Wspólne mieszkanie. Jak się dotrzeć?

[hikarioka]

Cześć wszystkim. Postanowiliśmy z M. Wspólnie zamieszkać w marcu tego roku. Ponownie. Mieszkaliśmy już razem wcześniej jednak musieliśmy się wyprowadzić z wynajmowanego mieszkania. Zajęło nam rok zanim znaleźliśmy nowe mieszkanie. Wiadomo. Wzloty i upadki. Do tego od marca jesteśmy zaręczeni. Sam początek świetny, a potem zaczęły się schody. Niechęć do sprzątanie, zaniedbywanie "obowiązków" jako narzeczonego. Ale wymagania względem mnie nie malały. A to zakupy, a to sprzątanie a to gotowanie. Czyli wszystko to czym powinna zajmować się kobieta. Ponoć. Bo chciałabym jeszcze przypomnieć, że pracuje. Tak samo jak on. Ciężko mu zrozumieć, że jestem zmęczona bo mam pracę biurową. I przecież siedzę i wklepuje coś do komputera. I to nie może być takie męczące. On za to może być zmęczony. Bo pracuje fizycznie. I wraca z pracy i nie będzie nic robił. Oczywiście wymagania wobec mnie są. Ale gdy ja mam wobec niego jak wspólne oglądanie filmu, zrobienie obiadu czy wyjście na spacer to już tragedia. Wszystko na nie. O seksie nie wspomnę. Jeśli robimy to raz w miesiącu to sukces. Czy miałyście podobne sytuacje? Niekoniecznie kropka w kropkę. Jak sobie z tym poradziliście?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DarkChocolate666]

Musisz mu twardo powiedziec, ze tez tu mieszka razem z Toba i powinien miec jakies obowiazki, najlepiej zrobcie liste z podzialem obowiazkow. Nie chce Cie straszyc, ale doroslemu mezczyznie raczej nie powinno sie tlumaczyc, ze tez masz prawo byc zmeczona, nawet po wklepywaniu danych do komputera...

Doczytalam, ze tu tez jest problem z wspolnym spedzaniem czasu. Wyglada na to, ze u was romans juz umarl zanim sie rozhulal.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[NocnaWiedma]

Cóż, rozmowa, wytłumaczenie mu, że jest dorosły wobec tego powinien mieć obowiązki, bo nie jesteś jego rodzicem tylko partnerką i nie będziesz za niego robić. Jeśli się zgodzi to rozpisanie obowiązków na pół w harmonogramie, jeśli nie to rozstanie. Harmonogram zrobić z miejscem na zaznaczanie kto co zrobił, żeby było widać czy faktycznie daje on rezultaty.

Ale generalnie w sytuacji gdy jest miganie się od obowiązków, wspólnego spędzania czasu i seksu to już jest taki zestaw, że nie ma co zbierać i lepiej się rozstać po prostu od razu.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Co tu niby jest do docierania, skoro nie pasujecie do siebie w co najmniej kilku fundamentalnych kwestiach?

Wymagania to on sobie może mieć tak samo jak ty możesz je olać. Nikt ci nie każe obsługiwać pasożyta.

[Ellen_Ripley]

Sorry, ale w tyłku bym miała tego pana i jego wymagania. Zastanów się poważnie jak będzie wyglądało Twoje życie z kimś takim tak na dłuższą metę, skoro już wychodzą takie kwiatki. Podpowiadam: nieciekawie. Nie zmienisz dorosłego konia nagle w kogoś, kto rozumie czym jest partnerstwo.

