Małe mieszkanie i rodzina

[Maolia_handmade]

Dzięki za tyle odpowiedzi
Nie wyobrażam sobie mieszkania z dzieckiem w tym mieszkaniu dłużej niż 2-3 lata-chociaż mamy pełno sąsiadów, co nawet z dwójką mieszkają. Nam na razie jest wygodnie we dwoje, ale jednak boję się, że dom zmieni się nam w sklep z zabawkami i artykułami dla dzieci. Też całe życie dzieliłam pokój z siostrą, a w 6 osób mieszkaliśmy na 52 metrach i było to bardzo, bardzo męczące. Ale my nie chcemy tutaj mieszkać na stałe, acz doczekać do zakupu większego mieszkania.
Nie mamy możliwości wydzielenia kuchni, i zrobienia z salonu kolejnej sypialni. Więc rozkład zostałby taki jak jest. Zapomniałam dodać, że w ogrodzie mamy domek, który ma około 10 metrów i dam mamy coś na kształt spiżarnio-pawlacza-graciarni. I jeszcze 2 schowek pod schodami,pod domem. Ale wiadomo, to jest miejsce na wózek, czy jakieś zapasy pieluch itp, a nie na codziennie używane przedmioty. Oczywiście jeżeli się uda chcemy się wyprowadzić jak najszybciej, nie jestem w stanie określić, czy będzie to za pół roku, rok, czy cztery lata. Daliśmy sobie te 4 lata jako maksimum, bo nie chcemy brać byle czego, a właśnie już na stałe, by nie było jak z obecnym mieszkaniem.

[Ninanina88]

Napisane przez Ingrid80

Tez mnie to dziwi. Zalatuje mi tu laktoterrorem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dlaczego, co ma z tym wspolnego laktaterror Było w materiałach, które załączyłam, naukowcy nie sa pewni generalnie najprawdopodobniej chodzi o to, że dzieci kp się częściej wybudzają i łatwiej budzą. Tsk tak jakby powiedzieć, że laktaterror to obowiązek zamieszczania informacji w reklamach mm, ze optymalnym sposobem karmienia niemowląt jest kp, albo badania naukowe, które mówią o korzystnym wpływów kp na zmniejszenie ryzyka otyłości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Ja tam uważam, że każdy sobie dziecko karmi jak chce i nigdy słowa złego koleżankom karmiącym mm nie powiedziałam, ale fakty są faktami - mleko matki jest najzdrowszym i najbardziej optymalnym pokarmem. A niektórzy już nawet takie stwierdzenie odbierają bardzo źle.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[Ninanina88]

[1=07f49d5297ed442eaa63bdc 5e3365630f1fe1bde_620d900 1ec3ce;89085783]Ja tam uważam, że każdy sobie dziecko karmi jak chce i nigdy słowa złego koleżankom karmiącym mm nie powiedziałam, ale fakty są faktami - mleko matki jest najzdrowszym i najbardziej optymalnym pokarmem. A niektórzy już nawet takie stwierdzenie odbierają bardzo źle.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]No właśnie mi też wszystko jedno kto czym karmi, nawet sie w to nie zagłębiam, ale fakty są takie jakie są. Ja np misłam 2 cc (druga na życzenie) i nie neguje, że lepsze dla dziecka i matki jest sn.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Napisane przez Ninanina88

No właśnie mi też wszystko jedno kto czym karmi, nawet sie w to nie zagłębiam, ale fakty są takie jakie są. Ja np misłam 2 cc (druga na życzenie) i nie neguje, że lepsze dla dziecka i matki jest sn.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No nie zawsze najlepsze jest sn, przecież cc jest także ze wskazań medycznych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ninanina88]

Napisane przez invisible_01

No nie zawsze najlepsze jest sn, przecież cc jest także ze wskazań medycznych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Chyba logiczne, że chodzi o to co jest lepsze dla matki i dziecka generalnie, a nie o konkretną sytuację.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ingrid80]

Napisane przez Ninanina88

Chyba logiczne, że chodzi o to co jest lepsze dla matki i dziecka generalnie, a nie o konkretną sytuację.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dla mnie lepsze było cc na życzenie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Napisane przez Ninanina88

Chyba logiczne, że chodzi o to co jest lepsze dla matki i dziecka generalnie, a nie o konkretną sytuację.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No ale o sn nie można powiedzieć, że generalnie jest lepsze, skoro istnieje cc (i to przecież wcale nie rzadko) ze wskazań medycznych albo decyzja o nim zostaje podjęta już w trakcie porodu sn. Jak generalnie lepsze może być coś, co w wielu przypadkach skończyłoby się śmiercią albo utratą zdrowia dziecka i/lub matki?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Linka25]

[1=ae307ff7a617a64752ee207 62e584024bdadded3_61ef3d8 22632f;89085731]Skad opinia ze mm zwieksza ryzyko sids?[/QUOTE]

Napisane przez Ingrid80

Tez mnie to dziwi. Zalatuje mi tu laktoterrorem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A mi zalatuje obsesją na punkcie "laktoterroryzmu". Gdzie jest, tam jest, ale że karmienie naturalne zmniejsza ryzyko śmierci łóżeczkowej to jednoznacznie, dobrze udowodniony fakt.
https://dietetycy.org.pl/karmienie-p...rc-lozeczkowa/
Zespół badawczy zebrał dane z ośmiu badań, które obejmowały łącznie 2 259 dzieci zmarłych na SIDS i 6894 niemowląt z grupy kontrolnej. Po dostosowaniu wyników w celu usunięcia wpływu zmiennych, odkryto, że karmienie piersią przez co najmniej dwa miesiące zmniejsza ryzyko SIDS o 40%, karmienie co najmniej cztery miesiące zmniejsza ryzyko o 60%, a karmienie powyżej pół roku – o 64 %. Zespół twierdzi, że ​​wyniki analizy były spójne i przekonujące, pomimo faktu, że obejmowały one dzieci z różnych krajów o różnych zachowaniach kulturowych.

[Ninanina88]

Napisane przez Ingrid80

Dla mnie lepsze było cc na życzenie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Matko czy wy udajecie czy naprawdę nie rozumiecie? To czy z różnych względów w Twoim odczuciu czy w moim przypadku cc jest lepsze konkretnie dla nas nie ma znaczenia w tym, że sn jest dla dziecka lepsze bo niesie mniejsze ryzyko powikłań, cc np zwiększa ryzyko alergii, cukrzycy, otyłości, ptoblemow z napięciem mięśniowym i zaburzeń SI, problemów z oddychaniem po porodzie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 13:32 ---------- Poprzedni post napisano o 13:29 ----------

Napisane przez invisible_01

No ale o sn nie można powiedzieć, że generalnie jest lepsze, skoro istnieje cc (i to przecież wcale nie rzadko) ze wskazań medycznych albo decyzja o nim zostaje podjęta już w trakcie porodu sn. Jak generalnie lepsze może być coś, co w wielu przypadkach skończyłoby się śmiercią albo utratą zdrowia dziecka i/lub matki?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ta dyskusja nie ma sensu. Serio. Lepiej przyjść ns świat poprzez sn, a nie cc, co nie znaczy, że czasami cc jest konieczne ze wzgledow medycznych, a czasami to wybor kobiety.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 13:41 ---------- Poprzedni post napisano o 13:32 ----------

Napisane przez Maolia_handmade

Dzięki za tyle odpowiedzi
Nie wyobrażam sobie mieszkania z dzieckiem w tym mieszkaniu dłużej niż 2-3 lata-chociaż mamy pełno sąsiadów, co nawet z dwójką mieszkają. Nam na razie jest wygodnie we dwoje, ale jednak boję się, że dom zmieni się nam w sklep z zabawkami i artykułami dla dzieci. Też całe życie dzieliłam pokój z siostrą, a w 6 osób mieszkaliśmy na 52 metrach i było to bardzo, bardzo męczące. Ale my nie chcemy tutaj mieszkać na stałe, acz doczekać do zakupu większego mieszkania.
Nie mamy możliwości wydzielenia kuchni, i zrobienia z salonu kolejnej sypialni. Więc rozkład zostałby taki jak jest. Zapomniałam dodać, że w ogrodzie mamy domek, który ma około 10 metrów i dam mamy coś na kształt spiżarnio-pawlacza-graciarni. I jeszcze 2 schowek pod schodami,pod domem. Ale wiadomo, to jest miejsce na wózek, czy jakieś zapasy pieluch itp, a nie na codziennie używane przedmioty. Oczywiście jeżeli się uda chcemy się wyprowadzić jak najszybciej, nie jestem w stanie określić, czy będzie to za pół roku, rok, czy cztery lata. Daliśmy sobie te 4 lata jako maksimum, bo nie chcemy brać byle czego, a właśnie już na stałe, by nie było jak z obecnym mieszkaniem.

