Chcę mieć psa - pytania, problem z wyborem, jak się przygotować - WĄTEK ZBIORCZY

[Miviki666]

Pewnie macie racje dziewczyny, ale nie ukrywam ,że Labrador będzie od zawsze moim marzeniem.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

wychodzi na to, że jeśli będziesz w stanie sama utrzymać tego psa to rodzicom wypadną argumenty z ręki ja lubię duże psy i tylko takie mieć zamierzam, ale duży pies to większe wydatki. chociażby takie odrobaczenie, za jedną tabletkę na 10kg masy ciała płacę 8zł. york? jedna tabletka, pies około 40kg już masz 32zł. w razie choroby tak samo przeliczasz ilość leków w zależności od masy ciała. jedzenie? tak samo jest droższe, droższe są obroże, smycze, środki na pasożyty. duży pies to dochodzą Ci jeszcze suplementy na stawy. noi jak już przy stawach jesteśmy... labki jako rasa mają problemy z dysplazją. niech niedajboziu trafi się chory pies to wiesz ile kasy na operację i rehabilitację pójdzie?

druga sprawa, taka przyziemna. będziecie mieli całą masę sierści w domu. a w dni deszczowe albo po spacerze, gdzie pies wlezie Ci w jakąś błotną kałużę będziecie mieć tony piachu w domu. jasne, jest to do ogarnięcia, sprzątnięcia i w ogóle, ale w tym temacie między yorkiem a labkiem jest przepaść. to jest do przeżycia pod warunkiem, że faktycznie tego psa chcesz mieć. jeśli nie chcesz (tak jak Twoi rodzice) to będzie masakra...

kolejna rzecz to spacery i zajęcie dla tego psa. czy wiesz, ile realnie czasu będziesz musiała takiemu psu poświęcić? i jak te wyjścia będą wyglądały? to nie jest tak, ze rano wypuścisz go na ogródek, po szkole/pracy też, a wieczorem się godzinkę przejdziesz i z głowy

noi jeszcze jedno: co na wypadek choroby/wyjazdu? rodzice muszą być zdecydowani na takiego psa, zeby w razie czego się nim zaopiekować. nawet jeśli pies będzie Twój, wszelkie sprawy z nim związane na co dzień będziesz załatwiać Ty, to musisz mieć plan "na wszelki wypadek".

i na koniec: jak Twoja przyszłość? pies żyje pi razy drzwi 15 lat. rodzice nie chcą dużego psa, więc temat "wyjadę, a pies zostanie z rodzicami" odpada. co ze szkołą, co z pracą? co z potencjalnym partnerem? pomyśl, gdzie zamierzasz mieszkać, ile wtedy pies by zostawał sam?

[6cf34e7e8f39cee75534fdb852be8187cc381168_600e0a0280783]

Napisane przez Miviki666

Hej. Zastanawiam się nad pieskiem rasy labrador. Marzy mi się od wielu lat. Tylko jest jeden problem. Rodzice. Oni nie przepadaja za duzymi psami. Zawsze były z nami małe psy. Ostatnio odeszła od nas nasza kochana suczka Santanka. Była cudownym yorkiem. Bardzo za nią tęsknie. Ale nie wyobrażam sobie naszego domu bez psa. Bez mokrego noska który wita przy schodach. Nie chce jeszcze narazie sprowadzać nowego członka rodziny do domu bo jest jeszcze za wczesnie, ale rozważam to. Tylko no właśnie jak przekonać rodziców do wiekszego psa? Ogólnie mamy warunki dobre na jego utrzymanie. Duży dom, ogród, dookoła las. Tylko jak wspominam o tym psie to im się włos jeży na głowie. Czasami myślę żeby kupić tego pieska i postawić ich przed faktem dokonanym. Tylko nie jestem za bardzo przekonana co do tego pomysłu. Może ktos był w podobnej sytuacji? Może mi ktoś coś poradzi jakich mam uzyc przekonujących argumentów? Pozdrawiam

