Czy powinnam odejść od męża?

[tinkerver2]

Autorko, jestem dzieckiem alkoholika, byłam w związku z alkoholikiem. Mam tyle lat co ty i doskonale wiem jak to jest czekać na faceta w nocy, kiedy nie wiesz gdzie jest, bo poszedł w balet. Wiem jak to jest, gdy aż drzysz czy on w ogóle wróci do domu. Wiem jak to jest jak cały dzień myślisz czy wróci trzeźwy czy już coś wypił. Byłam w związku 3 lata. Płakałam, krzyczałam, groziłam. On nawet poszedł na terapię - powiedział terapeucie, że "lubi wychlac". Dokładnie tak. Nie dostrzegał żadnego problemu, ja się czepiałam, bo każdy od czasu do czasu lubi wypić, on potrzebuje takiego resetu raz na jakiś czas. Kilka razy wychodzil z domu i nie wracał,. nie odbierał telefonu, nie odpisywał. Raz nawet przyszedł do domu w środku nocy (ja odchodzilam od zmysłów gdzie on jest), wziął coś i wyszedł z powrotem, zamykając mnie w domu (na dolny zamek, którego nigdy nie uzywalismy, więc nawet nie miałam klucza).
Po rozstaniu ryczalam jak głupia, dopiero po roku jako tako zaczęłam się czuć. Teraz minęło ponad 2 lata i ulga jaka czuję jest niesamowita.
Uciekaj dziewczyno. Jest agresywny, szarpie i wyzywa. "mój" był całkowicie bierny po chlaniu, przepraszal, płakał.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A Prime przy użyciu Tapatalka

[Marina3]

Autorko, mój ojciec jest alkoholikiem, nie będę się nawet rozpisywać na temat piekła jakie przeszliśmy, biedy jakiej mieliśmy (zwalniali go z każdej pracy, brał kredyty...), ani o tym, jak marzyłam by mama wzięła rozwód i wyrzuciła go z domu. Podjęłaś dobrą decyzję. Moją matkę jego alkoholizm zniszczył, sama teraz zaczęła popijać, nie na taką skalę jak on (jeszcze), ale jednak. Awantury jakie były w domu, to nie do pomyślenia.
Ojciec nie pił 7 lat a potem wpadł w ciąg ponad półroczny więc sama rozumiesz... Niepewność ZAWSZE będzie Ci towarzyszyć. Teraz jest Ci ciężko, jak to zawsze bywa na początku rozstania, dochodzi strach, smutek, rozczarowanie, niespełnione marzenia... Ale za jakiś czas spojrzysz na to z innej perspektywy.
Ja do dziś drżę gdy widzę, że rodzice maja gości bo obawiam się, że oboje będą pić.
Mój TŻ na szczęście pije bardzo niewiele, ale ja już jestem na tym punkcie tak skrzywiona, że jak wypije na weselu kieliszek wódki za dużo (w moim odczuciu) to zaraz mam ochotę uciekać, wrzeszczeć i płakać.

Daj sobie szansę na lepsze życie.
Wszystko będzie lepsze niż małżeństwo z alkoholikiem.
Jesteś w podobnym wieku do mnie, nie masz dzieci - cały świat stoi przed Tobą otworem. Teraz myśl tylko o sobie.

PS. Mój ojciec też mówił, że przez nas pije (czymś mu zawiniły kilkuletnie dzieci )

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Marchewkowlosa]

Napisane przez olafasola933

Jestesmy razem 4lata, malzenstwem od roku. Problem zaczelam zauwazac juz po 3 miesiacach malzenstwa - a mianowicie - maz lubi sobie wypic, teraz jestem juz pewna ze ma problem z alkoholem.

Na tym etapie mozna zakonczyc twoj caly wywód, bo zostawanie przy takim facecie to czysta głupota.

[Akwamaryna_]

Napisane przez Marchewkowlosa

Na tym etapie mozna zakonczyc twoj caly wywód, bo zostawanie przy takim facecie to czysta głupota.

Przeczytałaś cały wątek czy tylko początek i pomyślałaś, że zabłyśniesz jakimś dosadnym, śmiałym tekstem?


Masz 14 lat?

[Trzepotka]

Treść usunięta

[olafasola933]

Uciekaj dziewczyno. Jest agresywny, szarpie i wyzywa. "mój" był całkowicie bierny po chlaniu, przepraszal, płakał.


