Nie mogę sobie poradzić

[ateystka]

Dzień dobry. Mój problem polega na tym, że nie radzę sobie z emocjami. Jestem bardzo płaczliwa, płaczę prawie codziennie, ukrywam to przed rodziną. Jestem ciągle poirytowana, mam problem z zapanowaniem nad złością, nic mi się nie chce. Mogłabym jeść i spać na zmianę, drażnią mnie dźwięki. Kołatanie serca, stres bez powodu, zmęczenie, mam problemy z koncentracją, zapominam o mniej i bardziej ważnych rzeczach. Nie chcę odbierać telefonów od nikogo, stresują mnie rozmowy, uciekam od obowiązków. Źle się czuję psychicznie, wracają do mnie ciągłe koszmary. Na początku czerwca zmarła jedna z najbliższych mi osób, po długiej chorobie, z którą pomagałam jej żyć i odchodzić ponad 3 lata. Co powinnam zrobić w takiej sytuacji? Szukam u siebie motywacji do działania, żeby iść do lekarza, boję się wyśmiania, krytyki, że zrobię z siebie błazna....Już było tak, że czułam się podobnie, ale jakoś z tego wyłaziłam, a teraz nie wiem, co robić.

[Dziegielka]

3...2...1...





Idź na terapie

[Eveen]

Badalas sobie hormony?

[żurawinka]

Dać sobie czas na żałobę, dwa miesiące to bardzo krótko, to oczywiste że płaczesz i że targają Tobą emocje.
Wysypiaj się ,jedz zdrowo ( dużo witamin), bierz magnez (dobrze robi na stres) , wygadaj się przed zaufaną osobą. Jeśli możesz posiedź na słońcu, rób to co lubisz.

Jeśli czujesz że potrzebujesz idź do lekarza, nikt Cię nie wyśmieje.
I jeszcze raz - daj sobie czas

[ateystka]

Dzięki za odpowiedzi. Zastanowię się nad lekarzem.

[korinax22]

Właśnie to jest to, że często się człowiek opiera przed wizytami, a jednak rozmowa szczera z lekarzem może odbudować człowieka cząsteczka po cząsteczce.

[Szewane]

To mogą być objawy związane z przezywaniem straty. Śmierć osób bliskich jest najtrudniejszym z doświadczeń. Rozumiem obawy związane z wizytą lekarską. Mozemy miec wątpliwości czy zostaniemy dobrze zrozumieni albo czy nie spotkamy się z bagatelizowaniem. Warto zadbać o siebie i wybrać dobrego i przedewszystkim empatycznego specjalistę. Może być nim psychoterapeuta lub psychiatra.

[karinapolanowska]

Idź do psychiatry nie ma w tym nic złego. Mam koleżankę która długo miała taki stan jak Ty i w końcu siostra i jej mąż spakowali ją do samochodu i sami zawieźli do psychiatry (czy psychologa już nie pamiętam) który używał hipnozy. Na początku była bardzo sceptyczna ale po kilku wizytach stwierdziła że niesamowicie jej pomaga i kontynuuje terapię. Czasami sama nie zdajesz sobie sprawy z wagi problemu i jak bardzo zaburza Twoje funkcjonowanie. Ci lekarze po to są, żeby w tym pomóc

[marlenaa08]

To może być nerwica albo nawet depresja. Pomoże dobry psycholog, ewentualnie można wspomóc się lekami, ale po nie trzeba udać się do psychiatry. A tak na co dzień dużo odpoczynku, relaksu, pobyt na lonie natury, sprawianie sobie drobnych przyjemności, hobby, pozytywne myślenie... Polecam też techniki relaksacyjne, poszukaj sobie w necie. Są fajne przykłady technik, które odstresowuja i uwalniają cialo od napięć. Tylko trzeba je wykonywać w miarę regularnie, wtedy przyniosą najlepsze efekty. Aha, i sport, może spacer, rower, znajdź dyscyplinę, która najlepiej Cię odstresowuja.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pomocnyczlowiek]

Miałam podobnie do ciebie, również straciłam bliską mi osobę, też zaczęłam się źle czuć, miałam wszystko co do joty jak ty, poszłam do lekarza rodzinnego który przepisał mi leki i wszystko wróciło do normy, na serio polecam lekarza aczkolwiek leczyłam się 3-4 msc nie pamietam dokładnie ponieważ było to 3 lata temu i miałam spokój aż do wakacji br. Wszystko wróciło na nowo poszłam do lekarza biore leki już 2 msc i czuje się z dnia na dzień coraz lepiej

---------- Dopisano o 14:00 ---------- Poprzedni post napisano o 13:59 ----------

A i powiem że była to nerwica lękowa