Prawo jazdy - czy warto zrezygnować?

[Maialen02]

Po kursie nie umiałam praktycznie nic, na dodatek trafił mi się okropny instruktor, który za popełniony błąd potrafił mnie szczypać czy ciągnąć za ucho. Po jakimś czasie zdecydowałam się kupić 10 h jazd doszkalajacych u kogoś innego i na początku byłam bardzo szczęśliwa, bo dużo rzeczy nauczyłam się już na pierwszych godzinach. To było wspaniałe uczucie widząc, że te lekcje mają sens, że jest poprawa. Egzamin musiałam przesuwać kilka razy ponieważ nie miałam kiedy przed nim jeździć, bo mogłam mieć najpóźniej do 12. Na dwóch ostatnich jazdach coś zaczęło się dziać, wychodziło mi coraz gorzej, a za każdy popełniłby błąd instruktor na mnie podnosił głos. Potrafił na mnie krzyknąć, że dodałam za dużo gazu albo, że mi zgasło. Nie uważam, żebym była jakaś mega wrażliwa, ale wtedy miałam prawie łzy w oczach. W ogóle ta ostatnia jazda to chyba moje najgorsze chwile w samochodzie, brzuch mnie bolał ze stresu i jeszcze ciągłe pastwienie się nade mną, miał chamskie teksty jeśli zrobiłam jakiś błąd. Marzyłam tylko o tym, żeby jak najszybciej stamtąd wysiąść W ten sam dzień odebrałam wyniki krwi, były fatalne, czułam się bardzo osłabiona, więc odwołałam egzamin i wszystkie jazdy. Od tamtej pory minęły 3 miesiące, a ja straciłam wszystkie chęci na kontynuowanie tego. Kiedyś naprawdę uwielbiałam jeździć, sprawiało mi to przyjemność, a teraz moja pewność siebie jest zerowa, po prostu się boje. Mam chęć już do tego nie wracać, ale znajomi mówią, że jestem nienormalna. Jest mi smutno, że się nie udało, ale to nie jest jakieś niezbędne do życia. Już poza tym straciłam nadzieje, że trafie na normalnego instruktora, ten drugi w szczególności miał super opinie, że jest cierpliwy, nie krzyczy. To widocznie moja wina. Czy warto z tego zrezygnować czy lepiej walczyć dalej?

[Mija62]

Napisane przez Maialen02

Po kursie nie umiałam praktycznie nic, na dodatek trafił mi się okropny instruktor, który za popełniony błąd potrafił mnie szczypać czy ciągnąć za ucho. Po jakimś czasie zdecydowałam się kupić 10 h jazd doszkalajacych u kogoś innego i na początku byłam bardzo szczęśliwa, bo dużo rzeczy nauczyłam się już na pierwszych godzinach. To było wspaniałe uczucie widząc, że te lekcje mają sens, że jest poprawa. Egzamin musiałam przesuwać kilka razy ponieważ nie miałam kiedy przed nim jeździć, bo mogłam mieć najpóźniej do 12. Na dwóch ostatnich jazdach coś zaczęło się dziać, wychodziło mi coraz gorzej, a za każdy popełniłby błąd instruktor na mnie podnosił głos. Potrafił na mnie krzyknąć, że dodałam za dużo gazu albo, że mi zgasło. Nie uważam, żebym była jakaś mega wrażliwa, ale wtedy miałam prawie łzy w oczach. W ogóle ta ostatnia jazda to chyba moje najgorsze chwile w samochodzie, brzuch mnie bolał ze stresu i jeszcze ciągłe pastwienie się nade mną, miał chamskie teksty jeśli zrobiłam jakiś błąd. Marzyłam tylko o tym, żeby jak najszybciej stamtąd wysiąść W ten sam dzień odebrałam wyniki krwi, były fatalne, czułam się bardzo osłabiona, więc odwołałam egzamin i wszystkie jazdy. Od tamtej pory minęły 3 miesiące, a ja straciłam wszystkie chęci na kontynuowanie tego. Kiedyś naprawdę uwielbiałam jeździć, sprawiało mi to przyjemność, a teraz moja pewność siebie jest zerowa, po prostu się boje. Mam chęć już do tego nie wracać, ale znajomi mówią, że jestem nienormalna. Jest mi smutno, że się nie udało, ale to nie jest jakieś niezbędne do życia. Już poza tym straciłam nadzieje, że trafie na normalnego instruktora, ten drugi w szczególności miał super opinie, że jest cierpliwy, nie krzyczy. To widocznie moja wina. Czy warto z tego zrezygnować czy lepiej walczyć dalej?

Dziwne podejście tych instruktorów jazdy, aż wierzy się się nie chce, zwłaszcza gdy konkurencja na rynku ogromną i raczej starają się na wszelkie sposoby, aby wybrać właśnie ich szkołe jazdy a tu taki typ.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Jaress]

Powiem tak - nie każdy pomimo przygotowania merytorycznego ma predyspozycje na nauczyciela. Zwłaszcza w takiej dziedzinie, która dla wielu uczących się osób jest stresująca.

A ja uważam że nie powinnaś rezygnować, szczególnie jeżeli Ci na tym zależy. Może co najwyżej trochę odczekać i potem spróbować.

Akurat zanim zrobiłem prawko minęło kilka lat, ale w końcu się udało.

Na kurs poszedłem właściwie jak wszyscy, czyli w czasach szkolnych. Dla chłopaka prawo jazdy, samochód stanowi punkt honoru, a kiedyś był to nawet prestiż. O ile niektórzy mają możliwość pojeździć wcześniej np. po podwórku, w moim przypadku był to debiut, więc miałem jakby trudniej. Kurs przeszedłem bez problemu, gorzej było na egzaminach. Może za słabe przygotowanie a może trafił się egzaminator doszukujący się najmniejszych błędów. Po 3 niezdanych zrezygnowałem - z braku kasy.

Jakiś czas później kolejny kurs. Tam miałem różnych instruktorów, niektórzy jak w Twoim przypadku byli okropni, ale w końcu trafił się normalny. Egzamin praktyczny niezdany, wkrótce potem tak się złożyło, że musiałem wyjechać, więc po powrocie musiałem ponownie zdawać teorię. Przed praktycznym wykupiłem jeszcze dodatkowe jazdy i egzamin zdany.

Zanim kupiłem samochód minęło kolejne kilka lat. Przed zakupem dodatkowe jazdy tak dla przypomnienia, a sprowadzając auto do domu (prawie 100 km) jechałem najbardziej bocznymi drogami. Pewności na drodze nabierałem stopniowo.
Obecnie mam przejechane jakieś 120-130 tysięcy km, żadnego wypadku tylko 2 stłuczki. Raz bo trochę przeszarżowałem i walnąłem w słup, drugi raz nie zwróciłem uwagi na "martwy punkt" i zderzyłem się z samochodem który mnie wyprzedzał. Do tego 3 mandaty za prędkość.

[skara]

Ja bym nie zrezygnowała. Wzięłabym kilka dodatkowych godzin z innym instruktorem - może teraz np. z kobietą i poszłabym na egzamin. Prawko jest dla ludzi, szło Ci nieźle z tego co piszesz, więc predyspozycje masz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Poszukaj w swojej okolicy jakiegoś naprawdę chwalonego za cierpliwość i umiejętność tłumaczenia instruktora. Może kobiety. Moja siostra tak zrobiła, bo po kursie wiedziała... prawie nic (również trafiła na okronego instruktora). Zdała (i to bodajże za drugim razem) dzięki jazdom doszkalającym z instruktorką, która jej wszystko na nowo wytłumaczyła.

Wiem, że do d... instruktorzy potrafią zniechęcić człowieka, często trwale.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89306631]Treść usunięta[/QUOTE]To o bezpieczeństwie to racja, ale autorkę brzuch boli nie z powodu samej jazdy, tylko z powodu instruktorów, boi się, że ktoś na nią nakrzyczy.

Niepotrzebnie zmuszałaś sie autorko do jazd z jakimś nauczycielem starej daty, z prastarymi metodami nauczania jak ciąganie za uszy, nabawiłaś się traumy. Teraz trzeba wyciągnąć wnioski na przyszłość i jak ktoś nas maltretuje, to od razu reagować, np. prosić w ośrodku szkolenia kierowców o zmianę prowadzącego.

Moim zdaniem najlepsze rozwiązanie, to znaleźć teraz inny dobry ośrodek, z pozytywnymi opiniami. Umowic się na rozmowę i powiedzieć wprost, że chcesz się nauczyć od zera, ale potrzebujesz spokojnego i cierpliwego instruktora, bo masz traumę, że ktoś na Ciebie krzyczał jak jeździłaś. Porozmawiaj wczesniej z nowym instruktorem o swoich obawach, ustal "zasady" wspólnego jeżdżenia, głównie po to, aby znów instruktorowi zaufać i poczuć się bezpiecznie.

Pamiętaj, czy to instruktor czy jakakolwiek inna osoba, to zawsze masz prawo wyrazić swój stanowczy sprzeciw na podnoszenie na siebie głosu. Masz prawo też w każdej chwili wyjść, jeśli ktoś podnosi na ciebie głos. Nie musisz jeździć z kimś pelna godzinę jak na ciebie krzyczy albo co gorsza zaczepia cię fizycznie (szczypie, poklepuje, ciaga, itp.) W takiej sytuacji masz prawo wyjść w każdym momencie, tylko jak jesteś w pojezdzie, to najpierw musisz bezpiecznie zatrzymać samochód w bezpiecznym miejscu. Wiadomo - nie wyskakuj nagle na środku skrzyżowania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Indecence]

Instruktor Cię szczypał albo ciągnął za ucho? Jestem w szoku, że na to pozwoliłaś, ja po pierwszej takiej akcji odwinęłabym go w pysk.

[Ruwi]

Sama lata temu zrezygnowałam z prawka i po latach w ogóle nie żałuję decyzji, myślę, że była przemyślana i słuszna. Od razu wiedziałam, że to nie dla mnie, że się nie nadaję, nie chcę i nie potrzebuję prawka. Natomiast w Twojej sytuacji wygląda mi na to, że to wcale nie jest to, czego Ty chcesz, tylko po prostu zjada Cię stres. Co nie jest w ogóle dziwne, skoro trafiłaś na beznadziejnych instruktorów. Moim zdaniem nie warto rezygnować przez jakichś dupków. Daj sobie trochę czasu, skup się na swoim zdrowiu i na spokojnie wróć do tematu już z innym instruktorem, powodzenia

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez Ruwi

Sama lata temu zrezygnowałam z prawka i po latach w ogóle nie żałuję decyzji, myślę, że była przemyślana i słuszna. Od razu wiedziałam, że to nie dla mnie, że się nie nadaję, nie chcę i nie potrzebuję prawka. Natomiast w Twojej sytuacji wygląda mi na to, że to wcale nie jest to, czego Ty chcesz, tylko po prostu zjada Cię stres. Co nie jest w ogóle dziwne, skoro trafiłaś na beznadziejnych instruktorów. Moim zdaniem nie warto rezygnować przez jakichś dupków. Daj sobie trochę czasu, skup się na swoim zdrowiu i na spokojnie wróć do tematu już z innym instruktorem, powodzenia

Zgadzam się. Poza tym jak dla mnie kluczową kwestią czy robić prawo jazdy jest fakt jak bardzo go potrzebujesz. Jeżeli masz szczęście mieszkać w dobrze skomunikowanym miejscu to nie widziałabym najmniejszego problemu, żeby odpuścić.

I co to za znajomi, którzy nazywają cię 'nienormalną'? Nie brzmią w porządku.

---------- Dopisano o 07:07 ---------- Poprzedni post napisano o 07:06 ----------

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89306631]Treść usunięta[/QUOTE]

A to swoją drogą. Co najmniej skargę pisemną bym złożyła do szkoły jazdy. To jest jakaś masakra, żeby instruktor naruszał nietykalność klienta.

[Krystal_26]

Myślę, że nie powinnaś jeździć, jeśli tak bardzo się stresujesz, boli cię brzuch, panikujesz, bo będziesz stwarzać zagrożenie dla innych. Nie chce mi się też wierzyć, że drugi instruktor z rzędu też zaczął krzyczeć nagle tuż przed egzaminem. Może trochę wyolbrzymiasz, bo byłaś zestresowana zbliżającym się egzaminy. Inna sprawa, że jak masz złe wyniki badań krwi i źle się czujesz, to nie powinnas jeździć, przecież co, jeśli nagle źle się poczujesz za kółkiem albo w ogóle zasłabniesz za kierownicą?? Idź do lekarza, a z kursem prawa jazdy daj sobie na razie spokój.

[zdrowyrower]

Krystian to nie jest wyjście,

Ja bym dalej starał się dojść do siebie i próbować mimo to. Świat idzie do przodu i teraz bez samochodu to jak bez ręki.
Musisz zrozumieć iż każdy początkujący miał stres i każdy musi sobie z tym poradzić. Chowanie głowy w piasek poprzez stres nie jest dobrym rozwiązaniem.
Zmień instruktora. Porozmawiaj z nim jak reagujesz na stres i jakie masz problemy aby zmienił podejście.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez zdrowyrower

Ja bym dalej starał się dojść do siebie i próbować mimo to. Świat idzie do przodu i teraz bez samochodu to jak bez ręki.

To jeszcze zależy gdzie. Tam gdzie świat idzie do przodu to się wręcz odchodzi od samochodów osobowych na rzecz transportu publicznego. Osobiście mam nadzieję, że i u nas pojawi się ta tendencja, bo miasta już nie są w stanie wyrobić z tą ilością samochodów.

[Magmag0194]

Masakra. Ja bym pisała opinie na google,na facebooku, gdzie się da. Szkoda, że tego nie nagrałaś, bo mogłabyś zgłosić.
Ja bym nie odpuszczała, idź do szkoły z polecenia, do konkretnego instruktora. Też myślę, że kobieta mogłaby być dobrym wyborem.

W życiu spotykają nas różne przeciwności, nie można się poddawać.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Zastanawia mnie dlaczego dajesz się poniżać. Ciągnięcie za ucho DOROSŁEJ osoby, która PŁACI i to nie mało za kurs? No to są jakieś żarty.

Autorko, napisz na spotted miasta o dobrą szkołę jazdy i wyrozumiałego instruktora. Mało kto po kursie umie jeździć. Osobiście uważam, że prawko jest niezwykle przydatne i warto je mieć, tym bardziej, gdy zaczęłaś.

[alexandraaa09]

Ja musiałam poświecić wiele dodatkowych godzin na jazdy, tez miałam traumę po pierwszym kursie zrobionym jeszcze w LO. Wtedy jeszcze chyba nie był mój czas, dlatego odpuściłam i wróciłam do tematu, gdy miałam ok. 23 lat. Sporo musiałam zainwestować, bo jakoś opornie mi szło, tez łatwo się stresuje dlatego oblalam sporo egzaminów, ale nie chciałam się poddać i udało mi się. Teraz bardzo lubię jeździć i nie mam z tym problemu, to ze ktoś potrzebuje więcej czasami, żeby poczuć się pewnie za kierownica nie skreśla go jako kierowcy. Piszecie, ze jeśli mieszka w dobrze skomunikowanym mieście to po co jej prawko. Dla mnie beznadziejny argument, prawko może się bardzo przydać, to ze teraz mieszkasz np. w centrum Warszawy nie oznacza, ze tak będzie całe życie. Ja nie zakładałam, ze zamieszkam na wsi, bo całe życie byłam mieszczuchem, a jednak. Bez prawka byłabym teraz kompletnie w czarnej d… Nie wspomnę już, ze np mając dziecko o wiele praktyczniej jest się przemieszać samochodem (i nie musieć być na czyjej łasce).

[uska89]

Z tymi opiniami o najlepszej szkole to też niekoniecznie jest prawda.
Mieszkam w mieście wojewódzkim, więc wybrałam szkołę, która miała najlepsze opinie i absolutnie najlepszą zdawalność. W google same ochy i achy, pojedyncze nsgatywne komentarze, jak wszędzie. Masówka, bardzo dużo kursantów, spora szkoła.
I co? Trafiłam na instruktora młodszego od siebie (jestem po 30), ktory też potrafił na mnie krzyknąć, a przy manewrach twierdził, że mam zacząć używać mózgu. Peszyło mnie to bardzo, bo jestem wrażliwa. Te komentarze nie działały na mnie motywująco, przestawałam skupiać się na drodze i zadaniu do wykonania. Dodatkowo załatwiał po drodze prywatne sprawy i zamiast 120 min jeździliśmy 90.
Po zmianie instruktora było identycznie. Krzyk, komentarze ad personam. Efekt jest taki, że wyjeździłam 59 godzin i nie podeszłam nawet do wewnętrznego. Zdawalność w tej szkole polegała na niedopuszczaniu do egzaminów wewnętznych i oblewaniu ich, więc kandydaci podchodzący do państwowego mieli za sobą wielokrotnie więcej godzin niż wymagane 30. Każda godzina dodatkowa baaardzo droga.

Zrezygnowałam, minęło 2,5 roku. Żałuję, bo nie uważam, że byłam beznadziejna. Stresowałam się nie jazdą, a komentarzami instruktorów i ich krzykiem.
Chyba trzeba szukać do skutku, tylko że to droga impreza.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez alexandraaa09

Ja musiałam poświecić wiele dodatkowych godzin na jazdy, tez miałam traumę po pierwszym kursie zrobionym jeszcze w LO. Wtedy jeszcze chyba nie był mój czas, dlatego odpuściłam i wróciłam do tematu, gdy miałam ok. 23 lat. Sporo musiałam zainwestować, bo jakoś opornie mi szło, tez łatwo się stresuje dlatego oblalam sporo egzaminów, ale nie chciałam się poddać i udało mi się. Teraz bardzo lubię jeździć i nie mam z tym problemu, to ze ktoś potrzebuje więcej czasami, żeby poczuć się pewnie za kierownica nie skreśla go jako kierowcy. Piszecie, ze jeśli mieszka w dobrze skomunikowanym mieście to po co jej prawko. Dla mnie beznadziejny argument, prawko może się bardzo przydać, to ze teraz mieszkasz np. w centrum Warszawy nie oznacza, ze tak będzie całe życie. Ja nie zakładałam, ze zamieszkam na wsi, bo całe życie byłam mieszczuchem, a jednak. Bez prawka byłabym teraz kompletnie w czarnej d… Nie wspomnę już, ze np mając dziecko o wiele praktyczniej jest się przemieszać samochodem (i nie musieć być na czyjej łasce).

Nie każdy planuje dzieci i jakiekolwiek przeprowadzki.

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

Co powinnaś zrobić według mnie:

1. Zgłosić skandaliczne (mało powiedziane) zachowanie pierwszego instruktora. Wnieść oficjalną skargę na piśmie do danej szkoły plus wystaw miażdżącą opinię w internecie tak aby ustrzec innych ludzi.

2. Pana numer 2 również Zgłosić za krzyki lub chociaż wystawić opinię w necie.

3. Odpocząć psychicznie przez jakiejś kilka miesięcy czy ile będziesz potrzebowac- daj sobie trochę czasu. Jak poczujesz, że nabrałaś sił, wróć do tematu. Poszukaj wtedy najlepszego możliwego instruktora i działaj.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 09:03 ---------- Poprzedni post napisano o 08:59 ----------

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89306873]Nie każdy planuje dzieci i jakiekolwiek przeprowadzki.[/QUOTE]Ale chociażby możesz wybrać pracę gdziekolwiek tylko chcesz nie patrząc czy coś tam dojeżdża czy nie. Możesz zapisać się do lekarza specjalisty, który przyjmuje w największej dziurze świata nie bacząc czy jest połączenie. Śpisz spokojnie, bo jak Ci w nocy zachoruje np. Zwierzę to wsiadasz i ciśniesz gdziekolwiek jest jakaś dyżurująca klinika dla zwierząt. Możesz pomóc komuś w przeprowadzce, odebrać że szpitala. Jechałam kiedyś na zadupie po koleżankę do szpitala, bo mąż nie mógł jej odebrać, bo sam w szpitalu wylądował.
Prawko jest super przydatne, ja sobie życia bez niego nie wyobrażam. Ale fakt, nie jest dla każdego.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89306874]Ale chociażby możesz wybrać pracę gdziekolwiek tylko chcesz nie patrząc czy coś tam dojeżdża czy nie. Możesz zapisać się do lekarza specjalisty, który przyjmuje w największej dziurze świata nie bacząc czy jest połączenie. Śpisz spokojnie, bo jak Ci w nocy zachoruje np. Zwierzę to wsiadasz i ciśniesz gdziekolwiek jest jakaś dyżurująca klinika dla zwierząt. Możesz pomóc komuś w przeprowadzce, odebrać że szpitala. Jechałam kiedyś na zadupie po koleżankę do szpitala, bo mąż nie mógł jej odebrać, bo sam w szpitalu wylądował.
Prawko jest super przydatne, ja sobie życia bez niego nie wyobrażam. Ale fakt, nie jest dla każdego. [/QUOTE]

Ja nigdzie nie przeczę, że prawo jazdy może być przydatne, więc nie wiem po co piszecie elaboraty na temat tego kiedy się komu przydało. Natomiast nie zgadzam się z twierdzeniem, że 'bez prawa jazdy to teraz jak bez ręki', bo to zależy w dużej mierze od okoliczności i wyborów.

[alexandraaa09]

Taak, wysoce prawdopodobne ze będzie mieszkała w wieku 50lat w tym samym miejscu jak miała 18 czy tam 20lat. O posiadaniu lub nie, jeśli chodzi o dzieci to tez w tym wieku ma się słabe pojęcie. Niejedna wizazanka tutaj zmieniła zdanie bliżej 40, także… .

Autorko, jeśli masz czas, środki finansowe i lubisz jeździć to nie poddawaj się.

[skazana_na_bluesa]

Jesli masz wyjeżdżone godziny to po prostu zapisz się na egzamin. I złóż skargę na tych instruktorów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez uska89

I co? Trafiłam na instruktora młodszego od siebie (jestem po 30), ktory też potrafił na mnie krzyknąć, a przy manewrach twierdził, że mam zacząć używać mózgu. Peszyło mnie to bardzo, bo jestem wrażliwa. Te komentarze nie działały na mnie motywująco, przestawałam skupiać się na drodze i zadaniu do wykonania. Dodatkowo załatwiał po drodze prywatne sprawy i zamiast 120 min jeździliśmy 90.
Po zmianie instruktora było identycznie. Krzyk, komentarze ad personam. Efekt jest taki, że wyjeździłam 59 godzin i nie podeszłam nawet do wewnętrznego. Zdawalność w tej szkole polegała na niedopuszczaniu do egzaminów wewnętznych i oblewaniu ich, więc kandydaci podchodzący do państwowego mieli za sobą wielokrotnie więcej godzin niż wymagane 30. Każda godzina dodatkowa baaardzo droga.

I ja czegoś tutaj nie rozumiem. Jak obcy człowiek może na was krzyczeć? To on obraża, a ty siedzisz cicho? Co ma znaczyć, że załatwia swoje własne sprawy? Dorosła kobieta, a nie powie coś o tym? Nie zgłosi tego ? No cokolwiek?

A co do zdawalności- jak kandydat umie to zdaje, nie to nie.

---------- Dopisano o 11:23 ---------- Poprzedni post napisano o 11:21 ----------

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89306881]Natomiast nie zgadzam się z twierdzeniem, że 'bez prawa jazdy to teraz jak bez ręki', bo to zależy w dużej mierze od okoliczności i wyborów. [/QUOTE]

Tak. Tylko nigdy nie wiesz jakie okoliczności i wybory cię czekają. No można nie mieć, ale są kwestie, które ogólnie pomagają w życiu.

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89306881]Ja nigdzie nie przeczę, że prawo jazdy może być przydatne, więc nie wiem po co piszecie elaboraty na temat tego kiedy się komu przydało. Natomiast nie zgadzam się z twierdzeniem, że 'bez prawa jazdy to teraz jak bez ręki', bo to zależy w dużej mierze od okoliczności i wyborów. [/QUOTE]No nie, prawo jazdy zawsze lepiej mieć niż go nie mieć, bo okoliczności mają to fo siebie, że lubią się zmieniać.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[lakier_do_paznokci]

