Nie chcę żyć na wsi z teściami - co robić?

[foreverago]

Cześć dziewczyny

Piszę, ponieważ sama już nie wiem co myśleć i jak się zachować. Jestem w związku od prawie 2 lat. Z chłopakiem poznaliśmy się na studiach (studiujemy ten sam kierunek, tylko jesteśmy w innych grupach). Ja jestem z miasta, natomiast on ze wsi i tu zaczyna się problem. Oczywiście od początku wiedziałam, skąd pochodzi i nie przeszkadza mi to w żadnym stopniu. Problemem jest to, że nie był ze mną od początku szczery.

Jest on jedynakiem, jego rodzice mają gospodarstwo. Na początku znajomości tylko coś o tym napomniał. Pytałam go czy w związku z tym wiąże jakieś plany, tzn przejęcia tego gospodarstwa. Mówił, że nie, ze chce pracować w zawodzie, a najwyżej hobbistycznie posiać sobie jakieś zboże, żeby były dodatkowe pieniądze. Od początku nie ukrywałam, że nie wyobrażam sobie życia na wsi, chce mieszkać i pracować w mieście. I doskonale o tym wiedział.

Pewnego dnia zapisał się zaocznie do szkoły rolniczej. Zaczęłam się zastanawiać po co? Skoro mówił, że nie wiąże z tym przyszłości. Teraz wychodzi na to, ze im dłużej jestem w tym związku tym więcej ciekawostek wychodzi na jaw. Nagle się dowiaduje, że on chce hodować zwierzęta, mieszkać z rodzicami i że "może mi się to spodoba i też będę mu pomagać".

Załamałam się. Czuję się oszukana, ponieważ gdy wchodziłam w ten związek 5 razy się pytałam czy on chce być rolnikiem i kolejne 100 razy mówiłam, że ja się na wieś nie nadaje i nie chce tam mieszkać. I za każdym razem mówił, że on nie chce być rolnikiem. Teraz mówi co innego i ma do mnie wyrzuty "czy bycie rolnikiem jest wstydem?". Nie jest wstydem, ale dla mnie równa się z ciężką fizyczną pracą, niemożliwością wyjazdów (no bo z kim zwierzęta zostawic?). Jak zaczynam temat przyszłości, on mnie zbywa i mówi, ze jeszcze tyle czasu do ślubu itp, że później się będziemy martwić gdzie mieszkać. Żadnego weekendu ani ferii nie możemy spędzić razem, bo on pomaga rodzicom i nie dlatego że musi, tylko dlatego, że to lubi. Jak mam pretensje to mówi, że nie daje mu rozwijać jego zainteresowań, a ze mną spędza wystarczająco czasu w tygodniu.

Kocham go, nie chce się rozstawać, z drugiej strony jak pomyśle sobie o życiu z teściową, tym całym gospodarstwie to, aż płakać mi się chcę. Mam się zaszyć na wsi zabitej dechami? Co robić? Rozmawiałam z nim o tym milion razy, ale on mnie zbywa. Do domu też nie chce mnie zaprosić. Pewnie żebym nie uciekła z krzykiem. Więc nawet nie wiem jak to wygląda. Rodzice mnie przestrzegają, mówią, że wrócę z płaczem po tygodniu. Do ślubu jeszcze daleko ale chce się angażować w coś co ma przyszłość, po co być w związku który do niczego nie prowadzi. Zostać czy uciekać?

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Co za dupek. To zwyczajne oszustwo, świadome marnowanie komuś czasu z czystego egoizmu - tak jak ukrywanie, że się nie chce ślubu albo dzieci. "Nie chcesz kochanie? Spoko, zrobię tak, że będziesz chciała". To właśnie odepchnęłoby mnie od niego dużo bardziej, niż samo życie na wsi. Nie można zaufać komuś takiemu.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez foreverago

Cześć dziewczyny

Piszę, ponieważ sama już nie wiem co myśleć i jak się zachować. Jestem w związku od prawie 2 lat. Z chłopakiem poznaliśmy się na studiach (studiujemy ten sam kierunek, tylko jesteśmy w innych grupach). Ja jestem z miasta, natomiast on ze wsi i tu zaczyna się problem. Oczywiście od początku wiedziałam, skąd pochodzi i nie przeszkadza mi to w żadnym stopniu. Problemem jest to, że nie był ze mną od początku szczery.

Jest on jedynakiem, jego rodzice mają gospodarstwo. Na początku znajomości tylko coś o tym napomniał. Pytałam go czy w związku z tym wiąże jakieś plany, tzn przejęcia tego gospodarstwa. Mówił, że nie, ze chce pracować w zawodzie, a najwyżej hobbistycznie posiać sobie jakieś zboże, żeby były dodatkowe pieniądze. Od początku nie ukrywałam, że nie wyobrażam sobie życia na wsi, chce mieszkać i pracować w mieście. I doskonale o tym wiedział.

Pewnego dnia zapisał się zaocznie do szkoły rolniczej. Zaczęłam się zastanawiać po co? Skoro mówił, że nie wiąże z tym przyszłości. Teraz wychodzi na to, ze im dłużej jestem w tym związku tym więcej ciekawostek wychodzi na jaw. Nagle się dowiaduje, że on chce hodować zwierzęta, mieszkać z rodzicami i że "może mi się to spodoba i też będę mu pomagać".

Załamałam się. Czuję się oszukana, ponieważ gdy wchodziłam w ten związek 5 razy się pytałam czy on chce być rolnikiem i kolejne 100 razy mówiłam, że ja się na wieś nie nadaje i nie chce tam mieszkać. I za każdym razem mówił, że on nie chce być rolnikiem. Teraz mówi co innego i ma do mnie wyrzuty "czy bycie rolnikiem jest wstydem?". Nie jest wstydem, ale dla mnie równa się z ciężką fizyczną pracą, niemożliwością wyjazdów (no bo z kim zwierzęta zostawic?). Jak zaczynam temat przyszłości, on mnie zbywa i mówi, ze jeszcze tyle czasu do ślubu itp, że później się będziemy martwić gdzie mieszkać. Żadnego weekendu ani ferii nie możemy spędzić razem, bo on pomaga rodzicom i nie dlatego że musi, tylko dlatego, że to lubi. Jak mam pretensje to mówi, że nie daje mu rozwijać jego zainteresowań, a ze mną spędza wystarczająco czasu w tygodniu.

Kocham go, nie chce się rozstawać, z drugiej strony jak pomyśle sobie o życiu z teściową, tym całym gospodarstwie to, aż płakać mi się chcę. Mam się zaszyć na wsi zabitej dechami? Co robić? Rozmawiałam z nim o tym milion razy, ale on mnie zbywa. Do domu też nie chce mnie zaprosić. Pewnie żebym nie uciekła z krzykiem. Więc nawet nie wiem jak to wygląda. Rodzice mnie przestrzegają, mówią, że wrócę z płaczem po tygodniu. Do ślubu jeszcze daleko ale chce się angażować w coś co ma przyszłość, po co być w związku który do niczego nie prowadzi. Zostać czy uciekać?

ja bym go rzuciła. nie dość, że perfidnie cię okłamał to jeszcze chamsko próbuje urobić. pewnie liczy, że im dłużej będziecie razem, tym trudniej będzie ci odejść.

[Jace]

Nienawidzę takich akcji. To jest zwyczajne oszustwo i to z premedytacją. Teraz dalej manipuluje i wyskakuje z typową gadką, że "przecież do ślubu tyle czasu, później się pomyśli". A tak naprawdę to oznacza, że on chce mieszkać na wsi i prowadzić gospodarstwo, ma totalnie w nosie Twoje zdanie i jest jednym z tych ludzi, którzy myślą, że "a, na pewno jej się odmieni po ślubie i będzie chciała mieszkać na wsi/mieć dzieci/mieszkać z teściami". Moim zdaniem on już podjął decyzję, teraz tylko próbuje Cię w to wciągnąć. Zastanów się dobrze, czy tego chcesz.

[201803290936]

Oszukanie / okłamanie partnera w ważnej sprawie = bardzo mocny powód do zakończenia związku. I właśnie to Ci radzę: zakończ to.

---------- Dopisano o 12:27 ---------- Poprzedni post napisano o 12:26 ----------

Napisane przez Jace

Nienawidzę takich akcji. To jest zwyczajne oszustwo i to z premedytacją. Teraz dalej manipuluje i wyskakuje z typową gadką, że "przecież do ślubu tyle czasu, później się pomyśli". A tak naprawdę to oznacza, że on chce mieszkać na wsi i prowadzić gospodarstwo, ma totalnie w nosie Twoje zdanie i jest jednym z tych ludzi, którzy myślą, że "a, na pewno jej się odmieni po ślubie i będzie chciała mieszkać na wsi/mieć dzieci/mieszkać z teściami". Moim zdaniem on już podjął decyzję, teraz tylko próbuje Cię w to wciągnąć. Zastanów się dobrze, czy tego chcesz.

Amen.

[cava]

Po pierwsze, uważam ze chłopak być może wcale Cię nie okłamał.
Jesteście młodzi, kształtujecie się jeszcze.
On byc moze wtedy, nie wiedział ze jednak będzie chciał zostać rolnikiem pełną gębą, mieszkać na wsi, przejąć gospodarkę po rodzicach.
Bo przecież po coś na te studia na których się poznaliście w mieście poszedł, a nie od razu do szkoły rolniczej
Mogło mu się odmienić, po prostu.
Rozejrzał się po życiu w mieście, może zatęsknił, moąe parę spraw sobie uzmysłowił, bardziej wie czego chce
To bardzo młody człowiek w okresie szukania dopiero swojej drogi życiowej.

On jest tak samo w sytuacji patowej jak Ty. Tak samo On na Tobie wywiera presje jak Ty na niego.
A nie ze to jakiś terrorysta i oszust. Bez przesady.


Moim zdaniem niestety czeka Was rozstanie.
Ja Cibie rozumiem, w życiu bym nie poszłą mieszkać na wieś, a juz za Chiny Ludowe z rolnikiem.
Nie dlatego ze to coś złego, duza częśc mojej rodziny to zajadli rolnicy, dzieciństwo spędziłąm w duzej mierze na gospodarstwie dziadków. Fajnie było, jak w Raju wrecz, ale to był Raj z perspektywy dziecka u babci na wakacjach.
Ale jeśli chodzi o dorosłe życie, to nie moja bajka, jestem mieszczuchem do szpiku kości, dla mnie nie wchodzi w grę nawet mieszkanie w małym mieście,a co dopiero na wsi i na dodatek nie w roli miejskiej sypialni" a na gospodarce..

No przykro mi, ale tak to na moje oko wygląda.
Oboje macie prawo układac sobie życie zgodnie ze swoimi pragnieniami i nie stawać na drodze pragnień drugiego. Niestety macie pecha, ze one okazały się ostatecznie niezbieżne ze sobą. Miłość to za mało, do bycia związku potrzebne sa takie same cele życiowe.

[pfffh]

Napisane przez Jace

Nienawidzę takich akcji. To jest zwyczajne oszustwo i to z premedytacją. Teraz dalej manipuluje i wyskakuje z typową gadką, że "przecież do ślubu tyle czasu, później się pomyśli". A tak naprawdę to oznacza, że on chce mieszkać na wsi i prowadzić gospodarstwo, ma totalnie w nosie Twoje zdanie i jest jednym z tych ludzi, którzy myślą, że "a, na pewno jej się odmieni po ślubie i będzie chciała mieszkać na wsi/mieć dzieci/mieszkać z teściami". Moim zdaniem on już podjął decyzję, teraz tylko próbuje Cię w to wciągnąć. Zastanów się dobrze, czy tego chcesz.

Zgadzam się z powyższym. Miłość miłością, ale wygląda na to, że on już sobie wszystko ułożył, a Ty masz się dostosować. Ja chyba bym dała sobie spokój z tym panem i cieszyła się że to TYLKO 2 lata zmarnowane na związek z nim.

[kennedy]

Zerwij z nim. Chcecie roznych rzeczy od zycia.

Powiem ci ze jak sie.poznaliscie byliscie mlodzi- czesto jest tak ze idac na studiach nie ma sie pomyslu na dalsze zycie. Dlatego rozumiem ze mozna zmienic zdanie.




Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[201803090921]

Rozumiem Cię Autorko, mnie na wieś nie zaciągnęliby łańcuchami, do mieszkania z teściami również.

Nie wiem czy oszukał, czy nie, ale na dzień dzisiejszy drogi się Wam rozchodzą, macie inne priorytety, dorastacie tak naprawdę i każde widzi swoją przyszłość gdzieś indziej. Na moje oko to nie ma sensu, powinniście się rozstać, bo przestajecie mieć wspólny mianownik.

[Limonka2738]

Nawet jeśli nie kłamał, to i tak nie ma co liczyć na to, że się ułoży. Pogadałabym z nim, nieakceptując "się zobaczy" i jeśli usłyszę wieś to nara.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez cava

Po pierwsze, uważam ze chłopak być może wcale Cię nie okłamał.
Jesteście młodzi, kształtujecie się jeszcze.
On byc moze wtedy, nie wiedział ze jednak będzie chciał zostać rolnikiem pełną gębą, mieszkać na wsi, przejąć gospodarkę po rodzicach.
Bo przecież po coś na te studia na których się poznaliście w mieście poszedł, a nie od razu do szkoły rolniczej
Mogło mu się odmienić, po prostu.
Rozejrzał się po życiu w mieście, może zatęsknił, moąe parę spraw sobie uzmysłowił, bardziej wie czego chce
To bardzo młody człowiek w okresie szukania dopiero swojej drogi życiowej.

On jest tak samo w sytuacji patowej jak Ty. Tak samo On na Tobie wywiera presje jak Ty na niego.
A nie ze to jakiś terrorysta i oszust. Bez przesady.


Moim zdaniem niestety czeka Was rozstanie.
Ja Cibie rozumiem, w życiu bym nie poszłą mieszkać na wieś, a juz za Chiny Ludowe z rolnikiem.
Nie dlatego ze to coś złego, duza częśc mojej rodziny to zajadli rolnicy, dzieciństwo spędziłąm w duzej mierze na gospodarstwie dziadków. Fajnie było, jak w Raju wrecz, ale to był Raj z perspektywy dziecka u babci na wakacjach.
Ale jeśli chodzi o dorosłe życie, to nie moja bajka, jestem mieszczuchem do szpiku kości, dla mnie nie wchodzi w grę nawet mieszkanie w małym mieście,a co dopiero na wsi i na dodatek nie w roli miejskiej sypialni" a na gospodarce..

No przykro mi, ale tak to na moje oko wygląda.
Oboje macie prawo układac sobie życie zgodnie ze swoimi pragnieniami i nie stawać na drodze pragnień drugiego. Niestety macie pecha, ze one okazały się ostatecznie niezbieżne ze sobą. Miłość to za mało, do bycia związku potrzebne sa takie same cele życiowe.

szkoda tylko, że nie dał znać, jak mu się plany pozmieniały

[Kama 93]

Ty nie chcesz mieszkać na wsi a on może nie chce mieszkać w mieście? Musicie dojść do kompromisu na tym polega związek.

Bo dlaczego akurat ma być tak jak ty chcesz.

[foreverago]

Napisane przez Kama 93

Ty nie chcesz mieszkać na wsi a on może nie chce mieszkać w mieście? Musicie dojść do kompromisu na tym polega związek.

Zaproponowałam mu kompromis mianowicie mieszkanie w mieście (ok. 40 tys. mieszkańców), 10 km od jego gospodarstwa. Według mnie mógłby dojeżdżać tam po pracy (bo on chce pracować w zawodzie, a rolnictwo dodatkowo po pracy) i pomagać rodzicom. Niestety ten pomysł mu się nie spodobał. Innych kompromisów nie widzę. Moja przeprowadzka na wieś musiałaby się wiązać z pracą w gospodarstwie, a nie mam zamiaru tego robić.

[Jace]

Może i nawet nie kłamał, ale w takim razie powinien normalnie powiedzieć od razu autorce, że zmieniły mu się plany na życie, a nie uskuteczniać jakieś kłamstwa i manipulacje, bo "może jej się spodoba". Ewidentnie widać, że on już zaplanował życie na gospodarstwie i liczy na to, że autorka się do tego dostosuje. Ona przynajmniej od początku była szczera i sto razy powtarzała, że nie chce wylądować na wsi, właśnie dlatego, żeby uniknąć takiej sytuacji jak teraz. To czego on od niej oczekuje? Widać, że przeciąga i ją zwyczajnie zbywa "jeszcze tyle czasu do ślubu, później się pomyśli", bo spodziewa się, że ona jednak się złamie.

Unikanie rozmowy o takich sprawach to głupota. Radzę przyparcie go do muru i niech mówi jak jest naprawdę, to po pierwsze.

Po drugie, tutaj nie ma kompromisu, przykro mi. Albo jedna, albo druga strona będzie nieszczęśliwa, dlatego ja bym to zakończyła.

---------- Dopisano o 13:54 ---------- Poprzedni post napisano o 13:52 ----------

Napisane przez foreverago

Zaproponowałam mu kompromis mianowicie mieszkanie w mieście (ok. 40 tys. mieszkańców), 10 km od jego gospodarstwa. Według mnie mógłby dojeżdżać tam po pracy (bo on chce pracować w zawodzie, a rolnictwo dodatkowo po pracy) i pomagać rodzicom. Niestety ten pomysł mu się nie spodobał. Innych kompromisów nie widzę.

Czyli dla niego kompromis to będzie zrobienie tak jak on chce. Daj sobie spokój. Skoro on nie ma ochoty iść na ustępstwa, to nie ma co na siłę się szarpać.

A uzasadnił, dlaczego nie chce?

[foreverago]

Napisane przez Jace

A uzasadnił, dlaczego nie chce?

Bo miasto go przytłacza i się tam dusi. A na wsi, piękne widoki, świeże powietrze. Żyć nie umierać.

[Jace]

Napisane przez foreverago

Bo miasto go przytłacza i się tam dusi. A na wsi, piękne widoki, świeże powietrze. Żyć nie umierać.

Jasne, ma prawo tak czuć, ale niech nie oczekuje, że Ty też nagle zapałasz miłością do wsi i gospodarstwa. Wieś rzeczywiście fajna, ale dla mnie na kilka dni. Zdecydowanie wolę miasto, gdzie mam wszystko pod ręką.

Widać, że Wam po prostu ze sobą nie po drodze.

[cava]

Napisane przez foreverago

Zaproponowałam mu kompromis mianowicie mieszkanie w mieście (ok. 40 tys. mieszkańców), 10 km od jego gospodarstwa. Według mnie mógłby dojeżdżać tam po pracy (bo on chce pracować w zawodzie, a rolnictwo dodatkowo po pracy) i pomagać rodzicom. Niestety ten pomysł mu się nie spodobał. Innych kompromisów nie widzę. Moja przeprowadzka na wieś musiałaby się wiązać z pracą w gospodarstwie, a nie mam zamiaru tego robić.

Tak się chyba nawet nie da, zwłaszcza jeśli będą zwierzęta.
Jak niby miałby zostawiać np. krowy w okresie cielenia, same na całą noc

Nie ma kompromisu w Waszej sytuacji , musisz zacząć brać to pod uwagę.

[foreverago]

Napisane przez Jace

Jasne, ma prawo tak czuć, ale niech nie oczekuje, że Ty też nagle zapałasz miłością do wsi i gospodarstwa. Wieś rzeczywiście fajna, ale dla mnie na kilka dni. Zdecydowanie wolę miasto, gdzie mam wszystko pod ręką.

Widać, że Wam po prostu ze sobą nie po drodze.

Niestety chyba tak jest.

Próbowałam nawet "kompromisu" typu pobudowanie się na wsi, czyli domek bez gospodarstwa. Powiedzmy w sąsiedniej wsi. Co prawda ta opcja do już dla mnie poświecenie i żadne spełnienie marzeń no ale. Mówi, ze za kilka lat pomyślimy, czyli mnie zbywa, a na końcu wyjdzie że zamieszkam w pokoju w jego rodzinnym domu, gdzie będę miała do powiedzenia tyle co nic, bo tak naprawdę będę tam wiecznym gościem. Jego matka jest podobno dość apodyktyczna i to ona rządzi całym domem więc już widzę, jakbym się tam miała. Jestem generalnie cicha i spokojna, pewnie by mi na głowę chciała wejść.

[Dziubka]

A dałoby radę zamieszkać np. na obrzeżach tego miasta? Tak żeby i do miasta i na gospodarstwo było w miarę blisko? A widoki i świeże powietrze też będą.

Edit: doczytałam post wyżej. OK czyli wszystko jasne.

[foreverago]

Napisane przez cava

Jak niby miałby zostawiać np. krowy w okresie cielenia, same na całą noc

Zdaję sobie z tego sprawę, ale on nie ma krów tylko zwierzęta, które nie wymagają aż takiego nakładu czasu.

[Jace]

Napisane przez foreverago

Niestety chyba tak jest.

Próbowałam nawet "kompromisu" typu pobudowanie się na wsi, czyli domek bez gospodarstwa. Powiedzmy w sąsiedniej wsi. Co prawda ta opcja do już dla mnie poświecenie i żadne spełnienie marzeń no ale. Mówi, ze za kilka lat pomyślimy, czyli mnie zbywa, a na końcu wyjdzie że zamieszkam w pokoju w jego rodzinnym domu, gdzie będę miała do powiedzenia tyle co nic, bo tak naprawdę będę tam wiecznym gościem. Jego matka jest podobno dość apodyktyczna i to ona rządzi całym domem więc już widzę, jakbym się tam miała. Jestem generalnie cicha i spokojna, pewnie by mi na głowę chciała wejść.

Proponowałaś różne opcje, a on co zaproponował? "Pomyślimy za kilka lat" to żadne rozwiązanie, tylko liczenie z jego strony na to, że później będzie Ci trudniej odejść i będzie po jego myśli.

[Mikeeee]

Ta wieś zabita dechami jest zaledwie 10km od Twojego miasta?

[foreverago]

Napisane przez Jace

Proponowałaś różne opcje, a on co zaproponował? "Pomyślimy za kilka lat" to żadne rozwiązanie, tylko liczenie z jego strony na to, że później będzie Ci trudniej odejść i będzie po jego myśli.

On mi proponuje cieszenie się tym co mamy teraz, że jest nam za sobą dobrze i niezaprzątanie sobie głowy przyszłością. Mówi, że przesadzam i za bardzo chce mieć wszystko zaplanowane.

[201707191436]

Tu nie ma, co proponować, bo oni się całkowicie rozmijają, nawet jakby zamieszkali osobno, to zostają inne problemy - brak wyjazdów, lato zawalone robotą, ciągła pomoc etc.

[foreverago]

Napisane przez Mikeeee

Ta wieś zabita dechami jest zaledwie 10km od Twojego miasta?

Nie od mojego. Mówię o mieście blisko jego wsi. Moje rodzinne miasto jest oddalone o 200 km, to w którym studiuję ok. 100.

[Jace]

Napisane przez foreverago

On mi proponuje cieszenie się tym co mamy teraz, że jest nam za sobą dobrze i niezaprzątanie sobie głowy przyszłością. Mówi, że przesadzam i za bardzo chce mieć wszystko zaplanowane.

No to nie mam więcej pytań. Idiotyczne podejście

[201803290936]

Napisane przez foreverago

Zaproponowałam mu kompromis mianowicie mieszkanie w mieście (ok. 40 tys. mieszkańców), 10 km od jego gospodarstwa. Według mnie mógłby dojeżdżać tam po pracy (bo on chce pracować w zawodzie, a rolnictwo dodatkowo po pracy) i pomagać rodzicom. Niestety ten pomysł mu się nie spodobał. Innych kompromisów nie widzę. Moja przeprowadzka na wieś musiałaby się wiązać z pracą w gospodarstwie, a nie mam zamiaru tego robić.

Tak się nie da. Gospodarstwa trzeba pilnować, pewne czynności wykonuje się wczesnym rankiem, inne późnym popołudniem. To jest nierealne rozwiązanie.

[Mikeeee]

Napisane przez MiladyAsh

Tu nie ma, co proponować, bo oni się całkowicie rozmijają, nawet jakby zamieszkali osobno, to zostają inne problemy - brak wyjazdów, lato zawalone robotą, ciągła pomoc etc.

Mam w rodzinie rolników, mam znajomych posiadających gospodarstwa. Młodzi ludzie. Normalnie wyjeżdżają i robią to co ludzie mieszkający w mieście. Zalezy od profilu gospodarstwa, jesli są zwierzęta to trzeba zadbać o ludzi którzy się nimi zajmą pod nieobecność. Mogą być to rodzice, bracia, siostry, znajomi nawet sąsiad.

Ale fakt jedno chce mieszkać w mieście a drugie na wsi. U nich nie ma kompromisu.

Obecny rolnik nie tyra od świtu do nocy a w niedziele kisi ogóra przed tv cały dzień.

[cava]

Napisane przez foreverago

Zdaję sobie z tego sprawę, ale on nie ma krów tylko zwierzęta, które nie wymagają aż takiego nakładu czasu.

To naprawde nieważne jakie to zwierzęta, zwierząt hodowlanych nikt nie zostawi bez opieki, bo zawsze coś: pokaleczy się, zachoruje, padnie jedno znienacka i jest alarm na całą wieś ze epidemia jakaś, zepsuje sie systm wentylacji w kurniku, chlewie , klatkach i wszytko pada ususzone w 15 minut, albo lis wlezie do kurnika, no cokolwiek.

Nie rój sobie, są zwięrzata, jest uwiązanie. tak to wygląda.
Wychodzi się poza ten problem dopiero przy ogromnej skali produkcji, kiedy zaczyna sie zatrudniać osoby do pracy a samemu przechodzi bardziej do klasycznego zarządzania już tak naprawdę "fabryką" .

[201707191436]

Napisane przez Mikeeee

Mam w rodzinie rolników, mam znajomych posiadających gospodarstwa. Młodzi ludzie. Normalnie wyjeżdżają i robią to co ludzie mieszkający w mieście. Zalezy od profilu gospodarstwa, jesli są zwierzęta to trzeba zadbać o ludzi którzy się nimi zajmą pod nieobecność. Mogą być to rodzice, bracia, siostry, znajomi nawet sąsiad.

Ale fakt jedno chce mieszkać w mieście a drugie na wsi. U nich nie ma kompromisu.

Obecny rolnik nie tyra od świtu do nocy a w niedziele kisi ogóra przed tv cały dzień.

No tak, ale jak jest lato (żniwa), to nie wyjedziesz na 2 tygodnie, tylko tyrasz.