Kwas fumarowy (Fumaric Acid), znany również jako kwas trans-butenodiowy, przybiera postać białych kryształków. Substancja słabo rozpuszcza się w wodzie. Często dodaje się ją do kosmetyków, aby przedłużyć ich przydatność do użycia. Ponadto kwas fumarowy zapobiega namnażaniu się bakterii oraz jest regulatorem pH produktów.
Spis treści:
Kwas fumarowy słynie z właściwości hydrofobowych i przeciwutleniających. Działa przeciwzapalnie i antyoksydacyjnie, dzięki czemu skutecznie radzi sobie z wolnymi rodnikami. Omawiany składnik ma właściwości buforujące i konserwujące. Jest nie tylko przeciwutleniaczem i rozjaśniaczem, ale też regulatorem pH.
Kwas fumarowy stosowany jest jako konserwant, przeciwutleniacz i regulator kwasowości. Dodaje się go często do kremów przeciwzmarszczkowych, które redukują pierwsze, niewielkie zmarszczki. Składnik poprawia mikrokrążenie, więc po jego zastosowaniu cera wygląda młodo, zdrowo i promiennie. Substancja działa przeciwzapalnie, przeciwgrzybiczo, przeciwbakteryjnie i przeciwutleniająco.
Kwas fumarowy spotyka się również w produktach złuszczających i ściągających. Działa on keratolitycznie i przeciwłojotokowo, co jest bardzo potrzebne osobom z cerą tłustą bądź trądzikową. Jest on również wykorzystywany do produkcji lakierów do paznokci.
Kwas fumarowy można znaleźć w:
Substancja dodawana jest też do profesjonalnych kosmetyków do makijażu permanentnego i tuszów do tatuażu.
Estry kwasu fumarowego mogą pomóc w przypadku łuszczycy. Chociaż mechanizm ich działania nie jest jasny, wiadomo, że mają właściwości przeciwzapalne i immunomodulujące. To oznacza, że produkt z tym składnikiem wzmacnia lub zmienia reakcję immunologiczną organizmu. Substancją czynną jest fumaran dimetylu stosowany na umiarkowane i ciężkie przypadki łuszczycy plackowatej, lecz wyłącznie doustnie. Leczenie tej choroby za pomocą kwasu śmiało można połączyć z odpowiednio dobraną pielęgnacją.
Do najczęstszych skutków ubocznych doustnego przyjmowania kwasu fumarowego należą mdłości, zaczerwienienie twarzy, limfopenia, leukopenia i biegunka. Zanim rozpocznie się terapię, należy wykonać morfologię krwi. Środek z kwasem fumarowym można przyjmować, gdy poziom limfocytów jest w normie. Można go łączyć z fototerapią lub metotreksatem.
Rozsypany kwas fumarowy należy natychmiast umieścić w szczelnych pojemnikach. W razie potrzeby można najpierw zwilżyć go wodą, aby uniknąć pylenia. Kwasu nie powinno się przechowywać razem z utleniaczami. W przeciwnym razie może dojść do gwałtownej reakcji utleniania, na skutek której powstają toksyczne opary – ich wdychanie powoduje kaszel i ból gardła.
Należy uważać, aby kwas fumarowy nie dostał się do oczu, ponieważ może powodować ból i zaczerwienienie. Aby tego uniknąć, warto założyć okulary ochronne podczas kontaktu z nim. W razie dostania się do oczu trzeba je przemywać dużą ilością wody przez kilka minut, a następnie zgłosić się do specjalisty. Podczas pracy z kwasem fumarowym należy również nosić rękawiczki ochronne. W ten sposób można uniknąć pieczenia, swędzenia i zaczerwienienia skóry.
Istnieje ryzyko wybuchu, jeśli kwas fumarowy w postaci granulatu lub proszku zmiesza się z powietrzem. Rozkłada się podczas spalania i ogrzewania, co powoduje wytwarzanie szkodliwych oparów. Nie powinno się go stosować w domowej produkcji kosmetyków, ponieważ może powodować problemy skórne, oddechowe, a także z oczami.
Kwas fumarowy jest organicznym związkiem chemicznym należącym do grupy nienasyconych alifatycznych kwasów dikarboksylowych. To produkt uboczny metabolizmu węglowodanów. Fumaran (forma zjonizowana) występuje jako produkt pośredni w cyklu Krebsa, czyli cyklu kwasu cytrynowego. Proces ten jest istotnym elementem oddychania komórkowego, czyli wytwarzania energii z tlenu i substancji odżywczych. Produktem ubocznym cyklu Krebsa jest kwas pirogronowy/dwutlenek węgla, który przyspiesza naturalny cykl odnowy naskórka.
Kwas fumarowy występuje naturalnie w przyrodzie. Dawniej pozyskiwany był przede wszystkim na drodze syntezy chemicznej opartej na ropie naftowej. Ograniczone zasoby surowca, wysokie ceny i troska o środowisko doprowadziły do tego, że nastąpił wzrost zainteresowania pozyskiwaniem kwasu fumarowego z odnawialnych źródeł. Coraz częściej otrzymuje się go z mchu i grzybów należących do grupy Mucorales.
Kwas fumarowy ma owocowy smak i może zakwasić produkt. Występuje naturalnie, choć w niewielkich ilościach, w śliwkach, gruszkach i papai. Wspomnianą substancję można więc znaleźć w naturalnych kosmetykach.
Niekiedy po zastosowaniu kosmetyków z kwasem fumarowym może pojawić się zaczerwienienie, pokrzywka lub czerwona wysypka. Przed pierwszym użyciem warto wykonać próbę uczuleniową. W tym celu nakładamy niewielką ilość produktu na czystą skórę przedramienia i czekamy 24 godziny. W tym czasie jej nie myjemy, możemy ją dodatkowo zabezpieczyć plastrem z opatrunkiem. Jeśli nie pojawi się zaczerwienienie, mrowienie, świąd, pieczenie, czy pęcherze, można włączyć kosmetyk do zabiegów pielęgnacyjnych.
Nie zaleca się stosowania tej substancji w ciąży. Nie ma wystarczających dowodów na to, że nie zaszkodzi dziecku.
Kwas fumarowy zagraża środowisku naturalnemu. Nie można więc dopuścić, aby przedostawał się do kanalizacji, wód gruntowych i powierzchniowych. Badania wykazały, że szkodzi organizmom wodnym.