Nie poddawaj się, szukaj dobrego instruktora do skutku. Mi mój pierwszy powiedział, że może nie nadaję się na kierowce i nie kazdy musi mieć prawo jazdy. Dopiero po zmianie na 3ciego instruktora, gdy w szkole jazdy zaznaczyłam, że chce instruktora ze spokojnym charakterem zdałam elegancko egzamin. I co jezdze juz 10lat bo się uparłam, bo jazda samochodem i idaca za tym niezaleznosc była zawsze moim marzeniem. Nie daj się! Nie poddawaj się! Prawo jazdy jest bardzo wazne i na pewno Ci sie bardzo przyda. Zmieniaj instruktorow az nie trafisz na takiego, ktory Ci odpowiada.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Julie097]

Zmień instruktora i nie zrażaj się przez jednego pajaca

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89307036]No nie, prawo jazdy zawsze lepiej mieć niż go nie mieć, bo okoliczności mają to fo siebie, że lubią się zmieniać.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Napisane przez alexandraaa09

Taak, wysoce prawdopodobne ze będzie mieszkała w wieku 50lat w tym samym miejscu jak miała 18 czy tam 20lat. O posiadaniu lub nie, jeśli chodzi o dzieci to tez w tym wieku ma się słabe pojęcie. Niejedna wizazanka tutaj zmieniła zdanie bliżej 40, także… .

Autorko, jeśli masz czas, środki finansowe i lubisz jeździć to nie poddawaj się.

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89306942]Tak. Tylko nigdy nie wiesz jakie okoliczności i wybory cię czekają. No można nie mieć, ale są kwestie, które ogólnie pomagają w życiu.[/QUOTE]

Okeeeeej, samochodziary.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja bym znalazla nowego instruktora i sprobowala raz jeszcze
sama zrobilam prawo jazdy w wieku 40lat ,przez wiekszosc mojego zycia zylam bez niego i w niczym mi to nie przeszkadzalo
teraz mam jednak taka prace ze musze jezdzic z miejsca na miejsce i samochod ulatwil mi zycie
moja corka miala 3 lata przerwy miedzy dwoma instruktorami na prawo jazdy zdala za 4 razem(3 razy oblala z pierwszym instruktorem) z drugim zdala za pierwszym razem .
od tego czasu nie jezdzila bo mieszka w centrum wielkiego miasta w ktorym wszedzie moze dostac sie na piechote(do pracy ma 5 min piechota ) a utrzymanie samochodu plus cena za jego parkowanie w tym miescie jest kosmiczna
ale ma prawko i moze to sobie wpisac w cv i dobrze to wyglada ;-p

[Czarna2000]

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89306873]Nie każdy planuje dzieci i jakiekolwiek przeprowadzki.[/QUOTE]Prawko większość robi w wieku 18-20 lat. To co się wtedy planuje może się zmienić o 180° w późniejszym czasie.

Zawsze lepiej mieć niż nie. Ty już bardzo dużą część masz z głowy. Nie szkoda tego zostawić? Myślę że stresujesz się instruktorami nie jazdą samą w sobie. Pewności i doświadczenia za kółkiem nabiera się z czasem, mało kto po kursie umie jeździć, więc nie przejmuj się za bardzo. Dokup kilka jazd w innej szkole, z innym instruktorem i idź na egzamin. No i oczywiście podziel się w internecie opiniami o szkole, bo to jakaś porażka...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Noniewiemno]

Na pewno nie warto rezygnować! Zainwestowałaś już tyle czasu i pieniędzy - i własnego stresu.
Zresztą to zdecydowanie wina instruktora, który zamiast pomagać, tylko Cię dołuje. W takich warunkach nic dziwnego, że kiepsko Ci idzie. Ważne, żeby znaleźć kogoś cierpliwego, z kim będziesz się czuć komfortowo.
Dodatkowo wydaje mi się, że częstotliwość lekcji jest ważna - nawet po np tygodniu przerwy potrzebna jest lekka rozgrzewka, co też powoduje stres.

Sama się z tym męczę już ok 2 lata - pandemia nie pomogła, ale też właśnie się stresuję, jestem mało pewna siebie i nawet jak już czuję, że dobrze mi idzie, to na egzaminie zeżre mnie stres i już 3 razy oblałam :/ Ale nie poddaję się!