Anoreksja bulimiczna i Miłosierdzie Boże

[Caudofemoralis]

Pominęłaś posta, który napisałam bezpośrednio do ciebie.

[Lidoczka]

Napisane przez Caudofemoralis

Nie chodzi o logiczne udowodnienie, że Bóg istnieje. Tylko o kierowaniu się logiką w codziennym życiu. Załóżmy, że pewnego dnia szłam sobie ulicą i myślałam o burgerze. Nagle znalazłam pod stopami 2zł. Czy to znaczy, że myślenie o burgerach przynosi szczęście? No niekoniecznie, trzeba by to zbadać. Tobie zdarzyło się coś podobnego. Ale nie zbadałaś tego, nie wzięłaś pod uwagę zbiegu okoliczności. Bo tak bardzo spodobały ci się wnioski, które ci się nasunęły, że przeskoczyłaś wszelkie rozumowanie, byle do nich dojść.

I uważasz, że Bóg naprawdę istnieje, czy po prostu uznałaś, że wolisz wierzyć w to, co sprawia ci przyjemność?

To pytanie wydaje mi się dziwne, bo skoro piszę o Jego miłosierdziu to tak, myślę i wiem, że istnieje...
Ale wątek nie jest o tym, czy istnieje, czy nie. Można wierzyć, że Bóg istnieje, a Go nie poznać, bo największą prawdą o Nim jest miłosierdzie.
Jeśli chodzi o poprzednią część Twojego posta: Już pisałam, że nie jest to coś, co się wydarzyło tak po prostu, nawet nie o to, że poczułam się lepiej. Największym darem, jaki otrzymałam jest dla mnie sakrament spowiedzi. Nie jest tak ważne czy poczułam się
potem lepiej, ale to, że ja się zmieniam dla Boga i z Nim jestem szczęśliwa, jest to stałe i nie podlega zmianom, czyli jest niezależne od chwilowych emocji. Takie emocje mogłabym mylnie interpretować.
Jednak piszę o tym, co bezpośrednio związane z Panem Jezusem, czyli o przebaczeniu, którego doświadczyłam, o Jego miłości. Wydarzenia o których pisałam na początku tematu umacniają mnie, ale nie tylko one zbliżają mnie do Boga, to się dzieje też aktem woli, że trwam przy Nim i staram się nie odrzucać Jego pomocy.

[Limonka2738]

Napisane przez Lidoczka

To pytanie wydaje mi się dziwne, bo skoro piszę o Jego miłosierdziu to tak, myślę i wiem, że istnieje...

Skąd wiesz?

Bo ja wiem, że jedynym bogiem jest Latający Potwór Spaghetti.

Musimy teraz zweryfikować, która z nas ma rację.

[Caudofemoralis]

Napisane przez Lidoczka

To pytanie wydaje mi się dziwne, bo skoro piszę o Jego miłosierdziu to tak, myślę i wiem, że istnieje...
Ale wątek nie jest o tym, czy istnieje, czy nie. Można wierzyć, że Bóg istnieje, a Go nie poznać, bo największą prawdą o Nim jest miłosierdzie.

Pytanie nie jest dziwne w kontekście tego, co twierdzi Puchaty: że osiągnęłaś oświecenie i zrozumiałaś, że możesz osiągnąć szczęście przez porzucenie rozumu.

Napisane przez Lidoczka

Takie emocje mogłabym mylnie interpretować.
Jednak piszę o tym, co bezpośrednio związane z Panem Jezusem, czyli o przebaczeniu, którego doświadczyłam, o Jego miłości.

Skąd wiesz, że to, czego doświadczyłaś, to przebaczenie pochodzące od Boga? W jaki sposób wykluczyłaś inne możliwości?

[kurka_ziemna]

Napisane przez Lidoczka

Nie jest tak ważne czy poczułam się
potem lepiej, ale to, że ja się zmieniam dla Boga i z Nim jestem szczęśliwa, jest to stałe i nie podlega zmianom, czyli jest niezależne od chwilowych emocji.

Niby dlaczego? Relacje pomiedzy czlowiekiem a Bogiem byly zawszenapiętnowane ludzkimi emocjami i zaleznie od tego czy czlowiek czul sie dobrze czy zle to ich dynamika zwykle byla bardzo zmienna.

Takie emocje mogłabym mylnie interpretować.
Jednak piszę o tym, co bezpośrednio związane z Panem Jezusem, czyli o przebaczeniu, którego doświadczyłam, o Jego miłości.

Czy ty sobie troche sama nie przeczysz pisząc o mozliwosci błędnej interpretacji swoich emocji ALE PAN JEZUS TO NA PEWNO PRAWDA BO TAK JEST I JUŻ?

[Lidoczka]

Napisane przez Caudofemoralis

Pytanie nie jest dziwne w kontekście tego, co twierdzi Puchaty: że osiągnęłaś oświecenie i zrozumiałaś, że możesz osiągnąć szczęście przez porzucenie rozumu.

Skąd wiesz, że to, czego doświadczyłaś, to przebaczenie pochodzące od Boga? W jaki sposób wykluczyłaś inne możliwości?

Dlatego, że piszę o spowiedzi, w której Pan Jezus dał mi nowe życie. Nie chodzi o to, co poczułam. Tego nie trzeba odczuwać. Największe cuda to nie jest to co na wszystkich zrobi wielkie wrażenie,widoczne od razu. Największym cudem jest właśnie rozgrzeszenie przy kratkach konfesjonału. Niby nic takiego, w końcu nie ma nic spektakularnego, ktoś wyznaje grzechy. A dokonuje się największy cud i pojednanie z Bogiem, piękno i nadzieja w sercu.
Szczęście nie poprzez porzucenie rozumu. Wybieram szczęście wiedząc, że rozum jest ograniczony tak, jak często daremne są nasze wysiłki gdy polegamy tylko na sobie.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Powinnaś zostać politykiem. Akapity pustych, ładnych, ale nic nie znaczących słów i zero konkretów

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tinkerver2]

Napisane przez Lidoczka

Dlatego, że piszę o spowiedzi, w której Pan Jezus dał mi nowe życie. Nie chodzi o to, co poczułam. Tego nie trzeba odczuwać. Największe cuda to nie jest to co na wszystkich zrobi wielkie wrażenie,widoczne od razu. Największym cudem jest właśnie rozgrzeszenie przy kratkach konfesjonału. Niby nic takiego, w końcu nie ma nic spektakularnego, ktoś wyznaje grzechy. A dokonuje się największy cud i pojednanie z Bogiem, piękno i nadzieja w sercu.
Szczęście nie poprzez porzucenie rozumu. Wybieram szczęście wiedząc, że rozum jest ograniczony tak, jak często daremne są nasze wysiłki gdy polegamy tylko na sobie.

Twój bóg odpuszcza ci grzechy, które sam ustalił, że są grzechami?
Autorko, naprawdę staram się ciebie zrozumieć, bo temat wiary, od kogoś kto serio wierzy jest interesujący. Nie chcę napadac i "hehe jesteś gupia a buk nie istnieje", dlatego proszę o wytłumaczenie jak krowie w rowie wielu rzeczy.
Ale akurat instytucji spowiedzi NIGDY nie zrozumiem. Bo umówmy się, żeby spowiedź była ważna musi być żal za grzechy i mocne postanowienie poprawy. A po co w tym wszystkim ksiądz? Nie wydaje ci się to dziwne? Twój bóg jest wszędzie, sama tak twierdzisz. Równie dobrze mogłabyś wypowiadać się bezpośrednio swojemu bogu, który (jeśli są te 2 czynniki) odpuszcza grzechy. Po prostu nie rozumiem po co do tego wszystkiego ksiądz.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A Prime przy użyciu Tapatalka

[Caudofemoralis]

Napisane przez Lidoczka

Dlatego, że piszę o spowiedzi, w której Pan Jezus dał mi nowe życie.

Nie odpowiedziałaś na moje pytanie. Pytam, skąd wiesz, że Jezus dał ci w spowiedzi nowe życie, a nie że sama sobie je dałaś.

[Lidoczka]

Napisane przez Caudofemoralis

Nie odpowiedziałaś na moje pytanie. Pytam, skąd wiesz, że Jezus dał ci w spowiedzi nowe życie, a nie że sama sobie je dałaś.

Myślałam, że to już wyjaśniłam: Spowiedź jest związana bezpośrednio z Bogiem. Tak, zmieniła moje życie, ale teraz chodzi mi o sam moment sakramentu. Może trochę chaotycznie piszę. Mam nadzieję, że dalsza część postu będzie bardziej zrozumiała.

Napisane przez tinkerver2

Twój bóg odpuszcza ci grzechy, które sam ustalił, że są grzechami?
Autorko, naprawdę staram się ciebie zrozumieć, bo temat wiary, od kogoś kto serio wierzy jest interesujący. Nie chcę napadac i "hehe jesteś gupia a buk nie istnieje", dlatego proszę o wytłumaczenie jak krowie w rowie wielu rzeczy.
Ale akurat instytucji spowiedzi NIGDY nie zrozumiem. Bo umówmy się, żeby spowiedź była ważna musi być żal za grzechy i mocne postanowienie poprawy. A po co w tym wszystkim ksiądz? Nie wydaje ci się to dziwne? Twój bóg jest wszędzie, sama tak twierdzisz. Równie dobrze mogłabyś wypowiadać się bezpośrednio swojemu bogu, który (jeśli są te 2 czynniki) odpuszcza grzechy. Po prostu nie rozumiem po co do tego wszystkiego ksiądz.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A Prime przy użyciu
Tapatalka

Wiesz, wiele osób odpowiada, "bo tak Pan Jezus ustanowił w Ewangelii" ale nawet mnie taka odpowiedź nie do końca zadowala.
Dla mnie też to było długo niezrozumiałe. Niektórzy patrząc na katolików mogą też myśleć, że potrzebujemy się wygadać, czy powierzyć drugiej osobie.
Ale to nie miałoby sensu, bo to przecież spotkanie z Bogiem. Kapłan tylko Go zastępuje. W spowiedzi nie chodzi tylko o wyzwolenie. Ludzie skrzywdzeni przez nas mogą nam przebaczyć i to jest piękne. Warto się o to starać. Z Bogiem jest jeszcze piękniej.
Bóg nie tylko przebacza, ale Swoim miłosierdziem gładzi grzech. Uzdrawia ze wszystkich duchowych zranień, jakie sobie wyrządziliśmy naszym złem, przywraca nam godność i szczęście.
To o czym piszesz ma ogromne znaczenie: Czy Bóg może przebaczyć, gdy po prostu z Nim rozmawiamy i Go o to prosimy. Pewnie, że może i tak robi. U mnie od takiej prośby się zaczęło. Prośba o przebaczenie to ta odrobina ufności, która daje Panu Jezusowi miejsce na cud. Tym cudem jest spowiedź.
Tak, Bóg chce przebaczyć, gdy Go prosimy. I chce dla nas spowiedzi, bo ten sakrament jest dla nas życiem. To się nie wyklucza, to jest konieczne, by grzech został odpuszczony. W spowiedzi Bóg najbardziej działa i udziela łaski uświęcającej, abyśmy byli z Nim w miłości. To co najważniejsze: Nie ma takiego grzechu, którego Pan Jezus by nie odpuścił w sakramencie spowiedzi. Ten cud zaczyna się jeszcze przed spowiedzią, gdy tylko żałujemy. Na tym jednak się nie kończy, bo Bóg chce nam dać największe szczęście: pełnie przebaczenia, które dokonuje się poprzez sakramentalne rozgrzeszenie.

Spowiedź jest konieczna do odpuszczenia grzechów, ale Bóg patrzy na nasze intencje, zna nas, wie wszystko i gdy żałujemy pragnie przebaczyć. Ja bardzo się bałam tego sakramentu i tylko prosiłam w modlitwie. Potem Pan Jezus doprowadził mnie do konfesjonału. Było bardzo trudno wyznać to szczerze, ale Jego miłosierdzie zgładzi każdy grzech... Nie ma większej miłości.

[Caudofemoralis]

Napisane przez Lidoczka

Myślałam, że to już wyjaśniłam: Spowiedź jest związana bezpośrednio z Bogiem. Tak, zmieniła moje życie, ale teraz chodzi mi o sam moment sakramentu. Może trochę chaotycznie piszę. Mam nadzieję, że dalsza część postu będzie bardziej zrozumiała.

Nie, nadal tego nie wyjaśniłaś. Cały czas mówisz: "jest tak i tak", nie wyjaśniłaś jednak jeszcze, skąd wiesz, że tak jest. Skąd wiesz, że ci się tylko tak nie wydaje.

[Mijanou]

Napisane przez Lidoczka

Spowiedź jest konieczna do odpuszczenia grzechów, ale Bóg patrzy na nasze intencje, zna nas, wie wszystko i gdy żałujemy pragnie przebaczyć. Ja bardzo się bałam tego sakramentu i tylko prosiłam w modlitwie. Potem Pan Jezus doprowadził mnie do konfesjonału. Było bardzo trudno wyznać to szczerze, ale Jego miłosierdzie zgładzi każdy grzech... Nie ma większej miłości.

Spowiadać masz się przed Bogiem. To Bóg Ci grzechy odpuszcza a nie człowiek w konfesjonale. Generalnie to buźnierstwo samo w sobie. Żaden człowiek nie ma mocy odpuszczania grzechów i nikt takiej mocy od Boga nie dostał.

Obowiązkową spowiedź uszną wprowadzono dopiero w 1215 roku. Na IV Soborze Laterańskim.

[puchaty71]

Napisane przez Mijanou

Spowiadać masz się przed Bogiem. To Bóg Ci grzechy odpuszcza a nie człowiek w konfesjonale. Generalnie to buźnierstwo samo w sobie. Żaden człowiek nie ma mocy odpuszczania grzechów i nikt takiej mocy od Boga nie dostał.

Obowiązkową spowiedź uszną wprowadzono dopiero w 1215 roku. Na IV Soborze Laterańskim.

No tak, tylko skąd wiadomo, czy Bóg już mi odpuścił czy jeszcze nie? Nie mówiąc już nawet o księdzu, który miałby być w tej kwestii zorientowany...
Św Paweł w liście do Efezjan pisze: "Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem. Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus". Może więc chodzi o to, aby przed samym sobą stanąć w prawdzie? Zauważać wszystkie swoje intencje, pobudki, zamiary. Być szczerym i nie grać przed sobą żadnych gier. Wyciągać na światło, czyli widzieć. Nie ma więc aktu przebaczania, jest akt uświadamiania sobie.

[MissScully]

Napisane przez puchaty71

No tak, tylko skąd wiadomo, czy Bóg już mi odpuścił czy jeszcze nie? Nie mówiąc już nawet o księdzu, który miałby być w tej kwestii zorientowany...
Św Paweł w liście do Efezjan pisze: "Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem. Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus". Może więc chodzi o to, aby przed samym sobą stanąć w prawdzie? Zauważać wszystkie swoje intencje, pobudki, zamiary. Być szczerym i nie grać przed sobą żadnych gier. Wyciągać na światło, czyli widzieć. Nie ma więc aktu przebaczania, jest akt uświadamiania sobie.

Rachunek sumienia jawi mi się jako akt uswiadomienia, sama spowiedz to przeproszenie kosciola w ktorym spowiadajacy zyje. Dlatego pokute bedaca immanentna cecha samej spowiedzi musi odbyc na zasadach ustanowionych przez ksiedza dzialajacego jako przedstawiciela kosciola.

[groszek75]

Napisane przez Caudofemoralis

Nie, nadal tego nie wyjaśniłaś. Cały czas mówisz: "jest tak i tak", nie wyjaśniłaś jednak jeszcze, skąd wiesz, że tak jest. Skąd wiesz, że ci się tylko tak nie wydaje.

A Ty nie rozumiesz i będziesz wiecznie o to pytać jak dziecko, że pewne rzeczy się tak po prostu czuje i każdy człowiek inaczej odczuwa te same rzeczy ? I te nie da sie wytlumaczyc .

[MissScully]

Napisane przez groszek75

A Ty nie rozumiesz i będziesz wiecznie o to pytać jak dziecko, że pewne rzeczy się tak po prostu czuje i każdy człowiek inaczej odczuwa te same rzeczy ? I te nie da sie wytlumaczyc .

A co z weryfikacją? wierzę bo sprawdziłam (zanim zaczniesz oponować to kazus ze św. Mikołajem na Gwiazdkę/Mikołajki- rozumiem ze dalej wierzysz bo swiadomosc od przedszkolaka Ci sie nie zmienila )

[groszek75]

Napisane przez MissScully

A co z weryfikacją? wierzę bo sprawdziłam (zanim zaczniesz oponować to kazus ze św. Mikołajem na Gwiazdkę/Mikołajki- rozumiem ze dalej wierzysz bo swiadomosc od przedszkolaka Ci sie nie zmienila )

Nigdy nie wierzyłam akurat w to , bo nawet w wieku 7 lat uświadamialam mlodsza kuzynke ,ze to babcia przebrana, a nie Mikołaj, bo ona beczala i się bała. A ja widziałam,że babci buty zniknęły, a ten niby Mikołaj je miał

[Caudofemoralis]

Napisane przez groszek75

A Ty nie rozumiesz i będziesz wiecznie o to pytać jak dziecko, że pewne rzeczy się tak po prostu czuje i każdy człowiek inaczej odczuwa te same rzeczy ? I te nie da sie wytlumaczyc .

Czy jeśli czuję, że jestem najmądrzejszą osobą na świecie, to znaczy, że to jest prawda? No bo tak czuję? Jeśli chcemy dowiedzieć się, czy coś jest prawdą, czy tylko nam się tak wydaje, to trzeba użyć innych narzędzi niż odczuwanie.

[groszek75]

Napisane przez Caudofemoralis

Czy jeśli czuję, że jestem najmądrzejszą osobą na świecie, to znaczy, że to jest prawda? No bo tak czuję? Jeśli chcemy dowiedzieć się, czy coś jest prawdą, czy tylko nam się tak wydaje, to trzeba użyć innych narzędzi niż odczuwanie.

Bo akurat istnienia Boga nikt Ci nie udowodni, a Ty o to samo pytasz. Dziewczyna tłumaczy jak umie, co czuje, a Ty wiecznie o te dowody .

Czuje,że Jezus jej dał nowe życie i tyle. Nie udowodni Ci niczym i gdybyś była najmądrzejsza to byś zrozumiała

[Caudofemoralis]

Napisane przez groszek75

Bo akurat istnienia Boga nikt Ci nie udowodni, a Ty o to samo pytasz. Dziewczyna tłumaczy jak umie, co czuje, a Ty wiecznie o te dowody .

Czuje,że Jezus jej dał nowe życie i tyle. Nie udowodni Ci niczym i gdybyś była najmądrzejsza to byś zrozumiała

Ja nie proszę nikogo o udowodnienie mi, że Bóg istnieje. Proszę o uzasadnienie swoich przekonań. Jeśli ktoś przychodzi i mówi: "według mnie jest tak i tak", to co w tym dziwnego, że pytam "a skąd wiesz, że tak jest?". Już ustaliłyśmy, że "bo tak czuję" nie jest żadną odpowiedzią, bo sprowadza się do "tak uważam, bo tak uważam".

[Mijanou]

Napisane przez puchaty71

No tak, tylko skąd wiadomo, czy Bóg już mi odpuścił czy jeszcze nie? Nie mówiąc już nawet o księdzu, który miałby być w tej kwestii zorientowany...
Św Paweł w liście do Efezjan pisze: "Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem. Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus". Może więc chodzi o to, aby przed samym sobą stanąć w prawdzie? Zauważać wszystkie swoje intencje, pobudki, zamiary. Być szczerym i nie grać przed sobą żadnych gier. Wyciągać na światło, czyli widzieć. Nie ma więc aktu przebaczania, jest akt uświadamiania sobie.

Z oficjalnych pism kościoła:

Sam Bóg musi podporządkowywać się wyrokom swoich księży i wybaczać lub nie wybaczać , zgodnie z ich - księży , odrzuceniem , lub daniem przebaczenia . Wyrok księży ma pierwszeństwo i Bóg się mu podporządkowuje .

- Dostojęstwo i Obowiązki księży , Tom 12 . Str 27

i jeszcze:

Papież nie jest tylko reprezentantem Jezusa Chrystusa , jest samym Jezusem Chrystusem skrytym za zasłoną ciała .

- Katolicki przegląd , Lipiec 1895



No, jak to nie jest bluźnierstwem to ja już nie wiem, co nim jest.

[Limonka2738]

Napisane przez groszek75

A Ty nie rozumiesz i będziesz wiecznie o to pytać jak dziecko, że pewne rzeczy się tak po prostu czuje i każdy człowiek inaczej odczuwa te same rzeczy ? I te nie da sie wytlumaczyc .

Skąd wiesz, że to, co odczuwasz odzwierciedla rzeczywistość?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 17:18 ---------- Poprzedni post napisano o 17:16 ----------

Napisane przez groszek75

Bo akurat istnienia Boga nikt Ci nie udowodni, a Ty o to samo pytasz. Dziewczyna tłumaczy jak umie, co czuje, a Ty wiecznie o te dowody .

Czuje,że Jezus jej dał nowe życie i tyle. Nie udowodni Ci niczym i gdybyś była najmądrzejsza to byś zrozumiała

Ale gdyby czuła, że jest Napoleonem i Jezus jej dał to nowe życie, aby podbiła cały świat w imię jej francuskiej ojczyzny, to zdiagnozowano by u niej co najmniej schizofrenię.

Skąd ten podwójny standard?

Gdybym ja powiedziała, że mi różowy metafizyczny jednorożec dał nowe życie i ja to czuję, to nikt nie potraktował by mnie serio.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 17:19 ---------- Poprzedni post napisano o 17:18 ----------

Napisane przez Mijanou

Z oficjalnych pism kościoła:

Sam Bóg musi podporządkowywać się wyrokom swoich księży i wybaczać lub nie wybaczać , zgodnie z ich - księży , odrzuceniem , lub daniem przebaczenia . Wyrok księży ma pierwszeństwo i Bóg się mu podporządkowuje .

- Dostojęstwo i Obowiązki księży , Tom 12 . Str 27

i jeszcze:

Papież nie jest tylko reprezentantem Jezusa Chrystusa , jest samym Jezusem Chrystusem skrytym za zasłoną ciała .

- Katolicki przegląd , Lipiec 1895



No, jak to nie jest bluźnierstwem to ja już nie wiem, co nim jest.

A z Harry'ego Pottera Grindelwald miał udział w rozpętaniu drugiej wojny światowej.

Rozumiem, że mi wierzysz?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Dobranka]

Napisane przez Mijanou

No, jak to nie jest bluźnierstwem to ja już nie wiem, co nim jest.

Też uważam, że to bluźnierstwo.

---------- Dopisano o 17:52 ---------- Poprzedni post napisano o 17:42 ----------

Napisane przez Caudofemoralis

Czy jeśli czuję, że jestem najmądrzejszą osobą na świecie, to znaczy, że to jest prawda? No bo tak czuję? Jeśli chcemy dowiedzieć się, czy coś jest prawdą, czy tylko nam się tak wydaje, to trzeba użyć innych narzędzi niż odczuwanie.

Czyli sądzisz, że jeżeli bocian zabije i zje żabę, to należy go aresztować i poddać procesowi, który go skaże na 20 lat więzienia?

[Caudofemoralis]

Napisane przez Dobranka

Czyli sądzisz, że jeżeli bocian zabije i zje żabę, to należy go aresztować i poddać procesowi, który go skaże na 20 lat więzienia?

Eee... możesz rozwinąć? Nie rozumiem, jak wyciągnęłaś taki wniosek z mojej wypowiedzi.

[Mijanou]

Napisane przez Limonka2738

A z Harry'ego Pottera Grindelwald miał udział w rozpętaniu drugiej wojny światowej.

Rozumiem, że mi wierzysz?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie, że nie. Podobnie, jak nie wierzę, że papież jest wcieleniem Jezusa Chrystusa i że Pan Bóg ma obowiązek przebaczyć/ nie przebaczyć komuś grzechu na życzenie księdza.

W Latajacego Potwora Spaghetti nie wierzę, ale szanuję czyjąś wiarę.

[Dobranka]

Napisane przez Caudofemoralis

Eee... możesz rozwinąć? Nie rozumiem, jak wyciągnęłaś taki wniosek z mojej wypowiedzi.

Podważasz jedną metodę poznawczą (badawczą?) jaką jest intuicją, poddając ją innej metodzie poznawczej - logice. Popełniasz błąd etnocentryzmu, czyli patrzenie na coś wyłącznie z własnego punktu widzenia/własnej metody/własnej kultury. Na przykład patrzenia na inną kulturę z punktu widzenia swojej kultury. Tak jak błąd antropocentryzmu polega na patrzeniu na świat zwierząt z punktu widzenia człowieka (aresztowanie bociana).

Poza tym jeżeli ktoś zauważa, że intuicja to metoda mająca mankamenty to przecież można powiedzieć, że to, co logiczne też nie zawsze jest prawdziwe

[Caudofemoralis]

Napisane przez Dobranka

Podważasz jedną metodę poznawczą (badawczą?) jaką jest intuicją, poddając ją innej metodzie poznawczej - logice. Popełniasz błąd etnocentryzmu, czyli patrzenie na coś wyłącznie z własnego punktu widzenia/własnej metody/własnej kultury. Na przykład patrzenia na inną kulturę z punktu widzenia swojej kultury. Tak jak błąd antropocentryzmu polega na patrzeniu na świat zwierząt z punktu widzenia człowieka (aresztowanie bociana).

Nadal nie widzę, co masz na myśli. KAŻDA kultura opiera się na logice. Intuicja jest używana dopiero wtedy, gdy brakuje nam wiedzy na jakiś temat, a decyzję mimo to trzeba podjąć.

Napisane przez Dobranka

Poza tym jeżeli ktoś zauważa, że intuicja to metoda mająca mankamenty to przecież można powiedzieć, że to, co logiczne też nie zawsze jest prawdziwe

Podaj jakiś przykład czegoś, co jest logiczne, ale nie jest prawdziwe, i skąd wiesz, że nie jest prawdziwe.

[Dobranka]

Napisane przez Caudofemoralis

Nadal nie widzę, co masz na myśli. KAŻDA kultura opiera się na logice. Intuicja jest używana dopiero wtedy, gdy brakuje nam wiedzy na jakiś temat, a decyzję mimo to trzeba podjąć.
Podaj jakiś przykład czegoś, co jest logiczne, ale nie jest prawdziwe, i skąd wiesz, że nie jest prawdziwe.

Nie każda, chociażby kultura pierwotna jest prelogiczna. Ale pewnie masz na myśli kultury współczesne, to wiele z nich nie opiera się na logice, np. w kulturach afrykańskich czy rdzennie amerykańskich jest wiara w duchy przodków. A w Azji czy na Syberii obecny jest szamanizm.

[MissScully]

Napisane przez groszek75

Nigdy nie wierzyłam akurat w to , bo nawet w wieku 7 lat uświadamialam mlodsza kuzynke ,ze to babcia przebrana, a nie Mikołaj, bo ona beczala i się bała. A ja widziałam,że babci buty zniknęły, a ten niby Mikołaj je miał

Czyli co jednak się ze mną zgadzasz, skoro po weryfikacji widzialas dysproporcje miedzy wiara a rzeczywistoscia...

[Caudofemoralis]

Napisane przez Dobranka

Nie każda, chociażby kultura pierwotna jest prelogiczna. Ale pewnie masz na myśli kultury współczesne, to wiele z nich nie opiera się na logice, np. w kulturach afrykańskich czy rdzennie amerykańskich jest wiara w duchy przodków. A w Azji czy na Syberii obecny jest szamanizm.

Nie istnieje coś takiego jak kultura prelogiczna. Nawet zwierzęta, które nie posiadają żadnej kultury, kierują się logiką. Te, które tego nie robiły, nie przetrwały. Co do szamanizmu czy wiary w duchy, te praktyki pojawiają się dopiero w momencie, gdy zdobycie wiedzy za pomocą samej logiki jest niemożliwe, a wiedzy mimo to potrzebujemy. Wtedy uciekamy się do innych, gorszych metod. Jeśli możesz za pomocą logiki znaleźć klucze do auta, to używasz logiki. Jeśli nie możesz, to zaczynasz się modlić do św. Antoniego, albo medytujesz, albo zgadujesz. Tak to działa.