[kazleto]

Napisane przez hikarioka

Cześć wszystkim. Postanowiliśmy z M. Wspólnie zamieszkać w marcu tego roku. Ponownie. Mieszkaliśmy już razem wcześniej jednak musieliśmy się wyprowadzić z wynajmowanego mieszkania. Zajęło nam rok zanim znaleźliśmy nowe mieszkanie. Wiadomo. Wzloty i upadki. Do tego od marca jesteśmy zaręczeni. Sam początek świetny, a potem zaczęły się schody. Niechęć do sprzątanie, zaniedbywanie "obowiązków" jako narzeczonego. Ale wymagania względem mnie nie malały. A to zakupy, a to sprzątanie a to gotowanie. Czyli wszystko to czym powinna zajmować się kobieta. Ponoć. Bo chciałabym jeszcze przypomnieć, że pracuje. Tak samo jak on. Ciężko mu zrozumieć, że jestem zmęczona bo mam pracę biurową. I przecież siedzę i wklepuje coś do komputera. I to nie może być takie męczące. On za to może być zmęczony. Bo pracuje fizycznie. I wraca z pracy i nie będzie nic robił. Oczywiście wymagania wobec mnie są. Ale gdy ja mam wobec niego jak wspólne oglądanie filmu, zrobienie obiadu czy wyjście na spacer to już tragedia. Wszystko na nie. O seksie nie wspomnę. Jeśli robimy to raz w miesiącu to sukces. Czy miałyście podobne sytuacje? Niekoniecznie kropka w kropkę. Jak sobie z tym poradziliście?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

co to sa obowiazki narzeczonego?

[cava]

Napisane przez NocnaWiedma

Cóż, rozmowa, wytłumaczenie mu, że jest dorosły

Jak komuś dorosłemu trzeba uświadamiać że jest dorosły, to moim zdaniem, nie ma z kimś takim o czym rozmawiać w ogóle.
Szkoda czasu i energii.



Żeby jeszcze choć seks mieli dobry, to jeszcze bym jakoś zrozumiała czego ze sobą siedzą. Ona z nim, bo po co on z nią siedzi to jasno komunikuje: chce mieć ugotowane, posprzątane , wyprane za friko i z kim rachunki na pół dzielić.
A tak to nie wiem, co się ona tak uparła.

[Zorzoli]

Z doświadczenia rodziny i znajomych to widzę, że jak ktoś nie wyniósł z domu nauki, że obowiązki są wspólne to raczej juz nie wiele da sie zrobic.
Albo to zaakceptujesz alb rozstanie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[hikarioka]

Napisane przez Zorzoli

Z doświadczenia rodziny i znajomych to widzę, że jak ktoś nie wyniósł z domu nauki, że obowiązki są wspólne to raczej juz nie wiele da sie zrobic.
Albo to zaakceptujesz alb rozstanie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Właśnie to jest to, matka nauczyła go tak, że wszystko robiła za niego. I wpoiła mu, że kobieta ma się zamęczyć w pracy, a potem w domu. A ja się na to nie godzę i nie będę godzić. I chciałabym żeby jakoś to zrozumiał. Łatwo wielu osobom mówić, że jak nie rozumie to rozstanie. A co jeśli ktoś po prostu kocha i nie chce się rozstać? I chce po prostu naleźć jakiś sposób by to po prostu ogarnąć.

---------- Dopisano o 09:15 ---------- Poprzedni post napisano o 09:11 ----------

Napisane przez kazleto

co to sa obowiazki narzeczonego?

Dlatego jest to wpisane w cudzysłów, ponieważ nie wiem jak nazwać fakt, że narzeczony powinien poświęcać czas swojej narzeczonej, spędzać go z nią, robić coś z nią. Seks należy do spełniania potrzeb narzeczonej. Tak jak on by chciał bym ja spełniała jego oczekiwania i sprzątała, gotowała. Obowiązki? Powinności? To wszystko brzmi jak przymus. A to wszystko nie jest przymusem, tylko czymś co chyba każdy powinien chcieć.

---------- Dopisano o 09:19 ---------- Poprzedni post napisano o 09:15 ----------

Napisane przez cava

Jak komuś dorosłemu trzeba uświadamiać że jest dorosły, to moim zdaniem, nie ma z kimś takim o czym rozmawiać w ogóle.
Szkoda czasu i energii.



Żeby jeszcze choć seks mieli dobry, to jeszcze bym jakoś zrozumiała czego ze sobą siedzą. Ona z nim, bo po co on z nią siedzi to jasno komunikuje: chce mieć ugotowane, posprzątane , wyprane za friko i z kim rachunki na pół dzielić.
A tak to nie wiem, co się ona tak uparła.

Co się tak uparłam? Kocham go, to chyba wystarczy. I to nie jest plan by szybko wszystko wyrzucać za burtę bo pojawiły się komplikacje. Jesteśmy razem 3 lata. I mamy różne momenty. Są momenty, że jest świetnie, seks mamy cudowny (jak już do niego dojdzie). Po prostu czasem mam wrażenie, że żyjemy obok siebie zamiast razem. I chciałabym jakoś dojść do kompromisu i porozumienia. Bo tym przecież jest związek. Nie tupnięciem nóżką i tak ma być albo poddaniem się gdy coś jest nie tak.

[NocnaWiedma]

Napisane przez hikarioka

Właśnie to jest to, matka nauczyła go tak, że wszystko robiła za niego. I wpoiła mu, że kobieta ma się zamęczyć w pracy, a potem w domu. A ja się na to nie godzę i nie będę godzić. I chciałabym żeby jakoś to zrozumiał. Łatwo wielu osobom mówić, że jak nie rozumie to rozstanie. A co jeśli ktoś po prostu kocha i nie chce się rozstać? I chce po prostu naleźć jakiś sposób by to po prostu ogarnąć.

---------- Dopisano o 09:15 ---------- Poprzedni post napisano o 09:11 ----------




Dlatego jest to wpisane w cudzysłów, ponieważ nie wiem jak nazwać fakt, że narzeczony powinien poświęcać czas swojej narzeczonej, spędzać go z nią, robić coś z nią. Seks należy do spełniania potrzeb narzeczonej. Tak jak on by chciał bym ja spełniała jego oczekiwania i sprzątała, gotowała. Obowiązki? Powinności? To wszystko brzmi jak przymus. A to wszystko nie jest przymusem, tylko czymś co chyba każdy powinien chcieć.

To że coś tam mama nie ma znaczenia. Jest dorosłym koniem, który tak robi bo mu wygodnie, że nie ma obowiązków w życiu po prostu.

Lepiej się rozstać nawet jak boli niż trwać w kiepskim związku, a jak sama zauważasz to, że udaje że mu rączki urwało to jest wierzchołek góry lodowej. Nie masz z tego ani partnerstwa, ani seksu, ani fajnie spędzonego czasu.
Czasem miłość to za mało.
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Daj sobie z nim spokój. Z tego nic nie będzie.

[DarkChocolate666]

Napisane przez hikarioka

Właśnie to jest to, matka nauczyła go tak, że wszystko robiła za niego. I wpoiła mu, że kobieta ma się zamęczyć w pracy, a potem w domu. A ja się na to nie godzę i nie będę godzić. I chciałabym żeby jakoś to zrozumiał. Łatwo wielu osobom mówić, że jak nie rozumie to rozstanie. A co jeśli ktoś po prostu kocha i nie chce się rozstać? I chce po prostu naleźć jakiś sposób by to po prostu ogarnąć.

---------- Dopisano o 09:15 ---------- Poprzedni post napisano o 09:11 ----------




Dlatego jest to wpisane w cudzysłów, ponieważ nie wiem jak nazwać fakt, że narzeczony powinien poświęcać czas swojej narzeczonej, spędzać go z nią, robić coś z nią. Seks należy do spełniania potrzeb narzeczonej. Tak jak on by chciał bym ja spełniała jego oczekiwania i sprzątała, gotowała. Obowiązki? Powinności? To wszystko brzmi jak przymus. A to wszystko nie jest przymusem, tylko czymś co chyba każdy powinien chcieć.

