chłopak 19 dziewczyna 32 lata

[imielubnickname123]

Mam 19 lat, jestem na 1 roku studiów. Od wakacji zeszłego roku piszę z 32 letnią dziewczyną (K.) na początku na facebooku, później zaczęliśmy rozmawiać, czasem tematy nie kończyły się przez wiele dni pod rząd. Bardzo miła dziewczyna na poziomie, teraz takich jest mało, zwłaszcza w moim wieku.

Nie radzę sobie jednak ze sprzecznymi sygnałami, K. na początku (pierwsze kilka tygodni) pisała że to tylko wirtualna relacja i nie chce nic oprócz tego, ja zgodziłem się i cieszyłem się że mam miłą koleżankę. Też nawiązywała do mojego wieku że między nami jest bardzo duża różnica, i że wg. niej to nie miałoby racji bytu, ja nie chciałem niczego wykluczać ale ogólnie nie dyskutowałem, nadal czując się swobodnie i lubiąc spędzać czas jak zawsze. Im dłużej byliśmy w kontakcie, czasem opowiadając sobie o całym dniu, problemach, sytuacjach na studiach czy w pracy, wspólnie rozmawiając o rozwiązaniach, tym częściej miało to damsko męskie zabarwienie, czasem romantyczne, fantazjowaliśmy o planach na walentynki gdy skończy się lockdown, że pojedziemy gdzieś razem.

Te sprzeczności w tym co K. mówiła w różnym czasie, były dezorientujące, nie umiałem dojść co jest prawdą - czy jestem tylko kolegą czy jednak nie. Jednego dnia zapytałem kiedy chciałaby się zobaczyć gdybyśmy nie mieli ograniczeń...odpowiedział a, że dzisiaj albo jutro, nie dało się tak bo obostrzenia ale w końcu znaleźliśmy dzień żeby się zobaczyć. Między nami jest 600 km ale warto było...to był piękny dzień, mimo że wszystko pozamykane i mieliśmy tylko 2 godziny, rozmawialiśmy o wszystkim jak zawsze (dotychczas wirtualnie, teraz będąc fizycznie razem), chodziliśmy za ręce po okolicy...teraz planujemy zobaczyć się znowu, na dłużej, najlepiej na cały dzień, rozmawiamy o dalszej przyszłości, ale nie umiem uporządkować sobie w myślach tych sprzeczności, czemu dziewczyna mówiła że nie chce żadnej relacji i tylko wirtualnie, jednocześnie że chciałaby mieć kogoś, i jakby 2 stany na raz i nie dało się jednoznacznie dojść co jest prawdą? A teraz jakby prawie jesteśmy parą ale w sumie nie wiem do czego zmierzamy? Może ktoś umie to wyjaśnić, ja mam niewielkie doświadczenie w związkach i nie wiem co myśleć...Czy jest to w ogóle możliwe?

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez imielubnickname123

Mam 19 lat, jestem na 1 roku studiów. Od wakacji zeszłego roku piszę z 32 letnią dziewczyną (K.) na początku na facebooku, później zaczęliśmy rozmawiać, czasem tematy nie kończyły się przez wiele dni pod rząd. Bardzo miła dziewczyna na poziomie, teraz takich jest mało, zwłaszcza w moim wieku.

Nie radzę sobie jednak ze sprzecznymi sygnałami, K. na początku (pierwsze kilka tygodni) pisała że to tylko wirtualna relacja i nie chce nic oprócz tego, ja zgodziłem się i cieszyłem się że mam miłą koleżankę. Też nawiązywała do mojego wieku że między nami jest bardzo duża różnica, i że wg. niej to nie miałoby racji bytu, ja nie chciałem niczego wykluczać ale ogólnie nie dyskutowałem, nadal czując się swobodnie i lubiąc spędzać czas jak zawsze. Im dłużej byliśmy w kontakcie, czasem opowiadając sobie o całym dniu, problemach, sytuacjach na studiach czy w pracy, wspólnie rozmawiając o rozwiązaniach, tym częściej miało to damsko męskie zabarwienie, czasem romantyczne, fantazjowaliśmy o planach na walentynki gdy skończy się lockdown, że pojedziemy gdzieś razem.

Te sprzeczności w tym co K. mówiła w różnym czasie, były dezorientujące, nie umiałem dojść co jest prawdą - czy jestem tylko kolegą czy jednak nie. Jednego dnia zapytałem kiedy chciałaby się zobaczyć gdybyśmy nie mieli ograniczeń...odpowiedział a, że dzisiaj albo jutro, nie dało się tak bo obostrzenia ale w końcu znaleźliśmy dzień żeby się zobaczyć. Między nami jest 600 km ale warto było...to był piękny dzień, mimo że wszystko pozamykane i mieliśmy tylko 2 godziny, rozmawialiśmy o wszystkim jak zawsze (dotychczas wirtualnie, teraz będąc fizycznie razem), chodziliśmy za ręce po okolicy...teraz planujemy zobaczyć się znowu, na dłużej, najlepiej na cały dzień, rozmawiamy o dalszej przyszłości, ale nie umiem uporządkować sobie w myślach tych sprzeczności, czemu dziewczyna mówiła że nie chce żadnej relacji i tylko wirtualnie, jednocześnie że chciałaby mieć kogoś, i jakby 2 stany na raz i nie dało się jednoznacznie dojść co jest prawdą? A teraz jakby prawie jesteśmy parą ale w sumie nie wiem do czego zmierzamy? Może ktoś umie to wyjaśnić, ja mam niewielkie doświadczenie w związkach i nie wiem co myśleć...Czy jest to w ogóle możliwe?

My ci tego nie wyjaśnimy. Musisz się zapytać jej.

Podejrzewam jednak, że przeszkadza jej różnica wieku, ale mimo wszystko ciągnie to z desperacji czy potrzeby uwagi/bliskości. Ogólnie niby jesteście oboje dorośli, ale prawdopodobnie na innych etapach życia.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;88694319]My ci tego nie wyjaśnimy. Musisz się zapytać jej.

Podejrzewam jednak, że przeszkadza jej różnica wieku, ale mimo wszystko ciągnie to z desperacji czy potrzeby uwagi/bliskości. Ogólnie niby jesteście oboje dorośli, ale prawdopodobnie na innych etapach życia.[/QUOTE]

najbardziej prawdopodobna opcja. sama mam 30 lat w tym roku i nie wyobrażam sobie jakiejkolwiek relacji romantycznej z 19latkiem ba, nawet jako kolega - no zupełnie inny etap życia przecież.

[NocnaWiedma]

Jest między wami taka różnica wieku, że nie polecalabym relacji romantycznej. 18 urodziny są jakimś umownym występowaniem w dorosłość, ale nie wydaje mi się relacja osoby nastoletniej z osobą dorosłą po 30 czymś bezpiecznym.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

nie widze szans
sama nigdy bym w cos takiego nie poszla

[Mija62]

Ewidentnie jak wyżej.
Lubi Cię, pewnie i czuje jakąś miętę, ale wiek jest tutaj przeszkodą nie do pokonania. Także rozum pewnie walczy z sercem, stąd te sprzeczne sygnały.

[karawanna]

aż cięzko w to uwierzyć, że kobieta w takim wieku idzie w taką znajomość, jak w pracy mam w zespole osoby młodsze ode mnie 7 lat to już mam wrażenie czasem, że jest spora przepaść między nami (jeszcze studiują)

[2f6abb6d3878858271ffdb3efd65c95d1f4fde9b_623d0cb3af0b6]

po co Ci taka znajomość - i nie mam na myśli różnicy wieku, ale odległość. dopiero wchodzisz w dorosłe życie, nie wplątuj się od razu w związki na odległość, w których więcej czasu z dziewczyną spędzasz wirtualnie, a nie realnie

[Mahdab]

Popieram dziewczyny wyżej, też bym się nie zainteresowała. Mam sąsiadów w takim wieku i dla mnie to dzieciaki. Aczkolwiek znam taka parę która w tym wieku zaczynała, teraz kobieta 50+, a mężczyzna 40+.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[v-x-n]

Moj chlopak jest 12 lat ode mnie mlodszy. U mnie tez sie zaczelo od kolezenskiej relacji, a pozniej nie wiem co sie stalo, ale skonczylismy w zwiazku.