Wiem, że wiele argumentów już padło, jednak chciałabym Ci przytoczyć swoją historię, z racji tego, że mam psiego olbrzyma (bernardyna długowłosego)
Dziewczyny mają rację jeśli chodzi o utrzymanie psa, sama za operację mojej psiny musiałam dać 2000zł, tabletki odrobaczające też kosztują (moja waży 80 kg). Ale jeśli chodzi o jedzenie, no cóż, zależy od psa, jedne jedzą mięso, gotowe jedzenie z puszki, resztki z talerza, suchą karmę (od tej taniej po specjalną). Wszystko zależy od tego jak psa przyzwyczaisz, ale musisz mu zapewnić odpowiednie jedzenie, aby nie brakło mu witamin (fakt, dbanie o stawy to bardzo ważna sprawa, dlatego też warto pilnować, aby pies nie miał nadwagi).
Jak się domyślasz, wnoszenie psa nie wchodzi w grę, do auta nie wsadzisz A uparta jest jak osioł, często chce stawiać na swoim, choć o dziwo, dobrze się dogadujemy
Dla tych 11 lat razem przeżytych, wiem, że warta jest każdej kwoty, każdego czasu. Moja ma długą sierść, obowiązek wycinania kołtunów, czesania sierści, podcinania wilczego pazura, smarowania łapek na zimę. Dbanie o odpowiednią ilość ruchu. Ale w końcu miałaś psa, więc wiesz z czym wiąże się taka decyzja.
Szukasz argumentów dla rodziców?? powiedz, że sama będziesz finansować wszystko psu (o ile masz takie możliwości), że to Ty będziesz go karmić, wyprowadzać, zajmować się i zapewniać mu opiekę w razie choroby. Powiedz, że większy pies jest dobrym obrońcą, będziesz czuła się pewniej na spacerach, będziesz miała towarzysza do dalekich spacerów.

[Miviki666]

Większość z tych rezeczy mnie nie zraża bo liczę się z tym ,że duży pies to duzy wydatek. No ale marzenia o labku to tylko jedynie marzenia.A co myślicie o maltańczykach? Wydaje mi się ,że są to bardzo wesołe pieski.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

to nie kwestia zrażenia Ciebie, po prostu musisz to wszystko przemyśleć, nie tylko na zasadzie "to moje marzenie". jeśli będziesz chciała labka to będziesz go miała, jak nie teraz to za parę lat

maltańczyki są fajne a przynajmniej zdecydowana większość tych psów, które znam. radosne, chętnie się bawią, a przy tym nie są szczekliwe. sama bym mogła mieć maltańczyka.

[eibhlin87]

Napisane przez Miviki666

Większość z tych rezeczy mnie nie zraża bo liczę się z tym ,że duży pies to duzy wydatek. No ale marzenia o labku to tylko jedynie marzenia.A co myślicie o maltańczykach? Wydaje mi się ,że są to bardzo wesołe pieski.

Wydaje mi się, że większość piesków (zsocjalizowanych, wychowanych i bez problemów behawioralnych) jest wesoła Sporo czasu trzeba poświęcać na pielęgnację włosa, dochodzi koszt fryzjera. Z zalet- nie linieją

[Miviki666]

Napisane przez eibhlin87

Wydaje mi się, że większość piesków (zsocjalizowanych, wychowanych i bez problemów behawioralnych) jest wesoła Sporo czasu trzeba poświęcać na pielęgnację włosa, dochodzi koszt fryzjera. Z zalet- nie linieją

Z pielęgnacją to nie ma problemu bo z Mama mamy maszynkę do strzyżenia piesków wiec sobie poradzimy

[motylek1007]

Napisane przez Miviki666

A co myślicie o maltańczykach? Wydaje mi się ,że są to bardzo wesołe pieski.

często mające ADHD no i utrzymanie białego psa kosztuje kupę nerwów

[ally5]

Posiadam małego maltańczyka od niedawna i rzeczywiście biały pies... szybko przestaje być biały trzeba codziennie o niego dbać. Co do charakteru, to faktycznie takie małe ADHD na przemian z okresami snu i ogólnej zmuły, ale w sumie to jeszcze szczeniak... Na spacerze jak na razie nie do opanowania - biega we wszystkie strony, ciągnie i plącze smycz między nogami, rzuca się z wielką radością na każdego człowieka no i próbuje jeść wszystko jak leci (co już dwukrotnie skończyło się zatruciem pokarmowym).

