Moja zazdrosna siostra

[Noeeemi]

Postanowiłam napisać tutaj na forum, ponieważ od dłuższego czasu męczy mnie problem z moją siostrą, która z dnia na dzień staje się moim najgorszym wrogiem... nie mam już komu się wyżalić i nie wiem jak rozwiązać całą tę sytuację.
Zawsze miałam dobry kontakt ze swoją siostrą - lubiłyśmy spędzać razem czas, godzinami rozmawiać. Niestety wszystko się zmieniło - od kiedy poszłam na studia (obecnie kończę studia 1 stopnia) i od kiedy poznałam świetnego chłopaka, z którym jestem bardzo szczęśliwa.
Rodzice traktowali nas zwykle na równi. Tylko obecnie jest nieco inaczej. Zdałam egzamin na prawo jazdy - ale nie mam prawa jeździć autem - rodzice kupili mojej siostrze samochód, którego ona nigdy nie chce mi użyczyć, a rodzice też nie chcą nigdy pożyczyć mi swojego samochodu, bo uważają, że jestem ,,jeszcze młoda'' i na pewno spowoduję wypadek (mam prawo jazdy od 3 lat). Muszę tłuc się autobusami w każde jedno miejsce. Ponadto, kiedy przychodzi do mnie mój chłopak to moja siostra zaczyna odgrywać różne sceny. Krzyczy na mnie, że powinnam zająć się nauką albo sprzątaniem i, że zbyt często spotykam się ze swoim chłopakiem - widuję się z nim raz w tygodniu i w weekendy. Moja siostra również ma chłopaka, ale on nie poświęca jej zbyt wiele czasu. On niby zawsze ma coś na głowie i po prostu olewa ją na każdym kroku. Ona planuje z nim wspólne życie, a on... w ogóle się do tego nie zabiera. Poza tym wszystkie obowiązki domowe są na mojej głowie - to ja zawsze sprzątam, gotuję, piorę, itd. Wynika to z tego, że jestem zwykle najwcześniej w domu, nie boli mnie to, że muszę wykonywać te obowiązki tylko boli mnie to, że tylko ja to robię i nikt mi nigdy nie pomoże. Moja siostra nic nie robi w domu. Ona przychodzi z pracy i siada przed komputerem. Tak jest zawsze. Kiedy poproszę ją, żeby mi pomogła to odmawia i twierdzi, że jest za bardzo zmęczona (ma pracę biurową). Moja mama natomiast zajmuje się domem jedynie w weekend, bo zwykle późno kończy pracę, a tata - pomaga chociażby gotując czasem obiady, ale niestety bałagani ( jak to zwykle facet).
Co więcej, w moim domu często są awantury przez moją siostrę. Ona ciągle narzeka na wszystko i nieustannie kłóci się ze swoim chłopakiem. Moja mama ma już jej dość i ciągle jej mówi, że ona powinna w końcu ułożyć sobie życie, mieć stałą pracę, że może nie ma sensu dalej prowadzić związku z kimś, kto nie chce stabilizacji - ale moja siostra nie słucha i ciągle z nim jest.
Ja już mam serdecznie wszystkiego dosyć, bo oprócz tego, że rodzice ciągle wtrącają się w moje życie (ciągle pytają jak gdzieś idę o której będę, co będę robić, traktują mnie jak dziecko), to jeszcze moja siostra jest dla mnie strasznie wredna, nigdy z niczym nie chce mi pomóc i robi mi wstyd przed chłopakiem. Myślałam o tym, żeby wyjechać za granicę, znaleźć sobie pracę, ale mój chłopak nie wyjedzie, bo ma tutaj stałą, dobrą pracę. Nie chcę jechać bez niego. Na studia zaoczne mnie nie stać, a rodzice mimo, że nie mają problemów finansowych nie chcą mi ich finansować - z resztą nie chcę nawet być od nich zależna (mimo wszystko mojej siostrze płacili za studia). O jakąkolwiek pracę jest ciężko, dorabiam sobie dodatkowo, ale to niewielkie pieniądze, jedynie na moje małe potrzeby. Chłopak każe mi przeczekać całą tę chorą sytuację aż skończę mgr i znajdę pracę - ale ja jestem na skraju wytrzymania.

[201607040940]

Napisane przez Noeeemi

Chłopak każe mi przeczekać całą tę chorą sytuację aż skończę mgr i znajdę pracę - ale ja jestem na skraju wytrzymania.

masz raczej problem z rodzicami a nie z siostrą. Pogadaj z matką nt podziału obowiązków w domu. Czy rodzice wiedza że w tygodniu dom jest głownie na Twojej głowie? Że głownie Ty go ogarniasz? Może matka sądzi że Twoja siostra również w tym uczestniczy? Jakim jesteś kierowcą? Może kiepskim i boją się dać Ci do dyspozycji auto bo wiedzą że sobie nie poradzisz? Mów że potrzebujesz praktyki, jak jest okazja podwóź rodziców np. do ciotki czy do sklepu żebyś miała okazję ćwiczyć. Może porozmawiaj o tym z ojcem - że potrzebujesz treningu, że jeżeli po zrobieniu prawka nie będziesz jeździła - to zapomnisz co umiesz. I szkoda kasy wydanej na kurs.

Co do siostry - jak będzie się czepiała mów żeby pilnowała własnego nosa a swoje światłe rady wprowadzała w życie we własnym związku. Jest po prostu zazdrosna.

Co do nierównego traktowania przez rodziców - mów im że jest Ci przykro że nie chcą Ci sfinansować tak jak starszej siostrze studiów, że jest Ci smutno że nierówno Was traktują. Idź w tym kierunku. I powoli urabiaj starszych.

[squirrelqa]

Jeśli czujesz, że jesteś na skraju wytrzymałości, to wez dziekanke, znajdź pracę i sie wyprowadz. Po co się męczyć?
EDIT
kończysz teraz licencjat, więc nawet nie musisz brac dziekanki. Rok opoznienia w studiowaniu to naprawdę nic strasznego.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Noeeemi

Postanowiłam napisać tutaj na forum, ponieważ od dłuższego czasu męczy mnie problem z moją siostrą, która z dnia na dzień staje się moim najgorszym wrogiem... nie mam już komu się wyżalić i nie wiem jak rozwiązać całą tę sytuację.
Zawsze miałam dobry kontakt ze swoją siostrą - lubiłyśmy spędzać razem czas, godzinami rozmawiać. Niestety wszystko się zmieniło - od kiedy poszłam na studia (obecnie kończę studia 1 stopnia) i od kiedy poznałam świetnego chłopaka, z którym jestem bardzo szczęśliwa.
Rodzice traktowali nas zwykle na równi. Tylko obecnie jest nieco inaczej. Zdałam egzamin na prawo jazdy - ale nie mam prawa jeździć autem - rodzice kupili mojej siostrze samochód, którego ona nigdy nie chce mi użyczyć, a rodzice też nie chcą nigdy pożyczyć mi swojego samochodu, bo uważają, że jestem ,,jeszcze młoda'' i na pewno spowoduję wypadek (mam prawo jazdy od 3 lat). Muszę tłuc się autobusami w każde jedno miejsce. Ponadto, kiedy przychodzi do mnie mój chłopak to moja siostra zaczyna odgrywać różne sceny. Krzyczy na mnie, że powinnam zająć się nauką albo sprzątaniem i, że zbyt często spotykam się ze swoim chłopakiem - widuję się z nim raz w tygodniu i w weekendy. Moja siostra również ma chłopaka, ale on nie poświęca jej zbyt wiele czasu. On niby zawsze ma coś na głowie i po prostu olewa ją na każdym kroku. Ona planuje z nim wspólne życie, a on... w ogóle się do tego nie zabiera. Poza tym wszystkie obowiązki domowe są na mojej głowie - to ja zawsze sprzątam, gotuję, piorę, itd. Wynika to z tego, że jestem zwykle najwcześniej w domu, nie boli mnie to, że muszę wykonywać te obowiązki tylko boli mnie to, że tylko ja to robię i nikt mi nigdy nie pomoże. Moja siostra nic nie robi w domu. Ona przychodzi z pracy i siada przed komputerem. Tak jest zawsze. Kiedy poproszę ją, żeby mi pomogła to odmawia i twierdzi, że jest za bardzo zmęczona (ma pracę biurową). Moja mama natomiast zajmuje się domem jedynie w weekend, bo zwykle późno kończy pracę, a tata - pomaga chociażby gotując czasem obiady, ale niestety bałagani ( jak to zwykle facet).
Co więcej, w moim domu często są awantury przez moją siostrę. Ona ciągle narzeka na wszystko i nieustannie kłóci się ze swoim chłopakiem. Moja mama ma już jej dość i ciągle jej mówi, że ona powinna w końcu ułożyć sobie życie, mieć stałą pracę, że może nie ma sensu dalej prowadzić związku z kimś, kto nie chce stabilizacji - ale moja siostra nie słucha i ciągle z nim jest.
Ja już mam serdecznie wszystkiego dosyć, bo oprócz tego, że rodzice ciągle wtrącają się w moje życie (ciągle pytają jak gdzieś idę o której będę, co będę robić, traktują mnie jak dziecko), to jeszcze moja siostra jest dla mnie strasznie wredna, nigdy z niczym nie chce mi pomóc i robi mi wstyd przed chłopakiem. Myślałam o tym, żeby wyjechać za granicę, znaleźć sobie pracę, ale mój chłopak nie wyjedzie, bo ma tutaj stałą, dobrą pracę. Nie chcę jechać bez niego. Na studia zaoczne mnie nie stać, a rodzice mimo, że nie mają problemów finansowych nie chcą mi ich finansować - z resztą nie chcę nawet być od nich zależna (mimo wszystko mojej siostrze płacili za studia). O jakąkolwiek pracę jest ciężko, dorabiam sobie dodatkowo, ale to niewielkie pieniądze, jedynie na moje małe potrzeby. Chłopak każe mi przeczekać całą tę chorą sytuację aż skończę mgr i znajdę pracę - ale ja jestem na skraju wytrzymania.

cóż. siostra to jedno, niesprawiedliwe traktowanie przez rodziców to drugie. myślę, że jakakolwiek rozmowa niewiele zmieni. najwięcej da wyprowadzka. teraz kończysz studia, więc w czym problem? po sesji idziesz do pracy, odkładasz kasę na studia zaoczne. jak będziesz za mało zarabiać to możesz poczekać rok /czy semestr/ z dalszą edukacją.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Czy kkiedyś nie bylo już prawie identycznego wątku?

[Skunksik93]

Moja siostra to dopiero ewenement... Nie pozwala mi odezwać się do swojego faceta, ba on nawet nie może na mnie spojrzeć bo jest awantura aleeee nie widzi w tym nic dziwnego aby wdzięczyć się do mojego narzeczonego. Kiedyś się z tego śmiałam, nie powiem, ale od dłuższego czasu sytuacja staje się nieznośna. Z jednego końca stołu awantura "Nie patrz na nią" A po kilku minutach skacze do mojego, uśmiecha się i wdzięczy 🤦☠♀️

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz