Jak wy to robicie, że umiecie kilka obcych języków...

[wojtekt8pl]

Witam, chcę się nauczyć języka angielskiego, ale nie po to żeby zdawać certyfikaty, tylko, po to by w przyszłości móc wyjechać za granicę, by móc przeglądać angielskie strony www i rozumieć co jest tam napisane, by móc pisać i czytać w tym języku.
Jak ludzie to robią, że opanowują kilka obcych języków w momencie gdy ja nie potrafię ogarnąć jednego...
Czytając książkę taką jak Harry Potter na jednej stronie znajduję około 40 nieznanych mi słów.
Od pół roku uczę się dosyć sumiennie według tego poradnika https://www.youtube.com/watch?v=78FpZVVEpk8
Ale widzę, że to na mnie nie działa. Znaczy się rozumiem już więcej, ale nadal to tylko taki baaaaaaaaardzo ogólny sens...
Jak wy się uczyliście - tylko proszę bez szkół językowych i ogolnie nauczycieli...

[Leseratte93]

Napisane przez wojtekt8pl

Witam, chcę się nauczyć języka angielskiego, ale nie po to żeby zdawać certyfikaty, tylko, po to by w przyszłości móc wyjechać za granicę, by móc przeglądać angielskie strony www i rozumieć co jest tam napisane, by móc pisać i czytać w tym języku.
Jak ludzie to robią, że opanowują kilka obcych języków w momencie gdy ja nie potrafię ogarnąć jednego...
Czytając książkę taką jak Harry Potter na jednej stronie znajduję około 40 nieznanych mi słów.
Od pół roku uczę się dosyć sumiennie według tego poradnika https://www.youtube.com/watch?v=78FpZVVEpk8
Ale widzę, że to na mnie nie działa. Znaczy się rozumiem już więcej, ale nadal to tylko taki baaaaaaaaardzo ogólny sens...
Jak wy się uczyliście - tylko proszę bez szkół językowych i ogolnie nauczycieli...

Z językami obcymi jest jak z matematyką - albo ma się do tego "łeb" albo nie i żadne poradniki - cuda nie pomogą. Mam wielu znajomych, którzy uczą się angielskiego od wczesnych lat szkoły podstawowej i nie są w stanie nawiązać żadnej sensownej konwersacji, która trwałaby dłużej niż dwie minuty, ale np. więcej rozumieją z czytania. Ja z kolei nie mam problemów z językami obcymi, uwielbiam je i nigdy nie musiałam szukać sposobów na efektywną naukę, ponieważ dużo czytałam w języku obcym, kojarzyłam co nie co i w niedługim czasie dany język stawał się dla mnie w pewnym sensie "naturalny".

Moim zdaniem warto spróbować uczyć się języka korzystając z repetytorium, przerabiać materiał systematycznie lekcja po lekcji, spróbować oglądać filmy z napisami, pograć w scrabble po angielsku, itd. Nie każdy ma talent do nauki języków i dlatego niektórzy dłużej czekają na efekty, ale warto się starać i nie poddawać .

[wojtekt8pl]

od wielu wczesnych lat szkoły...
Ja nie uczyłem się w szkole długo tylko 3 lata to się nauczyłem tyle żeby się tylko przedstawić - uczę się sam.

[Leseratte93]

Napisane przez wojtekt8pl

od wielu wczesnych lat szkoły...
Ja nie uczyłem się w szkole długo tylko 3 lata to się nauczyłem tyle żeby się tylko przedstawić - uczę się sam.

Dlatego warto przerabiać repetytoria, które właśnie są skonstruowane w takim stylu, aby samouk mógł się wygodnie uczyć.

[Quiyanca]

Znam angielski na poziomie podstawowej matury (no pewnie wyżej, ale upper intermediate to to nie jest), hiszpański na poziomie B2/C1 i francuski na bliżej nieokreślonym. I o tym ostatnim chciałam tu napisać. Bo przygoda z tym językiem w moim wypadku zaczęła się 5 lat temu od obejrzenia musicalu Notre Dame de Paris i fascynacją głosem kanadyjskiego wokalisty Bruno Pelletiera (klik). Słuchałam, słuchałam, oglądałam inne francuskojęzyczne musicale, do których da się znaleźć polskie napisy, sprawdzałam sobie teksty piosenek, jakieś słówka, które mnie ciekawiły. I nagle jadąc autobusem z płytą wyżej wymienionego pana na słuchawkach zdałam sobie sprawę, że rozumiem tekst, którego wcześniej nie widziałam na papierze. To było po jakiś 2,5-3 latach odkąd upierdliwie słuchałam, słuchałam i jeszcze raz słuchałam, co jakiś czas sprawdzając sobie o czym jest piosenka. Dzisiaj jestem w stanie bardzo dużo zrozumieć ze słuchu, niemal całkiem swobodnie czytać (w tym prace o charakterze naukowym, bo to zdarzyło mi się musieć robić na studiach), wypowiem się skromnie, choć pewnie mało gramatycznie. Więc przede wszystkim chyba trzeba chęci do poznania języka i praktyki, nawet takiej biernej.

[wojtekt8pl]

"zdałam sobie sprawę, że rozumiem tekst, którego wcześniej nie widziałam na papierze"
To nie jest ze mną tak, że ja w ogóle nic nie rozumiem widzę, że rozumiem dość dużo ze słuchu (w każdym razie więcej niż pół roku temu). Ale do rozumienia tekstu czytanego mi jeszcze baaaardzo daleko, dlatego teraz nie wiem co mam dalej zrobić, a nie lubię się uczyć gramatyki to był szybciej rzucił niż się za to wziąłem.
Ostatnio też znalazłem sobie taki portal językowy i próbuję coś tam jakieś wiadomości do różnych osób naskrobać ze słownikiem w ręce, ale jak na razie nie otrzymałem na moje wiadomości zbyt dużego odzewu.

[Quiyanca]

Francuski w moim wypadku był językiem, z którym wcześniej nie miałam w ogóle styczności, więc to w pewnym sensie był moment "przełomowy", bo wszystko co robiłam wcześniej nawet nie miało na celu nauczenia się czegoś. Może seriale z polskimi napisami by pomogły? Zawszd to jednak słyszy się wersję oryginalną a widzi po polsku i można coś załapać. Albo z angielskimi? To też jest metoda, niektórym pomaga

[Leseratte93]

Napisane przez Quiyanca

Francuski w moim wypadku był językiem, z którym wcześniej nie miałam w ogóle styczności, więc to w pewnym sensie był moment "przełomowy", bo wszystko co robiłam wcześniej nawet nie miało na celu nauczenia się czegoś. Może seriale z polskimi napisami by pomogły? Zawszd to jednak słyszy się wersję oryginalną a widzi po polsku i można coś załapać. Albo z angielskimi? To też jest metoda, niektórym pomaga

Tak samo miałam z hebrajskim. Nauczyłam się go "na podwórku" i nawet nie znając alfabetu rozumiałam ze słuchu i umiałam mówić poprawnie, nie mając pojęcia o tym jak wyglądają litery, ale gdybym miała coś przeczytać to byłoby jedno wielkie: .

---------- Dopisano o 09:24 ---------- Poprzedni post napisano o 09:18 ----------

Napisane przez wojtekt8pl

"zdałam sobie sprawę, że rozumiem tekst, którego wcześniej nie widziałam na papierze"
To nie jest ze mną tak, że ja w ogóle nic nie rozumiem widzę, że rozumiem dość dużo ze słuchu (w każdym razie więcej niż pół roku temu). Ale do rozumienia tekstu czytanego mi jeszcze baaaardzo daleko, dlatego teraz nie wiem co mam dalej zrobić, a nie lubię się uczyć gramatyki to był szybciej rzucił niż się za to wziąłem.
Ostatnio też znalazłem sobie taki portal językowy i próbuję coś tam jakieś wiadomości do różnych osób naskrobać ze słownikiem w ręce, ale jak na razie nie otrzymałem na moje wiadomości zbyt dużego odzewu.

Skupianie się na poprawności gramatycznej wydłuża czas nauki, ale też nie warto jej zaniedbywać. Dobrze jest wiedzieć, że czytasz coś w czasie przeszłym/przyszłym/teraźniejszym, orientować się w trybach i tak dalej. Ja mam na studiach nawet taką gramatykę, która jest nieprzetłumaczalna na j.polski i którą pierwszy i ostatni raz widzę w podręczniku, bo w tekstach w ogóle tego nie używają, ale wiedzieć trzeba, że takie cuś w języku jest.

[wojtekt8pl]

[QUOTE=Leseratte93;5125026 6]Tak samo miałam z hebrajskim. Nauczyłam się go "na podwórku" i nawet nie znając alfabetu rozumiałam ze słuchu i umiałam mówić poprawnie, nie mając pojęcia o tym jak wyglądają litery, ale gdybym miała coś przeczytać to byłoby jedno wielkie: .[COLOR="Silver"]

Ok, a ile wtedy miałaś lat?

[Leseratte93]

[QUOTE=wojtekt8pl;51251347]

Napisane przez Leseratte93

Tak samo miałam z hebrajskim. Nauczyłam się go "na podwórku" i nawet nie znając alfabetu rozumiałam ze słuchu i umiałam mówić poprawnie, nie mając pojęcia o tym jak wyglądają litery, ale gdybym miała coś przeczytać to byłoby jedno wielkie: .[COLOR="Silver"]

Ok, a ile wtedy miałaś lat?

Jakieś 14-15 .

[marysiaoo]

Uczę się aktualnie 3 języków, więc myślę, że mogę się wypowiedzieć trochę na ten temat. Trzeba przyznać, że jest to kwestia posiadania pewnego talentu, wiadomo, że gdy ktoś jest naprawdę świetny z matematyki, nawet trudne tematy nie będą wyzwaniem, a inni musieliby się z nimi męczyć dobrych kilka dni. Myślę, że u mnie dużą rolę odgrywa to, że po prostu "chcę się" nauczyć, robię naprawdę wiele w tym kierunku. Uczę się angielskiego, niemieckiego i hiszpańskiego. Angielski umiem najlepiej z nich wszystkich i potrafię się dogadać raczej z każdym, myślę, że jest to spowodowane tym, że przez bardzo długi czas oglądałam seriale po angielsku i wciąż to robię, czytałam książki i gazety. Wydaje się to naprawdę błahe, ale moim zdaniem dało mi więcej niż lekcje w szkole. Z niemieckim jest podobnie, z tym, że oglądam mniej w tym języku, a więcej czytam gazet, po hiszpańsku oglądam mecze i słucham radia.
Jednak wspomniane przeze mnie metody mają sens w połączeniu z nauką z nauczycielem, moim zdaniem gdy jak powiedziałeś, nie che Ci to wejść do głowy, mimo iż się starasz to nauczyciel jest niezbędny, od razu poprawisz swój poziom. Ja wiem, że bez lekcji dodatkowych ( każdy język robię około 2, 3 razy w tygodniu ) nie doszłabym do tego punktu, w którym potrafię się naprawdę dobrze posługiwać angielskim, a niemiecki i hiszpański to dla mnie sama przyjemność. Mam 14 lat i być może moja opinia z tego powodu nie jest wiarygodna, ale jeśli chcesz to to zrobisz, proste, lecz prawdziwe, trzeba żyć tym językiem i dbać o to by wciąż był wokół nas, od czasu gdy byłam w Niemczech na tydzień bardzo często myślę po niemiecku i mówię z rozbiegu w tym języku do rodziny czy przyjaciół, niby tydzień, ale tak wielki dał mi skutek, to pokazuje, że właśnie życie językiem jest najważniejsze! Powodzenia

[Leseratte93]

Napisane przez marysiaoo

Uczę się aktualnie 3 języków, więc myślę, że mogę się wypowiedzieć trochę na ten temat. Trzeba przyznać, że jest to kwestia posiadania pewnego talentu, wiadomo, że gdy ktoś jest naprawdę świetny z matematyki, nawet trudne tematy nie będą wyzwaniem, a inni musieliby się z nimi męczyć dobrych kilka dni. Myślę, że u mnie dużą rolę odgrywa to, że po prostu "chcę się" nauczyć, robię naprawdę wiele w tym kierunku. Uczę się angielskiego, niemieckiego i hiszpańskiego. Angielski umiem najlepiej z nich wszystkich i potrafię się dogadać raczej z każdym, myślę, że jest to spowodowane tym, że przez bardzo długi czas oglądałam seriale po angielsku i wciąż to robię, czytałam książki i gazety. Wydaje się to naprawdę błahe, ale moim zdaniem dało mi więcej niż lekcje w szkole. Z niemieckim jest podobnie, z tym, że oglądam mniej w tym języku, a więcej czytam gazet, po hiszpańsku oglądam mecze i słucham radia.
Jednak wspomniane przeze mnie metody mają sens w połączeniu z nauką z nauczycielem, moim zdaniem gdy jak powiedziałeś, nie che Ci to wejść do głowy, mimo iż się starasz to nauczyciel jest niezbędny, od razu poprawisz swój poziom. Ja wiem, że bez lekcji dodatkowych ( każdy język robię około 2, 3 razy w tygodniu ) nie doszłabym do tego punktu, w którym potrafię się naprawdę dobrze posługiwać angielskim, a niemiecki i hiszpański to dla mnie sama przyjemność. Mam 14 lat i być może moja opinia z tego powodu nie jest wiarygodna, ale jeśli chcesz to to zrobisz, proste, lecz prawdziwe, trzeba żyć tym językiem i dbać o to by wciąż był wokół nas, od czasu gdy byłam w Niemczech na tydzień bardzo często myślę po niemiecku i mówię z rozbiegu w tym języku do rodziny czy przyjaciół, niby tydzień, ale tak wielki dał mi skutek, to pokazuje, że właśnie życie językiem jest najważniejsze! Powodzenia

Popieram .

[gallina1]

Moim zdaniem super ważne jest, żeby lubić język, a nie uczyć się go na zasadzie 'bo koniecznie muszę'. Ja uwielbiam hiszpański, byłam rok na filologii, duuużo się nauczyłam, teraz już nie studiuję, ale potrafię się zebrać w sobie, żeby uczyć się sama- robię ćwiczenia z książki, słucham radia, oglądam wiadomości, czytam artykuły, powtarzam gramatykę, słownictwo. Poszłam na zajęcia do native speakera, chociaż miałam potworną barierę językową, ale się okazało, że mówić umiem :p. Więcej rozumiem czytając (mniej niestety słuchając), ale myślę, że będzie lepiej.
Natomiast mam potworny problem z angielskim (bo go nie lubię) i nawet nie próbuję się uczyć sama, bo na samą myśl mnie skręca.. nie wiem co z tym faktem począć, bo wiem, że muszę dobrze znać angielskim, a trochę się w nauce zatrzymałam.

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Generalnie to zgadzam się z tym, co już zostało powiedziane. Tylko z tymi zdolnościami to jest tak, że przy nieodpowiednich metodach nauki można nawet nie zauważyć, że jednak się je posiada.
Ze swojej strony również polecałabym po prostu otaczanie się językiem. Repetytoria i ćwiczenia tak, ale jako wsparcie (spróbuj nauczyć się gry na instrumencie wyłącznie poprzez czytanie podręcznika ). A co do Pottera, to masz dwa wyjścia - albo czytasz dla przyjemności i ignorujesz nieznane słowa mając szansę, że zrozumiesz je w przyszłości z kontekstu (wolno, ale działa), albo po prostu wypisujesz te słowa i się ich uczysz. Tutaj mogą się przydać fiszki, są do nich programy, na przykład AnkiDroid na Androida.
W moim przypadku genialnym rozwiązaniem okazały się po prostu gry komputerowe - nauczyłam się angielskiego w sumie przez przypadek. Po pierwsze, nauka odbywa się zupełnie w tle, przy dobrej zabawie. Po drugie, dzięki połączeniu dubbingu i napisów, jeśli potrafisz się bardziej skupić na słuchaniu, osłuchujesz się z językiem, nie tracąc po drodze treści (a wiem, jakie to zniechęcające, kiedy próbujesz usłyszeć, o czym mowa, a w zamian dostajesz jedynie jakiś długi, bełkotliwy dźwięk ). I wreszcie po trzecie, różne gatunki gier pokrywają większość dziedzin, jakie można sobie wymarzyć, a tym samym przyswajasz ogrom bardzo różnorodnego słownictwa. Tu symulator ogrodu, tam Mass Effect, dorzuć jeszcze Assassin's Creed... no cudo. A jak jeszcze wkręcisz się w MMORPGi, to jest szansa pogadania z ludźmi, przez komunikatory głosowe też.

Metody polegające na korzystaniu z rozrywki / rozwijaniu zainteresowań w języku obcym są o tyle dobre, że często działają bez udziału świadomości, tzn bez skupiania się na konkretnym efekcie. A, co zrozumiałe, im dalej idziesz w naukę języka, tym mniej spektakularne są efekty. Jeśli będziesz siedział jak na szpilkach czekając na postępy, to wyjdzie z tego tylko tyle, że szybko się zniechęcisz.

[wojtekt8pl]

Chyba po prostu chcę zbyt dużych efektów...
Znalazłem sobie fajną stronę z opowiadaniami po angielsku gdzie były one pogrupowane ze względu na grupy wiekowe... Te dla dzieci rozumiałem - tylko kilka słówek było obcych, a w tych dla dorosłych około 60% słownictwa było mi obce...
Co do lubienia języka - lubię angielski jestem po prostu cholernie leniwy...
Potrzebuję nauczyć się języka obcego ponieważ w przyszłości chcę wyjechać za granicę (mam 19 lat - za około 2 lata planuję wyjechać) jeszcze nie wiem gdzie, ale angielski jest językiem międzynarodowym i myślę, że na początek wystarczy.

[liteerka]

A ja szczerze się zastanawiam czy możliwym jest osiągnięcie poziomu biegłości w wielu językach tylko poprzez samouctwo i trochę sceptycznie podchodzę do osób, które deklarują biegłość w kilku językach. Na dzień dzisiejszy znam angielski, bo w tym języku studiuję i komunikuję się przez 90% czasu jako że mieszkam w Wielkiej Brytanii. Nic tak nie uczy akcentu, swobody wypowiedzi w danych języku, idiomów, różnych smaczków językowych jak mieszkanie w kraju, w którym danym języku się mówi. W wakacje planuję powrót do niemieckiego i chociaż myślę, że pójdzie mi łatwiej niż kiedyś, bo znam już angielski to jednak nie wydaje mi się, żebym osiągnęła podobny poziom jak w angielskim bez kontaktu z żywym językiem, a jedynie poprzez oglądanie telewizji, czytanie gazet i sporadyczne pogawędki z dorwanym gdzieś przypadkiem nativem. Poziom B2/C1 okej - da się osiągnąć w kilku językach, ale bez ciągłego żywego kontaktu z tymi językami nie wydaje mi się, żeby udało się znajomość tych wszystkich języków utrzymać, a co dopiero ciągle poprawiać. Aczkolwiek to zdanie laika i chętnie poczytam wypowiedzi osób, które znają kilka języków.

[wojtekt8pl]

Nie chodzi mi aż o c2, ale b1/b2 ew c1 tak bym mógł w miarę swobodnie komunikować się w mowie i piśmie.

[liteerka]

Poziom B1/B2? To nie będę odkrywcza, ale około 4-5h nauki tygodniowo przez okres od pół roku do dwóch lat w zależności od poziomu z którego startujesz i cel masz osiągnięty.

[wojtekt8pl]

Serio
Czy ktos moze to potwierdzić?
Mam kolege który niemieckiego uczył się w szkole około 12 lat (w LO rozszerzenie) testy gramatyczne niby 100% ale mowienie i rozumienie ze sluchu to u niego podobno z tym nie było najlepiej, a to tyle lat...

[gallina1]

Napisane przez wojtekt8pl

Serio
Czy ktos moze to potwierdzić?
Mam kolege który niemieckiego uczył się w szkole około 12 lat (w LO rozszerzenie) testy gramatyczne niby 100% ale mowienie i rozumienie ze sluchu to u niego podobno z tym nie było najlepiej, a to tyle lat...

Bo nauka języka w szkole jest bardzo średnia. Tyle lat uczę się w szkole i na studiach angielskiego i dalej nie powiem, że super go znam. Znam dobrze, rozumiem, dogadam się, ale dalej mam mnóstwo problemów i brak chęci na samodzielną naukę :P

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Szkoła się nie liczy. 3 lata mojej szkolnej "nauki" i francuskiego, i niemieckiego, dałoby się spokojnie upchnąć w miesiącu normalnej, porządnej nauki.
Bo jest różnica między uczeniem się, a byciem uczonym. Tym bardziej, że w dużych grupach nacisk na czytanie i pisanie wynika po prostu z braku czasu na indywidualne podeście do każdego. W przeciętnej szkole nie masz po prostu szans pogadać w danym języku na tyle, żeby coś z tego było.

[Leseratte93]

Napisane przez liteerka

A ja szczerze się zastanawiam czy możliwym jest osiągnięcie poziomu biegłości w wielu językach tylko poprzez samouctwo i trochę sceptycznie podchodzę do osób, które deklarują biegłość w kilku językach. Na dzień dzisiejszy znam angielski, bo w tym języku studiuję i komunikuję się przez 90% czasu jako że mieszkam w Wielkiej Brytanii. Nic tak nie uczy akcentu, swobody wypowiedzi w danych języku, idiomów, różnych smaczków językowych jak mieszkanie w kraju, w którym danym języku się mówi. W wakacje planuję powrót do niemieckiego i chociaż myślę, że pójdzie mi łatwiej niż kiedyś, bo znam już angielski to jednak nie wydaje mi się, żebym osiągnęła podobny poziom jak w angielskim bez kontaktu z żywym językiem, a jedynie poprzez oglądanie telewizji, czytanie gazet i sporadyczne pogawędki z dorwanym gdzieś przypadkiem nativem. Poziom B2/C1 okej - da się osiągnąć w kilku językach, ale bez ciągłego żywego kontaktu z tymi językami nie wydaje mi się, żeby udało się znajomość tych wszystkich języków utrzymać, a co dopiero ciągle poprawiać. Aczkolwiek to zdanie laika i chętnie poczytam wypowiedzi osób, które znają kilka języków.

Po części zgadzam się z tym co napisałaś. Biegła znajomość kilku języków jest bardzo trudna do osiągnięcia i również z przymrużeniem oka patrzę na osoby, które deklarują najwyższy poziom językowy. Ja komunikuję się w trzech językach: niemiecki, angielski i hebrajski, ale w życiu bym nie powiedziała, że znam je biegle. Najwyższy poziom mam z niemieckiego (raczkujące c1), ale czasami się zastanawiam, czy mogę śmiało powiedzieć, że mój poziom z tego języka jest biegły.

[wojtekt8pl]

Pisząc ten temat bardziej chodziło mi o osoby, które po prostu potrafią się porozumieć w kraju w którym język którego się nauczyli jest językiem urzędowym, a nie o poliglotów którzy mają c2 w 6/7/8 i więcej językach.
Czyli chodziło mi pewnie gdzieś tak o b2...

[liteerka]

wojtekt8pl, myślę, że osoby o których mówisz po prostu od małego chodziły na prywatne lekcje/kursy z kilku języków, jeździły na obozy językowe, poświęciły na naukę mnóstwo czasu i pieniędzy. To nie jest poziom (B2 i wyżej), który osiąga się w tydzień, tu potrzeba czasu, pracy i zaangażowania. Zaopatrz się w kilka porządnych repetytoriów leksykalnych, książek do gramatyki, poświęc nauce kilka godzin tygodniowo, dużo słuchaj w danym języku, pisz, mów, zwracaj uwagę na wymowę, bądź dla siebie samego wymagającym nauczycielem, a to B2 któregoś dnia samo przyjdzie.

[Leseratte93]

Napisane przez wojtekt8pl

Pisząc ten temat bardziej chodziło mi o osoby, które po prostu potrafią się porozumieć w kraju w którym język którego się nauczyli jest językiem urzędowym, a nie o poliglotów którzy mają c2 w 6/7/8 i więcej językach.
Czyli chodziło mi pewnie gdzieś tak o b2...

Szczerze mówiąc nie wierzę w istnienie osób o tak ogromnym talencie, aby opanować tyle języków na takim samym poziomie.

[drilli]

Wojtek... ktoś to dobrze napisał... trzeba mieć do tego talent czy "smykałkę" tak jak do wielu rzeczy. Myślę, że trzeba odnaleźć własną metodę nauki, każdy do "rozumienia i mówienia w obcym języku" dochodzi własną drogą. Musisz sam odkryć co sprawia Ci frajdę, dzięki czemu lepiej zapamiętujesz i co Cię motywuje.
Ze mną jest następująco. Mam wizję, że chcę się nauczuć danego języka więc codziennie uczę się słówek z fiszek, wbijam do głowy tyle słówek ile się da, oprócz tego kupuję jakiś kurs językowy typu "Hiszpański w 4 tygodnie" wiesz o co chodzi? Kurs wykorzystuję po to żeby czytać po kilka albo kilkanaście razy dialogi przez co oswajam się ze strukturą zdania danego języka + porcja gramatyki. Wystarczy jak 3 miesiące będę tak robić codziennie, natępnie znajduję sobie native speakera i wszystko czego się nauczyłam wprowadzam w użycie. Początki są zazwyczaj tragiczne ale z czasem widzisz swoje postępy, a to Ci daje takiego kopa że chcesz jeszcze więcej i jeszcze lepiej i dosłownie zaczynasz żyć tym językiem.
Co do native speakerów anglojęzycznych to na milion procent nie będziesz miał problemu by takiego znaleźć. I najlepiej nie przez skypa tylko w realu.
To mój sposób ale jak wspominałam wcześniej każdy ma swój własny.

Moje języki to: angielski B1-B2, hiszpański B1-B2, włoski A1-A2

[Nineveh03]

Wszyscy dobrze podpowiadają, ja pozwolę sobie jeszcze wtrącić trzy grosze ;]
Według mnie jest to kwestia znalezienia odpowiedniego sposobu nauki. Wiele osób zawsze poleca fiszki, ale w moim przypadku one kompletnie się nie sprawdziły i przez długi czas nie wiedziałam co robię nie tak, skoro taki polecany sposób nie działał. Tak samo nie umiem się uczyć ze szkolnych podręczników, w których 3/4 strony zajmowane są przez kolorowe obrazki, rameczki, kwiatuszki, a każde słowo jest w innym kolorze. Teraz już wiem jaka forma nauki jest dla mnie najlepsza i żałuję, że nie wiedziałam o tym w liceum - wtedy może jednak nauczyłabym się tego niemieckiego :p. Tak więc zanim się stwierdzi, że "nie ma się talentu", lepiej jest po prostu zmienić metody.

[wojtekt8pl]

Od napisania ostatniego postu w tym wątku obejrzałem 22 odcinki "zagubionych" w języku angielskim bez lektora i napisów - i teraz widzę jak dużo daje oglądanie seriali... Sam się zdziwiłem jak dużo rozumiem, dodatkowo staram się codziennie tłumaczyć sobie teksty - jakieś krótkie opowiadania czy coś takiego (czytanie nadal leży ;().
Co do serialu - nie macie czasem tak, że rozumiecie coś w języku, którego się uczycie, ale nie umiecie tego przetłumaczyć na język polski? Po prostu rozumiem czasami coś sam z siebie nie wiem jak...
Tak jakbym rozumiał co mówią bohaterowie, ale nie umiał powiedzieć tego po polsku - gdy się zacznę nad tym zastanawiać jest jeszcze gorzej...

[Leseratte93]

Napisane przez wojtekt8pl

Od napisania ostatniego postu w tym wątku obejrzałem 22 odcinki "zagubionych" w języku angielskim bez lektora i napisów - i teraz widzę jak dużo daje oglądanie seriali... Sam się zdziwiłem jak dużo rozumiem, dodatkowo staram się codziennie tłumaczyć sobie teksty - jakieś krótkie opowiadania czy coś takiego (czytanie nadal leży ;().
Co do serialu - nie macie czasem tak, że rozumiecie coś w języku, którego się uczycie, ale nie umiecie tego przetłumaczyć na język polski?
Tak jakbym rozumiał co mówią bohaterowie, ale nie umiał powiedzieć tego po polsku - gdy się zacznę nad tym zastanawiać jest jeszcze gorzej...

Ja mam tak cały czas, dlatego nie nawidzę zajęć z translatoryki

[basiagu]

Napisane przez Leseratte93

Ja mam tak cały czas, dlatego nie nawidzę zajęć z translatoryki

ja czasem umiem przetłumaczyć coś na obcy język, a koślawię przy tłumaczeniu na ojczysty...[COLOR="Silver"]

---------- Dopisano o 21:09 ---------- Poprzedni post napisano o 21:08 ----------

najczęściej po rosyjsku