Przeszkadza mi roznica wieku, nie lubie o tym myslec. Przez te 12 lat miedzy nami mialam ogromne watpliwosci - chlopak jest co prawda dojrzaly i poukladaly jak na swoj wiek, jestesmy tez na podobnym etapie w zyciu (on poszedl bardzo szybko do pracy, ja raczej bardzo pozno), a i tak jakies zgrzyty sa. Ona pewnie Cie polubila, ale ma takie mysli, jakie mialam ja, tzn. "chyba upadlam na glowe, co ja do cholery robie".

Na Twoim miejscu bym sie dwa razy zastanowila. Jest miedzy wami ogromna roznica wieku oraz odleglosc. Teraz ci sie moze wydawac, ze fajnie sie klika i w ogole, ale mozesz wladowac sie w ogromne g###o jezeli sie zwiazecie. Kobieta po 30stce moze miec ogromne parcie na szybkie zamieszkanie razem (w tym wieku z reguly nie czeka sie latami), slub czy zalozenie rodziny, a Ty nie masz nawet 20stu lat.. mam duzo kolezanek w tym wieku i czesto po 30stce rzucalo im sie na mozg, ze to juz ostatni dzwonek i trzeba lapac co sie nawinie.

*** Gdyby moj chlopak nie byl na podobnym etapie co ja (tzn. praca i tak dalej), to w zyciu bym nie rozwijala tej znajomosci. Nie wyobrazam sobie spotykac sie ze studentem, zupelnie mnie to odrzuca.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

ja jestem po 30 i mogloby mnie ciagnac do takich mlodziutkich chlopakow tylko przygodowo, zadnej powaznej relacji bym nawet nie rozwazala.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ManillaLatte]

Sama mam 32 lata i mam wrażenie, ze ludzie w tak młodym wieku są z zupełnie innej planety. Inny etap w życiu.
Taka przygoda na jedną noc, góra kilka, z 19-latkiem - to tak, jasne, ale związek? W życiu.
Pewnie tamta kobieta tez ma podobne myśli. Lubi Cię, może podobasz się jej pod względem fizycznym, ale to na jakich różnych etapach w życiu jesteście ja paraliżuje, stąd sprzeczne sygnały.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Overcooked]

Pewnie ma sypiący się związek więc chciała podreperować sobie ego że młodsi na nią lecą.

[67eve]

Odległość jest tu moim zdaniem problemem, nie wiek.

[mel95]

Napisane przez 67eve

Odległość jest tu moim zdaniem problemem, nie wiek.

Ale odległość można łatwo zmniejszyć, przecież można zamieszkać razem gdy padnie decyzja ze para chce być ze sobą na poważnie.
Jak dla mnie ta różnica wieku to kompletny kosmos, dla mnie byłoby to nie do przejścia. Mam 25 lat a 19 latkowie juz wydają mi się bardzo młodziutcy a co dopiero gdybym była po 30.. Moje koleżanki 30 latki zazwyczaj są na etapie kupna mieszkania, wychowywania dziecka, są już po slubie lub go planują. Nie mówię że wszystkie kobiety tak mają, bo wiadomo ze nie ale jednak różnica w planach życiowych moze byc widoczna. Za to moi koledzy 19-20 latkowie raczej myślą dopiero o wyborze kierunku studiów, imprezach i o przedmiotach zdawanych na maturze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[imielubnickname123]

Dzięki wszystkim. Co to znaczy, że rozum walczy z sercem?

Co do mnie, na początku wątpiłem czy podołałbym, ona poza koleżeńskimi rozmowami była mocno niedostępna przy jakichkolwiek próbach z mojej strony, później to zaczęło się zmieniać, ale trwało miesiącami. Teraz, jeśli o mnie chodzi, jestem na nią zdecydowany, znając się trochę chciałbym żeby była moją dziewczyną, żebyśmy umawiali się tak jak za pierwszym razem...a co w przyszłości, zobaczymy, póki co chcemy pójść do eleganckiej restauracji gdy zaczną być otwarte. Mamy podobne podejście do niektórych spraw w życiu, np. ona podobnie do mnie nie chce dzieci, ani nie spieszy się do tematów wspólnego mieszkania czy ślubu. Ale zawsze jest niepewność czy ona odwzajemnia uczucia, więc dzięki za odpowiedzi, dobrze jest widzieć jakie wątpliwości może mieć druga osoba. Odległość to 8-12 godzin jazdy pociągiem

Pytanie ogólne, kiedy czułybyście się szczęśliwe w związku, a kiedy nie? Jak zaczynałyście nowe związki, od randek w jakich miejscach, kiedy podobało wam się, a kiedy nie?

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez imielubnickname123

Dzięki wszystkim. Co to znaczy, że rozum walczy z sercem?

Co do mnie, na początku wątpiłem czy podołałbym, ona poza koleżeńskimi rozmowami była mocno niedostępna przy jakichkolwiek próbach z mojej strony, później to zaczęło się zmieniać, ale trwało miesiącami. Teraz, jeśli o mnie chodzi, jestem na nią zdecydowany, znając się trochę chciałbym żeby była moją dziewczyną, żebyśmy umawiali się tak jak za pierwszym razem...a co w przyszłości, zobaczymy, póki co chcemy pójść do eleganckiej restauracji gdy zaczną być otwarte. Mamy podobne podejście do niektórych spraw w życiu, np. ona podobnie do mnie nie chce dzieci, ani nie spieszy się do tematów wspólnego mieszkania czy ślubu. Ale zawsze jest niepewność czy ona odwzajemnia uczucia, więc dzięki za odpowiedzi, dobrze jest widzieć jakie wątpliwości może mieć druga osoba. Odległość to 8-12 godzin jazdy pociągiem

Pytanie ogólne, kiedy czułybyście się szczęśliwe w związku, a kiedy nie? Jak zaczynałyście nowe związki, od randek w jakich miejscach, kiedy podobało wam się, a kiedy nie?

To znaczy, że może i ją pociągasz fizycznie (chociaż dla mnie to też dziwne, 19latek w tym momencie to jak dziecko), ale zdaje sobie sprawę z tego, na jak kompletnie różnych życiowych etapach jesteście. Co robisz w życiu - studiujesz, dopiero zdałeś maturę? Ona ma za sobą jakieś co najmniej 7 lat doświadczenia zawodowego, jeśli studiowała, i uwierz, zupełnie inne postrzeganie rzeczywistości niż ty. To, że mówi, że nie spieszy jej się do wspólnego mieszkania i ślubu - spoko, ale nie spieszyć się w wieku lat 19 i 30 trochę się różni ona może być gotowa za pół roku i też może uważać, że się nie spieszyła.
Pomijając odległość (swoją drogą, to kolejny argument, że ta relacja jest bez sensu, skoro sam dojazd do siebie w jedną stronę zajmuje wam pół weekendu), to jak sobie wyobrażasz np. spotkania towarzyskie z jednej i drugiej strony? Serio, dla mnie to jakaś abstrakcja, jak pomyślę, że miałabym w tej chwili iść na studencka domówkę, albo zabrać 19latka na spotkanie ze znajomymi, gdzie połowa ma już dzieci, czułabym się jakbym sama przyszła z dzieckiem

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mija62]

Napisane przez imielubnickname123

Dzięki wszystkim. Co to znaczy, że rozum walczy z sercem?

Serio, trzeba Ci tłumaczyć..?
Takie potoczne stwierdzenie, gdy np czujesz coś do kogoś, podoba ci się i całe te motyle ^^ ale wiesz, że to nie wyjdzie. Bo np, wybiegając w przyszłość; gdy ty będziesz mieć 30 i będziesz młodym bogiem, ona będzie mieć 40 lat, kumasz? Jej uroda będzie już blednąć, podczas gdy ty, być może, będziesz odlądać się wtedy za dwudziestolatkami. Rozumiesz? Jaka będzie jej szansa przy 20sto latce 🤔🤷🙂

[Natalie_Alex]

A ja mam trochę inne zdanie niż większość tu się wypowiadajacych. Sama lubię facetów młodszych o jakieś 10 lat i to głównie za sprawa ich zachowania. Ci młodsi często wydają mi się dojrzalsi, co więcej bardziej nowocześni i partnerscy. Wydaje mi się, ze w ciągu ostatnich 10 lat jednak dokonała się duża zmiana światopoglądowa i ci młodsi są często bardziej postępowi. Faceci w moim wieku i starsi zawsze mnie irytowali.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez Natalie_Alex

A ja mam trochę inne zdanie niż większość tu się wypowiadajacych. Sama lubię facetów młodszych o jakieś 10 lat i to głównie za sprawa ich zachowania. Ci młodsi często wydają mi się dojrzalsi, co więcej bardziej nowocześni i partnerscy. Wydaje mi się, ze w ciągu ostatnich 10 lat jednak dokonała się duża zmiana światopoglądowa i ci młodsi są często bardziej postępowi. Faceci w moim wieku i starsi zawsze mnie irytowali.

A ile sama masz lat? bo jest różnica między 30/40, a 30/20...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ManillaLatte]

Napisane przez Natalie_Alex

A ja mam trochę inne zdanie niż większość tu się wypowiadajacych. Sama lubię facetów młodszych o jakieś 10 lat i to głównie za sprawa ich zachowania. Ci młodsi często wydają mi się dojrzalsi, co więcej bardziej nowocześni i partnerscy. Wydaje mi się, ze w ciągu ostatnich 10 lat jednak dokonała się duża zmiana światopoglądowa i ci młodsi są często bardziej postępowi. Faceci w moim wieku i starsi zawsze mnie irytowali.

No tak, jasne, ja też nie mam nic przeciwko młodszym facetom, ale istnieje różnica między parą facet 25-35 a kobietą 35-45, a parą, gdzie jedno to dojrzała kobieta po 30, a drugie to jeszcze chłopaczek, co pierwszego wąsa goli. 19-latek może być super "dojrzały" jak na swój wiek, co nie zmienia faktu, że od dojrzałości kogoś po 30-tce dzieli go przepaść. Tu nie chodzi o wiek jako liczbę, tylko o życiowe doświadczenie.

Co taki 19-latek może zaoferować dorosłej, 30-letniej kobiecie?

[imielubnickname123]

Dzięki za odpowiedzi.
"Co robisz w życiu - studiujesz, dopiero zdałeś maturę?"
Moja sytuacja jest zakręcona ale w dużym skrócie, studia w trybie nauki zdalnej, praca w czasie roku na 4/5, maturę miałem w zeszłym roku.

"Ona ma za sobą jakieś co najmniej 7 lat doświadczenia zawodowego, jeśli studiowała" - tak, to w niej lubię bardzo ambitna zawodowo

"Jej uroda będzie już blednąć, podczas gdy ty, być może, będziesz odlądać się wtedy za dwudziestolatkami. Rozumiesz? Jaka będzie jej szansa przy 20sto latce" - dziękuję, już rozumiem. Taka szansa, że to będzie ona, a nie ktoś inny nie traktuję związku jako coś zależnego od warunku albo mającego termin ważności

"Sama lubię facetów młodszych o jakieś 10 lat i to głównie za sprawa ich zachowania" mam podobnie z dziewczynami, w tym sensie, że z żadną w moim wieku nie było tak fajnie jak z 32 latką, o której piszę w temacie

"Pomijając odległość (swoją drogą, to kolejny argument, że ta relacja jest bez sensu, skoro sam dojazd do siebie w jedną stronę zajmuje wam pół weekendu), to jak sobie wyobrażasz np. spotkania towarzyskie z jednej i drugiej strony?" - chyba podobnie jak nasze pierwsze, z tym że mam nadzieję że teraz lokale będą już otwierane, i będziemy mogli np. pójść do restauracji. Za pierwszym razem byliśmy w mieście stanowiącym węzeł kolejowy i mogliśmy tylko spacerować albo usiąść na świeżym powietrzu.

"Co taki 19-latek może zaoferować dorosłej, 30-letniej kobiecie?" - też się nad tym zastanawiałem, moglibyście napisać, kiedy byłoby wam dobrze w relacji i kiedy obecność chłopaka sprawiałaby że wasze życie byłoby lepsze, niż w pojedynkę?

Mam pytanie do was, gdzie umawialiście się na randki w czasach gdy zamknięte są standardowe miejsca w jakie chodziło się dawniej?

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez imielubnickname123

Dzięki za odpowiedzi.
"Co robisz w życiu - studiujesz, dopiero zdałeś maturę?"
Moja sytuacja jest zakręcona ale w dużym skrócie, studia w trybie nauki zdalnej, praca w czasie roku na 4/5, maturę miałem w zeszłym roku.

"Ona ma za sobą jakieś co najmniej 7 lat doświadczenia zawodowego, jeśli studiowała" - tak, to w niej lubię bardzo ambitna zawodowo

"Jej uroda będzie już blednąć, podczas gdy ty, być może, będziesz odlądać się wtedy za dwudziestolatkami. Rozumiesz? Jaka będzie jej szansa przy 20sto latce" - dziękuję, już rozumiem. Taka szansa, że to będzie ona, a nie ktoś inny nie traktuję związku jako coś zależnego od warunku albo mającego termin ważności

"Sama lubię facetów młodszych o jakieś 10 lat i to głównie za sprawa ich zachowania" mam podobnie z dziewczynami, w tym sensie, że z żadną w moim wieku nie było tak fajnie jak z 32 latką, o której piszę w temacie

"Pomijając odległość (swoją drogą, to kolejny argument, że ta relacja jest bez sensu, skoro sam dojazd do siebie w jedną stronę zajmuje wam pół weekendu), to jak sobie wyobrażasz np. spotkania towarzyskie z jednej i drugiej strony?" - chyba podobnie jak nasze pierwsze, z tym że mam nadzieję że teraz lokale będą już otwierane, i będziemy mogli np. pójść do restauracji. Za pierwszym razem byliśmy w mieście stanowiącym węzeł kolejowy i mogliśmy tylko spacerować albo usiąść na świeżym powietrzu.

"Co taki 19-latek może zaoferować dorosłej, 30-letniej kobiecie?" - też się nad tym zastanawiałem, moglibyście napisać, kiedy byłoby wam dobrze w relacji i kiedy obecność chłopaka sprawiałaby że wasze życie byłoby lepsze, niż w pojedynkę?

Mam pytanie do was, gdzie umawialiście się na randki w czasach gdy zamknięte są standardowe miejsca w jakie chodziło się dawniej?

nie odpowiedziałeś na moje pytanie. nie chodziło mi o randki we dwoje, tylko o wasze wspólne spotkania ze znajomymi jednej i drugiej strony.
co do pogrubionego - z mojego punktu widzenia w sensie związkowym absolutnie nic. a pytanie randomowych kobiet w internecie, co cenią w relacjach jest bez sensu, bo każda powie co innego. dla mnie np. ważna jest stabilizacja, poczucie bezpieczeństwa, również finansowego, chęć założenia rodziny i wspólny język, którego sorry, ale nie łapię z pokoleniem tiktoka.

[imielubnickname123]

Rzeczywiście nie zrozumiałem sensu pytania za pierwszym razem, że chodzi o potencjalne spotkania ze znajomymi. Wśród swoich byłbym dumny ze starszej dziewczyny, ale rozumiem że ona mogłaby czuć się inaczej w jej środowisku, może zacznę ten temat gdy się zobaczymy. Pytam w internecie, bo każda odpowiedź może stanowić inspirację, i mogę wyciągnąć wnioski które przydadzą się w mojej relacji. Niestety nie jestem bogaczem z wypłatą 10 tys. netto miesięcznie, nie mam rodziny z koneksjami partyjnymi ale poprawa sytuacji finansowej i szukanie nowych możliwości na rynku pracy, to na pewno dobry kierunek. Dziękuje wszystkim za odpowiedzi i jeśli ktoś ma więcej rad chętnie przeczytam

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez Mija62

gdy ty będziesz mieć 30 i będziesz młodym bogiem,

O tak, wszędzie w opór młodych 30letnich bogów.

Napisane przez Mija62

ona będzie mieć 40 lat, kumasz? Jej uroda będzie już blednąć,

A jak wiadomo podstawą udanego związku jest uroda. Najlepiej kwitnąca. Młodych 30letnich bogów.

Napisane przez Mija62

podczas gdy ty, być może, będziesz odlądać się wtedy za dwudziestolatkami. Rozumiesz?

Co ty masz z tym 'kumasz' i 'rozumiesz' ?

Chyba wszyscy kumamy i rozumiemy (ja na pewno), że kochasz myśleć stereotypami i nie musisz tego tak podkreślać.

Nie wiem skąd wniosek, że faceci po 30tce oglądają się za 20latkami. Znacząca większość związków małżeńskich w Polsce, to związki rówieśnicze. Facet zwykle jest tylko 2-3 lata starszy od kobiety.

Związków w których mężczyzna jest znacząco młodszy od kobiety jest bardzo mało, ale to pewnie dlatego, że wielu ludzi myśli jak ty - stereotypami.
Tymczasem biologicznie podchodząc do sprawy i biorąc pod uwagę fakt, że mężczyźni żyją statystycznie krócej od kobiet (i to kilkanaście lat, np. w Polsce), to takie związki mają nawet więcej 'sensu' niż równieśnicze albo takie gdy to facet jest znacznie starszy od kobiety (co przyjmuje się z większym zrozumieniem niż kiedy jest odwrotnie ; wtedy zwykle - jakimś cudem - nikt nie rozstrząsa więdnącej urody pana).

A co do tego konkretnego przypadku, o którym jest ten wątek, to i tak w sumie nic mądrego się tu nie doradzi, bo wszystko zależy od tej konkretnej kobiety - może będzie zainteresowana, a może nie. Problemem w takiej różnicy wieku jest etap w życiu, na którym oboje się znajdują. Sam wiek nie.
Gdyby chłopak już pracował i był samodzielny, to nie widziałabym przeszkód, a już najmniej w wieku obojga.
Znam zestarzałe 60 letnie dzieci (pod względem mentalnym i psychicznym), a znam też mądrych i dojrzałych dwudziestolatków.

[OkiemMezczyzny]

Powiem tak. Podoba Ci się to rozmawiaj, przytulaj i chodź za rękę. Przecież nie idziecie do ślubu a jedynie spotykacie się. Od dojrzalszej kobiety możesz się wiele nauczyć. Nie wiem czy coś z tego wyjdzie czy nie, ale przynajmniej resztę życia nie będziesz się zastanawiał co by było gdyby było.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[mel95]

[1=a240a5cdc9601fd61cd3ffc 006c0fc885123340f_657b970 2b0d25;88699429] O tak, wszędzie w opór młodych 30letnich bogów.



A jak wiadomo podstawą udanego związku jest uroda. Najlepiej kwitnąca. Młodych 30letnich bogów.



Co ty masz z tym 'kumasz' i 'rozumiesz' ?

Chyba wszyscy kumamy i rozumiemy (ja na pewno), że kochasz myśleć stereotypami i nie musisz tego tak podkreślać.

Nie wiem skąd wniosek, że faceci po 30tce oglądają się za 20latkami. Znacząca większość związków małżeńskich w Polsce, to związki rówieśnicze. Facet zwykle jest tylko 2-3 lata starszy od kobiety.

Związków w których mężczyzna jest znacząco młodszy od kobiety jest bardzo mało, ale to pewnie dlatego, że wielu ludzi myśli jak ty - stereotypami.
Tymczasem biologicznie podchodząc do sprawy i biorąc pod uwagę fakt, że mężczyźni żyją statystycznie krócej od kobiet (i to kilkanaście lat, np. w Polsce), to takie związki mają nawet więcej 'sensu' niż równieśnicze albo takie gdy to facet jest znacznie starszy od kobiety (co przyjmuje się z większym zrozumieniem niż kiedy jest odwrotnie ; wtedy zwykle - jakimś cudem - nikt nie rozstrząsa więdnącej urody pana).

A co do tego konkretnego przypadku, o którym jest ten wątek, to i tak w sumie nic mądrego się tu nie doradzi, bo wszystko zależy od tej konkretnej kobiety - może będzie zainteresowana, a może nie. Problemem w takiej różnicy wieku jest etap w życiu, na którym oboje się znajdują. Sam wiek nie.
Gdyby chłopak już pracował i był samodzielny, to nie widziałabym przeszkód, a już najmniej w wieku obojga.
Znam zestarzałe 60 letnie dzieci (pod względem mentalnym i psychicznym), a znam też mądrych i dojrzałych dwudziestolatków.[/QUOTE]Ale to raczej nie są stereotypy (tylko fakty), że duża część mężczyzn ogląda się raczej za młodszymi niż starszymi od siebie. Uroda nie jest najważniejsza, ale myślę że nie jest łatwo być 40latka związaną z 28 letnim chłopakiem i nawet po wypowiedziach dziewczyn widać, że spora część nie wyobraża sobie takiego zwiazku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[goslawka]

Znam pary z dużą różnicą wieku. To nie są łatwe związki. Nie zgadzam się z tym, że facet to woli młodsze. Sporo jest mężczyzn, których pociągają starsze kobiety. Stereotypy tego nie ułatwiają.
Autorze sama mam 32 lata rozumiem rozterki tej dziewczyn, uważam jednak, że są ważniejsze sprawy niż wiek. Większym problemem bylaby dla mnie odległość i presja otoczenia. Już po kilku wypowiedziach na forum widać, że jest mała społeczna akceptacja dla związków tego typu. Na pewno łatwiej byłoby Ci znaleźć dziewczynę w swoim wieki i z nią stworzyć związek. Widać też, że wpadłeś po uszu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[2f6abb6d3878858271ffdb3efd65c95d1f4fde9b_623d0cb3af0b6]

Napisane przez mel95

Ale to raczej nie są stereotypy (tylko fakty), że duża część mężczyzn ogląda się raczej za młodszymi niż starszymi od siebie. Uroda nie jest najważniejsza, ale myślę że nie jest łatwo być 40latka związaną z 28 letnim chłopakiem i nawet po wypowiedziach dziewczyn widać, że spora część nie wyobraża sobie takiego zwiazku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Fakty to są takie, że duża część mężczyzn preferuje rówieśnice. Wg Twojej teorii powinnam budzić zainteresowanie w panach 50+, bo mam 43 lata. No cóż, tak jak wcześniej ktoś zauważył, jestem dla nich niewidzialna. Interesują się mną albo rówieśnicy, albo faceci dużo młodsi - tacy w okolicach 30.

Całe życie miałam przekonanie, że facetów koło 40 interesują tylko dwudziestoparolatki, co najwyżej 30. Tak nie jest.

[mel95]

[1=2f6abb6d3878858271ffdb3 efd65c95d1f4fde9b_623d0cb 3af0b6;88701087]Fakty to są takie, że duża część mężczyzn preferuje rówieśnice. Wg Twojej teorii powinnam budzić zainteresowanie w panach 50+, bo mam 43 lata. No cóż, tak jak wcześniej ktoś zauważył, jestem dla nich niewidzialna. Interesują się mną albo rówieśnicy, albo faceci dużo młodsi - tacy w okolicach 30.

Całe życie miałam przekonanie, że facetów koło 40 interesują tylko dwudziestoparolatki, co najwyżej 30. Tak nie jest.[/QUOTE]Kazdy ma prawo do własnego zdania ja tez znam bardzo dużo par równolatków. Tylko ze poznanie równolatka jest łatwiejsze bo łącza wspólne szkoły /studia a ludzie często dobierają się w pary dosyć wcześnie.
Ps. To że się interesują, to jeszcze niewiele znaczy. Mną się zainteresował ostatnio mój pacjent, 18 latek, jednak podejrzewam że chodziło mu głównie o przygodę a nie o stały związek do grobowej deski

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz