Prawdziwa miłość po 30?

[Milagros_90]

Napisane przez lavieenrose789

A z drugim się mieliśmy łapać i on milczy, ja nie wiem czy się odzywać. Może powinnam i może to zrobię, ale chyba on powinien :/

A do tej pory kto inicjował kontakt?
Jak dla mnie można zapytać, co z tym spotkaniem, a jak zacznie kręcić, że nie wie kiedy będzie mógł, to bym odpuściła.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lavieenrose789]

Napisane przez Milagros_90

A do tej pory kto inicjował kontakt?
Jak dla mnie można zapytać, co z tym spotkaniem, a jak zacznie kręcić, że nie wie kiedy będzie mógł, to bym odpuściła.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mieliśmy match i on odezwał się chyba po tygodniu, że przeprasza, że tak późno, ale ma mało czasu i od razu napisał, że woli się spotkać na żywo, ale w przyszłym tygodniu (czyli w tym teraz). Miał na tyle fajny opis i fotki, że powiedziałam, że ok, złapmy się jakoś. No i była cisza (od zeszłej środy).

Napisałam jak nowy tydzień i szok, odpisał, jest bardzo zajęty i znowu przeprasza, temat spotkania nie został na razie poruszony.

[lavieenrose789]

Mały update, skasowałam się z tindera. Jakaś czarna seria, 1.5 miesiąca i ani jednego spotkania mimo wielu zapowiedzi. Źle zaczęła działać na mnie obecność tam, próbowałam to jakoś przełamać biorąc sprawy w swoje ręce (np. pisząc pierwsza po matchu), ale to niewiele zmieniło. Mam kontakt z 1 gościem, powiedzmy że znajomym z widzenia, którego spotkałam tam, ale już piszemy na messengerze. Też nie mam jakichś oczekiwań, nie znam tego człowieka za bardzo.

Skupiam się na swoich celach z powrotem, to tinderowanie jakoś mnie wybiło z rytmu i nieco podkopało poczucie własnej wartości. Po co mi to.

[Milagros_90]

Napisane przez lavieenrose789

Mały update, skasowałam się z tindera. Jakaś czarna seria, 1.5 miesiąca i ani jednego spotkania mimo wielu zapowiedzi. Źle zaczęła działać na mnie obecność tam, próbowałam to jakoś przełamać biorąc sprawy w swoje ręce (np. pisząc pierwsza po matchu), ale to niewiele zmieniło. Mam kontakt z 1 gościem, powiedzmy że znajomym z widzenia, którego spotkałam tam, ale już piszemy na messengerze. Też nie mam jakichś oczekiwań, nie znam tego człowieka za bardzo.

Skupiam się na swoich celach z powrotem, to tinderowanie jakoś mnie wybiło z rytmu i nieco podkopało poczucie własnej wartości. Po co mi to.

W sumie mogłabym powiedzieć coś podobnego. Miałam przerwę od tindera, niedawno wróciłam, ale nic się nie zmieniło, a tylko zaczęło mi to podkopywać dobre samopoczucie. Więc znowu odpuściłam i skupiam się na innych rzeczach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lavieenrose789]

Napisane przez Milagros_90

W sumie mogłabym powiedzieć coś podobnego. Miałam przerwę od tindera, niedawno wróciłam, ale nic się nie zmieniło, a tylko zaczęło mi to podkopywać dobre samopoczucie. Więc znowu odpuściłam i skupiam się na innych rzeczach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To piąteczka. Miłości się nie szuka podobno

[Milagros_90]

Napisane przez lavieenrose789

To piąteczka. Miłości się nie szuka podobno

Ja nie szukałam nawet miłości, tylko wyjścia na kawę a tu nawet z tym problem

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Milagros_90]

A zdarza Wam się słyszeć takie "pocieszające" słowa, jak tego kwiatu jest pół światu, każdy w końcu znajdzie miłość, miłość przychodzi znienacka? Ja przyznam, że mnie takie gadanie irytuje, zwłaszcza jak pochodzi od osoby, której wcale nie prosiłam o rady czy nie zalilam się. Mam czasem wrażenie, że nawet jak ja się cieszę z życia (singielskiego), to i tak zawsze znajdzie się ktoś z gadkami, że to tylko stan przejściowy do miłości, bo każdy kogoś znajduje. A wcale tak nie jest.

Plus te wykluczające się rady:
- siedzę na tinderze, dłuższy czas nawet rozmowa nie wychodzi, frustruje się - to słyszę, że za bardzo mi zależy, za bardzo się staram i miłość przychodzi wtedy, gdy odpuszczamy
- nie zaglądam na portale - to słyszę, że się nie staram, a miłość nie spadnie mi z nieba



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lavieenrose789]

Napisane przez Milagros_90

A zdarza Wam się słyszeć takie "pocieszające" słowa, jak tego kwiatu jest pół światu, każdy w końcu znajdzie miłość, miłość przychodzi znienacka? Ja przyznam, że mnie takie gadanie irytuje, zwłaszcza jak pochodzi od osoby, której wcale nie prosiłam o rady czy nie zalilam się. Mam czasem wrażenie, że nawet jak ja się cieszę z życia (singielskiego), to i tak zawsze znajdzie się ktoś z gadkami, że to tylko stan przejściowy do miłości, bo każdy kogoś znajduje. A wcale tak nie jest.

Plus te wykluczające się rady:
- siedzę na tinderze, dłuższy czas nawet rozmowa nie wychodzi, frustruje się - to słyszę, że za bardzo mi zależy, za bardzo się staram i miłość przychodzi wtedy, gdy odpuszczamy
- nie zaglądam na portale - to słyszę, że się nie staram, a miłość nie spadnie mi z nieba



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Moje otoczenie już nie komentuje, chyba są realistami
A ja tematu samotności czy szukania nie podejmuję, więc za bardzo nie ma klimatu do takiego "pocieszania". Temat nie istnieje. Z jedną przyjaciółką i jej mężem rozmawiamy, oni bardziej pytają o te moje przygody tinderowe (jakoś ich bawią opowieści o dziwakach z netu), ale słuchają i się śmieją i tyle.

Interesuję się prawem przyciągania i to co piszesz na końcu wcale nie jest nielogiczne. Szukanie z poczuciem braku nie prowadzi do niczego dobrego, ale samo siedzenie na tyłku nie da rezultatów. Czyli podejmowanie działań i dobre nastawienie to jest to. To brzmi jak banał, ale ja poznawałam fajnych facetów jak byłam zadowolona ze swojego singielstwa, a jak bardzo chciałam, to gucio z tego wyszło. Ostatnio miałam lekki i dołek i też czułam, że nie jest to dobry stan do poznania kogoś wartościowego.

[Milagros_90]

No tylko właśnie ja nie mam poczucia braku i jestem zadowolona ze swojego singielstwa, nie szukam też pocieszenia i nie żalę się na to, że nie mam faceta I właśnie chodzi mi o to, że w trakcie gadki o czymś innym i tak niektórzy potrafią wyskoczyć z tekstami, że "no no, ale prawdziwe szczęście to poczujesz jak kogoś sobie znajdziesz, singielstwo to stan przejściowy".

A o prawie przyciągania to mnie nic nie przekona, znam tę teorię, ale moim zdaniem to tak po prostu nie dziala

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lavieenrose789]

Napisane przez Milagros_90

No tylko właśnie ja nie mam poczucia braku i jestem zadowolona ze swojego singielstwa, nie szukam też pocieszenia i nie żalę się na to, że nie mam faceta I właśnie chodzi mi o to, że w trakcie gadki o czymś innym i tak niektórzy potrafią wyskoczyć z tekstami, że "no no, ale prawdziwe szczęście to poczujesz jak kogoś sobie znajdziesz, singielstwo to stan przejściowy".

A o prawie przyciągania to mnie nic nie przekona, znam tę teorię, ale moim zdaniem to tak po prostu nie dziala

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Widocznie z takimi osobami się zadajesz, dla których związek to jest coś radykalnie lepszego niż bycie samemu. Ja miałam w przeszłości nie do końca zdrowy związek, który prawie skończył się ślubem, więc moi bliscy życzą mi szczęścia w pojedynkę lub z kimś, ale nic na siłę.

Ja troszkę wierzę w prawo przyciągania, w sumie ono jest takie anty-desperacja i to jest dobre Fajne są te metody, wyobrażanie sobie wymarzonego życia itp.

[Milagros_90]

Napisane przez lavieenrose789

Widocznie z takimi osobami się zadajesz, dla których związek to jest coś radykalnie lepszego niż bycie samemu. Ja miałam w przeszłości nie do końca zdrowy związek, który prawie skończył się ślubem, więc moi bliscy życzą mi szczęścia w pojedynkę lub z kimś, ale nic na siłę.

Ja troszkę wierzę w prawo przyciągania, w sumie ono jest takie anty-desperacja i to jest dobre Fajne są te metody, wyobrażanie sobie wymarzonego życia itp.

Moi bliscy też mi tego życzą - w sensie szczęścia po prostu, obojętnie jak, gdzie, czy z kimś, czy sama.

Miałam na myśli dalszych znajomych czy choćby wizaż, gdzie w wielu wypowiedziach widzę taki pogląd, o jakim napisałam - że dopiero miłość i związek to jest happy end, udanie się w życiu, prawdziwe szczęście, bla bla bla, i że na każdego czeka miłość. Nie chodzi mi o wypowiedzi kierowane do mnie, tylko po prostu jak wchodzę w różne wątki i czytam, to wiele razy się z tym spotkałam

Ja się nauczyłam cieszyć życiem tu i teraz ️



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 13:04 ---------- Poprzedni post napisano o 13:02 ----------

Lavieenrose789, a w ogóle to nie udzielałas się kiedyś na singielkach 25+? Chyba Cię kojarzę stamtąd

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[niki1122]

Z Tinderem to trzeba mieć po prostu duże szczęście, no i nie ma co się oszukiwać myślę, że dużo facetów, oczywiście nie wszyscy, wolą młodziutkie sarenki, nieraz jak czytam komentarze facetów o kobietach 30+ to mi się słabo robi, jakby to były jakieś staruszki

[lavieenrose789]

Napisane przez Milagros_90

Moi bliscy też mi tego życzą - w sensie szczęścia po prostu, obojętnie jak, gdzie, czy z kimś, czy sama.

Miałam na myśli dalszych znajomych czy choćby wizaż, gdzie w wielu wypowiedziach widzę taki pogląd, o jakim napisałam - że dopiero miłość i związek to jest happy end, udanie się w życiu, prawdziwe szczęście, bla bla bla, i że na każdego czeka miłość. Nie chodzi mi o wypowiedzi kierowane do mnie, tylko po prostu jak wchodzę w różne wątki i czytam, to wiele razy się z tym spotkałam

Ja się nauczyłam cieszyć życiem tu i teraz ️



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 13:04 ---------- Poprzedni post napisano o 13:02 ----------

Lavieenrose789, a w ogóle to nie udzielałas się kiedyś na singielkach 25+? Chyba Cię kojarzę stamtąd

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To na szczęście takich komentarzy nie słyszę, na wizażu też nie widzę, ale mało tu przeglądam wątków ostatnio.

Tak, byłam w takim wątku, nie pamiętam jednak na jakim etapie życia tzn czy jak mialam te 25-27 czy po rozstaniu z ex.

Napisane przez niki1122

Z Tinderem to trzeba mieć po prostu duże szczęście, no i nie ma co się oszukiwać myślę, że dużo facetów, oczywiście nie wszyscy, wolą młodziutkie sarenki, nieraz jak czytam komentarze facetów o kobietach 30+ to mi się słabo robi, jakby to były jakieś staruszki

Bez przesady, dziś kobiety 30-letnie często wyglądają lepiej niż 20-latki. I jednak faceci poważnie myślący o życiu chcą taką, która jest na podobnym etapie życia. Czyli facet np. 35-letni chyba woli dziewczynę, która tak jak on jest dosyć niezależna finansowo, parę lat popracowała, wie kogo szuka itp.

[Milagros_90]

Napisane przez lavieenrose789

To na szczęście takich komentarzy nie słyszę, na wizażu też nie widzę, ale mało tu przeglądam wątków ostatnio.

Tak, byłam w takim wątku, nie pamiętam jednak na jakim etapie życia tzn czy jak mialam te 25-27 czy po rozstaniu z ex.


Bez przesady, dziś kobiety 30-letnie często wyglądają lepiej niż 20-latki. I jednak faceci poważnie myślący o życiu chcą taką, która jest na podobnym etapie życia. Czyli facet np. 35-letni chyba woli dziewczynę, która tak jak on jest dosyć niezależna finansowo, parę lat popracowała, wie kogo szuka itp.

Na pewno musiało to być w okresie od zeszłego roku, bo i ja się w tamtym wątku od takiego czasu udzielam. Wątek dalej działa, więc jak masz chęć, to zajrzyj


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lavieenrose789]

Napisane przez Milagros_90

Na pewno musiało to być w okresie od zeszłego roku, bo i ja się w tamtym wątku od takiego czasu udzielam. Wątek dalej działa, więc jak masz chęć, to zajrzyj


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Aaa to już kojarzę, coś tam się mogłam odzywać, ale chyba ciężko mi się było przebić a w innym wcieleniu chyba jako właśnie taka młoda niewinna tam pisałam
Dziękuję, może zajrzę, choć zaraz urlop przede mną i sporo się dzieje.

[Pani_Robot]

Napisane przez Milagros_90

Moi bliscy też mi tego życzą - w sensie szczęścia po prostu, obojętnie jak, gdzie, czy z kimś, czy sama.

Miałam na myśli dalszych znajomych czy choćby wizaż, gdzie w wielu wypowiedziach widzę taki pogląd, o jakim napisałam - że dopiero miłość i związek to jest happy end, udanie się w życiu, prawdziwe szczęście, bla bla bla, i że na każdego czeka miłość. Nie chodzi mi o wypowiedzi kierowane do mnie, tylko po prostu jak wchodzę w różne wątki i czytam, to wiele razy się z tym spotkałam

Ja się nauczyłam cieszyć życiem tu i teraz ️

Biorąc pod uwagę fakt, że większość par nie potrafi się ze sobą komunikować i żyje tak niejako obok, to nie wiem czy w ogóle powinny zabierać głos. Choć jak mniemam zabierają go potrzebując utwierdzać się w przekonaniu, że wybrały słusznie, ponieważ maja ku temu wątpliwości.

[karynakruk]

Nie, nie maleją. W każdym wieku jest szansa na miłość. Ja pierwszą do mężczyzny i to wspaniałą przeżyłam od 25 roku życia, chociaż wcześniej w sumie kochałam kobietę, z tym że platonicznie.

[ParasolkaMaryPoppins]

Oby

[Yellow_Cherry]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Oby

Tez mam taka nadzieje, chociaz patrzac na moje dotychczasowe doswiadczenia momentami watpie, ze milosc po 30 jest mozliwa

Wysłane z mojego M2101K7BNY przy użyciu Tapatalka

[ParasolkaMaryPoppins]

Ja chcę w to wierzyć, bo naprawdę chciałabym się w końcu ze wzajemnością zakochać. Nie jestem stworzona do samotności.

Ale trudno mi znaleźć osobę, która byłaby mi pokrewną duszą. Spotkałam takową tylko kilka razy, ale nie było mi dane stworzyć z nią trwałej relacji.


Mam jakiegoś niewyobrażalnego pecha, więc z braku laku zwalam winę na dodatkowe kilogramy, krótkie nogi i krzywy nos

[karamelli]

ja mysle ze nie istnieje mam prawie 35 niedawno sie rozstalam. i po kilku spotkaniach z tindera stwierdzam ze jest tragednia.

[ParasolkaMaryPoppins]

Pesymistyczny wątek Znajdzie się tu chociaż jedna dusza, która spotkała miłość po 30?

Jestem zła, że narzekałam na brak facetów, gdy miałam 26-28 lat. Okazuje się, że przespałam najfajniejszy okres na poszukiwania. Czuję się czasem jak odpad, gdy naczytam się blogów, że jestem już sortem II kategorii, jak ja... nawet nigdy nie byłam w pierwszej

[Ellen_Ripley]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Pesymistyczny wątek Znajdzie się tu chociaż jedna dusza, która spotkała miłość po 30?
(...)

Znam kilka takich. Moje dwie siostry były już po 30-tce, gdy spotkały miłość. Jedna jest już zaręczona i w ciąży, po nieco ponad 2 latach związku. Facet młodszy od niej o ponad 5 lat. Druga mieszka ze swoim i również bardzo szczęśliwi. Koleżanka to samo, ona akurat z mniej więcej o dekadę starszym facetem (ale młodym duchem i wyglądem). I to wszystko osoby nie ledwo po 30-tce, tylko tak bliżej 35 lat. Inna koleżanka poznała kilka lat temu faceta będąc przed 40-tką. Dała szansę uczuciu do niższego faceta, czego sobie nigdy wcześniej nie wyobrażała. I tak dalej.

Naprawdę jak tak pomyślę, to znam sporo osób, które znalazły w końcu miłość po 30-tce. Tylko większość zrobiła jedną rzecz: wyszła nieco spoza swojej strefy komfortu i nie trzymała się jakichś sztywnych ustawień, że partner ma być taki, czy taki. Nie że te osoby zrezygnowały z jakichś ważnych kwestii, ale jednak dały szansę komuś, komu może jeszcze 10 lat wstecz by nie dały. I zaskoczyło, wypaliło. Wiadomo, musi się pojawić chemia, zauroczenie. Czasami ludzie za szybko się poddają, już po 1 spotkaniu. Nie, że należy próbować tygodniami, ale 2-3 spotkania czasami jednak dają pełniejszy obraz sytuacji i danej osoby.

[karamelli]

Napisane przez Ellen_Ripley

Znam kilka takich. Moje dwie siostry były już po 30-tce, gdy spotkały miłość. Jedna jest już zaręczona i w ciąży, po nieco ponad 2 latach związku. Facet młodszy od niej o ponad 5 lat. Druga mieszka ze swoim i również bardzo szczęśliwi. Koleżanka to samo, ona akurat z mniej więcej o dekadę starszym facetem (ale młodym duchem i wyglądem). I to wszystko osoby nie ledwo po 30-tce, tylko tak bliżej 35 lat. Inna koleżanka poznała kilka lat temu faceta będąc przed 40-tką. Dała szansę uczuciu do niższego faceta, czego sobie nigdy wcześniej nie wyobrażała. I tak dalej.

Naprawdę jak tak pomyślę, to znam sporo osób, które znalazły w końcu miłość po 30-tce. Tylko większość zrobiła jedną rzeczy: wyszła nieco spoza swojej strefy komfortu i nie trzymała się jakichś sztywnych ustawień, że partner ma być taki, czy taki. Nie że te osoby zrezygnowały z jakichś ważnych kwestii, ale jednak dały szansę komuś, komu może jeszcze 10 lat wstecz by nie dały. I zaskoczyło, wypaliło. Wiadomo, musi się pojawić chemia, zauroczenie. Czasami ludzie za szybko się poddają, już po 1 spotkaniu. Nie, że należy próbować tygodniami, ale 2-3 spotkania czasami jednak dają pełniejszy obraz sytuacji i danej osoby.

Myślę ze to dobre podejscie. jednak zauwazylam ze faceci po 30 wciaz szukaja swojego idealu i nie sa raczej sklonni do tego typu kompromisow.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Ja mam w ogole wrazenie, ze teraz takie czasy, ze 30, to dawne 20. Coraz czesciej ludzie przesuwaja moment znalezienia kogos do zycia na pozniej. No i tez nie zamykalabym sie na rozwodnikow (czesto kobiety w ogole nie biora ich pod uwage myslac, ze z zalozenia cos z nimi nie tak, a to krzywdzace myslenie w wielu przypadkach).
Obcokrajowcow zyjacych w kraju rowniez bym mocno wziela pod uwage (z reguly maja mniejsze wymagania od naszych rodaków).

Mary, nie wiem jaki styl zycia prowadzisz, ale, zeby kogos poznac trzeba zaczac wychodzic z domu, bywac, spotykac sie z ludzmi, przy okazji poznawac nowych. Oczywiscie, ze jest to mozliwe, ale duzo zalezy od tego co ma sie w glowie - jak zakladasz, ze bedzie ciezko, ze byc moze to niemozliwe, że na tym etapie życia już coś przegapiłaś, to tak bedzie. I tu nie chodzi o jakas magie, tylko wierze, ze pozytywne myslenie przyciaga pozytywne scenariusze, bo to TY nawet zupełnie nieświadomie dążysz do czegoś w co mocno wierzysz. W Twojej wiadomosci tego niestety nie wyczulam.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[karamelli]

[1=eae59dc78e1e9e84c064a10 ad74dde2dd7f297a0_6313dc7 3a6c64;89259056]Ja mam w ogole wrazenie, ze teraz takie czasy, ze 30, to dawne 20. Coraz czesciej ludzie przesuwaja moment znalezienia kogos do zycia na pozniej. No i tez nie zamykalabym sie na rozwodnikow (czesto kobiety w ogole nie biora ich pod uwage myslac, ze z zalozenia cos z nimi nie tak, a to krzywdzace myslenie w wielu przypadkach).
Obcokrajowcow zyjacych w kraju rowniez bym mocno wziela pod uwage (z reguly maja mniejsze wymagania od naszych rodaków).

Mary, nie wiem jaki styl zycia prowadzisz, ale, zeby kogos poznac trzeba zaczac wychodzic z domu, bywac, spotykac sie z ludzmi, przy okazji poznawac nowych. Oczywiscie, ze jest to mozliwe, ale duzo zalezy od tego co ma sie w glowie - jak zakladasz, ze bedzie ciezko, ze byc moze to niemozliwe, że na tym etapie życia już coś przegapiłaś, to tak bedzie. I tu nie chodzi o jakas magie, tylko wierze, ze pozytywne myslenie przyciaga pozytywne scenariusze, bo to TY nawet zupełnie nieświadomie dążysz do czegoś w co mocno wierzysz. W Twojej wiadomosci tego niestety nie wyczulam.


Sent from my iPhone using Tapatalk[/QUOTE]

szkoda tylko ze u kobiet jest jeszcze biologia. i 35 letnia kobieta nie ma wiele czasu na to zeby miec dzieci. biorac pod uwage, ze poznanie faceta to poczatek i troche czasu trzeba z nim byc. faceci owszem, moga w tym wieku jeszcze wybierac - moj byly twierdzil ze jest jeszcze mlody. coz, odszedl szukac swojego idealu "bo to nie to".

[Zorzoli]

Napisane przez karamelli

Myślę ze to dobre podejscie. jednak zauwazylam ze faceci po 30 wciaz szukaja swojego idealu i nie sa raczej sklonni do tego typu kompromisow.

Bo ja wiem.... Ja tam widzę niechęć do ustępstw zarówno u kobiet jak i u facetów.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez karamelli

szkoda tylko ze u kobiet jest jeszcze biologia. i 35 letnia kobieta nie ma wiele czasu na to zeby miec dzieci. biorac pod uwage, ze poznanie faceta to poczatek i troche czasu trzeba z nim byc. faceci owszem, moga w tym wieku jeszcze wybierac - moj byly twierdzil ze jest jeszcze mlody. coz, odszedl szukac swojego idealu "bo to nie to".

To też się przesuwa. Rozumiem o czym piszesz, aczkolwiek znam mase przykładów z własnego środowiska (i nie tylko) par, które poznały się po 30-tce, a nawet w wieku 35 lat i kobiety jeszcze dwójke dzieci zdążyły do 40-tki urodzić. Owszem, to trudniejsze, ale nie niemożliwe.

---------- Dopisano o 09:53 ---------- Poprzedni post napisano o 09:51 ----------

Napisane przez Zorzoli

Bo ja wiem.... Ja tam widzę niechęć do ustępstw zarówno u kobiet jak i u facetów.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też to widzę - mamy inne czasy, kobiety też mają wymagania.

[karamelli]

[1=eae59dc78e1e9e84c064a10 ad74dde2dd7f297a0_6313dc7 3a6c64;89259102]To też się przesuwa. Rozumiem o czym piszesz, aczkolwiek znam mase przykładów z własnego środowiska (i nie tylko) par, które poznały się po 30-tce, a nawet w wieku 35 lat i kobiety jeszcze dwójke dzieci zdążyły do 40-tki urodzić. Owszem, to trudniejsze, ale nie niemożliwe.

---------- Dopisano o 09:53 ---------- Poprzedni post napisano o 09:51 ----------



Też to widzę - mamy inne czasy, kobiety też mają wymagania.[/QUOTE]

tylko ze nie kazdy chce byc matka w wieku 40. ja na przyklad nie chce. ale wiadomo, kazdy ma inne podejscie

[Ellen_Ripley]

Ja bym nie myliła posiadania wymagań (bo je należy mieć, szczególnie w kluczowych kwestiach, w sprawach zasad, życiowych priorytetów) z brakiem elastyczności. Można mieć wymagania, zasady, a jednocześnie być człowiekiem wyrozumiałym i skłonnym do ustępstw w kwestiach mniej ważnych. Myślę, że wiele osób gubi właśnie fakt, że nie potrafią sobie tego poukładać i każda pierdoła wydaje się ważna, nie do przeskoczenia i z byle czego robi się "nie, następny(a)". Nie jestem za licznymi kompromisami, bo ich nadmiar zaczyna nadawać związkowi gorzki posmak, ale jednak z pewnymi rzeczami warto zluzować gumkę. A wiele osób ma postawę pt. jestem taka (taki) zaje..., wręcz doskonała (doskonały), mam to, tamto, owamto, tylko facet (kobieta) z wyższej półki. Natomiast potem jest wielkie zaskoczenie i poczucie krzywdy, że faceci (kobiety) "z wyższej półki" mierzą jeszcze wyżej.