Chcę więcej uwagi od faceta.

[lavieenrose789]

Napisane przez parallel_roads

Nie wiem czy ja się czegoś uczepiłam, tak pisała autorka, nie pisała natomiast o ogólnym niedopasowaniu. Co do kosztów to już mówiłam, że często wystarczy jedna wizyta

Autorka pisała, że nie mają tych samych zainteresowań, nie potrzebują tyle samo czułości/seksu/kontaktu, jej chłopak bardziej jarzy się na widok kumpla niż jej, ma więcej tematów z kumpelkami. W półrocznym związku to powinno być patrzenie na siebie maślanymi oczami, rozmowy do rana i leżenie na sobie, tak w skrócie, a nie ciężkie życie pełne problemów. Pewne sprawy w życiu są proste, to nie ten facet, po co sobie utrudniać i brnąć w bylejakość.

Co to za terapia z jedną wizytą? Powiem Ci, chodziłam na terapię par, gdzie w związku nie było problemów, ale przez chyba 8 spotkań rozmawialiśmy o "komunikacji ". A problemem było, że byliśmy niekompatybilni życiowo, ale związek dłużej trwał, oświadczyny itp., więc było więcej na szali, powiedzmy. Nawet w tamtej sytuacji uważam to była strata czasu. Terapeuta nie powie "heloł, czemu w ogóle jesteście razem", tylko rzeźbi w g*.

Napisane przez Ellen_Ripley

Wiele osób ma tą dziwną wizję, że skoro ich coś połączyło (gdzie to mogło być jego lecenie na jej uśmiech, a jej na jego seksownie mądre spojrzenie i miesiąc - dwa zauroczenia pod wpływem hormonów), to potem trzeba się ze sobą bójać x miesięcy lub lat i próbować do tego wrócić, naprawiać. Nieraz na tym forum są opisy związków, że olaboga, co oni ze sobą robią i po co, ale prawie znajdzie się ktoś z radą w stylu: och, skoro jesteście ze sobą już 3 lata (nieważne, że z tego dwa się szarpią i męczą), to walczcie, bo przecież coś Was musiało do siebie przyciągnąć, z jakiegoś powodu weszliście w związek / zaręczyliście się / wzięliście ślub. Abstrahując od tego wątku nawet, bo tu związek nawet się dobrze nie zaczął a formuła już się wyczerpała. To, że ludzi "coś" połączyło nie znaczy, że to coś znaczącego, szczególnie w skali życia. Nieudane inwestycje należy porzucać zanim bilans wyjdzie na niekorzyść.

Pararell, powyższe nie jest do Ciebie, o Tobie, bo to nie wątek o Tobie, żebyś zaraz nie czuła się "wywołana do tablicy".

Niestety jest tak jak mówisz, zgadzam się w zupełności. Dodatkowo zapędzimy się w lata, kochamy tę osobę, choć jesteśmy nieszczęśliwi, no i jak tu się rozstać, "przecież ja go kocham". Sama miłość to za mało. W przypadku autorki miłości pewnie jeszcze nie ma, ale im dłużej w związku, tym będzie potem boleśniej.

[I am Rock]

Zajrzałam na poprzedni wątek autorki o tym chłopaku i jedyne, co można powiedzieć, to dajcie wy sobie ludzie wreszcie spokój z tym związkiem.
Jeżeli to związkiem można nazwać, bo mam wrażenie, że on istnieje tylko w wyobraźni autorki.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez I am Rock

Zajrzałam na poprzedni wątek autorki o tym chłopaku i jedyne, co można powiedzieć, to dajcie wy sobie ludzie wreszcie spokój z tym związkiem.
Jeżeli to związkiem można nazwać, bo mam wrażenie, że on istnieje tylko w wyobraźni autorki.

Acha, czyli tradycyjnie. Pierwsza odpowiedź zresztą moja. Heh...