Jak rodzice nie mają świra na punkcie kupowania za wielu rzeczy to naprawdę tych rzeczy małego dziecka nie ma dużo. Jw bym sie skupiła na tym, żeby rzeczywiście ta sytuacja się nie przeciągnęła. No a w ciąże to naprawdę różnie mozna zajść, mam znajomych, ok 30, którzy mimo tego ze byli zdrowi i przebadami starsli sie 2 lata, inni rok.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[annic]

Mieszkałam na 40m2 z noworodkiem przez dwa miesiące gdy nasze większe mieszkanie jeszcze się remontowało. Mieliśmy dwa pokoje i osobną kuchnię, mąż pracował zdalnie na stałe w jednym z pokoi. Te dwa pierwsze miesiące dziecko głównie leżało a i tak było kiepsko, na dłużej bym się nie zdecydowała. My zwlekaliśmy z kupnem bo nic nam nie pasowało, zbieraliśmy pieniądze i ostatecznie kupiliśmy mieszkanie jak już byłam w siódmym miesiącu ciąży bo akurat trafiła się okazja. W planach mieliśmy wynajem większego mieszkania póki właśnie coś się nie trafi i podnajmowanie naszego by zmniejszyć koszty.

Natomiast będąc w twoim wieku starałabym się o ciążę już teraz bo tego jak jesteście płodni nie dowiecie się póki nie zaczniecie się starać. Możesz zajść w pierwszym cyklu możesz zajść za kilka lat lub wcale. Jeśli masz podejście że jak się uda to super a jak nie to trudno i najwyżej dziecka mieć nie będziecie to te kilka lat można poczekać na lepsze warunki. Może jest opcja żeby mąż wynajął miejsce w jakimś coworkingu?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[madzil]

Najpierw się oboje zbadajcie czy z waszą płodnością jest ok. Sprawdź jaką masz rezerwę jajnikową no i badanie spermy. Najlepiej w klinice niepłodności. Co do mieszkania nie macie aż tak źle. Jest taki wątek na poczekalni że aż włos się jeży. 2+2 i kolejna ciąża w jednym pokoiku u krewnej. Więc masz luksus.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[DiabolloPomidorro]

Jeśli bardzo zależy Wam żeby dziecko kiedyś było zacznijcie najpierw od porządnych badań. Zdrowa para może starać się o dziecko rok i to nadal będzie norma (co nie znaczy że nie uda się od razu). Moim zdaniem, póki dziecko będzie niemowlakiem będzie do przeżycia ten metraż.

Wysłane z mojego Redmi Note 8T przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 08:26 ---------- Poprzedni post napisano o 08:20 ----------

Napisane przez Ninanina88

No niekoniecznie niestety raz, że niektóre dzieci w dostawkach spać nie chcą jak moje, to między łóżkiem, a dostawka zawsze jest szczelina w ktorej dziecko może wylądowałać np nosem, i ryzyko zarzucenia koldry dalej istnieje

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dlatego dostawke trzeba zapinać ok, nadal to nie eliminuje ryzyka zarzucenia kołdry, ale szczelinę już tak

Wysłane z mojego Redmi Note 8T przy użyciu Tapatalka

[Linka25]

Napisane przez DiabolloPomidorro

Jeśli bardzo zależy Wam żeby dziecko kiedyś było zacznijcie najpierw od porządnych badań. Zdrowa para może starać się o dziecko rok i to nadal będzie norma (co nie znaczy że nie uda się od razu). Moim zdaniem, póki dziecko będzie niemowlakiem będzie do przeżycia ten metraż.

Wysłane z mojego Redmi Note 8T przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 08:26 ---------- Poprzedni post napisano o 08:20 ----------

Dlatego dostawke trzeba zapisać ok, nadal to nie eliminuje ryzyka zarzucenia kołdry, ale szczelinę już tak

Wysłane z mojego Redmi Note 8T przy użyciu Tapatalka

Zgadza się, z tym, że jeśli jest się w okolicach 35 i więcej to nie czeka się roku z bezowocnymi staraniami, tylko lepiej już po kilku miesiącach zgłaszać się do lekarza. Tak słyszałam od kilku ginekologów. Po prostu szkoda cennego czasu.

[Ninanina88]

Napisane przez DiabolloPomidorro

Jeśli bardzo zależy Wam żeby dziecko kiedyś było zacznijcie najpierw od porządnych badań. Zdrowa para może starać się o dziecko rok i to nadal będzie norma (co nie znaczy że nie uda się od razu). Moim zdaniem, póki dziecko będzie niemowlakiem będzie do przeżycia ten metraż.

Wysłane z mojego Redmi Note 8T przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 08:26 ---------- Poprzedni post napisano o 08:20 ----------

Dlatego dostawke trzeba zapinać ok, nadal to nie eliminuje ryzyka zarzucenia kołdry, ale szczelinę już tak

Wysłane z mojego Redmi Note 8T przy użyciu Tapatalka

Nawet zapieta jest zawsze z minimslna szczelina, nie da się inaczej, to tak jak w rozkładanej kanapie
A co do starania to masz rację, moi znajomi przebadami od góry do dołu starali się aż 2 lata. Zaskoczyło jak odpuścili.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Azhaar]

Wiesz co, wszystko się jakoś da i "jak się ma co się lubi, to się lubi co się ma"

Ja mieszkam sama w mieszkaniu 2pok 42 metry + balkon i nawet nie wyobrażam sobie zmieścić się tutaj z facetem. Ubrania to musiałby chyba na balkonie trzymać A co dopiero z dzieckiem.

Największy problem to wszelkie rzeczy "duże", które cięzko gdzieś schować. Walizki. Duże plecaki. O rowerze nie wspomnę.

Ja się wychowywałam aż do studiów z bratem i rodzicami w mieszkaniu, które miało coś między 50 a 55 metry. Trauma. Nigdy więcej. Rodzice nie mieli własnego pokoju, tylko spali w przechodnim salonie. Zero prywatności. Dla nich, dla mnie, dla brata.

Moja matka była całe życie sfrustrowana, bo na nic nie było miejsca. Wszędzie ciasno. Walka o dobrze zagospodarowanie każdego milimetra mieszkania. Szafę z ciuchami matka miała w mojej sypialni, wiec non stop tam wchodziła...

I dosyć szybko wiedziałam, że wolę nie mieć dzieci niż mieć je w takich warunkach.

"Jak rodzice nie mają świra na punkcie kupowania za wielu rzeczy to naprawdę tych rzeczy małego dziecka nie ma dużo"

Eeeej, ale to dziecko nie jest wiecznie małe. Ono non stop rośnie. Non stop kupujesz nowe rzeczy, nowe ubranka, nowe zabawki, potem nowy wózek, nowe łóżko etc. A jak oni planują dwójkę, to pewnie część rzeczy przynajmniej chcieliby zostawić dla kolejnego dziecka a nie od razu sprzedawać.

Wiesz Autorko, nikt nie podejmie za Was decyzji. Musicie sami ustalić jakie są Wasze priorytety.

Z jednej strony faktycznie starania o dziecko trwają, więc chyba nie ma co czekać.

Z drugiej strony, musicie mieć swiadomość, że jak uda się szybko zajść w ciążę, to dziecko to też koszty. Duże koszty. Najpierw wyprawka, potem kwestia albo żłobka, albo opiekunki, albo rezygnacja z pracy jednego z Was. Pytanie czy zdążycie uzbierać na wkład własny i inne koszty (remonty etc) zanim dojdą koszty związane z dzieckiem. Weź pod uwagę, że mając dziecko bank wyliczy Wam zapewne niższą zdolność kredytową.

Ja znam niestety pary, gdzie dziecko pojawiło się, gdy byli na wynajmie i niestety to w zasadzie uniemożliwiło im zbieranie na wkład własny albo bardzo to wydłużyło. I zamiast mieszkania przed pojawieniem się dziecka, było ono dopiero po latach, kiedy dziecko już było w wieku szkolnym.

W ogóle takie sprawy jak kupno mieszkania zazwyczaj zajmują wiecej czasu niż sie planowało, więc ja bym nastawiała się, że z tym dzieckiem w obecnym mieszkaniu moglibyście mieszkać dłużej niż tylko w jego wieku niemowlęcym.

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Napisane przez Azhaar

[...]
Z drugiej strony, musicie mieć swiadomość, że jak uda się szybko zajść w ciążę, to dziecko to też koszty. Duże koszty. Najpierw wyprawka, potem kwestia albo żłobka, albo opiekunki, albo rezygnacja z pracy jednego z Was. Pytanie czy zdążycie uzbierać na wkład własny i inne koszty (remonty etc) zanim dojdą koszty związane z dzieckiem. Weź pod uwagę, że mając dziecko bank wyliczy Wam zapewne niższą zdolność kredytową.

[...]

Zgadzam się, dobrze, że to wybrzmiało - trzeba wziąć pod uwagę zwiększenie wydatków przy dziecku (500+ ich nie zrekompensuje); zdolność kredytowa na pewno będzie niższa przy kolejnej osobie w gospodarstwie. Rozwiązanie tymczasowe może się w takich warunkach przekształcić w długotrwałe.

Jeśli interesuje Cię szeregowiec w stanie deweloperskim, to weź pod uwagę, że koszty wykończenia będą większe niż koszt wykończenia mieszkania - często ludzie porównują mieszkanie w mieście do bliźniaka pod miastem, ale nie uwzględniają większych kosztów wykończenia. Do tego koszty życia też są większe pod miastem - np. ogrzanie domu gazem, utrzymanie ogrodu, dojazdy do miasta... Nie chcę namawiać na mieszkanie w mieście, jeśli wolisz bliźniak, ale chcę zwrócić uwagę na koszty, których czasem się nie uwzględnia przy podejmowaniu decyzji o domu.

[lulka19]

Napisane przez Azhaar

Wiesz co, wszystko się jakoś da i "jak się ma co się lubi, to się lubi co się ma"

Ja mieszkam sama w mieszkaniu 2pok 42 metry + balkon i nawet nie wyobrażam sobie zmieścić się tutaj z facetem. Ubrania to musiałby chyba na balkonie trzymać A co dopiero z dzieckiem.

Największy problem to wszelkie rzeczy "duże", które cięzko gdzieś schować. Walizki. Duże plecaki. O rowerze nie wspomnę.

Ja się wychowywałam aż do studiów z bratem i rodzicami w mieszkaniu, które miało coś między 50 a 55 metry. Trauma. Nigdy więcej. Rodzice nie mieli własnego pokoju, tylko spali w przechodnim salonie. Zero prywatności. Dla nich, dla mnie, dla brata.

Moja matka była całe życie sfrustrowana, bo na nic nie było miejsca. Wszędzie ciasno. Walka o dobrze zagospodarowanie każdego milimetra mieszkania. Szafę z ciuchami matka miała w mojej sypialni, wiec non stop tam wchodziła...

I dosyć szybko wiedziałam, że wolę nie mieć dzieci niż mieć je w takich warunkach.

"Jak rodzice nie mają świra na punkcie kupowania za wielu rzeczy to naprawdę tych rzeczy małego dziecka nie ma dużo"

Eeeej, ale to dziecko nie jest wiecznie małe. Ono non stop rośnie. Non stop kupujesz nowe rzeczy, nowe ubranka, nowe zabawki, potem nowy wózek, nowe łóżko etc. A jak oni planują dwójkę, to pewnie część rzeczy przynajmniej chcieliby zostawić dla kolejnego dziecka a nie od razu sprzedawać.

Wiesz Autorko, nikt nie podejmie za Was decyzji. Musicie sami ustalić jakie są Wasze priorytety.

Z jednej strony faktycznie starania o dziecko trwają, więc chyba nie ma co czekać.

Z drugiej strony, musicie mieć swiadomość, że jak uda się szybko zajść w ciążę, to dziecko to też koszty. Duże koszty. Najpierw wyprawka, potem kwestia albo żłobka, albo opiekunki, albo rezygnacja z pracy jednego z Was. Pytanie czy zdążycie uzbierać na wkład własny i inne koszty (remonty etc) zanim dojdą koszty związane z dzieckiem. Weź pod uwagę, że mając dziecko bank wyliczy Wam zapewne niższą zdolność kredytową.

Ja znam niestety pary, gdzie dziecko pojawiło się, gdy byli na wynajmie i niestety to w zasadzie uniemożliwiło im zbieranie na wkład własny albo bardzo to wydłużyło. I zamiast mieszkania przed pojawieniem się dziecka, było ono dopiero po latach, kiedy dziecko już było w wieku szkolnym.

W ogóle takie sprawy jak kupno mieszkania zazwyczaj zajmują wiecej czasu niż sie planowało, więc ja bym nastawiała się, że z tym dzieckiem w obecnym mieszkaniu moglibyście mieszkać dłużej niż tylko w jego wieku niemowlęcym.

To co opisałaś to są bardzo luksusowe warunki.. Moja koleżanka z klasy całe życie mieszkała z dwójką braci i rodzicami na 38 metrach (!) . Ich pokój składał się tylko z łóżek i biurka z komputerem.
Rodzice mielo mały pokoik w stylu salonu, a kuchnia była tak mała, że ledwo można się było tam obrócić.
Niestety ludzie tak żyją, i żyć będą...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[goslawka]

Napisane przez lulka19

To co opisałaś to są bardzo luksusowe warunki.. Moja koleżanka z klasy całe życie mieszkała z dwójką braci i rodzicami na 38 metrach (!) . Ich pokój składał się tylko z łóżek i biurka z komputerem.
Rodzice mielo mały pokoik w stylu salonu, a kuchnia była tak mała, że ledwo można się było tam obrócić.
Niestety ludzie tak żyją, i żyć będą...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja pamiętam, że mój kolega mieszkał z 2 rodzeństwa, rodzicami i dziadkami w 2-pokojowym mieszkaniu 39 m. Tylko, że kiedyś dużo ludzi tak mieszkało, no i n i e było aż tylu rzeczy, ubrań, zabawek... Myślę, że nie ma co porównywać. Komfort życia na zamałej przestrzeni jest po prostu niższy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[6f270d4e8c6dcf778f6b7eaa339056f9e260a162_657a458271287]

Napisane przez goslawka

Ja pamiętam, że mój kolega mieszkał z 2 rodzeństwa, rodzicami i dziadkami w 2-pokojowym mieszkaniu 39 m. Tylko, że kiedyś dużo ludzi tak mieszkało, no i n i e było aż tylu rzeczy, ubrań, zabawek... Myślę, że nie ma co porównywać. Komfort życia na zamałej przestrzeni jest po prostu niższy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dokładnie, ludzie mieszkali i mieszkają na małej przestrzeni najczęściej nie dlatego, że chcą, tylko dlatego, że muszą. Jeśli byłoby mnie stać na choćby 1 pokój więcej, na pewno w sytuacji Autorki zdecydowałabym się na zmianę mieszkania.