No wlasnie, on mnie nawet nie przepraszal bo uwazal, ze to ja za bardzo sie czepiam, a jak do tego wszytskiego jeszcze krzyczalam, albo powiedzialam mu pare ostrzejszych slow to juz w ogole uwazal, ze nie ma ze mna o czym rozmawiac bo ja jestem gorsza bo krzycze.

Po kazdej jego akcji to ja zaczynalam rozmowe, kazanie, on tylko przytakiwal albo siedzial cicho. Nigdy nie uslyszalam od niego szczerego przepraszam ani nawet jakichs obietnic poprawy. Zawsze tylko sluchal tych moich kazan a kolejnegod nia zachowywal sie jak gdyby nigdy nic.

[AnnLady]

Napisane przez olafasola933

Uciekaj dziewczyno. Jest agresywny, szarpie i wyzywa. "mój" był całkowicie bierny po chlaniu, przepraszal, płakał.





No wlasnie, on mnie nawet nie przepraszal bo uwazal, ze to ja za bardzo sie czepiam, a jak do tego wszytskiego jeszcze krzyczalam, albo powiedzialam mu pare ostrzejszych slow to juz w ogole uwazal, ze nie ma ze mna o czym rozmawiac bo ja jestem gorsza bo krzycze.



Po kazdej jego akcji to ja zaczynalam rozmowe, kazanie, on tylko przytakiwal albo siedzial cicho. Nigdy nie uslyszalam od niego szczerego przepraszam ani nawet jakichs obietnic poprawy. Zawsze tylko sluchal tych moich kazan a kolejnegod nia zachowywal sie jak gdyby nigdy nic.

To nie miej wyrzutów sumienia. Szkoda Twojego życia. Jesteś młoda i sobie ułożysz z kimś innym, kto będzie wartościowym człowiekiem, który będzie Cię wspierał.
Alkoholizm to trudny temat, zwłaszcza jak ktoś nie widzi problemu.
Miałam w bliskiej rodzinie alkoholików i wiem jak jest. Jak ciotka uciekała z dziećmi z domu, bo wujek urządzał awantury po pijaku. Wynosił z domu i sprzedawał żeby mieć na picie. Chcesz takiego życia??
Nie macie dzieci więc masz łatwiej.
A jak problem był wcześniej z jego piciem to zawsze można spróbować unieważnić małżeństwo.
Nie słuchaj teściowej, to że ona się godziła na takie życie to jej sprawa. Ty nie musisz.

Wysłane z mojego Redmi 4X przy użyciu Tapatalka

[olafasola933]

Sama sie lapalam na tym, ze kiedy szlismy do znajomych to bylam pelna obaw czy nie wypije za duzo i sie znowu nie poklocimy. Prawie na kazdej imprezie siedzialam jak na szpilkach patrzac ile pije, czy nie wypije za duzo. Nie mialam przy tym zadnej przyjemnosci z imprezy. Bylo pare sytuacji ze wracajac z imprezy ostro sie klocilismy, nie obylo sie wtedy bez wyzwisk. Kiedys na grillu nie spodobalo mu sie, ze zwrocilam mu uwage, ze pije duzo piwa w tygodniu (powiedzialam to wtedy w bardzo zartobliwej formie) i kiedy goscie poszli zaczal na mnie wrzeszczec a potem poszla wiazanka wyzwisk, wyzywal mnie dobre 10minut. Ja poszlam spac, a on siedzial dalej i wypil prawie cala butelke. Drugiego dnia chcialam wymusic na nim przeprosiny i sie ich nie doczekalam, bo ja to bo ja tamto... Mam wrazenie ze on nigdy nie widzi swojej winy bo zawsze jest "ale ty...".

Nie wiem czemu jest mi tak ciezko... Chyba podswiadomosc specjalnie pokazuje mi tylko nasze piekne wspolne chwile kiedy bylo normalnie i kiedy jeszcze tak nie pil...

---------- Dopisano o 14:14 ---------- Poprzedni post napisano o 14:00 ----------

W tych jego ostatnich 3 wyskokach, ktore opisalam mowil, ze sie przezemnie zabije, bo juz nie moze ze mna wytrzymac...
Nie rozumiem czemu nie moze ze mna wytrzymac. Jedyna rzecza o ktora sie czepiam jest picie, poza tym uwazam sie za naprawde fajna partnerke...

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Ja bym odeszła i nie dawała mu żadnych nowych szans. Ty moim zdaniem też nie masz obowiązku. Weź rozwód i ciesz się, że dzieci nie macie. Ułożysz sobie jeszcze życie z kimś innym, a nawet jeśli nie to lepsze życie w pojedynkę niż z alkoholikiem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ssnn]

To, że nie przepraszał, nie kajał się i nie obiecywał poprawy, to nie jest kwestia różnicy, tylko etapu. Jak pozwolisz się temu ciągnąć, załapiesz się na to wszystko. Tyle razy, ile pozwolisz.

---------- Dopisano o 17:43 ---------- Poprzedni post napisano o 17:42 ----------

A straszenie samobójstwem to też klasyka gatunku.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Kobieto nie wracaj juz nigdy. Rozwiedź sie. Zyj

Ja wyznaje zasadę, ze nawet jesli maz sie zmieni to niech inna na tym skorzysta. Niestety ale alkoholik w każdej chwili moze zacząć pic. Będziesz zyla w ciągłym strachu czy jutro nie wypije.

Na każdej imprezie z % będziesz patrzeć mu na ręce. Co to za życie.
Więcej stresu niz przyjemności.
A nie daj boze spóźni sie z pracy do domu to będziesz go obwąchiwac

Ja jestem DDA i odradzam życie z alkoholikiem.
Jak sobie przypomnę niektóre sytuacje to cud, ze żyje.

[Ingel]

Napisane przez olafasola933

Sama sie lapalam na tym, ze kiedy szlismy do znajomych to bylam pelna obaw czy nie wypije za duzo i sie znowu nie poklocimy. Prawie na kazdej imprezie siedzialam jak na szpilkach patrzac ile pije, czy nie wypije za duzo. Nie mialam przy tym zadnej przyjemnosci z imprezy. Bylo pare sytuacji ze wracajac z imprezy ostro sie klocilismy, nie obylo sie wtedy bez wyzwisk. Kiedys na grillu nie spodobalo mu sie, ze zwrocilam mu uwage, ze pije duzo piwa w tygodniu (powiedzialam to wtedy w bardzo zartobliwej formie) i kiedy goscie poszli zaczal na mnie wrzeszczec a potem poszla wiazanka wyzwisk, wyzywal mnie dobre 10minut. Ja poszlam spac, a on siedzial dalej i wypil prawie cala butelke. Drugiego dnia chcialam wymusic na nim przeprosiny i sie ich nie doczekalam, bo ja to bo ja tamto... Mam wrazenie ze on nigdy nie widzi swojej winy bo zawsze jest "ale ty...".

Nie wiem czemu jest mi tak ciezko... Chyba podswiadomosc specjalnie pokazuje mi tylko nasze piekne wspolne chwile kiedy bylo normalnie i kiedy jeszcze tak nie pil...

---------- Dopisano o 14:14 ---------- Poprzedni post napisano o 14:00 ----------

W tych jego ostatnich 3 wyskokach, ktore opisalam mowil, ze sie przezemnie zabije, bo juz nie moze ze mna wytrzymac...
Nie rozumiem czemu nie moze ze mna wytrzymac. Jedyna rzecza o ktora sie czepiam jest picie, poza tym uwazam sie za naprawde fajna partnerke...

biedny chlopak! on pier...glupoty, a Ty jeszcze sie nad tym zastanawiasz czemu on tak mowi

chyba w ogole nie czytasz postow dziewczyn, ktore byly w zwiazku z alkoholikiem albom ialy takich rodzicow. Chcesz takiego zycia? No wlasnie. Wyprowadzilas sie, bardzo dobrze, czas na ukladanie sobie zycia na nowo, a nie rozwodzenie sie nad tekstami alkoholika wartymi tyle co smieci na zzsypie.

Jestes mloda i silna, tylko nie daj zlapac na piekne wspomnienia, wyrzuty, grozby i 'obiecanie poprawy'.

[pempek]

Zgadzam się, ja przez 9 lat byłam z narkomanem. Nie zliczę ile razy byliśmy na terapii a i tak ciagle wracał do nałogu.
On może i się zmieni ale nie przy Tobie... nie marnuj lat, trzymaj się tego co jest teraz.
Teraz piłka jest po jego stronie, jeśli rzeczywiście się będzie chciał zmienić to niech Ci to pokaże, niech idzie na terapie i pogada z Tobą na trzeźwo - nie chodzi mi o kilkudniowe nie picie tylko zmierzenie się z nałogiem na poważnie.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nimve]

Nie zaufałabym i nie wróciłabym nawet gdyby odstawił picie. Wyobraź sobie, że jest ok, decydujecie się na dziecko, a on wraca do nałogu, co wtedy? Albo zaczyna znowu pić w inny kluczowym momencie i zostawia Cię samą z całym bałaganem, plus z problem z nim na dokładkę. To tykająca bomba, która najpewniej wybuchnie w najmniej odpowiednim momencie.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Ale piszemy jej o własnych doświadczeniach.


Wróci do faceta, będzie dziecko planowane czy tez nie. Nie wiadomo czy po pijaku jej nie weźmie siła bez zabezpieczenia. A potem będzie jeszcze gorzej. Ona ma wybor ale dziecko nie będzie go miało...

Ja jestem takim dzieckiem. Ojciec przemocowiec. Matka alkoholiczka.
Nikomu nie życzę takich wrażeń.

[ViLLeMkA]

W ogóle autorko, mega polecam książkę 'kobiety, które kochają za bardzo'.
Super napisana przez babkę, która wiele lat była terapeutą uzależnień/współuzależnionych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[olafasola933]

Dziewczyny nie spodziewałam się dostać tyle wsparcia od obcych ludzi. Jesteście niesamowite <3 Mojego męża dalej nie ma. W domu zostawiłam mu bardzo emocjonalny list, który odczytał bo raczył pojawić się na chwilę w domu (mnie już wtedy nie było). Nie zareagował, nic nie zrobił. Znowu go nie ma. Ucieka przed wszystkimi i cholera wie gdzie jest.

[tinkerver2]

Napisane przez olafasola933

Dziewczyny nie spodziewałam się dostać tyle wsparcia od obcych ludzi. Jesteście niesamowite <3 Mojego męża dalej nie ma. W domu zostawiłam mu bardzo emocjonalny list, który odczytał bo raczył pojawić się na chwilę w domu (mnie już wtedy nie było). Nie zareagował, nic nie zrobił. Znowu go nie ma. Ucieka przed wszystkimi i cholera wie gdzie jest.

Nie ma to nie ma. Nie twoja sprawa, olej go.

Wysłane z mojego Redmi Note 5A Prime przy użyciu Tapatalka

[olafasola933]

Kiedy zostawiłam ten list i odeszłam myślałam, że coś nim wstrząśnie, obudzi się, będzie od razu dzwonił, w takim wypadku myślałam, że dam mu szansę jeżeli pójdzie się leczyć. A on co? Żony nie ma, widocznie nic go to nie obchodzi. Funduje stres mnie i swojej mamie, która też nie śpi w nocy i patrzy czy wróci. Ja jestem w szoku jak dorosły, myślałam, że inteligentny facet może się tak zachowywać. Teraz już nie chcę dawać mu żadnych szans. Podświadomie się o niego martwie, co się z nim dzieje, ale nie chcę już dłużej tego ciągnąć. Tylko nie wiem jak psychicznie to wszystko wytrzymam.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Spokojnie on sie jeszcze odezwie


Tylko wiesz co moze i lepiej jak milczy. Szybciej zrozumiesz, ze on nie jest wart Ciebie.
Bo wydaje mi sie, ze jakby teraz sie zjawił to byś wróciła do niego.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Ingel]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;87261468]Spokojnie on sie jeszcze odezwie


Tylko wiesz co moze i lepiej jak milczy. Szybciej zrozumiesz, ze on nie jest wart Ciebie.
Bo wydaje mi sie, ze jakby teraz sie zjawił to byś wróciła do niego.[/QUOTE]

Tez mi sie tak wydaje...niestety

Miejmy nadzieje, ze Autorka wytrwa w postanowieniach.

Ile juz bylo takich historii, obiecywal poprawe, ja go kocham , dam mu szanse blablabla, a ile happy endow? no wlasnie

[olafasola933]

Tak myślę, że jeżeli do jutra nie wróci to pójdę na komisariat zgłosić zaginięcie. Może to go obudzi i naje się troche wstydu. Chyba teraz można namierzyć kogos po GPSie w telefonie.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez olafasola933

Tak myślę, że jeżeli do jutra nie wróci to pójdę na komisariat zgłosić zaginięcie. Może to go obudzi i naje się troche wstydu. Chyba teraz można namierzyć kogos po GPSie w telefonie.

Ale w sumie po co? Idź w poniedziałek do prawnika omówić sprawę rozwodową. Nie łudź się, że on wróci, że nim wstrząśniesz i cudownie się odmieni, że będzie tak jak kiedyś. Czy on leży zapity we własnych odchodach w jakimś rowie to już nie powinnaś sobie tym zaprzątać głowy. Myśl o sobie i jak się od niego raz na zawsze uwolnić.

[Nimve]

Napisane przez olafasola933

Tak myślę, że jeżeli do jutra nie wróci to pójdę na komisariat zgłosić zaginięcie. Może to go obudzi i naje się troche wstydu. Chyba teraz można namierzyć kogos po GPSie w telefonie.

Odejście żony nim nie wstrząsnęło to i zgłoszenie nie wstrząśnie. On już wybrał, musisz to zrozumieć i skupić się na swoim życiu, jak postawić je na nogi.

[olafasola933]

Tylko boję się, że coś się mu stanie (myślę o najgorszym - śmierć). U prawnika już byłam. Czekam aż łaskawie wróci i chce się z nim wtedy rozmówić, podjechać jakimś większym samochodem i zabrać wszystkie moje rzeczy. Jest tego jednak trochę.
Ale mi zafundował życie... 25 lat i rozwódka na dodatek znerwicowana.

[AnnLady]

Napisane przez olafasola933

Tylko boję się, że coś się mu stanie (myślę o najgorszym - śmierć). U prawnika już byłam. Czekam aż łaskawie wróci i chce się z nim wtedy rozmówić, podjechać jakimś większym samochodem i zabrać wszystkie moje rzeczy. Jest tego jednak trochę.
Ale mi zafundował życie... 25 lat i rozwódka na dodatek znerwicowana.

Słuchaj co Ci tu piszą bo mądrze radzą.
Gorzej by było mieć 35 lat, dzieci i męża pijaka. I wtedy myśleć o odejściu. A teraz szybki rozwód, z jego winy i układać sobie życie na nowo bez stresu i nerwów co będzie jak jaśnie pan wróci i w jakim stanie.

Wysłane z mojego Redmi 4X przy użyciu Tapatalka

[tinkerver2]

Napisane przez olafasola933

Tylko boję się, że coś się mu stanie (myślę o najgorszym - śmierć). U prawnika już byłam. Czekam aż łaskawie wróci i chce się z nim wtedy rozmówić, podjechać jakimś większym samochodem i zabrać wszystkie moje rzeczy. Jest tego jednak trochę.
Ale mi zafundował życie... 25 lat i rozwódka na dodatek znerwicowana.

Klucze masz chyba, więc możesz podjechać póki go nie ma - i to będzie łatwiejsze i rozsądniejsze.
Ty po prostu CHCESZ, żeby on widział jak odchodzisz, chcesz, żeby widzieć jak pakujesz "wasze" życie do walizek i pudel, chcesz żeby to go otrzezwilo i żeby zaczął cię błagać, żebyś została.
To głupie, ale.. Też tak miałam

Wysłane z mojego Redmi Note 5A Prime przy użyciu Tapatalka

[Marina3]

Rozumiem, że się martwisz, ale zauważ, że przy pierwszej nadarzającej się okazji, wybrał alkohol - nie Ciebie.
Nim już nic nie wstrząśnie. A jeżeli mu się coś stanie, to tylko z jego winy, starałaś się jak mogłaś a na siłę go nie zmienisz.
25 lat i rozwódka to nic takiego, każdy znając Twoją historie pogratulowałby Ci decyzji.

Na Intymnym jest wątek rozstaniowy - dziewczyny bardzo się tam wspierają.
Trzymam kciuki za Ciebie. Myśl teraz tylko o sobie, ale kieruj się rozumem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz