Brak nastoletniej miłości

[Monika828282]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87893623]A ja mysle ze z tego sie wyrasta
ja juz nie potrafie tak bezkrtycznie sie zakochac ,kiedy bylam nastolatka nie myslalam ani o tym kim moj chlopak bedzie w przyszlosci,ile zarabia jakie ma relacje z rodzicami ,nic nie mialo znaczenia z wiekiem zanim sie wogole rozkrece zaangazuje to juz przeanalizuje czy to wogole ma sens
ja wogole bylam dosc kochliwa w okresie nastoletnim ,mialam duzo chloapkow ;-) ale ten pierwszy to w wieku 15 lat,zostawil mnie dla innej ;-) chyba 2 miesi njkm a| ace chodzilismy a pozniej jak mialam lat 18cie to nasze losy sie znowu skrzyzowaly i w efekcie zostal moim pierwszym mezem[/QUOTE]

Wiadomo, że jak się jest w wieku "naście" to łatwiej o bezkrytyczne zakochaniwanie się, więc w ogólnym rozrachunku w tym wieku tych zakochań jest pewnie więcej. Co jednak nie znaczy (moim zdaniem) że nie moze sie zdarzyć równie silne zakochanie w wieku dojrzałym, jeżeli pozna się odpowiednią osobę. Wiadomo, wtedy warto podchodzić do sprawy również rozumowo (a nie pozwolić sobie na zaślepienie rózowymi okularami) no ale jedno nie wyklucza drugiego.

[Mad_Max]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87893623]A ja mysle ze z tego sie wyrasta
ja juz nie potrafie tak bezkrtycznie sie zakochac ,kiedy bylam nastolatka nie myslalam ani o tym kim moj chlopak bedzie w przyszlosci,ile zarabia jakie ma relacje z rodzicami ,nic nie mialo znaczenia z wiekiem zanim sie wogole rozkrece zaangazuje to juz przeanalizuje czy to wogole ma sens
ja wogole bylam dosc kochliwa w okresie nastoletnim ,mialam duzo chloapkow ;-) ale ten pierwszy to w wieku 15 lat,zostawil mnie dla innej ;-) chyba 2 miesi njkm a| ace chodzilismy a pozniej jak mialam lat 18cie to nasze losy sie znowu skrzyzowaly i w efekcie zostal moim pierwszym mezem[/QUOTE]

Bo w późniejszym wieku silniejsza staje się kora przedczołowa, która po trosze niweluje działanie układu nagrody - dorosły mentalnie człowiek częściej myśli o konsekwencjach.

Napisane przez Monika828282

Pisząc o uproszczeniach miałam na myśli to, że nawet jeśli poziomy hormonów stabilizują się w jakimś tam wieku to w żaden sposób w prosty sposób nie wynika z tego że tylko do 21 rż. można przeżywać tzw. nastoletnią miłość (co podałeś conajmniej jak jakiś naukowy fakt).

Myślę, że gdyby było jak piszesz, sama nazwa "nastoletniej miłości" nie byłaby tak silnie skorelowana z wiekiem. Nastoletni - czyli pod wpływem burzy hormonalnej, z nieunormowanym systemem kar, układem odpowiedzialności itd - tu odsyłam do badań nad psychologią wieku dojrzewania K. Kauel.

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87893560]Ok, ale nie bylo tam mowy o zmianach skorelowanych z wiekiem, a przeciez to to poddalysmy w watpliwosc i o tym dyskutujemy.[/QUOTE]

Przecież skorelowanie poziomu hormonów z wiekiem występuje niemal w przypadku każdego z hormonów. Nie tylko kortyzolu, testosteronu, melatoniny, somatotropiny ale też serotoniny czy progesteronu (hamującego wydzielanie oksytocyny). To wszystko jest pewnie nawet na wikipedii.
Melatonina - hormon snu, odpowiadający także za uczucia:
dzieci 1-3 rok życia- 250pg/ml
w okresie dojrzewania 120-180pg/ml
dorośli- 70-80pg/ml
osoby starsze 65-85 rok życia- 20-30 pg/ml
to z pierwszej lepszej strony www.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Mad_Max

Bo w późniejszym wieku silniejsza staje się kora przedczołowa, która po trosze niweluje działanie układu nagrody - dorosły mentalnie człowiek częściej myśli o konsekwencjach.

Nijak nie ma to zwiazku z siłą uczucia zakochania.

Napisane przez Mad_Max

Myślę, że gdyby było jak piszesz, sama nazwa "nastoletniej miłości" nie byłaby tak silnie skorelowana z wiekiem. Nastoletni - czyli pod wpływem burzy hormonalnej, z nieunormowanym systemem kar, układem odpowiedzialności itd - tu odsyłam do badań nad psychologią wieku dojrzewania K. Kauel.

Jw.

Napisane przez Mad_Max

Przecież skorelowanie poziomu hormonów z wiekiem występuje niemal w przypadku każdego z hormonów. Nie tylko kortyzolu, testosteronu, melatoniny, somatotropiny ale też serotoniny czy progesteronu (hamującego wydzielanie oksytocyny). To wszystko jest pewnie nawet na wikipedii.

I jw. po raz 3
Dalej NIJAK nie udowadnia to związku ogólnego spadku poziomu hormonów z siłą uczucia.

Ja kończę te dyskusje, miło było sie pośmiać Nawet nie jesteś w stanie odesłać mnie do konkretnych badań na temat spadku poziomu hormonów (a nie stronki popularnonaukowej), stać cię tylko na "wejdź se na wikipedie". Aha

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Monika828282

Wiadomo, że jak się jest w wieku "naście" to łatwiej o bezkrytyczne zakochaniwanie się, więc w ogólnym rozrachunku w tym wieku tych zakochań jest pewnie więcej. Co jednak nie znaczy (moim zdaniem) że nie moze sie zdarzyć równie silne zakochanie w wieku dojrzałym, jeżeli pozna się odpowiednią osobę. Wiadomo, wtedy warto podchodzić do sprawy również rozumowo (a nie pozwolić sobie na zaślepienie rózowymi okularami) no ale jedno nie wyklucza drugiego.

Mi się nigdy już takie ślepe ,bezkrytycznie ,bez myślenia o perspektywach zakochanie nie zdarzyło w wieku doroslym

[Mad_Max]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87893794]Nijak nie ma to zwiazku z siłą uczucia zakochania.

Dalej NIJAK nie udowadnia to związku ogólnego spadku poziomu hormonów z siłą uczucia.[/QUOTE]

Pomyliłaś coś. Biologia nijak nie bada "siły" uczucia. Nigdzie o tym nie pisałem. Są jedynie indywidualne odczucia związane ze stężeniem hormonów - a ono się zmienia na przestrzeni lat.

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87893794]Ja kończę te dyskusje, miło było sie pośmiać Nawet nie jesteś w stanie odesłać mnie do konkretnych badań na temat spadku poziomu hormonów (a nie stronki popularnonaukowej), stać cię tylko na "wejdź se na wikipedie". Aha [/QUOTE]

Pozdrawiam serdecznie i ponownie odsyłam do Endokrynologii Greenspana.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Mad_Max

Pomyliłaś coś. Biologia nijak nie bada "siły" uczucia. Nigdzie o tym nie pisałem. Są jedynie indywidualne odczucia związane ze stężeniem hormonów - a ono się zmienia na przestrzeni lat.



Pozdrawiam serdecznie i ponownie odsyłam do Endokrynologii Greenspana.

Po prostu wydumales sobie tezę, której nijak nie potrafisz udowodnic, a zgrywasz wielkiego znawcę. Jestem pewna, że każdy choć trochę zajmujący się jakąkolwiek praca badawczą wyśmiałby twoje "argumenty". To tyle

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mad_Max]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87893834]Po prostu wydumales sobie tezę, której nijak nie potrafisz udowodnic, a zgrywasz wielkiego znawcę. Jestem pewna, że każdy choć trochę zajmujący się jakąkolwiek praca badawczą wyśmiałby twoje "argumenty". To tyle [/QUOTE]

Teza nie jest moja, nie ja ukułem stwierdzenie o "nastoletniej miłości" - jest pewnie stare jak świat. Odsyłam do podstaw nauki, naprawdę. Albo od biedy do laboratorium przyszpitalnego, gdzie dowiesz się jakie są normy poziomu hormonów w określonym wieku.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

No tak, teraz traktujemy powiedzenia jako fakty naukowe Coraz lepiej xd

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mad_Max]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87893854]No tak, teraz traktujemy powiedzenia jako fakty naukowe Coraz lepiej xd
[/QUOTE]

Być może Cię zaskoczę, ale jest nawet cała gałąź nauki, która się (między innymi) tym zajmuje (choć nie wszystkimi powiedzeniami pewnie). Nazywa się antropologią kultury.
I tak np, żeby zrozumieć, dlaczego mówimy, iż "kochamy całym sercem" (a nie głową czy wątrobą), trzeba sięgnąć do medycyny Hipokratesa.
Polecam więcej książek i mniej wizażu

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Mad_Max

Być może Cię zaskoczę, ale jest nawet cała gałąź nauki, która się (między innymi) tym zajmuje (choć nie wszystkimi powiedzeniami pewnie). Nazywa się antropologią kultury.
I tak np, żeby zrozumieć, dlaczego mówimy, iż "kochamy całym sercem" (a nie głową czy wątrobą), trzeba sięgnąć do medycyny Hipokratesa.
Polecam więcej książek i mniej wizażu

Wow. No co ty. A skad sie dowiedziec, dlaczego uwaza sie, ze blondynki sa glupie, a rudzi nie maja duszy i czy te stwierdzenia moga byc dowodem w dyskusji? Wiesz, ze istnieje cos takiego jak atropologia kulturowa, ale jestes madry.
Nie osmieszaj sie juz EOT.

[Mad_Max]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87893881]Wow. No co ty. A skad sie dowiedziec, dlaczego uwaza sie, ze blondynki sa glupie, a rudzi nie maja duszy i czy te stwierdzenia moga byc dowodem w dyskusji? Wiesz, ze istnieje cos takiego jak atropologia kulturowa, ale jestes madry.
Nie osmieszaj sie juz EOT.[/QUOTE]

To stwierdzenie nie może być dowodem w dyskusji. Może być jej zalążkiem. To co innego.
Po odpowiedzi na pozostałe pytania zapraszam na prv, bo zrobiłaś straszny offtop.

[Monika828282]

Napisane przez Mad_Max

Przecież skorelowanie poziomu hormonów z wiekiem występuje niemal w przypadku każdego z hormonów. Nie tylko kortyzolu, testosteronu, melatoniny, somatotropiny ale też serotoniny czy progesteronu (hamującego wydzielanie oksytocyny). To wszystko jest pewnie nawet na wikipedii.
Melatonina - hormon snu, odpowiadający także za uczucia:
dzieci 1-3 rok życia- 250pg/ml
w okresie dojrzewania 120-180pg/ml
dorośli- 70-80pg/ml
osoby starsze 65-85 rok życia- 20-30 pg/ml
to z pierwszej lepszej strony www.

Czyli wg Ciebie 80 letni dziadek nie może przeżyć haju serotoninowo-dopaminowego (czyli zakochania) bo już ma za małe stężenie tych substancji?


Przytoczyłeś melatoninę, ja przytoczę serotoninę.

"Najwyższy poziom serotoniny występuje u noworodków, okresowo spada podczas dojrzewania, po czym ponownie wzrasta" (wg wikipedii) - czyli nijak się to ma do Twojej teorii o największej sile uczucia w wieku nastoletnim

[Mad_Max]

Napisane przez Monika828282

Czyli wg Ciebie 80 letni dziadek nie może przeżyć haju serotoninowo-dopaminowego (czyli zakochania) bo już ma za małe stężenie tych substancji?

Wyrzut dopaminy może mieć zbliżony do nastolatka, ale poziom innych hormonów (i szereg innych czynników np wolne rodniki) zaburzą jej funkcjonowanie, przez co, z biologicznego punktu widzenia, powinien odczuwać coś innego niż w wieku 19 lat.
Dlatego nastoletnia miłość jest NASTOLETNIA.

Dla dziadka uczucie haju będzie czymś innym niż dla młokosa.

Napisane przez Monika828282

Przytoczyłeś melatoninę, ja przytoczę serotoninę.

"Najwyższy poziom serotoniny występuje u noworodków, okresowo spada podczas dojrzewania, po czym ponownie wzrasta" (wg wikipedii) - czyli nijak się to ma do Twojej teorii o największej sile uczucia w wieku nastoletnim

Niby dlaczego? Bo dorosłymi rządzą inne hormony niż nastolatkami? Sama to właśnie potwierdziłaś.

[Monika828282]

Napisane przez Mad_Max

Wyrzut dopaminy może mieć zbliżony do nastolatka, ale poziom innych hormonów (i szereg innych czynników np wolne rodniki) zaburzą jej funkcjonowanie, przez co, z biologicznego punktu widzenia, powinien odczuwać coś innego niż w wieku 19 lat.
Dlatego nastoletnia miłość jest NASTOLETNIA.

Dla dziadka uczucie haju będzie czymś innym niż dla młokosa.



Niby dlaczego? Bo dorosłymi rządzą inne hormony niż nastolatkami? Sama to właśnie potwierdziłaś.

Tak, bo ty byłeś w głowach 19 latków i 80 letnich dziadków i poczyniłeś odpowiednie pomiary, żeby stwierdzić kto jak odczuwał zakochanie czy miłość.

Zobacz, nawet ekspert (i to przywoływanej przez ciebie endokrynologii!!) twierdzi, że zakochanie jest niezależne od wieku. I nie wspomina nic o wolnych rodnikach, jakoby miałyby zmniejszać odczucie zakochania
Ale pewnie stwierdzisz, że przecież nie powiedział nic o "nastoletniej miłości" więc się nie liczy.

Z mojej strony koniec tematu.

"Nauka potwierdza, że wiek nie jest barierą dla zakochania. „Można być zakochanym w wieku lat kilkunastu i 80 – nie starzejemy się w tym sensie, że te hormony nie są wydzielane".

http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnos...a-godzine.html

[Mad_Max]

Przecież wyraźnie napisałem, że "Biologia określa pewien poziom hormonów, pod wpływem których człowiek (bardzo indywidualnie) określa swój stan jako zakochanie"

Nigdzie nie pisałem, że zakochanie jest niemożliwe w jakimś wieku. Pisałem, że w pewnym wieku, wraz ze zmianą poziomu hormonów odczucia są różne, a tym samym niepowtarzalne z biologicznego punktu widzenia.
80-latek nie będzie kochał tak jak 19-latek. Bo biologicznie nie da się w tym wieku odtworzyć procesów chemicznych z organizmu 19-latka. Będą one dużo słabsze. I tyle.

Jeśli uda Ci się kiedykolwiek dowieść, że hormony cały czas w jednakowym stopniu wpływają na ludzki organizm (a tym samym psychikę) to bardzo prawdopodobne, że wydłużysz ludzkie życie o jakieś 100 lat. Nie mówiąc już o gwarantowanej Nagrodzie Nobla dla Ciebie.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

mozna sie zakochac w kazdym wieku ale moim zdaniem z wiekiem jesli masz mozg i go uzywasz to te zakochanie przebiega inaczej
nie wezmiesz sobie na chlopaka bezrobotego albo kryminaliste tylko dlatego ze jest ladny i fajnie ci sie z nim gada
chociazby nie wiem jak byl seksowny i fajny z charakteru to jednak te wady ci beda przeszkadzac
jak masz lat 16 to twoj chlopak za zwyczaj jeszcze nie pracuje i raczej nie ma wyrokow na koncie wiec zakochujesz sie w wyobrazeniu w marzeniach jaki bedzie w przyszlosci ,a jak spotykasz kogos w zyciu doroslym to on juz jest "kims " ma jakas prace,jakies wyksztalcenie,jakies pieniadze albo nie ma i to wplywa na twoje zakochanie
ja od czasu kiedy zaczelam sie sama utrzymywac kompletnie stracilam ta naiwnosc milosna ktora mialam jako nastolatka i poprostu wierze ze wlasnie przez to "wyrachowanie" ludzie w wieku poza nastolatkowym maja problem znalesc kogos w kim sie bezgranicznie zakochaja bo maja juz jakies oczekiwania i levele ponizej ktorych nie chca schodzic ktorych nie ma w wieku nastoletnim

co do dziadkow 80-tnich to nie wiem nie doszlam jeszcze do tego momentu w zyciu ale wydaje mi sie ze ich zakochanie moze byc inne niz nastolatka i np kobiety w mlodym wieku czesto sa oni spragnieni jakiegos towarzystwa obnizaja wiec swoje standardy bo wiedza ze juz nie moga przebierac zabardzo chca kogos do pogadania bycia razem nie musza juz sie martwic o byt zazwyczaj maja emeryture i wlasne miejsce do zycia ,szukaja w partnerze czegos innego niz osoba 20-30 letnia ,uroda ,status materialny schodzi na drugi plan licza sie inne cechy podejrzewam ze zdrowie jest jedna z tych porzadanych cech u potencjalnego partnera zeby sie nimi mial kto zajmowac ;-) nie wierze ze taki 80 latek moze sie zakochac jak 16latek a jesli tak to chyba dlatego ze ma poczatki demencji albo zostal zmanipulowany przez mloda du.e

[wolezostacanonimowy]

Nic nie tracisz, oszczędzasz sobie tylko rozczarowań

[Frozen_Rose]

Napisane przez Madmoiselle77

Czy jeśli kogoś nie spotkała ta nastoletnia miłość, to coś stracił? Zdecydowana większość osób przeżywa swoją pierwszą miłość w tym okresie. Czy można doświadczyć czegoś podobnego w późniejszym wieku np. na studiach? Jestem w takiej sytuacji i czuję, że wiele tracę


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Nie przeżyłam nastoletniej miłości i nie płaczę z tego powodu. Niczego nie straciłam, wolałam swój czas przeznaczyć na hobby, niż na randki. Uważam, że w tym wieku powinno się skupić raczej na sobie, samorozwoju, a nie na związku. Większość związków z lat nastoletnich krótko trwa, prędzej czy później i tak się rozpada. Ludzie w tak młodym wieku są niedojrzali emocjonalnie, nie nadają się do takich spraw. Zawsze miałam takie podejście, więc może dlatego nigdy nie doświadczyłam nastoletniego zakochania. Raz zdarzyło mi się zauroczyć, to było w 1 klasie technikum. Strasznie mi się spodobał kolega z klasy, ale szybko mi przeszło, po około 2 miesiącach. Dodam, że nie straciłam dla niego głowy, jak to bywa w zauroczeniu.
Przecież zakochać się możesz w każdym wieku, lepiej poczekać, niż na siłę szukać miłości. Za rok kończę studia (5 rok) i nadal nie spotkałam faceta do którego mogłabym coś więcej poczuć. Młoda jestem i wcale się o to nie martwię. Przecież to nie średniowiecze, po 18 nie jest się już starą panną. Nie ma co dramatyzować.