Choroba weneryczna opryszczka narządów płciowych

[Weronikq]

Kochane, szukam pilnie dziewczyn do rozmowy, które były lub są chore wenerycznie (drogą płciową, opryszczka narządów płciowych)
Temat jest dla mnie bardzo trudny, zostałam zarażona prawdopodobnie przez mojego ex partnera,a mam dopiero 20 lat..
Ostatni miesiąc spedziłam w szpitalu, z zapaleniem opon mózgowych, szereg badań wykazał że zapalenie opon mózgowych wywołał wirus Hsv2.. Od tamtej chwili moje życie legło w gruzach,mam się juz lepiej ale wciąż nie potrafie tego zaakceptować, nie dociera to do mnie! Mój stan psychiczny był naprawde bardzo zły w przeciągu ostatnich dni, nie potrafiłam wyjść z łóżka, zjeść normalnie posiłku czy zająć się czymkolwiek innym, budziłam się rano a moją pierwszą myślą było :Jesteś zarażona hsv2.. Spadło to na mnie jak jakieś fatum.. Dodam tylko jeszcze, że przed trafieniem do szpitala pojawiały się u mnie wszystkie symptomy, związane z hsv2, lecz nie zauważyłam u siebie żadnych zmian skórnych w obrębie łechtaczki, warg sromowych, bądź sromu.. chodzi mi głownie o grudki i pęcherzyki na zewnętrznej powierzchni genitaliów, które przypominają opryszczkę na wargach. Natomiast tydzień przed trafieniem do szpitala pojawiła się u mnie malutka grudka tuż przy wejściu do pochwy, wyczuwalna pod palcem, swoją strukturą przypominała pryszcza i w mojej opinii wskazywało to bardziej na zapalenie gruczołu Bartholina..Ponad to, miałam problem z wypróżnianiem się, wiec byłam przekonana że było to to,. a tu "niespodzianka"
Z moim byłym partnerem spotykałam się 1,5 roku, wiedziałam ze przed naszym związkiem latał z kwiatka na kwiatek wiec starałam się dbać o to żeby zabezpieczenie zawsze było, ale niestety nie ukrywam że były sytuacje gdzie prezerwatywy zabrakło i stało się... Wiem że to też moja wina,i nie zrobił tego umyślnie bo prawdopodobnie był bezobjawowy. Z racji tego że jestem młodą dziewczyną nie potrafie sobie wyobrazic swojego dalszego zycia zwiazkowego i seksualnego..
Czytałam już milion artykułów o tym i nie ważne jak bardzo by sie starało o to, zeby kogos nie zarazic, prawdopodobieństwo zakażenia nadal jest bardzo duże.,
Nie potrafie sobie wyobrazic, ze spotykam sie z kims nowym.
Co mu powiem? Jak zareaguje? Na pewno w tej samej chwili mnie zostawi,i wiadomo co sobie pomyśli..
Z moim byłym partnerem jeszcze się nie widziałam, ale zamierzam mu powiedzieć o zaistniałej sytuacji, bo wiem że gdyby to jemu coś takiego się przytrafiło to też chciałbym wiedzieć. Wiem że cholernie ciężko będzie mi spojrzeć na niego ze świadomością że takie coś się wydarzyło i muszę teraz całe życie chodzić z tym g*wnem !
Naprawdę wciąż czuje się okropnie psychicznie i nawet nie wiem czy będę potrafiła to kiedykolwiek zaakceptować..
Nie wiem co mam myśleć, niedługo idę porozmawiać z moją ginekolog, ale z racji tego że muszę czekać na termin ponad dwa tygodnie przychodzę do was.. Czy opryszczka płciowa, jest naprawdę tak bardzo zmieniającym życie schorzeniem jak mi się wydaje? Jak zaakceptować chorobę weneryczną i ulżyć sobie psychicznie? Czytałam różne artykuły na ten temat, jedni piszą że życie z opryszczką płciową to koszmar, drudzy że opryszczka to nie dramat i tak naprawdę nie jest to tak złe, tak poważne lub tak bardzo zmieniające życie, jak uważa zdecydowana większość społeczeństwa i ze problem ten jest o wiele bardziej powszechny niż można sobie wyobrazić, zwłaszcza że wiele osób, które go mają, nawet nie wie o zarażeniu. Nie wiem co mam myśleć, proszę o porady...

[wiola0903]

Hejka,

nie jesteś z tym sama. Również TO mam od kilku lat. Jak czytam sprawa świeża i masz tysiące myśli na minutę. Jeśli potrzebujesz jakiegoś wsparcia. Pisz śmiało

Pozdrawiam

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Współczuję, ale nie załamuj się. Po pierwsze sporo osób jest nosicielami HSV. Co raz mniej osób traktuje to jaki stygmę. Poza tym z czasem aktywne objawy infekcji powinny się u ciebie pojawiać coraz rzadziej. Co do stosunków to powinnaś po prostu informować potencjalnych partnerów o ryzyku, uprawiać seks w prezerwatywie oraz nigdy, kiedy masz pęcherzyki na jakichkolwiek częściach ciała. Tyle. Jeżeli nie radzisz sobie z tym psychicznie mimo to, to lepiej wybrać się do psychologa niż czytać artykuły w Internecie.