Jak zerwać gdy On mieszka u mnie?

[ksaiaga]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Szczerze powiedziawszy na zerwanie żaden czas nie jest odpowiedni. Nie można przewidzieć reakcji drugiej strony, więc rozstanie może różnie wyglądać, nawet jeśli wcześniej założymy sobie, że postaramy się najmniej zranić przyszłego ex. Chyba jedyne zerwanie na poziomie, jakie znam, to takie, gdy uczucie wypaliło się po obu stronach i obie chcą rozstania.

Zgadzam się. Żadna przyjemność zostać porzuconym/ną.

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[soldier]

Temat ten sam, trochę inna perspektywa...
Od trzech lat mieszkam z partnerką i Jej dziesięcioletnią córką. Podział ról od początku był, przynajmniej dla mnie, jasny. Pracuję do godziny 15tej. Wracam, podaję obiad, odrabiamy lekcje. To ja dbam o dom. Partnerka wraca z pracy około godziny 19tej. Od jakiegoś czasu zaczyna się psuć. Wcześniej kryzysów było kilka, jak to w związku. Ale od paru miesięcy nie czuję już tego co kiedyś. Nie chcę już walczyć. Mamy inny pogląd na ten związek, wiem że nie spełnię oczekiwać w stu procentach. Daję tyle, na ile jestem w stanie dać. Ale druga strona oczekuje więcej i więcej. Sytuacja nie byłaby trudna do rozwiązania, gdyby nie dziecko. Prawnie mieszkanie jest moje. Jak mam to zakończyć? Jak przetrwać ten czas od rozstania do Ich wyprowadzki? Co, jeśli się nie wyprowadzą? Prośba o wsparcie. Ania.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez soldier

Temat ten sam, trochę inna perspektywa...
Od trzech lat mieszkam z partnerką i Jej dziesięcioletnią córką. Podział ról od początku był, przynajmniej dla mnie, jasny. Pracuję do godziny 15tej. Wracam, podaję obiad, odrabiamy lekcje. To ja dbam o dom. Partnerka wraca z pracy około godziny 19tej. Od jakiegoś czasu zaczyna się psuć. Wcześniej kryzysów było kilka, jak to w związku. Ale od paru miesięcy nie czuję już tego co kiedyś. Nie chcę już walczyć. Mamy inny pogląd na ten związek, wiem że nie spełnię oczekiwać w stu procentach. Daję tyle, na ile jestem w stanie dać. Ale druga strona oczekuje więcej i więcej. Sytuacja nie byłaby trudna do rozwiązania, gdyby nie dziecko. Prawnie mieszkanie jest moje. Jak mam to zakończyć? Jak przetrwać ten czas od rozstania do Ich wyprowadzki? Co, jeśli się nie wyprowadzą? Prośba o wsparcie. Ania.

3 lata i kilka kryzysów "jak to w związku"? Nie, w zaledwie 3-letnim związku kilka kryzysów to nie jest norma. Chyba ciągniecie ten związek bez sensu. Oczywiście możecie spróbować terapii dla par. Przemyśl to. Jeżeli jednak nie widzisz sensu, to cóż - daj jej jakiś termin na wyprowadzenie się.

[soldier]

Tylko jak przetrwać ten czas, kiedy będę musiała przebywać z Nimi, wiedząc, że nie jesteśmy już razem? Nie będzie też raczej szansy na rozstanie w zgodzie

[Ellen_Ripley]

Napisane przez soldier

Tylko jak przetrwać ten czas, kiedy będę musiała przebywać z Nimi, wiedząc, że nie jesteśmy już razem? Nie będzie też raczej szansy na rozstanie w zgodzie

Życie, facet. Będziesz trwał w związku, bo rozstania są ciężkie? Jeżeli to coś pomoże, chciałbyś i Cię stać, to możesz jej pomóc znaleźć mieszkanie i np. opłacić pierwszy czynsz. Bo zakładam, że nie widzisz sensu w ratowaniu tej relacji, skoro martwi Cię tylko fakt jej (ich) wyprowadzki i trudności z tym związanych.

Nimi małą literą w środku zdania.

[karawanna]

Napisane przez soldier

Tylko jak przetrwać ten czas, kiedy będę musiała przebywać z Nimi, wiedząc, że nie jesteśmy już razem? Nie będzie też raczej szansy na rozstanie w zgodzie

Dajesz im okres wypowiedzenia na znalezienie mieszkania i tyle. Mieszkanie jest Twoje, ale rozumiem też, że nie chcesz ich wyrzucać na bruk z dnia na dzień. Chyba, że myślisz, że wyprowadzić się nie będą chciały i będzie musiałâ˜☠wkroczyć prawnik?

Mieszkałam ze swoim byłym po rozstaniu przez miesiąc, bo musieliśmy ze względu na rozstanie wypowiedzieć umowę wynajmowanego mieszkania i mieć czas, żeby każdy ogarnął sobie nowe lokum. Baaardzo źle to wspominam. Ale co zrobić, takie jest życie. Przemęczyliśmy się, trochę ja wyjeżdżałam, żeby tam nie przebywać, trochę on. Minął miesiąc, znaleźliśmy sobie mieszkania i każdy mógł ruszyć w swoją stronę.

[soldier]

Trochę też się tego obawiam, że nie będą chciały się wyprowadzić. Boję się również ostracyzmu ze strony otoczenia, jak mogłam wyrzucić z domu matkę z dzieckiem.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez soldier

Jestem kobietą...
Nie mam ani środków, ani ochoty organizować im nowego miejsca. Podchodzę do tego może egoistycznie ale bardzo ciężko było mi zbudować swoją pewność siebie. Nie widzę już szansy na to, że da się to posklejać

Zatem czeka Cię ciężka rozmowa. Może wcześniej jakaś rozmowa z psychologiem? Takie wygadanie się specjaliście często pomaga, wzmacnia. Możesz też poprosić kogoś zaufanego o wsparcie. Zastanów się ile im dać czasu na wyprowadzkę.

[soldier]

Jestem kobietą...
Nie mam ani środków, ani ochoty organizować im nowego miejsca. Podchodzę do tego może egoistycznie ale bardzo ciężko było mi zbudować swoją pewność siebie. Nie widzę już szansy na to, że da się to posklejać

[karawanna]

Napisane przez soldier

Trochę też się tego obawiam, że nie będą chciały się wyprowadzić. Boję się również ostracyzmu ze strony otoczenia, jak mogłam wyrzucić z domu matkę z dzieckiem.

Czemu chcesz się przejmować opiniami obcych ludzi na temat swoich zachowań? To Twoje życie.

Jak się boisz, że nie będą się chciały wyprowadzić, zapytaj najpierw o poradę prawnika, jak w takich sytuacjach postępować.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez soldier

Jestem kobietą...
Nie mam ani środków, ani ochoty organizować im nowego miejsca. Podchodzę do tego może egoistycznie ale bardzo ciężko było mi zbudować swoją pewność siebie. Nie widzę już szansy na to, że da się to posklejać

Poprostu powiedz jej ze jej juz nie kochasz ,daj termin na wyprowadzkę (miesiac czy 2 i tyle) kobieta pracuje pewnie ma jakies alimenty musi ogarnac miejsce zamieszkania dla siebie i dziecka.ostacyzmem społecznym bym sie nie przejmowała. Nie ma sensu trwać w zwiazku bez uczuc

[niusaczek]

Jeżeli już nie chcesz być z nią to po prostu to skończ. Nie bój się o ostracyzm, bo tak na prawdę każdy jest mądry gdy nie znajduje się w takiej sytuacji. Zawsze możesz powiedzieć, że mogą zaoferować dziewczynie i jej dziecku miejsce, jeżeli są tacy empatyczni. Jeżeli to ma wyglądać, tak że ty będziesz się męczyć do 18 roku życia aż dziecko będzie pełnoletnie to jest to już chore. Po prostu skończ to. Daj im czas na wyprowadzenie się i tyle 2-3 miesiące to sporo czasu by nawet odłożyć na kaucję kasę.

[Aaneczkaa86]

Dokładnie. Też bym zaczęła od rozmowy. Uczucie się wypaliło to nie twoja wina.
Daj jej czas na znalezienie mieszkania miesiąc maksymalnie dwa.
Nie znam się pod względem prawnym czy możesz mieć problemy jeśli nie będą chciały dobrowolnie opuścić twojego lokalu.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta