Czy zerwać zaręczyny?

[kinga770]

Witajcie.. Potrzebuję Waszej porady ponieważ mam straszny mętlik w głowie.
Jestem zaręczona, ślub planuję za około 2 lata, mieszakam razem z partnerem, ja mam 25 lat a on 27.
Bardzo go kocham i zależy mi na nim, jesteśmy razem praktycznie od szczenięcych lat i wiem, że on też mnie kocha.
Mój partner jest czuły, opiekuńczy, pomaga mi w obowiązkach domowych ALE niestety jest też bardzo nerwowy...a jeszcze bardziej nerwowy staje się po alkoholu. często denerwują go jakieś pierdoły i kilka razy byłam świadkiem, jak bardzo źle potraktował obcego człowieka bo się zdenerwował (przez błahostkę oczywiście). Niestety w ostatnim czasie również bardzo źle odezwał się kilka razy do mnie... Raz powiedział do mnie "zamknij się szmato", raz samo "zamknij się" i raz wyżył się na mnie za zepsutą pralkę... Niby za to wszystko przeprosił... Na początku byłam w szoku bo nigdy mu się to nie zdarzało. Później próbowałam mu wytłumaczyć, że bardzo mnie to rani i nie może się w taki sposób do mnie odzywać bo to oznacza brak szacunku itd. Ale on bagatelizował temat, uważał że przesadzam i przeciez nic takiego się nie stało, że przecież przeprosił i nic więcej nie może zrobić bo nie cofnie czasu, że po prostu jest nerwowy i to wcale nie oznacza braku szacunku, na początku mówił nawet że to moja wina bo to ja swoim zachowaniem go sprowokowałam i dlatego się tak odezwał (oczywiście nieprawda). Nie mogliśmy sie dogadać przez długi czas, ja nie potrafiłam mu zapomnieć tych chamskich słów a on się denerwował, że ciągle wracam do tego tematu, raz kiedy rozmawialiśmy o tym popłakałam się bo naprawdę było mi przykro że narzeczony i miłość mojego życia w taki sposób mógł się do mnie odezwać a on powiedział, że jestem żałosna, mam przestać ryczeć i generalnie wyśmiał moje łzy (wcześniej kilka razy też tak postąpił kiedy płakałam).
A więc w związku z tym że bagatelizował temat i nie widział za bardzo błędu w sobie postanowiłam że się wyprowadzam żeby przemyśleć sobie ten związek bo nie wyobrażam sobie bycia z mężczyzną który mnie nie szanuje a w dodatku nie widzi za bardzo w tym problemu i myśli że zwykłe przepraszam załatwi sprawę...
Moja wyprowadzka chyba otworzyła mu oczy. Był płacz, kwiaty, błaganie o szansę, obiecanie poprawy, obiecanie że już nigdy się tak nie odezwie, mówienie że zrozumiał swój błąd i wie że to było bardzo złe itd...
Ja wyprowadziłam się już 2 tyg temu ale niestety nadal nie wiem co mam zrobić.. jednego dnia myślę, że przecież każdy zasługuje na drugą szansę, że może moja wyprowadzka rzeczywiście nim potrząsnęła i się zmieni, że go kocham i chyba nie chcę tego kończyć, że przecież każdy ma jakieś wady... Ale z drugiej strony czy można wybaczyć brak szacunku? Czy szacunku w ogóle można się nauczyć? Czy skoro jest nerwowym człowiekiem to mam uwierzyć, że nigdy się to nie powtórzy? I to, że kilka razy bardzo źle potraktował obcych ludzi... Czy to nie świadczy o tym, że generalnie nie ma szacunku do ludzi? I jeszcze jeden minus, jest bardzo zazdrosny co też mi przeszkadza...
Co myślicie? Dać szansę, czy w takim wypadku to nic nie da?
Z jednej strony boję się, że jeśli nie dam szansy to mogę żałować że straciłam prawdziwą miłość i może naprawdę by się zmienił. A z drugiej zazwyczaj mówi się, że ludzie się nie zmieniają, boję się że zostanę z nim a za rok, czy kilka lat znów się to powtórzy i będę miała tylko żal do siebie że zmarnowałam kilka lat... A co jak powtórzy się dopiero po ślubie? Poza tym jego nerwowość bardzo wzrasta po alkoholu, a to przecież niemożliwe żeby do końca naszego życia nigdy się nie upił...

[shanta]

Dziewczyno zrywaj te zaręczyny jak najszybciej.

[faf3d67d51656f0b2bcdb9f98a45434bc3aa12e6]

Napisane przez shanta

Dziewczyno zrywaj te zaręczyny jak najszybciej.

tak nie zachowuje się kochający facet...

[travis]

Napisane przez kinga770

Witajcie.. Potrzebuję Waszej porady ponieważ mam straszny mętlik w głowie.
Jestem zaręczona, ślub planuję za około 2 lata, mieszakam razem z partnerem, ja mam 25 lat a on 27.
Bardzo go kocham i zależy mi na nim, jesteśmy razem praktycznie od szczenięcych lat i wiem, że on też mnie kocha.
Mój partner jest czuły, opiekuńczy, pomaga mi w obowiązkach domowych ALE niestety jest też bardzo nerwowy...a jeszcze bardziej nerwowy staje się po alkoholu. często denerwują go jakieś pierdoły i kilka razy byłam świadkiem, jak bardzo źle potraktował obcego człowieka bo się zdenerwował (przez błahostkę oczywiście). Niestety w ostatnim czasie również bardzo źle odezwał się kilka razy do mnie... Raz powiedział do mnie "zamknij się szmato", raz samo "zamknij się" i raz wyżył się na mnie za zepsutą pralkę... Niby za to wszystko przeprosił... Na początku byłam w szoku bo nigdy mu się to nie zdarzało. Później próbowałam mu wytłumaczyć, że bardzo mnie to rani i nie może się w taki sposób do mnie odzywać bo to oznacza brak szacunku itd. Ale on bagatelizował temat, uważał że przesadzam i przeciez nic takiego się nie stało, że przecież przeprosił i nic więcej nie może zrobić bo nie cofnie czasu, że po prostu jest nerwowy i to wcale nie oznacza braku szacunku, na początku mówił nawet że to moja wina bo to ja swoim zachowaniem go sprowokowałam i dlatego się tak odezwał (oczywiście nieprawda). Nie mogliśmy sie dogadać przez długi czas, ja nie potrafiłam mu zapomnieć tych chamskich słów a on się denerwował, że ciągle wracam do tego tematu, raz kiedy rozmawialiśmy o tym popłakałam się bo naprawdę było mi przykro że narzeczony i miłość mojego życia w taki sposób mógł się do mnie odezwać a on powiedział, że jestem żałosna, mam przestać ryczeć i generalnie wyśmiał moje łzy (wcześniej kilka razy też tak postąpił kiedy płakałam).
A więc w związku z tym że bagatelizował temat i nie widział za bardzo błędu w sobie postanowiłam że się wyprowadzam żeby przemyśleć sobie ten związek bo nie wyobrażam sobie bycia z mężczyzną który mnie nie szanuje a w dodatku nie widzi za bardzo w tym problemu i myśli że zwykłe przepraszam załatwi sprawę...
Moja wyprowadzka chyba otworzyła mu oczy. Był płacz, kwiaty, błaganie o szansę, obiecanie poprawy, obiecanie że już nigdy się tak nie odezwie, mówienie że zrozumiał swój błąd i wie że to było bardzo złe itd...
Ja wyprowadziłam się już 2 tyg temu ale niestety nadal nie wiem co mam zrobić.. jednego dnia myślę, że przecież każdy zasługuje na drugą szansę, że może moja wyprowadzka rzeczywiście nim potrząsnęła i się zmieni, że go kocham i chyba nie chcę tego kończyć, że przecież każdy ma jakieś wady... Ale z drugiej strony czy można wybaczyć brak szacunku? Czy szacunku w ogóle można się nauczyć? Czy skoro jest nerwowym człowiekiem to mam uwierzyć, że nigdy się to nie powtórzy? I to, że kilka razy bardzo źle potraktował obcych ludzi... Czy to nie świadczy o tym, że generalnie nie ma szacunku do ludzi? I jeszcze jeden minus, jest bardzo zazdrosny co też mi przeszkadza...
Co myślicie? Dać szansę, czy w takim wypadku to nic nie da?
Z jednej strony boję się, że jeśli nie dam szansy to mogę żałować że straciłam prawdziwą miłość i może naprawdę by się zmienił. A z drugiej zazwyczaj mówi się, że ludzie się nie zmieniają, boję się że zostanę z nim a za rok, czy kilka lat znów się to powtórzy i będę miała tylko żal do siebie że zmarnowałam kilka lat... A co jak powtórzy się dopiero po ślubie? Poza tym jego nerwowość bardzo wzrasta po alkoholu, a to przecież niemożliwe żeby do końca naszego życia nigdy się nie upił...

Nikt Ci tutaj nie odpowie co zrobic, posluchaj glosu rozsadku i bedziesz wiedziec.

[kinga770]

Ale czy przez trzy złe słowa można przekreślić miłość? Tyle wspólnych lat, planów... Nie dałybyście drugiej szansy?

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez kinga770

Ale czy przez trzy złe słowa można przekreślić miłość? Tyle wspólnych lat, planów... Nie dałybyście drugiej szansy?

Nie. Chyba zartujesz. Zaden facet nie bedzie mowil na mnie szmato.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[mary_poppins]

Napisane przez kinga770

Ale czy przez trzy złe słowa można przekreślić miłość? Tyle wspólnych lat, planów... Nie dałybyście drugiej szansy?

Ty już dałaś przecież drugą szansę - przytoczyłaś przynajmniej 3 sytuacje, w których zwrócił się do Ciebie wulgarnie. Dwie szanse to za mało? Żeby się zmienić on musiałby co najmniej iść na jakąś terapię kontrolowania gniewu, a jeszcze Ci wciska że go sprowokowałaś do nazwania Cię szmatą. No zastanów się.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez kinga770

ALE niestety jest też bardzo nerwowy...a jeszcze bardziej nerwowy staje się po alkoholu. często denerwują go jakieś pierdoły i kilka razy byłam świadkiem, jak bardzo źle potraktował obcego człowieka bo się zdenerwował (przez błahostkę oczywiście). Niestety w ostatnim czasie również bardzo źle odezwał się kilka razy do mnie... Raz powiedział do mnie "zamknij się szmato", raz samo "zamknij się" i raz wyżył się na mnie za zepsutą pralkę... Niby za to wszystko przeprosił... Na początku byłam w szoku bo nigdy mu się to nie zdarzało. Później próbowałam mu wytłumaczyć, że bardzo mnie to rani i nie może się w taki sposób do mnie odzywać bo to oznacza brak szacunku itd. Ale on bagatelizował temat, uważał że przesadzam i przeciez nic takiego się nie stało, że przecież przeprosił i nic więcej nie może zrobić bo nie cofnie czasu, że po prostu jest nerwowy i to wcale nie oznacza braku szacunku, na początku mówił nawet że to moja wina bo to ja swoim zachowaniem go sprowokowałam i dlatego się tak odezwał (oczywiście nieprawda). Nie mogliśmy sie dogadać przez długi czas, ja nie potrafiłam mu zapomnieć tych chamskich słów a on się denerwował, że ciągle wracam do tego tematu, raz kiedy rozmawialiśmy o tym popłakałam się bo naprawdę było mi przykro że narzeczony i miłość mojego życia w taki sposób mógł się do mnie odezwać a on powiedział, że jestem żałosna, mam przestać ryczeć i generalnie wyśmiał moje łzy (wcześniej kilka razy też tak postąpił kiedy płakałam).



Nie dałybyście drugiej szansy?

Nie.


Tym bardziej, że tych "drugich szans" już trochę było. Spójrz ile tego się nagromadziło. To nie jest jedno jedyne "zamknij się".

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Facet ma tupet zeby jej jeszcze wsciskac takie farmazony.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[faf3d67d51656f0b2bcdb9f98a45434bc3aa12e6]

Napisane przez kinga770

Ale czy przez trzy złe słowa można przekreślić miłość? Tyle wspólnych lat, planów... Nie dałybyście drugiej szansy?

A chcesz żeby posunął się jeszcze dalej w tych słowach albo gorzej, czynach? Jeśli dasz mu kolejną szansę to dasz mu też przyzwolenie na takie traktowanie jak teraz albo i o wiele gorsze...

[kennedy]

Napisane przez kinga770

Witajcie.. Potrzebuję Waszej porady ponieważ mam straszny mętlik w głowie.
Jestem zaręczona, ślub planuję za około 2 lata, mieszakam razem z partnerem, ja mam 25 lat a on 27.
Bardzo go kocham i zależy mi na nim, jesteśmy razem praktycznie od szczenięcych lat i wiem, że on też mnie kocha.
Mój partner jest czuły, opiekuńczy, pomaga mi w obowiązkach domowych ALE niestety jest też bardzo nerwowy...a jeszcze bardziej nerwowy staje się po alkoholu. często denerwują go jakieś pierdoły i kilka razy byłam świadkiem, jak bardzo źle potraktował obcego człowieka bo się zdenerwował (przez błahostkę oczywiście). Niestety w ostatnim czasie również bardzo źle odezwał się kilka razy do mnie... Raz powiedział do mnie "zamknij się szmato", raz samo "zamknij się" i raz wyżył się na mnie za zepsutą pralkę... Niby za to wszystko przeprosił... Na początku byłam w szoku bo nigdy mu się to nie zdarzało. Później próbowałam mu wytłumaczyć, że bardzo mnie to rani i nie może się w taki sposób do mnie odzywać bo to oznacza brak szacunku itd. Ale on bagatelizował temat, uważał że przesadzam i przeciez nic takiego się nie stało, że przecież przeprosił i nic więcej nie może zrobić bo nie cofnie czasu, że po prostu jest nerwowy i to wcale nie oznacza braku szacunku, na początku mówił nawet że to moja wina bo to ja swoim zachowaniem go sprowokowałam i dlatego się tak odezwał (oczywiście nieprawda). Nie mogliśmy sie dogadać przez długi czas, ja nie potrafiłam mu zapomnieć tych chamskich słów a on się denerwował, że ciągle wracam do tego tematu, raz kiedy rozmawialiśmy o tym popłakałam się bo naprawdę było mi przykro że narzeczony i miłość mojego życia w taki sposób mógł się do mnie odezwać a on powiedział, że jestem żałosna, mam przestać ryczeć i generalnie wyśmiał moje łzy (wcześniej kilka razy też tak postąpił kiedy płakałam).
A więc w związku z tym że bagatelizował temat i nie widział za bardzo błędu w sobie postanowiłam że się wyprowadzam żeby przemyśleć sobie ten związek bo nie wyobrażam sobie bycia z mężczyzną który mnie nie szanuje a w dodatku nie widzi za bardzo w tym problemu i myśli że zwykłe przepraszam załatwi sprawę...
Moja wyprowadzka chyba otworzyła mu oczy. Był płacz, kwiaty, błaganie o szansę, obiecanie poprawy, obiecanie że już nigdy się tak nie odezwie, mówienie że zrozumiał swój błąd i wie że to było bardzo złe itd...
Ja wyprowadziłam się już 2 tyg temu ale niestety nadal nie wiem co mam zrobić.. jednego dnia myślę, że przecież każdy zasługuje na drugą szansę, że może moja wyprowadzka rzeczywiście nim potrząsnęła i się zmieni, że go kocham i chyba nie chcę tego kończyć, że przecież każdy ma jakieś wady... Ale z drugiej strony czy można wybaczyć brak szacunku? Czy szacunku w ogóle można się nauczyć? Czy skoro jest nerwowym człowiekiem to mam uwierzyć, że nigdy się to nie powtórzy? I to, że kilka razy bardzo źle potraktował obcych ludzi... Czy to nie świadczy o tym, że generalnie nie ma szacunku do ludzi? I jeszcze jeden minus, jest bardzo zazdrosny co też mi przeszkadza...
Co myślicie? Dać szansę, czy w takim wypadku to nic nie da?
Z jednej strony boję się, że jeśli nie dam szansy to mogę żałować że straciłam prawdziwą miłość i może naprawdę by się zmienił. A z drugiej zazwyczaj mówi się, że ludzie się nie zmieniają, boję się że zostanę z nim a za rok, czy kilka lat znów się to powtórzy i będę miała tylko żal do siebie że zmarnowałam kilka lat... A co jak powtórzy się dopiero po ślubie? Poza tym jego nerwowość bardzo wzrasta po alkoholu, a to przecież niemożliwe żeby do końca naszego życia nigdy się nie upił...

Jak on pokazuje ze zasluguje na druga szanse.

Co robi
Czy obiecal zmenic zachowanie?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

[1=faf3d67d51656f0b2bcdb9f 98a45434bc3aa12e6;8213971 6]A chcesz żeby posunął się jeszcze dalej w tych słowach albo gorzej, czynach? Jeśli dasz mu kolejną szansę to dasz mu też przyzwolenie na takie traktowanie jak teraz albo i o wiele gorsze...[/QUOTE]Tak facet poplacze urzadzi szopke jak niby bardzo zaluje a bedzie to coraz czestsze i gorsze wyzwiska


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kinga770]

Obiecał że już nigdy więcej się tak nie odezwie, że nie wie dlaczego to zrobił ale zrozumiał swój błąd i jest mu wstyd.. i że więcej się to nie powtórzy...
Nie wiem czy powinnam w to wierzyć.
Mam wrażenie, że moja wyprowadzka naprawdę otworzyła mu oczy.

---------- Dopisano o 22:25 ---------- Poprzedni post napisano o 22:24 ----------

W dodatku czy uważacie, że kilka chamskich słów ZAWSZE prowadzi do dalszej agresji i coraz śmielszych posunięć? Może nie można tak generalizować...

[shanta]

Pisałaś też o tym, że pije i po alkoholu jest bardziej nerwowy. Dla mnie to kolejny argument.

[kinga770]

Wiem, dla mnie też. Ale po prostu chyba nie mogę pogodzić się z tym, że byłam taka szczęśliwa, planowałam ślub, dom, dzieci... A nagle wszystko mi się zawaliło

[kasiaanna93]

Możesz dać jeszcze te jedną szansę, ale powiedz od razu, że jeśli jeszcze raz tak Cię nazwie, czy zachowa się w podobny sposób to nie macie o czym gadać i wtedy zerwij z nim raz na zawsze. Jeśli boisz się, że będziesz żałować ze nie dałaś tej szansy. Jednak na większe zmiany na lepsze bym nie liczyła. Jednak to Ty musisz zdecydować co zrobisz, bo to Twoje życie.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

A ja mam wrazenie ze.probuje cie uglaskac i bedzie cudownie jakis czas a potem w nerwach znowu to samo. Ja sie zgadzam rob jak uwazasz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kinga770]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8213970 1]Nie.


Tym bardziej, że tych "drugich szans" już trochę było. Spójrz ile tego się nagromadziło. To nie jest jedno jedyne "zamknij się".[/QUOTE]
Tak, z tym że tak naprawdę dopiero moja wyprowadzka teraz była takim mocnym sprzeciwem przeciwko takiemu traktowaniu. Skoro się wyprowadziłam i jasno wyznaczyłam granicę to może już jej nie przekroczy...?

[ajah]

Napisane przez kinga770

Ale czy przez trzy złe słowa można przekreślić miłość? Tyle wspólnych lat, planów... Nie dałybyście drugiej szansy?

Nie, nie dałabym drugiej szansy.
Bedzie tylko gorzej.

[Nymerth]

Napisane przez kinga770

Tak, z tym że tak naprawdę dopiero moja wyprowadzka teraz była takim mocnym sprzeciwem przeciwko takiemu traktowaniu. Skoro się wyprowadziłam i jasno wyznaczyłam granicę to może już jej nie przekroczy...?

Dlaczego uważasz, że dorosłemu człowiekowi trzeba pokazywać takie granice? Jeśli nie ma ich we własnej moralności to i tak wróci kiedyś do swoich zachowań.

[faf3d67d51656f0b2bcdb9f98a45434bc3aa12e6]

Napisane przez kinga770

Tak, z tym że tak naprawdę dopiero moja wyprowadzka teraz była takim mocnym sprzeciwem przeciwko takiemu traktowaniu. Skoro się wyprowadziłam i jasno wyznaczyłam granicę to może już jej nie przekroczy...?

Dziewczyno widać jak on Cię już zmanipulował...masakra. ON SIĘ NIE ZMIENI zrozum to. Im szybciej tym lepiej..


[1=ad661336dba67467d5566b7 c0c939a9c82ec46ac_5f7e487 29cea2;82139831]Tak facet poplacze urzadzi szopke jak niby bardzo zaluje a bedzie to coraz czestsze i gorsze wyzwiska


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Dokładnie tak

[ChanLee]

Napisane przez kinga770

Obiecał że już nigdy więcej się tak nie odezwie, że nie wie dlaczego to zrobił ale zrozumiał swój błąd i jest mu wstyd.. i że więcej się to nie powtórzy...
Nie wiem czy powinnam w to wierzyć.
Mam wrażenie, że moja wyprowadzka naprawdę otworzyła mu oczy.

Obiecanki sranki.
Wyprowadzka otworzyła mu oczy? Nie sądzę. Tak sobie wmawiają kobiety, które kochają za bardzo i niby wyprowadziły się w imię poszanowania swojej godności, ale i tak po tygodniu lub dwóch wrócą do tego piekła. A dlaczego? Bo naiwnie myślą, że to faceta niby jakoś "ogarnie".

Będzie się pilnował do ślubu i końca twojej ciąży, a potem gdy obowiązków będzie jeszcze więcej to dopiero będziesz słuchać jaką szmatą jesteś, bo siedzisz w domu i nic nie robisz. A już nie daj buk jak dziecko coś zepsuje lub pobrudzi!

A jeśli już chcesz koniecznie do niego wrócić, bo miłość to niech pokaże ci jak bardzo mu zależy i udowodni to pójściem do psychoterapeuty. I żeby nie skończyło się na jednej wizycie, ma się w to angażować! Skoro wkurza go byle goowno, to niech w końcu dorośnie do tego by coś z tym zrobić.

Ja bym myślała przyszłościowo. Ty zawsze jeszcze możesz odejść od faceta, ale co będzie z dziećmi gdy się pojawią? Skoro przy zepsutej pralce potrafił cię wyzwać od szmat, to co będzie mówił dzieciom przy ich niepowodzeniach? Wiesz jak to niszczy samoocenę dziecka, gdy jego rodzony ojciec/matka mówi w oczy, że jest nikim lub właśnie szmatą? Nasłuchałam się wystarczająco i nie polecam tego nikomu. Jak już wybierać chłopa do prokreacji to jakiegoś sensownego i ze zdrowym rozsądkiem. Na twoim miejscu przemyślałabym jeszcze ten ślub i związek z tym typem.

[kennedy]

Napisane przez kinga770

Obiecał że już nigdy więcej się tak nie odezwie, że nie wie dlaczego to zrobił ale zrozumiał swój błąd i jest mu wstyd.. i że więcej się to nie powtórzy...
Nie wiem czy powinnam w to wierzyć.
Mam wrażenie, że moja wyprowadzka naprawdę otworzyła mu oczy.

---------- Dopisano o 22:25 ---------- Poprzedni post napisano o 22:24 ----------

W dodatku czy uważacie, że kilka chamskich słów ZAWSZE prowadzi do dalszej agresji i coraz śmielszych posunięć? Może nie można tak generalizować...

Napisane przez kinga770

Wiem, dla mnie też. Ale po prostu chyba nie mogę pogodzić się z tym, że byłam taka szczęśliwa, planowałam ślub, dom, dzieci... A nagle wszystko mi się zawaliło

Napisane przez kinga770

Tak, z tym że tak naprawdę dopiero moja wyprowadzka teraz była takim mocnym sprzeciwem przeciwko takiemu traktowaniu. Skoro się wyprowadziłam i jasno wyznaczyłam granicę to może już jej nie przekroczy...?

Nie badz glupia.


Z tego co napisalas nie obiecal konkretnych zmian.

Nie ma zmian=nie ma powrotu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ssnn]

Napisane przez kinga770

kilka razy byłam świadkiem, jak bardzo źle potraktował obcego człowieka bo się zdenerwował (przez błahostkę oczywiście)

Generalnie drugich szans było sporo, a takie reakcje na alkohol to powód do abstynencji co najmniej, ale ciekawa jestem, co się kryje za enigmatycznym bardzo złym traktowaniem?

[kinga770]

Napisane przez ssnn

Generalnie drugich szans było sporo, a takie reakcje na alkohol to powód do abstynencji co najmniej, ale ciekawa jestem, co się kryje za enigmatycznym bardzo złym traktowaniem?

agresja słowna, wyzywanie, przeklinanie i rzucenie w kogoś krzesłem.

Ehh dopiero jak czytam to co sama napisałam uświadamiam sobie jak źle i niepokojąco to brzmi. Po prostu cały czas zadaję sobie pytanie czy moja wyprowadzka mogła nim na tyle wstrząsnąć że już nigdy nie potraktuje ani mnie ani nikogo innego w ten sposób (bo tak twierdzi).

[faf3d67d51656f0b2bcdb9f98a45434bc3aa12e6]

Napisane przez kinga770

agresja słowna, wyzywanie, przeklinanie i rzucenie w kogoś krzesłem.

Ehh dopiero jak czytam to co sama napisałam uświadamiam sobie jak źle i niepokojąco to brzmi. Po prostu cały czas zadaję sobie pytanie czy moja wyprowadzka mogła nim na tyle wstrząsnąć że już nigdy nie potraktuje ani mnie ani nikogo innego w ten sposób (bo tak twierdzi).

Boże dziewczyno...:n ie:
Uciekaj od tego faceta!

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez kinga770

agresja słowna, wyzywanie, przeklinanie i rzucenie w kogoś krzesłem.

Ehh dopiero jak czytam to co sama napisałam uświadamiam sobie jak źle i niepokojąco to brzmi. Po prostu cały czas zadaję sobie pytanie czy moja wyprowadzka mogła nim na tyle wstrząsnąć że już nigdy nie potraktuje ani mnie ani nikogo innego w ten sposób (bo tak twierdzi).

Uciekaj od takiego typa. On sie nie zmieni. Moj 1 zwiazek taki byl. Facet tez mnie wyzywa, rzucal we mnie krzeslem jak sie zderenwowal, po tym przepraszal i plakal ale bylo coraz gorzej az w koncu doszlo do tego ze w klotni noz do gardla mi przystawil.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Napisane przez kinga770

Ale czy przez trzy złe słowa można przekreślić miłość? Tyle wspólnych lat, planów... Nie dałybyście drugiej szansy?

To nie trzy słowa, to wszystko co za nimi stoi. To agresja którą przejawia z jakiegoś powodu. I to, że uważa Twój płacz za coś żałosnego - trzymaj się jak najdalej od ludzi, w których czyjaś słabość wywołuje złość i pogardę.

Oczywiście, że Twoja wyprowadzka nie przemieniła go nagle w normalnego człowieka. Życie tak niestety nie działa. Poudaje, poudaje i zacznie się znowu. Masz dużo więcej lat do zmarnowania w przyszłości, niż zmarnowałaś będąc z nim. Teraz możesz od razu zacząć zbierać swoje życie do kupy i niedługo będziesz sobie wdzięczna, że zaczęłaś wcześniej i masz to już z głowy.

[patrycjapatib]

Sam fakt, że wyzywa Ciebie od szmat i się na Tobie wyżywa (to znaczy, że Cię uderzył, tak?) to jedno nieporozumienie. A jak jeszcze mówi, że to Twoja wina i że gdybyś nie zrobiła tego i tego to by Cię nie uderzył... I jakby tego było mało to jeszcze Ciebie wyśmiewa, zmienia temat.

Mnie by taki brak szacunku upewnił w decyzji. Skoro on nie widzi nic złego w swoim zachowaniu, no to...

[Mimiko]

Napisane przez kinga770

Witajcie.. Potrzebuję Waszej porady ponieważ mam straszny mętlik w głowie.
Jestem zaręczona, ślub planuję za około 2 lata, mieszakam razem z partnerem, ja mam 25 lat a on 27.
Bardzo go kocham i zależy mi na nim, jesteśmy razem praktycznie od szczenięcych lat i wiem, że on też mnie kocha.
Mój partner jest czuły, opiekuńczy, pomaga mi w obowiązkach domowych ALE niestety jest też bardzo nerwowy...a jeszcze bardziej nerwowy staje się po alkoholu. często denerwują go jakieś pierdoły i kilka razy byłam świadkiem, jak bardzo źle potraktował obcego człowieka bo się zdenerwował (przez błahostkę oczywiście). Niestety w ostatnim czasie również bardzo źle odezwał się kilka razy do mnie... Raz powiedział do mnie "zamknij się szmato", raz samo "zamknij się" i raz wyżył się na mnie za zepsutą pralkę... Niby za to wszystko przeprosił... Na początku byłam w szoku bo nigdy mu się to nie zdarzało. Później próbowałam mu wytłumaczyć, że bardzo mnie to rani i nie może się w taki sposób do mnie odzywać bo to oznacza brak szacunku itd. Ale on bagatelizował temat, uważał że przesadzam i przeciez nic takiego się nie stało, że przecież przeprosił i nic więcej nie może zrobić bo nie cofnie czasu, że po prostu jest nerwowy i to wcale nie oznacza braku szacunku, na początku mówił nawet że to moja wina bo to ja swoim zachowaniem go sprowokowałam i dlatego się tak odezwał (oczywiście nieprawda). Nie mogliśmy sie dogadać przez długi czas, ja nie potrafiłam mu zapomnieć tych chamskich słów a on się denerwował, że ciągle wracam do tego tematu, raz kiedy rozmawialiśmy o tym popłakałam się bo naprawdę było mi przykro że narzeczony i miłość mojego życia w taki sposób mógł się do mnie odezwać a on powiedział, że jestem żałosna, mam przestać ryczeć i generalnie wyśmiał moje łzy (wcześniej kilka razy też tak postąpił kiedy płakałam).
A więc w związku z tym że bagatelizował temat i nie widział za bardzo błędu w sobie postanowiłam że się wyprowadzam żeby przemyśleć sobie ten związek bo nie wyobrażam sobie bycia z mężczyzną który mnie nie szanuje a w dodatku nie widzi za bardzo w tym problemu i myśli że zwykłe przepraszam załatwi sprawę...
Moja wyprowadzka chyba otworzyła mu oczy. Był płacz, kwiaty, błaganie o szansę, obiecanie poprawy, obiecanie że już nigdy się tak nie odezwie, mówienie że zrozumiał swój błąd i wie że to było bardzo złe itd...
Ja wyprowadziłam się już 2 tyg temu ale niestety nadal nie wiem co mam zrobić.. jednego dnia myślę, że przecież każdy zasługuje na drugą szansę, że może moja wyprowadzka rzeczywiście nim potrząsnęła i się zmieni, że go kocham i chyba nie chcę tego kończyć, że przecież każdy ma jakieś wady... Ale z drugiej strony czy można wybaczyć brak szacunku? Czy szacunku w ogóle można się nauczyć? Czy skoro jest nerwowym człowiekiem to mam uwierzyć, że nigdy się to nie powtórzy? I to, że kilka razy bardzo źle potraktował obcych ludzi... Czy to nie świadczy o tym, że generalnie nie ma szacunku do ludzi? I jeszcze jeden minus, jest bardzo zazdrosny co też mi przeszkadza...
Co myślicie? Dać szansę, czy w takim wypadku to nic nie da?
Z jednej strony boję się, że jeśli nie dam szansy to mogę żałować że straciłam prawdziwą miłość i może naprawdę by się zmienił. A z drugiej zazwyczaj mówi się, że ludzie się nie zmieniają, boję się że zostanę z nim a za rok, czy kilka lat znów się to powtórzy i będę miała tylko żal do siebie że zmarnowałam kilka lat... A co jak powtórzy się dopiero po ślubie? Poza tym jego nerwowość bardzo wzrasta po alkoholu, a to przecież niemożliwe żeby do końca naszego życia nigdy się nie upił...

Zawsze mi się wydawało, że osoba nerwowa szybko wpada w złość, irytuje się, potrafi wkurzyć się jakimś drobiazgiem, ale nie utożsamiałam tego z agresją, wyzwiskami i obrażaniem bliskich czy obcych ludzi. Sama jestem nerwowa, czasami byle co jest w stanie wyprowadzić mnie z równowagi, ale zaciskam zęby, wychodzę do drugiego pokoju uspokoić się, nigdy nie obrażam kogoś, kogo kocham. Dla mnie twój facet ma poważniejszy problem niż "nerwowość" i uważam, że powinien poszukać pomocy specjalisty, żeby nauczyć się katalizować emocje, radzić sobie z gniewem tak, żeby nie ranić ciebie i nie wyżywać się na obcych osobach. Skoro sam nie zaproponował, że poszuka pomocy to obawiam się, że nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji. Może zasugeruj mu takie rozwiązanie? Wtedy zobaczysz czy rzeczywiście chce coś zrobić i naprawić, czy tylko tak gada, żeby cię ugłaskać.

Mogłabyś opisać w jaki sposób potraktował inne osoby, kiedy się zdenerwował?

Dlaczego niemożliwe, żeby nigdy się nie upił? Skoro nie umie kontrolować się po alkoholu to oczywiste, że nie powinien pić w ogóle a już na pewno nie upijać się.