Jak ją sobą zainteresować?

[Sormer]

Na początku chciałbym zaznaczyć i ewentualnie przeprosić, że piszę na tym forum jako mężczyzna, ale myślę, że nikt inny lepiej nie zrozumie charakteru mojej relacji jak kobieta.
Chciałbym opowiedzieć wam i prosić o poradę w sprawie wyjścia z friendzone, ale wszystko od początku… Z moją „przyjaciółką” znam się już 6 lat. Chodziliśmy razem do szkoły średniej i tam bliżej się poznaliśmy. Na początku nasza znajomość opierała się na relacjach czysto szkolnych- pomoc w lekcjach, wymiana jakiś doświadczeń. Ja byłem singlem, a ona miała chłopaka (wtedy mi to nie przeszkadzało). Gdzieś w połowie szkoły średniej w klasie stworzyła się paczka 7-9 osób, która ze sobą spędzała zarówno dużo czasu w szkolę jak i poza nią (ja i ona też do niej należeliśmy). Zaczęły się częste imprezy w grupie, wspólne wycieczki, wakacje, ale tylko w gronie tej paczki- bez swoich drugich połówek i nikt nie miał z tym problemu. Ona w tym czasie cały czas była ze swoim chłopakiem, przedstawiła go kiedyś naszej paczce, ale wszyscy stwierdzili, że to gbur i prostak (była to opinia całej grupy- nie tylko moja). W czasie całej szkoły średniej rozstawała się z nim i wracała do niego chyba z pięć razy, a znajomi z szkoły w tym ja służyliśmy jako dobrzy doradcy od spraw sercowych. W trakcie szkoły średniej ja i „przyjaciółka” nijako wynajmowaliśmy się jako osoby do towarzystwa na imprezy rodzinne- ja ją, bo byłem singlem, a ona mnie, bo jej rodzina nie akceptowała chłopaka i poza tym on nie umiał tańczyć- a ja owszem i to nawet dobrze 😊.Po zakończeniu szkoły średniej jak to bywa kontakt trochę się rozluźnił. Znajomi z paczki rozjechali się na studia po całym kraju, ale trzy osoby z naszej grupy (ja, „przyjaciółka” i „ta trzecia”) wybrały studia w tym samy mieście. Spotkaliśmy się teraz w trójkę dość często, a z resztą grupy trochę rzadziej.
Zmiany jakie zaszły w moim życiu (przeprowadzka do dużego miasta, praca łączona z studiami dziennymi) sprawiły, że dojrzałem emocjonalnie i pojawiła się potrzeba jakiejś poważniejszej relacji. Pierwszą wybranką z którą spróbowałem czegoś poważniejszego była „ta trzecia”. W zasadzie to ona zaczęła pierwsza wykonywać jakieś gesty i kroki, a ja stwierdziłem, że czemu nie spróbować. Jednak jak się szybką okazało oboje przekonaliśmy się, że lepiej jak zostaniemy znajomymi- którymi jesteśmy do dzisiaj. Sytuacja życiowa „tej trzeciej” sprawiła, że musiała rzucić studia i wrócić do rodzinnego miasta.
W między czasie „przyjaciółka” zerwała z swoim chłopakiem (ale po zerwaniu w esce wybrała bal zamiast szmalu). On cały czas twierdzi, że ona tylko tak żartuje i jeszcze do niego wróci. Zaczął ją nachodzić, nękać ją sms-ami, kwiatami, listami- normalny stalking. Oczywiście ja stałem się osobą, którą „przyjaciółka” zaczęła się zwierzać i tak zaczęliśmy się spotykać tylko w dwójkę coraz częściej. Jedno z tych spotkań/randek było wręcz jak z filmu. Klimat Bożego Narodzenia, kolacja, spacer, jarmark bożonarodzeniowy, wizyta w wesołym miasteczku na koniec stwierdzenie, że było uroczo. Potem była kolejna impreza rodzinna i funkcja partnera do towarzystwa, a nie chłopaka. Nawet pojawiły się wspólne zdjęcia na portalach społecznościowych, komentarze i przypuszczania znajomych, że jesteśmy parą, ale ona i „debil- czytaj ja” obracaliśmy to w żart i tak przyszedł styczeń, luty, kiedy to skupiliśmy się na uczelni i sesji, a ja również na pracy i kontakt trochę przycichł.
Ważnym aspektem całej historii jest to, że spotykaliśmy się tylko w ciągu tygodnia. Ona zawsze wraca na weekend do rodzinnego miasta. Wracając na weekend do domu wraz z „tą trzecią” chodziły na różne imprezy. Po sesji kiedy wszystko się trochę uspokoiło znów zaczęliśmy się częściej spotykać, ale na jednym z tych spotkań „przyjaciółka” z uśmiechem na ustach oświadcza mi, że kogoś poznała… i w tej chwili uświadomiłem sobie, jak epicko to zje***. Nadzieja w tym, że jest to kierowca i cały tydzień jest w trasie i tylko na weekend wraca do domu. W ciągu tygodnia „przyjaciółka” jest w tym samy mieście co ja. Miałem go już nawet okazję poznać- zabrała go na spotkanie naszej paczki z szkoły średniej. Kilka dni później spotkaliśmy się i spytała mnie co o nim myślę, bo w ostatnim związku nie słuchała znajomych i teraz potrzebuję rady. Jeszcze na dodatek nachodzi ją jeszcze cały czas pierwszy chłopak i ona ma wyrzuty sumienia, że go zostawiła. Ja oczywiście słucham i doradzam. Teraz poprosiła mnie, abym załatwił jej praktyki u mnie w pracy, a ja oczywiście jej to załatwię, bo nie potrafię odmówić.
Teraz pytanie co ja mam zrobić, żeby ona zauważyła we mnie coś więcej. Miałem taką okazję na przełomie roku, a teraz jeszcze pojawił się ten nowy. Dodam, że on jest nawet całkiem podobny do mnie pod względem wyglądu, ale jest bardziej szalony niż ja (tamten pierwszy też taki był). Mój kumpel stwierdził, że „(tu pada imię) to zawsze lubiła niegrzecznych chłopców” Może tu jest problem? Poza tym zawsze byliśmy dla siebie jak przyjaciele, a teraz zacznę wykonywać śmiałe kroki to pewnie się zorientuję się, że coś jest nie tak- tym bardziej, że chce być lojalna wobec tego nowego. Nie chce też wyjść na jakiegoś co rozbija związki, a z drugiej strony tak ona mi się podoba. Teraz mam urodziny i ona mi się pyta czy, może z nim przyjść. Wszyscy moi znajomi przychodzą z partnerami, a najlepiej jakby ona przyszła sama tylko jak to inteligentnie rozegrać…

[1b006c1cc4b33fb32b0a741c96d131cb0dc83f78_5f5d531644303]

Nijak.
Miałeś swoją szansę, kiedy była wolna i jej nie wykorzystałeś. Skoro nie chcesz być osobą, która rozbija związki to ich nie rozbijaj.