No ale te psy są bardzo towarzyskie, łagodne i szybko się uczą, więc jak na razie jestem zadowolna z wyboru tej rasy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hanka78]

Czy jest na forum osoba która posiada Mopsa i Buldożka Francuskiego i pomoże mi wybrać ?. Dodam tylko że mam już 14nastoletniego Jamniczka . Jak na razie jestem bardziej skierowana w stronę mopsa.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

a jamniczek lubi inne psy, nie jest na nic chory? bo mały szczeniaczek będzie bardzo ciągnął do starszego psa, może być uciążliwy, męczący. bierzesz to pod uwagę?

[squirrelqa]

Cześć!
Przychodzę z odwiecznym problemem - pozostawianie psa samego w domu podczas pracy właściciela.
To właśnie ten czynnik skutecznie powstrzymuje mnie przed posiadaniem psiaka. Co się dało to przeczytałam na temat mowy ciała psa, socjalizacji, nauki komend, metody klikerowej, karmienia BARF, ewentualnie czytania etykiet gotowych karm.
Czyli to nie zachcianka tylko wielkie pragnienie.
Tylko czy pies mógłby w Waszej opinii zostawać sam od 7.30 do 17? Będzie wiele dni, w których partner będzie w domu cały dzień lub zdecydowanie więcej ode mnie, jednak w kwestii jego pracy nie ma żadnej regularności, więc na to wydaje mi się nie ma co patrzeć.

Zastanawiałam się nad szczeniakiem, jednak szala przeważa za przynajmniej rocznym zwierzakiem potrzebującym rzadziej wychodzić na siku. Nawet zaczęłam się zastanawiać nad petsitterem, który przyszedłby w południe żeby wyprowadzić psiaka. Jednak nie znam osobiście takiej osoby, byłaby to obca z ogłoszenia, więc wiadomo, że pewna obawa jest.

Pytanie do Was: jak widzicie taką sytuację? Czy taki tryb psiak przeżyje i będzie to dla niego komfortowe? Czy w obecnej sytuacji to poroniony pomysł?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[KarolinaK]

Napisane przez squirrelqa

Cześć!
Przychodzę z odwiecznym problemem - pozostawianie psa samego w domu podczas pracy właściciela.
To właśnie ten czynnik skutecznie powstrzymuje mnie przed posiadaniem psiaka. Co się dało to przeczytałam na temat mowy ciała psa, socjalizacji, nauki komend, metody klikerowej, karmienia BARF, ewentualnie czytania etykiet gotowych karm.
Czyli to nie zachcianka tylko wielkie pragnienie.
Tylko czy pies mógłby w Waszej opinii zostawać sam od 7.30 do 17? Będzie wiele dni, w których partner będzie w domu cały dzień lub zdecydowanie więcej ode mnie, jednak w kwestii jego pracy nie ma żadnej regularności, więc na to wydaje mi się nie ma co patrzeć.

Zastanawiałam się nad szczeniakiem, jednak szala przeważa za przynajmniej rocznym zwierzakiem potrzebującym rzadziej wychodzić na siku. Nawet zaczęłam się zastanawiać nad petsitterem, który przyszedłby w południe żeby wyprowadzić psiaka. Jednak nie znam osobiście takiej osoby, byłaby to obca z ogłoszenia, więc wiadomo, że pewna obawa jest.

Pytanie do Was: jak widzicie taką sytuację? Czy taki tryb psiak przeżyje i będzie to dla niego komfortowe? Czy w obecnej sytuacji to poroniony pomysł?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja mam dog walkera juz trzeciego z rzędu (ze względu na częste przeprowadzki)i jestem strasznie zadowolona. Nie ma mnie w domu prawie 12 godzin dziennie 3 razy w tygodniu. Psy sa dziekie na jej punkcie. Raz dziennie przyjeżdża zabiera psy na godzinny spacer na polach i odwozi do domu. Psy maja towarzystwo bo jednorazowo na spacerze jest okolo 6-7 roznych psow, wszystkie biegają luzem. Bardzo mi to pomaga. Bo psy sa wybiegane i nie musze ich wyprowadzać po ciężkim dniu pracy. Dwa razy zdażyło sie ze dog walkerka zachorowała. Oboje dali radę bez problemu przeżyć cały dzien w domu. Jednak strasznie było mi ich szkoda bo wybiegu luzem nie mieli. Dlatego ze w ciemności rano czy w nocy nie puszczam ich bez smyczy.
Najwazniejsze to szukac kogos kto sie tym zajmuje juz od dawna i moze to udokumentować. Ma doświadczenie, zaprosić go do domu i zobaczyc jak reaguje ma psy jak psy na niego, przeprowadzić dokładny wywiad. Albo podpytać dawnych klientów...

[ally5]

Napisane przez squirrelqa

Cześć!
Przychodzę z odwiecznym problemem - pozostawianie psa samego w domu podczas pracy właściciela.
To właśnie ten czynnik skutecznie powstrzymuje mnie przed posiadaniem psiaka. Co się dało to przeczytałam na temat mowy ciała psa, socjalizacji, nauki komend, metody klikerowej, karmienia BARF, ewentualnie czytania etykiet gotowych karm.
Czyli to nie zachcianka tylko wielkie pragnienie.
Tylko czy pies mógłby w Waszej opinii zostawać sam od 7.30 do 17? Będzie wiele dni, w których partner będzie w domu cały dzień lub zdecydowanie więcej ode mnie, jednak w kwestii jego pracy nie ma żadnej regularności, więc na to wydaje mi się nie ma co patrzeć.

Zastanawiałam się nad szczeniakiem, jednak szala przeważa za przynajmniej rocznym zwierzakiem potrzebującym rzadziej wychodzić na siku. Nawet zaczęłam się zastanawiać nad petsitterem, który przyszedłby w południe żeby wyprowadzić psiaka. Jednak nie znam osobiście takiej osoby, byłaby to obca z ogłoszenia, więc wiadomo, że pewna obawa jest.

Pytanie do Was: jak widzicie taką sytuację? Czy taki tryb psiak przeżyje i będzie to dla niego komfortowe? Czy w obecnej sytuacji to poroniony pomysł?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja mam rocznego psa (mała rasa), który od paru miesięcy zostaje sam od czasu do czasu (po ok. 9 godzin) i początkowo znosił to bardzo źle... Dowiedziałam się od sąsiadów, że wył całymi dniami (zostawiliśmy nawet włączony dyktafon, żeby to sprawdzić i rzeczywiście, potwierdziło się), był ogólnie znudzony, zdezorientowany i nieszczęśliwy. Włożyliśmy dużo pracy w to aby znosił lepiej długotrwałą samotność i jest lepiej, ale mimo wszystko jest mi go strasznie szkoda jak zostaje sam. Z tym, że u mnie pies przez pierwsze 8 miesięcy życia bardzo rzadko zostawał sam i jest bardzo przyzwyczajony do obecności człowieka w domu. Może jak się psa od razu przyzwyczai, to będzie okresową samotność traktować bardziej jak coś normalnego.

[eibhlin87]

Nasz pies zostaje do 12-13 godzin sam. Mimo że w szczeniectwie większość czasu ktoś z nim był w domu, to żadnego lęku separacyjnego nie miał. Większość pracujących właścicieli zostawia psy na 9-10 godzin samych. Nasz podczas naszej nieobecności wiekszość czasu przesypia, tak samo jak i koty. Pytałam kiedyś sasiadów czy słyszeli jak szczeka czy wyje i zawsze mówili ze było cicho. Problem może być z nauką załatwiania, nasz sikał do 9 miesiąca w domu, strasznie oporny był

[aaliyah]

Napisane przez squirrelqa

Cześć!
Przychodzę z odwiecznym problemem - pozostawianie psa samego w domu podczas pracy właściciela.
To właśnie ten czynnik skutecznie powstrzymuje mnie przed posiadaniem psiaka. Co się dało to przeczytałam na temat mowy ciała psa, socjalizacji, nauki komend, metody klikerowej, karmienia BARF, ewentualnie czytania etykiet gotowych karm.
Czyli to nie zachcianka tylko wielkie pragnienie.
Tylko czy pies mógłby w Waszej opinii zostawać sam od 7.30 do 17? Będzie wiele dni, w których partner będzie w domu cały dzień lub zdecydowanie więcej ode mnie, jednak w kwestii jego pracy nie ma żadnej regularności, więc na to wydaje mi się nie ma co patrzeć.

Zastanawiałam się nad szczeniakiem, jednak szala przeważa za przynajmniej rocznym zwierzakiem potrzebującym rzadziej wychodzić na siku. Nawet zaczęłam się zastanawiać nad petsitterem, który przyszedłby w południe żeby wyprowadzić psiaka. Jednak nie znam osobiście takiej osoby, byłaby to obca z ogłoszenia, więc wiadomo, że pewna obawa jest.

Pytanie do Was: jak widzicie taką sytuację? Czy taki tryb psiak przeżyje i będzie to dla niego komfortowe? Czy w obecnej sytuacji to poroniony pomysł?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Rozumiem, ze bardzo chcesz miec psa. Rzeczywiscie dorosly piesek lepiej zniesie samotnosc niz szczeniak.

Pamietaj, ze rozne rasy maja odmienne potrzeby. Niektore swietnie sibie radza pozostawione same na kilka godzin a inne dotkliwie to przezywaja. Ja mam pudla polrocznego i ta rasa b. zle znosi rozlake. Na szczescie pracuje z domu wiec jestesmy razem. W zasadzie gdzie ide czy to do kuchni czy do lazienki to ona idzie za mna krok w krok.

Jakiego pieska bys chciala miec?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[squirrelqa]

Bardzo dziękuję za odpowiedzi

Z tym zostawianiem samemu w domu to nie chodzi mi o wycie jako takie (to się da wypracować stopniowym coraz dłuższym zostawianiem oraz zmęczeniem porannym), lecz najbardziej o dyskomfort psiaka związany z koniecznością długiego trzymania siku.

Jeśli bym decydowała się na szczeniaka, to bylby to corgi z kolei roczny psiak to jakiś mieszaniec z fundacji.
Czyli twierdzicie, że się da i nie będzie to duża szkodą dla czworonoga?
Napisałam do petsitterow żeby poznać stawki w moim mieście i jest to 20zl za pół godziny, 30zl za godzinę spaceru... W ciągu miesiąca wychodzi 400zl... Obstawiam jednak, że nie codziennie taka pomoc byłaby potrzebna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

ludzie pracują na etacie, muszą do tej pracy dojechać i to normalne, że psy zostają same po 8-10 godzin, bez petsitterów. najważniejszą sprawą jest wychowanie psa, nauczenie go pewnego trybu życia i zapewnienie odpowiedniej ilości ruchu i zajęcia. czyli wstajesz godzinę wcześniej, wyprowadzasz psa, męczysz go umysłowo i fizycznie, pies się załatwia i wraca do domu. w domu ma odpoczywać, iść spać. po Twoim powrocie wychodzicie, wracacie i wieczorem znowu spacer, żeby psa wybiegać.

psy śpią więcej czasu niż ludzie, więc nauczenie go odpoczynku podczas samotności nie jest niczym nadzwyczajnym. a i lepiej, jak pies wtedy śpi, bo jak się śpi to mniej chce się siku

[squirrelqa]

Dzięki beatrix za odpowiedź, bardzo mnie podnioslas na duchu
Bardzo bym nie chciała, żeby przez moje widzimisię pies był w jakiś sposób nieszczęśliwy. Jednak skoro mówicie, że to normalne i nic złego, to zaczynam się rozglądać powoli za konkretnym ogoniastym przyjacielem a w międzyczasie zrobię mate węchowa, poszukam ciekawych zabawek, pewnie też kong do wydłubywania przysmaków ajj, tyle pomysłów!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

ja do tego podchodzę na zasadzie: mam psa, mój pies mieszka ze mną w domu, ma codziennie minimum 3 godziny dziennie ruchu i zajęcia, w weekendy więcej, ma zaspokojone potrzeby, zabieram go w różne miejsca, na różne wycieczki, chodzimy w różne tereny, wyjeżdżamy na wakacje, jak jest wolne to praktycznie spędzam z nim cały dzień (znalazłam w necie, że w tym roku wolnych dni będzie 114, to jakieś 30% roku, nie licząc urlopu) i nie wyobrażam sobie nie mieć psa tylko dlatego, że przez 5 dni w tygodniu musi posiedzieć sam 10 godzin. tym bardziej nie wyobrażam sobie rezygnowania z psa w momencie, kiedy miliony ludzi bierze psa i trzyma go non stop samego gdzieś na podwórku, w kojcu czy na łańcuchu czy bierze psa ale wyprowadza go jedynie na spacerek na smyczce wokół bloku. no sorry, ale nie. wiadomo, najlepiej by było jakby pies nie zostawał sam, ale z czegoś żyć trzeba.

[squirrelqa]

Bardzo dobrze i odpowiedzialnie zajmujesz się swoim psem, beatrix, super! Też pragnę zagwarantować swojemu takie warunki, aktywne i wyczerpujące spacery, zmęczenie go i na koniec wyglaskanie
Czy brałaś może psa ze schroniska lub fundacji? Jak wyglądały pierwsze dni zwierzaka w domu?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

ja mam psa z hodowli, od szczeniaka. nie wiem, czy kiedyś się zdecyduję na adopcję. może jakby jakiś pies skradł mi serce albo ubzdurałabym sobie, że to reinkarnacja mojego psa (bo i tak wcześniej, niż po śmierci mojego nie wezmę innego psa) to wtedy bym się zdecydowała, ale póki co nie mam takich planów.

[MilkaZOrzechami]

Mi się wydaje, że zależy jak się pieska nauczy, większym nieszczęściem byłoby dla niego, gdyby jego właściciel był z nim codziennie długo w domu i nagle zacząłby znikać na 10 godzin, wtedy piesek poczułby, że coś jest inaczej, że został opuszczony. A jak od początku mieszkania w danej rodzinie będzie tak uczony, to będzie się bawił, jadł i spał i czekał na Ciebie i cieszył bardzo, jak będziesz wracać.

[squirrelqa]

No właśnie wiem. Bardzo dużo czytałam o leku separacyjnym i uczeniu psa zostawania samemu.
Tylko tu właśnie rodzi się pytanie - czy brać szczeniaka, którego się tego nauczy (co będzie trwało tygodnie lub miesiące, a to poważnie komplikuje praca), czy rocznego, dwuletniego psiaka, który z kolei nie wiadomo, jak był wychowywany w przeszłości...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

ale dorosłego psa z adopcji tez będziesz musiała nauczyć zostawać w domu. owszem, jeśli do tej pory był nauczony zostawiania samemu to możesz mieć łatwiej, co nie zmienia faktu, że dla niego będziesz nowym człowiekiem, a Twój dom będzie obcym miejscem.

[squirrelqa]

Tak, masz rację, pamiętam o tym. Ale myślę, że dam radę wezmę trochę urlopu, żeby od razu nie rzucać go na głęboką wodę z długim zostawianiem i wychodzić kilka razy dziennie, żeby zobaczyć, jak się będzie zachowywał.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Seila]

Hej Dziewczyny,
piszę bo w sumie sama nie wiem do kogo się zwrócić z moimi wątpliwościami...
Od dawien dawna marzył mi się pies. Pies generalnie. Nie żadna konkretna rasa, po prostu pupil w domu.
Niedawno (6 miesięcy temu) kupiliśmy z mężem mieszkanie i przeprowadziliśmy się do niego. Jako że wcześniej w domu rodzinnym nie było opcji żebym miała psiaka, tak teraz już nic nie stoi na przeszkodzie. Prawie nic.
Jestem osobą racjonalną jeżeli chodzi o taką decyzję i wiem że pies to masa obowiązków, poświęconego czasu i nie tylko... stąd też moje wątpliwości...
Mianowicie pracuję w systemie 12 godzinnym, co drugi dzień. Czyli jeden dzień 0d 9-21 mnie nie ma, drugi jestem cały czas w domu...
I tak w kółko. Czasami się zdarza, że mam wolne 2 dni pod rząd ale zdarza się też że 2 dni pod rząd pracuję (rzadko bo rzadko ale jednak).
Mój mąż pracuje za granicą i zjeżdża na tydzień co cztery tygodnie.
I tutaj pojawiają się moje wątpliwości...

Czy pracuję tutaj ktoś w podobnym systemie? I czy da się to jakoś pogodzić? Nie chcemy żeby psiak się męczył...

Z mężem patrzyliśmy jakie rasy najlepiej pasowałyby do takiego trybu i jesteśmy zdecydowani na mopsa
Niewielki piesek z raczej małym zapotrzebowaniem na dłuugie spacery

Fajnie by było poczytać co na ten temat sądzicie, bo ja sama już nie wiem. Z jednej strony baardzo bym chciała już mieć taką bulwę, tym bardziej że taki piesek wniósłby dużo radości (a wracanie do pustego mieszkania 4 tygodnie potrafi dać w kość. ) A z drugiej no własnie.. boję się, że piesek będzie nieszczęśliwy i rozchwiany...

Jak myślicie?

PS. Dodam że oboje z mężem stwierdziliśmy że gdybyśmy się zdecydowali to na 100 % weźmiemy urlop dla psiaka.

[squirrelqa]

Napisane przez Seila

PS. Dodam że oboje z mężem stwierdziliśmy że gdybyśmy się zdecydowali to na 100 % weźmiemy urlop dla psiaka.

Czy wiesz, co to lęk separacyjny i że bardzo często zaczyna się od tego radosnego postanowienia "weźmy urlop i posiedzmy trochę z psem"?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Eleonomikela]

pies jak to kazde zwierze czy dziecko - potrzebuje czulosci, opieki itp. mozna go przyzwyczaic do takiego trybu, ale czy wy macie na to psychike i zasoby emocjonalne - to juz inna sprawa. dodatkowo, lepiej juz wziac psiaka ze schroniska, ktory jest przyzwyczajony do tego, ze czasem musi posiedziec sam, a ktory obdarzy was miloscia za samo to, ze jestescie, niz wychowywac od malego psiaka na urlopie, poniewaz taki, jak kolezanka powyzej stwierdzila, piesek moze miec potem problemy straszne. no ale, jestem tylko osoba z internetu, popytajcie znajomych jak to wyglada, na pewno takich macie w podobnym systemie, poszukajcie po okolicy czy ktos nie wyprowadza psow, jak to wyglada itp.

[9bfc43f248fa3dd370e3b645ec22fc32ebbe1d0f]

Napisane przez Seila

Mianowicie pracuję w systemie 12 godzinnym, co drugi dzień.

i myślisz, że pies wytrzyma 12-13 godzin bez siku? pomyśl czy masz kogoś, kto wpadnie w ciągu dnia i wyjdzie z psem. i to też nie jest tak, że mopsik to wyjdzie Ci dwa razy dziennie na 15 minut, tylko licz się z tym, że jakieś 1,5 godziny dziennie minimum trzeba będzie się nim zająć. pomyśl, czy masz siłę po 12 godzinach pracy wyjść jeszcze na 45 minut z psem (on cały dzień siedział w zamknięciu, sam, więc chcąc nie chcąc wyjść trzeba), czy masz siłę, żeby o tyle samo wcześniej wstać.