Odpieluszkowe Zapalenie Mózgu cz. VI

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ja już tu kiedyś wrzucałam artykuł o tym, że z takiego szkodliwego myślenia biorą się później problemy psychiczne (w sensie u tych dzieci, zupełnie niedostosowanym społecznie).

[kasia2209]

Treść usunięta

[Jamaika88]

Wiedziałam, że skądś kojarzę tą Adele .

http://www.papermag.com/free-range-p...948588869.html

[ajah]

Napisane przez Jamaika88

Wiedziałam, że skądś kojarzę tą Adele .

http://www.papermag.com/free-range-p...948588869.html

Mam wrażenie, ze ten materiał pokazuje ich w lepszym świetle.

[Jamaika88]

Napisane przez ajah

Mam wrażenie, ze ten materiał pokazuje ich w lepszym świetle.

Pytanie, który jest bardziej wiarygodny. Czy pierwszy jest przesadzony, czy też drugi jest dostosowany do prośby o datki.

[62f33e9ec77d3cf0943e95da9955941e4a625c6c]

Drugi material po prostu mniej miejsca poswieca opisowi ich metod wychowawczych.

[triss_k]

Nawiązując do tematu: mieszkam za granicą, kolega z pracy właśnie ściągnął z Polski swoją rodzinę. Zdecydował przy tym, że nie będzie posyłał swoich dzieci do szkoły i przedszkola (dzieci w wieku 9 i 5 lat), za to będą je z żoną uczyli w domu. Kolega motywuje swoje postępowanie chęcią wspierania rozwoju dzieci w sposób niestrukturalny - nie chce, żeby dzieci zostały wtłoczone w sztywne ramy zachowania narzucone przez szkołę, chce wychować je kreatywnie i bez stresu spowodowanego przez "szkolny totalitaryzm".

Co myślicie o takim zachowaniu? Szczerze mówiąc, mnie wydaje się to głupie. chociażby ze względu na fakt, że chodząc tu do szkoły, dzieci stałyby się naturalnie dwu-, albo i trzyjęzyczne - a to w dzisiejszych czasach jest ogromnym plusem.

[Pani_Mada]

Napisane przez triss_k

Nawiązując do tematu: mieszkam za granicą, kolega z pracy właśnie ściągnął z Polski swoją rodzinę. Zdecydował przy tym, że nie będzie posyłał swoich dzieci do szkoły i przedszkola (dzieci w wieku 9 i 5 lat), za to będą je z żoną uczyli w domu. Kolega motywuje swoje postępowanie chęcią wspierania rozwoju dzieci w sposób niestrukturalny - nie chce, żeby dzieci zostały wtłoczone w sztywne ramy zachowania narzucone przez szkołę, chce wychować je kreatywnie i bez stresu spowodowanego przez "szkolny totalitaryzm".

Co myślicie o takim zachowaniu? Szczerze mówiąc, mnie wydaje się to głupie. chociażby ze względu na fakt, że chodząc tu do szkoły, dzieci stałyby się naturalnie dwu-, albo i trzyjęzyczne - a to w dzisiejszych czasach jest ogromnym plusem.

w Polsce też dzieci nie chodziły? czy w Polsce szkoły są ok, ale za granicą już nie.

ja jestem przeciwna nauczaniu domowemu przez osoby nie znające się na tym.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez triss_k

Nawiązując do tematu: mieszkam za granicą, kolega z pracy właśnie ściągnął z Polski swoją rodzinę. Zdecydował przy tym, że nie będzie posyłał swoich dzieci do szkoły i przedszkola (dzieci w wieku 9 i 5 lat), za to będą je z żoną uczyli w domu. Kolega motywuje swoje postępowanie chęcią wspierania rozwoju dzieci w sposób niestrukturalny - nie chce, żeby dzieci zostały wtłoczone w sztywne ramy zachowania narzucone przez szkołę, chce wychować je kreatywnie i bez stresu spowodowanego przez "szkolny totalitaryzm".

Co myślicie o takim zachowaniu? Szczerze mówiąc, mnie wydaje się to głupie. chociażby ze względu na fakt, że chodząc tu do szkoły, dzieci stałyby się naturalnie dwu-, albo i trzyjęzyczne - a to w dzisiejszych czasach jest ogromnym plusem.

jakie on ma przygotowanie pedagogiczne? Jest nauczycielem? jakiego przedmiotu?

[triss_k]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;77784381]jakie on ma przygotowanie pedagogiczne? Jest nauczycielem? jakiego przedmiotu?[/QUOTE]

On nie ma żadnego, żona jest przedszkolanką. W PL dzieci chodziły do szkoły i przedszkola.

[Pani_Mada]

Napisane przez triss_k

On nie ma żadnego, żona jest przedszkolanką. W PL dzieci chodziły do szkoły i przedszkola.

jeszcze tak zapytam... a jak z nich znajomością języka kraju w którym przebywają?

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez triss_k

On nie ma żadnego, żona jest przedszkolanką. W PL dzieci chodziły do szkoły i przedszkola.

jeżeli żona jest przedszkolanką to raczej nie jest rozsądne nauczanie dzieci w domu. Przynajmniej tego starszego.

[triss_k]

Napisane przez Pani_Mada

jeszcze tak zapytam... a jak z nich znajomością języka kraju w którym przebywają?

Średnio - on tu mieszka ponad rok, a ledwo sobie radzi w knajpie z zamówieniem piwa, dopiero niedawno zaczął się uczyć. Zna tylko angielski. Żona nie zna żadnego obcego języka.

[Pani_Mada]

Napisane przez triss_k

Średnio - on tu mieszka ponad rok, a ledwo sobie radzi w knajpie z zamówieniem piwa, dopiero niedawno zaczął się uczyć. Zna tylko angielski. Żona nie zna żadnego obcego języka.

no to mamy zwycięzcę. widziałam takie sytuacje gdy mieszkałam w Anglii i jestem w 95% że tu wcale nie chodzi o "kreatywne wychowywanie bez stresu spowodowanego przez szkolny totalitaryzm", a o strach przed załatwianiem szkoły i tych wszystkich formalności bez znajomości języka.

[ajah]

Napisane przez triss_k

Średnio - on tu mieszka ponad rok, a ledwo sobie radzi w knajpie z zamówieniem piwa, dopiero niedawno zaczął się uczyć. Zna tylko angielski. Żona nie zna żadnego obcego języka.

I to jest duzy problem.
W nauczaniu domowym dziecko bedzie musialo zdawac testy/ egzaminy, jego wiedza będzie sprawdzana.

Nauczanie domowe może być świetna sprawa, gdy jest prowadzone odpowiednio.
Szkoła nie zawsze jest najlepsza opcja.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[triss_k]

Napisane przez ajah

I to lose by problem.
W nauczaniu domowym dziecko bedzie musialo zdawac testy/ egzaminy, jego wiedza będzie sprawdzana.

Nauczanie domowe może być świetna sprawa, gdy jest prowadzone odpowiednio.
Szkoła nie zawsze jest najlepsza opcja.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

On chce załatwiać i zdawać te testy w Polsce. Ciekawi mnie, jakie są argumenty przemawiające za takim nauczaniem domowym, gdy ma się zdrowe dzieci bez specjalnych problemów wychowawczych. "Na chłopski rozum" wydaje mi się to bezsensowne, ale może istnieje jakieś rozsądne uzasadnienie?

Ze znajmomymi obstawiamy raczej właśnie strach przed lokalnymi szkołami plus januszowe skąpstwo (bo szkoły dwujęzyczne są, ale kosztują). Tylko dzieci mi trochę szkoda...

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[ajah]

Napisane przez triss_k

On chce załatwiać i zdawać te testy w Polsce. Ciekawi mnie, jakie są argumenty przemawiające za takim nauczaniem domowym, gdy ma się zdrowe dzieci bez specjalnych problemów wychowawczych. "Na chłopski rozum" wydaje mi się to bezsensowne, ale może istnieje jakieś rozsądne uzasadnienie?

Ze znajmomymi obstawiamy raczej właśnie strach przed lokalnymi szkołami plus januszowe skąpstwo (bo szkoły dwujęzyczne są, ale kosztują). Tylko dzieci mi trochę szkoda...

Przy nauczaniu domowym jest łatwiej się koncentrować na potrzebach danego dziecka: wspierać wybitne umiejętności i pomagać tam, gdzie są braki.
Dziecko może się nauczyć więcej w krótszym czasie w takiej relacji 1:1 czy 1:2 niż relacji np. 1: 30 czy 2: 30( gdy jest jeszcze asystent).
Metody też mogą być inne, powiedzmy ciekawsze.

Natomiast mam wrażenie, że twój kolega obawia się systemu w ogóle ( nie tylko szkolnego). Jeśli chodzi o szkole polska, mogą korzystać z platformy Libratus i pewnie sobie poradzą.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez triss_k

Ciekawi mnie, jakie są argumenty przemawiające za takim nauczaniem domowym, gdy ma się zdrowe dzieci bez specjalnych problemów wychowawczych. "Na chłopski rozum" wydaje mi się to bezsensowne, ale może istnieje jakieś rozsądne uzasadnienie?

Można bardziej efektywnie wykorzystać czas, bardziej efektywnie wspierać dziecko w rozwoju, wykorzystywać więcej bardziej różnorodnych i ciekawych źródeł. Dziecko może zatem nauczyć się o wiele więcej niż przewiduje program, ma szansę rozwijać swoje zainteresowania i szlifować umiejętności w bardziej stymulującym środowisku.

Jeśli jest to mądrze zorganizowane i nie stoją za tym żadne niezdrowe pobudki (chęć "chronienia" dziecka przed "nieprawomyślną" wiedzą czy kontaktem z rówieśnikami) to może być to wręcz genialne rozwiązanie.

Natomiast w przypadku o którym piszesz, mimo całego mojego entuzjazmu dla edukacji domowej, uważam, że to zły pomysł. Przede wszystkim ze względu na to, że chodząc do normalnej szkoły dzieci szybko przesiąkną językiem.

[Pani_Mada]

domowe nauczanie w tym przypadku wypaliłoby tylko wtedy, gdyby dzieci jednocześnie uczyły się języka - czego rodzice sami nie zapewnią, bo żadne z nich języka nie zna. nawet jeśli (jak ktoś wspomniał) zostają tylko na kilka lat. w innym wypadku dzieci zostaną całkowicie odizolowane od swoich równieśników - chyba że mają w okolicy polskie dzieci.

tak swoją drogą... państwo nie rozlicza rodziców w żaden sposób z obowiązku edukacji? nie będą musieć zdawać jakiś egzaminów w języku tam używanym?

[triss_k]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;7778570 1]Można bardziej efektywnie wykorzystać czas, bardziej efektywnie wspierać dziecko w rozwoju, wykorzystywać więcej bardziej różnorodnych i ciekawych źródeł. Dziecko może zatem nauczyć się o wiele więcej niż przewiduje program, ma szansę rozwijać swoje zainteresowania i szlifować umiejętności w bardziej stymulującym środowisku.

Jeśli jest to mądrze zorganizowane i nie stoją za tym żadne niezdrowe pobudki (chęć "chronienia" dziecka przed "nieprawomyślną" wiedzą czy kontaktem z rówieśnikami) to może być to wręcz genialne rozwiązanie.

Natomiast w przypadku o którym piszesz, mimo całego mojego entuzjazmu dla edukacji domowej, uważam, że to zły pomysł. Przede wszystkim ze względu na to, że chodząc do normalnej szkoły dzieci szybko przesiąkną językiem.[/QUOTE]

OK, rozumiem, agumenty brzmią sensownie. Ale co w takim razie z socjalizacją dziecka w grupie? czy takie odizolowane od innych dziecko nie będzie miało problemów z radzeniem sobie w późniejszym życiu, gdzie okaże się, że już nie będzie najważniejsze i gdzie uwaga otoczenia nie będzie skupiona tylko na nim?

Kwestia języka jest moim zdaniem bardzo ważna, potwierdzają to inni znajomi, których dzieci chodzą do lokalnych szkół i po 2-3 latach są już w zasadzie native speaker'ami (wstyd, ale nie wiem, jaki jest odpowiednik tego określenia w języku polskim ).

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez triss_k

OK, rozumiem, agumenty brzmią sensownie. Ale co w takim razie z socjalizacją dziecka w grupie? czy takie odizolowane od innych dziecko nie będzie miało problemów z radzeniem sobie w późniejszym życiu, gdzie okaże się, że już nie będzie najważniejsze i gdzie uwaga otoczenia nie będzie skupiona tylko na nim?

Dlaczego ma być odizolowane? Dzieci na ogół uczestniczą w jakichś dodatkowych zajęciach - czy to jest jakiś sport, szkoła muzyczna czy zajęcia artystyczne. Dzieci ED nie są tu żadnym wyjątkiem

A po polsku to będzie rodzimy użytkownik języka/użytkownik natywny (bleee).

[ajah]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;7778608 1]Dlaczego ma być odizolowane? Dzieci na ogół uczestniczą w jakichś dodatkowych zajęciach - czy to jest jakiś sport, szkoła muzyczna czy zajęcia artystyczne. Dzieci ED nie są tu żadnym wyjątkiem

A po polsku to będzie rodzimy użytkownik języka/użytkownik natywny (bleee).[/QUOTE]Dodatkowo bywa (w UK jest tak na pewno) rodzice i dzieci uczone w domu mają że sobą kontakt i się spotykają.
Opcji do kontaktów społecznych jest mnostwo.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[narcyzowa]

Ja o entuzjazmie dla domowego nauczania słyszę tak często w środowiskach o poglądach, hm, kontrowersyjnych, że zwyczajnie kojarzy mi się to z jakimś izolowaniem dziecka od poglądów "szkodliwych" według rodzica i zabezpieczeniem, żeby przypadkiem ktoś z zewnątrz nie zainteresował się tym, co się z dzieckiem dzieje.
Dziecko chodzące do szkoły ma większą możliwość zetknięcia się z różnorodnymi postawami i poglądami, szkoła może też zareagować, jeżeli nauczyciele widzą, że z dzieckiem dzieje się coś złego.
Może na egzaminie, które dziecko zda raz na semestr przedstawiciele władzy sprawdzą, czy dziecko wypełnia program nauczania, ale nie sprawdzą, czy rodzice mu pokątnie nie wciskają, że najlepszym lekarstwem na raka jest nacieranie się krowim łajnem.
A jeśli dziecko przebywać będzie z towarzystwem wybranym przez rodzica, w domu faszerowanym takimi poglądami, z kontrolą np. przeglądanych w internecie treści, to nie będzie miało możliwości pewnych przekazywanych mu poglądów skonfrontować z poglądami ludzi z innego środowiska.

Rozumiem, jak fajne to może być rozwiązanie, jeżeli rodzice są odpowiednio przygotowani, dobrze to zaplanowali, i są przede wszystkim otwartymi, inteligentnymi ludźmi - ale jednak obawiam się, że często nie tacy ludzie korzystają z takich rozwiązań.

[ajah]

Napisane przez narcyzowa

Ja o entuzjazmie dla domowego nauczania słyszę tak często w środowiskach o poglądach, hm, kontrowersyjnych, że zwyczajnie kojarzy mi się to z jakimś izolowaniem dziecka od poglądów "szkodliwych" według rodzica i zabezpieczeniem, żeby przypadkiem ktoś z zewnątrz nie zainteresował się tym, co się z dzieckiem dzieje.
Dziecko chodzące do szkoły ma większą możliwość zetknięcia się z różnorodnymi postawami i poglądami, szkoła może też zareagować, jeżeli nauczyciele widzą, że z dzieckiem dzieje się coś złego.
Może na egzaminie, które dziecko zda raz na semestr przedstawiciele władzy sprawdzą, czy dziecko wypełnia program nauczania, ale nie sprawdzą, czy rodzice mu pokątnie nie wciskają, że najlepszym lekarstwem na raka jest nacieranie się krowim łajnem.
A jeśli dziecko przebywać będzie z towarzystwem wybranym przez rodzica, w domu faszerowanym takimi poglądami, z kontrolą np. przeglądanych w internecie treści, to nie będzie miało możliwości pewnych przekazywanych mu poglądów skonfrontować z poglądami ludzi z innego środowiska.

Częściej spotykam się z entuzjazmem edukacji domowej u rodziców, dla których jest to tańsza opcja niż szkoła prywatna i takich, u których dziecko lepiej funkcjonuje w mniejszej grupie.

Oczywiście, że rodzice wybierają to z kim dziecko ma większy kontakt. Czy to jest takie złe? Nie sądzę.


Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[Pani_Mada]

Napisane przez ajah

Oczywiście, że rodzice wybierają to z kim dziecko ma większy kontakt. Czy to jest takie złe? Nie sądzę.


Sent from my SM-G935F using Tapatalk

jak wszystko. i tak i nie.
ja tam widzę pewien problem chociażby w przykładzie o którym wspomniała narcyzowa. połączmy sobie takie zamiłowania antyszczepieniowe, modną obecnie chorą odmianę "medycyny naturalnej" autorstwa np Zięby, nienawiść do wszystkich lekarzy i do tego zamkniętą grupę kilku rodzin nauczających w domu i spotykających się tylko w swoim gronie.
1. jaką szansę ma dziecko żeby poznać fakty, a nie bajki w stylu "witamina C wyleczy wszystko - nawet noga pewnie odrośnie"
2. atrakcje typu "ospa party"
3. a co jeśli okaże się, że dziecko wcale nie dogaduje się z przyjaciółmi któych dla nich wybrali rodzice?

to tylko wierzchołek góry lodowej.

mądre podejście może przynieść super efekty. nieprzemyślane - może bardzo zaszkodzić.

[Ingrid80]

Zalatuje mi to sektą.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[figa84]

Uczepilyscie się tych antyszczepionkowcow...
Jedyne dzieci jakie znam z ed to te, które jak już słusznie ktoś zauważył mogłyby chodzić do szkół prywatnych. Tymczasem w państwowych szkołach nie brakuje antyszczepionkowcow itd... (nawet na mierzenie dziecka przez pielęgniarkę podpisuje się zgodę). Jakoś kiepsko widzę, że w szkole się dziecko nauczy,że Wit. c nie jest panaceum na każdą chorobę. Za to ciekawostek na WDŻ, przemocy i poczucia że kto ma władzę ten może wszystko jak najbardziej...

[Pani_Mada]

Napisane przez figa84

Uczepilyscie się tych antyszczepionkowcow...
Jedyne dzieci jakie znam z ed to te, które jak już słusznie ktoś zauważył mogłyby chodzić do szkół prywatnych. Tymczasem w państwowych szkołach nie brakuje antyszczepionkowcow itd... (nawet na mierzenie dziecka przez pielęgniarkę podpisuje się zgodę). Jakoś kiepsko widzę, że w szkole się dziecko nauczy,że Wit. c nie jest panaceum na każdą chorobę. Za to ciekawostek na WDŻ, przemocy i poczucia że kto ma władzę ten może wszystko jak najbardziej...

a Ty się uczepiłaś edukacji domowej jedynie jako alternetywy dla szkół prywatnych. a każdy przecież pisze, że to zależy ściśle od RODZICÓW. jedni podejdą do tematu odpowiedzialnie i będzie to najlepsza szansa dla dziecka. innym będzie się tylko wydawało że robią dobrze i wyjdzie z tego katastrofa.
chyba nie uważasz że na ED decydują się jedynie inteligentni i doskonale świadomi sprawy rodzice?

[62f33e9ec77d3cf0943e95da9955941e4a625c6c]

Ja uwazam, ze w takim przypadku, kiedy ojciec (ktory pracuje) zna co prawda angielski, a niepracujaca matka (ktora sila rzeczy pewnie zajmie sie edukacja dzieci) nie zna angielskiego, edukacja domowa doprowadzi tylko do izolacji dzieci i braku integracji w nowym kraju. Kto widzial matki niemowiace w jezyku kraju, w ktorym mieszkaja, ten wie, ze spotykaja sie tylko z rodaczkami.