Depresja?

[Nicki33]

Chodzi o to, że od jakiegoś czasu (miesiąca, może więcej) moja motywacja do zrobienia czegokolwiek spada. Od jakichś dwóch tygodni często czuję się przygnębiona, nie mogę się zmusić do zrobienia najprostszych czynności, najchętniej tylko leżałabym i wegetowała bezmyślnie. Czasem czuję też niepokój i lęk bez powodu, zdaża mi się wpaść w panikę, popłakać się,
wtedy samookaleczanie (co robię od paru miesięcy) pomogło. Nie wiem co mam zrobić, bo nie mogę się też przymusić do nauki, przez co moje oceny spadły, a za rok piszę maturę, którą chciałam zdać jak najlepiej. Nie powiedziałam o tym nikomu i nie zamierzam. Czy jest szansa, że to samo minie? Może to tylko część dojrzewania albo chandra?

[januszpolak]

Napisane przez Nicki33

Chodzi o to, że od jakiegoś czasu (miesiąca, może więcej) moja motywacja do zrobienia czegokolwiek spada. Od jakichś dwóch tygodni często czuję się przygnębiona, nie mogę się zmusić do zrobienia najprostszych czynności, najchętniej tylko leżałabym i wegetowała bezmyślnie. Czasem czuję też niepokój i lęk bez powodu, zdaża mi się wpaść w panikę, popłakać się,
wtedy samookaleczanie (co robię od paru miesięcy) pomogło. Nie wiem co mam zrobić, bo nie mogę się też przymusić do nauki, przez co moje oceny spadły, a za rok piszę maturę, którą chciałam zdać jak najlepiej. Nie powiedziałam o tym nikomu i nie zamierzam. Czy jest szansa, że to samo minie? Może to tylko część dojrzewania albo chandra?

Nie jest to coś, co można bagatelizować. Powinnaś powiedzieć, co czujesz i co się z Tobą dzieje zaufanej osobie. Jeśli boisz się zacząć od osób w Twoim otoczeniu, spróbuj zadzwonić np. na telefon zaufania - https://116111.pl/mlodziez, powinnaś dostać tam wskazówki co dalej. Może to przełamie Cię, żeby następnie porozmawiać z rodziną i umówić wizytę u psychologa/psychiatry.

[NinaZgor]

Napisane przez Nicki33

Chodzi o to, że od jakiegoś czasu (miesiąca, może więcej) moja motywacja do zrobienia czegokolwiek spada. Od jakichś dwóch tygodni często czuję się przygnębiona, nie mogę się zmusić do zrobienia najprostszych czynności, najchętniej tylko leżałabym i wegetowała bezmyślnie. Czasem czuję też niepokój i lęk bez powodu, zdaża mi się wpaść w panikę, popłakać się,
wtedy samookaleczanie (co robię od paru miesięcy) pomogło. Nie wiem co mam zrobić, bo nie mogę się też przymusić do nauki, przez co moje oceny spadły, a za rok piszę maturę, którą chciałam zdać jak najlepiej. Nie powiedziałam o tym nikomu i nie zamierzam. Czy jest szansa, że to samo minie? Może to tylko część dojrzewania albo chandra?

Niebawem matura, masz kilka miesięcy żeby stanąć na nogi i wrócić na właściwe tory, szczególnie, że czeka Cię sporo stresu. Będziesz miała sporo nauki - zajmij się najpierw swoim zdrowiem. W poniedziałek umów się na wizytę u psychiatry, tam z pewnością otrzymasz właściwą pomoc. Jeśli poprosisz rodziców i będą mogli sobie pozwolić na leczenie prywatne to zapiszesz się na bliski termin wizyty, a jak nie to próbuj na NFZ i się nie zniechęcaj. Jeśli to faktycznie początki depresji to po wdrożeniu leków powinaś poczuć poprawę już po kilku tygodniach. Jeśli to lżejszy stan to z pewnością lekarz zaproponuje odstawienie leków, gdy tylko poczujesz się w pełni sił. Nie zwlekaj.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MiamiGlow]

Poszukaj pomocy, rozmowa ze specjalistą na pewno nie zaszkodzi. Może być bardzo dużo przyczyn Twojego samopoczucia. Walcz o siebie i swoje szczęście, na pewno nie możesz tego zignorować. Powodzenia i trzymam kciuki!

[ona_jest_ok]

To nie jest chandra, ani część dojrzewania. Musisz się przełamać i poprosić o pomoc. Zacznij od najbliższej Ci osoby.

[uniperfect]

[QUOTE=Nicki33;86355287 nie mogę się zmusić do zrobienia najprostszych czynności, najchętniej tylko leżałabym i wegetowała bezmyślnie. Czasem czuję też niepokój i lęk bez powodu, zdaża mi się wpaść w panikę, popłakać się,
/QUOTE]
Mam to samo. Depresja pogłębiła się z bólu zębów. Mam strach, że ból zebów powróci. To już jest fobia. Spowodowane jest tym, ze mnie których z 2 zebów pobolewa a dentysci uznali, że wszystko z nimi jest ok. Nie chcą leczyc. Jeden dentysta jednego wyleczył ale zapowiedział, ze ząb miał dużą próchnicą i zwykłe leczenie może nie pomóc. Trzeba będzie może za kilka miesięcy kanałówkę robić dodał. Ja chcialam aby od razu kanałówkę zrobił.ale ten stwierdził, ze nie ma czasu na kanałowe. Inna dentystka kwalifikowała w klinice zeba do kanałówki ale nie miała terminu wolnego to poszłam do innego dentysty. Czasami myślę sobie, że mój ojciec ma spokój jest już w niebie , nic go tam nie boli zyje mu sie jak w raju Czasami myślę, że tam jest lepsze życie niż tutaj na ziemie, Bez bólu łez. Depresje mam też z powodu samotności, nie mam faceta stara panna po 30 jestem. Nie układa mi się w życiu. Brakuje mi osoby, z której mogłabym się wygadać itp. Nawet już koleżanek nie mam. Każda ma meża dzieci i swoje życie.