Kobieta na utrzymaniu faceta

[Andzia880000]

Usłyszałam w jednym wątku,że to patologia.

Jestem w ciąży pieniądze mam małe bo małe ale jednak,planuje być na utrzymaniu mojego faceta przez jakieś 2 lata czy jestem patologia?

Skoro nas na to stać i mogę sobie pozwolić na siedzenie w domu?

Czy każda z was pracuje i od razu szuka żłobka czy niani żeby szybko wrócić do pracy?

Oczywiście planuje wrócić za jakiś czas do pracy z nudów i żeby wyjść do ludzi,moja pensja nie wnosi dużo do budżetu bo i tak wszystko utrzymuje mój TŻ a ja cała wypłatę mam dla siebie on nie chce ode mnie grosza.

[MiamiGlow]

Napisane przez Andzia880000

Usłyszałam w jednym wątku,że to patologia.

Jestem w ciąży pieniądze mam małe bo małe ale jednak,planuje być na utrzymaniu mojego faceta przez jakieś 2 lata czy jestem patologia?

Skoro nas na to stać i mogę sobie pozwolić na siedzenie w domu?

Czy każda z was pracuje i od razu szuka żłobka czy niani żeby szybko wrócić do pracy?

Oczywiście planuje wrócić za jakiś czas do pracy z nudów i żeby wyjść do ludzi,moja pensja nie wnosi dużo do budżetu bo i tak wszystko utrzymuje mój TŻ a ja cała wypłatę mam dla siebie on nie chce ode mnie grosza.

Poleganie na utrzymaniu przez faceta ma kilka wad:
- w razie rozstania możesz znaleźć się w bardzo trudnej sytuacji,
- jeśli trafisz na toksyka to może Tobą manipulować i stosować przemoc ekonomiczną,
- mogą pojawiać się różne kłótnie i wymówki na tle finansowym,
- niekiedy partnerka na utrzymaniu się "rozleniwia" i nie stawia na rozwój tak, jakby mogła, bo żyje się jej jej wygodnie i utyka w swojej strefie komfortu.

Ale w sytuacji ciąży, choroby albo jakichś stanów przejściowych wyobrażam sobie, że można się dogadać i jedna strona pracuje, a druga nie. Nie musi to być wcale patologią i może mieć rozsądne powody. Warunek jest jeden, relacja musi być zdrowa i trzeba to sobie dobrze obgadać.

[mel95]

W tym wątku nie chodziło o fakt byciu na utrzymaniu faceta, a o byciu na utrzymaniu TAKIEGO faceta jak Twój. Niepewnego, niestabilnego, z nieciekawą przeszłością i wątpliwa przyszłością.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

W Twoim przypadku to tak, jest to patologia. Każda kobieta powinna mieć jakieś swoje pieniądze, bo w razie rozstania zostaniesz z ręką w nocniku. W dodatku dziecko też potrzebuje dobrego przykładu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Andzia880000]

Tak pieniędze mam ale nie chciałabym dziecka do żłobka oddawać za szybko i z dwa lata być na jego utrzymaniu jak mi się już te pieniędze skończą

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez MiamiGlow

Poleganie na utrzymaniu przez faceta ma kilka wad:
- w razie rozstania możesz znaleźć się w bardzo trudnej sytuacji,
- jeśli trafisz na toksyka to może Tobą manipulować i stosować przemoc ekonomiczną,
- mogą pojawiać się różne kłótnie i wymówki na tle finansowym,
- niekiedy partnerka na utrzymaniu się "rozleniwia" i nie stawia na rozwój tak, jakby mogła, bo żyje się jej jej wygodnie i utyka w swojej strefie komfortu.

Ale w sytuacji ciąży, choroby albo jakichś stanów przejściowych wyobrażam sobie, że można się dogadać i jedna strona pracuje, a druga nie. Nie musi to być wcale patologią i może mieć rozsądne powody. Warunek jest jeden, relacja musi być zdrowa i trzeba to sobie dobrze obgadać.

Dokładnie.

A co do zdrowej relacji, to ta autorki taka nie jest.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Andzia880000]

Mi się jednak wydaje,że jest jestem w najlepszym związku z wszystkich które miałam.

Gdybym miała dziecko z poprzednimi to już dawno bym dziecko sama wychowywała.

Więc uważam,że to jest zdrowa relacja i mogę sobie pozwolić po tym jak skończą mi się moje pieniędze na siedzenie w domu

[Ruwi]

Już abstrahując od sytuacji autorki, bo tu źródłem patologii akurat jest co innego. Nigdy nie zrozumiem kobiet całkowicie będących na czyimś utrzymaniu. Dla mnie niezależność to podstawowa wartość, nie wiem jak można czuć się spokojnie nie mając kontroli nad własnym losem, będąc zdanym na cudzą łaskę. Przecież w razie jakichś problemów zostaje się kompletnie z niczym.

[MiamiGlow]

Napisane przez mel95

W tym wątku nie chodziło o fakt byciu na utrzymaniu faceta, a o byciu na utrzymaniu TAKIEGO faceta jak Twój. Niepewnego, niestabilnego, z nieciekawą przeszłością i wątpliwa przyszłością.

Nie śledziłam wątków, więc nie kojarzyłam, ale w takiej sytuacji absolutnie Autorka powinna postawić na większy rozsądek.

Napisane przez Andzia880000

Mi się jednak wydaje,że jest jestem w najlepszym związku z wszystkich które miałam.

Gdybym miała dziecko z poprzednimi to już dawno bym dziecko sama wychowywała.

Więc uważam,że to jest zdrowa relacja i mogę sobie pozwolić po tym jak skończą mi się moje pieniędze na siedzenie w domu

To, że jakiś facet jest lepszy od eks, wcale nie znaczy, że to jest zdrowa relacja.

[alicjaross]

Poza tym jesteś z nim dopiero poł roku, patrząc jaka bystra jesteś, to masz znikome pojęcie co on robi

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Dla mnie patologia jest zdecydowanie się na dziecko po 4 miesiącach znajomości z kryminalista który przesiedzial 12 lat .ktory ma "biznes " patykiem pisany ns wodzie. bez dobrego zawodu,bez własnego kąta w mieście rzekomo bez perspektywa na lepiej platna prace .z wizją że w razie co to dostanę 500+ to jest patologia

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Wg mnie mając dzieci powinno się tym bardziej pracować i mieć swoją kasę. I nie taka na waciki za pracę 4 h w tygodniu, ale normalna wypłatę za którą można się utrzymać.
Będziesz odpowiedzialna za drugiego człowieka.
Można sobie wierzyć w miłość po grób, ale rzeczywistość jest inna. Ludzie się rozstaja, często w nieprzyjemnej atmosferze. Ciekawe jak wtedy zapewnisz byt dziecku, gdy facet zniknie z dnia na dzień.
Sprawa sądowa, alimenty, to wszystko trwa.
Szczególnie, że ty tego człowieka w ogóle nie znasz. Może się okazać psycholem, agresorem etc.
Też coś innego być na utrzymaniu partnera którego się zna 5 lat i zna na wylot, a co innego takiego co się zna przez pół roku.

Robisz głupotę.
Dziecko się urodzi, tatuś będzie znudzony płaczących niemowlakiem, zniknie bez słowa, a ty zostaniesz bez kasy, bez pomocy z małym dzieckiem.
Jak zwykle tylko szkoda dzieciaka.
Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka

[Voytkova]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87297405]Dla mnie patologia jest zdecydowanie się na dziecko po 4 miesiącach znajomości z kryminalista który przesiedzial 12 lat .ktory ma "biznes " patykiem pisany ns wodzie. bez dobrego zawodu,bez własnego kąta w mieście rzekomo bez perspektywa na lepiej platna prace .z wizją że w razie co to dostanę 500+ to jest patologia[/QUOTE]



Amen .Ale jak Ty autorko uważasz że jest tak super to po co te wątki ?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Magmag0194]

Już abstrahując od sytuacji autorki, która jest patologią dodam tylko, że warto zwrócić uwagę ile związków rozpada się już po odchowaniu dzieci. I co wtedy? Taka kobieta zostaje z 0 doświadczeniem zawodowym, z jakimś tam, najczęściej nie za dobrym wykształceniem i bez źródła utrzymania. Jeśli byli małżeństwem to dostanie pół majątku, ale za to nie dożyje raczej swoich sądnych dni. Pani w wieku 50+ nie nadaje się już raczej do prac fizycznych, do umysłowych nie ma kwalifikacji. 500+ już nie przysługuje. Co wtedy Autorko? Idziesz żebrać na ulicę?
Pisałaś, że masz jakąś tam pracę za najniższą krajową i brak perspektyw na rozwój. Za te 1600 się chcesz utrzymać? Nie wiem skąd się tacy ludzie biorą, serio.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[damdalena]

Jestem w ciąży i postanowiliśmy, że nie będę wracać do pracy przynajmniej do ukończenia przez dziecko 3-4 lat. I nie bardzo rozumiem, dlaczego w razie ewentualnego rozstania miałabym zostać z niczym...?
Przecież
- jestem współwłaścicielem domu, w którym mieszkamy
- posiadam majątek osobisty (działkę od rodziców, którą dostałam przed ślubem)
- mam głowę na karku i doświadczenie zawodowe
- mam szansę na alimenty dla siebie, nie mówiąc już o alimentach na dziecko
- a jakby było już bardzo źle, to mogę spieniężyć biżuterię lub inne moje rzeczy

Naprawdę jestem aż tak nierozsądna, że nie chcę aby ktoś obcy zajmował się naszym dzieckiem? Owszem, na pewno przez te kilka lat przerwy moja pozycja zawodowa spadnie, ale przecież nie stracę szansy na ponowne odnalezienie się na rynku pracy.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez damdalena

Jestem w ciąży i postanowiliśmy, że nie będę wracać do pracy przynajmniej do ukończenia przez dziecko 3-4 lat. I nie bardzo rozumiem, dlaczego w razie ewentualnego rozstania miałabym zostać z niczym...?
Przecież
- jestem współwłaścicielem domu, w którym mieszkamy
- posiadam majątek osobisty (działkę od rodziców, którą dostałam przed ślubem)
- mam głowę na karku i doświadczenie zawodowe
- mam szansę na alimenty dla siebie, nie mówiąc już o alimentach na dziecko
- a jakby było już bardzo źle, to mogę spieniężyć biżuterię lub inne moje rzeczy

Naprawdę jestem aż tak nierozsądna, że nie chcę aby ktoś obcy zajmował się naszym dzieckiem? Owszem, na pewno przez te kilka lat przerwy moja pozycja zawodowa spadnie, ale przecież nie stracę szansy na ponowne odnalezienie się na rynku pracy.

No ok, mogę to zrozumieć, ale o co chodzi z tym, że ktoś obcy zajmuje się Twoim dzieckiem? W przedszkolu też ktoś obcy będzie się zajmował Twoim dzieckiem, to do przedszkole też dziecka nie poślesz? Powiem Ci, że dzieciom które długo są z mamą ciężko się potem zaaklimatyzować w przedszkolu, albo szkole. Są bardziej nieśmiałe, mniej samodzielne, dłużej im idzie adaptacja w nowym miejscy i bardziej ją przeżywają.

[damdalena]

[1=0f78e7ab4a87196fb8e6ee2 746a5f35dfd845f1c_5ee6abf 249ce5;87298293]o co chodzi z tym, że ktoś obcy zajmuje się Twoim dzieckiem? W przedszkolu też ktoś obcy będzie się zajmował Twoim dzieckiem, to do przedszkole też dziecka nie poślesz? [/QUOTE]
Nie chcemy, żeby naszym dzieckiem zajmowała się niania czy dziadkowie, nie chcemy tez posyłać do żłobka. Jak dziecko skończy 2,5 roku, to MOŻE poślemy je przedszkola na kilka godzin dziennie (przedszkole obok nas ma taką opcję od 8.30 do 12).

[edan84]

Moje ewentualne dziecko nie będzie chodzić do żłobka ani żadnego przedszkola, bo zwyczajnie tego typu instytucje są skierowane do masowego klienta, odbiorcy, a zatem poziom musi być dramatycznie niski.
Do mojego będzie przychodzić guwernantka z odpowiednimi referencjami i tyle.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez edan84

Moje ewentualne dziecko nie będzie chodzić do żłobka ani żadnego przedszkola, bo zwyczajnie tego typu instytucje są skierowane do masowego klienta, odbiorcy, a zatem poziom musi być dramatycznie niski.
Do mojego będzie przychodzić guwernantka z odpowiednimi referencjami i tyle.

---------- Dopisano o 19:20 ---------- Poprzedni post napisano o 19:19 ----------

Napisane przez damdalena

Nie chcemy, żeby naszym dzieckiem zajmowała się niania czy dziadkowie, nie chcemy tez posyłać do żłobka. Jak dziecko skończy 2,5 roku, to MOŻE poślemy je przedszkola na kilka godzin dziennie (przedszkole obok nas ma taką opcję od 8.30 do 12).

Ok, choć im młodsze dziecko, tym łatwiej jest mu się przystosować do przebywania gdzieś bez obecności rodziców. No ale Wy jesteście rodzicami, więc to Wasza decyzja

[alicjaross]

Napisane przez edan84

Moje ewentualne dziecko nie będzie chodzić do żłobka ani żadnego przedszkola, bo zwyczajnie tego typu instytucje są skierowane do masowego klienta, odbiorcy, a zatem poziom musi być dramatycznie niski.
Do mojego będzie przychodzić guwernantka z odpowiednimi referencjami i tyle.

Oczywiście niech mówi do dzieci tylko po francusku. Żałosny jesteś z tym swoim wysokim mniemaniem o sobie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mija62]

Ja mam jedno dziecko, ale z doświadczen moich koleżanek, które l w czasie, gdy ja rodziłam pierwsze, a one drugie dziecko, były refleksje właśnie jak u damdalena Koleżanka np żałowała, że zbyt szybko wróciła do pracy i to niania była świadkiem pierwszych np słów itp i przy drugim nie chciały stracić, tych cennych doświadczeń. Tym bardziej, że dziecko jest malutkie, tylko przez stosunkowo krótki ki czas życia. Nie warto tego tracić. Ale to już kwestia priorytetów, czy też życiowego doświadczenia. Dla mnie osobiście jest to absurd, żeby przez 8 godzin siedziała z moim dzieckiem obca osoba i to dla paru zarobionych groszy. I nie porównujmy niani do złobka /przedszkola. W grupie dzieci też dziecko inaczej funkcjonuje.
Bzdurą też jest, że dziecko, które jest długo z mamą ma jakieś problemy, jeśli ktoś tak sądzi to ma poważne braki w edukacji. Relacji matki, czy ojca nikt nie jest w stanie zastąpić. Dziecko zostawiane z obca osoba doświadcza osamotnienia, czy wrecz porzucenia i są wiarygodne na to badania.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez Mija62

Ja mam jedno dziecko, ale z doświadczen moich koleżanek, które l w czasie, gdy ja rodziłam pierwsze, a one drugie dziecko, były refleksje właśnie jak u damdalena Koleżanka np żałowała, że zbyt szybko wróciła do pracy i to niania była świadkiem pierwszych np słów itp i przy drugim nie chciały stracić, tych cennych doświadczeń. Tym bardziej, że dziecko jest malutkie, tylko przez stosunkowo kródki czas życia. Nie warto tego tracić. Ale to już kwestia priorytetów, czy też życiowego doświadczenia. Dla mnie osobiście jest to absurd, żeby przez 8 godzin siedziała z moim dzieckiem obca osoba i to dla paru zarobionych groszy. I nie porównujmy niani do złobka /przedszkola. W grupie dzieci też dziecko inaczej funkcjonuje.
Bzdurą też jest, że dziecko, które jest długo z mamą ma jakieś problemy, jeśli ktoś tak sądzi to ma poważne braki w edukacji. Relacji matki, czy ojca nikt nie jest w stanie zastąpić. Dziecko zostawiane z obca osoba doświadcza osamotnienia, czy wrecz porzucenia i są wiarygodne na to badania.

Ja miałam praktyki i w żłobku i w przedszkolu (ten sam budynek) i widziałam jak funkcjonowała większość dzieci, które chodziły wcześniej do żłobka, a jak te, które do niego nie chodziły. Różnica była ogromna.

No większego odrzucenia doświadcza dziecko, które kilka lat jest z matką/ojcem, a potem nagle je się zostawia na kilka godzin, niż takie które stopniowo się do tego przyzwyczaja mając powiedzmy rok/półtora

[patusiaa23]

Świetnie, ale to nie jest temat o dzieciach, ani czyje dziecko będzie potrzebowalo guwernatki, żeby indywualdnie z nim braki nadrobiła

[Mija62]

[1=0f78e7ab4a87196fb8e6ee2 746a5f35dfd845f1c_5ee6abf 249ce5;87298354]Ja miałam praktyki i w żłobku i w przedszkolu (ten sam budynek) i widziałam jak funkcjonowała większość dzieci, które chodziły wcześniej do żłobka, a jak te, które do niego nie chodziły. Różnica była ogromna.

No większego odrzucenia doświadcza dziecko, które kilka lat jest z matką/ojcem, a potem nagle je się zostawia na kilka godzin, niż takie które stopniowo się do tego przyzwyczaja mając powiedzmy rok/półtora[/QUOTE]


SerioMoja mama była przedszkolanką przez ponad 30 lat.
Porazmawiajmy o tym za kilka lat. Jak sama będziesz mamą. Ale dojrzałą mamą, nie z przypadku.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez damdalena

Jestem w ciąży i postanowiliśmy, że nie będę wracać do pracy przynajmniej do ukończenia przez dziecko 3-4 lat. I nie bardzo rozumiem, dlaczego w razie ewentualnego rozstania miałabym zostać z niczym...?
Przecież
- jestem współwłaścicielem domu, w którym mieszkamy
- posiadam majątek osobisty (działkę od rodziców, którą dostałam przed ślubem)
- mam głowę na karku i doświadczenie zawodowe
- mam szansę na alimenty dla siebie, nie mówiąc już o alimentach na dziecko
- a jakby było już bardzo źle, to mogę spieniężyć biżuterię lub inne moje rzeczy

Naprawdę jestem aż tak nierozsądna, że nie chcę aby ktoś obcy zajmował się naszym dzieckiem? Owszem, na pewno przez te kilka lat przerwy moja pozycja zawodowa spadnie, ale przecież nie stracę szansy na ponowne odnalezienie się na rynku pracy.

No to w jakimś tam sensie jesteś zabezpieczona w przeciwieństwie do autorki wątku, która nie ma żadnego specjalistycznego wykształcenia i doświadczenia, jest w nieformalnym związku z facetem po 12 latach więzienia, którego ledwie zna. Na majątki, pomoc finansową rodziny ani sprzedaż biżuterii też raczej nie ma co liczyć

[alicjaross]

Ale ma bmw

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez Mija62

SerioMoja mama była przedszkolanką przez ponad 30 lat.
Porazmawiajmy o tym za kilka lat. Jak sama będziesz mamą. Ale dojrzałą mamą, nie z przypadku.

Spoko, ja rozmawiałam też z wieloma nauczycielkami które pracują latami w przedszkolu

Na pewno nie będę mamą z przypadku, nie martw się

---------- Dopisano o 19:50 ---------- Poprzedni post napisano o 19:48 ----------

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87298386]No to w jakimś tam sensie jesteś zabezpieczona w przeciwieństwie do autorki wątku, która nie ma żadnego specjalistycznego wykształcenia i doświadczenia, jest w nieformalnym związku z facetem po 12 latach więzienia, którego ledwie zna. Na majątki, pomoc finansową rodziny ani sprzedaż biżuterii też raczej nie ma co liczyć [/QUOTE]

Autorka już została zbanowana kilka godzin temu bo okazała sie trollem

[Mija62]

[1=0f78e7ab4a87196fb8e6ee2 746a5f35dfd845f1c_5ee6abf 249ce5;87298408]Spoko, ja rozmawiałam też z wieloma nauczycielkami które pracują latami w przedszkolu

Na pewno nie będę mamą z przypadku, nie martw się [/QUOTE]
Jesteś rozsądną dziewczyną, więc wierzę w to.
Jest w Tobie tyle świeżości, masz swoje zasady i wierzysz w nie. Nie strac tego!

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez Mija62

Jesteś rozsądną dziewczyną, więc wierzę w to.
Jest w Tobie tyle świeżości, masz swoje zasady i wierzysz w nie. Nie strac tego!

Dziękuję I przepraszam, że może trochę się uniosłam w poprzednich postach, nie chciałam być niemiła

[Mija62]

[1=0f78e7ab4a87196fb8e6ee2 746a5f35dfd845f1c_5ee6abf 249ce5;87298423]Dziękuję I przepraszam, że może trochę się uniosłam w poprzednich postach, nie chciałam być niemiła[/QUOTE]

Spoko. Nie czytałam wszystkiego.