Wspólna przeprowadzka za granicę, dziecko i... rozwód?

[Hceta]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;86433020]Masz bardzo histeryczne podejście do tego tematu
Dzieci dość szybko adaptuja się do zmian szczególnie jak są małe tak jak twoje
Twoje dziecko nic nie traci Ty żyjesz twoja żona żyje. Wielu ojców pracuje daleko od domu widza dzieci tylko w weekendy i nikt nie drsmatyzuje
To zależy także od ciebie jak twoje dziecko będzie widziało tą sytuację jeśli Ty przedstawiasz to jako dramat i tragedie to ono będzie to widziało podobnie
Przedyskutuj to z psychologiem dziecięcym jak przekazać takie zmiany dziecku w jak najmniej dramatyczny sposób bo Ty swoim zachowaniem możesz dziecku wyrządzić więcej krzywdy niż sam fakt rozwodu[/QUOTE]

Xfrida. Masz wielka swobode wyciagania daleko idacych i czesto kompletnie blednych wnioskow z jednego zdania (gdzie pomijasz cala reszte), zero empatii, a czasem nawet pewne braki w... zastanowieniu sie nad czyms? Moze jestes tak zajeta, moze cikolwiek innego, moze ja napisalem cos nie precyzyjnie. Ale nawet jesli to ja napisalem cos nieprecyzyjnie, to z reszty kontekstu sklada sie to dosc precyzyjnie. Czasem napiszesz cos, z sensem - za co dziekuje, niestety najczesciej to pepesza w dlon i uraaaa..

Pamietasz jak zareagowalas na moja informacje o radzie prawnika zwiazanej z tym, zeby dziecko "wywiezc" do Polski? Zanim czepniesz sie znow slowa "wywiezc"... Powiedz.. Serio uwazasz ze prawnik zaproponowal mi porwanie, wywiezienie dziecka na sile i co tam jeszcze napisalas? Nie, nie mam prawnika za dyche, ktory licencje kupil na bazarze a wogole to zajmuje sie nie prawem rodzinnym, tylko specjalizuje sie w odzyskiwaniu kwater na cmentarzu. Wiec ten jeden raz wyjasnie - w zwiazku z faktem, ze nie chcialem opisywac calej procedury przed sadem (chociazby dlatego ze wtedy jeszcze jej w calosci nie rozumialem) ktora temu towarzyszy, sankcjonuje takie posuniecie, wiaze sie z dodatkowymi obowiazkami, ograniczeniami itd - to napisalem po prostu "wywiezc". Ale efekt na koniec jest dokladnie taki - jak napisalem - czyli dziecko traci kontakt z jednym z rodzicow. I wszystko Lege Artis. I mam z tym problem i nie chce tego.

Co do histerii - dla mnie utrata polowy kontaktu z dzieckiem to jest tragedia. Jednoznacznie. Zdecydowanie. Bez najmniejszych watpliwosci. Jesli Ciebie by to nie ruszylo (zreszta chyba NIE jestes w tej sytuacji, bo Twoje dzieci sa z Toba?), to znaczy ze z Toba jest cos bardzo powaznie nie tak.

Serio czlowieku. Ktos ogranicza Ci kontakt z dzieckiem, bardzo znaczaco, bez Twojej woli, winy - i dla Ciebie to jest spoko? Nie rozumiem. To jesli TO cie nie rusza, to co Cie rusza? Dla mnie - nie ma obszaru gdzie mozna bylo by mnie bardziej dotknac i zranic. Nawet jelsi ktos zrobil by cos bezposrednio mnie, ma to dla mnie mniejsza wage, niz jesli wplywa na moje relacje z dzieckiem.

Porownywanie mnie do ojcow ktorzy pracuja daleko i widza dzieci tylko w weekendy jest KOMPLETNIE nie trafione. Dlaczego? Bo najczesciej to ich WYBOR. Nawet wsrod osob, dla ktorych to JEDYNY wybor, wiekszosc (wszystkie ktore znam dokladnie w takiej sytuacji) maja NADZIEJE, ze to rozwiazanie CZASOWE. A wiec ze przyjdzie dzien, kiedy beda mogli polaczyc sie z rodzina. Czy bedzie on za miesiac, czy za 10 lat, i czy wogole - tego nie wiedza. Ale nadzieja jest. U mnie zmiana bedzie miala charakter permanentny. No Hope.

Temat jak przedstawic to dziecku, to zupelnie inna sprawa. I znow wyciagasz troszeczke bezsensowne wnioski, bo nigdzie nie napisalem, ze przed dzieckiem rozerwe koszule, potne sie zyletkami i powiem ze swiat sie skonczyl. To tylko i wylacznie Twoj pomysl. Ja nie planuje tego przedstawiac jako tragedii. Nawet jesli dla mnie to JEST tragedia. I bezwzglednie zamieram sie skontaktowac z psychologiem, jak zakomunikowac to dziecku jak najbardziej "na miekko", i jak tez wogole najlepiej dla dziecka zyc w ten sposob. Po prostu - nawet jesli mam jasna wizje jak to zrobic, to temat jest dla mnie zbyt wazny, zeby sie nie skontaktowac z profesjonalista.

[Hultaj]

Cięzko się z tobą rozmawia.
Powiedziałeś że życie w Szwajcarii jako singla z odzysku będzie dla ciebie cięzkie a może nawet niemożliwe. Finansowo to raz, plus trudności z możliwością ponownego ułożenia sobie życia prywatnie.
Co zostaje na logikę? Powrót do Polski.
Masz fachowe porady od prawników, jak procedurę przeprowadzić.
I co jest dla ciebie ważne? 1, jest to skomplikowane, 2, żonka musi robić karierę w Szwajcarii, w końcu to jest przecież twój priorytet.
Inny przykład.
Żona sobie nie wyobraża że będziesz mieszkał po drugiej stronie ulicy.
I co w związku z tym? To już nie będzie jej sprawa.

Nie jestem tobą, więc bez znaczenia co ja o tym myślę czy co bym zrobiła*, ale nie podałabym wszystkiego byłej żonie na tacy. Ona także może wrócić do Polski, jej kariera i finansowa sytuacja, oraz romans, nie powinny być dla ciebie ważniejsze od twojej i twoich spraw a jak czytam są. W ostateczności kochanek jak tak uwielbia twoją żonę również może osiedlić się w Polsce. Nie widziałabym także powodu by w jej imieniu ukrywać tą zdradę, czy ty jesteś jakimś kluczowym elementem ich schadzek żeby tak o nich dbać czy o co chodzi. Być może mały teścik nowej miłości dla tych państwa w obliczu trudności zweryfikowałby wspaniałość tego romansu, 2, skoro jej lepsza sytuacja zawodowa jest jej atutem i przewagą to czemu ty aż tak o to dbasz w jej imieniu. Retoryczne. Zdradzając kogoś liczysz się z tym że 2 strona nie ma obowiązku zachowywać dyskrecji, ludzie różnie sobie radzą z problemami, jedni zamykają wszystko w sobie, inni wolą się wygadać i informują np. przyjaciół czy znajomych. W rozmawianiu o rozpadzie związku czy zdradzie nie ma obiektywnie nic złego.
I nie ufałabym tej kobiecie, ona może powiedzieć tobie wszystko by cię urobić, roztoczyć wizje jak to będziecie się wspaniale dogadywać, a za plecami działać tak aby cię wyrolować.


*Ale po 1 primo, jeśli rozmowę z żoną musiałeś zacząć od podkreślenia że tym razem sobie nie wyjdzie wygodnie z pokoju unikając ciebie i tego co masz do powiedzenia tylko ma siąść na tyłku i pogadać (a raczej posłuchać, bo mówiła niewiele - ona nawet nie raczy z tobą rozmawiać) to znaczy że między wami komunikacji nie ma już od dawna. Nie wiem czy byłabym w stanie funkcjonować w tak nieprzypominającym związku związku tyle czasu co ty, doprowadziliście tą relację do tego że przypomina pustynię, to się nie stało w 1 dzień i kochanek jest już tylko mało istotnym kończącym (lub nie) wszystko detalem.
Oraz nie uważałabym siebie za partnera gorszego sortu z uwagi na zajmowanie się dzieckiem, mniejszą pensję czy ważność firmy, z kolei ty z lubością deprecjonowałeś siebie.

[Hceta]

Napisane przez Hultaj

Cięzko się z tobą rozmawia.
Powiedziałeś że życie w Szwajcarii jako singla z odzysku będzie dla ciebie cięzkie a może nawet niemożliwe. Finansowo to raz, plus trudności z możliwością ponownego ułożenia sobie życia prywatnie.
Co zostaje na logikę? Powrót do Polski.
Masz fachowe porady od prawników, jak procedurę przeprowadzić.
I co jest dla ciebie ważne? 1, jest to skomplikowane, 2, żonka musi robić karierę w Szwajcarii, w końcu to jest przecież twój priorytet. .

To prawda, ze najlatwiejszy wydaje sie powrot do Polski. Ale 1) wtedy dziecko traci kontakt z matka, czego ja nie chce mu robic, chociaz po tym jak na codzien zachowuje sie moja zona, to czasami nie mam juz sily dostawac kolejne strzaly i nadal byc fair. 2) uzyskanie opieki nad dzieckiem dla faceta - ma nieduze szanse prawdopodobienstwa, chociaz przypadkiem okazalo sie ze mam asa w rekawie w tym temacie.

Napisane przez Hultaj

Inny przykład.
Żona sobie nie wyobraża że będziesz mieszkał po drugiej stronie ulicy.
I co w związku z tym? To już nie będzie jej sprawa.

Tu akurat rozmawiamy o przykladzie gdzie ew. mieszkal bym doslowie kilkaset metrow dalej. I to wlasciwie glowna opcja jaka obecnie bierzemy pod uwage.

Napisane przez Hultaj

Nie jestem tobą, więc bez znaczenia co ja o tym myślę czy co bym zrobiła*, ale nie podałabym wszystkiego byłej żonie na tacy. Ona także może wrócić do Polski, jej kariera i finansowa sytuacja, oraz romans, nie powinny być dla ciebie ważniejsze od twojej i twoich spraw a jak czytam są. W ostateczności kochanek jak tak uwielbia twoją żonę również może osiedlić się w Polsce.

Proponowalem taki scenariusz, ale odrzucila go. Wiec do zrealizowania jest tylko w wersji gdzie ide na calosc, i pale wszystkie mosty, nie wiedzac czy uzyskam opieke nad dzieckiem czy nie. Ale.. coraz bardziej nie wykluczam tego scenariusza, bo skoro ja prez caly czas staram sie byc fair wobec niej, a ona nie jest fair wobec mnie, to... po co ja sie wlasciwie staram? Wrocic jak jest tak zaangazowana w kochanka - i tak juz nie wroci.

Napisane przez Hultaj

Nie widziałabym także powodu by w jej imieniu ukrywać tą zdradę, czy ty jesteś jakimś kluczowym elementem ich schadzek żeby tak o nich dbać czy o co chodzi. Być może mały teścik nowej miłości dla tych państwa w obliczu trudności zweryfikowałby wspaniałość tego romansu, 2, skoro jej lepsza sytuacja zawodowa jest jej atutem i przewagą to czemu ty aż tak o to dbasz w jej imieniu. Retoryczne. Zdradzając kogoś liczysz się z tym że 2 strona nie ma obowiązku zachowywać dyskrecji, ludzie różnie sobie radzą z problemami, jedni zamykają wszystko w sobie, inni wolą się wygadać i informują np. przyjaciół czy znajomych. W rozmawianiu o rozpadzie związku czy zdradzie nie ma obiektywnie nic złego.

Do tego juz dojrzalem i przestalem robic z tego tajemnice. i powoli zaczyna sie to rozchodzic. I znow, ja miesiacami ja krylem, w zamian tylko dostawalem psychiczny lomot.

Napisane przez Hultaj

I nie ufałabym tej kobiecie, ona może powiedzieć tobie wszystko by cię urobić, roztoczyć wizje jak to będziecie się wspaniale dogadywać, a za plecami działać tak aby cię wyrolować.

Smutne strasznie to co piszesz. Niestety mam juz kilka bardzo konkretnych sytuacji - ktore pokazuja ze masz racje, a ja liczac na to ze bedzie wspaniale, ze wszystko ustalimy i bedziemy sie tego trzymac - bladze w oblokach. To na prawde dla mnie wyjatkowo przykre, bo dla mnie zaufanie bylo najwazniejszym fundamentem zwiazku, a juz kilka razy na cos sie umowilismy i i tak zrobila inaczej.

Napisane przez Hultaj

*Ale po 1 primo, jeśli rozmowę z żoną musiałeś zacząć od podkreślenia że tym razem sobie nie wyjdzie wygodnie z pokoju unikając ciebie i tego co masz do powiedzenia tylko ma siąść na tyłku i pogadać (a raczej posłuchać, bo mówiła niewiele - ona nawet nie raczy z tobą rozmawiać) to znaczy że między wami komunikacji nie ma już od dawna. Nie wiem czy byłabym w stanie funkcjonować w tak nieprzypominającym związku związku tyle czasu co ty, doprowadziliście tą relację do tego że przypomina pustynię, to się nie stało w 1 dzień i kochanek jest już tylko mało istotnym kończącym (lub nie) wszystko detalem.
Oraz nie uważałabym siebie za partnera gorszego sortu z uwagi na zajmowanie się dzieckiem, mniejszą pensję czy ważność firmy, z kolei ty z lubością deprecjonowałeś siebie.

No jasne ze nie bylo tak, ze bylo wspaniale i nagle przyszedl kochanek i wszystko zepsul. Ale pustynia powstala dopiero jak on sie pojawil. I faktycznie jest to pustynia, i moje bieganie z wiaderkiem z woda - nic nie zmienia i nie zmieni. Poki co chce sprobowac zostac tu, blisko dziecka. Ale coraz bardziej widze, ze komunikacja miedzy nami tak bardzo sie popsula, ze - opieka naprzemienna moze szybkookazac sie nierealna, bo o kazda sytuacje bedzie klotnia. I bedzie jeszcze gorzej niz jest teraz - co jest na prawde trudne do osiagniecia - ale mozliwe. Wiec coraz mocniej zastanawiam sie, jednak nad powalczeiem o opieke (i oczywiscie umozliwienie dostepu do dziecka). Gorszy sort - niee, raczej tak o sobie nie mysle. Moze tyle ze szkoda mi ze dla kogos kogo kocham poswiecilem jak mi sie wydajce calkiem sporo, a w zamian zostalem oklamany, zdradzony, olany, zostawiony i teraz jeszcze strace kontakt z dzieckiem. I ze zona wogole nie widzi w tym zadnego problemu.

---------- Dopisano o 14:16 ---------- Poprzedni post napisano o 14:13 ----------

Napisane przez PiotrSand

Przeczytałem cały wątek i zastanawiam się jak można tak chamsko atakować faceta, którego po wyjeździe do obcego kraju zdradza żona. Myślicie, że on nie ma uczuć bo ma penisa? Może zasłużył na taki los bo... no właśnie. Niby dlaczego?
Drogi autorze, nie dziwię się, że żona wyciągnęła w jakichś rozmowach Twoje przewiny mające miejsce 6 lat wcześniej. Tłumaczyłeś to sobie wtedy, że rzeczywiście byłeś tragicznym mężem i zepsułeś waszą relację. Byłeś w błędzie. Otóż małżonka była w tamtym okresie w fazie silnego zauroczenia nigeryjskim "przyjacielem". Nie miała jaj żeby Cię zdradzić i musiała w swojej głowie wytłumaczyć dlaczego może sobie na to pozwolić. Nie byłeś złym człowiekiem więc nie mogła ot tak pójść do łóżka z innym bo sama by się z tym źle czuła. Przecież ona nie mogła w swojej głowie wyjść na tą złą...
Więc zaczęła sobie przypominać wszystko złe co Ciebie dotyczyło. Wyolbrzymiała każdą znaną jej Twoją wadę. Sytuacje kiedy jakoś ją zawiodłeś magicznie się pojawiały, a to że szanowała Cię coraz mniej z powodu sytuacji finansowej również pomagało. To wszystko po to żeby w jej głowie mogła wreszcie zakwitnąć kiełkująca myśl: "Tak! On na to zasługuje. Zaniedbywał mnie, on mnie w ogóle nie kocha, nie zależy mu, nie troszczy się o mnie." Powtarzała to sobie, a kiedy dostatecznie uwierzyła w swoje fantazje to mogła dać upust swoim pragnieniom. Bez winy, bez głosiku, który mówi że to złe, bez wyrzutów sumienia.
Tak samo robi wiele kobiet już po zakończonych związkach i nazywa się to "The Light Switch Effect". Takie przepisywanie historii związku żeby partner w jej własnej głowie wyglądał niekorzystnie. Później przekaże to w co uwierzyła swoim koleżankom i kolejnym facetom. Nie zdziw się jeśli za jakiś czas słysząc o opowiadanych przez nią historiach "z waszego pożycia", pomyślisz sobie, że ktoś przedstawia historię filmu o facecie znęcającym się nad żoną. Dlatego mamy tak wiele skrzywdzonych przez byłych.
Ty robiłeś coś odwrotnego, idealizowałeś swoją zdradzającą kobietę bo nadal ją kochałeś. Ciągle ją idealizujesz. Nie widzisz jej prawdziwego oblicza skoro nadal ją kochasz.
Nie przywiązuj wagi do tego co wypisuje @xfrida. Ona wyraźnie próbuje na Tobie stosować taktykę zawstydzania. Z resztą nie tylko ona. Bo jak inaczej nazwać ataki na Twoje rozmyślania nad poszukiwaniem kogoś dla siebie?
Z resztą branie porady od rozwódki, która postanowiła dzieciom zafundować życie bez ojca i wyjechała z dziećmi za granicę, chyba nie jest najlepszym pomysłem w Twojej sytuacji. To tak jakbyś słuchał opinii ryby jak się nauczyć szybko biegać.
Myśl o sobie i o dziecku. To co było nie wróci. Nie patrz wstecz z sentymentem. Jesteś w takiej sytuacji, że musisz działać na chłodno.
Powodzenia!

Dziekuje za wsparcie Piotr, i tez za wartosciowe dla mnie komentarz.

---------- Dopisano o 15:13 ---------- Poprzedni post napisano o 14:16 ----------

BTW - poczytalem troche - zwlaszcza na RedDit o Light Switch Effect i... zaluje ze nie czytalem tego tekstu wiele wiele wczesniej. Wogole - szkoda ze o psychologii malzenstwa tak niewiele wiemy, dopoki nie jest za pozno. A nie wiem ile par chce isc do psychologa - moja zona, nie chce.

Polecam dyskusje tutaj https://www.reddit.com/r/BattleOfThe...ct_accurately/

a dla leniwych streszczenie (choc oczywiscie wybiorczo)
1) tak - czesc kobiet (mezczyzn moze tez?) ma tak, ze jak zrobilo sie zle w zwiazku, to zeby usprawiedliwic swoje dzialania (odejscie, czy np. zdrade i odejscie) same przed soba, zaczynaja dostrzegac w dawnej milosci tylko zle rzeczy. Ale...
2) sporo kobiet wypowiadajacych sie pod artykulem, wskazuje - ze bylo wiele, wiele sygnalow alarmowych. Ze kochaly, ze chcialy dobrze, ze zwracaly uwage na to co je boli -ale, nie bylo reakcji. Wiec w ktoryms momencie - pyk... I koniec z uczuciem. i wsrod wiekszosci wypowiedzi na tamtym forum - to bez powrotny koniec z uczuciem.
3) po takim Pyk - sporo z forumowiczek pisze o tym ze byla zimna dla dawnego partnera. Bardzo zimna. Ale to dlatego, bo - nic juz do niego nie czuly (a w niektorych sytuacjach uwazaly ze tak bylo zawsze), i bo czuly ze gdyby nie byly zimne, to partner mial by jeszcze nadzieje, i rozstanie bylo by jeszcze trudniejsze.
4) I moze jeden wniosek na koniec. Czesto nie umiemy ze soba rozmawiac. nie umiemy mowic, i nie umiemy sluchac (tak samo mezczyzni ja i kobiety). Jesli tego nie potrafimy, a mamy wiele rzeczy ktore nas bola, to... polegniemy przy pierwszej okazji. Smutne. Wiec - gadajcie ze soba ludzie. Nie idzcie moja droga - gdzie sam niektore rzeczy bralem na klate (bo kocham ja, wiec jej to wybacze, i nie bede o to walczyc), ale tez przegapilem sporo takich sygnalow alarmowych - ktore dotyczyly najczesciej ☠☠☠☠☠☠☠. A moze to ja mialem je za ☠☠☠☠☠☠☠y, bo skoro danemu tematowi poswiecono 15 sek, a moze czasami minute, gdzies wjakims przypadkowym moejsci - to przeciez to nie moglo byc wazne? Jesli cos sie nie klei, to przemyslcie to mocno, moze pojdzcie sami do psychologa, zeby zobaczyc inny punkt widzenia apotem pogadajcie ze swoja druga polowka. To lepsze niz pozbawianie potem dziecka rodzicow, napieprzanie sie w sadzie i patrzenie na zdjecia z najfajniejszych momentow zycia, majac swiadomosc, ze teraz dlugo bedzie im towarzyszyc rysa na szkle - ze On/ona - jest juz dla Ciebie obca osoba, nie jest ta druga polowa, ze teraz wlasnie smieje sie do kogos innego, popijajac z nim wino w slonecznym Mediolanie.

[Fortuna1]

Co tam u ciebie autorze? Jakieś nowości?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hceta]

Napisane przez Fortuna1

Co tam u ciebie autorze? Jakieś nowości?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Na razie cisza przed burza i zmianami. Poza tym zona wrocila do dziecinnego zachowania i przez wiekszosc czasu (o ile wogole jest w domu co sie rzadko zdarza), to udaje ze mnie nie zauwaza lub jest dla mnie zimna niczym lod. Generalnie zachowuje sie tak, jak gdybym to ja ja zdradzil, oszukiwal, i rzucil dla milutkiej czarnoskorej dziewczyny.
Gdzie sens?
Gdzie logika?
Jak ma we mnie zbudowac przekonanie ze potrafimy sie razem zajac dzieckiem bedac oddzielnie, i przede wszystkim ze potrafimy sie dogadac, skoro po tym jak sie zachowuje, mama ochote kupic jej wiaderko, lopatke i grabki, ew. "bravo Girl"?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Hceta

Na razie cisza przed burza i zmianami. Poza tym zona wrocila do dziecinnego zachowania i przez wiekszosc czasu (o ile wogole jest w domu co sie rzadko zdarza), to udaje ze mnie nie zauwaza lub jest dla mnie zimna niczym lod. Generalnie zachowuje sie tak, jak gdybym to ja ja zdradzil, oszukiwal, i rzucil dla milutkiej czarnoskorej dziewczyny.
Gdzie sens?
Gdzie logika?
Jak ma we mnie zbudowac przekonanie ze potrafimy sie razem zajac dzieckiem bedac oddzielnie, i przede wszystkim ze potrafimy sie dogadac, skoro po tym jak sie zachowuje, mama ochote kupic jej wiaderko, lopatke i grabki, ew. "bravo Girl"?

a jak ma sie wobec ciebie zachowywac,byc czula i wspolczujaca?
przeciez ona nie chce z toba byc wiec swoim zachowaniem chce ci pokazac ze nic juz dla niej nie znaczysz stad ten chlod i niezauwazanie twojej osoby
lepiejn zacznij sie z tym godzic ten zwiazek dla niej jest juz skonczony?
dogadacie sie co do dziecka jak sie wyprowadzisz,nie bedzie musiala wtedy udawac ze ciebie tam nie ma

[Hceta]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;86553549]a jak ma sie wobec ciebie zachowywac,byc czula i wspolczujaca?
przeciez ona nie chce z toba byc wiec swoim zachowaniem chce ci pokazac ze nic juz dla niej nie znaczysz stad ten chlod i niezauwazanie twojej osoby
lepiejn zacznij sie z tym godzic ten zwiazek dla niej jest juz skonczony?
dogadacie sie co do dziecka jak sie wyprowadzisz,nie bedzie musiala wtedy udawac ze ciebie tam nie ma[/QUOTE]

Chyba trafilas w sedno Xfrida, i maasz 100% racji. Po prostu spodziewalem sie (naiwny idiota!) ze skoro postawila mnie w takiej sytuacji, to przynajmniej bedzie ze mna wspolpracowac w ustaleniu rozwiazania najmniej niszczacego dla wszystkich, a nie ze bedzie grac tylko na siebie.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Hceta

Chyba trafilas w sedno Xfrida, i maasz 100% racji. Po prostu spodziewalem sie (naiwny idiota!) ze skoro postawila mnie w takiej sytuacji, to przynajmniej bedzie ze mna wspolpracowac w ustaleniu rozwiazania najmniej niszczacego dla wszystkich, a nie ze bedzie grac tylko na siebie.

Mylisz pojęcia. Ona nie musi być dla Ciebie milutka i się wielce Tobą interesować, abyście mogli omówić pewne sprawy. Jeżeli chcesz poczynić jakieś ustalenia, to jej to powiedz i tyle. Ale nie spodziewaj się, że będzie wokół Ciebie krążyła. Ogarniaj swoją część spraw, po prostu.

[Hceta]

Chociaz to juz nic nie zmieni, to chcialem Was poprosic o jeszcze jedna rzecz.

Co sadzicie, widieliscie, czytaliscie nt. romansow, ktore zaczynaja sie w pracy, skutecznie rozbijaja malzenstwo (z dzieckiem) i... no i wlasnie co dalej?

Tj. jestem ciekaw obiektywnych i subiektywnych komentarzy, jak takie zwiazki (na dodatek z dzieckiem) ukladaja sie pozniej? I zyli dlugo i szczesliwie? Albo dziecko i rutyna przychodza jeszcze szybciej niz w przypadku zwiazkuw nie w pracy?

[elvegirl]

Napisane przez Hceta

Chociaz to juz nic nie zmieni(...)

I to sobie wydrukuj w głowie. Wielkimi wołami i na czerwono.


Chłopie, no weź miej do siebie chociaż minimum szacunku.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Hceta

Chociaz to juz nic nie zmieni, to chcialem Was poprosic o jeszcze jedna rzecz.

Co sadzicie, widieliscie, czytaliscie nt. romansow, ktore zaczynaja sie w pracy, skutecznie rozbijaja malzenstwo (z dzieckiem) i... no i wlasnie co dalej?

Tj. jestem ciekaw obiektywnych i subiektywnych komentarzy, jak takie zwiazki (na dodatek z dzieckiem) ukladaja sie pozniej? I zyli dlugo i szczesliwie? Albo dziecko i rutyna przychodza jeszcze szybciej niz w przypadku zwiazkuw nie w pracy?

nie ma reguły
Zresztą nawet jesli im nie wypaki to juz nie bardzo twoj problem skoro twoja zona chce rozwodu zdradzila cię i nie chce być z Tobą to bez znaczenia jak jej relacja z tym facetem się ułoży nie sądzę aby wróciła do ciebie .wasz związek jest już wypalony i skonczony

[Hceta]

Napisane przez elvegirl

I to sobie wydrukuj w głowie. Wielkimi wołami i na czerwono.


Chłopie, no weź miej do siebie chociaż minimum szacunku.

Elvegirl - chyba czegos nie rozumiesz. To ze sie rozwiedziemy i nie ma juz raczej odwrotu nie zmienia faktu, ze mamy wspolne dziecko, kumasz? I to jak bedzie sie ukladac relacja mojej zony - ma zasadniczy wplyw na przyszlosc dziecka.

jaki to ma zwiazek z szacunkiem? :/

---------- Dopisano o 15:06 ---------- Poprzedni post napisano o 15:05 ----------

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;86562653]nie ma reguły
Zresztą nawet jesli im nie wypaki to juz nie bardzo twoj problem skoro twoja zona chce rozwodu zdradzila cię i nie chce być z Tobą to bez znaczenia jak jej relacja z tym facetem się ułoży nie sądzę aby wróciła do ciebie .wasz związek jest już wypalony i skonczony[/QUOTE]

To jasne - ale tak jak napisalem wyzej. To co bedzie sie dzialo ze zwiazkiem zony - ma spory wplyw na to co bedzie sie dzialo nadal z moim dzieckiem.

[elvegirl]

Napisane przez Hceta

Elvegirl - chyba czegos nie rozumiesz. To ze sie rozwiedziemy i nie ma juz raczej odwrotu nie zmienia faktu, ze mamy wspolne dziecko, kumasz? I to jak bedzie sie ukladac relacja mojej zony - ma zasadniczy wplyw na przyszlosc dziecka.

Największy wpływ na dziecko ma obecna sytuacja. A to jak się ewentualne nowe związki rodziców odbiją na dziecku zależy głównie od rodziców tego dziecka, od tego jakie mają priorytety i jak bardzo im zależy na komforcie dziecka.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Jak długo twoje dziecko ma kochających rodziców to wszystko powinno być ok
Twoje dziecko wie kto jest jego ojcem i jeśli Ty będziesz czynnie uczestniczył w jego życiu sytuacja między matka a jej partnerem nie będzie miała aż tak wielkiego wpływu na twoje dziecko
Jeśli związek się rozpadnie matka będzie musiała wytłumaczyć dziecku jak się sprawy mają .na twoim miejscu nie wybiegalabym tak daleko w przyszłość. Skoncentruj się na tym co jest teraz i na swojrj relacji z dzieckiem zamiast rozmyślac nad tym jaką przyszłość ms nowy związek twojej żony
Wszystko ma wpływ na nasze dzieci idąc twoim tokiem rozumowania powinieneś już teraz się martwić jak twój nowy potencjalny związek wpłynie na twoje dziecko?po co zawracać sobie tym glowe teraz?skup się na tym co się dzieje teraz

[Hceta]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;86563244]Jak długo twoje dziecko ma kochających rodziców to wszystko powinno być ok
Twoje dziecko wie kto jest jego ojcem i jeśli Ty będziesz czynnie uczestniczył w jego życiu sytuacja między matka a jej partnerem nie będzie miała aż tak wielkiego wpływu na twoje dziecko
Jeśli związek się rozpadnie matka będzie musiała wytłumaczyć dziecku jak się sprawy mają .na twoim miejscu nie wybiegalabym tak daleko w przyszłość. Skoncentruj się na tym co jest teraz i na swojrj relacji z dzieckiem zamiast rozmyślac nad tym jaką przyszłość ms nowy związek twojej żony
Wszystko ma wpływ na nasze dzieci idąc twoim tokiem rozumowania powinieneś już teraz się martwić jak twój nowy potencjalny związek wpłynie na twoje dziecko?po co zawracać sobie tym glowe teraz?skup się na tym co się dzieje teraz[/QUOTE]

Dzieki xfrida - masz racje. Poki co to jak ulozy sie jej zwiazek nie ma wiekszego znaczenia, i kluczowe jest to zeby dziecko odczulo caly temat jak najmniej i zeby moje (i zony) relacje z dzieckiem byly jak najlepsze. + skupic sie na przezyciu najblizszych miesiecy w Szwajcarii, zeby wyjsc na jakas prosta.
Niby oczywiste to co napisalas, ale dzieki, to pomaga mi troche sie ukierunkowac. Jak malo spisz - to logiczne myslenie jest jakby trudniejsze i takie pchniecie we wlasciwa strone - jest potrzebne.

[Hceta]

Witajcie. Dzis tylko maly update, moze za jakis czas bardziej szczegolowy. Na razie tylko tyle, ze happy endu nie bedzie.

Pytanie - czy ktos z Was mial kiedys sytuacje kiedy Wasz Partner (ale oze to byc tez po prostu ktos kto jest bliskim znajomym czy czlonkiem rodziny) - notorycznie oszukuje... siebie. Tj. zyje w alternatywnym swiecie na tyle, ze nawet w sytuacjach, gdzie cos jednoznacznie jest "czarne", i ta osoba wie, ze ty wiesz ze to jest czarne, to mimo wszystko twierdzi ze to jest "biale"? Narazie podczas procesu rozstawania - bardzo frustruja mnie 2 rzeczy. Jedna to wlasnie czarowanie rzeczywistosci (jestem fair, i wszystko u mnie jest cudownie, to on wszystko spieprzyl, nie ma nic zlego w tym, ze nie dam mu dostepu do zarobionych przez niego pieniedzy, itd) a druga - to krancowy egoizm (nie wazne na ile przyczynilam sie do zaistnialej sytuacji, wazne zeby obrocic ja maksymalnie na swoja korzysc, nie wazne jak bardzo bedzie to problemem dla niego).

Oba tez achowania prowadza nas powoli ale nieuchronnie do wojny w sadzie...

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Hceta

Witajcie. Dzis tylko maly update, moze za jakis czas bardziej szczegolowy. Na razie tylko tyle, ze happy endu nie bedzie.

Pytanie - czy ktos z Was mial kiedys sytuacje kiedy Wasz Partner (ale oze to byc tez po prostu ktos kto jest bliskim znajomym czy czlonkiem rodziny) - notorycznie oszukuje... siebie. Tj. zyje w alternatywnym swiecie na tyle, ze nawet w sytuacjach, gdzie cos jednoznacznie jest "czarne", i ta osoba wie, ze ty wiesz ze to jest czarne, to mimo wszystko twierdzi ze to jest "biale"? Narazie podczas procesu rozstawania - bardzo frustruja mnie 2 rzeczy. Jedna to wlasnie czarowanie rzeczywistosci (jestem fair, i wszystko u mnie jest cudownie, to on wszystko spieprzyl, nie ma nic zlego w tym, ze nie dam mu dostepu do zarobionych przez niego pieniedzy, itd) a druga - to krancowy egoizm (nie wazne na ile przyczynilam sie do zaistnialej sytuacji, wazne zeby obrocic ja maksymalnie na swoja korzysc, nie wazne jak bardzo bedzie to problemem dla niego).

Oba tez achowania prowadza nas powoli ale nieuchronnie do wojny w sadzie...

to typowe zachowania kogos komus sie juz przezarlo bycie w zwiazku i chce sie rozstac jak najszybciej
trudno sie w sumie odniesc do twojego postu bo nie tlumaczysz dokladnie o co ci chodzi
w kazdym razie jak juz wczesniej ci napisalam twoja zona chce odejsc jest zakochana w kims innym nie bedzie sytuacji przekrecac na twoja korzysc bo jej na twoim dobrze nie zalezy tylko na swoim

[Elfir]

nie zdziwiłabym się gdyby zbierała dowody, że to ty przyczyniłeś się do rozpadu związku.

[Hceta]

Napisane przez Elfir

nie zdziwiłabym się gdyby zbierała dowody, że to ty przyczyniłeś się do rozpadu związku.

Rownie dobrze mogla by zbierac dowody na moja bytnosc na ksiezycu. Z dobrym prawnikiem nie takie rzeczy sie da udowodic. Z tym ze sama w takim zadaniu jest w sytuacji Neila Armstronga.



XFrida - jak bede mial chwile wiecej czasu - podrzuce kilka przykladow.

[Hceta]

Taka ciekawostka troche w temacie - https://www.reddit.com/r/Divorce/com...nd_was_a_huge/

Wpis kobiety ktora zachowywala sie wobec swojego meza dokladnie tak jak moja ex zona.

Fajnie ze czasami ktos jest wstanie sobie chociaz po fakcie uswiadomic, ze nawet jesli chcial sie rozstac, i to rozstanie byc moze bylo absolutnie niezbedne, a problemy po obu stronach byly nie do naprawienia, to sposob traktowania swojego bylego partnera opisany przez dziewczyne z reddita - jest... <wpisz co uwazasz za stosowne> - a w kazym razie totalnie niszczacy parntera, i kompletnie nie sprawiedliwy.

Paradoksalnie - w opisanej tu sytuacji, jak i wielu komentarzach - to co najbardziej bolalo, to nie byla zdrada, czy nawet rozstanie, a zimne bylo "bitchowanie" swojego ex, obwiniajac go za wszystko - z faktem ze oddycha - wlacznie.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Ale co to zmienia w twoje sytuacji?
Czy ciebie obwinia czy nie to nie zmienia faktu ze juz nie chce z toba byc

[Dwight_Schrute]

Autorze, ty nadal bez rozwodu? Wychodzi na to, że tolerujesz tą sytuację.

[Hceta]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;86976660]Ale co to zmienia w twoje sytuacji?
Czy ciebie obwinia czy nie to nie zmienia faktu ze juz nie chce z toba byc[/QUOTE]

Nic nie zmienia i nic nie zmieni w przyszlosci. Po prostu wpis na reddit zawiera ciekawe i dosc dokladne opisanie mechanizmu gdzie jedna osoba zdradza, klamie, a nastepnie przypisuje cale zlo drugiej osobie, wybielajac sie jak moze - przy okazji rozwalajac cala rodzine. A po jakims czasie gdy otrzeziwieje, dochodzi do wniosku, ze takie posuniecie bylo pod wplywem wlasnej frustracji z jednej strony, nie pelnego obrazu swojej osoby z drugiej strony, i wypierajacych rozum "motylkow w brzuchu" z trzeciej strony. I moze posuniecie rozwalenia wszystkiego od razu, a zwlaszcza spalenie mostow poprzez zrzucenie wszystkiego na partnera - bylo nie adekwatne do sytuacji. I tyle. Czasem trzeba sie rozstac - trudno, nie ma co tkwic w zwiazku jest jedna ze stron uwaza ze on nie ma zadnej przyszlosci. Ale w normalnym zwiazku - zwlaszcza jesli to Ty zdradzalas, oszukiwalas i napieprzalas w partnera nawet za to ze oddycha, to dalsza eskalacja z Twojej strony (tylko po to zeby zracjonalizowac sobie, ze najwiekszy nawet bol jako zrobisz ex partnerowi jest uzasadniony) - jest po prostu bez sensu - i nie ma zadnej korzysci w tym zarowno dla Ciebie, dla partnera jak a zwlaszcza dla dzieci.

Mowiac krotko - chcesz odejsc? Odejdz. Ale zrob to tak, jak sama bys chciala zeby Ciebie traktowano i adekwatnie do zachowania partnera w calej sytuacji. I badz szczera - przynajmniej sama wobec siebie.

Napisane przez Dwight_Schrute

Autorze, ty nadal bez rozwodu? Wychodzi na to, że tolerujesz tą sytuację.

W mojej obecnej sytuacji - nie ma nic do "tolerowania" lub "nie tolerowania" - po prostu jest jak jest. Co bym nie zrobil z sensownych rzeczy - nie wplynie w zaden wiekszy sposob na sytuacje - w zadna strone. Rozwod jest w toku i jeszcze troche potrwa.

[Dwight_Schrute]

Mógłbyś przestać tłumaczyć żonę. To co zrobiła się nazywa hipergamia i tyle. Osobiście nie szanuję takich kobiet.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Hceta

Nic nie zmienia i nic nie zmieni w przyszlosci. Po prostu wpis na reddit zawiera ciekawe i dosc dokladne opisanie mechanizmu gdzie jedna osoba zdradza, klamie, a nastepnie przypisuje cale zlo drugiej osobie, wybielajac sie jak moze - przy okazji rozwalajac cala rodzine. A po jakims czasie gdy otrzeziwieje, dochodzi do wniosku, ze takie posuniecie bylo pod wplywem wlasnej frustracji z jednej strony, nie pelnego obrazu swojej osoby z drugiej strony, i wypierajacych rozum "motylkow w brzuchu" z trzeciej strony. I moze posuniecie rozwalenia wszystkiego od razu, a zwlaszcza spalenie mostow poprzez zrzucenie wszystkiego na partnera - bylo nie adekwatne do sytuacji. I tyle. Czasem trzeba sie rozstac - trudno, nie ma co tkwic w zwiazku jest jedna ze stron uwaza ze on nie ma zadnej przyszlosci. Ale w normalnym zwiazku - zwlaszcza jesli to Ty zdradzalas, oszukiwalas i napieprzalas w partnera nawet za to ze oddycha, to dalsza eskalacja z Twojej strony (tylko po to zeby zracjonalizowac sobie, ze najwiekszy nawet bol jako zrobisz ex partnerowi jest uzasadniony) - jest po prostu bez sensu - i nie ma zadnej korzysci w tym zarowno dla Ciebie, dla partnera jak a zwlaszcza dla dzieci.

Mowiac krotko - chcesz odejsc? Odejdz. Ale zrob to tak, jak sama bys chciala zeby Ciebie traktowano i adekwatnie do zachowania partnera w calej sytuacji. I badz szczera - przynajmniej sama wobec siebie.




W mojej obecnej sytuacji - nie ma nic do "tolerowania" lub "nie tolerowania" - po prostu jest jak jest. Co bym nie zrobil z sensownych rzeczy - nie wplynie w zaden wiekszy sposob na sytuacje - w zadna strone. Rozwod jest w toku i jeszcze troche potrwa.

Ale co ci daje ci czytanie o tym ze ludzie tak postępują?
Nie rozumiem co w tym takiego odkrywczego?
To normalny mechanizm obronny i zresztą sam przyznajesz że było trochę twojej winy w tym jak się w twoim małżeństwie układało
Nadal siedzisz u zony ?czy już Zrozumiales że dalsze życie w taki sposób do niczego dobrego nie doprowadzi?

[Dwight_Schrute]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;86979643]Ale co ci daje ci czytanie o tym ze ludzie tak postępują?
Nie rozumiem co w tym takiego odkrywczego?
To normalny mechanizm obronny i zresztą sam przyznajesz że było trochę twojej winy w tym jak się w twoim małżeństwie układało
Nadal siedzisz u zony ?czy już Zrozumiales że dalsze życie w taki sposób do niczego dobrego nie doprowadzi?[/QUOTE]
Ty tak serio? Hipergamia żonki jego winą. Nieźle...

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Dwight_Schrute

Ty tak serio? Hipergamia żonki jego winą. Nieźle...

Po czesci tak
Ten zwiazek nie nakezal do udanych co autor sam przyznaje
Nie ma teraz zreszta sensu licytowac sie kto jest bardziej inny
Ona go nie chce ma innego faceta, po co to przedluzac ?

[Hceta]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;86979643]Ale co ci daje ci czytanie o tym ze ludzie tak postępują?
Nie rozumiem co w tym takiego odkrywczego?
To normalny mechanizm obronny i zresztą sam przyznajesz że było trochę twojej winy w tym jak się w twoim małżeństwie układało
Nadal siedzisz u zony ?czy już Zrozumiales że dalsze życie w taki sposób do niczego dobrego nie doprowadzi?[/QUOTE]

Xfrida - uwielbiam Cie Wszystko zawsze jest takie proste, i szybkie. Jest wezel? Nie rozsupluj go, tnij! Tylko oszczedzisz czas Hahahah.

Dla mnie ta sytuacja wciaz jest nowa, i jak sluchalem dziesiatek opowiesci z ktprych wynikalo, ze wlasciwie to ja jestme ten zyl, prawie wszystko jest moja wina, i wlasciwie, to co zrobila zona, w tym mieszanie mnie z blotem - jest dzialaniem absolutnie zasadnym, usprawiediwionym, i normalnym w stosunku do zyciowego partnera - to zaczynasz w ktoryms momencie watpic w swoj zdrowy rozum. Ja wiem ze to jest mechanizm obronny, ale co innego jest to wiedziec, a co innego byc wystawionym bezposrednio na ogien. Wiec tak - ma dla mnie wartosc przeczytanie X wpisow (bo jest ich sporo pod tym linkiem) gdzie ktos byl w sytuacji analogicznej jak dziewczyna z linka, i nastepnie mial tyle rozumu i jaj, zeby powiedziec - kurcze, to niszczenie partnera - nie bylo potrzebne, i jest mi przykro ze tak robilam/robilem. Tak - nigdy nie ukrywalem, ze w tym ze doszlismy do punktu w ktorym zaczela nas dopadac rutyna i szarosc dznia codziennego - jest wiele mojej winy, nawet bardzo wiele. Ale zadne z nas nic z tym nie robilo. A samo z siebie sie nigdy nie naprawi.

Co to znaczy ze "siedze u zony"? Od ponad pol roku - widujemy sie rzadko, a od jakiegos czasu - mieszkamy oddzielnie. Juz nie zajmuje sie dzieckiem w 80%, a tylko w polowie jego czasu wiec nagle zrobilo mi sie baaardzo duzo czasu ktory moge przeznaczyc na wiele innych rzeczy - chociaz wolal bym ten czas spedzic jednak z dzieckiem.

[Dwight_Schrute]

Hceta, ty jeszcze liczysz na powrót do przeszłości. Ogarnij się. Nawet jeśli ona by przeprosiła i wróciła na kolanach, to i tak szacunku do ciebie mieć nie będzie. Chociażby zrozumiała, że niepotrzebnie cię raniła i mieszała z błotem traktując jak śmiecia, to i tak nie będzie jak było. Tego się już nie da odbudować.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Winna jest zawsze, tylko i wyłącznie osoba która zdradza. Jak jej coś nie pasuje w związku, to albo niech o tym pogada i próbuje wspólnie z partnerem to naprawić, albo niech po prostu z godnością odejdzie, a nie leci na dwa fronty.