Matka której wiecznie nie ma.Co o tym sądzicie? Dyskusja ogólna

[aleksa139]

Z góry uprzedzam że zakładam temat bo jestem ciekawa opinii różnych osób o różnych charakterach i światopoglądach, zachęcam do kulturalnej dyskusji

Otóż sytuacja ma się tak - znam pewną panią A która ma kilkoro dzieci (do max wieku 8 lat) w tym dziecko wymagające specjalnej uwagi , ma dom , męża oraz pracę na pełen etat 8 h dziennie tak więc ma co robić ale powiedzmy że jej osobowość jest taka że chyba lubi ciągle mieć nadmiar obowiązków,wtedy czuje że żyje . Zaczęła też robić kurs który wymaga od niej uczęszczania na zajęcia w piątki, soboty i niedziele , musi też robić staż z tych zajęć ,tak więc jak sama twierdzi wstaje rano o 5 i nie ma jej w domu do 22 bo praca a potem staż. W weekendy też jej nie ma i jak twierdzi szkoda jej dzieci i żałuje że nie ma dla nich czasu. Dodam iż pracę ma biurową a to co teraz robi wymaga od niej dużo ruchu (kobieta ma 32 lata) i twierdzi że ledwo żyje. I tutaj przechodzimy do sedna tego tematu , czy uważacie że ona jest samolubna? Robi to co chciała ale kosztem wszystkiego innego . Czy może uważacie że to dobrze że inwestuje w samorozwój nawet innymi kosztami?

Powiem szczerze że słuchając tego odczułam niesmak bo moja własna mama wymyśliła sobie robić studia kiedy my z rodzeństwem byliśmy mali, miała stabilną pracę ale też jest osobą która nie usiedzi w miejscu, byłam dosłownie osobą wychowująca moje rodzeństwo bo wiadomo że ojciec to nie matka. In the end nic jej to nie dało poza dyplomem i nieprzespanymi nocami. Ja mam bardzo słabe zdrowie i absolutnie nie wyobrażam sobie siebie w takim stylu życia nie mówiąc już o tym że chciałabym być dla dzieci przynajmniej do wieku nastoletniego, co uważacie o takim zachowaniu? Nie jest to hejt na takie osoby, ma ktoś podobnie?

---------- Dopisano o 22:24 ---------- Poprzedni post napisano o 22:16 ----------

Dodam jeszcze że teraz jest dużo matek które studiują i robią inne rzeczy,popieram jak najbardziej, ale nie chodziło mi o sytuację dziecko+studia, lub dziecko+praca tylko o dużo większy nadmiar obowiązków kiedy dosłownie nie ma nas w domu prawie 24/7

[gr8ania]

Ale nie rozumiem w czym jest problem? To jej życie, jej rodzina i jej decyzje- nasze zdanie nie ma tu nic do tego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[aliani]

To chyba tylko przykład do dyskusji na ten temat. Ja nie wyobrażam sobie mieć małe dzieci i być całe dnie poza domem. Przecież tych dzieci się tak naprawdę wtedy nawet nie zna, a co tu mówić o stworzeniu jakiejś więzi. Chyba, że byłaby to jakaś mocno przejściowa sytuacja. Również nie podobałoby mi się, jakby ojciec dzieci spędzał całe dnie w pracy, a wiem, że to już jest całkiem aprobowane.

[olszae]

Samolubne? Czy ja wiem... Jeżeli ona tego potrzebuje, by czuć satysfakcję z życia to czemu nie? Gdyby mężczyzna pracował, robił kursy, jeszcze jakieś staże to by się powiedziało, że dba o rodzinę i dochody. Gdy robi to kobieta to ona jest samolubna. Widać tego ona potrzebuje, a dodatkowo też gania po domu, sprząta i najważniejsze - kocha swoje dzieci (nie napisałaś, że jest gdzieś). Jeżeli mąż też nie ma z tym problemu to czemu Ty masz jakiś z tym problem? Nie jest typową matką polką to to jest złe? Jest spełnioną i samodzieloną kobietą. To daje jej szczęście. Mąż najprawdopodobniej ją wspiera i to on przejmują część obowiązków. Pozazdrościć relacji i chęci rozwoju.

[aliani]

Nie jest powiedziane, że to mąż przejmuje część obowiązków. Może to babcia albo opiekunka. Jeśli mąż to jeszcze ok, o ile się tak umówili. Gorzej jeśli też ma jakieś plany i sytuacja go tak naprawdę przerasta.



Co do dzieci, to jestem zdania, że sama miłość im jednak nie wystarcza. Fajnie jest zachować jakiś balans w kwestii dbania o swoje dobro i o dobro dzieci.

[olszae]

Hm, kto co woli. Osobiście nie uważam, żeby to był problem. Jeżeli druga połowa przejmuje obowiązki i dłużej siedzi z dziećmi to co to za problem? Możemy sobie gdybać, ale każda sytuacja jest różna. Dla mnie kobieta, która ma x dzieci i 1 niepełnosprawne i która pracuje realnie jest do podziwiania. Łatwiej by było siedzieć w domu z dziećmi, ale niestety rehabilitacje, leczenie, odpowiedni sprzęt kosztuje i czesto jedna wypłata tego realnie nie opłaci. Nawet jeżeli mąż zarabiałby 5 tysięcy miesięcznie to opłaty, jedzenie, pampersy, leczenie kosztuje. Zamiast siedzieć i czekać na pomoc ze strony Państwa kobieta zakasała rękawy i pracuje by zapewnić dzieciom warunki. Jeżeli mąż lub dziadki zajmują się dziećmi to chyba spoko. Wiadomo, że brakuje w tym czasu dla dziecka, ale jednak dziecko niepełnosprawne to też poza czasem to są i koszty.

Gorzej jak ma plany? Dobrze, że ona pracując i zarabiając nie ma planów.

Staram się nie denerwować, ale jeżeli to jest serio czysto hipotetyczna sytuacja to uważam, że każde z nich powinno się poświęcić mają kilka przecież w tym jedno do leczenia.

[aleksa139]

Ale ja nigdzie nie napisałam że to jest problem, po prostu zapodałam temat żeby zobaczyć co ludzie sądzą,nasze zdanie nic nie zmieni ale od tego jest forum dyskusyjne żeby dyskutować

---------- Dopisano o 05:35 ---------- Poprzedni post napisano o 05:02 ----------

,,Nie jest typową matką polką to to jest złe? Jest spełnioną i samodzieloną kobietą. To daje jej szczęście. Mąż najprawdopodobniej ją wspiera i to on przejmują część obowiązków."

Nie mam nic ani do matek Polek ani do buisness woman bo i te i te mogą być wspaniałymi matkami według mojej opinii ,

mąż nic nie przejmuje bo jest kierowcą tira i go nie ma tygodniami, ona jeździ z upośledzonym dzieckiem na terapię , w domu dzieci pilnuje jej sąsiadka na emeryturze za pieniądze, pieniądze i tak pobiera ale to chyba jak większośc,jak jest okazja to biorą, powtórzę się że nie mam z tym problemu

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Matka i ojciec mają wobec swoich dzieci dokładnie te same obowiązki, więc oskarżanie o samolubność jedynie matki to nic innego niż seksistowskie banialuki. Tak samo jak stwierdzenia typu "wiadomo że ojciec to nie matka" rzucone w kontekście wywiązywnaia się z obowiązków rodzicielskich. Jeśli wychowywałaś swoje rodzeństwo to zarówno z winy twojego ojca jak i matki po równo, a jednak z jakiegoś powodu pretensje masz tylko do niej. Niesmak też odczuwasz tylko na wieść o trybie życia tej kobiety, ale już jej tak samo nieobecny mąż kierowca takich emocji nie budzi, co?

[aleksa139]

Lisbeth - naucz się czytać ze zrozumieniem

---------- Dopisano o 12:59 ---------- Poprzedni post napisano o 12:56 ----------

Niesmak odnosił się do osobistych przeżyć a nie do tego czy to matka czy ojciec, nie dopowiadaj sobie. Po samolubność miał być znak zapytania. Nigdzie nie napisałam że mam pretensje tylko do matki.

---------- Dopisano o 13:11 ---------- Poprzedni post napisano o 12:59 ----------

Pardon nawet jest znak zapytania po samolubność więc nie jest to stwierdzenie .

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez aleksa139

Lisbeth - naucz się czytać ze zrozumieniem

---------- Dopisano o 12:59 ---------- Poprzedni post napisano o 12:56 ----------

Niesmak odnosił się do osobistych przeżyć a nie do tego czy to matka czy ojciec, nie dopowiadaj sobie. Po samolubność miał być znak zapytania. Nigdzie nie napisałam że mam pretensje tylko do matki.

---------- Dopisano o 13:11 ---------- Poprzedni post napisano o 12:59 ----------

Pardon nawet jest znak zapytania po samolubność więc nie jest to stwierdzenie .

A ty się naucz dyskusji i sensownej argumentacji.
Sama napisałaś, że "ojciec to nie matka". Niczego sobie nie muszę dopowiadać.

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez aleksa139

Z góry uprzedzam że zakładam temat bo jestem ciekawa opinii różnych osób o różnych charakterach i światopoglądach, zachęcam do kulturalnej dyskusji

Otóż sytuacja ma się tak - znam pewną panią A która ma kilkoro dzieci (do max wieku 8 lat) w tym dziecko wymagające specjalnej uwagi , ma dom , męża oraz pracę na pełen etat 8 h dziennie tak więc ma co robić ale powiedzmy że jej osobowość jest taka że chyba lubi ciągle mieć nadmiar obowiązków,wtedy czuje że żyje . Zaczęła też robić kurs który wymaga od niej uczęszczania na zajęcia w piątki, soboty i niedziele , musi też robić staż z tych zajęć ,tak więc jak sama twierdzi wstaje rano o 5 i nie ma jej w domu do 22 bo praca a potem staż. W weekendy też jej nie ma i jak twierdzi szkoda jej dzieci i żałuje że nie ma dla nich czasu. Dodam iż pracę ma biurową a to co teraz robi wymaga od niej dużo ruchu (kobieta ma 32 lata) i twierdzi że ledwo żyje. I tutaj przechodzimy do sedna tego tematu , czy uważacie że ona jest samolubna? Robi to co chciała ale kosztem wszystkiego innego . Czy może uważacie że to dobrze że inwestuje w samorozwój nawet innymi kosztami?

Powiem szczerze że słuchając tego odczułam niesmak bo moja własna mama wymyśliła sobie robić studia kiedy my z rodzeństwem byliśmy mali, miała stabilną pracę ale też jest osobą która nie usiedzi w miejscu, byłam dosłownie osobą wychowująca moje rodzeństwo bo wiadomo że ojciec to nie matka. In the end nic jej to nie dało poza dyplomem i nieprzespanymi nocami. Ja mam bardzo słabe zdrowie i absolutnie nie wyobrażam sobie siebie w takim stylu życia nie mówiąc już o tym że chciałabym być dla dzieci przynajmniej do wieku nastoletniego, co uważacie o takim zachowaniu? Nie jest to hejt na takie osoby, ma ktoś podobnie?

---------- Dopisano o 22:24 ---------- Poprzedni post napisano o 22:16 ----------

Dodam jeszcze że teraz jest dużo matek które studiują i robią inne rzeczy,popieram jak najbardziej, ale nie chodziło mi o sytuację dziecko+studia, lub dziecko+praca tylko o dużo większy nadmiar obowiązków kiedy dosłownie nie ma nas w domu prawie 24/7

OOoo, ja jestem jak pani A. Z tym że u mnie najstarsze dziecko nie pełni roli opiekuna (jak u autorki postu), bo moje dzieci mają ojca, który się nimi na codzień zajmuje.