---------- Dopisano o 09:19 ---------- Poprzedni post napisano o 09:15 ----------




Co się tak uparłam? Kocham go, to chyba wystarczy. I to nie jest plan by szybko wszystko wyrzucać za burtę bo pojawiły się komplikacje. Jesteśmy razem 3 lata. I mamy różne momenty. Są momenty, że jest świetnie, seks mamy cudowny (jak już do niego dojdzie). Po prostu czasem mam wrażenie, że żyjemy obok siebie zamiast razem. I chciałabym jakoś dojść do kompromisu i porozumienia. Bo tym przecież jest związek. Nie tupnięciem nóżką i tak ma być albo poddaniem się gdy coś jest nie tak.

No to porozmawiaj z nim i wyloz kawe na lawe. Tylko co z miloscia jak on powie "sorry, nie bede tego robil. Pracuje fizycznie, wiec ty to mozesz robic "? Bedziesz sie dalej poswiecac, bo milosc? Innego rozwiazania niz rozmowa i wzajemne zrozumienie, szacunek nie ma. Ani go nie pobijesz, ani nie wyslesz na kurs pt. Jak byc dobrym partnerem

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a240a5cdc9601fd61cd3ffc006c0fc885123340f_657b9702b0d25]

Napisane przez hikarioka

I chciałabym jakoś dojść do kompromisu i porozumienia.

Do tego są potrzebne dwie strony.

On wypowiedział już swoje zdanie i przedstawił poglądy na układ w jego związku. Coś jest niejasne dla ciebie ? Bo dla mnie wszystko.
Ja bym takiego trutnia nie chciała nawet za dopłatą. Kochusianie to nie wszystko. Zresztą co to za miłość kiedy jedna strona chce wykorzystywać drugą i ma wylane na jej potrzeby.

[cava]

Napisane przez hikarioka

Co się tak uparłam? Kocham go, to chyba wystarczy. I to nie jest plan by szybko wszystko wyrzucać za burtę bo pojawiły się komplikacje. Jesteśmy razem 3 lata. I mamy różne momenty. Są momenty, że jest świetnie, seks mamy cudowny (jak już do niego dojdzie). Po prostu czasem mam wrażenie, że żyjemy obok siebie zamiast razem. I chciałabym jakoś dojść do kompromisu i porozumienia. Bo tym przecież jest związek. Nie tupnięciem nóżką i tak ma być albo poddaniem się gdy coś jest nie tak.

Powiem ci brutalnie, skoro wystarcza Ci ze go kochasz: no to go kochaj i nie narzekaj.
Bo on się nie zmieni, bo nie chce.


jesteście dopiero 3 lata ze sobą, a masz z nim życie jakbyście byli niespecjalnie dobrze dobraną parą po minimum 30 latach takiego-se związku .


lepiej nie będzie. A już na pewno nie na stałe. Może zrobi zryw na krótki czas jak go ostro dociśniesz, potem będzie tak samo a raczej coraz gorzej. To jest dorosły, ukształtowany człowiek, który wie czego chce i jak chce żyć.
A on chce żyć tak, żebyś Ty latała i robiła wszytko w koło niego i nie zawracała mu głowy.
I jeszcze ten seks raz na miesiąc. Nawet tego mu się nie chce.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez hikarioka

Właśnie to jest to, matka nauczyła go tak, że wszystko robiła za niego. I wpoiła mu, że kobieta ma się zamęczyć w pracy, a potem w domu. A ja się na to nie godzę i nie będę godzić. I chciałabym żeby jakoś to zrozumiał. Łatwo wielu osobom mówić, że jak nie rozumie to rozstanie.

Nie zwalaj winy na jego matkę. To jest dorosły facet i decyzje od dawna podejmuje samodzielnie.
Jeśli chcesz, żeby zrozumiał, że się nie godzisz, to najpierw sama przestań się godzić. Niby ci to tak uwiera, a jednak nadal z nim mieszkasz i jak mniemam obsługujesz jaśnie pana, bo on ma wymagania.

A co jeśli ktoś po prostu kocha i nie chce się rozstać? I chce po prostu naleźć jakiś sposób by to po prostu ogarnąć.

A co jeśli on nie chce tego ogarnąć? A nie chce.
Będziesz się męczyć w imię swojej definicji miłości?

Dlatego jest to wpisane w cudzysłów, ponieważ nie wiem jak nazwać fakt, że narzeczony powinien poświęcać czas swojej narzeczonej, spędzać go z nią, robić coś z nią. Seks należy do spełniania potrzeb narzeczonej. Tak jak on by chciał bym ja spełniała jego oczekiwania i sprzątała, gotowała. Obowiązki? Powinności? To wszystko brzmi jak przymus. A to wszystko nie jest przymusem, tylko czymś co chyba każdy powinien chcieć.

Co jeśli on zwyczajnie nie ma takich potrzeb seksualnych jak ty? Ma udawać, że ma, zacisnąć zęby i wykonywać "obowiązki narzeczonego", bo "powinien chcieć"? Równie dobrze on ci może powiedzieć, że "powinnaś chciceć" gotować mu obiadki i prać jego majty.

Co się tak uparłam? Kocham go, to chyba wystarczy. I to nie jest plan by szybko wszystko wyrzucać za burtę bo pojawiły się komplikacje. Jesteśmy razem 3 lata. I mamy różne momenty. Są momenty, że jest świetnie, seks mamy cudowny (jak już do niego dojdzie). Po prostu czasem mam wrażenie, że żyjemy obok siebie zamiast razem. I chciałabym jakoś dojść do kompromisu i porozumienia. Bo tym przecież jest związek. Nie tupnięciem nóżką i tak ma być albo poddaniem się gdy coś jest nie tak.

No jak widać twoje kochanie nie wystarczy. Dla mnie to wygląda jak wymówka, byle by tylko nie musieć przechodzić rozstania.
Jesteście razem zaledwie trzy lata, a już są różne momenty, wzloty i upadki i obustronne męczenie doopy po zaledwie paru miesiącach mieszkania razem.

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez hikarioka

Właśnie to jest to, matka nauczyła go tak, że wszystko robiła za niego. I wpoiła mu, że kobieta ma się zamęczyć w pracy, a potem w domu. A ja się na to nie godzę i nie będę godzić. I chciałabym żeby jakoś to zrozumiał. Łatwo wielu osobom mówić, że jak nie rozumie to rozstanie. A co jeśli ktoś po prostu kocha i nie chce się rozstać? I chce po prostu naleźć jakiś sposób by to po prostu ogarnąć

to twoje zycie bedzie wygladac tak:

1wszy etat w pracy
2gi etat w domu: kucharka, sprztaczka it..
3ci etat jako matka

spelnisz w 100% oczekiwania leniwego misiaczka, tesciowa bedzie z ciebie dumna

[linaya]

Napisane przez hikarioka

Ale wymagania względem mnie nie malały. A to zakupy, a to sprzątanie a to gotowanie. Czyli wszystko to czym powinna zajmować się kobieta. Ponoć. Bo chciałabym jeszcze przypomnieć, że pracuje. Tak samo jak on. Ciężko mu zrozumieć, że jestem zmęczona bo mam pracę biurową.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie ma czegoś takiego, że kobieta coś tam powinna. Tak samo zresztą mężczyzna. Natomiast jeśli dwoje dorosłych, zdrowych ludzi mieszka razem i oboje pracują zawodowo, to dla mnie jest oczywiste, że powinni się dzielić obowiązkami domowymi. Mogą dzielić się na zmianę: np. raz Ty gotujesz, raz on, lub np. Ty gotujesz, on sprząta i robi zakupy, ale nie może być tak, że jedno po pracy jeszcze ogarnia dom, a drugie tylko odpoczywa. To zwyczajnie niesprawiedliwe i płeć nie ma nic do rzeczy.


To, że z domu wyniósł taki nie inny wzorzec, może, ale nie musi utrudniać sprawę. Bo jeśli komuś zależy, chce, by w związku było dobrze, fajnie i sprawnie, to się tych wszystkich rzeczy uczy, a nie "bo u mnie w domu mama wszystko robiła".



Zresztą, są też inne rozwiązania. Są wyjścia do restauracji, jedzenie na wynos, catering i gotowe dania do podgrzania. Do sprzątania można zatrudnić pomoc domową. Zakupy robić przez internet, z dowozem do domu. Ale zdaje mi się, że u Was sprawa rozbija się o odmienne podejście do związku i różne oczekiwania wobec partnera.

[Magmag0194]

Napisane przez hikarioka

Cześć wszystkim. Postanowiliśmy z M. Wspólnie zamieszkać w marcu tego roku. Ponownie. Mieszkaliśmy już razem wcześniej jednak musieliśmy się wyprowadzić z wynajmowanego mieszkania. Zajęło nam rok zanim znaleźliśmy nowe mieszkanie. Wiadomo. Wzloty i upadki. Do tego od marca jesteśmy zaręczeni. Sam początek świetny, a potem zaczęły się schody. Niechęć do sprzątanie, zaniedbywanie "obowiązków" jako narzeczonego. Ale wymagania względem mnie nie malały. A to zakupy, a to sprzątanie a to gotowanie. Czyli wszystko to czym powinna zajmować się kobieta. Ponoć. Bo chciałabym jeszcze przypomnieć, że pracuje. Tak samo jak on. Ciężko mu zrozumieć, że jestem zmęczona bo mam pracę biurową. I przecież siedzę i wklepuje coś do komputera. I to nie może być takie męczące. On za to może być zmęczony. Bo pracuje fizycznie. I wraca z pracy i nie będzie nic robił. Oczywiście wymagania wobec mnie są. Ale gdy ja mam wobec niego jak wspólne oglądanie filmu, zrobienie obiadu czy wyjście na spacer to już tragedia. Wszystko na nie. O seksie nie wspomnę. Jeśli robimy to raz w miesiącu to sukces. Czy miałyście podobne sytuacje? Niekoniecznie kropka w kropkę. Jak sobie z tym poradziliście?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jak ja uwielbiam takie głupie pier**lenie o pracy biurowej Ja mam pracę mieszaną (fizyczno-biurowa) i po pracy fizycznej czuję się dużo lepiej, niż po biurowej.
TŻ też na początku opowiadał takie historie, jak to siedzenie w biurze jest lekkie WIĘC pewnego pięknego dnia ubrałam go w taką wersję light pracy biurowej - miał cały dzień na załatwienie wszystkich formalności, a że akurat się nazbierały i jego firmowe i nasze prywatne sprawy (wymiana samochodu, ubezpieczenie mieszkania, rachunki itd.). Bardzo szybko zmienił zdanie

Co zrobić? Wyznaczyć granicę, jasny podział obowiązków spisany na kartce (RÓWNY) i egzekwować. A jak nie będzie się stosować to się wynieść i zapomnieć, bo szkoda życia na takie wygodne elementy. Nie masz żadnego obowiązku robić za dwoje we wspólnym mieszkaniu. Mało tego, z szacunku do siebie, swojej psychiki i swojego ciała robić tego nie powinnaś.

Mój TŻ to wyjątek, bo on przyjął do wiadomości, że ja nie będę jego obsługiwała. Mimo takiego wychowania, mimo tego, że jego ex to robiły. Tyle, że ja od początku byłam nieugięta i po prostu nie robiłam NIC za dwoje.

Najbardziej pamiętny tekst z początków naszego związku:
ON: "Dlaczego ja nie mam czystych majtek?"
JA: "No ja mam . Jeśli masz z tym problem to albo użyj pralki, albo chodź w brudnych. Tak to już w życiu jest, że same się nie piorą"

[Mamrot28]

Napisane przez linaya

Nie ma czegoś takiego, że kobieta coś tam powinna. Tak samo zresztą mężczyzna. Natomiast jeśli dwoje dorosłych, zdrowych ludzi mieszka razem i oboje pracują zawodowo, to dla mnie jest oczywiste, że powinni się dzielić obowiązkami domowymi. Mogą dzielić się na zmianę: np. raz Ty gotujesz, raz on, lub np. Ty gotujesz, on sprząta i robi zakupy, ale nie może być tak, że jedno po pracy jeszcze ogarnia dom, a drugie tylko odpoczywa. To zwyczajnie niesprawiedliwe i płeć nie ma nic do rzeczy.


To, że z domu wyniósł taki nie inny wzorzec, może, ale nie musi utrudniać sprawę. Bo jeśli komuś zależy, chce, by w związku było dobrze, fajnie i sprawnie, to się tych wszystkich rzeczy uczy, a nie "bo u mnie w domu mama wszystko robiła".



Zresztą, są też inne rozwiązania. Są wyjścia do restauracji, jedzenie na wynos, catering i gotowe dania do podgrzania. Do sprzątania można zatrudnić pomoc domową. Zakupy robić przez internet, z dowozem do domu. Ale zdaje mi się, że u Was sprawa rozbija się o odmienne podejście do związku i różne oczekiwania wobec partnera.

Jeśli nie chcesz się z partnerem rozstać bo go kochasz i liczysz na przemianę to szczerze z nim porozmawiaj. Powiedz otwarcie jak to widzisz. A jeśli jemu podoba się życie, że ma podobne wszystko na tacy, uprane i wyprasowane to rzuć to w cholerę. Jak zostanie z brudnymi majtkami to coś będzie musiał sobie zorganizować. Może poleci do mamusi a może takie kolejne sytuacje życiowe pozwolą mu ciut się ogarnąć.


I tak samo jestem zdania, że miłość czasem to za mało. Można kogoś kochać szalenie ale pewne kwestie nie zawsze uda się pogodzić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Hultaj]

za ile ślub ?

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Kochasz go to się męcz w imię miłości. On się nie zmieni, bo taką ma mentalność. Z czasem raczej będzie tylko gorzej, ale jak chcesz robić za frajera to twój wybór.

[Wicked_Girl]

Napisane przez hikarioka

. Ciężko mu zrozumieć, że jestem zmęczona bo mam pracę biurową.
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To jakaś masakra. Twój partner deprecjonuje Twoją pracę, w zasadzie to już bardzo kiepsko rokuje. O seksie raz na miesiąc nie wspomnę, bo z tego co piszesz wynika, że to problem. Czy jest to problem dlatego, że: macie inne potrzeby/kara Cię takim zachowaniem, bo nie wysprzątałaś mieszkania na błysk czy coś zupełnie innego?

[Tepsa]

Albo zarobisz rozpiskę co on robi, albo będziesz wszystko za hrabie ogarnąć, bo on jest wiecznie zmęczony...trudno, od odkurzania ręką mu nie odpadnie, podbnie jak od wstawienia prania, a to nie kosztuje niewiadomo ile wysiłku... zakupy z listą to bułka z masłem, serio nie mecz się z kimś kto nie docenia Twojego starania a jeszcze Cie wpędza w poczucie winy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Zorzoli]

Napisane przez hikarioka

Właśnie to jest to, matka nauczyła go tak, że wszystko robiła za niego. I wpoiła mu, że kobieta ma się zamęczyć w pracy, a potem w domu. A ja się na to nie godzę i nie będę godzić. I chciałabym żeby jakoś to zrozumiał. Łatwo wielu osobom mówić, że jak nie rozumie to rozstanie. A co jeśli ktoś po prostu kocha i nie chce się rozstać? I chce po prostu naleźć jakiś sposób by to po prostu ogarnąć.[COLOR="Silver"]

no ale on powiedział jasno, że to kobieta powinna zajmować się pracami domowymi i że masz mało męczącą pracę.
Sama nic nie zmienisz. Jak on nie chce to albo się godzisz na jego warunki albo.... no nie ma innej opcji...Mozesz mu narzekać codziennie, ze ma się zająć obowiązkami no ale co to za życiu i związek...

[Overcooked]

I dlatego statystycznie mężatki żyją krócej niż wdowy/niezamężne, po operacji serca mają gorsze rokowanie niż mężczyźni i kobiety niezamężne. Taka jest stawka tego tyrania na drugim etacie służącej kucharko-sprzątaczko-praczko-ogarniaczki do końca życia jak znaczna część prababek i babek. Radzę jednak ponownie przemyśleć czy te "ale kocham" jest tego warte. Starego chłopa jak on nie zmienisz, możesz naciskając "kompromisami" i wizją rozstania osiągnąć jakieś pojedyncze rzeczy z listy, ale konceptu partnerstwa już mu nie wszczepisz w tym wieku, zawsze to wyjdzie.

[skara]

Miłość jednej strony to za mało kiedy druga strona ma wywalone. Nie jesteś dla niego ważna, olewa Twoje potrzeby. Szkoda życia.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Monia284]

Napisane przez Ellen_Ripley

Sorry, ale w tyłku bym miała tego pana i jego wymagania. Zastanów się poważnie jak będzie wyglądało Twoje życie z kimś takim tak na dłuższą metę, skoro już wychodzą takie kwiatki. Podpowiadam: nieciekawie. Nie zmienisz dorosłego konia nagle w kogoś, kto rozumie czym jest partnerstwo.

Ja tak samo. Takich facetów unikam. Co jak co ale jestem asertywna i nie dam z siebie zrobić służącej. Nie wyobrażam sobie sama cały czas wszystko robić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Monia284]

Napisane przez hikarioka

Właśnie to jest to, matka nauczyła go tak, że wszystko robiła za niego. I wpoiła mu, że kobieta ma się zamęczyć w pracy, a potem w domu. A ja się na to nie godzę i nie będę godzić. I chciałabym żeby jakoś to zrozumiał. Łatwo wielu osobom mówić, że jak nie rozumie to rozstanie. A co jeśli ktoś po prostu kocha i nie chce się rozstać? I chce po prostu naleźć jakiś sposób by to po prostu ogarnąć.

---------- Dopisano o 09:15 ---------- Poprzedni post napisano o 09:11 ----------




Dlatego jest to wpisane w cudzysłów, ponieważ nie wiem jak nazwać fakt, że narzeczony powinien poświęcać czas swojej narzeczonej, spędzać go z nią, robić coś z nią. Seks należy do spełniania potrzeb narzeczonej. Tak jak on by chciał bym ja spełniała jego oczekiwania i sprzątała, gotowała. Obowiązki? Powinności? To wszystko brzmi jak przymus. A to wszystko nie jest przymusem, tylko czymś co chyba każdy powinien chcieć.

---------- Dopisano o 09:19 ---------- Poprzedni post napisano o 09:15 ----------




Co się tak uparłam? Kocham go, to chyba wystarczy. I to nie jest plan by szybko wszystko wyrzucać za burtę bo pojawiły się komplikacje. Jesteśmy razem 3 lata. I mamy różne momenty. Są momenty, że jest świetnie, seks mamy cudowny (jak już do niego dojdzie). Po prostu czasem mam wrażenie, że żyjemy obok siebie zamiast razem. I chciałabym jakoś dojść do kompromisu i porozumienia. Bo tym przecież jest związek. Nie tupnięciem nóżką i tak ma być albo poddaniem się gdy coś jest nie tak.

Według mnie i tak było u mnie w związku 3 lata to tak krótki okres że między Wami powinno być dobrze bez wzlotów i upadków. Co więcej po tak krótkim czasie to u mnie był jeszcze okres zauroczenia, nadal dużego pożądania. Jak facet się tak zachowuje to będzie gorzej. Jakieś upadki to mogą być ale po dłuższym stażu. Inaczej moim zdaniem to wyglada jak niedobranie się i taki związek że ludzie będą się wzajemnie krzywdzie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz