Matka wymusza przełożenie ślubu

[somebody3]

Witajcie. Mam bardzo przykrą sytuację w rodzinie, właśnie niespodziewanie zmarł mój wujek (zarazem chrzestny), brat mamy. Miał ok 50 lat, ale miał nadciśnienie, dużo palił - prawdopodobnie wylew lub zawał. Leczył się też na depresję. Wszyscy są w szoku. W czerwcu ma odbyć się mój ślub, na którym miał on być. Jest mi bardzo smutno, że go zabraknie, choć nasze relacje nie były może bardzo bliskie. W dzieciństwie niespecjalnie spędzał ze mną czas, przy problemach rodzinnych (ojciec alkoholik, potem rozwód) też nie wspierał mnie. Ale lubiłam go, tak czy siak, poza tym to bliska rodzina. Z moją mamą miał w sumie podobne relacje (okej, ale niezbyt bliskie).
Wracając do tematu ślubu, już w pierwszych rozmowach z mamą zaczęły się na mnie naciski żebym go przełożyła. Rozmawiałam z narzeczonym i nie chcemy tego zrobić z kilku względów: czekamy na niego już bardzo długo (jesteśmy przed 30), wszystko prawie jest załatwione poza formalnościami (terminy, zaliczki itd.), nie wiadomo, czy za rok kogoś innego nie zabraknie np. z dziadków, poza tym do wesela jest 7 miesięcy a nie tydzień więc ten najgorszy okres powinien minąć. Moja mama od zaręczyn miała do mnie pretensje, nie chciała o słyszeć o weselu, mówiła mi bardzo przykre rzeczy (że się ośmieszamy itd.). Jak było załatwione już, to się czepiała, że nie miała nic do powiedzenia. Moja relacja z nią jest bardzo problemowa. Teraz z kolei mówi, że nie szanuję wujka (?), że ona też może długo nie pożyć (?). Ja ze strony swojej rodziny nie otrzymałam dużo wsparcia np. podczas rozwodu (matka szalała, a ja miałam ją "pocieszać", z dziadkami też dużo konfliktów - moja mama i jej cierpienie było na piedestale), więc nie wiem, dlaczego mam ich stawiać na 1 miejscu. Naprawdę wystarczy jak się pojawią (mama i babcia) nawet na kilka godzin, nie muszą tańczyć. Rozumiem, że jest to trudny okres i ja sama też przeżywam. Wcześniej straciłam też dziadka. Ale jeśli ślub byłby za 2 lata, to nieobecność wuja też będzie zauważalna.

[wiktoriol]

Napisane przez somebody3

Witajcie. Mam bardzo przykrą sytuację w rodzinie, właśnie niespodziewanie zmarł mój wujek (zarazem chrzestny), brat mamy. Miał ok 50 lat, ale miał nadciśnienie, dużo palił - prawdopodobnie wylew lub zawał. Leczył się też na depresję. Wszyscy są w szoku. W czerwcu ma odbyć się mój ślub, na którym miał on być. Jest mi bardzo smutno, że go zabraknie, choć nasze relacje nie były może bardzo bliskie. W dzieciństwie niespecjalnie spędzał ze mną czas, przy problemach rodzinnych (ojciec alkoholik, potem rozwód) też nie wspierał mnie. Ale lubiłam go, tak czy siak, poza tym to bliska rodzina. Z moją mamą miał w sumie podobne relacje (okej, ale niezbyt bliskie).
Wracając do tematu ślubu, już w pierwszych rozmowach z mamą zaczęły się na mnie naciski żebym go przełożyła. Rozmawiałam z narzeczonym i nie chcemy tego zrobić z kilku względów: czekamy na niego już bardzo długo (jesteśmy przed 30), wszystko prawie jest załatwione poza formalnościami (terminy, zaliczki itd.), nie wiadomo, czy za rok kogoś innego nie zabraknie np. z dziadków, poza tym do wesela jest 7 miesięcy a nie tydzień więc ten najgorszy okres powinien minąć. Moja mama od zaręczyn miała do mnie pretensje, nie chciała o słyszeć o weselu, mówiła mi bardzo przykre rzeczy (że się ośmieszamy itd.). Jak było załatwione już, to się czepiała, że nie miała nic do powiedzenia. Moja relacja z nią jest bardzo problemowa. Teraz z kolei mówi, że nie szanuję wujka (?), że ona też może długo nie pożyć (?). Ja ze strony swojej rodziny nie otrzymałam dużo wsparcia np. podczas rozwodu (matka szalała, a ja miałam ją "pocieszać", z dziadkami też dużo konfliktów - moja mama i jej cierpienie było na piedestale), więc nie wiem, dlaczego mam ich stawiać na 1 miejscu. Naprawdę wystarczy jak się pojawią (mama i babcia) nawet na kilka godzin, nie muszą tańczyć. Rozumiem, że jest to trudny okres i ja sama też przeżywam. Wcześniej straciłam też dziadka. Ale jeśli ślub byłby za 2 lata, to nieobecność wuja też będzie zauważalna.

Autorko, ja bym nie przekładała ślubu. Po twoim opisie wnioskuję, że twoja mama szuka pretekstów na siłę i teraz śmierć wujka, a następnym razem znajdzie coś innego. Absolutnie nie ustąpiłabym w tej sprawie

[Cytokina]

Z tego co opisujesz twoja mama w bardzo brzydki sposób manipuluje tobą i próbuje w tobie wzbudzić poczucie winy żeby postawić na swoim. Już wcześniej nie przepadała za twoim narzeczonym i nie chciała ślubu, teraz ma dodatkowy argument. Okropny sposób wykorzystania czyjejś śmierci

[nalezedociebie]

To oczywiście strata bliskiej osoby, ale nie przekładaj ślubu.
Tak jak napisałaś- w każdej chwili może zabraknąć kogoś innego i sytuacja się powtarza.
Ponadto z Twojego postu wynika, że dla mamy to tylko ,,dobra'' wymówka i od początku nie chciała tego ślubu.
Ty i narzeczony jesteście gotowi na ślub, więc go weźcie.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[groszek75]

Ślub jest dopiero za ponad pół roku , więc autorko nie przekładaj .

[NocnaWiedma]

Do czerwca dużo czasu. Nie przekładałabym ślubu. Nie poddawaj się naciskom mamy.

[Linka25]

Masz rację. Slub jest w czerwcu, jest duzo czasu. Dlaczego Twoja mama szuka pretekstow by Wam utrudnic sprawę?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[GdyKochamy]

Nie przekładaj i spróbuj nabrać dystansu do tego, co matka mówi, bo się zamęczysz, jak tak całe życie będzie się wtrącała.

[fristi]

Nie przekładaj. Nie daj się swojej marce, to jest Twoje życie i ona nie ma prawa na Tobie niczego wymuszać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Antoiineette]

Nie przekładaj. Do czerwca minie dużo czasu. A co zrobisz jak przełożycie ślub np o rok i na tydzień przed kolejnym planowanym terminem odejdzie ktoś inny z rodziny? Wtedy sytuacja będzie znacznie gorsza. Ze wszystkim trzeba się liczyć. Poza tym chrzestny, jeśli nie życzył Ci źle, na pewno cieszyłby się z Twojego szczęścia, zwłaszcza że długo już czekacie na ten ślub. Wydaje mi sie też, że w ustach Twojej mamy to po prostu kolejna wymówka. Ja na Twoim miejscu bym nie przełożyła.

[fcd2e403d74287f117e7a506dac96c8726e1bb0f_60889772e2e8a]

Nie przełożyłabym nawet gdyby zagroziła że nie pojawi się na ceremonii. A po ślubie ograniczyła kontakty to niezbędnego minimum bo zachodzi duże prawdopodobieństwo, iż później też będzie bruździć. Wiele małżeństw rozpadło się przez rodziców/matkę któregoś z małżonków.

[Limonka2738]

Wujek zmarł w listopadzie, a ślub jest w czerwcu.


Idąc tym tokiem myślenia, to śluby musiałyby się nie odbywać, bo zawsze ktoś z rodziny umrze w takiej odległości czasowej.


Nie daj się, autorko. Gdyby to było za dwa miesiące, to jeszcze, ale ponad pół roku?

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Limonka2738

Wujek zmarł w listopadzie, a ślub jest w czerwcu.

Idąc tym tokiem myślenia, to śluby musiałyby się nie odbywać, bo zawsze ktoś z rodziny umrze w takiej odległości czasowej.

Nie daj się, autorko. Gdyby to było za dwa miesiące, to jeszcze, ale ponad pół roku?

Jak wyżej.

Do ślubu kilka ładnych miesięcy, poza tym, szczerze mówiąc nawet jakby chodziło o miesiąc, czy dwa, to życie toczy się dalej - chodzi o wujka, z którym Autorka miała średni kontakt, nie byli blisko. Matka szuka pretekstu.

[peopeo]

Ślubów się nie przekłada,ludzie robią śluby nawet kiedy umrze któreś z rodziców tydzień przed, nie robiąc wesela. Matka szuka pretekstu i tyle

[Linka25]

Napisane przez Limonka2738

Wujek zmarł w listopadzie, a ślub jest w czerwcu.


Idąc tym tokiem myślenia, to śluby musiałyby się nie odbywać, bo zawsze ktoś z rodziny umrze w takiej odległości czasowej.


Nie daj się, autorko. Gdyby to było za dwa miesiące, to jeszcze, ale ponad pół roku?

Cos w tym jest, niestety.

Moi znajomi wzieli slub i zrobili przyjecie po nim, 2 miesiace po pogrzebie mamy pana mlodego. Przyjecie bylo spokojne, piekne i wzruszajace, bez szalenczych zabaw i tancow. Ale to byla mama, tu jest wujek, wesele mozna zrobic z zaplanowanej wczesniej formule.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez Linka25

Cos w tym jest, niestety.

Moi znajomi wzieli slub i zrobili przyjecie po nim, 2 miesiace po pogrzebie mamy pana mlodego. Przyjecie bylo spokojne, piekne i wzruszajace, bez szalenczych zabaw i tancow. Ale to byla mama, tu jest wujek, wesele mozna zrobic z zaplanowanej wczesniej formule.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mąż zrobił wesele trzy miesiące po śmierci ojca.

Ja bym nie przekładała. Toż to szmat czasu.

Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka

[srebrnykot]

To 7 miesięcy, ponad pół roku. Nie przekładaj.

[SteveS]

Nie przekładaj. Powiedz mamie, że jest zaproszona jako gość, ale nie jest osobą decyzyjną, żeby czegokolwiek oczekiwać. I powtórz to, co ktos tutaj napisał - że to okropny sposób na wykorzystanie czyjejś śmierci do przeforsowania własnych opinii, bo przecież narzeczonego nie lubiła już wcześniej...

[Filifjonka]

Z tego co wiem żałoba po krewnym takim, jak wujek trwa trzy miesiące. Nie przekładaj.
Jest listopad, do czerwca 7 miesięcy. Z tego co teraz znalazłam żałoba po rodzeństwie trwa pół roku. A nawet jeśli miałaby trwać rok to i tak od czerwca do listopada to 4 miesiące, czyli i tak już niedługo do rocznicy, bliżej niż dalej.
Twoja mama jest chyba osobą, której nic nie pasuje i ma być tak, jak ona chce, musi być w centrum uwagi i nie liczy się z tym, co czują inni i że czasem chcą po swojemu. Nie daj się temu szantażowi emocjonalnemu.

[skazana_na_bluesa]

Ja bym nie przekladala slubu. Tym bardziej, ze to jeszcze ponad pol roku. Szkoda, ze nie widzisz, ze masz problematyczna relacje z matka i od dawna sabotuje twoj zwiazek.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Nie przekładaj ślubu. Widać, że matka ma jakiś problem z Twoim ślubem (czemu?), a śmierć wujka jest tylko wymówką.

[ginewrona]

Absolutnie nie przekładaj!

[somebody3]

Napisane przez Ellen_Ripley

Jak wyżej.

Do ślubu kilka ładnych miesięcy, poza tym, szczerze mówiąc nawet jakby chodziło o miesiąc, czy dwa, to życie toczy się dalej - chodzi o wujka, z którym Autorka miała średni kontakt, nie byli blisko. Matka szuka pretekstu.

Mówiąc, że nie byliśmy blisko, myślę o tym, jak mój TŻ traktuje swoją siostrzenicę. Myślę, że mógł się mną bardziej interesować. Ale byłam z nim związana. Z drugim wujkiem od strony ojca już wcale.
Mama na tę chwilę trochę się ogarnęła, powiedziała, że nie będzie ingerować. Ale jest b. emocjonalna i wiem, że moze jej się jeszcze odmienić.

[PaulinciaKWC]

Nie przekładaj.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

Powiedz mamusi że ok, wesele odkładasz ale idziecie z narzeczonym do USC i pobieracie się np. za 2 tyg. Oczywiście poinformujesz o tym całą rodzinę żeby matka nie mogła udawać że nie jesteście małżeństwem.
Powiedziałabym też mamusi że niech się nie martwi, jeśli ona umrze nagle uczcimy jej pamięć toastem.



Nie przekładaj bo ślub przekłada się wtedy gdy samemu czuje się potrzebę. Nawet jakby wujek umarł tydzien przed, smutna sprawa, ale nie jest to dla ciebie aż takie traumatyczne doświadczenie że nie byłabyś w stanie cieszyć się własną uroczystością. Tu minie aż 8 miesięcy. Przed ślubem zawsze może ktoś umrzeć, a to są terminy, zamówienia, zaliczki. No sorry, matka jest niepoważna. Nawet suknia może wymagać ingerencji bo przytycie, schudnięcie choć to akurat detal. Nie mówiąc o tym że psychicznie szykujesz się na dany etap a teraz odsuwaj to w czasie bo matka nie chce dopuścić do tego małżeństwa i wymyśla argumenty z czapki.
A poza tym czy wujek by chciał abyś odwołała własny ślub? To tak również z delikatnym przymrużeniem oka. Nie czujesz potrzeby odwołania ślubu to nie odwołuj. Poza tym oficjalnie żałoba trwa pół roku. Akurat że przez 8 miesięcy cała twoja rodzina nie pójdzie na sylwestrową imprezę, nic w karnawale, nie pobawią się na żadnej komunii, do nikogo nie pójdą potanczyć, ''bo wujek zmarł''.

[somebody3]

Nie przełożę ślubu. Teraz za to pojawiają się nowe kwiatki. Mama zadzwoniła do mnie z pretensjami, że ją nie pocieszam, bo: nie polajkowałam jej wpisów na fb i nie zadzwoniłam dzisiaj. Zaczynają się pretensje, szukanie winnych. Kiedy dziadek zmarł, to według niej była wina ojca i drugich dziadków (kwestia alkoholu i stresów) - mimo, że byli 10 lat po rozwodzie. Jestem najmłodsza w rodzinie, też odczuwam tą stratę ale to JA mam ich pocieszać.

[Linka25]

Napisane przez Hultaj

Akurat że przez 8 miesięcy cała twoja rodzina nie pójdzie na sylwestrową imprezę, nic w karnawale, nie pobawią się na żadnej komunii, do nikogo nie pójdą potanczyć, ''bo wujek zmarł''.

Komunia to trochę co innego niz "potanczenie w karnawale" i ja akurat wierze ze czesc ludzi bez problemu powstrzyma sie w zalobie od tancow czy imprez. Dlaczego niby nie?

Napisane przez somebody3

. Mama zadzwoniła do mnie z pretensjami, że ją nie pocieszam, bo: nie polajkowałam jej wpisów na fb

Czy Twoja mama ma 15 lat?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez Hultaj

Akurat że przez 8 miesięcy cała twoja rodzina nie pójdzie na sylwestrową imprezę, nic w karnawale, nie pobawią się na żadnej komunii, do nikogo nie pójdą potanczyć, ''bo wujek zmarł''.

Tego akurat nie wiesz. Każdy przeżywa żałobę we własny sposób, jak długo tego potrzebuje.



Ale po upływie dłuższego czasu (tutaj 8 miesięcy), można się pojawić na uroczystości i po prostu nie tańczyć, jeśli nie ma się ochoty albo coś. Albo, jeśli żałoba jest za silna, można nie przyjąć z tego powodu zaproszenia. I nie fair jest ocenianie takiego kogoś.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez somebody3

Nie przełożę ślubu. Teraz za to pojawiają się nowe kwiatki. Mama zadzwoniła do mnie z pretensjami, że ją nie pocieszam, bo: nie polajkowałam jej wpisów na fb i nie zadzwoniłam dzisiaj. Zaczynają się pretensje, szukanie winnych. Kiedy dziadek zmarł, to według niej była wina ojca i drugich dziadków (kwestia alkoholu i stresów) - mimo, że byli 10 lat po rozwodzie. Jestem najmłodsza w rodzinie, też odczuwam tą stratę ale to JA mam ich pocieszać.

niezłą jest.

Jak znów zadzwoni z pretensjami - powiedz jej że łkałaś całą noc w poduszkę, i czemu ona Cię nie pociesza, jak ona może. Przecież to był Twój OJCIEC chrzestny. Mów o swoim bólu i oczekuj pocieszenia.