{{ product.product_name }}
{{ product.product_polish_name }}
Karbomer (Carbomer), inaczej kwas poliakrylowy, zagęszcza fazę wodną kosmetyku, a także zwiększa jego lepkość i zapobiega rozwarstwianiu emulsji. Poprawia właściwości aplikacyjne żeli, kremów czy balsamów. Służy do regulowania konsystencji produktu i nie ma żadnego wpływu na skórę – nie szkodzi jej ani jej nie kondycjonuje.
Spis treści:
Karbomer to syntetyczny, wysokocząsteczkowy polimer kwasu akrylowego. Ma postać białego proszku o lekkim zapachu octu, który nie wpływa na aromat kosmetyków. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie i w alkoholu. Jest substancją higroskopijną, to znaczy, że z łatwością wchłania wilgoć, dlatego czysty surowiec należy przechowywać w suchym, zacienionym miejscu.
Gdy karbomer zostanie umieszczony w roztworze wodnym o neutralnym pH, łańcuchy boczne polimeru tracą protony i nabierają ładunku ujemnego. W wyniku tej reakcji substancja jest w stanie wchłaniać i zatrzymywać wodę oraz pęcznieć wielokrotnie (nawet 1000 razy) w stosunku do pierwotnej objętości. Dlatego karbomer jest wykorzystywany jako regulator konsystencji i zagęstnik, zwłaszcza preparatów żelowych.
Kwas poliakrylowy służy do kontrolowania konsystencji w produktach do pielęgnacji cery każdego typu, włosów i paznokci, a także do makijażu. Po nałożeniu na skórę wysycha i nie pozostawia uczucia lepkości. Pełni funkcję:
Karbomer poprawia właściwości aplikacyjne kosmetyku. W związku z tym, że zapobiega jego rozwarstwianiu się oraz kontroluje jego lepkość i gęstość, odpowiednio rozprowadza się po skórze, jest jedwabisty w dotyku i zapewnia równomierne wchłanianie składników aktywnych.
Karbomer mona znaleźć w różnych kosmetykach pielęgnacyjnych do każdego typu cery i włosów, ponieważ nie kondycjonuje ich, a jedynie wpływa na konsystencję produktu. Składniki z tej grupy występują na etykietach pod kodami 910, 934, 940 i 941. Są to wskaźniki masy cząsteczkowej i konkretnych komponentów polimeru. Karbomery można też spotkać pod nazwą handlową Carbopol. Znajdują się w:
Nie ma określonej maksymalnej dopuszczalnej zawartości karbomeru w kosmetykach. Najczęściej stosowane i zalecane stężenie to około 0,05–1%. Zależy ono od docelowej konsystencji i od tego, czy karbomer rozpuszczany jest w wodzie, czy w alkoholu.
Karbomer można zastosować w domowej produkcji kosmetyków. Składnik ten należy dodawać powoli do fazy wodnej, ciągle mieszając, żeby zapobiec powstawaniu grudek. Można go także rozproszyć, dodając bezpośrednio do olejów. Jest to polimer, który sprawdza się w produkcji preparatów antybakteryjnych. Taki żel dezynfekujący do dłoni można wykonać samemu na bazie alkoholu etylowego 96%. Warto dodać do niego glicerynę i pantenol, które zapewnią działanie nawilżające i kojąco oraz naturalne substancje o właściwościach łagodzących i antyseptycznych, np. aloes, olejek eukaliptusowy czy olejek z drzewa herbacianego. Karbomer należy stopniowo dodawać jako ostatni, co odpowiednio zagęści żel dezynfekujący.
Nie ma informacji na temat niekorzystnych interakcji karbomeru z innymi składnikami kosmetyków. Podczas tworzenia własnych produktów pielęgnacyjnych czy dezynfekujących należy zwrócić uwagę na pH roztworu, jako że od niego zależą właściwości konsystencjotwórcze tego polimeru.
Karbomery to duże cząsteczki utworzone ze stosunkowo małych związków chemicznych, zwanych monomerami. W produkcji omawianych polimerów stosuje się kwas akrylowy i polietery polialkenylowe. Karbomer to substancja syntetyczna, dlatego jest składnikiem odpowiednim dla wegan.
Karbomer jest substancją uznawaną za bezpieczną do stosowania w kosmetykach. Raczej nie zapycha porów skóry, jako że w skali 0–5 określającej komedogenność otrzymuje ocenę 1. Nie podrażnia i może być wykorzystywany w produktach różnego rodzaju, także do makijażu. Ma niski potencjał alergizujący. Trzeba mieć jednak na uwadze, że występuje w formulacjach kosmetycznych z innymi składnikami aktywnymi, które mogą nie być obojętne dla skóry.
Według organizacji non profit EWG (Environmental Working Group) karbomery są nietoksyczne i nie ulegają bioakumulacji. Jednak niektóre instytucje, np. Europejska Agencja Chemikaliów, umieszczają te polimery na listach makrodrobin plastiku. Według tej klasyfikacji mogą szkodzić przyrodzie. Długoterminowy wpływ karbomerów na środowisko naturalne nie jest całkowicie poznany i pozostaje do rozstrzygnięcia.
W kosmetykach pełni funkcję zagęszczającą i stabilizującą emulsję.
Substancja syntetyczna
Lepiszcze
Regulator lepkości
Stabilizator emulsji
Substancja filmotwórcza
Substancja żelująca
Zagęstnik
Nie wiadomo
Tak
Nie
Może minimalnie podrażnić skórę i oczy.
{{ product.product_polish_name }}