Ludzie i zachowania, które nas dziwią + ot, część 72

[Paprotka_]

Napisane przez Mimiko

Ja jem śniadanie o 8 rano (chyba, że na 8 jadę do pracy to wtedy śniadanie jem o 6.30), potem drugie śniadanie o 12, obiad o 16 i koło 20 kolację. Różnie mam zajęcia, więc czasami któregoś posiłku nie mogę zjeść o konkretnej godzinie, więc kombinuję i albo jem trochę wcześniej albo pół godziny później.

Kanapki często mam na drugie śniadanie, ale ja kocham kanapki i dla mnie są często smaczniejsze niż dania typowo obiadowe. Obiad jem albo w bufecie w pracy, albo zabieram jakieś danie do odgrzania w mikrofali i dodaję swoje warzywa.

Mam podobne godziny posiłków: 8, 11-11.30, 14-15,18-19. Mnie jest trochę łatwiej bo pracuję zdalnie więc nie targam jedzenia do pracy tylko przygotowuję obiad dzień wcześniej, a śniadanie i drugie śniadanie na bieżąco. Minusem jest mniej ruchu, bo jednak dojeżdżając do pracy musiałam pójść na parking po samochód, w pracy też dojść kawałek z parkingu do biurowca, potem to samo w drugą stronę ewentualnie z zakupami po drodze. Teraz to odpadło, a zakupy w większości dojeżdżają. Nie widzę się na siłowni czy zajęciach zorganizowanych (byłabym tą grubaską na którą się patrzy z politowaniem) a w domu nie mam czasu (czyli motywacji). Staram się nadrabiać chodzeniem. Spacer z psem to jakieś 1500-3500 kroków, 2 takie spacery + krótszy wieczorny i trochę się uzbiera. Po córkę do przedszkola też idę pieszo, choć samochodem byłoby 20 minut krócej. Jak gdzieś idę to staram się wybrać dłuższą trasę, nie chodzę skrótami skosami . Spacerami z psem dzielę się z mężem więc nie zawsze udaje mi się pyknąć 2 dziennie, nie zawsze też pies jest w formie i chce mu się iść gdzieś dalej, czasami więc wychodzę na spacer sama lub z córką i kolejne kroki wpadają. Niestety to wciąż za mało bo dziennie wychodzi mi około 6-7 tys kroków, czasami mniej a czasami więcej. Chciałabym dobić choć do tych 8000 a potem stopniowo zwiększać, no ale doba nie jest z gumy i nie zawsze mogę. Wierzę jednak, że jak się już skończą te egipskie ciemności to będzie łatwiej (chociaz wtedy trzeba będzie inaczej czas dzielić bo młoda będzie chciała na plac zabaw a tam niestety dorosły mocno statycznie waruje)

[Mimiko]

Napisane przez this_witch

Ja jem pierwszy posiłek koło 13, drugi zazwyczaj po 18. Jak zgłodnieję w międzyczasie to zjem jakiegoś orzecha czy coś w tym stylu. Szczerze to nienawidzę tracić czasu na przygotowywanie jedzenia, więc nie chciałoby mi się jeść częściej.

Też nienawidzę gotować i przygotowywać posiłków, ale niestety to nie idzie w parze z tym, że mogę sobie nakazać jeść tylko 2 razy dziennie.

[Finlora]

Napisane przez Paprotka_

Mam podobne godziny posiłków: 8, 11-11.30, 14-15,18-19.

U mnie 9, 13, 17 i 21.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez smieszka250

Odnośnie bycia 'genetycznie' skłonnym do tycia to mam porównanie, mój TŻ pochodzi z otyłej rodziny, sam od zawsze z nadwagą, ja nigdy nie przekroczyłam rozmiaru 34. Gdy zjemy sobie jakieś obfite śniadanie to ja robię się głodna dopiero w porze kolacji, a TŻ koniecznie musi zjeść wcześniej obiad. Nie dlatego, że odczuwa głód, tylko z przyzwyczajenia. Od dziecka karmili go 'byle czym oby dużo' i teraz ma kompletnie zaburzone odczuwanie głodu. Bardzo ciężko jest wyjść z takiego błędnego koła, mimo że TŻ teraz mocno schudł to nadal nie jest w stanie jeść intuicyjnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jeny, u nas jest identycznie. Nie ma szans, ze ominie jakis posilek mimo, ze np zjedlismy obfite sniadanie, a potem wielkiego rogala. Ja np wtedy zrobie sie glodna o 19, a on o 15, to co, jemy jakis obiad? :O a ja jeszcze ledwo zyje po prawie pol kilowym rogalu.
nie kumam tego serio.

Ja jem o 10 sniadanie w pracy, potem o 14 obiad, zawsze na cieplo i jakas kolacje o 19.
Czasem zjem jeszcze jakies jablko.

[Finlora]

Napisane przez mimiko

też nienawidzę gotować i przygotowywać posiłków, ale niestety to nie idzie w parze z tym, że mogę sobie nakazać jeść tylko 2 razy dziennie.

+1

[Mimiko]

Napisane przez Paprotka_

Mam podobne godziny posiłków: 8, 11-11.30, 14-15,18-19. Mnie jest trochę łatwiej bo pracuję zdalnie więc nie targam jedzenia do pracy tylko przygotowuję obiad dzień wcześniej, a śniadanie i drugie śniadanie na bieżąco. Minusem jest mniej ruchu, bo jednak dojeżdżając do pracy musiałam pójść na parking po samochód, w pracy też dojść kawałek z parkingu do biurowca, potem to samo w drugą stronę ewentualnie z zakupami po drodze. Teraz to odpadło, a zakupy w większości dojeżdżają. Nie widzę się na siłowni czy zajęciach zorganizowanych (byłabym tą grubaską na którą się patrzy z politowaniem) a w domu nie mam czasu (czyli motywacji). Staram się nadrabiać chodzeniem. Spacer z psem to jakieś 1500-3500 kroków, 2 takie spacery + krótszy wieczorny i trochę się uzbiera. Po córkę do przedszkola też idę pieszo, choć samochodem byłoby 20 minut krócej. Jak gdzieś idę to staram się wybrać dłuższą trasę, nie chodzę skrótami skosami . Spacerami z psem dzielę się z mężem więc nie zawsze udaje mi się pyknąć 2 dziennie, nie zawsze też pies jest w formie i chce mu się iść gdzieś dalej, czasami więc wychodzę na spacer sama lub z córką i kolejne kroki wpadają. Niestety to wciąż za mało bo dziennie wychodzi mi około 6-7 tys kroków, czasami mniej a czasami więcej. Chciałabym dobić choć do tych 8000 a potem stopniowo zwiększać, no ale doba nie jest z gumy i nie zawsze mogę. Wierzę jednak, że jak się już skończą te egipskie ciemności to będzie łatwiej (chociaz wtedy trzeba będzie inaczej czas dzielić bo młoda będzie chciała na plac zabaw a tam niestety dorosły mocno statycznie waruje)

Moją nienawiść do pracy zdalnej to już chyba cały wizaż zna. Co do ilości ruchu to u mnie była tragedia. Jak poczytałam o aktywności spontanicznej to po prostu się załamałam, bo w dni kiedy siedzę w domu i pracuję cały dzień przy kompie to tego ruchu nie mam wcale. Natomiast jak jestem stacjonarnie w pracy to uzbiera mi się z całego dnia spokojnie z 3 tysiące kroków, mimo że w większości też siedzę. Ale a to muszę przejść się na parking, a to wdrapać się na czwarte piętro, a to pójdę po kawę, a to do toalety i te kroki się jakoś zbierają. Natomiast w domu potrafię mieć 900 kroków z całego dnia.

[this_witch]

Dla mnie jedyny plus pracy zdalnej to właśnie to, że nie muszę kombinować z noszeniem jedzenia. Pisalam chyba już tutaj kiedyś, że mam mega problem z jedzeniem czegoś co nie jest na świeżo, odgrzewane itd. Do pracy zazwyczaj biorę jakieś sałatki, zupę, tosta z czymś ciekawym, ale jednak nie smakuje mi to jak prosto z lodówki w domu.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez Mimiko

Moją nienawiść do pracy zdalnej to już chyba cały wizaż zna. Co do ilości ruchu to u mnie była tragedia. Jak poczytałam o aktywności spontanicznej to po prostu się załamałam, bo w dni kiedy siedzę w domu i pracuję cały dzień przy kompie to tego ruchu nie mam wcale. Natomiast jak jestem stacjonarnie w pracy to uzbiera mi się z całego dnia spokojnie z 3 tysiące kroków, mimo że w większości też siedzę. Ale a to muszę przejść się na parking, a to wdrapać się na czwarte piętro, a to pójdę po kawę, a to do toalety i te kroki się jakoś zbierają. Natomiast w domu potrafię mieć 900 kroków z całego dnia.

no niestety, ogolnie praca przy biurko to nasza zaglada.
Dlatego powinno sie chociaz te 30 min dziennie poswiecic na jakas aktywnosc, chociazby spacer.
I moim zdaniem brak czasu to wymowka.

[cava]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;88994791]Jeny, u nas jest identycznie. Nie ma szans, ze ominie jakis posilek mimo, ze np zjedlismy obfite sniadanie, a potem wielkiego rogala. Ja np wtedy zrobie sie glodna o 19, a on o 15, to co, jemy jakis obiad? :O a ja jeszcze ledwo zyje po prawie pol kilowym rogalu.
nie kumam tego serio.
[/QUOTE]




No coś jest na rzeczy.
Mój to samo, jeszcze nawet nie pora lunchu, a już pytanie: co na obiad?
A cholera wie, może nie dożyjemy w ogóle, albo tylko nie będziemy głodni, co mnie to wtedy obchodzi?

[Imperfecta]

Napisane przez cava

No coś jest na rzeczy.
Mój to samo, jeszcze nawet nie pora lunchu, a już pytanie: co na obiad?
A cholera wie, może nie dożyjemy w ogóle, albo tylko nie będziemy głodni, co mnie to wtedy obchodzi?

Faceci tak mają chyba ogólnie.
Wczoraj jedliśmy obiad o 16, najadłam się mocno i właściwie nie potrzebowałabym pewnie nic innego jeść w tym dniu, ale około 19 mój już woła czy wciągniemy jakąś kolację.

[Finlora]

To u mnie na odwrót - ja jestem non stop głodna, a mój mąż 2 posiłki w trakcie dnia i to wcale nie jakieś duże - z głodu bym umarła, gdybym tak miała funkcjonować

[czekooczekolada]

Tak z ciekawości - czy to, że 'najzdrowiej jest jeść co 3h' nadal żyje? wiem, że kiedyś właśnie tak wszędzie trąbili, żeby jeść regularnie co 3h, więc jak widzę jak wiele z Was je dwa posiłki dziennie to się zastanawiam, czy to co 3h jest jeszcze 'na topie' czy może coś się pozmieniało

[Likka9]

Napisane przez this_witch

Dla mnie jedyny plus pracy zdalnej to właśnie to, że nie muszę kombinować z noszeniem jedzenia. Pisalam chyba już tutaj kiedyś, że mam mega problem z jedzeniem czegoś co nie jest na świeżo, odgrzewane itd. Do pracy zazwyczaj biorę jakieś sałatki, zupę, tosta z czymś ciekawym, ale jednak nie smakuje mi to jak prosto z lodówki w domu.

Ja często biorę składniki na kanapki i sobie robię w pracy bo też nie lubię takich złożonych kilkugodzinnych.
A odgrzewane rzeczy niektóre smakują mi lepiej niż na świeżo

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Finlora]

Napisane przez czekooczekolada

Tak z ciekawości - czy to, że 'najzdrowiej jest jeść co 3h' nadal żyje? wiem, że kiedyś właśnie tak wszędzie trąbili, żeby jeść regularnie co 3h, więc jak widzę jak wiele z Was je dwa posiłki dziennie to się zastanawiam, czy to co 3h jest jeszcze 'na topie' czy może coś się pozmieniało

Już nie. Ilość posiłków ustalana jest indywidualnie, do tego jak się czujesz, jak organizm reaguje, do wyników badań itd. Zwłaszcza w kontekście IO - im dłuższe przerwy między posiłkami, tym lepiej, bo wtedy insulina ma czas, żeby opaść. Z kolei jak ktoś ma hipoglikemię i IO, jak np ja, to jest przechlapane, bo z jednej strony im mniej posiłków, tym lepiej, ale z drugiej cukier spada i organizm domaga się jedzenia częściej.
No i post przerywany jest coraz bardziej popularny, a tu nie wciśniesz 5 czy nawet 4 posiłków.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Mnie się zdarza jeść 2 posilki, ale staram się 3. Do pracy wstaję o 6, więc wtedy sen jest na wagę złota i nie chce mi się specjalnie jeść o tak wczesnej porze, ale zazwyczaj wmuszam coś lekkiego. Potem w pracy jem ok. 13-14. Tak, jestem głodna, ale po prostu to ignoruję. Potem jem kolację o 21-22 i to mój największy posiłek.
Kiedy nie pracuję, to budzę się ok. 10, też zjadam coś lekkiego, a potem mogę długo ignorować głód albo mieć różne zajęcia i też zleci do kolacji do ok. 20. W międzyczasie zdarza mi się przegryźć cos lekkiego jednak.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Finlora]

Ja nie ignoruję głodu. Skoro jestem głodna, to znaczy, że organizm potrzebuje pożywienia.
Trafiłam też kiedyś na taki wpis na jakimś blogu
https://www.jedzenieintuicyjne.pl/ig...wodem-do-dumy/

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez czekooczekolada

Mamo, ja przy 2 posiłkach dziennie umarłabym z głodu. No chyba że zaczynałabym dzień o 15. Wstając o 6-7 to nierealne dla mnie zjeść tylko dwa posiłki.

po co mame wzywac
wole zjesc raz a porzadnie, niz 5 razy dziennie jakies posilki

[Likka9]

Mnie brak czasu nauczył ignorowania głodu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Finlora]

[1=12b24d2a455c078f5629813 f5df538e108ef39c5_6556ae3 ede293;88994890]po co mame wzywac
wole zjesc raz a porzadnie, niz 5 razy dziennie jakies posilki[/QUOTE]
A dlaczego od razu "jakieś posiłki"?

---------- Dopisano o 10:29 ---------- Poprzedni post napisano o 10:28 ----------

Napisane przez Likka9

Mnie brak czasu nauczył ignorowania głodu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też nie mam czasu, ale wiem, że muszę go znaleźć

[3bab1895ed7a4a0113eb29e79654b8b86ef03e4e_657f8b8281285]

Napisane przez Likka9

Mnie brak czasu nauczył ignorowania głodu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Gdybym zignorowała to bym skończyła z wymiotami albo minimum z bólem głowy i mdłościami.

[Likka9]

Czeko ale Ty jesteś na macierzyńskim,więc w domu. Jakbym była w domu cały dzień to też bym pewnie jadła jak tylko poczuje pustkę w żołądku 🤪

Każdy ma inną sytuację w pracy i poza pracą. Jak w pracy mam jedną przerwę to przecież nie zostawię roboty i powiem - sajonara idę zjeść. Jak poza pracą gdzieś tam jeżdżę , coś robię, załatwiam to też nie zjem w aucie. Inaczej mają studenci, inaczej ludzie pracujący "luźniej", inaczej na ho.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[this_witch]

Napisane przez Likka9

Mnie brak czasu nauczył ignorowania głodu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mnie też. Głód mi nie przeszkadza, nie sprawia, że nie mogę się skupić, nie boli mnie od tego głowa. Nic się nie stanie jak jakiś czas pochodzę głodna zanim w końcu zjem.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Finlora

Ja nie ignoruję głodu. Skoro jestem głodna, to znaczy, że organizm potrzebuje pożywienia.
Trafiłam też kiedyś na taki wpis na jakimś blogu
https://www.jedzenieintuicyjne.pl/ig...wodem-do-dumy/

No ok, tylko w pracy /nie mając czasu nie mogę zjeść czegoś porządnego, musiałabym podjadać jakimiś słodyczami itp. Co chyba jest jeszcze gorsze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 10:32 ---------- Poprzedni post napisano o 10:30 ----------

Napisane przez Likka9

Każdy ma inną sytuację w pracy i poza pracą. Jak w pracy mam jedną przerwę to przecież nie zostawię roboty i powiem - sajonara idę zjeść. Jak poza pracą gdzieś tam jeżdżę , coś robię, załatwiam to też nie zjem w aucie.
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[czekooczekolada]

[1=12b24d2a455c078f5629813 f5df538e108ef39c5_6556ae3 ede293;88994890]po co mame wzywac
wole zjesc raz a porzadnie, niz 5 razy dziennie jakies posilki[/QUOTE]

a ja wolę zjeść pare jakichś posiłków, niż najeść się jednym pod korek i nie móc się ruszyć przez kolejne 2h. bo tak to wtedy u mnie wygląda

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Poza tym nasi przodkowie raczej mieli tak, że mieli dość długie okresy głodu... Więc to chyba bardziej luksus współczesności, że mozemy sobie jeść na zawolanie i bardziej naturalnym stanem jest jednak głód.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[this_witch]

Napisane przez Finlora

Ja nie ignoruję głodu. Skoro jestem głodna, to znaczy, że organizm potrzebuje pożywienia.
Trafiłam też kiedyś na taki wpis na jakimś blogu
https://www.jedzenieintuicyjne.pl/ig...wodem-do-dumy/

Strasznie nie lubię takiego pitolenia jak w tym wpisie. Jakby ciało zawsze miało "rację" w domaganiu się czegoś na co się ma ochotę, to wychodzi na to że można jeść słodycze bez opamiętania, w końcu wiele osób jest od nich uzależnionych i nie ma hamulców.
It's not that deep.

[Finlora]

Tak swoją drogą już widzę mój trening na siłowni po kilku godzinach niejedzenia

[czekooczekolada]

Napisane przez Likka9

Czeko ale Ty jesteś na macierzyńskim,więc w domu. Jakbym była w domu cały dzień to też bym pewnie jadła jak tylko poczuje pustkę w żołądku 🤪

Każdy ma inną sytuację w pracy i poza pracą. Jak w pracy mam jedną przerwę to przecież nie zostawię roboty i powiem - sajonara idę zjeść. Jak poza pracą gdzieś tam jeżdżę , coś robię, załatwiam to też nie zjem w aucie. Inaczej mają studenci, inaczej ludzie pracujący "luźniej", inaczej na ho.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

ej, ale ja nie jestem na wiecznym macierzyńskim, też do pracy wcześniej chodziłam i jadłam tak jak jem

[Likka9]

Jak miałam taki luz w pracy,że mogłam jeść na okrągło to musiałam podjadać słonecznik albo coś innego małego bo bym się w drzwi nie zmieściła bo byłam wiecznie głodna z nudów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[this_witch]

Napisane przez Finlora

Tak swoją drogą już widzę mój trening na siłowni po kilku godzinach niejedzenia

Przecież wiadomo, że posiłki się wtedy dostosowuje do treningów.