Mieszkanie z mamą..

[Nati996]

Hej dziewczyny..

Sprawa jest trudna. W maju zmarł mój tata, głowa rodziny, ogarniał większość ważnych spraw domowych.. Mama zawsze była mu podległa, robiła tak jak on uważał, a zajmowała się głównie pracą, dziećmi i sprawami domowymi typu gotowanie. Wszelkie papierki, sprawy urzędowe i mnóóóóstwo innych, ogarniał mój tata.

No i problem jest taki, że w czerwcu z moim TŻ postanowiliśmy zamieszkać z mamą, pomóc jej TROCHĘ. Ale sprawy potoczyły się inaczej, mama robi wieczny bałagan wokół siebie, nie dba o nic, liczy się dla niej tylko kuchnia (gotowanie, nie sprzątanie), ciągle w niej siedzi jeśli nie jest w pracy, kury i psy. Nic więcej, wieczny bajzel wszędzie. Ja z narzeczonym mieszkamy u góry i to jest nasze mieszkanie. Na początku pomagałam mamie sprzątać u niej itd, w sumie, robiłam to za nią, ale kiedy zobaczyłam, że w ogóle tego nie szanuje i nie docenia, bo od razu robiła bałagan, przestałam. Mój TŻ przejął obowiązki mojego taty, mamy po 21 lat, a spadły na niego obowiązki 50letniego faceta, jest ciężko. Byłoby to do wytrzymania, gdyby nie ciągły brak zadowolenia mamy, jakieś fochy, pretensje, a ponadto wielkie uwielbienie jednego z moich braci, który okradał ją przez wiele lat i wplątał się w wielkie długi, przez co po śmierci taty nad domem wisi komornik... Jest wiele wiele w domu, co nam nie odpowiada, i mama nic nie chce zmieniać. Gdzie wszyscy widzą, że sytuacja jest nienormalna. Mamy ochotę się wyprowadzić, ALE. Czuje się za mamę odpowiedzialna. Ma 52 lata, a nie ogarnia życia, nie ma prawa jazdy i jest całkowicie zależna od innych.. Boję się, że sobie nie poradzi, a przez to jak tu wygląda, mój drugi brat też nie chce z nią mieszkać... Ten brat od długów, oczywiście też nie, woli zadzwonić do mamusi o pieniążki jak nie ma na życie (ma 27 lat, dziecko i od września nie pracuje, ale i tak jest ukochanym synkiem mamy) i pokazać się raz w roku na święta. Nie wiem co robić, chcę walczyć o swoje życie i żyć jak sobie wymarzyłam, ale z drugiej strony...

[la'Mbria]

Napisane przez Nati996

Hej dziewczyny..

Sprawa jest trudna. W maju zmarł mój tata, głowa rodziny, ogarniał większość ważnych spraw domowych.. Mama zawsze była mu podległa, robiła tak jak on uważał, a zajmowała się głównie pracą, dziećmi i sprawami domowymi typu gotowanie. Wszelkie papierki, sprawy urzędowe i mnóóóóstwo innych, ogarniał mój tata.

No i problem jest taki, że w czerwcu z moim TŻ postanowiliśmy zamieszkać z mamą, pomóc jej TROCHĘ. Ale sprawy potoczyły się inaczej, mama robi wieczny bałagan wokół siebie, nie dba o nic, liczy się dla niej tylko kuchnia (gotowanie, nie sprzątanie), ciągle w niej siedzi jeśli nie jest w pracy, kury i psy. Nic więcej, wieczny bajzel wszędzie. Ja z narzeczonym mieszkamy u góry i to jest nasze mieszkanie. Na początku pomagałam mamie sprzątać u niej itd, w sumie, robiłam to za nią, ale kiedy zobaczyłam, że w ogóle tego nie szanuje i nie docenia, bo od razu robiła bałagan, przestałam. Mój TŻ przejął obowiązki mojego taty, mamy po 21 lat, a spadły na niego obowiązki 50letniego faceta, jest ciężko. Byłoby to do wytrzymania, gdyby nie ciągły brak zadowolenia mamy, jakieś fochy, pretensje, a ponadto wielkie uwielbienie jednego z moich braci, który okradał ją przez wiele lat i wplątał się w wielkie długi, przez co po śmierci taty nad domem wisi komornik... Jest wiele wiele w domu, co nam nie odpowiada, i mama nic nie chce zmieniać. Gdzie wszyscy widzą, że sytuacja jest nienormalna. Mamy ochotę się wyprowadzić, ALE. Czuje się za mamę odpowiedzialna. Ma 52 lata, a nie ogarnia życia, nie ma prawa jazdy i jest całkowicie zależna od innych.. Boję się, że sobie nie poradzi, a przez to jak tu wygląda, mój drugi brat też nie chce z nią mieszkać... Ten brat od długów, oczywiście też nie, woli zadzwonić do mamusi o pieniążki jak nie ma na życie (ma 27 lat, dziecko i od września nie pracuje, ale i tak jest ukochanym synkiem mamy) i pokazać się raz w roku na święta. Nie wiem co robić, chcę walczyć o swoje życie i żyć jak sobie wymarzyłam, ale z drugiej strony...

Ale z drugiej strony co?
Matka nie szanuje twoich starań.
Ma wywalone na twoje próby pomocy.
Zajmij się swoi życiem. Wyprowadź. Załóż rodzinę/ zajmij sobą i swoim facetem, a nie robisz z matki kalekę.
Nigdy sie nie nauczy ani ogarniać swoich spraw, ani szanować Ciebie i twojej pomocy, jeśli wiecznie bedziesz ją wyręczać i pozwalać na brak szacunku.
Kto w tym ukladzie jest rodzicem a kto udaje dziecko?!

Wysłane z mojego SM-J710F przy użyciu Tapatalka

[arenika]

Zacznij żyć swoim życiem. Wyprowadź się z chłopakiem będziesz miała większy komfort psychiczny a to bezcenne. Matka nie szanuje twojej pracy i strań- nie jest też małym dzieckiem które sobie w życiu nie poradzi jak nie posprząta to będzie żyła w syfie jej wybór. To kobieta w sile wieku jak będzie musiała to się ogarnie nie ma sensu żebyś robiła z siebie męczennice i poświęcała własne szczęście dla osoby która tego i tak nie doceni.

[Devon_rose]

Wyprowadź się.

[Kyriana]

Bardzo ciężka sytuacja. Rozumiem Twoje rozterki. Z jednej strony czujesz się za nią odpowiedzialna, to w końcu Twoja matka a z drugiej...ona kompletnie ma gdzieś Twoje starania. Ona nie jest małym dzieckiem, a skoro uwielbia Twojego brata to niech on z nią mieszka bądź przyjeżdza codziennie i jej pomaga. Wyprowadź się od niej, mówię poważnie. Jeżeli by szanowała Twoją pracę, jak najbardziej, ale sama widzisz jak to wygląda. Kompletnie ją to nie interesuje. Okazała Ci chociaż raz jakąkolwiek wdzięczność? Usłyszałaś słowo dziękuję? Uciekaj stamtąd dziewczyno póki Twój chłopak jeszcze nie jest zirytowany tą sytuacją, na pewno niepotrzebne Ci są kłótnie z nim

[LaPanteraNegra]

Jeżeli nie chcesz zniszczyć sobie życia to musicie z chłopakiem się wyprowadzić. Nie jesteś w stanie pomóc komuś, kto tej pomocy nie chce i nie umie jej docenić. I nie możesz dać się zniszczyć wyrzutom sumienia i poczuciu winy, nie tędy droga.

[Damayanti]

A czy mama nie popadła czasem w jakąś deprechę? Czy zawsze była typem bałaganiarza? Czy nastąpiła jakaś zmiana w jej zachowaniu, jest smutna? Może w tym tkwi problem? Czy rozmawiałaś z nią na ten temat?

[K1987]

Napisane przez Nati996

Hej dziewczyny..

Sprawa jest trudna. W maju zmarł mój tata, głowa rodziny, ogarniał większość ważnych spraw domowych.. Mama zawsze była mu podległa, robiła tak jak on uważał, a zajmowała się głównie pracą, dziećmi i sprawami domowymi typu gotowanie. Wszelkie papierki, sprawy urzędowe i mnóóóóstwo innych, ogarniał mój tata.

Popełniliście błąd na samym początku, wprowadzając się do mamy. To nie jest małe dziecko. Trzeba było udzielić mamie pomocy na zasadzie pójścia z nią do urzędu czy przypominania o załatwianiu pewnych spraw, a nie zastępowaniu taty w jej życiu.

Piszesz, że mama nie ogarnia życia, ale robi to na Wasze przyzwolenie. Po co ma coś ogarniać, skoro ma ludzi, którzy zrobią to za nią. 52 lata to jeszcze jest młoda osoba, która wielu rzeczy może się nauczyć, wiele zrobić, łącznie z prawem jazdy. Więc nie zastanawiaj się, tylko się wyprowadź a mama niech zacznie zachowywać się jak dorosła osoba, którą jest.