Boicie się śmierci?

[Krasny99]

Napisane przez puchaty71

Piękny, szczery wpis!


Tak mię naszła analogia w związku z Twoim postem:
Jedziemy samochodem.

Trafiłeś z porównaniem bo mam warsztat


Ale nie do końca o to mi chodziło, załóżmy że naprawiam komuś furę za 100tyś jeden mój błąd, jedna mała niedokręcona śrubka i auto nadaje się na złom, oby tylko samo auto bez kierowcy.

Albo spotykam się się z dziewczyną która bardzo mi się podoba, skąd mam wiedzieć że ja podobam się jej, może ona tylko udaje. Skąd mam wiedzieć jak długo będzie udawać, albo czy nie jestem elementem jakiejś jej gry.


Ale wszystkim dookoła jeśli mnie zapytają o to mówię "jasne że wszystko jest super, firma się rozwija, a na dziewczynę taką jak bym chciał jeszcze nie trafiłem"


W takiej perspektywie śmierć mnie kompletnie nie interesuje, za dużo myśli zajmuje mi to co jest tu i teraz żeby o niej myśleć.




A kierownicę już dawno puściłem, nie da się jej trzymać bo lata tak bardzo że mogła by połamać palce. Ja tylko wciskam gaz albo hamulec.

[puchaty71]

Napisane przez Krasny99

Trafiłeś z porównaniem bo mam warsztat
Ale nie do końca o to mi chodziło, załóżmy że naprawiam komuś furę za 100tyś jeden mój błąd, jedna mała niedokręcona śrubka i auto nadaje się na złom, oby tylko samo auto bez kierowcy.
Albo spotykam się się z dziewczyną która bardzo mi się podoba, skąd mam wiedzieć że ja podobam się jej, może ona tylko udaje. Skąd mam wiedzieć jak długo będzie udawać, albo czy nie jestem elementem jakiejś jej gry.
Ale wszystkim dookoła jeśli mnie zapytają o to mówię "jasne że wszystko jest super, firma się rozwija, a na dziewczynę taką jak bym chciał jeszcze nie trafiłem"
W takiej perspektywie śmierć mnie kompletnie nie interesuje, za dużo myśli zajmuje mi to co jest tu i teraz żeby o niej myśleć.
A kierownicę już dawno puściłem, nie da się jej trzymać bo lata tak bardzo że mogła by połamać palce. Ja tylko wciskam gaz albo hamulec.

Cała ta analogia dotyczyła kontroli. Miała pokazać, że tej kontroli nie ma. Że jej posiadanie jest fikcją. To, co napisałeś, że puściłeś kierownicę ale wciąż naciskasz na gaz lub hamulec świadczy, że... dobrałem złą analogię Z resztą nie tylko Ciebie ona nie przekonała. No niestety, ale tak to już z nimi jest, że są tylko przybliżeniem.
Gdyby miała być bardziej zbliżona do rzeczywistości musiałbym napisać, że w istocie nie ma w tym aucie żadnego "jadącego" a siebie należy rozpoznać we wszystkim, co się na drodze dzieje. Obawiam się jednak, że to byłoby jeszcze mniej "do strawienia".


Co do pytania na temat dziewczyny, jej udawania zainteresowania tobą lub nie. Zanim zajmiesz się jej udawaniem, zajmij się własnym udawaniem. Gwarantuję, że jeśli przestaniesz udawać przed sobą i przed innymi w jakiejkolwiek sferze, jej udawanie nie będzie problemem.

[miss_cinnamonous]

Nie boję się samej śmierci, boję się tego, co będzie po niej. Jestem osobą, która wierzy, że po prostu - zyskujemy nowe życie, jako inna osoba, rodziny się na nowo. Ale czy tak jest faktycznie nie wiem. Boje się tylko tej niewiadomej, niczego innego.

[523c2d977675f8d89e6472eefe6f460b6ab4010a_6580dd2588396]

Napisane przez miss_cinnamonous

Nie boję się samej śmierci, boję się tego, co będzie po niej. Jestem osobą, która wierzy, że po prostu - zyskujemy nowe życie, jako inna osoba, rodziny się na nowo. Ale czy tak jest faktycznie nie wiem. Boje się tylko tej niewiadomej, niczego innego.

Czyli wierzysz w reinkarnację.

[brandie]

Mnie jest bardziej przykro, że mnie nie będzie, a świat będzie pędził dalej i nie zobaczę ani nie doświadczę różnych fajnych rzeczy. Na pewno będę żałowała, że czegoś nie spróbowałam. Moja teoria umierania jest taka, że jest to podobne do zapadania w sen - cyk i wyłącza Ci się świadomość, nawet nie wiesz, że umarłeś. Na pewno wolałabym tak, niż gdzieś się szlajać jako duch nie wiadomo po co i zrzucać obrazki ze ścian
Bardziej od śmierci boję się kalectwa i życia z nim. Po wypadku samochodowym pierwsze co zaczęłam dotykać swoich nóg, czy nie są zmiażdżone, bo przód auta był kompletnie skasowany. Przeraziło mnie też, że mam tyle niedokończonych spraw.

[patiasym]

Napisane przez brandie

Mnie jest bardziej przykro, że mnie nie będzie, a świat będzie pędził dalej i nie zobaczę ani nie doświadczę różnych fajnych rzeczy.

No ale nie doświadczyłaś też wielu fajnych rzeczy, które się zdarzyły przed Twoim urodzeniem.

Napisane przez brandie

Przeraziło mnie też, że mam tyle niedokończonych spraw.

Zawsze ma się niedokończone sprawy, to domena życia. Czy jeżeli ktoś powiedziałby Tobie: "dokładnie za rok umrzesz, ale masz ten czas by skończyć wszystko co zaczęłaś" przyjęłabyś takie słowa z satysfakcją? Może trzeba tak jak Antonius Block, grać z śmiercią w szachy by odwlekać tę nieuchronną chwilę.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez patiasym

Czy jeżeli ktoś powiedziałby Tobie: "dokładnie za rok umrzesz, ale masz ten czas by skończyć wszystko co zaczęłaś" przyjęłabyś takie słowa z satysfakcją?

Jakbym usłyszał taką diagnozę to pewnie zrobiłbym wiele rzeczy (w niekoniecznie dobrych) bo i tak nie miałbym nic do stracenia. Gorzej gdyby się okazało że lekarz pomylił wyniki i jestem zdrowy

[Limonka2738]

Napisane przez patiasym

No ale nie doświadczyłaś też wielu fajnych rzeczy, które się zdarzyły przed Twoim urodzeniem.Zawsze ma się niedokończone sprawy, to domena życia. Czy jeżeli ktoś powiedziałby Tobie: "dokładnie za rok umrzesz, ale masz ten czas by skończyć wszystko co zaczęłaś" przyjęłabyś takie słowa z satysfakcją? Może trzeba tak jak Antonius Block, grać z śmiercią w szachy by odwlekać tę nieuchronną chwilę.

Ja bym zdecydowanie była szczęśliwsza znając dokładną datę swojej śmierci.

Na przykład gdybym miała zginąć za rok, to inaczej bym żyła, niż jeśli czeka mnie jeszcze 50 lat i muszę zgromadzić hajs.

A tak to bym poprosiła o kartę do konta rodziców i szalała do nieprzytomności przez ten rok.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[groszek75]

To sie tak mowi, jak wiemy, że to niemożliwe

[lulka19]

Napisane przez miss_cinnamonous

Nie boję się samej śmierci, boję się tego, co będzie po niej. Jestem osobą, która wierzy, że po prostu - zyskujemy nowe życie, jako inna osoba, rodziny się na nowo. Ale czy tak jest faktycznie nie wiem. Boje się tylko tej niewiadomej, niczego innego.

Tak samo

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a79790139dd0658ebd8b23ce8e3846ca00e1de31_65bd8201a8975]

Napisane przez Limonka2738

Ja bym zdecydowanie była szczęśliwsza znając dokładną datę swojej śmierci.

Na przykład gdybym miała zginąć za rok, to inaczej bym żyła, niż jeśli czeka mnie jeszcze 50 lat i muszę zgromadzić hajs.

A tak to bym poprosiła o kartę do konta rodziców i szalała do nieprzytomności przez ten rok.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zawsze można samobójstwo popełnić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[523c2d977675f8d89e6472eefe6f460b6ab4010a_6580dd2588396]

[1=a79790139dd0658ebd8b23c e8e3846ca00e1de31_65bd820 1a8975;87403676]Zawsze można samobójstwo popełnić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Nie każdy to potrafi sobie zrobić.

[Limonka2738]

[1=a79790139dd0658ebd8b23c e8e3846ca00e1de31_65bd820 1a8975;87403676]Zawsze można samobójstwo popełnić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Ale po co?

Ja chcę żyć jak najdłużej siły pozwolą, ale wolałabym wiedzieć, że za miesiąc spadnie na mnie cegłówka na ulicy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 23:41 ---------- Poprzedni post napisano o 23:40 ----------

Ale tak. Jeśli będę starsza i będę miała kłopoty ze zdrowiem to poddam się eutanazji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[puchaty71]

Napisane przez Limonka2738

Ale po co?

Abyś była szczęśliwsza. Wynika to bezpośrednio z Twojego wpisu:
"Ja bym zdecydowanie była szczęśliwsza znając dokładną datę swojej śmierci."
Mogłabyś sobie zaplanować że np za dwa lata 12.12.2021 o 12tej popełnisz samobójstwo i żyć do tego czasu szczęśliwiej.


I to właśnie jest ten paradoks, który wyszedł w tej wymianie zdań. Tak bardzo dążymy do tego aby zmniejszać stopień niepewności, by móc przewidzieć to czy owo bo wydaje nam się, że to da nam szczęście i spokój, podczas gdy prawdziwą ulgę daje wewnętrzna zgoda na to, że się nie wie.
I nawet można pozwolić sobie na powiedzenie "ja to bym była szczęśliwsza znając dokładną datę swojej śmierci" ale później dodać warunki, które tą niewiedzę włączają, tak jak tutaj: ale dopiero wtedy, gdy życie przestanie być wygodne - czego czasu "nastania" przecież nie możemy być w żaden sposób pewni.

[Limonka2738]

Napisane przez puchaty71

Abyś była szczęśliwsza. Wynika to bezpośrednio z Twojego wpisu:
"Ja bym zdecydowanie była szczęśliwsza znając dokładną datę swojej śmierci."
Mogłabyś sobie zaplanować że np za dwa lata 12.12.2021 o 12tej popełnisz samobójstwo i żyć do tego czasu szczęśliwiej.

Lol. A jak jutro albo 11.12.2021 mi spadnie cegłówka na głowę jak będę szła ulicą?

A jak popełnię samobójstwo i będę miała pecha i mnie odratują?

Nie, zaplanowanie samobójstwa to żadne rozwiązanie, bo nikt nie jest w stanie przewidzieć, czy jednak nie umrze wcześniej czy później.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 07:56 ---------- Poprzedni post napisano o 07:52 ----------

Przy okazji - w życiu bym nie planowała samobójstwa w tym chorym kraju.

Jak będę miała pecha i nie umrę, tylko mnie sparaliżuje albo okaleczy do końca życia, to się będę mogła cmoknąć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasztanka3]

Napisane przez Limonka2738

Lol. A jak jutro albo 11.12.2021 mi spadnie cegłówka na głowę jak będę szła ulicą?

A jak popełnię samobójstwo i będę miała pecha i mnie odratują?

Nie, zaplanowanie samobójstwa to żadne rozwiązanie, bo nikt nie jest w stanie przewidzieć, czy jednak nie umrze wcześniej czy później.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 07:56 ---------- Poprzedni post napisano o 07:52 ----------

Przy okazji - w życiu bym nie planowała samobójstwa w tym chorym kraju.

Jak będę miała pecha i nie umrę, tylko mnie sparaliżuje albo okaleczy do końca życia, to się będę mogła cmoknąć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Pewnie dlatego tak duzo osob wybiera sposoby fundujace traume innym ludziom, jak rzucenie sie pod pociag czy pod metro - nie chca skonczyc w takiej sytuacji, o jakiej piszesz.

[puchaty71]

Napisane przez Limonka2738

Lol. A jak jutro albo 11.12.2021 mi spadnie cegłówka na głowę jak będę szła ulicą?

A jak popełnię samobójstwo i będę miała pecha i mnie odratują?

Nie, zaplanowanie samobójstwa to żadne rozwiązanie, bo nikt nie jest w stanie przewidzieć, czy jednak nie umrze wcześniej czy później.

Dlatego można sobie wypisywać, że poznanie dokładnej daty swojej śmierci by uszczęśliwiło. Tak samo można byłoby pisać, że uszczęśliwiłoby bycie w dwóch miejscach na raz.

[Limonka2738]

Napisane przez puchaty71

Dlatego można sobie wypisywać, że poznanie dokładnej daty swojej śmierci by uszczęśliwiło. Tak samo można byłoby pisać, że uszczęśliwiłoby bycie w dwóch miejscach na raz.

O tym była rozmowa, to napisałam, co uważam.

Nie przeraża mnie moja śmierć i znajomość pewnej daty ułatwiłaby mi planowanie mojego życia.

Tak, podobnie jak latanie, niewidzialność czy umiejętność sklonowania się.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[puchaty71]

Napisane przez Limonka2738

Nie przeraża mnie moja śmierć i znajomość pewnej daty ułatwiłaby mi planowanie mojego życia.

No właśnie w tym rzecz, że niemożliwym jest wiedzieć co by było, gdyby zdarzyło się coś niemożliwego.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez puchaty71

No właśnie w tym rzecz, że niemożliwym jest wiedzieć co by było, gdyby zdarzyło się coś niemożliwego.

Jak coś jest niemożliwe, to się nie zdarzy. Tobie chodzi o sytuacje z bardzo niskim stopniem prawdopodobieństwa (ale nie zerowym).

[Limonka2738]

Napisane przez puchaty71

No właśnie w tym rzecz, że niemożliwym jest wiedzieć co by było, gdyby zdarzyło się coś niemożliwego.

Jak coś się zdarzy, to nie jest niemożliwe.

[523c2d977675f8d89e6472eefe6f460b6ab4010a_6580dd2588396]

Nie chciałabym już teraz znać daty swojej śmierci bo i po co? Żyć z takim balastem i dodatkowym obciążeniem? Nieeee

[Ilfirin]

Napisane przez Swietusia

Pytanie jak w tytule. Najlepiej z uzasadnieniem odpowiedzi.

Czytam teraz pewną powieść, w której bohaterka jest medium i ma kontakt ze zmarłymi. Boicie się tego, co "po drugiej stronie"? O ile wierzycie, że jest tam cokolwiek.

Nie boję się śmierci. Nie boję się swojej śmierci i tego co potem. Raczej mnie to intryguje.

Boję się śmierci moich bliskich. Tego, że ich stracę.

[_Selina_]

Napisane przez Swietusia

Pytanie jak w tytule. Najlepiej z uzasadnieniem odpowiedzi.

Czytam teraz pewną powieść, w której bohaterka jest medium i ma kontakt ze zmarłymi. Boicie się tego, co "po drugiej stronie"? O ile wierzycie, że jest tam cokolwiek.

Swojej - nie, córki - tak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[dziewczyna_dz]

Śmierć jest rzeczą straszną.
Na szczęście nie ma cienia dowodu na to, że po śmierci nic nie ma.
Z tego by wynikało, że coś tam jest.


Piekło - jako przykładna chrześcijanka mam pewność zbawienia.
Niebo - trudno byłoby mi tam znieść myśl, że większość mojej rodziny będzie potępiona wiecznie (rodzice są ateistami, reszta to apateiści lub agnostycy, a akurat w chrześcijaństwie zbawienie jest z wiary więc wierzę, że tylko chrześcijanie będą zbawieni).


Jedyne, co napawa mnie głębokim niepokojem, to reinkarnacja. Czasami znajduję jakieś świadectwa ludzi pamiętających poprzednie wcielenia, i chociaż większość to bzdury, niektóre z nich nie są takie łatwe do odrzucenia. To mnie gnębi - jeśli istnieje reinkarnacja to mamy przed sobą straszną wizję.


Szczęśliwie prawdopodobieństwo, że reinkarnacja faktycznie istnieje, jest minimalne.

[Limonka2738]

Napisane przez dziewczyna_dz

Śmierć jest rzeczą straszną.
Na szczęście nie ma cienia dowodu na to, że po śmierci nic nie ma.
Z tego by wynikało, że coś tam jest.

Otóż nie. Dobrze rozumujesz, ale na odwrót.

Nie ma dowodu, że po śmierci cokolwiek jest, więc należy przyjąć, że nie ma.

Zerowa hipoteza logiki.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[amillia]

Napisane przez Limonka2738

Nie przeraża mnie moja śmierć i znajomość pewnej daty ułatwiłaby mi planowanie mojego życia.
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak się mówi jak się jest młodym i zdrowym

Znałam niestety kilka osób, które mniej więcej datę swojej śmierci poznały i zazwyczaj człowiek się wtedy skupia na odpoczywaniu, eksperymentalnych terapiach, spędzaniu czasu z rodziną.

Dlatego ja wolę żyć w miarę beztrosko na co dzień, jak mam na coś ochotę to to robię, potem może nie być czasu. Może bardziej racjonalnym jest odkładanie na wkład własny niż podróż dookoła świata, ale jakbym usłyszała wyrok za rok to będę się bardziej cieszyć, że mam za sobą to doświadczenie niż odłożoną kasę na koncie.

[Limonka2738]

Napisane przez amillia

Tak się mówi jak się jest młodym i zdrowym

Nie jestem zbyt młoda. A na pewno nie zdrowa.

[puchaty71]

Napisane przez _Selina_

Swojej - nie, córki - tak.

Może więc nie boisz się śmierci, tylko życia w którym nie ma córki...

Swoją drogą, jak czytam wpisy w tym wątku, to niezależnie czy mowa w nich była o braku lęku przed własną śmiercią a lękiem przed chorobą czy niedołęstwem, czy lękiem przed śmiercią najbliższych, czy w końcu lękiem przed własnym "niebyciem" w zasadzie w znakomitej większości chodzi o strach przed życiem, w którym czegoś zabrakło.
Mogłoby to znaczyć, że nawet nie bardzo mamy JAK bać się śmierci ponieważ własna śmierć jest czymś poza wyobrażeniem.
Zatem może wcale nie ma czego się bać, za to warto przyjrzeć się tym wszystkim ŻYWYM przekonaniom, które wydają się "śmiercionośne".

[sublips]

Napisane przez Limonka2738

Nie jestem zbyt młoda.

No jeśli Twój wiek w profilu jest prawdziwy, to jesteś nadal całkiem młoda (tak, wiem, że różnie bywa).

Napisane przez dziewczyna_dz

Śmierć jest rzeczą straszną.
Na szczęście nie ma cienia dowodu na to, że po śmierci nic nie ma.
Z tego by wynikało, że coś tam jest.

Piekło - jako przykładna chrześcijanka mam pewność zbawienia.
Niebo - trudno byłoby mi tam znieść myśl, że większość mojej rodziny będzie potępiona wiecznie (rodzice są ateistami, reszta to apateiści lub agnostycy, a akurat w chrześcijaństwie zbawienie jest z wiary więc wierzę, że tylko chrześcijanie będą zbawieni).

Jedyne, co napawa mnie głębokim niepokojem, to reinkarnacja. Czasami znajduję jakieś świadectwa ludzi pamiętających poprzednie wcielenia, i chociaż większość to bzdury, niektóre z nich nie są takie łatwe do odrzucenia. To mnie gnębi - jeśli istnieje reinkarnacja to mamy przed sobą straszną wizję.

Szczęśliwie prawdopodobieństwo, że reinkarnacja faktycznie istnieje, jest minimalne.

Tak z ciekawości - jak określasz to prawdopodobieństwo?
Absolutnie nie wyśmiewam Twojej wiary, ale nawet teologowie często podważają, czy to jest taki prosty podział "niebo - piekło". Taka prosta wizja, że "źli" ludzie idą do piekła, a dobrzy do "nieba" wydaje się baśniowa, mało realistyczna.

Poza tym to protestanci są "Sola Fide", nie katolicy.


Boję się śmierci, boję się chorób. Mam chyba tanatofobię i jestem hipochondryczką. Chciałabym być wierząca, byłoby mi łatwiej, ale nie czuję już tego w tym momencie.

Chciałabym, żeby było coś po śmierci, to chyba moje największe marzenie, utożsamiam się z głównym bohaterem "Siódmej pieczęci" i ogólnie twórczością Bergmana. Czy coś jest, to nie mam pojęcia. Mam za sobą pewne doświadczenia, które wskazywałyby mi na to, że być może coś jest, ale to nadal opiera się na subiektywnych odczuciach/ da się to wyjaśnić inaczej. Swego czasu też czytałam dużo o spirytyzmie (mam na myśli m.in. Kardeca- nie polskie artykuły o "wirujących stolikach"). Trudno mi tutaj zająć jakieś stanowisko.
Oczywiście da się ten strach zracjonalizować, potęga teraźniejszości i te sprawy, ale prawda jest taka, że wszyscy umrzemy .