Jak prowadzić korepetycje z angielskiego?

[Marika665]

Zastanawiam się jak powinny wyglądać korepetycje z ang. Udzielam korepetycji dla uczniów ze szkoły, więc głównym celem jest dobra ocena w dzienniku. Czy przerabiać z nimi po prostu zadania z podręcznika i tłumaczyć niezrozumiałe zagadnienia? Ile czasu poświęcać na omawianie zagadnienia? Lepiej wypytywać ucznia o to co wie, żeby też uczestniczył w zajęciach czy sama omawiać materiał, a później zrobić ćwiczenia, które sprawdzą ile uczeń zrozumiał z tego co tłumaczyłam?
A może rozmawiać z uczniami po angielsku? Chociaż zwykle kiedy chcę to robić, to każdy mówić, że w rozmowach jest słaby, bo tego w szkole nie ma.
Będę wdzięczna za każdą sugestie

[MissChievousTess]

Zależy od ucznia. Pierwsze 3 zajęcia powinnaś zdiagnozować poziom w zakresie wszystkich umiejętności: gramatyka, słownictwo, mówienie, czytanie, pisanie, a potem w zależności od tego jaki jest cel kursu (matura , wsparcie bieżącej nauki, roziwjanie danej najsłąbszej umiejętności) układasz syllabus całego kursu i jakiś przynajmniej zarys planu wynikowego i to realizujesz. A jak w trakcie kursu wyjdzie coś nowego to modyfikujesz na bieżąco. I tyle. Każdy uczeń jest inny, więc jednej recepty na to nie ma. Zasada jest jedna -nie zaczynasz pracować zanim nie zorientujesz się z kim pracujesz i jakie ma problemy oraz jaki ma być cel nauki. Jak cel jest niejasny to pomagasz wyznaczyć cel realny, osiągalny, mierzalny.

---------- Dopisano o 14:56 ---------- Poprzedni post napisano o 14:44 ----------

Co do rozmawiania- bez regularnego najpier wprowadzania słownictwa, potem dialogów tematycznych do słuchania z tymi słówkami nie wprowadzisz rozmów. Podobnie jeśli nie przeorbisz podstaw gramatyki też Polacy nie zaczną Ci mówić bo logika gramatyki i składni języków słowiańskich bardzo różni się od angielskiej. By mówić trzeba wyrobić nawyk budowania zdań w inny sposób niż po polsku.
Gramatykę musisz wprowadzać bardzo konsekwetnie i sekwencyjnie. Słowianie mają największy problem z czasami typu perfect więc o ile nie wprowadzisz dobrze czasów z rodziny perfect simple nie wrzucasz na ruszt pdostępnych perfectów ciągłych. Dopóki uczeń nie zrozumie czasów używanych do teraźniejszości nie polecam skakania do przeszłości i przyszłości. Jeśli trafisz na dziecko, które ma wielkie problemy i z czytaniem i z pisaniem albo przede wszystkim z nieczytelnym pisaniem i z ortografią także po polsku albo które zapisuje ci wyrazy fonetycznie (tak jak są wymiawane) trafiłaś na dyslektyka i jeśli masz mało doświadczenia dla takiej osoby szukasz bardziej doświadczonej osoby , a jak nie masz wyjścia to pracujesz metodą: materiały barwne, flasz cards, częste powtórki, mało materiału na raz, pisanie na kompie nie odręcznie, uczysz dyftongów i wywmowy końcówek, ale nie uczysz literowania, nie zmuszasz dom pisania odręcznego, wydajesz krótkie instrukcje, robisz proste, schematyczne ćwiczenia.

---------- Dopisano o 15:03 ---------- Poprzedni post napisano o 14:56 ----------

A jak celem jest "dobra ocena w szkole" to najprostsze co możesz zrobić to pytasz- jaki macie podręcznik, na jakim unicie jesteście, kiedy i jak macie klasówki/sprawdziany robione i z czego, poprosić rodzica by spytał nauczyciela w szkole co jej dziecko ma przerobić by poprawić oceny z języka obcego i wtedy zazwyczaj dostaniesz konkretną listę tego co trzeba przerobić i w oparciu o to układasz plan całego kursu i to realizujesz konsekwetnie w pierwszej kolejności. O sprawdziany lepiej pytać rodzica. Dziecko powinno mieć 1 podręcznik wiodący bo nawet dorośli jak toną w kserówkach to mają problem, a co dopiero dzieci i młodzież. Doardzasz podręcznik albo korzystasz ze szkolnego, podpowiadasz gdzie kupić, czasem to daje ci dostęp do planu kursu i planu wynikowego i działasz.

[katarzyna_sulinowska]

Moja rada jest taka: Ucz osobę a nie podręcznik. Zgadzam się że pierwsze zajęcia powinny skupić się na ustaleniu aktualnego poziomu i potrzeb ucznia, celów nauki itp. Jednak równie ważne jest poznanie ucznia jako osoby, aby móc dobrać stymulujący materiał który po prostu będzie ciekawy. Kiedy zaczynamy omawiać tematy które nas pasjonują nauka dzieje się 'przy okazji'. Na początku stanowczo odradzam skupianie się na dokładności językowej, zbuduj w uczniu pewność siebie jesli chodzi o używanie angielskiego - tego w szkołach brakuje najbardziej. I nawet jeśli słyszysz błędy w wypowiedzi, nie przerywaj uczniowi! To zburzy jego pewność siebie. Raczej zapisz 1- 2 punkty i wspólnie je omówcie po zakończeniu wypowiedzi. Zamiast mówić po prostu 'Zle' lup poprawiać, pokaż kilka zdań / słów do wyboru i razem wybierzcie najlepszą odpowiedz. Możliwości jest mnóstwo.
Jednak wszystko zaczyna się i kończy na uczniu.
Powodzenia!

[MissChievousTess]

Napisane przez katarzyna_sulinowska

Moja rada jest taka: Ucz osobę a nie podręcznik. Zgadzam się że pierwsze zajęcia powinny skupić się na ustaleniu aktualnego poziomu i potrzeb ucznia, celów nauki itp. Jednak równie ważne jest poznanie ucznia jako osoby, aby móc dobrać stymulujący materiał który po prostu będzie ciekawy. Kiedy zaczynamy omawiać tematy które nas pasjonują nauka dzieje się 'przy okazji'. Na początku stanowczo odradzam skupianie się na dokładności językowej, zbuduj w uczniu pewność siebie jesli chodzi o używanie angielskiego - tego w szkołach brakuje najbardziej. I nawet jeśli słyszysz błędy w wypowiedzi, nie przerywaj uczniowi! To zburzy jego pewność siebie. Raczej zapisz 1- 2 punkty i wspólnie je omówcie po zakończeniu wypowiedzi. Zamiast mówić po prostu 'Zle' lup poprawiać, pokaż kilka zdań / słów do wyboru i razem wybierzcie najlepszą odpowiedz. Możliwości jest mnóstwo.
Jednak wszystko zaczyna się i kończy na uczniu.
Powodzenia!

Zgadzam się, uczniowi nie należy mówić : źle, błąd. Jeśli uczeń ma niską samoocenę, fobię szkolną, czuje niechęć do przedmiotu poprawiamy ucznia powtarzając to, co powiedział, ale nieco wolniej i w poprawnej formie.