Mam "prawko", a strasznie boję się jeździć! :(

[lowekrowe]

Napisane przez sheep_zonz

Umiesz jeździć, dasz radę!!!
Jak dzisiaj jechałam, to miałam przez chwilę też takie wrażenie z tymi lusterkami. Więc jednak nie jechałam tak blisko środka jakby chciał tata.

Na kursie, z instruktorem obok, to umiałam
Zastanawiam się teraz, czy jednak nie jechać autobusem, haha. No ale wypadałoby się ogarnąć i zacząć jeździć, a nie tylko marudzić "och, boję się, nasz samochód jest całkiem inny od yarisa, nie umiem nim jechać, stresuję się". Zdaję sobie sprawę, jak to żałośnie wygląda, wszyscy moi znajomi normalnie jeżdżą, a ja zasuwam autobusem, bo TAK BARDZO SIĘ BOJĘ!

EDIT
Pojechałam I nawet nic nie zepsułam!
Samej jechało mi się o wiele, wiele lepiej niż z tatą. Stres mniejszy o 3/4 Teraz będę wyruszać w coraz dłuższe trasy

[sheep_zonz]

Napisane przez lowekrowe

Na kursie, z instruktorem obok, to umiałam
Zastanawiam się teraz, czy jednak nie jechać autobusem, haha. No ale wypadałoby się ogarnąć i zacząć jeździć, a nie tylko marudzić "och, boję się, nasz samochód jest całkiem inny od yarisa, nie umiem nim jechać, stresuję się". Zdaję sobie sprawę, jak to żałośnie wygląda, wszyscy moi znajomi normalnie jeżdżą, a ja zasuwam autobusem, bo TAK BARDZO SIĘ BOJĘ!

EDIT
Pojechałam I nawet nic nie zepsułam!
Samej jechało mi się o wiele, wiele lepiej niż z tatą. Stres mniejszy o 3/4 Teraz będę wyruszać w coraz dłuższe trasy

A właśnie miałam Ci pisać, że nie masz się bać, tylko wstać, wsiąść do samochodu i ruszyć! Ale jak widać, nie musiałam tego pisać Cieszę się, że dobrze poszło, im częściej razy będziesz jeździła tym będzie lepiej

[Bysanda]

Heloł :P mam prawo jazdy chyba od 4 lat? i boje się jeździć, jak to wyleczyć?! mam wrażenie ze ocierałabym się o wszystkie możliwe auta, że nie jechałabym swoim pasem, nie wiem czy potrafię wyczuć auto :< dwa, lubię mieć kontrole nad wszystkim a jak nie widzę przodu samochodu w całości to mnie strzela!

---------- Dopisano o 21:58 ---------- Poprzedni post napisano o 21:57 ----------

Napisane przez archinta

też byłam mistrzynią wymówek

Ale jesli chcesz jezdzic to sprobuj sie przełamc- najlepiej sama- ja na poczatku wstawałam o zboczonej porze- 5.30 w niedzielę- nie bylo ruchu na ulicach i juz było jasno- jezdzilam sobie godzinkę po miescie i do domku z powrotem spac

Jestem za

Moja jedyna motywacja jest narazie to, że jak będę kiedyś mieć dzieci i głupie odebranie ze szkoły, autobusem?

[Kasiasta89]

Dziewczyny zbliża się mój moment prawdy .. kupuje autko .. z jednej strony się super cieszę ale z drugiej wiem że już nie będzie wymówek typu że wielki stary i bez wspomagania :P teraz trzeba będzie się przemóc i jeździć ale mam stracha ..

[lagerfeldised]

Napisane przez lowekrowe

EDIT
Pojechałam I nawet nic nie zepsułam!
Samej jechało mi się o wiele, wiele lepiej niż z tatą. Stres mniejszy o 3/4 Teraz będę wyruszać w coraz dłuższe trasy

Zdecydowanie lepiej się jeździ samemu. Ja jechałam swoim samochodem dopiero 4 trasy. Byłam zestresowana wizją samodzielnej jazdy, jakoś nie wyobrażałam sobie, że nie będę mogła nikogo zapytać co mam robić, jak nie będę czegoś pewna... 2 trasy pokonałam sama, dwie z pasażerami i ku mojemu zaskoczeniu o wiele spokojniej i poprawniej jechałam sama. To chyba chodzi o takie nieuświadomione poczucie bycia ocenianym i krytykowanym przez pasażera, który przecież wie, że mamy prawko od niedawna i że nie czujemy się pewnie w samochodzie. Ja nie jestem raczej jedną z tych osób, która się boi (a zawsze myślałam, że tak będzie, ale jakoś do tego... dojrzałam) ale zdecydowanie jestem nerwusem, stresuję się, martwię się co inni myślą, martwię się, że przeszkadzam innym kierowcom itp. No właśnie -tak samo szło mi gorzej, jak zaczynałam sobie wkręcać, że inni kierowcy pewnie mnie wyklinają. Jak to olewałam, to było o wiele lepiej.

Myślę, że najlepiej wsiąść samemu, włączyć sobie cicho jakąś piosenkę w radiu, pomyśleć sobie - nikt i nic mnie nie obchodzi, skupiam się tylko na jeździe i na jej doskonaleniu. Nie jest łatwo tak samemu sobie przemówić do rozsądku, ale trzeba. No i trzeba wsiadać przy każdej możliwej okazji, bez wymówek.

Mój największy problem jest w sumie taki, że całe życie nie miałam w domu samochodu, dopiero parę lat temu zaczęłam jeździć jako pasażer, kiedy znajomi porobili prawka. Przez to niestety bardzo słabo znam miasto i stresuję się przede wszystkim tym, że nie wiem gdzie mam jechać, a wiadomo - ustawisz się na zły pas, to nie zawsze się potem wciśniesz tam gdzie chcesz. Jeżdżę z google maps w telefonie, które do mnie mówi (nie patrzę oczywiście na telefon jak jadę, tylko słucham), ale to też ma swoje minusy i czasami też troszkę może zestresować.

[mariusz_m]

Świetne metoda na początek, na pewno trzeba od razu zacząć w miarę systematycznie jeździć żeby się nie oduczyć

[Mandolinka82]

prawko zrobiłam w lipcu 2012 r. Od tamtej pory jechałam samochodem 4razy i po każdym powrocie do domu albo zaczynałam płakać albo trzęsłam się jak galareta. Podczas lekcji nauki jazdy ani razu nie miałam takich sytuacji. Myślę,że to przez samą moją myśl, że jadę samochodem który jest "wypieszczony" przez mojego męża no i jeszcze ta myśl, że jadę z dzieckiem... bardzo chciałabym sama jeździć, przestać być uzależnioną od męża... ale chyba nie nadaję się na kierowcę

[Kasiasta89]

Mandolinka - ja zdałam w 2010, do roku 2012 jechałam może 4 razy, w zeszłe wakacje mój TŻ przekonał mnie do jazdy - początki takie jak u Ciebie, strach, paranoja, myśl co będzie jak w coś walnę, potem już mi szło całkiem dobrze, ale przyszła zima gdzie mój stary szrot nie odpalał, i znowu nie jeździłam w sumie do dziś, teraz jestem przed zakupem samochodu i znowu czuje że będzie ciężko, aczkolwiek pewnie łatwiej niż rok temu .. jak widać najgorsze co może zrobić świeżo upieczony kierowca to długie przerwy w prowadzeniu przez to mimo że prawko mam 3 lata to nadal jestem świeżym kierowcą .. ale ten wątek przynajmniej pomógł mi w zrozumieniu, że nie jestem sama i również w tym, że da się przemóc trzeba uwierzyć Mnie bardzo mobilizują babcie na drogach - jak widzę taką babinkę i myślę - ona daje radę a ja nie ? wstyd mi się robi ale jednocześnie coraz bardziej chce się nauczyć

[lagerfeldised]

Najlepiej pojechać sobie w niedzielę, albo w tygodniu w godzinach w których nie ma ruchu (u mnie w mieście koło 19 jest już luz).
I zdecydowanie bez pasażerów, przede wszystkim bez dziecka! Ja już dobrze czuję się za kierownicą, ale nie wzięłabym jeszcze swojej trzyletniej bratanicy do samochodu... Bo to jednak dziecko i ta myśl może po pierwsze obciążać psychicznie takiego początkującego kierowce, a po drugie może rozpraszać.

"Cudzy" samochód, nawet jak to najbliższa osoba, z całą pewnością może być stresujący, ale chyba nie ma na to innej rady, jak po prostu spróbować nie myśleć.

I wsiadać za kierownicę najlepiej codziennie. Ja jak miałam gorszy dzień (a bywało strasznie), to wracałam do domu roztrzęsiona, często nie mogłam zasnąć wiele godzin z nerwów po pierwszych swoich przygodach za kółkiem.
Następnego dnia, jak miałam jechać, to zaczynałam sobie w głowie szukać wymówek. Ale koniec końców się zmuszałam, bo wiedziałam, że odpychanie tego na bok źle się skończy. Tak samo jak zmuszałam się do chodzenia na jazdy, chociaż wiedziałam, że zakończy się to egzaminem, którego bałam się potwornie i podświadomie też próbowałam sobie samej utrudnić ukończenie tego kursu, byle tylko nie przeżywać tego stresu.
Nie jest to dobre wyjście, szkoda czasu. Lepiej pomyśleć, że jak teraz się przemęczy, to za kilka miesięcy jazda samodzielnie, to będzie już głównie przyjemność.
Ja jeżdżę łącznie jakiś miesiąc, bo dwa tygodnie po zakupie były jeszcze przerwy związane z rejestracją i mechanikiem i czuję się już całkiem pewnie. Tylko trzeba się zmusić, nie poddawać i nie tracić nadziei. Najważniejsze jest nastawienie. Jak miałam gorszy dzień, to parkowałam i koniec jazdy na dzisiaj, lepiej było spróbować na spokojnie następnego dnia

[Cindolina]

Mandolinka oj mam podobnie jak się przejadę samochodem to zaraz się trzęsę

Ja mam prawko od stycznia tego roku. Samochodem jeżdżę bardzo rzadko. Jeszcze jak mój TŻ był w kraju to jeździłam jego samochodem, który jest idealny! a w domu to mam takiego rzęcha że sikam po nogach ze strachu ;P słaby silnik, lekko pod górę nie umie wyciągnąć zgaśnie mi ze trzy razy zanim ruszę :/ jeszcze jest na gaz :/ wybuchy jakieś od czasu do czasu, podobno to normalne.... nie zagłębiam się w to. Dzisiaj mam wizytę u lekarza od 15:30 przyjmuje, pasowałoby zajechać autkiem zająć kolejkę, ale tak strasznie się boję, chyba jednak pozostanie mi rower ;D

[aako]

mozna sie przylacyzc?
ja zdałam w sierpniu i od tamtej pory 4 razy jechałam.
zawsze jakiś bład popełniałam i mnie to zniechęcało wiec teraz juz prawie w ogole nie wsiadam.
na początku po zdaniu egzaminu bylam chętna do jazdy a teraz plakac mi sie chce na sama mysl.

dzisiaj chce jechać i 3 razy juz trase sprawdzałam gdzie bede musiala zmienic pas, gdzie ruszyc z górki a jeszcze nie wiadomo czy pojade czy nie stchórze paranoja

[Mandolinka82]

Ja też cały czas myślę aby w końcu się przemóc i powrócić do jazdy samochodem ale na samą myśl o tym zaczyna boleć mnie brzuch. Co najdziwniejsze, podczas nauki jazdy nigdy nie miałam stracha przed prowadzeniem. Poza tym tak sobie myślę, że chyba już nawet nie umiałabym zaparkować :P Co sądzicie o lekcjach doszkalających w takim wypadku? Korzystałyście może z takich lekcji po odebraniu prawka?

[Cindolina]

Jeśli ma to Ci tylko pomóc to pewnie u mnie koleżanki brały swój samochód instruktora i wsio tak najlepiej ;P ja dzisiaj pojechałam do lekarza na rowerze

[a40adf61f4fa839fc99377457d0e94ddcb8a5d57]

Mandolinko wydaje mi się, że bez sensu stracisz kasę na jazdy doszkalające. Piszesz, że na kursie nie miałaś problemów, tak? Egzamin zdałaś, tak? No. A to, że przeraża Cię odpowiedzialność za pędzące dwie tony złomu... no to już inna bajka. Z tym to sobie musisz radzić inaczej, tak jak Ci lagerfeldised pisała - wybieraj się jak najczęściej na krótkie trasy, jak nie ma aut na drodze, potrenuj sobie parkowanie sama, na spokojnie na pustym parkingu. Z dzieckiem to się jeszcze najeździsz, teraz to sobie pojeździj sama, na luzie.

A mąż to ma do Ciebie jakieś pretensje, że np źle jeździsz tym jego wypieszczonym autkiem? Krytykuje Cię jak jedziesz czy to tylko Twoje obawy, że mu zepsujesz zabawkę?

[lagerfeldised]

Napisane przez aako

mozna sie przylacyzc?
ja zdałam w sierpniu i od tamtej pory 4 razy jechałam.
zawsze jakiś bład popełniałam i mnie to zniechęcało wiec teraz juz prawie w ogole nie wsiadam.
na początku po zdaniu egzaminu bylam chętna do jazdy a teraz plakac mi sie chce na sama mysl.

dzisiaj chce jechać i 3 razy juz trase sprawdzałam gdzie bede musiala zmienic pas, gdzie ruszyc z górki a jeszcze nie wiadomo czy pojade czy nie stchórze paranoja

No i dobrze Ja też sprawdzałam, na widoku satelitarnym google maps, żeby mnie nic nie zaskoczyło Robiłam trasy, które znałam z jazd, żeby się oswoić z obsługą samochodu. Jak na tym się złapie wprawę (nie chodzi tylko o to, żeby to umieć, ale żeby to robić bez myślenia, że tak powiem) to o wiele łatwiej jest jechać w obce trasy, bo myśli się już tylko o tym jak dojechać, gdzie zmienić pas na jaki itp., a nie o tym kiedy zredukować, jak ruszyć, żeby nie zgasło, kiedy kierunkowskaz itp.

Najlepiej nie brać pod uwagę opcji "stchórzę". Wsiadać i koniec. Przy niewielkich prędkościach, zawsze jakoś i gdzieś dojedziesz, tragedia się nie stanie, może zgaśnie, może się zrobi jakiś błąd na mieście, ale ludzie i tak jeżdżą "jak chcą", nie będziesz wyjątkiem jak przez przypadek wymusisz pierwszeństwo. Teraz pełno osób robi prawo jazdy, jak zgaśnie na światłach, to też nie będzie żadna nowość dla reszty kierowców, są przyzwyczajeni.

[Mandolinka82]

[1=a40adf61f4fa839fc993774 57d0e94ddcb8a5d57;4083587 4]Mandolinko wydaje mi się, że bez sensu stracisz kasę na jazdy doszkalające. Piszesz, że na kursie nie miałaś problemów, tak? Egzamin zdałaś, tak? No. A to, że przeraża Cię odpowiedzialność za pędzące dwie tony złomu... no to już inna bajka. Z tym to sobie musisz radzić inaczej, tak jak Ci lagerfeldised pisała - wybieraj się jak najczęściej na krótkie trasy, jak nie ma aut na drodze, potrenuj sobie parkowanie sama, na spokojnie na pustym parkingu. Z dzieckiem to się jeszcze najeździsz, teraz to sobie pojeździj sama, na luzie.

A mąż to ma do Ciebie jakieś pretensje, że np źle jeździsz tym jego wypieszczonym autkiem? Krytykuje Cię jak jedziesz czy to tylko Twoje obawy, że mu zepsujesz zabawkę?[/QUOTE]

Mąż uważa, że jeżdżę "nie najgorzej" Jednak cały czas obawiam się, że np. nie zdążę wyhamować przed autem stojącym przede mną na światłach, albo będę miała kłopot z zaparkowaniem, że przytrę jakiś samochód.
Może w weekend jakoś "zmuszę się" do przeproszenia z autkiem?

[aako]

ja dzisiaj jade w trase. tzn od polowy tz mi da
zobaczymy jak pójdzie

[a40adf61f4fa839fc99377457d0e94ddcb8a5d57]

Napisane przez Mandolinka82

Mąż uważa, że jeżdżę "nie najgorzej"

No to super, tylko się cieszyć.
Masz wsparcie, masz możliwości, odwieś strach na kołek i w trasę. Zostaw dziecko mężowi, weź auto i jedź. O tak bez celu, gdzie Ci się zachce. Powodzenia

[lagerfeldised]

Napisane przez Mandolinka82

Mąż uważa, że jeżdżę "nie najgorzej" Jednak cały czas obawiam się, że np. nie zdążę wyhamować przed autem stojącym przede mną na światłach, albo będę miała kłopot z zaparkowaniem, że przytrę jakiś samochód.
Może w weekend jakoś "zmuszę się" do przeproszenia z autkiem?

Napisane przez aako

ja dzisiaj jade w trase. tzn od polowy tz mi da
zobaczymy jak pójdzie

Trzymam za Was kciuki! Nie stresujcie się i miłej jazdy!

Mandolinko, co do hamowania, to jak będziesz jechała 50km na godzinę, zwłaszcza przy suchej nawierzchni, to naprawdę ten samochód przed Tobą musiałby dać po hamulcu jakoś bardzo gwałtownie, żeby było ryzyko, że go stukniesz. Moja koleżanka, która też zdała niedawno, hamuje i przejeżdża obok zaparkowanych samochodów naprawdę "na milimetry" i póki co jej się udaje Wszyscy jej oczywiście mówią, żeby zostawiała trochę więcej miejsca i zwykle dostajemy mini zawału jak jedziemy po wąskiej uliczce, ale póki co nie było nieprzyjemnych sytuacji.

A co do parkowania, to nie ma się co oszukiwać, zawsze jest ryzyko, dlatego na początku najlepiej szukać miejsc, gdzie jest luz. Ostatnio na parkingu tak wjechałam, że nie mogłam wyjechać, bo byłam bardzo blisko samochodu po prawej i nawet nie wiedziałam jak ja tego dokonałam, nie dało się nawet uchylić drzwi pasażera. To poprosiłam o pomoc miłego chłopaka, który akurat był na parkingu i wyjechał Nie ma się czym przejmować, tylko ćwiczyć i podchodzić do tego z dystansem, nikt nie jest mistrzem kierownicy od urodzenia!

Jak teraz się przemęczysz, to gwarantuję, że za miesiąc-dwa pomyślisz sobie, że całe szczęście, że się zmusiłaś, bo przecież jazda to sama przyjemność.

[manolita]

Cześć dziewczyny Jak wychodzi Wam przełamywanie strachu?
U mnie co raz lepiej, zwłaszcza po zmianie samochodu na mniejszy. Teraz jeżdżę malutką micrą i jeżdżę wszędzie gdzie chcę i kiedy chcę. Tankowanie mam za sobą / bo tego też się bałam /, jazdę po mieście opanowałam, za kółkiem klnę trochę mniej , jeszcze tylko parkowanie w ciasnych miejscach zostało do opanowania. Nie jest źle prawda?

[Kasiasta89]

manolita ale Ci zazdroszczę No ja jeździłam kadetem ale już jest na złomie a teraz jestem na etapie szukania czegoś ze wspomaganiem i mniejszego Najlepiej 3d i też modlę się aby zmiana auta chociaż trochę pomogła bo jak kupię auto i nie będę jeździć to skocze z mostu

[tk94]

Czas na mnie Prawko mam od lutego, więc bardzo krótko... Auto dostałam 2/3 tygodnie temu. Mój problem polega też na tym, że prawko mam jedyna z rodziny, więc styczność z samochodem u mnie to około 10 miesięcy. Jeżdżę, w dzień na razie z kimś i jakoś idzie. Czasem na drodze zrobię z siebie osobą z dwucyfrowym IQ... Dla przykładu raz spełnił się koszmar większości pań tutaj i... się stoczyłam. Na szczęście opanowałam sytuację, ale stres został. Raz wjeżdżając na pas zajechałam drogę innemu kierowcy, jednakże solidne otrąbienie mnie z jego strony poinformowało mnie o głupocie mojego czynu . Jednakże takie sytuacje pomimo początkowego zdołowania mobilizują mnie i zwracają uwagę na błędy do podszkolenia.

Dziś w nocy sobie pojeżdżę samotnie, przyzwyczaić się do braku wspomagania w mojej kochanej staruszce (tu przesyłam buziaki mojej corsie, która cierpliwie znosi moją głupotę, np. z 2 razy ruszyłam biedaczce na trójce ). Na razie po osiedlowej drodze, ale za każdym razem pojadę trochę dalej.

Mnie samej pomaga muzyka Puszczam sobie hity ze średnią wieku 15 - 20 lat albo "hity lata" z gazety brawo z roku 2006. Odstresowanie przy takiej muzyce gwarantowane, od razu się rozluźniam słuchając niektórych ambitnych tekstów .

Z każdą jazdą będzie coraz lepiej, trzeba tylko w to uwierzyć. Każdy kierowca popełnia błędy, nawet ten ze stażem 40 letnim... Tylko, że im się ciężej przyznac

[lena1507]

Witam wszystkich. Od jakiegoś czasu obserwuje forum, chyba, żeby dodać sobie wiary w siebie. Zdałam prawko w styczniu, chyba za 8 podejściem. Z każdym kolejnym egzaminem było chyba trudniej. O ostatnich dwóch nikomu nie powiedziałam. Ale się udało. Mega duma mnie rozpierala do pierwszej jazdy. Moje autko już czekało na odbior plastiku u brata w garażu. No i przyszedł ten piękny zimowy dzień gdy wsiadłam do mojej " czerwonej strzały" , tak mówię o mojej Megance, i zrozumialam, że samodzielna jazda to nie tak hop siup. Wsiadłam do auta, nie obcykalam wogle jak się obsługuje cokolwiek i pojechałam do siebie do innego miasta. Zaczął padać deszcz że śniegiem, a ja nie wiem gdzie są wycieraczki. Szyby zaczely parować. Miałam dosyć. Chciałam tylko dojechać do domu i zaparkowac i już wiecej nie wsiadać za kółko. Wtedy zadzwonil mój facet i mówi żebym podjechala po niego. Chciałam się jakoś wymiksowac, ale że akurat była to trasa, która miałam jeździc do pracy, to się ogarnęłam i pojechałam. Było ok.. Kolejne dni, tygodnie to ciągła nauka. Nadal się boję, zwłaszcza jak jadę nieznana trasą. Nie wypuszczam się jeszcze w dlugie trasy. Miałam już drobną kolizję, na szczęście tylko trochę ucierpialo moje auto a facet wziął stówke i nie robił afery, ale to mnie znów usztywnilo i zniechęcilo. Odrazu milion myśli że się do tego nie nadaje. Chciałam odrazu zostawić auto i jechać do pracy autobusem, tym bardziej ,że to zdarzyło się przy wyjeździe z pracy. Tam jest taki podjazd, że jak na nim nie stane to albo się staczam do tyłu, albo zjeżdżam do przodu. Poza tym jak stoje niżej to krzaki zasłaniaja obie strony. Każdy dzień gdy wyjeżdżam z pracy to mega stres. Znalazłam sobie nowe miejsce i czuje się już lepiej. Najlepiej jeździ mi sie samej, albo z kims kto nie ma prawka. Najgorzej jest z moim facetem, bo ciągle daje mi "dobre rady" , i zazwyczaj kończy się kłótnia, bo mam swoje nawyki i nie jest łatwo się odrazu przestawic. Dziewczyny nie zrażajcie sie. Ja tez codziennie walczę by być coraz lepszym kierowcom. Każdego dnia mam większą pewność siebie, pamiętam błędy i staram się wyciągac z nich naukę. Kurs prawa jazdy to pikus w porównaniu z codzienna samodzielna jazdą. Trzeba mieć oczy dookoła głowy. Najważniejsze to jeździć, bo szkoda wysiłku włożonego w zdobycie prawa jazdy i teraz schować je do szuflady. Pozdrawiam.

---------- Dopisano o 20:07 ---------- Poprzedni post napisano o 20:00 ----------

Ah sorki , że się tak rozpisałam. A i pozdrawiam sąsiadke z Wejherowa. Do zobaczenia na drodze hi hi.

[archinta]

Napisane przez manolita

Cześć dziewczyny Jak wychodzi Wam przełamywanie strachu?
U mnie co raz lepiej, zwłaszcza po zmianie samochodu na mniejszy. Teraz jeżdżę malutką micrą i jeżdżę wszędzie gdzie chcę i kiedy chcę. Tankowanie mam za sobą / bo tego też się bałam /, jazdę po mieście opanowałam, za kółkiem klnę trochę mniej , jeszcze tylko parkowanie w ciasnych miejscach zostało do opanowania. Nie jest źle prawda?

enoooo- dajesz czadu!!!

Ja po zebraniu się rok temu do jeżdżenia (8lat sie zbierałam ) smigam juz wszędzie (czesto trasy na kilkadziesiąt/set km) i ruchu się nie boje- moja zawalidroga to parkingi kiedyś i to ogarnę i bede sie dziwila ze balam sie gdzies wjedzac tak samo jak sie teraz dziwie, ze az tak panikowalam jak mialam gdzies jechać

Napisane przez tk94

Z każdą jazdą będzie coraz lepiej, trzeba tylko w to uwierzyć. Każdy kierowca popełnia błędy, nawet ten ze stażem 40 letnim... Tylko, że im się ciężej przyznac

i za to wypije dzis nie prowadze

[Kasiasta89]

Dziewczyny jak Was czytam to strasznie Wam zazdroszczę Ja jeszcze auta nie mam a już panikuje, mam nadzieję że mi się uda, w wakacje jak jeździłam już myślałam że najgorsze już za mną, a potem pół roku przerwy i znowu teraz jak kupię auto to ZERO przerw, muszę przemóc strach i emocje i uwierzyć w siebie a łatwo nie jest ...

[archinta]

Napisane przez Kasiasta89

Dziewczyny jak Was czytam to strasznie Wam zazdroszczę Ja jeszcze auta nie mam a już panikuje, mam nadzieję że mi się uda, w wakacje jak jeździłam już myślałam że najgorsze już za mną, a potem pół roku przerwy i znowu teraz jak kupię auto to ZERO przerw, muszę przemóc strach i emocje i uwierzyć w siebie a łatwo nie jest ...

jak ja po 8 latach dałam radę to też dasz

[karoolaaa]

Napisane przez Kasiasta89

Dziewczyny jak Was czytam to strasznie Wam zazdroszczę Ja jeszcze auta nie mam a już panikuje, mam nadzieję że mi się uda, w wakacje jak jeździłam już myślałam że najgorsze już za mną, a potem pół roku przerwy i znowu teraz jak kupię auto to ZERO przerw, muszę przemóc strach i emocje i uwierzyć w siebie a łatwo nie jest ...

dokladnie tak ... Jak mialam samochod to jezdzilam,nie mialam z tym problemu, a teraz jak nie mam to na sama mysl o jezdzie ogarnia mnie jakis dziwny strach, pomijajac fakt,ze praktycznie teraz nie jezdze bo nie mam czym ...

[tk94]

Ja ostatnio to już w ogóle przeżyłam niezły zawał Zablokował mi się 1 i 2 bieg podczas jazdy, czerwone światło a tu się wbija trójka... Myślałam, że padnę na zawał. Byłam u mechanika, naprawa trwała kilka minut, koszt tylko 50 zł, podobno czasem się tak dzieje i to nic poważnego... Dlatego jak Wam czasem nie chcę się wbić któryś bieg, lepiej od razu z tym idźcie do specjalisty a nie bagatelizujcie jak ja

[manolita]

ej, dziewczyny głowy do góry !!!! Damy radę!!!!
Zauważyłam, że im częściej jeżdżę tym mniej się boję, co więcej zauważam błędy innych.
Ale z moim mężem nadal nie lubię jeździć / to chyba przypadłość nas wszystkich , ze ze swoimi facetami u boku nie lubimy kręcić kółkiem :d /.
Zmieniłam podejście do kierowania pojazdem. Ja się jeszcze uczę, ja nabywam wprawy, ja będę kiedyś mega dobrym kierowcą. Kierowcy współuczestnicy ruchu też popełniają błędy, też jeżdżą nieporadnie, też parkują nieporadnie, więc czym tu się przejmować. Byle tylko nie stać się zagrożeniem, nie złapać punktów i mandatu
Kobitki , damy radę !!!

[tk94]

Ja się przemogłam za sprawą koleżanki i już od 2/3 tygodni szaleję po drogach bez większego problemu . Sama czy z kimś, miasto znane czy nie, godzina wczesna czy korek, nie robi mi to różnicy. Parkowanie bez wspomagania jest ciężkie, ale wykonalne. :P I na pocieszenie: dziewczyny, nie bójcie się błędów, jak już ruszycie, to same się zdziwicie, że inni jezdżą dużo gorzej. Ile razy już mi ktoś migał awaryjnymi w ramach przeprosin to się nie zliczy.

Btw mężczyźni naprawdę pozytywnie reagują na kobietę za kółkiem