jak znaleźć siłe na walke z rakiem

[krolowakiczu]

ciężko mi cokolwiek napisać, bo przecież bez snesu byłoby: wszystko będzie dobrze. nie mam aż takich zdolności żeby przewidzieć albo sprawić, że będzie okej. taże pozostaje Ci być silną kobeitą i walczyć do samoge końca, choćby dla rodziny,męża, dla tego co jeszcze nie zrobiłaś a masz w planach a PRZEDESZYSTKICH DLA SIEBIE. pozdrawiam

[niro]

Napisane przez madzia.a

coż mogę napisać. dziękuje za wasze wypowiedzi. Narazie jeżdze po przychodniach szpitalach, cały dzień dzwonie, po lekarzach, po znajomych, po znajomych znajomych. Mam ustalony grafik wizyt, oraz różnorakiech badań na przyszły tydzień. Ponieważ w moim przypadku każdy dzień jest na wage złota. Znalazłam w sobie ogromne pokłady energi, o istnieniu których nie miałam nawet pojęcia.
Sytuacja jest tragiczna, przynaje to każdy lekarz. Mam guza na kręgosłupie w wielkości 8 cm, który "dotyka" rdzenia kręgowego i spowodował połamanie blaszek itp. Biopsja jest w tym przypadku bardzo niebezpieczna bo jest duże ryzyko uszkodzenia rdzenia kręgowego (kalectwo). Dlatego musze się dowiedzieć czy w moim przypadku byłaby szansa dotarcia do tego guza przez brzuch. Mam zamiar iśc do kilku specjalistów, bo wiem, że prawdopodobnie każdy powie co innego.
Wieczorem musze usiąść przed kompem i jeszcze poczytać o nowotworach, oraz wadach kręgosłupa. Bo uważam, ze będąc chorym na coś, trzeba też wiedzieć co nie co, aby chociażby umieć wybrać lekarza, ktory postawi dobrą diagnoze. A jak narazie wiem bardzo dużo o mojej chorobie, dlatego wiem gdzie i do kogo powinnam się zgłosić w pierwszej kolejnosci.
Narazie się trzymam. Ale w piątek po odebraniu wyników... jeśli będą złe.. będą moją psychikę zbierać z podłogi...

Madziu wysłałam Ci wiadomość na PRIV, a że "ciemna masa" ze mnie to sprawdź czy doszło ) i jeśli mozesz to daj znac.

Trzyman sie dzielnie !!!!

[agniesikk]

Droga Madziu,

rak to nie wyrok Wykorzystaj szansę na wyzdrowienie, którą na pewno masz! Myśl pozytywnie, tyle ludzi wygrywa z rakiem, dlaczego Tobie ma się nie udać? Nie jesteś sama, masz kochającego męża, na pewno życzliwych ludzi wokół siebie.

Zawalcz o siebie.

[aram55]

Madziu, trzymam za Ciebie kciuki
Myśl pozytywnie, to naprawdę działa. Człowiek nie zdaje sobie czasem sprawy ile siły w nim drzemie. Jestem pewna, że wygrasz z chorobą. Nie możesz się poddawać.

[cotynato]

Kurcze , ale mi się łezka w oku zakręciła.

[Fresa]

Napisane przez madzia.a

Witam!
Jestem wizażanką od czterech lat. Pewnie jedni kojarzą mnie bardziej, inni mniej.
Mam 26 lat, od 4 lat jestem mężatką, rok temu skończyłam studia i znalazłam wspaniałą prace, w której mam (miałam) możliwość awansu i dalszego rozwoju. Niedawno skończyliśmy upragniony remont mieszkania, który trwał 4 miesiace. Były plany na przyszłość by dokończyć remont łazienki, zmienić samochód i w odpowiednim czasie postarać się o dziecko. Miałam całe życie przed sobą...
Nigdy nie mialam problemów zdrowotnych. Od pewnego czasu zaczął boleć mnie kręgosłup, chodziłam coraz gorzej. Lekarze uspakajali, ze to tylko dyskopatia i kazali czekać na badania (czekałam 4 miesiące na rezonans magnetyczny). Wczoraj odebrałam wyniki badań- diagnoza- 3 guzy ( 2 na jajniku, jeden na kręgosłupie) do tego poważna wada kręgosłupa , kwalifikująca się do natychmiastowej operacji. Operacja jest bardzo skomplikowana i niesie za sobą duże ryzyko paraliżu.
Przede mną biopsja kręgosłupa i jajników. Dziś robiłam markery (badanie krwi) na wykrycie nowotworu. Będe miała robione usg piersi, czy tam również nie ma przeżutow.
Jestem osobą słabą psychicznie, która bardzo szybko się załamuje. Obecnie staram się zachować spokój i oszczędzać siły na później. Staram się być silna. Ale wiem, że już nigdy nie będzie tak jak kiedyś, że moje życie zmieniło się na zawsze. Nigdy nie będe mogła mieć dzieci, nawet jak przeżyje, mój kręgosłup tego nie wytrzyma.
Boje się bólu (cierpienie przy raku kości, lub operacji mojej wady kręgosłupa, jest podobno niewyobrażalne). Najtrudniej jest czekać na wyniki badań (najbliższe wyniki mam w piątek)
Nie wiem czego od was oczekuje, pisząc ten post. Może wsparcia, a może po prostu chciałam pozbyć się tych myśli.

Napisane przez madzia.a

coż mogę napisać. dziękuje za wasze wypowiedzi. Narazie jeżdze po przychodniach szpitalach, cały dzień dzwonie, po lekarzach, po znajomych, po znajomych znajomych. Mam ustalony grafik wizyt, oraz różnorakiech badań na przyszły tydzień. Ponieważ w moim przypadku każdy dzień jest na wage złota. Znalazłam w sobie ogromne pokłady energi, o istnieniu których nie miałam nawet pojęcia.
Sytuacja jest tragiczna, przynaje to każdy lekarz. Mam guza na kręgosłupie w wielkości 8 cm, który "dotyka" rdzenia kręgowego i spowodował połamanie blaszek itp. Biopsja jest w tym przypadku bardzo niebezpieczna bo jest duże ryzyko uszkodzenia rdzenia kręgowego (kalectwo). Dlatego musze się dowiedzieć czy w moim przypadku byłaby szansa dotarcia do tego guza przez brzuch. Mam zamiar iśc do kilku specjalistów, bo wiem, że prawdopodobnie każdy powie co innego.
Wieczorem musze usiąść przed kompem i jeszcze poczytać o nowotworach, oraz wadach kręgosłupa. Bo uważam, ze będąc chorym na coś, trzeba też wiedzieć co nie co, aby chociażby umieć wybrać lekarza, ktory postawi dobrą diagnoze. A jak narazie wiem bardzo dużo o mojej chorobie, dlatego wiem gdzie i do kogo powinnam się zgłosić w pierwszej kolejnosci.
Narazie się trzymam. Ale w piątek po odebraniu wyników... jeśli będą złe.. będą moją psychikę zbierać z podłogi...

Magda, na tyle na ile znam Cię z Twoich wypowiedzi na forum wiem, że jesteś silną osobą, a ten drugi post to potwierdza: Ty już rozpoczęłaś walkę!

To bardzo delikatna sprawa i nie wiem, co więcej można powiedzieć, ale mam nadzieję, że pozostałe wyniki będą pomyślniejsze.
Będziemy z Wizażankami trzymać za Ciebie kciuki

[madzia.a]

dziewczyny, staram się trzymać. Ale mam takie momenty załamania. Boje się tych wszystkich badań, operacji, które są bardzo ryzykowne i straszliwie bolesne. Nigdy nie byłam w szpitalu... do tej pory właściwie byłam zdrowa jak ryba...

Najgorzej jest rano, kiedy otwieram oczy spada na mnie taki wór i w jednej sekundzie uświadamiam sobie, że nie wstane już beztrosko, tylko będe musiała dziwgać ogromny ciężar.

Jestem na tabletkach uspakających, lekarz mówi, ze w takich przypadkach standardowo sie przepisuje je pacjentom, a ponieważ jestem osobą strasznie nerwową, postanowiłam je brać.
Po nich dostaje takiego "powera", że mam siłe non-stop dzwoniećpo wszystkich lekarzach, umawiam się na wizyty (trzeba zrobić komplet badań i to natychmiast bez żadnego czekania) Absolutnie nie mam zamiaru siedzieć słuchac relaksacyjnej muzyki, czy oglądać komedie. Bo dobry lekarz sam nie za puka do moich drzwi i nie powie "a może by mnie pani potrzebowała?" Także siedze i szukam.
Dziewczyny, dostałam takiej mocy, ze nawet nie czuje bólu kręgosłupa, dlatego staram się chodzić bardzo ostrożnie.

Ale nie wiem, na jak długo starczy mi tej siły. Najbardziej boje się zobaczyć bezradność w oczach lekarzy, jak nie będzie się dało nic zrobić.
Boje się, ze pewnego dnia się załame...

[mmmadzia88]

Madzia! Podziwiam Cię za Twoją determinację, odwagę i walkę!!! Jestem naprawdę w dużym uznaniu dla Twojej postawy!
Bardzo dobrze robisz, że działasz, nie siedzisz w domu - tak, tak - dowiaduj się, "wpychaj" gdzie się da. Dasz radę wierzę w Ciebie, pamiętaj, że potrzeba odpowiedniego podejścia (a Ty już takowe masz )

[szugarbejb]

Ale zaraz zaraz.

Przecież Ty jeszcze nie wiesz, czy masz raka. Dlaczego zakładasz wersję pesymistyczną, nie rozumiem ?

[niro]

Madzia zerknij na priv

pozdrawiam

[madzia.a]

Napisane przez szugarbejb

Ale zaraz zaraz.

Przecież Ty jeszcze nie wiesz, czy masz raka. Dlaczego zakładasz wersję pesymistyczną, nie rozumiem ?

Czy jest to nowotwór złosliwy- nie mam jeszcze pewności. Ale jest to coś dużego, twardego i grubego, bo naruszyło kość. Nawet operacja wycięcia tego guza... może być poważnym problemem. Mam jeszcze kręgozmyk ( również może spowodowane jest to nowotworem złosliwym), czyli przesunięty krąg (nie mylić z dyskiem) to również należy "zrobić" operacyjnie. Obie operacje są jednymi z najbardziej niebiepecznych operacji.

Dziewczyny, ja jeszcze 2 miesiące byłam praktycznie zdrowa jak każda z was (bo nic nie wskazywało na to, ze może być inaczej) , chodziłam na spacery, nie odczuwałam, żadnych większych bóli. Wszystko było ok.

---------- Dopisano o 12:49 ---------- Poprzedni post napisano o 12:33 ----------

dziewczyny, prosze o porade co miałabym wziąść, jesli okaże się nagle że musze zostać w szpitalu.
Ze wzgledu na to, że nie moge chodzić poprosiłam mame, aby kupiła mi szlafrok. Poprosiłam o ciepły, chociaż wiem, że idzie lato, ale nie wiem czy w szpitalach jest ciepło. Wiem, ze mam wziąść klapki pod prysznic i klapki do chodzenia. Trzy piżamy- wezne dwie z długim rękawem, jedną z krótkim.
Jestem osobą, która kąpie się dwa razy dziennie i nie wyobrażam sobie, że mam tam leżeć brudna, śmierdząca i spocona. poprosiłam mame o jakąś miękką gąbeczke, bo prawdopodobnie będe unieruchomiona na łózku. więc mama mogłaby mnie przemywać gąbeczką, no i może jakaś mała miska? oczywiście szczoteczka, pasta i ręcznik. Chciałabym chusteczki do higieny intymnej (rany, nie wyobrażam sobie, jak będe miała okres). Jakiś kubek z rurką, bo nie będe mogła podnosić głowy. Mam antyperspirant Vichy, 24h ochrony. No i szampon poprosiłam przeciwświadliwy Fitomed do alergicznej skóry, bo włosy myje co dwa dni, a że mam wrażliwą skóre głowy, to potrzebowałabym jakiś łagodny, bez silikonów, aby mnie głowa nie swędziała.
W komórce mam radio, także będe słuchała RMF-u
Powiedzcie mi, co będe jeszcze potrzebowała. Bo ja nigdy nie byłam w szpitalu.
Oraz może mogłybyście polecić mi jakąś fajną książke, jak bede mogła podnosic głowe, to przeciez sie tam zanudze.
Nie lubie fantastyki typu Harry Poter, lubie książki poprostu o życiu. No nie wiem co tu więcej napisać

[aram55]

[QUOTE=madzia.a;12400422]dziewczyny, staram się trzymać. Ale mam takie momenty załamania. Boje się tych wszystkich badań, operacji, które są bardzo ryzykowne i straszliwie bolesne. Nigdy nie byłam w szpitalu... do tej pory właściwie byłam zdrowa jak ryba...


Bo ja po nich dostaje takiego "powera", mam w sobie ogromnie dużo siły, dzwonie po wszystkich lekarzach, umawiam się na wizyty (trzeba zrobić komplet badań i to natychmiast bez żadnego czekania) Absolutnie nie mam zamiaru siedzieć słuchac relaksacyjnej muzyki, czy oglądać komedie. Bo dobry lekarz sam nie za puka do moich drzwi i nie powie "a może by mnie pani potrzebowała?" Także siedze i szukam. Oczywiście cała rodzina mi pomaga, wożą mnie wszędzie, ale to ja jestem tą siłą napędową. Bo to ja musze zrobić wszystko co w mojej mocy, aby znależć dobrego lekarza, dobry szpital i zrobić wszystkie badania. Wiecie jakie są wszędzie kolejki, staram się wpychać na chama, bo mój guz bardzo szybko rośnie i mam mało czasu. Dziewczyny, dostałam takiej mocy, ze nawet nie czuje bólu kręgosłupa, dlatego staram się chodzić bardzo ostrożnie bo w moim przypadku, jeden, nieostrożny ruch może spowodować paraliż.


I tak trzymaj,

[niro]

Madzia Priv

Sciągnij na tel moze jakąs ksiązke audio do słuchania

czytałaś "zmierzch" albo "marley i ja" ?

[gosiaczek6]

kup szampon suchy na pewno sie przyda..przynajmiej mi sie zawsze przydaje

[madzia.a]

Napisane przez gosiaczek6

kup szampon suchy na pewno sie przyda..przynajmiej mi sie zawsze przydaje

nie pomyśl, ze jestem leniwa, ale czy mogłabym prosić o linka?
Jestem non-stop na telefonie, a mam dzisiaj mnóstwo spraw jeszcze do załatwienia.

[VVanilla]

Po pierwsze powinnaś uwierzyć we własne siły, w to, że zdołasz pokonać chorobę, bo ona jest wyleczalna! Wiele, naprawdę wiele osób ją przechodzi. Mój znajomy przez kilka lat chorował na białaczkę. Pierwszy przeszczep szpiku kostnego, który się odbył, nie udał się.. Lekarze powiedzieli, że ma 10% szans na przeżycie, jeśli ponowią zabieg po raz drugi. Ponowili i chłopak przeżył Rok temu wyzdrowiał, znalazł dziewczynę, zdał maturę, egzamin na prawo jazdy i wszystko układa mu się bardzo dobrze, z tego co widzę Powrócił do normalności Wierzę, że i Tobie się uda, jesteś młoda i silna i poradzisz sobie na pewno

[madzia.a]

Miałam chwile załamania, zjadłam tabletke uspakajającą, przymuliło mnie troche... ide sie położyć... (właściwie to cały czas powinnam leżeć)

[Dotka90]

Przede wszystkim: nie użalaj się nad sobą, to najgorsze, co możesz zrobić w tej sytuacji.
Nie masz jeszcze wyników, NIE WIESZ, czy to rak, a już rozpaczasz. I po co? Na co to komu? Ani korzyści z tego żadnej ani pożytku. Powinnaś do końca mieć nadzieję, że to nic takiego.
Pamiętaj, że lekarze także się mylą. U mnie przy okazji USG do zabiegu, zdiagnozowano 7cm (!!) guza na jajniku. Po czym po czasie i wielu badaniach okazało się, że jest to jedynie pęcherzyk, który na USG tak wyglądał. Oczywiście zasiano u mnie panikę, że być może to nowotwór, robiłam markery i cały ten cyrk na kółkach. Oczywiście, że się wystraszyłam, że to kolejna poważna choroba, jaka mnie dotyka, ale miałam nadzieję, że jednak będzie dobrze.

Powiem Ci osobiście tak: dowiedziałam się w grudniu, że jestem poważnie chora. Leczenie wygląda fatalnie, skutki uboczne są takie, że ludzie się często zastanawiają, czy w ogóle się leczyć.
Jak się dowiedziałam to:
a) nie mogłam uwierzyć
b) czemu to ja
c) totalny dół

Po czym uświadomiłam sobie, że jestem młoda, że mamy XXI wiek i możliwości lekarzy naprawdę są spore, że mam wiele powodów do radości, bo mam rodzinę, przyjaciół, cudownego TZa, bo całe życie przede mną i wiele rzeczy, których jeszcze powinnam doświadczyć.

I teraz rozumiem ludzi, którzy mi mówili: nie użalaj się nad sobą, nie marudź, nie załamuj się, bo to nic nie daje, nie przynosi żadnych korzyści, a jedynie będzie gorzej Tobie, Twojej rodzinie, która będzie się martwić, że nie masz siły do walki.

Oczywiście przechodzisz przez etap smutku i przygnębienia, ale.. nawet nie wiesz jeszcze dokładnie, co Ci jest, bo czekasz na wyniki, a już robisz panikę, że to rak itd. Oczywiście często człowiek zakłada najgorsze, ale niepotrzebnie. Siła autosugestii jest ogromna, wierz mi.

I wierz w to, że będzie dobrze. Naprawdę, to nie jest średniowiecze, gdzie medycyna praktycznie nie istniała. Naprawdę, mało jest przypadków, kiedy medycyna jest bezsilna.

Czekaj na wyniki i nie przestawaj wierzyć w to, że będzie dobrze. Mimo wszystko.

[moniczorek]

Napisane przez Dotka90

Przede wszystkim: nie użalaj się nad sobą, to najgorsze, co możesz zrobić w tej sytuacji.
Nie masz jeszcze wyników, NIE WIESZ, czy to rak, a już rozpaczasz. I po co? Na co to komu? Ani korzyści z tego żadnej ani pożytku. Powinnaś do końca mieć nadzieję, że to nic takiego.
Pamiętaj, że lekarze także się mylą. U mnie przy okazji USG do zabiegu, zdiagnozowano 7cm (!!) guza na jajniku. Po czym po czasie i wielu badaniach okazało się, że jest to jedynie pęcherzyk, który na USG tak wyglądał. Oczywiście zasiano u mnie panikę, że być może to nowotwór, robiłam markery i cały ten cyrk na kółkach. Oczywiście, że się wystraszyłam, że to kolejna poważna choroba, jaka mnie dotyka, ale miałam nadzieję, że jednak będzie dobrze.

Powiem Ci osobiście tak: dowiedziałam się w grudniu, że jestem poważnie chora. Leczenie wygląda fatalnie, skutki uboczne są takie, że ludzie się często zastanawiają, czy w ogóle się leczyć.
Jak się dowiedziałam to:
a) nie mogłam uwierzyć
b) czemu to ja
c) totalny dół

Po czym uświadomiłam sobie, że jestem młoda, że mamy XXI wiek i możliwości lekarzy naprawdę są spore, że mam wiele powodów do radości, bo mam rodzinę, przyjaciół, cudownego TZa, bo całe życie przede mną i wiele rzeczy, których jeszcze powinnam doświadczyć.

I teraz rozumiem ludzi, którzy mi mówili: nie użalaj się nad sobą, nie marudź, nie załamuj się, bo to nic nie daje, nie przynosi żadnych korzyści, a jedynie będzie gorzej Tobie, Twojej rodzinie, która będzie się martwić, że nie masz siły do walki.

Oczywiście przechodzisz przez etap smutku i przygnębienia, ale.. nawet nie wiesz jeszcze dokładnie, co Ci jest, bo czekasz na wyniki, a już robisz panikę, że to rak itd. Oczywiście często człowiek zakłada najgorsze, ale niepotrzebnie. Siła autosugestii jest ogromna, wierz mi.

I wierz w to, że będzie dobrze. Naprawdę, to nie jest średniowiecze, gdzie medycyna praktycznie nie istniała. Naprawdę, mało jest przypadków, kiedy medycyna jest bezsilna.

Czekaj na wyniki i nie przestawaj wierzyć w to, że będzie dobrze. Mimo wszystko.

Jakoś nie zauważyłam, żeby sie nad sobą użalała

[Alterek]

Masz prawo być smutna, załamana, masz prawo płakać.
Ale teraz medycyna poszła do przodu, lekarze podejmują się wielu trudnych operacji, więc NIE masz prawa myśleć, że się nie uda.
Podziwiam Cię jesteś bardzo silna. Nie wiem jak ja bym się zachowała w takiej sytuacji. Działaj

[Linka25]

Co do ksiażek: moze "Malowany welon" W. Somerseta Maugham'a? O bolesnej lekcji nauki prawdziwej miłości...dobrze się czyta
Tak jak jedna z wizażanek pomyślałam o szamponie do mycia włosów na sucho. Może nie zawsze będą warunki by umyć włosy w wodzie, a z czystymi będziesz sie czuła bardziej komfortowo. Suchy szampon produkują m.in. Klorane, Oscar Blandi (do nabycia w Sephorze), Rene Furtee, Batiste. Weź też chusteczki odświeżajace. A ponad wszystko: trzymaj sie ciepło... i musisz, po prostu musisz mysleć pozytywnie. Zaangażuj rodzine przyjaciół w pomoc przy szukaniu dobrych lekarzy, świetnych specjalistów....

[kamyczek89]

Madziu do szpitala najlepiej wziąć również jakiś mały ręcznik do podmywania. jak ja była w szpitalu miałam ze sobą swojego ulubionego jaśka. radio to podstawa w szpitalu, bo dzień się dłuży jak diabli. ja miałam tą wygodę, że miałam płatną telewizję na sali, więc było czym zabić nudę. szlafrok się przyda, nawet jeśli jest już ciepło na dworze, bo na korytarzach są przeciągi i można się przeziębić, a poza tym jakoś bardziej komfortowo jedzie się w szlafroku na badania niż w samej piżamie. no i weź koniecznie ze sobą sztućce i kubek do picia ( w sumie to logiczne, ale lepiej powiedzieć).
aha powiem Ci z własnego doświadczenia, że używanie chusteczek do higieny intymnej nie przynosiły mi jakoś specjalnej ulgi nie wytrzymywałam i musiałam się podmyć zwykłą wodą, nawet gdy nie mogłam chodzić.
aha i jak będziesz miała możliwość wybrania łóżka na sali to bierz to najbliżej umywalki. zawsze to jakaś wygoda.

[madzia.a]

dzięki dziewczyny. Spisałam co będzie mi potrzebne. Kupie chusteczki do higieny intymnej, czy zwykłe, te niemowlęce nawilżane też kupić? Czy wziąść recznik duży, kapielowy, czy taki zwykły? Oczywiście jakiś maleńki też wezne. Kupie jakieś gazety do czytania. Tylko potrzebuje coś co można poczytać. Może Cosmopolitan, Party, Swiat kobiety i może poradnik domowy, albo jakąś claudie, olivie? Na szukanie ksiązek nie mam czasu. Wezne Potęge podświadomości i może Małego księcia?
Czy ten szampon jest dobry? Ogólnie mam suche i cieńkie włosy, ale szybko się przetłuszczają http://www.☠☠☠☠☠☠☠/apteka/p5617-Klora...ie_owsa_150_ml

We wtorek kłade się do szpitala. chcą mnie zostawić na 5 dni i zrobić biopsje w narkozie. Nie podoba mi się to, bo biopsje z kręgosłupu robi się najczęściej w znieczuleniu miejscowym i w szpitalu jest się jeden dzień. Biopsje trzeba zrobić jak najszybciej, jak bede miała wyniki, to dopiero będe jeżdziła po lekarzach z Warszawy. Ogólnie na wyniki trzeba czekać 3 tygodnie, więc musze się jeszcze postarać, aby były szybciej, bo tyle nie moge czekać.

Byłam wczoraj u lekarza chirurga-ortopedy i dowiedziałam się, że tomograf komputerowy, który miałam robiony w styczniu, nie objął tego odcinka kręgosłupa, gdzie jest guz. a więc guz mógł się rozwijac od dawna. Powiedział równiez, że moje objawy na 99.9% wskazywały na zwykłą dyskopatie, dlatego nikt wcześniej na to nie wpadł.

[Luba]

Madzia, weź skarpetki (wygodne, bez ściągaczy i ciepłe). Jak sie tak leży, to zimno w stopy.
W bibliotekach mozna wypożyczyć książki do słuchania, jednak czas szybciej płynie jak się chociaż czegos słucha.

[gosiaczek6]

ja mam dokladnie ten sam szampon z linka
spryskujesz wlosy przeczesujesz i gotowe...nie zawsze bedzie sila zeby je umyc

[madzia.a]

dzięki dziewczyny, nie pomyślałam o skarpetkach i kupie w takim razie ten szampon.
Dziewczyny, powiedzcie mi, czy po chemioterapii można mieć dzieci?

[Claris]

madzia.a trzymam kciuki, żebyś nadal znajdowała w sobie siłę do walki z chorobą i żebyś wygrała tę walkę

[niro]

Nie jestem lekarzem, ale w te wakację poznałam dziewczynę, która miała albo chemie albo radioterapię ( albo jedno i drugie - nie pamiętam ) choć ona sporo o tym mówiła, i urodziła zdrowe dziecko - nieplanowane bo lekarze odradzali, ona żyje ma sie dobrze a jest w niej tyle optymizmu, że tylko się od niej uczyć ( i to nie jest ta sama osoba, o której Ci na Priv wspominałam ).
Trzymaj sie i głowa do góry!!!!

[HollyG]

Napisane przez madzia.a

dzięki dziewczyny, nie pomyślałam o skarpetkach i kupie w takim razie ten szampon.
Dziewczyny, powiedzcie mi, czy po chemioterapii można mieć dzieci?

Myśle, że można, ale nie myśl o tym teraz. Nie dodawaj sobie rozterek. Poza tym chyba jeszcze nie wiadomo czy potrzebna bedzie chemia, prawda? Więcej optymizmu

[kaileight]

nie jestes osoba słaba. wrecz przeciwnie. to widac chocby po Twoim poscie. zycie jest przewrotne i kruche, ale z drugiej strony kazdy człowiek ma w sobie niesamowicie duzo siły, tylko trzeba ja odkryć. i tego własnie Ci życzę.