Kompulsywne obcinanie włosów.

[Compacte36]

Witam serdecznie.

Szukam pomocy odnośnie mojego wstyfliwego problemu jakim jest uzależnienie od obcinania włosów.



Jeszcze kilka lat temu miałam długie, zdrowe, zadbane włosy. Były moim atutem. Podcinałam je co jakieś 3 miesiące, nie miało to znamion obsesji. Dawałam im rosnąć. Jednak w 2014 roku zdarzyło się w moim życiu coś niesamowicie traumatycznego. Nie radziłam sobie z tym. Wtedy stanęłam przed lustrem i swoje piękne włosy ścięłam ledwo do ramion. Potem zaczęły się nieustanne eksperymenty z grzywkami, wszelkiego rodzaju domowym "cieniowaniem". Po prostu czuję rzymus sięgania po nożyczki i obcięcia choćby 0,5 cm włosów... Całe szczęście w pewnym momencie opamiętałam się i przestałam obcinać grzywkę, skończyłam też z cieniowaniem (czy raczej "wygryzaniem") włosów. Teraz podcinam jedynie dolną warstwę by pozbyć się tego co napsulam. Jednak przymus sięgania po nożyczki nie zniknął i nie potrafię wytrzymać dwóch tygodni bez obcięcia choćby milimetra. Marzę o tym by choć na dwa miesiące powstrzymać się od majstrowania na głowie. Czy to szereg traum mógł wywołać to natręctwo? Pomocy 😭

[zakalec]

Napisane przez Compacte36

Witam serdecznie.

Szukam pomocy odnośnie mojego wstyfliwego problemu jakim jest uzależnienie od obcinania włosów.



Jeszcze kilka lat temu miałam długie, zdrowe, zadbane włosy. Były moim atutem. Podcinałam je co jakieś 3 miesiące, nie miało to znamion obsesji. Dawałam im rosnąć. Jednak w 2014 roku zdarzyło się w moim życiu coś niesamowicie traumatycznego. Nie radziłam sobie z tym. Wtedy stanęłam przed lustrem i swoje piękne włosy ścięłam ledwo do ramion. Potem zaczęły się nieustanne eksperymenty z grzywkami, wszelkiego rodzaju domowym "cieniowaniem". Po prostu czuję rzymus sięgania po nożyczki i obcięcia choćby 0,5 cm włosów... Całe szczęście w pewnym momencie opamiętałam się i przestałam obcinać grzywkę, skończyłam też z cieniowaniem (czy raczej "wygryzaniem") włosów. Teraz podcinam jedynie dolną warstwę by pozbyć się tego co napsulam. Jednak przymus sięgania po nożyczki nie zniknął i nie potrafię wytrzymać dwóch tygodni bez obcięcia choćby milimetra. Marzę o tym by choć na dwa miesiące powstrzymać się od majstrowania na głowie. Czy to szereg traum mógł wywołać to natręctwo? Pomocy

Jest taka metoda, żeby nie eliminować od razu autoagresywnych zachowań, tylko należy zastąpić je czymś innym, podobnym.
Nie mam teraz żadnego sesnownego pomysłu, ale gdy najdzie Cię chęć podcinania włosów, przycinaj co innego. Hmm może trawę sobie zasadź w doniczkach, jakieś fajne wycinanki znajdź.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Musisz odwiedzić psychiatre ,natręctwa trzeba leczyc profesjonalnie nikt Ci na wizazu nie pomoże

[wiekanka]

Napisane przez Compacte36

Witam serdecznie.

Szukam pomocy odnośnie mojego wstyfliwego problemu jakim jest uzależnienie od obcinania włosów.



Jeszcze kilka lat temu miałam długie, zdrowe, zadbane włosy. Były moim atutem. Podcinałam je co jakieś 3 miesiące, nie miało to znamion obsesji. Dawałam im rosnąć. Jednak w 2014 roku zdarzyło się w moim życiu coś niesamowicie traumatycznego. Nie radziłam sobie z tym. Wtedy stanęłam przed lustrem i swoje piękne włosy ścięłam ledwo do ramion. Potem zaczęły się nieustanne eksperymenty z grzywkami, wszelkiego rodzaju domowym "cieniowaniem". Po prostu czuję rzymus sięgania po nożyczki i obcięcia choćby 0,5 cm włosów... Całe szczęście w pewnym momencie opamiętałam się i przestałam obcinać grzywkę, skończyłam też z cieniowaniem (czy raczej "wygryzaniem") włosów. Teraz podcinam jedynie dolną warstwę by pozbyć się tego co napsulam. Jednak przymus sięgania po nożyczki nie zniknął i nie potrafię wytrzymać dwóch tygodni bez obcięcia choćby milimetra. Marzę o tym by choć na dwa miesiące powstrzymać się od majstrowania na głowie. Czy to szereg traum mógł wywołać to natręctwo? Pomocy 😭

Skąd wiesz, czy to jest kompulsywne, czy inne zachowanie? Bo ty tak powiedziałaś?

Zamiast sama wygryzać sobie kolejne kosmyki, zrób sobie przysługę i idz do porządnego salonu i dobrego fryzjera.
Włosy zostaną profesjonalnie, warstwowo i równo ostrzyżone, tak że nie będzie nic potem odstawało, ani tym samym korciło. Różnicę zobaczysz, gwarantuję.
Jak uzyskasz idealnie równą linię, to aż szkoda będzie i nawet może będziesz się obawiała coś podcinać, żeby nie zepsuć.

[parallel_roads]

Napisane przez wiekanka

Skąd wiesz, czy to jest kompulsywne, czy inne zachowanie? Bo ty tak powiedziałaś?

Zamiast sama wygryzać sobie kolejne kosmyki, zrób sobie przysługę i idz do porządnego salonu i dobrego fryzjera.
Włosy zostaną profesjonalnie, warstwowo i równo ostrzyżone, tak że nie będzie nic potem odstawało, ani tym samym korciło. Różnicę zobaczysz, gwarantuję.
Jak uzyskasz idealnie równą linię, to aż szkoda będzie i nawet może będziesz się obawiała coś podcinać, żeby nie zepsuć.

Przecież na samym początku napisała, że ścięła je nie dlatego, że wyglądały nieładnie, tylko popchnęło ją do tego jakieś traumatyczne przeżycie i była to jakaś reakcja psychiczna, a nie poparta niezadowoleniem z wyglądu włosów

[wiekanka]

Napisane przez parallel_roads

Przecież na samym początku napisała, że ścięła je nie dlatego, że wyglądały nieładnie, tylko popchnęło ją do tego jakieś traumatyczne przeżycie i była to jakaś reakcja psychiczna, a nie poparta niezadowoleniem z wyglądu włosów

Ok. Ale nie była u lekarza i tamte przeżycia się skończyły. Tak, czy nie?

[parallel_roads]

Napisane przez wiekanka

Ok. Ale nie była u lekarza i tamte przeżycia się skończyły. Tak, czy nie?

No, nie, przecież pisze, że cały czas czuje potrzebę obcinania 'chociaż milimetra' włosów

[ManillaLatte]

Nie jestem pewna, czy to to samo, ale ja np miałam potrzebę skubania paznokci u kciuków kilka lat temu. Pomogło mi zajęcie rak w wolnym czasie, jak tylko zauważyłam u siebie pokusę skubania, bo jakaś skórka odstawała, chwytałam za szydełko i zaczęłam szydełkować. Może Tobie tez by to pomogło? Postaraj skupić w danym momencie myśli na czymś, co wymaga uwagi - czytanie książki, szydełkowanie itp.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Compacte36]

Moje życie wygląda już zupełnie inaczej, poukładało się. Mało znalazłam w polskim internecie informacji na temat mojej przypadłości. Dużo więcej jest na temat chorobliwego wyrywania włosów. Będę starała w takich momentach skupiać się na czymś innym.