Zolpidem jako recepta na życie

[zielonyogorek27]

Odkąd zaszłam w ciążę (w wieku 20 lat) przestałam spać. Wykańczałam się. Doraźnie brałam relanium 2 mg. Gdy mój syn miał 2 lata rozstałam się definitywnie z chłopakiem, byłam wykończona psychicznie i fizycznie. Trafiłam do lekarza, który zaczął mi wypisywać hurtowe dawki Zolpidemu. Początkowo miałam po nim stany euforyczne i niepamięć następczą, z czasem wykształciła się tolerancja. Później był Xanax, który po wielu miesiacach udało mi się odstawić. Znowu wróciłam do Zolpidemu. Niestety nie wywołuje już tak euforycznych stanów, lecz śpię po nim w miarę dobrze. Czy któraś w was na też jakieś doświadczenie z lekami nasennymi? Chciałabym poznać wasze historie. Na wszelkie pytania też chętnie odpowiem. Zapraszam do dyskusji

[kotyksiazki]

Wszystkie te leki poprawiają samopoczucie i umożliwiają zasypianie, ale są koszmarnie uzależniające. Ja biorę xanax tylko w kryzysowych sytuacjach, jak np. nie śpię od kilku nocy. Na co dzień odradzam, znam ludzi na detoksach po tych lekach. Męczą się strasznie.

[7890bc1b377a5416551befc97751d9fcee09a13b_608ddd8419bd3]

Napisane przez kotyksiazki

Wszystkie te leki poprawiają samopoczucie i umożliwiają zasypianie, ale są koszmarnie uzależniające. Ja biorę xanax tylko w kryzysowych sytuacjach, jak np. nie śpię od kilku nocy. Na co dzień odradzam, znam ludzi na detoksach po tych lekach. Męczą się strasznie.

Zgadzam się.
Jeśli masz możliwość, to bardziej polecałabym Ci terapię, lub chociaż konsultację z psychologiem, niż trucie sie lekami, które nie leczą, tylko maskują na chwilę objawy.
Albo porozmawiaj z psychiatrą, żeby Ci przepisał inne leki, które można brać dłużej i nie uzależniają.

[twiggz]

Napisane przez zielonyogorek27

Odkąd zaszłam w ciążę (w wieku 20 lat) przestałam spać. Wykańczałam się. Doraźnie brałam relanium 2 mg. Gdy mój syn miał 2 lata rozstałam się definitywnie z chłopakiem, byłam wykończona psychicznie i fizycznie. Trafiłam do lekarza, który zaczął mi wypisywać hurtowe dawki Zolpidemu. Początkowo miałam po nim stany euforyczne i niepamięć następczą, z czasem wykształciła się tolerancja. Później był Xanax, który po wielu miesiacach udało mi się odstawić. Znowu wróciłam do Zolpidemu. Niestety nie wywołuje już tak euforycznych stanów, lecz śpię po nim w miarę dobrze. Czy któraś w was na też jakieś doświadczenie z lekami nasennymi? Chciałabym poznać wasze historie. Na wszelkie pytania też chętnie odpowiem. Zapraszam do dyskusji

Zolpidem (wśród tych, które wymieniłaś) jest akurat jednym z najmniej szkodliwych i czyniących spustoszenie w mózgu, układzie nerwowym, receptorach, jak i również w sferze emocjonalnej. Benzodiazepiny (relanium i xanax) póki są stosowane doraźnie, to pół biedy.

I tak jestem pod wrażeniem jeśli udało Ci się odstawić samodzielnie to drugie - sama byłam uzależniona od alprazolamu i odstawienie, po kilkutygodniowym ciągu ciągłego brania kilku mg na sen (sama wiesz jak szybko rośnie tolerancja), nie obyło się bez pomocy lekarza psychiatry - próba samodzielnego spania, przy jednoczesnej gonitwie myśli, przeszywającym lęku oraz powolnym formowaniu się myśli samobójczych (benzodiazepiny działają silnie depresyjnie) była po prostu niemożliwa. Zasnęłabym - może po tygodniu - gdybym z wycieńczenia wypier** się na plecy lub dostała zapaści (albo jedno i drugie).

Zadaj sobie pytanie czy w ogóle chcesz odstawić zolpidem, a jeśli tak to dlaczego? Chcesz spać samodzielnie czy chcesz zastąpienia tej substancji inną, która też z początku będzie wywoływała podobny, euforyczny stan?

Jeśli chcesz spać bez tabletek, to nasuwa się pytanie - co tak naprawdę powoduje, że nie możesz spać?

O ile zawirowania ciążowe w jakimś stopniu to tłumaczą, to twoja wypowiedź świadczy że było to jednak jakiś czas temu. Do jakiego lekarza poszłaś po wspomnianym rozstaniu? Rodzinnego?

Nieprzepracowane emocje, złe schematy, codzienny stres i bardzo różne okoliczności mogą popychać do pójścia na skróty, właśnie w postaci tabletek. Przemyśl sobie z czym sobie tak naprawdę nie radzisz. Ja po odstawieniu alprazolamu (xanaxu) przeszłam pod opiekę psychoterapeuty, zdając sobie sprawę że nie łykałam go przecież dla zabawy.
Jeśli obecnie zolpidem wypisuje Ci rodzinny, to zła droga. Tym musi zająć się psychiatra. Jeśli jednak od psychiatry dostajesz zolpidem zamiennie z benzodiazepinami - to serio, zmień lekarza, tym bardziej jeśli chcesz to odstawić.

Mnie po zejściu z alpry psychiatra zapisał leki przeciwdepresyjne - ale przede wszystkim poprosiłam o coś, co będzie wspomagało naturalny sen. Nie mam po tych lekach żadnego radosnego kopa, ale przynajmniej wróciły sny i wieczorna senność. Klucz to dobry psychiatra + terapeuta.

[zielonyogorek27]

Tak, udało mi się benzodiazepiny odstawić samodzielnie, ale to był koszmar, myślałam że umrę. Po trzech tabletkach alprazolamu zasypiałam bez problemu, ale stwierdziłam, że to zbyt drogi biznes. 3 tygodnie byłam bez żadnych leków, ale myślałam że się wykończę - w ogóle nie sypiałam, aż wróciłam do Zolpidemu. Efektu euforycznego oczywiście nie ma, wzięłam pół godziny 3 tabletki nasenu ale nic nie czuję..Generalnie ja w ogóle nie odczuwam senności, mimo że jestem bardzo zmęczona i nie mam zielonego pojęcia dlaczego tak jest. Dlatego biorę te leki. Brałam chyba ze 20 różnych antydepreaantow zarówno na noc jak i na dzień, i jedyne co mi pomagało to chlorprotixen w uwaga uwaga... Dawce 800 mg. Normalni ludzie odlatują po 15 mg. Ktoś ma pomysł skąd u mnie taka tolerancja na leki psychotropowe?

[twiggz]

Napisane przez zielonyogorek27

Tak, udało mi się benzodiazepiny odstawić samodzielnie, ale to był koszmar, myślałam że umrę. Po trzech tabletkach alprazolamu zasypiałam bez problemu, ale stwierdziłam, że to zbyt drogi biznes. 3 tygodnie byłam bez żadnych leków, ale myślałam że się wykończę - w ogóle nie sypiałam, aż wróciłam do Zolpidemu. Efektu euforycznego oczywiście nie ma, wzięłam pół godziny 3 tabletki nasenu ale nic nie czuję..Generalnie ja w ogóle nie odczuwam senności, mimo że jestem bardzo zmęczona i nie mam zielonego pojęcia dlaczego tak jest. Dlatego biorę te leki. Brałam chyba ze 20 różnych antydepreaantow zarówno na noc jak i na dzień, i jedyne co mi pomagało to chlorprotixen w uwaga uwaga... Dawce 800 mg. Normalni ludzie odlatują po 15 mg. Ktoś ma pomysł skąd u mnie taka tolerancja na leki psychotropowe?

Zjechane receptory.
Widzę że żaden z Ciebie nowicjusz. Hyperreal już przejechany co cna, że szukasz odpowiedzi wśród cudownej gawiedzi brzydzącej się narkotyków jaką jest wizaż? Podziel się jakież to leki i kto Ci je wypisywał?