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Mieszkałam 6 mc w mieszkaniu 37 m (2 osobne pokoje) w 3 osoby i gdybym tak miała żyć na stałe, to chyba bym wylądowała u psychiatry i wcale nie ironizuję. A w tym bloku mieszkała rodzina w takim samym mieszkaniu z 2 dzieci...masakra po prostu.

Wychowałam się na 50 m (jedynaczka) I było dobrze. 3 pokoje - nieduży salonik, sypialnia, mój pokój (10m), kuchnia osobna, toaleta osobno i łazienka.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[Alassska]

Byłam w identycznej sytuacji. Mam 33 lata (za chwile 34), 41 metrów mieszkania (2 pokoje - kuchnia w aneksie) i chciałabym docelowo mieć 2 dzieci. My wyłożyliśmy oszczędnosci na wkład własny na dom szeregowy, którego remont niedługo się zacznie. Mieszkanie idzie na sprzedaż -kasa na wykończenie i nadpłatę kredytu.

Gdybyśmy nie mieli zdolności kredytowej, to sprzedałabym mieszkanie, dołożyła oszczędnośi i kupiła większe (najchętniej 3 pokoje z osobną kuchnią). Wtedy jest wygodniej planować potomstwo i powoli odkładać na docelowy dom. Wiem, przeprowadzki ssą, ale męczenie się w 3, albo i 4 w 42 metrach, na dwu pokojach też ssie. Ssie też odkładnia planów prokreacyjnnych ze względów na metraż mieszkania.

Jednak dodatkowa przeprowadzka w życiu to niewielka cena za komfort pry niemowlaku i nie odkłąanie macierzyństwa.

[Ninanina88]

Napisane przez Azhaar

Wiesz co, wszystko się jakoś da i "jak się ma co się lubi, to się lubi co się ma"

Ja mieszkam sama w mieszkaniu 2pok 42 metry + balkon i nawet nie wyobrażam sobie zmieścić się tutaj z facetem. Ubrania to musiałby chyba na balkonie trzymać A co dopiero z dzieckiem.

Największy problem to wszelkie rzeczy "duże", które cięzko gdzieś schować. Walizki. Duże plecaki. O rowerze nie wspomnę.

Ja się wychowywałam aż do studiów z bratem i rodzicami w mieszkaniu, które miało coś między 50 a 55 metry. Trauma. Nigdy więcej. Rodzice nie mieli własnego pokoju, tylko spali w przechodnim salonie. Zero prywatności. Dla nich, dla mnie, dla brata.

Moja matka była całe życie sfrustrowana, bo na nic nie było miejsca. Wszędzie ciasno. Walka o dobrze zagospodarowanie każdego milimetra mieszkania. Szafę z ciuchami matka miała w mojej sypialni, wiec non stop tam wchodziła...

I dosyć szybko wiedziałam, że wolę nie mieć dzieci niż mieć je w takich warunkach.

"Jak rodzice nie mają świra na punkcie kupowania za wielu rzeczy to naprawdę tych rzeczy małego dziecka nie ma dużo"

Eeeej, ale to dziecko nie jest wiecznie małe. Ono non stop rośnie. Non stop kupujesz nowe rzeczy, nowe ubranka, nowe zabawki, potem nowy wózek, nowe łóżko etc. A jak oni planują dwójkę, to pewnie część rzeczy przynajmniej chcieliby zostawić dla kolejnego dziecka a nie od razu sprzedawać.

Wiesz Autorko, nikt nie podejmie za Was decyzji. Musicie sami ustalić jakie są Wasze priorytety.

Z jednej strony faktycznie starania o dziecko trwają, więc chyba nie ma co czekać.

Z drugiej strony, musicie mieć swiadomość, że jak uda się szybko zajść w ciążę, to dziecko to też koszty. Duże koszty. Najpierw wyprawka, potem kwestia albo żłobka, albo opiekunki, albo rezygnacja z pracy jednego z Was. Pytanie czy zdążycie uzbierać na wkład własny i inne koszty (remonty etc) zanim dojdą koszty związane z dzieckiem. Weź pod uwagę, że mając dziecko bank wyliczy Wam zapewne niższą zdolność kredytową.

Ja znam niestety pary, gdzie dziecko pojawiło się, gdy byli na wynajmie i niestety to w zasadzie uniemożliwiło im zbieranie na wkład własny albo bardzo to wydłużyło. I zamiast mieszkania przed pojawieniem się dziecka, było ono dopiero po latach, kiedy dziecko już było w wieku szkolnym.

W ogóle takie sprawy jak kupno mieszkania zazwyczaj zajmują wiecej czasu niż sie planowało, więc ja bym nastawiała się, że z tym dzieckiem w obecnym mieszkaniu moglibyście mieszkać dłużej niż tylko w jego wieku niemowlęcym.

No ale przecież będą zmieniać więc to nie problem. Nikt nie zmusza przecież do trzymania 2 wózków i wszystkich ubranek po dziecku, ani do siedzenia wiecznie w tych 40 m. Ja biorę pod uwagę to, xe autorka jak najszybciej będzie się starała zmienić mieszkanie. Autorka akurst ma gdzie trzymać i wózek i rower. A do dużych rzeczy gorsco5 polecam pawlacze, my w całym mieszkaniu msmy szafy na wymiar takie do sufitu i większość jest wolna. Już noe wspomnę, że walizki można trzymać w łóżku. I żeby nie było nie jestem za gnieżdżeniem się, qle jeśli ktoś ma jasny plan na zmianę sytuacji to te 2 lata z dzieckiem w 40 m to nie dramat.
Z ciąża też różnie bywa, nikt nie zagwarantuje, że np za 3 lata zajdzie bez problemu
Inna spraw, że ja bym pewnie wolała kupić cos większego juz teraz nawet mniej korzystnie, a szeregowiec to dla mnie najgorsze miejsce do mieszkania. No ale to ja.
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Maolia_handmade]

Tak jak napisałam, mam gdzie trzymać rzeczy, bardziej chodzi mi o życie w tym metrażu, biorąc pod uwagę fakt, że mąż pracuje często w domu, wieczorami niestety. Na co dzień pracuje w biurze, ale właśnie, oszczędzamy i zbieramy pieniądze, więc dodatkowo dużo pracuje, i często w weekendy.
Nie planuję dwójki dzieci w tym metrażu na stałe. Jak mówię, za maksymalnie 4 lata będziemy mieszkać gdzie indziej.
Nie planuję też mieszkania w mieście z prostego powodu, mam teściową kilka ulic dalej, która zajmie się dzieckiem po moim macierzyńskim. Do nas będzie mieć pieszo, nie wyobrażam sobie przed pracą dowozić jej dziecko, i odwozić. Na miejscu mamy szkoły, przedszkola, sklepy, place zabaw, tereny spacerowe. Ze względu na dzieci w przyszłości zależy nam na tej okolicy. Nie mówimy też jedynie o domu w stanie surowym, nie zależy nam na tym. Mamy pełno takich domów, już w stanie do wprowadzenia się. Nie wiem tylko czy kupimy je za rok, dwa, czy trzy. Więc nie wiem czy wygodnie nam będzie mieszkać z maluchem w tym metrażu tak na co dzień, w tym przejściowym czasie.

[Linka25]

Moje dziecko ma 2,5 roku i nie ma jeszcze własnego pokoju - bo nie potrzebuje. Ale nasz dom ma 120m2 więc to inna sytuacja. Chcę tylko zaznaczyć że roczne czy 2 letnie dziecko nie spędza czasu samo - na osobności. Taki maluch musi być pilnowany właściwie cały czas. Wygodniej mi doglądać go z kuchni gdy bawi się w pokoju dziennym czy jadalni niż gdyby miał być we własnym pokoju. Spi u nas w sypialni. Własny pokoj na takim etapie dopiero zaczyna być potrzebny, co nie zmienia faktu że rodzina potrzebuje przestrzeni do życia.

"Na osobę w Polsce przypada tylko 28,2 m kw. mieszkania. To czwarty najgorszy wynik w gronie 28 przebadanych krajów. Średnia europejska to bez mała 40 metrów.

Czytaj więcej na: https://demagog.org.pl/wypowiedzi/ile-metrow-kwadratowych-mieszkania-przypada-w-polsce-na-1-osobe/?cn-reloaded=1"

[cava]

Napisane przez Maolia_handmade

Tak jak napisałam, mam gdzie trzymać rzeczy, bardziej chodzi mi o życie w tym metrażu, biorąc pod uwagę fakt, że mąż pracuje często w domu, wieczorami niestety. Na co dzień pracuje w biurze, ale właśnie, oszczędzamy i zbieramy pieniądze, więc dodatkowo dużo pracuje, i często w weekendy.
Nie planuję dwójki dzieci w tym metrażu na stałe. Jak mówię, za maksymalnie 4 lata będziemy mieszkać gdzie indziej.
Nie planuję też mieszkania w mieście z prostego powodu, mam teściową kilka ulic dalej, która zajmie się dzieckiem po moim macierzyńskim. Do nas będzie mieć pieszo, nie wyobrażam sobie przed pracą dowozić jej dziecko, i odwozić. Na miejscu mamy szkoły, przedszkola, sklepy, place zabaw, tereny spacerowe. Ze względu na dzieci w przyszłości zależy nam na tej okolicy. Nie mówimy też jedynie o domu w stanie surowym, nie zależy nam na tym. Mamy pełno takich domów, już w stanie do wprowadzenia się. Nie wiem tylko czy kupimy je za rok, dwa, czy trzy. Więc nie wiem czy wygodnie nam będzie mieszkać z maluchem w tym metrażu tak na co dzień, w tym przejściowym czasie.

Ja może nie jestem zbyt typowa, bo bardzo łatwo się przystosowuje do warunków jakie po prostu są i tyle, nie tracę czasu na zbytnie rozkminianie.
Ale zaczynaliśmy od własnych chyba 36 m2. No nie więcej. 2 pokoje, osobna kuchnia, przydziałowe pare m2 piwnicy, spory taras jak na mieszkanie w bloku.
Mieszkaliśmy tam do czasu jak starsze dziecko miała około 3 lata a młodsze 1 rok. Męki nie było, a tez wieczorami pracowałam w domu.

I nawet jest aspekt do którego tęsknię. Ograniczona liczba gratów jaką człowiek siłą rzeczy wtedy miał. Pod pewnym względem, bezcenne.

Jeśli na pewno chcecie mieć dzieci, to Autorko wątku, jednak stawiałabym na pierwszym planie staranie się o dziecko a nie przeprowadzkę. Bo przeprowadzić się można zawsze już z dzieckiem, a z płodnością to różnie bywa i można długo czekać i robię bywa, a z czasem nawet szanse na adopcję się mocno kurczą, bo tez procedury trwają a są ograniczenia wiekowe w różnicy wieku możliwej pomiędzy rodzicem a dzieckiem adopcyjnym.

[Linka25]

Zgadzam sie z cava. Okolice 35 lat to już nie czas na odkładanie dziecka na później, zwłaszcza jak chce sie mieć dwójkę dzieci (?) Jeśli ogólne warunki materialne są wystarczające (praca / dochody / zabezpieczenie) a zmiana mieszkania to kwestia czasu i organizacji, to absolutnie nie czekałabym ze staraniami. Inna decyzja to spore ryzyko. No chyba że ktoś ma zdrowie z żelaza, to pewnie i 3 dzieci można urodzić w okolicy 40tki. Mnie by było cholernie ciężko, piszę na podstawie wlasnych doświadczeń (pierwsze dziecko 30 l, drugie 36 l) O drugie strałam się 2 lata, wyniki badań - norma u nas obojga.

[invisible_01]

Macie perspektywy na większe lokum, więc ja bym szczerze mówiąc nie czekała. W wieku 35 lat ma się sporo lat na zostanie matką, ale różnie się w życiu układa, czasami są problemy z zajściem w ciążę, a presja spowodowana wiekiem (jeśli byście się zaczęli starać za kilka lat) na pewno nie pomaga.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

Napisane przez Maolia_handmade

I też bym chciała by dziecko miało swój pokoik od samego początku, ale właśnie na większe mieszkanie musimy po prostu poczekać.

ale... po co niemowlakowi osobny pokój? chyba ze taki osobny pokoj dla Ciebie i dziecka, a maz w drugim- żeby mógł spokojnie pracować. To Wy z dzidzią mozecie spać w salonie, a mąż na wygodnym łóżku w drugim pokoju. Kilkumiesięczniak i potem taki kilkulatek raczej w większości chce spędzać czas z bliskimi, a nie w osobnym pokoju. Ja mam wrażenie, ze przez pierwsze lata życia dziecka to nasze życie rodzinne przniosło sie do jednego pokoju głównie

Mi by było wygodnie w takim metrażu jak waszym, mieszkam z TZ ,1 dzieckiem i jednym kotem w niewiele większym i jest wygodnie (z tym, ze są 3 pokoje).

Napisane przez Maolia_handmade

No właśnie, znajomi, teściowa, ciagle się pytają na co czekamy. Tym bardziej, że kiedyś ludzie żyli na takim metrażu i z 3-4 dzieci. Ale jednak chcemy zachować komfort dla siebie i dla dziecka. I zastanawiam się czy właśnie " męczenie się" te 3-4 lata z maluchem ma sens.

Tez uwazam, że nie ma sensu czekać - jeśli chcecie mieć 2ke dzieci.