skoro umowa już jest to niech zostanie. Ale 2 dni w pracy przesiedziala.
I można powiedzieć że czemu przecież na kasie to co jej szkodziloby. Przecież że zgrzewkami jakoś by sobie poradziła.
A oni co? Nie chcieli jej do kasy dopuścić ze względu na podczerwień/laser w skanerach. I sam szef powiedział żeby zwolnienie przyniosła.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

WOW! Super pracodawca .

[Pistacja_]

Napisane przez klamerka1987

Ultra, pytałaś jak chodzę do pracy. Mała je co 3 h mniej więcej a ja wychodzę na max 2

Jeśli chodzi o pracę w ciąży to ja akurat należę do tych które praktycznie do samego końca pracowały ale po 1. pracuję dla siebie, 2. uwielbiam moją pracę, 3. czułam się bardzo dobrze, 4. nie znoszę bezczynności i wiem, że lepiej mi to na głowę robiło niż siedzenie na l4. Gdyby nie to wszystko to pewnie też bym poszła na zwolnienie. Moim zdaniem każda kobieta jest inna, inaczej przechodzi ciąże, wykonuje inną pracę. I to kiedy pójdzie na l4 to powinna być tylko jej decyzja. Bez względu czy powodem jest złe samopoczucie, nielubiana praca, strach o dziecko. Bardzo nie lubię takiego generalizowania że jak idzie na l4 to leniwa a jak znów długo pracuje to naiwniaczka której nikt nie podziękuje . Nigdy nie znamy danej sytuacji w 100%, róbmy tak żeby to nam było dobrze

Oczywiście, że tak, życie nie jest czarno-białe Piszemy tu o sytuacji, kiedy kobieta źle się czuje i chętnie poszłaby na zwolnienie, ale tego nie robi ze względu na teksty typu "leniwa, pracować jej się nie chce", albo za wszelką cenę chce zaimponować szefowi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Napisane przez Terha

A pracodawca wiedział o ciążach zanim poroniłaś?



Ja na początku sierpnia poszłam do pracy i powiedziałam, że od września nie wracam (żeby szukali kogoś innego). Wtedy już naprawdopodobniej nie byłam w ciąży, ale o tym jeszcze nie wiedziałam. A potem za 3 tygodnie musiałam wszystko odkręcić. Było prosto, bo jeszcze nie podpisali z nikim umowy i właściwie w niczym im to nie przeszkadzało. W środku roku szkolnego będę mieć dużą zagwozdkę. Bo z jednej strony (znając moje poprzednie doświadczenia) nie chciałabym za wcześnie mówić nic pracodawcy, żeby nie musieć później tego odkręcać, a z drugiej strony chciałabym od razu iść na L4 (co pewnie zaleci moja ginekolog).










Dokładnie dziewczyny.





WOW! Super pracodawca .

Tak, pracodawca wiedział od razu.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka

[Terha]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;87209835]Tak, pracodawca wiedział od razu.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]


Dla mnie najgorsze z tego wszystkiego było właśnie odkręcanie sytuacji w pracy.

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Napisane przez Terha

Dla mnie najgorsze z tego wszystkiego było właśnie odkręcanie sytuacji w pracy.

Ja po pierwszym poronieniu byłam 2tygodnie na L4, po drugim tydzień w szpitalu i tydzień w domu na L4. W 3 ciąży, z której mam syna poszłam w 10tc, bo głowa nie dawała rady, ciągle myślałam o ciąży, czy wszystko w porządku, biegałam jak wariatka ci tydzień na USG. Teraz w lutym z bliźniaczkami poszłam od razu na L4 i tak jestem do dzisiaj, tyle że na psychiatrycznym. 180dni zwolnienia mija mi 3 grudnia, więc do końca listopada zwolnienie, później cały urlop za 2019r., bo nikt mi przecież nie pozwoli zostawić zaległego urlopu w ostatnim miesiącu roku i powrót do pracy 5 stycznia. Chyba że ciąża, to od razu L4 i dopiero po macierzyńskim jakaś praca, ale na pewno inna niż obecna.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka

[Terha]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;87209916]Ja po pierwszym poronieniu byłam 2tygodnie na L4, po drugim tydzień w szpitalu i tydzień w domu na L4. W 3 ciąży, z której mam syna poszłam w 10tc, bo głowa nie dawała rady, ciągle myślałam o ciąży, czy wszystko w porządku, biegałam jak wariatka ci tydzień na USG. Teraz w lutym z bliźniaczkami poszłam od razu na L4 i tak jestem do dzisiaj, tyle że na psychiatrycznym. 180dni zwolnienia mija mi 3 grudnia, więc do końca listopada zwolnienie, później cały urlop za 2019r., bo nikt mi przecież nie pozwoli zostawić zaległego urlopu w ostatnim miesiącu roku i powrót do pracy 5 stycznia. Chyba że ciąża, to od razu L4 i dopiero po macierzyńskim jakaś praca, ale na pewno inna niż obecna.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]


Dziękuję za wyjaśnienie

Dobrze, że poszłaś na L4. Jeśli było Ci to potrzebne, to nie ma co się przejmować innymi.
Staracie się naturalnie? Super, że nie odpuszczacie i że macie tyle siły. Trzymam kciuki .
Ja w szpitalu dowiedziałam się, że też spodziewaliśmy się bliźniaków. Tylko nie tak jak zakładalismy, dwujajowych, tylko jednojajowych.

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Napisane przez Terha

Dziękuję za wyjaśnienie

Dobrze, że poszłaś na L4. Jeśli było Ci to potrzebne, to nie ma co się przejmować innymi.
Staracie się naturalnie? Super, że nie odpuszczacie i że macie tyle siły. Trzymam kciuki .
Ja w szpitalu dowiedziałam się, że też spodziewaliśmy się bliźniaków. Tylko nie tak jak zakładalismy, dwujajowych, tylko jednojajowych.

Tak, staramy się naturalnie, w sierpniu miałam jeszcze ciążę biochemiczną. Siły jeszcze są, ale powoli to wykańcza psychikę... Po bliźniaczkach zrobił mi się mięśniak, który w drugiej fazie cyklu uciska na endometrium, więc może przeszkadzać w zagnieżdżeniu. Póki co jest malutki, ale może rosnąć, więc czas działa na niekorzyść. Z kolei usunięcie go nie wchodzi w grę, bo jest blisko ujścia szyjki i blisko blizny po cc, więc mogłoby dojść do uszkodzenia 1 lub 2...

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka

[Terha]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;87210069]Tak, staramy się naturalnie, w sierpniu miałam jeszcze ciążę biochemiczną. Siły jeszcze są, ale powoli to wykańcza psychikę... Po bliźniaczkach zrobił mi się mięśniak, który w drugiej fazie cyklu uciska na endometrium, więc może przeszkadzać w zagnieżdżeniu. Póki co jest malutki, ale może rosnąć, więc czas działa na niekorzyść. Z kolei usunięcie go nie wchodzi w grę, bo jest blisko ujścia szyjki i blisko blizny po cc, więc mogłoby dojść do uszkodzenia 1 lub 2...

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]


Ojej. Współczuję, bo to jak siedzenie na bombie zegarowej .
A nie myśleliście, żeby przyspieszyć ten proces i spróbować czegoś mniej naturalnego? Kłóci się to z Waszymi poglądami, czy nie macie funduszy? Ja bym ześwirowała starając się wciąż naturalnie, bo każdy miesiąc to była udręka. Teraz jest mi dużo łatwiej, bo plany są bardziej precyzyjne i wiem, że nie czekam na "wieczne nigdy".

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Nie ma takiej potrzeby, zresztą ivf też nie gwarantuje sukcesu... No i fundusze to druga sprawa.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka

[dorotka1066]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;87210446]Nie ma takiej potrzeby, zresztą ivf też nie gwarantuje sukcesu... No i fundusze to druga sprawa.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Gryzelda, ty przynajmniej szybko zachodzisz w ciążę, więc w twoim przypadku jak najbardziej nie ma potrzeby "wspomagania". Ja przez prawie 2 lata, ani razu nie byłam w ciąży i to jest naprawdę mega dołujące. Teraz też, owulacja za rogiem, a chęci na przytulanie zerowe. Niby coś tam rano podziałaliśmy, ale z mojej strony było to bardziej na zasadzie "bo trzeba". No i o ile ja jeszcze mogę się czasem zmusić, tak widzę, że mąż ostatnio też ma coraz mniejszą ochotę. Chyba jego to też dobija, tylko się nie przyznaje. Niby mam w zanadrzu jakąś fajną bieliznę i inne gadżety, ale serio nie mam ochoty po to sięgać. Niby wiem, że trzeba odpuścić, wtedy wiele spraw wraca na właściwe tory, ale to nie takie proste.

[Terha]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;87210446]Nie ma takiej potrzeby, zresztą ivf też nie gwarantuje sukcesu... No i fundusze to druga sprawa.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]


To prawda.

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Napisane przez dorotka1066

Gryzelda, ty przynajmniej szybko zachodzisz w ciążę, więc w twoim przypadku jak najbardziej nie ma potrzeby "wspomagania". Ja przez prawie 2 lata, ani razu nie byłam w ciąży i to jest naprawdę mega dołujące. Teraz też, owulacja za rogiem, a chęci na przytulanie zerowe. Niby coś tam rano podziałaliśmy, ale z mojej strony było to bardziej na zasadzie "bo trzeba". No i o ile ja jeszcze mogę się czasem zmusić, tak widzę, że mąż ostatnio też ma coraz mniejszą ochotę. Chyba jego to też dobija, tylko się nie przyznaje. Niby mam w zanadrzu jakąś fajną bieliznę i inne gadżety, ale serio nie mam ochoty po to sięgać. Niby wiem, że trzeba odpuścić, wtedy wiele spraw wraca na właściwe tory, ale to nie takie proste.

Dlatego piszę, że w moim przypadku nie ma sensu zabawa hormonami, nawet ten cykl pokazał jak dobrze wszystko u mnie działa - owu 11dc, @ 25dc, po co tu cokolwiek zmieniać? Fakt, pierwsza ciąża była w 14cs, ale później 3mce przerwy i ciąża w 4cs, później 3mce przerwy i kolejna ciąża w 1 albo 2 cs, kolejna ciąża w 4cs, biochemiczna w 1cs. Także z zajściem nie mam problemu, rozciąga się to w czasie przez krótkie ciąże i wymuszone przez to "puste" cykle, ale zachodzę naturalnie bez problemu, więc szkoda mieszać w tym mechanizmie.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka

[Terha]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;87210622]Dlatego piszę, że w moim przypadku nie ma sensu zabawa hormonami, nawet ten cykl pokazał jak dobrze wszystko u mnie działa - owu 11dc, @ 25dc, po co tu cokolwiek zmieniać? Fakt, pierwsza ciąża była w 14cs, ale później 3mce przerwy i ciąża w 4cs, później 3mce przerwy i kolejna ciąża w 1 albo 2 cs, kolejna ciąża w 4cs, biochemiczna w 1cs. Także z zajściem nie mam problemu, rozciąga się to w czasie przez krótkie ciąże i wymuszone przez to "puste" cykle, ale zachodzę naturalnie bez problemu, więc szkoda mieszać w tym mechanizmie.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]


No tak. To rzeczywiście. A co to jest "cs"?

[PatiPee]

"Cykl staran", Gryziu u Ciebie to kwestia czasu po prostu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Terha]

Napisane przez PatiPee

"Cykl staran", Gryziu u Ciebie to kwestia czasu po prostu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dzięki

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Napisane przez PatiPee

"Cykl staran", Gryziu u Ciebie to kwestia czasu po prostu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokładnie. Oby że szczęśliwym finałem, bo marnie widzę swoją psychikę jak kolejny raz poronię...

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka

[cichazabka]

[1=d1b06f3951e378bb3fdc337 11a759ec9373c9f74_6556ad7 364f3f;87210694]Dokładnie. Oby że szczęśliwym finałem, bo marnie widzę swoją psychikę jak kolejny raz poronię...

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]Ja Cię podziwiam, że się trzymasz po tym wszystkim.


Obudziłam się dzisiaj bez głosu. W pracy jeszcze jakos dawałam rady mówić (wzięłabym uż, ale i tak musiałam jechać podpisać papiery przed końcem miesiąca. Z resztą czułam się dobrze, poza brakiem głosu) ale w domu już prawie nic. Muszę poprosić męża żeby zadzwonił jutro w trakcie pracy do ośrodka mnie zapisać, bo się nie dogadam

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d1b06f3951e378bb3fdc33711a759ec9373c9f74_6556ad7364f3f]

Napisane przez cichazabka

Ja Cię podziwiam, że się trzymasz po tym wszystkim.


Obudziłam się dzisiaj bez głosu. W pracy jeszcze jakos dawałam rady mówić (wzięłabym uż, ale i tak musiałam jechać podpisać papiery przed końcem miesiąca. Z resztą czułam się dobrze, poza brakiem głosu) ale w domu już prawie nic. Muszę poprosić męża żeby zadzwonił jutro w trakcie pracy do ośrodka mnie zapisać, bo się nie dogadam

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie mam wyjścia, 4latek w domu skutecznie zajmuje mi czas i myśli

Wysłane z mojego Redmi Note 5A przy użyciu Tapatalka

[ParoleParole]

Napisane przez dorotka1066

Gryzelda, ty przynajmniej szybko zachodzisz w ciążę, więc w twoim przypadku jak najbardziej nie ma potrzeby "wspomagania". Ja przez prawie 2 lata, ani razu nie byłam w ciąży i to jest naprawdę mega dołujące. Teraz też, owulacja za rogiem, a chęci na przytulanie zerowe. Niby coś tam rano podziałaliśmy, ale z mojej strony było to bardziej na zasadzie "bo trzeba". No i o ile ja jeszcze mogę się czasem zmusić, tak widzę, że mąż ostatnio też ma coraz mniejszą ochotę. Chyba jego to też dobija, tylko się nie przyznaje. Niby mam w zanadrzu jakąś fajną bieliznę i inne gadżety, ale serio nie mam ochoty po to sięgać. Niby wiem, że trzeba odpuścić, wtedy wiele spraw wraca na właściwe tory, ale to nie takie proste.

Zgadzam się z Toba. I niestety bardzo dobrze cię rozumiem. Ale mam nadzieję że uda nam się w końcu doczekać

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[dorotka1066]

Napisane przez ParoleParole

Zgadzam się z Toba. I niestety bardzo dobrze cię rozumiem. Ale mam nadzieję że uda nam się w końcu doczekać

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mam nadzieję, że Twoje ivf i moja iui pozwolą już niedługo odpocząć naszym głowom i przyniosą najlepszą nagrodę

[Angel7891]

Napisane przez dorotka1066

Mam nadzieję, że Twoje ivf i moja iui pozwolą już niedługo odpocząć naszym głowom i przyniosą najlepszą nagrodę

Oby dziewczyny

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ParoleParole]

Napisane przez dorotka1066

Mam nadzieję, że Twoje ivf i moja iui pozwolą już niedługo odpocząć naszym głowom i przyniosą najlepszą nagrodę

Wątki mamusiowe na nas czekają w przyszłym roku będziemy mieć już swoje marzenia w swoich ramionach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Terha]

Gryzelda, ja też Cię podziwiam. Sama nie wiem, jak ogarnę strach przed drugim poronieniem, a co dopiero takie obciążenie jak Ty masz.

Napisane przez dorotka1066

Gryzelda, ty przynajmniej szybko zachodzisz w ciążę, więc w twoim przypadku jak najbardziej nie ma potrzeby "wspomagania". Ja przez prawie 2 lata, ani razu nie byłam w ciąży i to jest naprawdę mega dołujące. Teraz też, owulacja za rogiem, a chęci na przytulanie zerowe. Niby coś tam rano podziałaliśmy, ale z mojej strony było to bardziej na zasadzie "bo trzeba". No i o ile ja jeszcze mogę się czasem zmusić, tak widzę, że mąż ostatnio też ma coraz mniejszą ochotę. Chyba jego to też dobija, tylko się nie przyznaje. Niby mam w zanadrzu jakąś fajną bieliznę i inne gadżety, ale serio nie mam ochoty po to sięgać. Niby wiem, że trzeba odpuścić, wtedy wiele spraw wraca na właściwe tory, ale to nie takie proste.

Znam to z autopsji . Człowiek traktuje to "jak pracę" i tylko się wkurza sam na siebie albo partnera .

Napisane przez ParoleParole

Wątki mamusiowe na nas czekają w przyszłym roku będziemy mieć już swoje marzenia w swoich ramionach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Marianna48]

Dzień dobry

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz