Singielka w dobie koronowirusa

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Właśnie jakie kursy polecacie? Ja aktualnie ucze sie ang i włoskiego, ale chcialabym w czymś jeszcze sie podszkolic

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez alicjaross

Też jestem zdania, że od czerwca to juz będzie można wybrać się do restauracji czy umówić. A jakie kursy polecasz jeśli można zapytac? Z kosmetyków znalazłaś coś godnego polecenia, co fajnie wpłynęło na Twoją skórę?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 10:52 ---------- Poprzedni post napisano o 10:50 ----------

Zawsze można spróbować, ja do tej pory to mało aktywnie tam poznawałam, jedno spotkanie to bardzo mało. W tym roku planuję zmienić

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dzięki To powodzenia Ci życzę i trzymam kciuki!

Ja niestety jestem taką osobą, że trudno się wkręcam i jeszcze trudniej się wykręcam, a przez tryb życia mam mało czasu na coś takiego. No chyba czas to zmienić

[sunshinebutterfly]

Napisane przez alicjaross

Też jestem zdania, że od czerwca to juz będzie można wybrać się do restauracji czy umówić. A jakie kursy polecasz jeśli można zapytac? Z kosmetyków znalazłaś coś godnego polecenia, co fajnie wpłynęło na Twoją skórę?

Jeśli chodzi o kursy to zależy co Cię interesuje. Bardzo polecam platformy Coursera, Udemy - szczególnie na tym pierwszym jakość kursów jest świetna, jeżeli interesuje Was tematyka biznesowa to na Harvard Business Review Polska są teraz bardzo duże promocje.
Polecam też kursy Rowińskiej. Nie przerabiałam jej flagowego kursu, ale wiem, że wielu kobietom pomógł ruszyć z kopyta.
Jeżeli chodzi o języki to gorąco Wam polecam podcasty. Wiele z nich jest dostępna na Spotify, Można gotowac obiad i słuchac i się uczyć. Ja wykupiłam sobie kurs niemieckiego z podcastami i materiałami PDF już kilka miesięcy temu i sobie chwalę
Świetne materialy do nauki języków znalazłam też na Youtube. Szczególnie do niemieckiego, jeżeli znacie jakiś język już dobrze to polecam czytać książki w danym języku. Ja aktualnie tak szlifuję hiszpański
A propos książek, teraz na Allegro i na stronie Empiku są duże promocje. Można się super obkupić.

A co do pielęgnacji, działam bardzo kompleksowo. To co mi bardzo pomogło na moją szarą cerę to przede wszystkim regularne złuszczanie i peelingi, żeby usunąć obumarły naskórek.
Robię też regularne masaże twarzy naturalnymi olejkami. Używam teraz dużo naturalnych produktów z antydoksantami, szczególnie z witaminą C, żeby roświetlić cerę.
Robię maseczki z glinki, maseczki z superfoods - awokado lub owocowe - np. z banana.
Jeśli chodzi o pielęgnację codzienną poza naturalnymi kosmetykami, bardzo mi ostatnio podpasowały kosmetyki Estee Lauder do pielęgnacji.
W każdym razie cieszę się, bo mam teraz czas, żeby przynajmniej kilka razy w tygodniu zrobić sobie jakiś zabieg na twarz (oczyszczanie, maseczka, masaże olejkami)
I powiem Wam, że to jak wyglądała moja cera na początku kwarantanny a to jak wygląda teraz to jest niebo i ziemia. Zniknęły mi nawet cienie pod oczami, z którymi walczyłam przez ostatnie miesiące.

Także dziewczyny, ja tam znalazłam trochę plusów tej kwarantanny

[Pyzaka]

fajnie, że powstał taki temat. Też tak myślę, że jestem wiele lat singielką i teraz kogoś poznać jest naprawdę ciężko. Normalnie nie jest łatwo, a teraz hm... sklepie jak mi upadną rękawiczki? , albo w kolejce na pocztę? A wyjazdy? Nawet jak odblokują te miejsca noclegowe to takie spacery w maskach średnio przyjemne. Ja też jestem zdołowana tym wszystkim.
Ja robię sobie kursy-online jest ich trochę i potrafią na chociaż parę godzin dać uciec złym myślom.

[Aredhel125]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;87759941]hahhahah obyśmy nie musialy sie przekonywac
emocje to jedno, ale biologii oszukać sie nie da [/QUOTE]
A ja bym w ogóle chciała przestać w końcu być dziewicą. Myślałam, że uda się w tym roku, ale chyba nie jest mi jednak dane. Mam 31 lat

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez Aredhel125

A ja bym w ogóle chciała przestać w końcu być dziewicą. Myślałam, że uda się w tym roku, ale chyba nie jest mi jednak dane. Mam 31 lat

Nie spisuj jeszcze tego roku na straty

[Aredhel125]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;87763969]Nie spisuj jeszcze tego roku na straty [/QUOTE]


Szczerze to ja już nawet o niczym innym nie marzę. Drugi miesiąc siedzę sama w domu, pracuję na HO. Nie widzę możliwości w tym roku pozbycia się tego wstydliwego "stanu". Im starsza jestem tym większym przegrywem jestem i jak doszło do tej pandemii to się totalnie załamałam.
Ludzie umierają, chorują, cierpią z powodu utraty bliskich lub np. przemocy domowej. Ale dla mnie ta samotność całe życie i fakt, że nikt mnie nigdy nie chciał to jest coś co mnie szczególnie w tym czasie wyżera od środka.

[andziutek]

Drogie Singielki, jakie portale randkowe/aplikacje polecacie? Źle wspominam Tindera, często facetom z którymi rozpoczynałam rozmowę chodziło tylko o niezobowiązujący seks. Dlatego się zraziłam, ale może niepotrzebnie?

[natalcia250]

ktoś tu pisał o związkach rozdzielonych przez pandemię - wiadomo, że to nie jest łatwe, tęsknota i te sprawy, ale nawet na odległość fajnie jest jak ktoś się Tobą interesuje, pyta jak Ci minął dzień, pije z Tobą piwo przez Skype... bardzo mi brakuje czegoś takiego, teraz czuję się bardzo samotna, nikogo nie interesuje co się u mnie dzieje, nikt za mną nie tęskni. smutne. a nie mam grona bliskich znajomych, z którymi miałabym ciągły kontakt, dużo znajomości "przed epidemicznych" się urwało, bo już nie można wyjść razem na piwo do baru nawet jeżeli te znajomości były typowo imprezowe to i tak nie było takiego wrażenia samotności jak teraz, kiedy siedzę sama w domu od rana do wieczora, teraz ten brak bliskiej osoby uderza sto razy bardziej.

mam sporo zajęć w ciągu dnia, duuuużo rysuję, oglądam tutoriale z tym związane, planuję robienie portfolio, w trakcie malowania dodatkowo zaczęłam słuchać podcastów po angielsku, coby być podwójnie produktywną :P dodatkowo zaczęłam być bardziej aktywna fizycznie, no serio, nigdy w całym życiu nie byłam tak zorganizowana, ale i tak pomimo tych wszystkich zajęć jest mi po prostu źle ze sobą, nie da się zagłuszyć tej samotności

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez Aredhel125

Szczerze to ja już nawet o niczym innym nie marzę. Drugi miesiąc siedzę sama w domu, pracuję na HO. Nie widzę możliwości w tym roku pozbycia się tego wstydliwego "stanu". Im starsza jestem tym większym przegrywem jestem i jak doszło do tej pandemii to się totalnie załamałam.
Ludzie umierają, chorują, cierpią z powodu utraty bliskich lub np. przemocy domowej. Ale dla mnie ta samotność całe życie i fakt, że nikt mnie nigdy nie chciał to jest coś co mnie szczególnie w tym czasie wyżera od środka.

Może Ci być przykro z tego powodu i totalnie to rozumiem, ale nie myśl o sobie jako o przegrywie, bo to jakaś beznadziejna kategoria wymyślona przez nie wiem kogo. Wiem, że ciężko w kryzysie psychicznym "zmienić nastawienie", ale jeśli cokolwiek z tego dobrego można wziąć to może właśnie to, jak zmienić swoją sytuację? Ja tam magicznie nie chcę, żeby mnie "ktoś chciał", może ja sobie kogoś wybiorę? Może i Ty tak zrobisz?

Pomyśl o poszukaniu wsparcia psychologicznego, nie wiem, czy coś więcej można "doradzić" w tej sytuacji, prócz tego, co napisałam wyżej - natomiast fakt, że sobie z kimś porozmawiasz o tym, co Cię dręczy, może Ci pomóc.


Andziutek wszystkie aplikacjowe sytuacje w moim otoczeniu to Tinder. Znajoma, o której wspominałam w wątku, poznała gościa, który zaczepił ją na insta poprzez zdjęcie z jakąś tam znajomą

Ja polecam też fora tematyczne, ja jestem wkręcona w 2 fora (jedno totalnie antyrandkowe raczej xD), ale przez jedno poznałam mnóstwo osób i tam jest mnóstwo wolnych facetów (forum podróżnicze). Teraz trochę dyskusji przeniosło się online, np. pod jakimiś rozmowami live czy dyskusjami związanymi z zainteresowaniami. Myślę, że można tam kogoś wyhaczyć, chociaż to się wydaje głupie na pierwszy rzut oka No i może jakieś lokalne grupy z Twojego miasta, śmiem przypuszczać, że osoby będące w stanie wolnym, mające więcej wolnego czasu, mogą się też chętniej aktywizować w takich miejscach.

[sunshinebutterfly]

Napisane przez andziutek

Drogie Singielki, jakie portale randkowe/aplikacje polecacie? Źle wspominam Tindera, często facetom z którymi rozpoczynałam rozmowę chodziło tylko o niezobowiązujący seks. Dlatego się zraziłam, ale może niepotrzebnie?

Nie polecam Sympatii. Weszłam po kilkuletniej przerwie ostatnio i same sebixy. Porażka.
A kiedy korzystałaś z Tindera? On się bardzo zmieniał na przestrzeni lat. Na początku funkcjonował jako 'apka do sexu' ale teraz to już dawno i nieprawda.
Szczególnie jak mieszkasz w dużym mieście, to masz duży wybór i cały przekrój społeczeństwa.
Ja na Tinderze poznałam trochę znajomych z którymi do dzisiaj się kumpluję. Jak byłam młodsza i nie miałam ciśnienia na związek tu i teraz dla mnie to była dobra lekcja psychologii, socjologii i również różnic społecznych bo na Tinderze poznałam i wariatów, i pracoholików, i facetów żyjących w wiecznej podróży, i tych z biednych domów, i tych z bardzo bogatych domów, i skromnych urzędników, i bogaczy i milionerów. Wspominam to jako ważną lekcję wchodzenia w dorosłość, że ludzie po prostu są ciekawi ale też że bardzo różnią się od siebie sposobem życia, światopoglądem,
Natomiast jak masz intencję znaleźć faceta to musisz z takiej apki korzystać umiejętnie. Szybko robić odsiew, nie tracić czasu na takich w których od początku coś Ci się nie podoba (nawet jak to tylko intuicja), szybko się umawiać chociażby na telefon żeby zobaczyć czy zatrybi, i nie pisać na raz ze zbyt wieloma facetami, bo jak piszesz ze wszystkimi to nie piszesz z żadnym i potem Ci się szybko wszystko rozmywa

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez natalcia250

ktoś tu pisał o związkach rozdzielonych przez pandemię - wiadomo, że to nie jest łatwe, tęsknota i te sprawy, ale nawet na odległość fajnie jest jak ktoś się Tobą interesuje, pyta jak Ci minął dzień, pije z Tobą piwo przez Skype... bardzo mi brakuje czegoś takiego, teraz czuję się bardzo samotna, nikogo nie interesuje co się u mnie dzieje, nikt za mną nie tęskni. smutne. a nie mam grona bliskich znajomych, z którymi miałabym ciągły kontakt, dużo znajomości "przed epidemicznych" się urwało, bo już nie można wyjść razem na piwo do baru nawet jeżeli te znajomości były typowo imprezowe to i tak nie było takiego wrażenia samotności jak teraz, kiedy siedzę sama w domu od rana do wieczora, teraz ten brak bliskiej osoby uderza sto razy bardziej.

mam sporo zajęć w ciągu dnia, duuuużo rysuję, oglądam tutoriale z tym związane, planuję robienie portfolio, w trakcie malowania dodatkowo zaczęłam słuchać podcastów po angielsku, coby być podwójnie produktywną :P dodatkowo zaczęłam być bardziej aktywna fizycznie, no serio, nigdy w całym życiu nie byłam tak zorganizowana, ale i tak pomimo tych wszystkich zajęć jest mi po prostu źle ze sobą, nie da się zagłuszyć tej samotności

No to może czas poszukać teraz jakichś ludzi, którzy czują się podobnie jak Ty? Może właśnie to dobry moment, żeby zbudować te bliższe znajomosci?

Mi w święta życzenia złożyła moja była współlokatorka, z którą kontakt się też gdzieś rozmył przez lata (lajkowałyśmy sobie wzajemnie zdjęcia na fejsie, chociaż ja jej częściej, bo sama nic nie wrzucam xD). Wczoraj wisiałyśmy wieczorem 4h na telefonie, opowiadając, co się nam pozmieniało w życiu przez te kilka lat. Nawet jeśli to dalej nie będzie przyjaźń do końca świata to dla mnie to była super rozmowa, a pewnie niedługo się spotkamy w naszych miastach

[patusiaa23]

Ale w czym zasadzie jest problem

[Ifinick]

Napisane przez natalcia250

duuuużo rysuję, oglądam tutoriale z tym związane, planuję robienie portfolio, w trakcie malowania dodatkowo zaczęłam słuchać podcastów po angielsku, coby być podwójnie produktywną :P

moze to sie spodoba?
https://www.bbc.co.uk/programmes/b09...pisodes/player

[DuszaNaRamieniu]

Jeśli już mowa o zabijaniu czasu to mimo że u mnie się aż tak wiele nie zmieniło bo normalnie wychodzę do pracy to jednak po pracy niewiele jest możliwości poza domem. Więc postanowiłam ze kupuję najtańszą maszynę do szycia (od kilku tygodni pomagam przy szyciu maseczek w pracy) i będę próbowała być amatorską krawcowąm. Myślę że to temat w który można się naprawdę wkręcić i może pochłonąć sporo czasu.



A do tego wieczorami wychodzę sobie na taras tańczyć/skakać do dobrej muzy żeby się porządnie zmęczyć, co odgania głupie myśli, że nigdy nie założę rodziny i lepiej pozwoli zasnąć. Mogę podać nawet linki do skocznych piosenek, serio to polecam



https://m.youtube.com/watch?v=kKXiLOHds2E

https://m.youtube.com/watch?v=ofmzX1nI7SE

[Aredhel125]

[1=bbab4b1e68366f09bc3914c 9672f02df694c852f_622be74 47f718;87764069]Może Ci być przykro z tego powodu i totalnie to rozumiem, ale nie myśl o sobie jako o przegrywie, bo to jakaś beznadziejna kategoria wymyślona przez nie wiem kogo. Wiem, że ciężko w kryzysie psychicznym "zmienić nastawienie", ale jeśli cokolwiek z tego dobrego można wziąć to może właśnie to, jak zmienić swoją sytuację? Ja tam magicznie nie chcę, żeby mnie "ktoś chciał", może ja sobie kogoś wybiorę? Może i Ty tak zrobisz?

Pomyśl o poszukaniu wsparcia psychologicznego, nie wiem, czy coś więcej można "doradzić" w tej sytuacji, prócz tego, co napisałam wyżej - natomiast fakt, że sobie z kimś porozmawiasz o tym, co Cię dręczy, może Ci pomóc.


Andziutek wszystkie aplikacjowe sytuacje w moim otoczeniu to Tinder. Znajoma, o której wspominałam w wątku, poznała gościa, który zaczepił ją na insta poprzez zdjęcie z jakąś tam znajomą
[/QUOTE]


Jakbyś była całe życie przyzwyczajona do tego, że nie masz powodzenia i nikt cie nie chce to uwierz mi, że po 30stce zmieniłabyś nastawienie.
Ja już nawet nie marzę o możliwości wyboru. Obojętne mi w sumie kto, byle ktoś mnie chciał. Szczególnie teraz ni mogę wybrzydzać.


Teraz też o sesję z psychologiem będzie trudno. Sesja online to raczej nie dla mnie.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez Aredhel125

Szczerze to ja już nawet o niczym innym nie marzę. Drugi miesiąc siedzę sama w domu, pracuję na HO. Nie widzę możliwości w tym roku pozbycia się tego wstydliwego "stanu". Im starsza jestem tym większym przegrywem jestem i jak doszło do tej pandemii to się totalnie załamałam.
Ludzie umierają, chorują, cierpią z powodu utraty bliskich lub np. przemocy domowej. Ale dla mnie ta samotność całe życie i fakt, że nikt mnie nigdy nie chciał to jest coś co mnie szczególnie w tym czasie wyżera od środka.

Na pewno psycholog nie zaszkodzi Jednak wiedz, że nasze życie sekusualne nie definiuje nas jako przegrywów lub zwycięzców. Nie bede pisac, ze wiem, co czujesz, bo nie wiem. Ale uważaj, że jak 30 lat i dziewica to taka kobieta jest beznadziejna. Tak samo jak dziewczyna, która ma 25 lat i miała 15 partnerów nie jest "łatwa".

A byłaś w jakiś związkach?

[Krystal_26]

Ale dziewczyny spokojnie, od jutra już można legalnie wchodzić do parku, można tam spokojnie się umówić na randkę Z tymi maseczkami też spokojnie, tego ministra nie wiadomo czy zaraz nie odwołają, lada chwila to pewnie zmienia, w Niemczech na przykład maseczki są zalecane tylko do sklepów i komunikacji publicznej. A nawet w maseczce można spokojnie się umówić na spotkanie zapoznawcze do parku miejskiego choćby jutro. Teraz jest długo jasno Najważniejsze to się starać myśleć pozytywnie, a nie z góry zakładać najgorsze.

A co do portali to chyba Tinder i sympatia. jak wejdziesz na jakiś mało popularny to po prostu tam może nie być prawie nikogo z okolicy i utkniesz tylko przy jakieś wirtualnej znajomości :/

[andziutek]

Napisane przez Krystal_26

Ale dziewczyny spokojnie, od jutra już można legalnie wchodzić do parku, można tam spokojnie się umówić na randkę Z tymi maseczkami też spokojnie, tego ministra nie wiadomo czy zaraz nie odwołają, lada chwila to pewnie zmienia, w Niemczech na przykład maseczki są zalecane tylko do sklepów i komunikacji publicznej. A nawet w maseczce można spokojnie się umówić na spotkanie zapoznawcze do parku miejskiego choćby jutro. Teraz jest długo jasno Najważniejsze to się starać myśleć pozytywnie, a nie z góry zakładać najgorsze.

A co do portali to chyba Tinder i sympatia. jak wejdziesz na jakiś mało popularny to po prostu tam może nie być prawie nikogo z okolicy i utkniesz tylko przy jakieś wirtualnej znajomości :/

Z Tindera korzystałam ponad 3 lata temu i się lekko zraziłam do tej apki. Ale spróbuję założyć, co mi tam

Masz rację, teraz jak zostaną parki otwarte, można się umówić na spacer. Maseczkę będę musiała jakoś ,,przetrawić", a może do tego czasu zostanie już zniesiony obowiązek jej noszenia.

Obecna sytuacja nie ułatwia sprawy poznawania nowych ludzi, ale powoli wraca mi pozytywne nastawienie.

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez Aredhel125

Jakbyś była całe życie przyzwyczajona do tego, że nie masz powodzenia i nikt cie nie chce to uwierz mi, że po 30stce zmieniłabyś nastawienie.
Ja już nawet nie marzę o możliwości wyboru. Obojętne mi w sumie kto, byle ktoś mnie chciał. Szczególnie teraz ni mogę wybrzydzać.


Teraz też o sesję z psychologiem będzie trudno. Sesja online to raczej nie dla mnie.

Wiesz, mogłabym się jakoś mniej lub bardziej trafnie odnieść do sytuacji, ale chyba nie czuję się na siłach, a po drugie nie jestem w tym zakresie kompetentna. Może jestem głupia i naiwna (a nie jestem taką typową laską, patrząc na nawyki i zachowania osób w moim wieku to uważam się za dziwną osobę w tym złym kontekście), ale wierzę, że każdy może znaleźć kogoś dla siebie. Znalezienie kogoś tylko dlatego, żeby był, jest jeszcze gorszym wyjściem, niż samotność.
Uważam, że nie wymagamy wszyscy sesji z psychologiem, natomiast z takim podejściem na pewno masz duże szanse na skrzywdzenie siebie i być może drugiej strony, dlatego polecam rozpoczęcie terapii.

[Pyzaka]

Swoją drogą dziewczyny - nie zaszkodzi mocniej i ładniej pomalować oczy i zaopatrzyć się w kolorową maseczkę. Ja dziś spotkałam kolesia w takiej samej maseczce jak ja, gdyby mi się spodobał to może i bym zagadała.

[Aredhel125]

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;87767617]Na pewno psycholog nie zaszkodzi Jednak wiedz, że nasze życie sekusualne nie definiuje nas jako przegrywów lub zwycięzców. Nie bede pisac, ze wiem, co czujesz, bo nie wiem. Ale uważaj, że jak 30 lat i dziewica to taka kobieta jest beznadziejna. Tak samo jak dziewczyna, która ma 25 lat i miała 15 partnerów nie jest "łatwa".

A byłaś w jakiś związkach?[/QUOTE]


Też tak kiedyś chciałam myśleć o tym wszystkim w bardziej pozytywny sposób ale teraz już nie mogę. Jestem przegrywem i czuję pogardę do siebie. Nie umiem tego już zmienić.



Kupowałam (w sumie to nadal kupuję) mnóstwo kosmetyków, nowych ubrań, żeby jakoś się podnieść na duchu, na chwile to mi trochę poprawia humor, czuję się bardziej kobieca. Niestety wszystko szybko mija jak zdaję sobie sprawę ile mam lat i w jakiej sytuacji jestem. Już nie mogę patrzeć w lustro na siebie bo widzę jedynie starzejącą się babę, której nikt nigdy nie chciał. Nawet już nie mówię o sobie "dziewczyna" bo mi to do mnie nie pasuje w tym wieku.



Nie, nie byłam nigdy w związku.


[1=bbab4b1e68366f09bc3914c 9672f02df694c852f_622be74 47f718;87769014]Wiesz, mogłabym się jakoś mniej lub bardziej trafnie odnieść do sytuacji, ale chyba nie czuję się na siłach, a po drugie nie jestem w tym zakresie kompetentna. Może jestem głupia i naiwna (a nie jestem taką typową laską, patrząc na nawyki i zachowania osób w moim wieku to uważam się za dziwną osobę w tym złym kontekście), ale wierzę, że każdy może znaleźć kogoś dla siebie. Znalezienie kogoś tylko dlatego, żeby był, jest jeszcze gorszym wyjściem, niż samotność.
Uważam, że nie wymagamy wszyscy sesji z psychologiem, natomiast z takim podejściem na pewno masz duże szanse na skrzywdzenie siebie i być może drugiej strony, dlatego polecam rozpoczęcie terapii. [/QUOTE]


Jakie można mieć podejście w takiej sytuacji i w tym wieku? Na co mogę jeszcze liczyć?

[kotyksiazki]

Aredhel chyba już miała jakąś terapię, o ile dobrze pamiętam. Widać średnio pomogła, skoro nadal tak panikuje... Empatia i wyrozumiałość to jedno, ale nie pojmuje, jak można wartościować siebie przez pryzmat powodzenia u facetów.

[Aredhel125]

Napisane przez kotyksiazki

Aredhel chyba już miała jakąś terapię, o ile dobrze pamiętam. Widać średnio pomogła, skoro nadal tak panikuje... Empatia i wyrozumiałość to jedno, ale nie pojmuje, jak można wartościować siebie przez pryzmat powodzenia u facetów.

Ja nie rozumiem dlaczego mnie nikt nigdy nie potraktował jak osobę seksualną?
W domu też zawsze byłam traktowana jak ktoś aseksualny, tak jakbym nigdy nie mogła poznać nikogo jakbym miała "wadę genetyczną".
Do tej pory jest to temat tabu, rozmawia się na wszystkie tematy tylko nie o związkach w odniesieniu do mnie. Tak jakby inne dziewczyny, na przykład moje koleżanki ze szkoły, mogły mieć kogoś i to jest naturalne że mają a ja jestem z tego wyłączona. O nich się rozmawia, że się wiążą, rozstają, rodzą dzieci a o mnie sie nawet nie zapyta nikt.
Cała rodzina mnie tak traktowała i nie wiem dlaczego. Do tej pory nie wiem dlaczego nadal tak jest, że nikt sie nie dziwi, że jestem sama całe życie.
Nie czuje sie kobieca, nic mi nie pomaga w tym ani makijaż, ani ubrania ani torebki, nie wiem co mam jeszcze zrobić, żeby ktoś mnie zauważył.


Boże jak ja zazdroszczę dziewczynom, które choć raz facet chciał pocałować i był w nich zakochany.


Najgorsze jest to, że mam już myśli natrętne z tego powodu np. idąc do marketu każda kobieta jaką zobaczę to ta którą ktoś chciał i ma lub miała mężczyznę wcześniej i ja jestem od niej gorsza. Obojętnie czy to Pani w urzędzie, czy w sklepie, czy osoba, którą mijam w miejscu publicznym. Dlaczego ona może a ja nie?
Wróciłabym na terapię, bo mam stany lękowe i napady paniki z tego powodu ale teraz jest to utrudnione.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Aredhel125

Ja nie rozumiem dlaczego mnie nikt nigdy nie potraktował jak osobę seksualną?

Byłaś przecież już na kilku randkach, więc to nie do końca prawda.
Tłumaczyłam ci też w innym wątku, że jeśli sama traktujesz/traktowałaś siebie jako osobę aseksualna, wybrakowaną pod tym względem, balas się mężczyzn, okazywalas nieśmiałość, to otoczenie odbierało adekwatne sygnały. Wiem, bo też tak miałam.

[Aredhel125]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87776631]Byłaś przecież już na kilku randkach, więc to nie do końca prawda.
Tłumaczyłam ci też w innym wątku, że jeśli sama traktujesz/traktowałaś siebie jako osobę aseksualna, wybrakowaną pod tym względem, balas się mężczyzn, okazywalas nieśmiałość, to otoczenie odbierało adekwatne sygnały. Wiem, bo też tak miałam.[/QUOTE]


Tak, ale te randki to był kompletny niewypał. Nikt się do mnie nie odzywał potem. Ten jeden chłopak spotykał się ze mną, ale na kompletnie koleżeńskiej stopie, nie chciał się do mnie zbliżyć i w końcu okazało się, że znalazł sobie inną dziewczynę. Widziałam ją z daleka i ona miała krągłości, może dlatego wolał ją.

Nie wiem, może ci wszyscy faceci z którymi się spotkałam byli mną rozczarowani.


Ja się nadal traktuję jak aseksualną. Nic mi na to nie pomaga i nie wiem jak to zmienić. Po prostu nie widzę w sobie prawdziwej kobiety mimo ponad 30stu lat i jestem tym faktem załamana.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Aredhel125

Tak, ale te randki to był kompletny niewypał. Nikt się do mnie nie odzywał potem. Ten jeden chłopak spotykał się ze mną, ale na kompletnie koleżeńskiej stopie, nie chciał się do mnie zbliżyć i w końcu okazało się, że znalazł sobie inną dziewczynę. Widziałam ją z daleka i ona miała krągłości, może dlatego wolał ją.

Nie wiem, może ci wszyscy faceci z którymi się spotkałam byli mną rozczarowani.

Ech, znowu te krągłości Jak to się dzieje, że różne chude dziewczyny, jak np. ja, jakoś się komuś podobają i mają związki na koncie?
Ktoś jednak chciał się z tobą spotkać, więc początkowo się spodobałaś. Myślisz, że ktoś lubi tracic czas? "Nie podoba mi się i jest aseksualna, ale się z nią spotkam" już to widzę. Przecież to się kupy nie trzyma.
Może dalej jesteś nieśmiała w stosunku do mężczyzn i sprawiasz wrażenie spiętej, zamknietej w sobie. W ogóle nie odnosisz się do tej kwestii. Może przemysl to, zamiast skupiać się na czymś tak absurdalnym jak krągłości. Tym bardziej, że masz normalny rozmiar biustu, większy ode mnie, więc już kompletnie nie rozumiem tej dziwnej fiksacji.

[Aredhel125]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87776658]Ech, znowu te krągłości Jak to się dzieje, że różne chude dziewczyny, jak np. ja, jakoś się komuś podobają i mają związki na koncie?
Ktoś jednak chciał się z tobą spotkać, więc początkowo się spodobałaś. Myślisz, że ktoś lubi tracic czas? "Nie podoba mi się i jest aseksualna, ale się z nią spotkam" już to widzę. Przecież to się kupy nie trzyma.
Może dalej jesteś nieśmiała w stosunku do mężczyzn i sprawiasz wrażenie spiętej, zamknietej w sobie. W ogóle nie odnosisz się do tej kwestii. Może przemysl to, zamiast skupiać się na czymś tak absurdalnym jak krągłości. Tym bardziej, że masz normalny rozmiar biustu, większy ode mnie, więc już kompletnie nie rozumiem tej dziwnej fiksacji.[/QUOTE]


Widzieli mnie na zdjęciu na tinderze. Potem już nie chcieli mnie widzieć więcej.


Ja uważam, że na tych randkach zachowywałam się normalnie, nie byłam spięta ani zestresowana. Traktowałam to jako zwyczajne spotkanie na luzie tak jak mi doradzano między innymi tutaj.


Ja mam coś dziwnego z twarzą. Ona jest tak jakby ni to damska ni to męska. Teraz to widzę szczególnie jak już jestem starsza. Nie mam w sobie tego czegoś co mają inne kobiety, nie umiem być zalotna, taka kobieca. Staram się robić co mogę i chciałabym być ale to się chyba nie uda.



Poczytałam dzisiaj na innych forach co sądzą między innymi mężczyźni o 30letnich dziewicach i się załamałam.



Większość opinii to, że podchodzą do takiej podejrzliwie i nieufnie, że coś na pewno z nią jest nie tak, że zmarnowała 10 lat życia, nikt nie będzie chciał jej uczyć niczego. Ja nie chciałam nigdy taka być, nawet nie wiem kiedy ten czas sam zleciał

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Aredhel125

Widzieli mnie na zdjęciu na tinderze. Potem już nie chcieli mnie widzieć więcej.


Ja uważam, że na tych randkach zachowywałam się normalnie, nie byłam spięta ani zestresowana. Traktowałam to jako zwyczajne spotkanie na luzie tak jak mi doradzano między innymi tutaj.


Ja mam coś dziwnego z twarzą. Ona jest tak jakby ni to damska ni to męska. Teraz to widzę szczególnie jak już jestem starsza. Nie mam w sobie tego czegoś co mają inne kobiety, nie umiem być zalotna, taka kobieca. Staram się robić co mogę i chciałabym być ale to się chyba nie uda.



Poczytałam dzisiaj na innych forach co sądzą między innymi mężczyźni o 30letnich dziewicach i się załamałam.



Większość opinii to, że podchodzą do takiej podejrzliwie i nieufnie, że coś na pewno z nią jest nie tak, że zmarnowała 10 lat życia, nikt nie będzie chciał jej uczyć niczego. Ja nie chciałam nigdy taka być, nawet nie wiem kiedy ten czas sam zleciał

Wiesz, ciężko mi sobie wyobrazić, żebys była tak wyjątkowa na tle reszty ludzkości, żeby nikomu się nie podobać w seksualny sposób. Nie piszę tego złośliwie, tylko żeby dać ci do zrozumienia, że to naprawdę niezwykle mało prawdopodobne. Jesteś najpewniej zupełnie zwyczajna kobietą, która może się podobać. Przecież nawet nie owijając w bawełnę brzydkie i niezadbane kobiety znajdują jakichś chętnych na seks. To naprawdę nie jest jakaś tajemna sztuka i nie mogę się oprzeć wrażeniu, że szukasz problemu tam, gdzie go nie ma.

Bardzo możliwe, że po prostu z żadnym z tych facetów nie zaskoczyło. Już pisałam, że te kilka randek to kropla w morzu. Przecież to jak z szukaniem przyjaciół czy nawet po,prostu znajomych, których w jakiś tam sposób lubimy. Czy z każdą napotkana osoba byłabyś w stanie się przyjaźnić czy polubić? No chyba nie, i tych osób w życiu musi się przewinąć raczej dużo, żeby trafic na jakąś naprawdę nam pasująca.

Jak chcesz, to możesz mi wysłać zdjęcie we wiadomości prywatnej. Jeśli coś jest w tobie brzydkiego czy dziwnego, to powiem ci szczerze, ale nie sądzę.

[kotyksiazki]

Chciałam to samo zaproponować, żebyś wysłała zdjęcie i napisze Ci, co byś mogła zmienić. Ale i tak nie o wygląd chodzi, bo na podstawie zdjęć się spotkali. Widocznie na spotkaniach nie zaiskrzyło.