Zdradziłam każdego mężczyznę, z którym byłam

[White_Dove]

Alkoholik też mówi żonie że już nie będzie pił. Po czym mija dzień, dwa i znowu pijany. Gdzieś tam może chciałby przestać no ale coś mu nie daje.

Powinnaś wchodzić w otwarte związki.

[MATRIX266]

Napisane przez edan84

No tak, tylko forumowego specjalisty od relacji damsko-męskich zabrakło.

Jakim to ona jest problemem? Co chciałeś przez to powiedzieć?

Ona żadnego poczucia winy mieć nie musi. Nie wmawiaj jej czegoś co nie jest prawdopodobnie jej winą.

Tak, Ty doskonale wiesz po jednym poście jaki dla niej jest seks z facetami. Na bank jak batonik. Piotr tam był i wie.

Nic nie wiemy by ona raniła swoich partnerów. Wiemy za to, ze co najmniej jeden z nich ranił ją wypominając jej rzeczy, które miał wybaczyć.

Znowu te swoje mądrości o zdradach uruchomiłeś, pewnie że poczucia winy mieć nie musi, że ty byś nie miał twoja sprawa na szczęście są tacy ludzie jeszcze co mają jakieś wyrzuty sumienia po tym.

[Mijanou]

Ponownie proszę, żeby przestać się przepychać. Na Intymnym jest wątek o zdradach i tam proszę do woli rozkminiać zdrady z perspektywy etyki/jakości/rodzaju itp.

[Karena 73]

Tu chyba tylko Lisbeth pomoże.
Natury nie oszukasz. Uczenie mańkuta na siłę pisać prawą ręką też słabo wychodziło.

[dori7]

Napisane przez requiem2

Lubię panować i trzymać związek twardą ręką. Lubię mieć kontrolę. Całe życie chciałam sprawować władzę.
W domu kłamałam bez mrugnięcia okiem. Kłamałam kiedy uciekałam z domu na imprezy, kłamałam kiedy paliałam jointy, kiedy byłam pijana, kiedy zaczęłam uprawiać seks. Oszukiwałam z błahych powodów i tych większych. Potrafię przekonowyć i manipulować.
Nie ma się czym chwalić, ale to w życiu bardzo pomaga.

Potrzeba kontroli pozwala mi panować nad moimi emocjami. To zawsze ja kieruję związkiem i ja decyduję jak on wygląda.
Moi partnerzy do związku to zawsze byli dobrzy mężczyźni. Kiedy byłam na studiach nie przejmowałam się uczuciami innych. Czerpałam z życia garściami. Dlaczego zdradzałam? Zawsze znajdowałam pretekst. Potrafiłam znaleźć dowolony powód, np. nie odpisywał na SMSy kiedy był w klubie, nie poinformował gdzie wyszedł i wiele innych.
Wiadomo jak to w akademiku bywa. Długo szukać nigdy nie musiałam. Wszyscy dookoła wiedzieli o moich podbojach, a on nie wierzył. Uwierzył dopiero jak go rzuciłam dla chłopaka, z którym go zdradzałam i który też mieszkał w tym akademiku. Jego zdradzałam jeszcze częściej.

Myślę, że mam jakiś lęk przed zaangażowaniem się. Boję się utraty kontroli. Wmawiam sobie, że oni mnie kochają, nie szanują, nie rozumieją i czuję się samotna. Samotność odreagowuję z przypadkowymi facetami.
Wiem, że im się podobam i o mnie fantazjują, chcą mnie. Wykorzystuję to, bo mam nad nimi właśnie tą przewagę i robią co chcę.
Czasem seks z nimi jest beznadziejny, czasem staram się ograniczyć moje skoki w bok. A potem znowu wpadam w cug i nie ma dnia by z kimś nie wylądowała w łóżku.

Chciałabym kiedyś do kogoś się przywiązać i by sytuacja się poprawiła, by o tym móc powiedzieć. Niestety, to się nie zmienia.

Weźmy przykładowo mój przedostatni związek. Po kilku miesiącach on się dowiedział, że go zdradzam. Ale postanowił być ze mną nadal. Co z tego kiedy przy każdej kłótni mi wypominał, że go zdradzałam i stawał się coraz mniej czuły. To powodowało, że znowu go za to zdradzałam, bo nie czułam bliskości i czułam się źle. Rzuciłam go po następnych dwóch latach. Czuję, że to były całkowicie zmarnowane dwa lata, bo powinnam go rzucić od razu kiedy się dowiedział.

Powiecie, że jestem zła, ale mam zasady, że nie zdradzam partnera z jego kolegami, ludźmi z jego pracy i rodziną. Odmawiam też wrzucania wspólnych zdjęć do mediów społecznościowych. Wiem jak wtedy partner mógłby się czuć. Tak się nie robi.

Wstydzę się tego, że zdradzam. Wstydzę się o tym mówić. Wstydzę się najbardziej tego jak często to robię.
Nie jestem potworem. Wiem, że jeśli kiedykolwiek wyjdę za mąż to z tym skończę, bo obietnica złożona publicznie mnie przed takim krokiem powstrzyma.

Dlaczego piszę? Chciałam to z siebie wylać.
Chciałabym zasięgnąć porady jak wcześniej spróbować się zmienić?

Tak z ciekawości - po co właściwie wchodzisz w te kolejne związki? Co Cię motywuje?

[MsN]

Napisane przez requiem2

Lubię panować i trzymać związek twardą ręką. Lubię mieć kontrolę. Całe życie chciałam sprawować władzę.
W domu kłamałam bez mrugnięcia okiem. Kłamałam kiedy uciekałam z domu na imprezy, kłamałam kiedy paliałam jointy, kiedy byłam pijana, kiedy zaczęłam uprawiać seks. Oszukiwałam z błahych powodów i tych większych. Potrafię przekonowyć i manipulować.
Nie ma się czym chwalić, ale to w życiu bardzo pomaga.

Potrzeba kontroli pozwala mi panować nad moimi emocjami. To zawsze ja kieruję związkiem i ja decyduję jak on wygląda.
Moi partnerzy do związku to zawsze byli dobrzy mężczyźni. Kiedy byłam na studiach nie przejmowałam się uczuciami innych. Czerpałam z życia garściami. Dlaczego zdradzałam? Zawsze znajdowałam pretekst. Potrafiłam znaleźć dowolony powód, np. nie odpisywał na SMSy kiedy był w klubie, nie poinformował gdzie wyszedł i wiele innych.
Wiadomo jak to w akademiku bywa. Długo szukać nigdy nie musiałam. Wszyscy dookoła wiedzieli o moich podbojach, a on nie wierzył. Uwierzył dopiero jak go rzuciłam dla chłopaka, z którym go zdradzałam i który też mieszkał w tym akademiku. Jego zdradzałam jeszcze częściej.

Myślę, że mam jakiś lęk przed zaangażowaniem się. Boję się utraty kontroli. Wmawiam sobie, że oni mnie kochają, nie szanują, nie rozumieją i czuję się samotna. Samotność odreagowuję z przypadkowymi facetami.
Wiem, że im się podobam i o mnie fantazjują, chcą mnie. Wykorzystuję to, bo mam nad nimi właśnie tą przewagę i robią co chcę.
Czasem seks z nimi jest beznadziejny, czasem staram się ograniczyć moje skoki w bok. A potem znowu wpadam w cug i nie ma dnia by z kimś nie wylądowała w łóżku.

Chciałabym kiedyś do kogoś się przywiązać i by sytuacja się poprawiła, by o tym móc powiedzieć. Niestety, to się nie zmienia.

Weźmy przykładowo mój przedostatni związek. Po kilku miesiącach on się dowiedział, że go zdradzam. Ale postanowił być ze mną nadal. Co z tego kiedy przy każdej kłótni mi wypominał, że go zdradzałam i stawał się coraz mniej czuły. To powodowało, że znowu go za to zdradzałam, bo nie czułam bliskości i czułam się źle. Rzuciłam go po następnych dwóch latach. Czuję, że to były całkowicie zmarnowane dwa lata, bo powinnam go rzucić od razu kiedy się dowiedział.

Powiecie, że jestem zła, ale mam zasady, że nie zdradzam partnera z jego kolegami, ludźmi z jego pracy i rodziną. Odmawiam też wrzucania wspólnych zdjęć do mediów społecznościowych. Wiem jak wtedy partner mógłby się czuć. Tak się nie robi.

Wstydzę się tego, że zdradzam. Wstydzę się o tym mówić. Wstydzę się najbardziej tego jak często to robię.
Nie jestem potworem. Wiem, że jeśli kiedykolwiek wyjdę za mąż to z tym skończę, bo obietnica złożona publicznie mnie przed takim krokiem powstrzyma.

Dlaczego piszę? Chciałam to z siebie wylać.
Chciałabym zasięgnąć porady jak wcześniej spróbować się zmienić?

Początek Twojego postu szczerze mi się spodobał choć nie do końca mam wyobrażenia o nim (albo mogę mieć mylne). Jednak to może mieć również podłoże apodyktyczne, władcze. Coś o tym wiem, bo ja również mogę przejawiać takie zachowania. W każdym razie nie jest to dobre

Spoko, wierzę, że to nie trolling . Bez obaw.

Szczerze to wątpię, że pomoże Ci psycholog, a bardziej psychoterapeuta bo to raczej jego działka jak wszelkie zaburzenia (które Ty przejawiasz) i uzależnienia.

Spróbuj mimo wszystko się wybrać do terapeuty, wiesz, psychologowie bądź terapeuci mogą zastanawiać się latami czy bigamia/poligamia to zaburzenie czy jednak ''pełna świadomość'' i czy jest to jednak normalne tak jak monogamia.

W naszym kraju śmiem wątpić choć jest to wyjątek pewien, coś co występuje ale zapewne bardzo rzadko aczkolwiek nie jest to niemożliwe. To tak jakby spotkać, nie wiem w Polsce białego albinosa

Tyle, że z tym drugim to wiadomo, niemożliwe
Nie wliczając adopcyjnej córki Martyny Wojciechowskiej.
Toż to wyjątek, a i tak dziewczyna jest przejazdem.

W naszym kraju tj. w Polsce bigamia/poligamia w kwestii małżeństwa jest zabroniona, nielegalna być może karalna (i don't know ), ale wolny związek nie więc nic nie stoi na przeszkodzie aby w taki wejść.

Jeśli terapeuta Ci nie pomoże z tym skończyć (bo jest to pewne zaburzenie myślę biorąc pod uwagę nasz kraj, ''standardy'', poglądy etc.) to nie pozostaje Ci nic innego jak wchodzenie w otwarte związki. Do monogamii się nie nadajesz, spójrzmy prawdzie w oczy.
Nie pchaj się w takie związku bo nic w Twoim przypadku z tego dobrego nie wyjdzie.

Zdradziłaś każdego typa z którym byłaś, albo jesteś mocno zaburzona, albo zwyczajnie nie nadajesz się do monogamii i to drugie obstawiam.

Skoro wchodzisz w kolejne związki to po co? Co Ci to daje, satysfakcję ze zdrady?

Mówisz, że masz pewne zasady, raczej nie do końca skoro zdradzasz ze świadomością. Może zdrada jest Twoją siłą napędową tak jak dla nimfomanki seks niczym pożywienie dla człowieka?

Seks też jest potrzebą fizjologiczną, ale nie tylko.
Może bez seksu da się żyć (nie wiem, zależy od wielu czynników), ale bez wody się nie da przeżyć.

Czy zdradzających facetów traktujesz jako trofea?
Co Ci to daje?

To wszystko do konsultacji z terapeutą.
Pamiętaj, że nawet jeśli sobie mówisz, że nie będziesz każdego typa zdradzać no to oszukujesz siebie i żyjesz w kłamstwie, bo wiesz, że prędzej czy później będąc w związku monogamicznym go zdradzisz. Jeśli nie jesteś tego świadoma, to podświadomość Ci to ''mówi''.

[requiem2]

Odpowiem na kilka pytań.

Nie chcę terapii, bo nie mam na to pieniędzy.
Nie jestem socjopatką, jestem normalną dziewczyną.
Nie chcę żyć w otwartych związkach, bo byłabym zazdrosna o moich partnerów.
Wchodzę w kolejne związki, bo poprzednie albo rozbijam albo same się kończą, a ja chyba nie umiem być sama.
Nie traktuję facetów jak trofea. To nie tak. Te sytuacje się zdarzają. Często do nich dążę w jakiś sposób, prowokuję. Lubię to, ale nie potrafię się zatrzymać w odpowiednim momencie i to się dzieje.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez requiem2

Odpowiem na kilka pytań.

Nie chcę terapii, bo nie mam na to pieniędzy.
Nie jestem socjopatką, jestem normalną dziewczyną.
Nie chcę żyć w otwartych związkach, bo byłabym zazdrosna o moich partnerów.
Wchodzę w kolejne związki, bo poprzednie albo rozbijam albo same się kończą, a ja chyba nie umiem być sama.
Nie traktuję facetów jak trofea. To nie tak. Te sytuacje się zdarzają. Często do nich dążę w jakiś sposób, prowokuję. Lubię to, ale nie potrafię się zatrzymać w odpowiednim momencie i to się dzieje.

Terapie można odbywać również na NFZ, chociaż dla mnie to abstrakcja być tak zaburzonym, że uniemożliwia to zbudowanie zdrowej i trwałej relacji, a żałować pieniędzy na leczenie. Jak nie chcesz pracować nad sobą to musisz pogodzić się z tym, że prawdopodobnie będziesz wiecznie powtarzała schemat.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez requiem2

Odpowiem na kilka pytań.

Nie chcę terapii, bo nie mam na to pieniędzy.
Nie jestem socjopatką, jestem normalną dziewczyną.
Nie chcę żyć w otwartych związkach, bo byłabym zazdrosna o moich partnerów.
Wchodzę w kolejne związki, bo poprzednie albo rozbijam albo same się kończą, a ja chyba nie umiem być sama.
Nie traktuję facetów jak trofea. To nie tak. Te sytuacje się zdarzają. Często do nich dążę w jakiś sposób, prowokuję. Lubię to, ale nie potrafię się zatrzymać w odpowiednim momencie i to się dzieje.

Tylko ci się wydaje, że jesteś normalna, bo to co robisz nie jest zdrowe.
Wymówki, wymówki. Terapia jest na nfz.

[requiem2]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;86511492]Terapie można odbywać również na NFZ, chociaż dla mnie to abstrakcja być tak zaburzonym, że uniemożliwia to zbudowanie zdrowej i trwałej relacji, a żałować pieniędzy na leczenie. Jak nie chcesz pracować nad sobą to musisz pogodzić się z tym, że prawdopodobnie będziesz wiecznie powtarzała schemat.[/QUOTE]
Jeśli u mnie można mieć taką terapię na NFZ to się zastanowię. Ale nigdy na takiej nie byłam i nie wiem czego się spodziewać. Nie chcę być osądzana.
Wolałabym prywatnie, bo o lekarzach z NFZ nie słyszałam najlepszych opinii.
Relacje buduję bardzo często, więc ciągle jakąś mam. Mam tylko jeden problem. Nie umiem utrzymać takiej relacji dłużej.

---------- Dopisano o 10:36 ---------- Poprzedni post napisano o 10:34 ----------

[1=ad661336dba67467d5566b7 c0c939a9c82ec46ac_5f7e487 29cea2;86511512]Tylko ci się wydaje, że jesteś normalna, bo to co robisz nie jest zdrowe.
Wymówki, wymówki. Terapia jest na nfz.[/QUOTE]
Przepraszam, mam inne zdanie. Jestem zdrowa, a jeśli nie, to wszyscy są w jakiś sposób chorzy. Każdy ma jakiś problem.

[Andziullka666]

A czego oczekujesz w tym wątku, po co go założyłaś?

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez requiem2

Jeśli u mnie można mieć taką terapię na NFZ to się zastanowię. Ale nigdy na takiej nie byłam i nie wiem czego się spodziewać. Nie chcę być osądzana.
Wolałabym prywatnie, bo o lekarzach z NFZ nie słyszałam najlepszych opinii.
Relacje buduję bardzo często, więc ciągle jakąś mam. Mam tylko jeden problem. Nie umiem utrzymać takiej relacji dłużej.

Nie musisz się niczego spodziewać, ani się jakoś specjalnie przygotowywać. Nie będziesz osadzana, bo terapeuta poprzez rozmowę ma ci tylko pomóc w rozumieniu siebie. Sama musisz sobie uświadomić pewne mechanizmy, które kierują twoim zachowaniem, ich przyczyny i jak się tego na przyszłość wystrzegać. Poczytaj opinie w Internecie. Zdarzają się też dobrzy specjaliści, przyjmujący w ramach NFZ.

Coś trzeba w tym temacie zrobić, żebyś nie obudziła się w końcu sama i z poczuciem wstydu skoro chcesz monogamicznego i trwałego związku. Wierzę, że jeżeli przestaniesz wypierać swój problem i popracujesz nad sobą to uda ci się zatrzymać tę karuzelę zdrad.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez edan84

Nie każdy musi wyznawać Twój moralny porządek. Są różne moralne porządki, nie tylko Twoje. I każdy jest właściwy, o ile nie koliduje z panującym prawem.

Teraz to pojechałeś.

Przecież prawo to nie jest prawda objawiona moralności.

To, że prawnie coś wolno/czegoś nie wolno nie znaczy nic poza umową szerszej społeczności co do jakiejś wspólnych zasad.

Z jakiegoś powodu prawo w różnych krajach jest różne, tak samo różna jest moralność ludzka. Na przestrzeni czasu też się zmienia.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez requiem2

Jeśli u mnie można mieć taką terapię na NFZ to się zastanowię. Ale nigdy na takiej nie byłam i nie wiem czego się spodziewać. Nie chcę być osądzana.
Wolałabym prywatnie, bo o lekarzach z NFZ nie słyszałam najlepszych opinii.
Relacje buduję bardzo często, więc ciągle jakąś mam. Mam tylko jeden problem. Nie umiem utrzymać takiej relacji dłużej.

---------- Dopisano o 10:36 ---------- Poprzedni post napisano o 10:34 ----------


Przepraszam, mam inne zdanie. Jestem zdrowa, a jeśli nie, to wszyscy są w jakiś sposób chorzy. Każdy ma jakiś problem.

No zdradzanie każdego facia i doprowadzanie związku do ruiny jest zapewne bardzo zdrowe, ale spoko wypieraj dalej.

[Limonka2738]

Napisane przez requiem2

Odpowiem na kilka pytań.

Nie chcę terapii, bo nie mam na to pieniędzy.
Nie jestem socjopatką, jestem normalną dziewczyną.
Nie chcę żyć w otwartych związkach, bo byłabym zazdrosna o moich partnerów.
Wchodzę w kolejne związki, bo poprzednie albo rozbijam albo same się kończą, a ja chyba nie umiem być sama.
Nie traktuję facetów jak trofea. To nie tak. Te sytuacje się zdarzają. Często do nich dążę w jakiś sposób, prowokuję. Lubię to, ale nie potrafię się zatrzymać w odpowiednim momencie i to się dzieje.

A ja chce być szczupła i jeść słodycze i fast foody.

Albo chcesz monogamii albo nie chcesz terapii/wziąć się za siebie sama.

Tu nie magicznej różdżki. Przynajmniej ja nie mam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 11:01 ---------- Poprzedni post napisano o 11:00 ----------

A ja się tak zastanawiam, czy to nie jest tak, że autorka się do monogamii nie nadaje, ale dorosła w takim społeczeństwie, jakie mamy i się w związku z tym miota.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[edan84]

Napisane przez Limonka2738

Teraz to pojechałeś.

Przecież prawo to nie jest prawda objawiona moralności.

To, że prawnie coś wolno/czegoś nie wolno nie znaczy nic poza umową szerszej społeczności co do jakiejś wspólnych zasad.

Z jakiegoś powodu prawo w różnych krajach jest różne, tak samo różna jest moralność ludzka. Na przestrzeni czasu też się zmienia.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Widać nie zrozumiałaś. Napisałem, że każdy jest właściwy, o ile nie koliduje z aktualnie panującym prawem, czyli, że o jego „poprawności” decyduje to prawo. Bo prawo jest nadrzędne i w przypadku niedostosowania się do takiego, nijak nie ucieknie się konsekwencji prawnych nawet jeśli gros ludzi będzie to uważać za moralnie poprawne.

[Limonka2738]

Napisane przez edan84

Widać nie zrozumiałaś. Napisałem, że każdy jest właściwy, o ile nie koliduje z aktualnie panującym prawem, czyli, że o jego „poprawności” decyduje to prawo. Bo prawo jest nadrzędne i w przypadku niedostosowania się do takiego, nijak nie ucieknie się konsekwencji prawnych nawet jeśli gros ludzi będzie to uważać za moralnie poprawne.

Ale możesz moralnie mieć właściwe poglądy, a mijać się z prawem.

Wielu ludzi było ukaranych za nic, albo nawet za to, że mieli rację.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[edan84]

Napisane przez Limonka2738

Ale możesz moralnie mieć właściwe poglądy, a mijać się z prawem.

Wielu ludzi było ukaranych za nic, albo nawet za to, że mieli rację.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jasne, prawo w sprawie danej jednostki zwyczajnie może się mylić i uznać ze coś zrobił mimo ze nie zrobił. Ale nie chodziło mi o błędne działanie prawa.

[Limonka2738]

Napisane przez edan84

Jasne, prawo w sprawie danej jednostki zwyczajnie może się mylić i uznać ze coś zrobił mimo ze nie zrobił. Ale nie chodziło mi o błędne działanie prawa.

Nie o błędne działanie prawa.

Załóżmy, że pojadę do Ciebie i Cię pobiję.

I teraz odpowiem za to prawnie, a za 100 lat okaże się, że bicie ludzi jest w sumie spoko.

Oczywiście przykład z dupy, ale weźmy lekarza przeprowadzającego aborcję. I już bardzo dyskusyjna sprawa, czy prawo ma rację. Moim zdaniem nie ma, lekarze skazani na podstawie tego paragrafu są skazani nieslusznie.

I zgadzam się ja i większość Europy.

Jasne, w Polsce większość się może zgadzać, ale prawo polskie to żaden wyznacznik moralności w tym przypadku. Czy zakaz aborcji czy jej pełna dostępność - to jest dyskusyjne. Ale że prawo polskie jest nielogiczne, a przez to niemoralne według obu systemów moralności (system moralności - to bobo, nie wolno zabijać jest mocno nadszarpniety tym, że bobo gwałciciela już można, a system wyboru kobiety to już w ogóle kosmos).

To tylko przykład, na dyskusję o aborcji zapraszam na wątek jej dedykowany . Subskrybuję tam, dowiem się, że ktoś napisał. Albo na PW.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[edan84]

Z jakiegoś powodu na danym obszarze w danym czasie funkcjonuje dane prawo.

Dzisiaj za zabicie niedźwiedzia prawo będzie mnie ściągać. 200-300 lat temu nie bardzo (chyba ze miska bym ubił w lesie należącym do króla). Wynika to z takich a nie innych uwarunkowań społeczno-gospodarczo-historyczno-politycznych.
Wtedy przykładowo było więcej miśków.
Podobnie z wyrębem drzew.

Możliwe, ze za 100 lat zabronione będzie jedzenie mięsa, bo świnki będą chronione prawem niczym krowa w Indiach.

Z dzisiejszej perspektywy można wyśmiewać rozne aspekty prawne z przeszlosci, bo dziś wiele rzeczy wydaje się nie do pomyślenia jakie dzialaly wtedy. Znowu - dzisiejsze myślenie wynika z różnych uwarunkowań. Za 100 lat ludzie mogą się oburzać, ze jadłaś zwierzęta. Albo rośliny, bo przecież mogłaś wytworzony pokarm z odpadów.

A tak poza tym chyba za daleko odjechane są te posty od tematu.

Generalnie, czyjś kodeks moralny zawsze będzie ograniczany odpowiedzialnością prawną. Dziś tak, wskoczysz co maszyny czasu, to w innym czasie - siak. Bo w innej rzeczywistości prawnie możesz mieć lub nie mieć racji mimo, ze racja Ci się nie zmieniła.

[Limonka2738]

Napisane przez edan84

Z jakiegoś powodu na danym obszarze w danym czasie funkcjonuje dane prawo.

Dzisiaj za zabicie niedźwiedzia prawo będzie mnie ściągać. 200-300 lat temu nie bardzo (chyba ze miska bym ubił w lesie należącym do króla). Wynika to z takich a nie innych uwarunkowań społeczno-gospodarczo-historyczno-politycznych.
Wtedy przykładowo było więcej miśków.
Podobnie z wyrębem drzew.

Możliwe, ze za 100 lat zabronione będzie jedzenie mięsa, bo świnki będą chronione prawem niczym krowa w Indiach.

Z dzisiejszej perspektywy można wyśmiewać rozne aspekty prawne z przeszlosci, bo dziś wiele rzeczy wydaje się nie do pomyślenia jakie dzialaly wtedy. Znowu - dzisiejsze myślenie wynika z różnych uwarunkowań. Za 100 lat ludzie mogą się oburzać, ze jadłaś zwierzęta. Albo rośliny, bo przecież mogłaś wytworzony pokarm z odpadów.

A tak poza tym chyba za daleko odjechane są te posty od tematu.

Generalnie, czyjś kodeks moralny zawsze będzie ograniczany odpowiedzialnością prawną. Dziś tak, wskoczysz co maszyny czasu, to w innym czasie - siak. Bo w innej rzeczywistości prawnie możesz mieć lub nie mieć racji mimo, ze racja Ci się nie zmieniła.

No więc nie można powiedzieć, że jedyna słuszna moralność to ta porywająca się z prawem. Bo moralność nie zmienia się, ale zmienia się nasze postrzeganie o niej i dopasowujemy do tego prawa.

Weźmy kazirodztwo. Martwy zapis na podstawie "fujka", a nie rzeczywiście logiczne i mądre prawo podparte dowodami naukowymi. Ludzi to po prostu obrzydza, więc sobie tego zakazali pod byle pretekstem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[edan84]

Napisane przez Limonka2738

No więc nie można powiedzieć, że jedyna słuszna moralność to ta porywająca się z prawem. Bo moralność nie zmienia się, ale zmienia się nasze postrzeganie o niej i dopasowujemy do tego prawa.

Weźmy kazirodztwo. Martwy zapis na podstawie "fujka", a nie rzeczywiście logiczne i mądre prawo podparte dowodami naukowymi. Ludzi to po prostu obrzydza, więc sobie tego zakazali pod byle pretekstem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale moralność nie żyje w próżni. Jest wyznawana w określonej rzeczywistości. 500 lat temu by mnie dotknął ostracyzm społeczny za romanse z mężatkami, w dzisiejszych czasach bym był ukamienowany razem z taką mężatka w Arabii Saudyjskiej, a sąsiad gej zrzucony z najwyższego budynku we wsi.
Nie wiem jak można tego nie pojmować. Jasne, moge mieć to w pupie, w sumie nawet obecnie mam. Ale należy pamiętać, ze dany wyznawany kodeks moralny jest lokalnie i czasowo ograniczany przez panujące prawo.

I napisałem, ze dany kodeks moralny jest właściwy o ile nie wchodzi w konflikt z tym prawem. Przez słowo właściwy rozumiem właściwy dla danych miejsca i czasu, bo co mi z tego ze kiedy np na skrzyżowanie wjadę z ulicy z pierwszeństwem bez oglądania się na drogę podporządkowana, kiedy z podporządkowanej wjedzie na pełnej prędkości TIR?
W sumie po czasie orzekną, ze racja była po stronie denata. Super.

Analogicznie: zawsze uważałem ze prawo jakie jest USA, a właściwie w wielu stanach, ze broń mogę sobie kupić każdym markecie i posiadać takowej ile chce i jakiej sobie chce - jest właściwe.
Mój kodeks moralny płacze, ale w Polsce nie trzymam kałacha, beretty itp, bo w Polsce generalnie prawo mi nie pozwala na posiadanie broni nawet w moim własnym domu. A żeby takowe dostać trzeba albo bardzo dobrze zyc z lokalnym komendantem policji albo mieć czas na klub strzelecki (a wtedy i tak pozwolenie ma się tylko na broń sportową).

[Limonka2738]

Napisane przez edan84

Ale moralność nie żyje w próżni.

Ale jak temat porusza zdradę, to nagle moralność jak dupa, każdy ma własną i zdanie większości nie ma znaczenia?

Robaczku, no plączesz się w zeznaniach. <3

[Hanako]

Napisane przez Limonka2738

No więc nie można powiedzieć, że jedyna słuszna moralność to ta porywająca się z prawem. Bo moralność nie zmienia się, ale zmienia się nasze postrzeganie o niej i dopasowujemy do tego prawa.

Weźmy kazirodztwo. Martwy zapis na podstawie "fujka", a nie rzeczywiście logiczne i mądre prawo podparte dowodami naukowymi. Ludzi to po prostu obrzydza, więc sobie tego zakazali pod byle pretekstem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Moralność jak najbardziej zmienia się z czasem. Nie ma czegoś takiego jak uniwersalna moralność, to nie są prawa zapisane gdzie w wiązaniach wodorowych. Moralność jest zbiorem przekonań które grupa ludzi wyznaje tu i teraz.
Co oczywiście nie oznacza, że prawo tę moralność odzwierciedla, wręcz przeciwnie - np. prawo okupanta nie jest dobrą reprezentacją moralności narodu okupowanego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[edan84]

Napisane przez Limonka2738

Ale jak temat porusza zdradę, to nagle moralność jak dupa, każdy ma własną i zdanie większości nie ma znaczenia?

Robaczku, no plączesz się w zeznaniach. <3

Nie. Nadal seks pozamałżeński będzie karany w Islamie kamienowaniem.
Jest ograniczona tam moralność prawnie.

Nie wiem czego nie zrozumiałaś.

W Polsce z seks pozamałżeński nie idzie się siedzieć. Nie ma sankcji karnych.

[requiem2]

Napisane przez Andziullka666

A czego oczekujesz w tym wątku, po co go założyłaś?

Chciałam wylać tu swoje złe emocje. Mam od dłuższego czasu bardzo zły nastrój. Nie umiem sobie z nim poradzić inaczej niż przez seks. W weekend znowu to zrobiłam
[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;86511571]Nie musisz się niczego spodziewać, ani się jakoś specjalnie przygotowywać. Nie będziesz osadzana, bo terapeuta poprzez rozmowę ma ci tylko pomóc w rozumieniu siebie. Sama musisz sobie uświadomić pewne mechanizmy, które kierują twoim zachowaniem, ich przyczyny i jak się tego na przyszłość wystrzegać. Poczytaj opinie w Internecie. Zdarzają się też dobrzy specjaliści, przyjmujący w ramach NFZ.

Coś trzeba w tym temacie zrobić, żebyś nie obudziła się w końcu sama i z poczuciem wstydu skoro chcesz monogamicznego i trwałego związku. Wierzę, że jeżeli przestaniesz wypierać swój problem i popracujesz nad sobą to uda ci się zatrzymać tę karuzelę zdrad.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]
Nie wypieram tego, że zdradzam. Ale to nie choroba. Ludzie zawsze zdradzali i będą zdradzać. Ja mam nad tym jakąś kontrolę, bo trzymam się swoich zasad.
[1=ad661336dba67467d5566b7 c0c939a9c82ec46ac_5f7e487 29cea2;86511643]No zdradzanie każdego facia i doprowadzanie związku do ruiny jest zapewne bardzo zdrowe, ale spoko wypieraj dalej.[/QUOTE]
Nie ja doprowadzam związki do rozpadu. Wynika to z sytuacji. Oni kończą, bo nie mogą się pogodzić, że spałam z kimś ale przecież tamtych nie dażę żadnymi emocjami. Oni nie rozumieją, że nie robię tego aby rozbijać związki.
Jeśli ja kończę związek, to nie przez zdrady tylko dlatego, że mam dobre powody tak jak wypominanie moich czynów.

[ruda_beksa]

Ale dlaczego wchodzisz w związki, w założeniu, monogamiczne? Nie jesteś w stanie żyć w monogamii i spoko, ale dlaczego zgrywasz przed tymi facetami kogoś kim nie jesteś? Nie lepiej powiedzieć od razu że pragniesz otwartego związku bez ograniczeń? Zaoszczędziłabyś sobie i partnerom stresu, kłótni, dramatów.

[edan84]

Napisane przez ruda_beksa

Ale dlaczego wchodzisz w związki, w założeniu, monogamiczne? Nie jesteś w stanie żyć w monogamii i spoko, ale dlaczego zgrywasz przed tymi facetami kogoś kim nie jesteś? Nie lepiej powiedzieć od razu że pragniesz otwartego związku bez ograniczeń? Zaoszczędziłabyś sobie i partnerom stresu, kłótni, dramatów.

Przecież już napisała dlaczego nie chce...

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez requiem2

Nie wypieram tego, że zdradzam. Ale to nie choroba. Ludzie zawsze zdradzali i będą zdradzać. Ja mam nad tym jakąś kontrolę, bo trzymam się swoich zasad.

Nie ja doprowadzam związki do rozpadu. Wynika to z sytuacji. Oni kończą, bo nie mogą się pogodzić, że spałam z kimś ale przecież tamtych nie dażę żadnymi emocjami. Oni nie rozumieją, że nie robię tego aby rozbijać związki.
Jeśli ja kończę związek, to nie przez zdrady tylko dlatego, że mam dobre powody tak jak wypominanie moich czynów.

Przecież Ty żadnej kontroli nie masz nad sobą. Skoro nie umiesz nie zdradzać, to nie wchodź w związki monogamiczne jak wyżej - to by była kontrola.

Haha. Czyli to wina faceta, że kończy związek bo Ty go zdradziłaś? Brak mi słów

[edan84]

[1=f284c48a05423b409a451c4 db0eed2c1276616e1_6008c42 88f43f;86513065]



Haha. Czyli to wina faceta, że kończy związek bo Ty go zdradziłaś? Brak mi słów [/QUOTE]


Mi tez brak jak czytam Twoje posty...

---------- Dopisano o 19:45 ---------- Poprzedni post napisano o 19:44 ----------

Wyraźnie napisała, ze chodzi o niedojrzałe zachowanie jej facetow.